Het begin van Licensed to Ill is nogal in your face. Sowieso is dat een kenmerk van de witte punk-jochies, het is aan het eind van je werkdag wel even schrikken. En ook al blijft het hele album wel de energie hoog, ze lijken het iets beter te doseren dan in de eerste paar tracks. Dat slaat voor mij een beetje om bij Slow Ride, waar het refrein met de War-sample voor het eerst wat vriendelijks aan de plaat toevoegt. Daarna is het niveau van deze plaat hoog, en geniet ik wel echt van de mix van hiphop in z'n kinderschoenen en punk gitaar riffs. De essentie bij zo'n Beastie Boys zit 'm in de dosering. Je wilt energie, maar niet gillend gek worden. Dus ook een timing-kwestie en de reden dat ik de LP niet vaak op de speler gooi. Wel vet om te hebben tho. 7,5 Highlights Slow ride Fight for Your Ride No Sleep Till Brooklyn