Oke, guilty. Ik ben een sucker voor Paradise By The Dashboard Light. Nu ligt dit album natuurlijk natuurlijk nooit op mijn platenspeler als ik alleen thuis ben. Maar geef mij de controle over de muziek op een (huis)feestje en de verleiding om PBTDL erop te gooien is er altijd. Het dansbare, het musicalgehalte, de energie, die kop van Meat Loaf. Het perfecte ingredient voor een zweterig fuifje. Maar Meat Loaf (RIP) is natuurlijk meer dan PBTDL. Of nouja, is dat wel zo? Nee rest van het album boeit me eigenlijk niet zo. Overigens ook shout out naar de rol van Meat Loaf in Fight Club. Die scene met die borsten is legendary. Extra sterretje 5/10 Highlights Paradise You took the words right out of my mouth