Leonard Cohen had wat moeite om een glimlachje in zijn mondhoeken te toveren voor de shoot van de albumcover. De mugshot op de verder zwarte plaat doet dan ook geen gezellige plaat verwachten. En dat is het dan ook niet. Leonard is zijn hele leven de koning geweest van de moody songs met zwarte teksten uit het geloof. Niet iets waar je als simpele ziel zomaar even bij resoneert. En toch zet Cohen een paar bijzondere arrangementen neer op deze debuut plaat. De oneindige zin in het refrein van So Long, Marianne is een onwijs hoogtepunt. De vibe zorgt er voor dat dit de rest van de dag in je hoofd blijft plakken. Uiteraard staan er nog wat meer pareltjes op het album. En ook al zijn de nummers niet allemaal even uniek, is dit een goeie plaat. 7,5/10 Highlights Suzanne The Stranger Song So Long, Marianne