Bob Dylan is totaal niet likeable, en toch brouwde hij het ene na het andere hitalbum. Als folk-zanger, voila, goeie timing. Maar met een bewust gekozen (en tegen de stroom in zwemmende) beweging naar de rockmuziek zo succesvol zijn vind ik toch wel vet. A Complete Unknown liet dat echt mooi zien. Als kijker mocht je Bob eigenlijk niet, en toch gunde je het hem. En als je dan kiest voor zijn verandering, zet 'm dan maar in met Like a Rolling Stone. Wat een nummer is dat. Snap helemaal dat deze hoog staat in de lijsten van beste nummers aller tijden. Schijnt dat Bob hier een soort tirade van 20 coupletten heeft ingekort tot dit nummer. Had hij dat met de andere nummers ook maar gedaan. Want soms gaan ze echt maar door en door. Dat lijkt het enige echte minpunt van deze plaat. Verder vind ik hem erg vet en één van de betere werken van Dylan. 8,5/10 Highlights Like a Rolling Stone Ballad of a Thin Man