Saaaai

Toffe plaat, toffe sound! Denk dat veel (of alle?) rockbands waar ik zelf veel naar luister(de) wel op de 1 of andere manier schatplichtig zijn aan CCR. Maakt nieuwsgierig naar ander werk van deze groep.

Energiek en swingend. Fijne ontdekking!

Mooi, melodieus, rustig, aangename stem, zuiver gezongen. Véél fijner dan die Willie Nelson-plaat.

Wat een energie! En ze klinken zeker vet. Maar net als bij de Pixies is een heel album lang deze snelheid/energie een beetje veel van het goede. Niet helemaal mijn smaak.

Wat een geluid en wat een teksten. Het engagement. De noodzaak. Dit komt uit hun tenen.

De titel van het album is wel mooi. En muzikaal is het hier en daar wel origineel / creatief. Het stemgeluid van Bragg staat me echter best wel tegen.

Het heeft wel wat, het is lekker rustig - maar toch irriteert mij iets. Combinatie van die stem en die teksten misschien. Op de 1 of andere manier zorgt die stem ervoor dat ik me niet kan identificeren met de zanger en me dus ook niet goed in de teksten kan verplaatsen - zoiets.

Jaren geleden een keer live gezien als onderdeel van een muziektheaterproductie over / van Marina Abramović. https://www.theaterkrant.nl/recensie/the-life-and-death-of-marina-abramovic/robert-wilson-marina-abramovic-antony-willem-dafoe/ Die stem vergeet je niet; heel bijzonder. Dit album: paar mooie arrangementen en ook weer prachtig gezongen. Maar je moet er maar net van houden. Het is niet helemaal waar ik zelf naar op zoek ben. Ik heb de plaat wel helemaal geluisterd en vond het mooi maar ook wel pittig, op de 1 of andere manier. Zal ‘m niet snel op repeat zetten.

Still slaps.

Prettig in het gehoor.

Interessant project, maar niet per se om aan te horen. Orgeltje helpt ook niet.

Weer een act waar ik nooit van gehoord had. Nummers kwamen me ook niet bekend voor, op een paar samples na. ‘From: Disco To: Disco’ werkt op mijn zenuwen maar verder verrassend leuk album!

Ik kende tot nu toe blijkbaar alleen de superbekende hits. Veel van de nummers op deze plaat had ik nog nooit gehoord. Best wel vet - maar iets té vet (als in: een beetje veel van het goede) om ontspannen naar te luisteren. Niettemin 4 sterren.

Ik dacht bij het eerste nummer dat ik dat mompel-zingmaniertje snel beu zou zijn. Maar het bleef toch eigenlijk de hele plaat lang wel lekker klinken. Leuke ontdekking!

Prima jazz. Leuk orgeltje.

Een soort empowering triphop voor de BLM-generatie? Benieuwd wat het achtergrondverhaal is van deze groep / dit project, maar heb me daar tot nu toe (bewust) nog niet in verdiept. Wilde eerst even 'blanco' luisteren.

Ik wil dit heel graag goed / mooi vinden maar bij elke luistersessie dringt de kwalificatie 'zenuwenmuziek' zich op. Niet mijn ding I guess.

1 briljant nummer en nog een paar aardige.

Interessant, origineel, grappig. Kan hier best wel een tijdje naar luisteren. Wilde eerst 3 sterren geven maar kom toch net uit op 4.

Een klassieker, een meesterwerk. Geslaagd als conceptalbum, maar ook met nummers die op zichzelf gewoon pareltjes zijn.

Aangename stem, mooie composities. Maakt benieuwd naar zijn andere albums!

Kende haar niet maar dit album bevalt mij wel.

Fijne kennismaking met The Stooges; ik kende ze tot nu toe eigenlijk vooral van naam en wist bijna niks van hun muziek. Maar geweldig, wat een energie en wat een vette en rauwe plaat. 'Dirt' doet qua sound denken aan 'If there is something' van Roxy Music. Die saxofoon in '1970' lijkt David Lynch te hebben geïnspireerd bij Lost Highway. Het titelnummer is te gek. En de laatste track is eigenlijk gewoon een outtro van 5 minuten. Heel dope allemaal!

Leuke ontdekking! Siouxsie and the Banshees maar dan punk.

Misschien ging ik er met verkeerde verwachtingen in. Ik ken ze vooral van hun hits Ebeneezar Goode, LSI en Move Any Mountain. Helaas staat alleen dat laatste nummer op dit album. De rest vind ik te mellow, om niet te zeggen: behoorlijk saai 🙁