Bijzonder mooie plaat van the Velvet Underground. Hoe vet de experimenten van deze band ook zijn, soms luistert dat gewoon niet zo lekker weg. Het tegendeel is hier waar. De songs zijn intiemer, kleiner en meer folky. Dat staat mij wel aan. En tegelijk laat VU zien gewoon nog heerlijk te kunnen experimenteren aan het eind van het album. Maar ook daar blijft het intiem. After Hours vind ik een onroerend mooi einde. De plaat mist hier en daar de energie van het debuut maar ik wel bijzonder mooi. 8/10 Highlights What Goes On (Stone Roses??) Pale Blue Eyes After Hours