Wat een depressief plaatje dit zeg. Ik ken Big Star van hun hits al Thirteen en September Gurls. En dan is Third geen toegankelijk albumpje. De cult-status van het album had mij nog niet bereikt maar vind ik wel een vette toevoeging aan de luisterervaring. Een uit elkaar vallende band met issues die tegen beter weten in een plaat weten te maken wordt tegen hun zin in uitgebracht onder de naam Big Star. Van een band was tegen die tijd al helemaal geen sprake meer. En dan de muziek. Ik vind de stem van Alex Chilton altijd heel chill. Zeer herkenbaar en uniek en heeft een soort geruststellend effect. Ook op de wat grimmige nummers (noem bijvoorbeeld het nummer Holocaust) komt zijn stem goed uit de verf. De muziek eromheen is gedistantieerd en hebben ze heel moeizaam laten klinken, zoals bijvoorbeeld in Take Care of Kanga Roo. Taaie kost. Maar die worden afgewisseld door lekker rechtoerechtaan powerpop (Till the End of the Day). Verdiend nog een luisterbeurt, zeker gezien de cultstatus. Voor nu... 7/10 Highlights Femme Fatal You Can't have Me Till the End of the Day