Je kunt je afvragen of het nodig was voor Bowie om na jaren geen muziek te hebben gemaakt met deze popplaat te komen. Maar goed, aard van het beestje. Wat je wel terecht mag afvragen is waarom óók deze plaat in de 1001-lijst moet staan. Niet alle Bowie platen hoeven dat toch per definitie in? En met Blackstar levert Bowie toch een bijzonderder kunstje af aan het eind van zijn carrière. Op the Next Day hoor je eigenlijk vanalles uit de carrière van Bowie langskomen, maar is het bovenal een vrij toegankelijke plaat met popsongs. Waar het werk uit zijn Berlijn-tijd best taai en moeilijk te verteren was, is the Next Day een makkelijk maaltje. En dat vind ik eigenlijk wel lekker. Je vliegt door het album en het rechtervoetje tikt geregeld mee op het hoge ritme van de tracks. De energie zit er goed in en blijft de hele plaat hoog. Er zijn geen nummers die er enorm bovenuit stijgen, maar het algemene niveau is wel behoorlijk. Ik vond het leuk om deze plaat eens helemaal te luisteren en ben toch positief verrast. Geen ingewikkeld gedoe maar gewoon gaan met die banaan. Best leuke plaat. 7/10 Highlights Dirty Boys Valentine's Day You Will Set the World On Fire