Wat een vreemd album is dit. Midden in het tijdperk Talking Heads en jaartje na het verschijnen van Remain in Light brengen Eno en Byrne samen een plaat uit. De Tom Tom Club deed haar eigen ding en het is duidelijk wat de 2 stromingen in de band waren geworden. Op My Life in the Bush of Ghosts hoor ik veel Remain in Light. Met name de structuren zoals in The Great Curve komen veel terug. Met name in Help Me Somebody. Het album experimenteert nog meer met geluiden en invloeden van wereldmuziek. Zoals de didgeridoo in Very Very Hungry. Zang zit er minder in. Al met al best interessant maar niet het beste van het beste. 7,5/10 Highlights Help me somebody