Sterke stukken (bijv. einde All I Need, de opgenomen strings). Ik dig niet echt z'n stem in een bak reverb (House Of Cards). Heb een mega Radiohead-fan gevraagd en dit vindt hij 't op één na beste album van ze. Ik ben nog niet radiohead genoeg om het te spotten.

Goede stem, toffe platen. Toen ik 5 was en naar de Blues Brothers luisterde had ik dit ook leuk gevonden.

Begint goed met een 909 hihat (Under Pressure), en dan vanaf 30 seconden drukt een valse piano de pret. Can't unhear. Vind de stem met die Bob-Dylan-achtige wankeling niet fijn om naar te luisteren. Wel catchy melodieën, lange nummers, en goede productie dus toch 3 sterren.

Lekkere vaart in het album, lekker 'beuken' af en toe voor zover dat kon in de jaren '80. Wel een beetje rommelige gitaren (I Wanna Sleep With You) en veel saxofoon solo (She Is Mine) die me niet echt kan bekoren. Het geeft me wel een goed gevoel overall, maar ik heb die nostalgische gevoelens helaas niet mega met de 80s (I wasn't there).

Klinkt vanaf de eerste seconde like a million dollars. Big band, drums, achtergrond zang, oh weet je, doe ook maar een heel orkest. Toffe tracks met hele mooi arrangementen. Het enige dat ik kan zeggen is dat de titel en de grootsheid van de productie doet vermoeden dat het een soort beest is geworden dat niet helemaal Ray Charles is. Maar misschien ook een beetje record label / marketingafdeling. Het zijn ook covers natuurlijk. Maar toch 5 sterren.