Yani kötü değil, ama benim için aşırı notable da değil. Bıraksan bütün albüm tek şarkıymış gibi dinlenir. Tarzının en iyilerinden mi evet, benim tarzım mı pek değil. Verdiği nostaljik his çok comforting aslında ama nostaljinin önüne geçemiyor hani döneminde kitlenmiş şarkılar bi tık
Rock pek dinlemediğim için çoğu şarkı bana fazla gürültülü geliyor (bass ğ) ama bazıları sarmıyor değil. Katmanlı da hani, arada sırada arkadaki enstrümanlara odaklanması da hoş, zaten çoğu şarkıda kısa bir nakarat tekrarıyla halledilmiş. Birkaç Şarkı: La-La-La Lies -> Hem melodisi hoş hem lyrics OLEY + nakarat kısmı çok güzel 'lalalalalalalieees' My generation -> başım ağrıdı nolur nolur dur artık (albümün hiti buymuş imdat) It's not true -> yine playful tekrarlar var, sırf o yüzden sardı The Good's gone -> not bad tbh Overall(6/10) Notability (5/10) Lyrics(5/10) Harmony(6/10) Cohesiveness(9/10) P.S. Albümün kapağı birisi Birmingham'dan k-pop grubu toplamaya çalışmış gibi
Yine zamana yenilmiş bi albüm. Synthesizer kullanımı ilginç olsa da baydı normal olarak. Hatta dümdüz synth taşıyor şarkıları. Bu yüzden de repetetive olmuş. Like, noo you cannot just play around with the sythesizer and call it a song?! Remarkable birkaç şarkı: -M.E. -Cars Mid (4/10)
Normalde konser albümlerinden nefret ederim, çünkü hani müziği dinlediğim ortamın ambiyansını ben yaratıyorum; ve yönetme yetkisinin bende olması lazım. O yüzden herhangi bir şarkının konser kaydını dinlerken gerilirim, gerek dinleyicilerin sesi olsun gerekse müziğin mükemmelliğinin bozulması olsun, gerdi mi geriyor. Ama bu albümde onu görmedim ilk defa seyircilerin sesinin bir şeyler kattığını (?) düşündüm, belki de asla live albüm dinlemediğimdendir. Şarkılarda bence en çok öne çıkan şey gitar, bazı şarkıları taşımış diyebilirim, ki bu kayıtların hepsinde kendisi de çalıyor (daha da impressive) Çok akılda kalıcı olmasa da hoş şarkılar var içerisinde albümün, her zamanki gibi daha sakin olanlar bana hitap etti. Bazı şarkılar: Baby, I love your way-> nakarattaki harmoni hoş Do You Feel Like We Do -> ilgi çekici giriş + rad guitar solo BUT repeats itself for solid 14 mins (lmao did you just use a talkbox) Overall(5/10) Notability (5/10) Lyrics(3/10) Harmony(6/10) Cohesiveness(7/10)
Hanımefendi mistik olmaya çalışmış, başarmış. Diğer tüm müziklerden farklı, muadilini düşünemedim. Enstrüman seçimleri, sesinin tonu ve müziğin yapısı yüzünden buzdan bir mağaradaymış gibi hissettim. (Açık camın önünde otururken dinlediğim için de olabilir) Sardı, güzel şarkılar. Sözleri de kötü değil. (7/10)
Bilemiyorum, hip-hop asla dinleyeceğim bir şey değil (hatta müzikte direkt amerikan kültür unsurlarından nefret ediyorum; şu anki ana akım müzikleri de dahil, ew! ) ve bu yüzden ön yargılı bir biçimde yaklaşıyorum baya. Bir şans vereyim onu da veremedim. Sevenine güzel olabilir but def not my music of choice. ZORLASAN (2.5/10), tek yıldızla da kalır.
I LOVE JAZZ Ne uyutacak kadar soft , ne de konsantrasyonumu bozacak kadar keskin. Ve hani klasik jazz'ın tüm elemanları var. Ayrıca vokalsiz, sırf enstrümantal, tam bir banger. Ders çalışırken açtım arkada akıyor mis gibi.. Odamda açmak isteyeceğim arka plan jazz'ının mükemmel bir örneği. Hani müziğe de odaklanabilirsin, işine de.. Overall 8.5/10
2015 Remaster'ını dinlememe rağmen gitar bateri falan aşırı BLAND erimişler gibi ama çok sorgulamayacağım. Hatta aynı şey vokaller için de geçerli, ama kayıt kalitesi yüzünden değil. Çok fazla kendine bağlamadı bu albüm. Son zamanlarda lyricslerde derin anlam arıyorum, tatmin etmedi o açıdan. Overall mid altı benim için (4/10) ki bu puan da birkaç şarkının hatrına. Bari dinlenebilir kılan tek bir kalitesi olsaydı.
Sonunda harika bir albüm omfg. Zaten arada sırada Metallica dinliyorum; buradan da dinlemediğim bir iki şarkıyı dinlemiş oldum, gayet de memnunum. Tam dinlerken delirmelik şarkılar, aşırı gaz veriyor gerçekten ele geçiriyor insanı. Diyecek laf yok resmen. Ayrıca şu elektro gitar güzel doğru ellerde olunca eriyorum, mükemmel bir alet. solid (9/10) for me
İlk izlenim: 1984- Yine mi synth imdat. Elektronik müziğikte remaster yapılacak kadar şey yok alo? Bir şey anlayıp bir şey hissetmem mi lazım ben bu Bs'e katlanamam LAN JUMP 😀 Önceki şarkıya söverken bunun başlaması. Alev aldım. Buna bayılıyorum ama tek sebebi arkadaki o üçlü synth'in mükemmel olması. Catchy ve klasikleşmiş zaten. Bu şarkı (7/10) Genel olarak ortalamanın altı bir albüm. Çünkü saran şarkıların yanında çok fazla saçmasalak rezalet şarkı var. (Literally her açıdan) Onun dışında gitar işi güzel, ama sözler meh. Jump olmasa vereceğim puan daha da düşük olurdu (2/10)
Mistik bi albüm, vibe'ını beğendim. Baya bi güzel şarkı var. Çok calm çok profesyonel. Every Breath You Take bu albümdeymiş daha daha güzel. Bayılıyorum buna gerçekten ;_;
Mis gibi albüm. Farklı tiplerde metal dinledikçe önyargılarım gittikçe kırılıyor galiba. Gerçekten tam murderous rampage yapmalık müzik. Otobanda ölümüne gazlamalık da olabilir. Bazı yerleri biraz kuru ama bu kısımlar kulakların göreceli olarak dinlenmesini sağlıyor. Adrenalini hissettirip kulağı doyuran bir albüm. (7/10)