Hlustaði á þessa einhverntímann í kvennó, Cloud Song og Love Song for the Dead Che falleg. Ótrúlegt hvað tónlistarfólk komst upp með skrýtna hluti á major labelum á þessum tíma. 2.5

Eitt harðasta Cover sögunnar

Enþá góð Don't be told what you want to want to And don't be told what you want to need There's no future, no future No future for you When there's no future, how can there be sin? We're the flowers in the dustbin We're the poison in your human machine We're the future, your future

Æðislega skemmtileg

Æðisleg plata, æðisleg lagasmíð

Geggjuð plata 19999, little red corvette, Delirious og lets pretend were married 10/10

Nei takk, hækkar um eina stjörnu fyrir When The Levee Breaks trommusoundið og svo aðra fyri John Bonham almennt. Veit að þetta lag er ekki á þessari plötu en hlustið á bassa tormmu slögin á 00:30 hérna https://www.youtube.com/watch?v=72-lEUalI9c Einu sem koma nálægt þessum bassatrommu fillum eru Zach Hill og Greg Sunier, verðum víst að þakka Led Zepplin fyrir það Zach Hill: https://www.youtube.com/watch?v=31mjEIUC2bs Greg Sunier á 01:04: https://www.youtube.com/watch?v=5cQ9kUPoaqI&t=165s

Alltaf soft spot fyrir Holger þessi samt alltaf besthttps://www.youtube.com/watch?v=exqdGJuJpI4

Náði ekki að hlusta en örugglega jafn góð og hún var á ipodnum mínum 2010. Svoskemmtilegt þetta tímabil í breskri tónlist, hvernig breskt pönk/indí, house og teknó frá bandaríkjunum, jamaíka tónlist og hip hop blandaðist allt saman í einn graut og úr veður alveg ný bresk stefna. https://www.thewire.co.uk/in-writing/essays/the-wire-300_simon-reynolds-on-the-hardcore-continuum_introduction

4,5

Taxman, Im only sleeping og love you to gætu allt verið bestu lög allra tíma. Tomorrow Never Knows er hápunktur tónlistar. Yellow Submarine er alve contender í versta lag allra tíma samt 5/5

Þessi lét mig endurhugsa alla skoðanir mínar á proggi fyrst þegar ég hlustaði. Aðalega 21st Century Schizoid Man. Hlusta enþá aðeins á þessa plötu og Red. Geggjaðir gítarar hjá Fripp. Talk to the wind fallegt þó það sé smá nördalegt prog. Epitaph aðeins of mikið prog samt fínt. Moonchild geðveikt svo furðulegt og þunnt sound á öllu. Og svo The Court Of The Crimson King bara epískt. Sorry pabbi 4.5

It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding) og subterranean home sick blues besti texti

Meistaraverk, það sem kanye og kendrick gerðu fyrir hip hop er það sama og Bítlarnir gerðu fyrir rokk. Nota plötu formið sem listaverk en að ná en þá til almennings. Margvídd grein á stórstjörnulífinu, frægð, og sjálfs meðvitaðir textar um hugarástand Kanye á þessum tíma. Þessi myrki hedónismi frægðarinnar í fyrstu 8 lögunum og svo tilfininga og innri átökin sem sjaldnar eru sýnd í seinni hluta plötunnar. Einlæg greining án þess að vera of gildishlaðin. Fyrstu línurnar segja allt sem segja þarf You might think you've peeped the scene You haven't, the real one's far too mean The watered-down one, the one you know Was made up centuries ago They made it sound all wack and corny Yes, it's awful blasted boring Twisted fictions, sick addiction Well, gather 'round, children, zip it, listen Hann er svo æðislega barnalegur textahöfundur, besta línan á plötunni Praises due to the most high, Allah Praises due to the most fly, Prada Nicki Minaj með besta verse plötunnar á Monster Yeezus samt besta platan hans og Life of Pablo í öðru

Platan sem ég hef oftast hlustað á á vakt í smekkleysu

Væri svo gott ef Ozzy væri ekki söngvarinn