Bijzondere band toch eigenlijk altijd, die Dire Straits. Hun sound is super uniek en nog steeds hartstikke populair. Ontsprongen uit de punk-jaren spraken zij niet de jonge generatie aan maar juist de babyboomers die een beetje op leeftijd begonnen te raken. En nog steeds is het dadrock bij uitstek. Brothers in Arms mag dan de grootste hitplaat zijn van de band, ik het een cringy geheel. Money for Nothing staat voor mij buiten kijf. Dat is een wereldnummer. Op de plaat omringt door So Far Away en poppy Walk of Life is het begin van het album best aardig. Dire Straits is hier meer pop en mainstream dan de albums ervoor, maar het is op zich wel vet. Maar dan komt Your Latest Trick. Godsamme wat heb ik mij daar doorheen geworsteld. Eerst die trompetintro en dan die verschrikkelijke zoete George Michael saxofoon in het refrein. Ik vind dat zo'n dieptepunt. De nummers daarna zijn eigenlijk fillers tot Brothers in Arms. Dat is natuurlijk een Dire Straits-milestone maar vind ik ook altijd wel erg traag en uitgesponnen. En die onwijs lange fade-out... Het is dat veel boomers niet anders gewend zijn, maar anders zou je er een slappe piemel van krijgen. Ik krijg mijn handen niet op elkaar voor een Dire Straits album, en zeker niet voor Brothers in Arms. 5/10 Highlights Money for Nothing