Tijdloze synth-pop/rock klassieker. Productie staat nog steeds als een huis. Soms een beetje te duister/zielig voor mijn smaak. Favorieten: Personal Jesus, Halo, Waiting for the Night

Voelt als de blauwdruk voor een blues album. Klinkt fantastisch, maar blues is gewoon niet helemaal voor mij. Wel fijn dat dit album wat vrolijker en meer uptempo voelt dan de gemiddelde bluesnummers. Favorieten: I'm Your Hoochie Coochie Man, Baby Please Don't Go, I've Got My Mojo Working

Ik ben geen fan van langdurig Bono's stemgeluid moeten aanhoren, met With or Without You als zeikerig crescendo. Het gitaarwerk is iconisch, maar voelt toch wel als veel van het zelfde, vooral op de eerste helft van het album. Trip Through Your Wires is een aangename afwisseling, maar niet mijn smaak. Favorieten: Where The Streets Have No Name, I Still Haven't Found What I'm Looking For

Wat kan ik zeggen, ik ben niet echt een rocker. En dan voelt dit wel heel erg dertien in een dozijn. Natuurlijk staan er gigantische hits op, maar daar ben ik wel een beetje op uitgekeken. Verder mis ik wat persoonlijkheid en klinkt het veel hetzelfde Dan vind ik Come Around Sundown een beter album. Favorieten: Be Somebody, Cold Desert

Heeft hij meer gemaakt dan die twee bekende nummers?! Nou kan ik me altijd zeer vermaken met een musical, en dit album is geen uitzondering. Heerlijk bombastisch en over de top, met Meat Loaf als intens hoogtepunt. En als dan die tempo versnelling erin komt en Meat Loaf als een raket wegschiet, kan ik alleen dom grijnzen omdat ik z'n ongetwijfeld veel te rode gezicht voor me zie. Favorieten: All Revved Up with No Place To Go, Paradise By The Dashboard Light, For Crying Out Loud

Ik ben continu aan het wisselen tussen haat en liefde op dit album. Productie is vaak interessant, maar soms ook zeer cliche. Daarnaast vind ik wederom het stemgeluid van de zanger vervelen op de lange termijn. Maar er staan wel wat fantastische stukken op, zoals Susan's House, of die synth solo aan het einde van Mental om maar wat te noemen. De hele vibe is ook heel erg sad boi being sad en dat is niet bepaald iets waar ik graag 45 min naar luister. Ik ben zelf al zielig genoeg. Oh god, hoeveel Radiohead albums staan er in deze lijst?! Favorieten: Susan's House, Mental, Spunky

It's Rock. That's it, that's the review. Voelt als er relatief standaard hard rock album uit de jaren 80. Ik blief Steven Tyler beter dan de meeste rockzanger, dus dat is een pluspunt. En herkenbare stem die me niet irriteert, wat een wonder! Het album precies lang genoeg, Ik vind de dubbele nummers wel interessant. Volgens mij weet je met de albumcover precies de tekstuele inhoud van dit album, het is niet bepaald subtiel of hoogstaand Favorieten: Water Song/Jamnie's Got a Gun, Dulcimer Stomp/The Other Side

Is het echt? Een alt-rock album dat ik wel leuk vind? Deze zanger weet zijn karakteristieke stem fantastisch te gebruiken. Vol van emotie en enorm gevoelig weet het me het hele album te boeien. De uitgeklede productie is fantastisch en zorgt ervoor dat de orchestrale momenten nog harder binnenkomen. Favorieten: Starlings, Mirrorball, One Day Like This

Ik vind het nice dat dit iets meer terughoudender is dan Pump, ik vind schreeuwende Steven Tyler toch minder fijn. Desalniettemin, vind ik het album daarom ook wel overwegend saai. Prima achtergrond muziek voor het werken, maar niet iets wat ik nog vaker zou luisteren. Favorieten: Walk This Way

Punk, leuk. Ik ben niet vies van een beetje scheurende gitaren, en dit klinkt prima. Ik begin een patroon te vinden waarin teksten waarschijnlijk een zeer belangrijke rol spelen in muziek, en ik ben helaas iets meer sonisch ingesteld. Ik mis ongetwijfeld een hoop, het is wat het is. Sonisch gesproken vind ik dit album ook niet bijster spannend, helaas Favorieten: Mudride

Jeetje houdt de Rock dan nooit op? Een heftig epos over het zuiden van Amerika. Ik denk dat mijn relatief beperkte aandacht en gebrek aan kennis over Alabama niet helpen. Verder is het wederom scheurende gitaren, fijn. Oh ja, en anderhalf uur vind ik toch wel pittig lang voor een album, al snap ik in dit geval waarom men het nodig vond Favorieten: Zip City, Cassie's Brother

Zooo fijn na al die scheurende gitaren. Deze sitar was mij schoon van alle rock en verlicht mijn wereldse persoon. Ik vind de emotie die er uit dit instrument komt fantastisch. Van helemaal gek gaan, tot een rustig tokkeltje, het kan allemaal zonder dat de karakteristieke klanken verloren gaan. Een van de beste verrassingen tot nu toe. Favorieten: Jumpin' Jack Flash, Metamorphosis

Ik heb een zwakke plek voor ZZ Top, zelfs binnen al het rock geweld van deze lijst. Daarnaast luistert dit album gewoon heerlijk weg. Meer baard alstublieft!! Favorieten: Sharp Dressed Man, Gimme All Your Lovin', Bad Girl

CCR kan niet ontbreken op deze lijst natuurlijk. En dan ook nog uit het geboortejaar van moeders. Zeer duidelijke country elementen, ik snap wel waar Nashville z'n inspiratie vandaan haalt. Zeker een nummer als Bad Moon Rising zit er vol mee. Favorieten: Bad Moon Rising, Broken Spoke Shuffle

Kijk eens aan, een hiphop album. Misschien dat het alleen daarom al vijf sterren verdient XD. Eminem's eerste album, een behoorlijk stuk beter dan z'n huidige werk. Minder irritante gebruik van z'n stem, een stuk intelligentere word-play, en er wordt hier en daar gewoon een goed verhaal verteld. Ik moet wel zeggen dat het ook wel redelijk past in de cultuur van einde 90s begin 00s, waarin shockeren toch wel een belangrijk aspect was. Iets wat Eminem toch wel zeer goed beheerste. Ik was ook vergeten dat Skits een ding zijn/waren, hoe vaak komt dit voor buiten hip-hop albums? Het voelt echt als iets van hiphop, terwijl die zelfs vaak al fantatische verhalen vertellen op hun tracks zelf. Gewoon een interessante, mogelijk incorrecte observatie. Favorieten: Guilty Conscience, If I Had, Rock Bottom

Terug naar Rock, vooruit dan maar. De eerste nummer springt er wel direct uit als wat anders. Een bijna orchestraal epos dat ook direct 6,5 minuut duurt. Het album is uberhaupt veelzijdig, met een volledig blues nummer als If It Takes All Night. Benieuwd wat onze Yoni daar van vindt. Favorieten: The Thrill Of It All, Prairie Rose

Je merkt duidelijk dat dit een moderner rock-album is ofzo. De manier waarop de gitaren schreeuwen doet me wel een beetje denken aan dingen als de Black Keys of Queens of the Stone Age. In veel opzichten is dit album ook vaak rustiger, wel een interessante dynamiek. Al met al niet mijn smaak, maar geen verschrikkelijk album Favorieten: Seven Nation Army

Vermakelijke pop-rock album, met wat echt lekkere plaatje ertussen. Wel iets te dramatisch voor mij op sommige punten ofzo Favorieten: Starman, Ziggy Stardust

Hoewel het wederom Rock is, hebben live albums altijd wel een streepje voor bij mij. En pottome dit klinkt echt fantastisch. Gillende meiden daargelaten, er wordt hier een fantastische show neergezet. Met toegift! Al met al een vermakelijk albumpie hoor! Favorieten: I Want You to Want Me, Clock Strikes Ten

Oefff. Controversiele mening tijd. Ik ben eerlijk gezegd niet zo fan van Amy Winehouse. Ze kan goed zingen en heeft een enorm karakteristieke stem, dat is zeker. Maar het is niet helemaal mijn jam. Dit album is verder helemaal prima, en er staan legio hits op. Maar het doet het gewoon niet zo voor mij. "They'd try to make me like Amy Winehouse, but I said no, no, no" Favorieten: Addicted

Natuurlijk, The Who kan niet ontbreken op dit lijstje (*zucht*). Brits? Check Rock? Check Klinkt op zich wel goed, minder standaard rock/hard-rock die we vaak horen tot nu toe. Misschien omdat het uit een ander tijdperk komt? Volgens mij is dit wel behoorlijk stevig voor de jaren 60. Zeker als ik mijn beperkte Beatles kennis hiernaast leg. Flinke blues invloeden te horen, met een paar bijna pure blues nummers voor mijn gevoel. Favorieten: I Don't Mind, The Ox

Jethro Tull, een naam die is wel eens voorbij hoor komen, maar waar ik geen nummer van ken. 65 minuten Psychedelische Rock kan interessant zijn, maar mijn verwachtingen zijn niet heel hoog. Ik ga tot nu toe (4 nummers), echt heel goed op het folk sfeertje van dit album. Het rijkelijk gebruik van de dwarsfluit stelt me ook zeer gelukkig Inmiddels 7 nummers diep en My God, wat dwarsfluitfestijn is dit zeg, loev it! Oh god, er zit een interview van 15 minuten aan het einde? Laat maar zitten hoor Favorieten: Cross-Eyed Mary, My God, Locomotive Breath

The Boss, nog zo'n bekende artiest waar ik niet super bekend mee ben. Dit voelt wel een beetje als een soort greatest hits albums, veel nummers ken ik zelfs. Desondanks, vind ik dit een zeer plezierig album om naar te luisteren. Het voelt heel erg gegrond, maar met wel wat duidelijke elektronische invloeden, met wat fijne synth lijntjes hier en daar. Tot slot bevat dit album mijn favoriete Springsteen nummer, I'm on fire, dus per direct een plusje. Favorieten: Cover Me, I'm on Fire, Glory Days

Best wel grote naam die je hier en daar hoort, echt een hiphop klassieker. Zelf nog nooit geluisterd, dus interessant album. Ik vind de productie heel vet, voelt als een mooie combinatie tussen klassieke hiphop en moderne invloeden zeker voor die tijd. Al met al zeker het luisteren waard, ik denk dat ik er meer uit haal als ik me meer kan concentreren op de teksten Favorieten: Light Another, The Funky Cypress Hill Shit

Pink Floyd. Een groep die ik haatte puur uit principe (bedankt top 2000). Hoewel ik zeker in ben voor iets psychedelisch, moet dit wel bijzonder goed zijn om me te overtuigen. Gelukkig lukt ze dat best aardig! Vind de elektronische en jazz invloeden heel vet. Ik vind het ook prettiger dat de nummers naadloos op elkaar aansluiten, dat maakt het een mooi geheel Het hysterische gekrijs mag van mij wel iets minder. Favorieten: On The Run, Us And Them, Any Colour You Like

Daar is ie dan, het eerste Radiohead album. Vrezen voor het ergste, want dit kan nooit goed zijn. Uiteindelijk valt het me mee, maar het geeft me gewoon zo'n zielig vibe en daar kan ik niet zoveel mee. 90% procent van de muziek die ik graag luister, maakt me vrolijk, een soort escapisme van onze kapitalistische hel. En dit drukt me met de neus op de feiten van die werkelijkheid, en ik vind het maar niets. Muzikaal op zich wel een interessant huwelijk tussen rock en elektronische muziek. Verder gewoon heel erg prima, dus die score krijgt het dan ook maar. Benieuwd of ik iets ooit nog 5 (of 1) sterren ga geven. Favorieten: Where I End and You Begin, The Gloaming

Aah, zo'n band die super bekend zo en niet eens zo oud. Ik vind het bas werk van Flea iconisch, al is daar op dit album niet super veel van te merken. Ik vind de stem van Anthony Kiedis super fijn, maar vooral als hij normaal zingt, en niet als hij allerlei rare stemmetjes of intonaties doet. Al met al is mijn mening een beetje rommelig, wat iconische hits, maar ook wat zeer saaie nummers. Al met al is het album best dynamisch, met zeer verschillende intensiteit in de nummers. Favorieten: Parallel Universe, Californication, Road Trippin

Oke country vandaag, toch net iets anders dan de 90% Rock die we voorgeschoteld krijgen. De karakteristieke snik in de stem komt direct voorbij. Ik dacht even dat het eerste nummer Step Right Up van Jamai in de countryversie was, maar helaas. Ik vind het muzikaal behoorlijk saai, en tekstueel een beetje te zoetsappig. De man was ook niet bepaald een genie: "There's nothing better once you've had the best" No shit Sherlock, daarom is het toch het beste? Open deur alert hier hoor! Volgens mij is de man ook zeer zielig, iets waarvan ik steeds vaker zeg dat ik er niet warm of koud van wordt. Al met al gewoon een beetje saai, niet mijn ding Favorieten: Mary Don't Go Round

Poeh die hoge stem in het eerste nummer vind ik maar niets. De nummers daarna moeten het zonder doen en zijn daarom een stuk beter te verteren. Het album klinkt behoorlijk rauw, best wel intens. Voor deze tijd moet het haast wel over het randje geweest zijn. Je hoort veel punk elementen terug in de muziek. Dit is wel een live-album waarbij er meer rauwe randjes zijn. Ik ben uberhaupt niet echt een scheurende gitaren liefhebber, en dit maakt het soms wel lastig om naar te luisteren. Daar tegenover staat dat het rauwe het een bepaalde lading en emotie geeft die ik wel charmant vindt. Hoe dan ook denk ik dat dit album wel een kleine remaster heeft verdiend, vooral als het als iconisch wordt beschouwd. De laatste twee nummers zijn niet best, vooral Starship is een soort koortsdroom, maar niet op een goede manier. Eigenlijk blijft een album over met een matig begin, best aardig middenstuk en een matig einde. Al met al een matige sandwich dus. Favorieten: Come Together, Motor City Is Burning

Hmm, dit brengt me terug naar het Elbow album. Helaas vind ik dit album toch echt een tandje minder dan dat. Heel erg gedempt en klein. Dat kan op zich wel mooi zijn, maar ik vind het hier een beetje suf. Niet mijn favoriet, maar opzich een prima album Favorieten: Intervention, (Antichrist Television Blues),

Misschien wel de grootste en bekendste band van de afgelopen 15 jaar. En dan nu hun eerste album. Je hoort veel van hedendaagse Coldplay muziek hier terug. Natuurlijk de kenmerkende stem van Chris Martin. Maar ook het gitaarspel heeft veel weg van nieuwere nummers. Het is allemaal wel een stukje minder bombatisch durf ik te zeggen. Dat kan al snel en ook zijn wel explosies van geluid, zoals in Yellow. Al met al prima, niet super bijzonder Favorieten: Trouble, High Speed,

Het eerste album dat ik al helemaal ken, hype!! Nostalgie ten top, dit heeft me mijn tienertijd doorgesleept, iets waar ik al mijn negatieve emoties in kwijt kon. Schreeuwen, janken, het kan allemaal met dit op de speakers. Maar in een iets serieuzere noot, ik vind nu-metal een leuk genre en dit album is wat dat betreft toch wel toonaangevend. De combinatie van metal, rap en futuristisch klinkende productie is helemaal in balans. Het totale plaatje klopt op dit album. Fantastisch met wat echte meeschreeuwers (CRAAAAAWLING INNN MY SKINNN) en tijdloze hits, zoals In The End. Favorieten: Papercut, With You, Crawling, By Myself, In the End, Forgotten, Pushing Me Away

Oeh alle bekende namen waar ik niet goed naar heb geluisterd worden zo langzaam wel afgestreept, vandaag Talk Talk. Heerlijke vibes op dit album, we gaan op reis met de band. Instrumentatie lijkt nauwlettend samengesteld, de preciesie is indrukwekkend. De lyrics zijn een beetje zoetsappig, maar samen met de instrumenten geeft het toch een oprecht gevoel. Al met al een zeer sterk album waar ik enorm van heb genoten Favorieten: Life's What You Make It, Living in Another World, Time It's Time

Het heeft even geduurd, maar eindelijk een jazz album uit de lijst! En van wie, Miles Davis himself, met John Coltrane op de plaat, wat wil je nog meer. De plaat begint met het heerlijke standaard jazz-lijntje op de bas, en de koperblazers mogen daar overheen riffen. Dat doen ze met verve, wat een opening. Als het goed begrijp is dat album zeer bijzonder en indrukwekkend in het muziektheoretische aspect, maar ik ben helaas veel te leek om daar chocola van te maken. Al met al wel een zeer fijn album om naar te luisteren. Favorieten: Freddie Freeloader, Flamenco Sketches

Poeh, dat is even wakker worden na de smooth jazz van de dag ervoor. De rollende gitaarriffen zijn duidelijk toonaangevend geweest voor alle metal die hierna volgde. Helaas bloeden ze voor mij ook enorm in elkaar over. Wat uiteindelijk overblijft is een grote brij van schreeuwende gitaren, zonder echte hoogtepunten. Misschien als het album iets korter was geweest, maar nu kan ik er geen enkel nummer uit pikken Favorieten: -

Paul Simon Zeer rustig, folk achtig album. Beetje saai. Niet mijn smaak, verder niet zoveel mis mee. Ik hou om de een of andere reden wel altijd van gefluit in nummers, dus pluspunten daarvoor Ga ook wel hard op de viool?? solo, in Hobo's Blues, iemand ging er voor. Favorieten: Me and Julio Down by the Schoolyard, Hobo's Blues

Lynyrd Skynyrd Dit is wel mijn sfeertje hoor. Geeft me die heerlijke bayou vibes. Een zingend gitaartje hier, een piano solootje daar, loev het. Is het dad-rock? Oh jazeker. Staat de eeuwige top 2000 klassieker Freebird erop? 100% Maar soms, is dat eigenlijk wel gewoon leuk. En ik zeg het niet vaak, maar ik ben het hier wel met alle 40-plussers in NL eens: Freebird is een mooi plaatje, al houd ik niet zo van dit soort "fade out" eindes Favorieten: Tuesday's Gone, Things Goin' On, Mississippi Kid, Freebird

Paul McCartney Oke Paultje, beetje hummen en beatboxen en scatten enzo, helemaal los hier. Gevolgd door heerlijke instrumentaaltje met een zingend gitaartje, goed begin hoor. Ik mis wel een beetje power in z'n stem, daardoor lijkt hij gedwongen om z'n nummers ook allemaal zacht te houden Misschien kiest hij er gewoon voor om hier z'n gevoelige kant te laten zien, wie zal het zeggen? Hot As Sun/Glasses had ook van BZN kunnen zijn, als ik het intro zo hoor zeg, niet best. Ik vind de instrumentale nummers eigenlijk had beste, opmerkelijk genoeg. Al met al is het het net niet Favorieten: That Would Be Something, Valentine Day, Momma Miss America

Heel erg moody tot nu toe, een soort meer sfeervolle radiohead. Krijg een goede portie synthwave/synthpop binnen en dat bevalt best goed. Ik weet niet hoe oud dit album is, maar kan me voorstellen dat we hier met synthpop pioniers te maken hebben. Beetje sad album, maar voor mij de juiste vibes. Beetje lang album, maar vind de tweede helft het leukst, dus niet een enorm probleem Favorieten: Souvenir, Motion and Heart, Gravity Never Failed

Meer synths meeer vage stemmen! Ik ging over van OMD naar dit en had niet eens door dat het een ander album was haha Iets meer gitaren hier, en net wat meer tempo, minder melancholie. En dat bevalt me eigenlijk wel prima! Helaas pakt het tijdens mijn werk niet enorm mijn aandacht, dus ik kan het niet meer dan een prima geven Favorieten: Isolation, Decades

Poeh, nog meer White Stripes, kan ik dit aan? Eerst nummer is volgens mij heel bekend en ook wel erg lekker catchy en uptempo! Nummer daarna is direct een terugval op wat ik al eerder van ze gehoord heb, te depri voor mij Ik vind dit album een stuk beter dan Elephant, puur omdat er wat meer pit en tempo in zit. Desalniettemin vind ik alle zang maniertjes en intonaties van Jack White gewoon vermoeiend. Wederom een rock album wat ik snel zal vergeten. Favorieten: Blue Orchid, Doorbell

Scheurende gitaren, die onmiskenbare stem van Axl Rose, het werkt allemaal goed samen. De dynamiek op het album vind ik wat beperkt, er is voornamelijk vol gas te horen. Een paar iconische nummers zijn hier te vinden, waarvan ik de opener van het album ook direct het meeste impact vind hebben. De rest van de hits is voor mij misschien wel een beetje overplayed. Het voelt af en toe wel een beetje als een homogene massa, meer van hetzelfde. Eigenlijk is het precies wat ik van een Guns N'Roses album verwacht had. En voor vandaag is dat genoeg Favorieten: Welcome to the Jungle, Think About You

Neil Young Ik weet dat ik dit album heb geluisterd, het staat in mijn Youtube geschiedenis. Ik herken de stem van Neil Young ook zeker. De eerste klanken van het eerste nummer, toen ik nog bomvol verwachting was, komen me bekend voor. Kan ik verder iets zinnigs zeggen over dit album? Nee, zeker niet. Favorieten: -

Wat kan ik zeggen, ik hou gewoon van Janis Joplin. Rauw, emotioneel, gepassioneerd. Bandje kan ook wel prima spelen. Favorieten: Roadblock

Les Rythmes Digitales Elektronische muziek, wat is dit? Dit is wel lekker, grenst toch nog wel behoorlijk aan pop. De productie klinkt niet gedateerd, best wel onder de indruk. Het klinkt allemaal wel behoorlijk Frans, electro, funky. Soms misschien niet rauw genoeg en een beetje veilig, maar schone house als dit kan zeker wel op gedanst worden. Favorieten: Hypnotise, Jacques You Body (Make Me Sweat), Damaged People

Oke, na een lange pauze weet ik niet of dit het beste album is om mee op te starten Nick Cave is een zanger met een herkenbare stem, maar vooral de manier waarop hij zijn teksten brengt verdient alle lof. Deze man doet mij geloven dat hij elk woord dat hij zingt voelt en meent. Ik vind de toevoegingen van het koor af en toe ook zeer prettig. Hoe dan ook, kabbelt het album een beetje voort voor me, met weinig hoogte- of dieptepunten. Al met al een prima album, maar niets iets dat me bij zal blijven. Favo's: The Lyre of Orpheus, Supernaturally, Carry Me

Oh god, daar zijn ze dan. The Beatles, hofleverancier van elke zichzelf respecterende beste muziek allertijden lijst En dan ook nog een album wat universeel als een van de betere Beatles albums wordt beschouwd. Hoe dan ook, is het een eclectisch geheel, waarbij de vier muziekgoden ons meenemen op een trip Alsof je zelf een flowerpower hippie bent, lekker gaand in je volkswagenbusje. Al met al, valt me dit niets tegen, het is best vermakelijk. Oke die complete dierentuin die bij Good Morning uit de kast wordt gehaald is echt hilarisch. Favo's: Lucy in the Sky with Diamonds, Within You Without You, Good Morning

Afrika Bambaataa Oke, dit is even heel iets anders, hoor ik daar nu hiphop op elektrobeats? Uit welk jaar komt dit? 1986?! Dit kan ik zeker waarderen, al komt het nu wel licht gedateerd over. Een ervaring is het zeker. Het zijn niet de allerbeste bars (Zih Zih Zih Zih Zih), maar het werkt wel voor mij. De raps zijn bijna aandoenlijk, alsof het babys first rhymes zijn haha. Maar ooh jee, wat zijn sommige van die beats lekker zeg. Waar het in Planet Rock allemaal een beetje stereotiep en bijna als parodie voelt, zijn de andere nummers stukken beter. They Made a Mistake heeft wel de meest standaard beat, jammer, maar nog steeds erg funky Oh wacht, er zitten toch nog wat vreemde, spacende stukjes in, loev het Sommige nummers duren net wat lang, anders had dit zomaar 5 sterren kunnen zijn. Favo's: Looking for the Perfect Beat, Renegades of Funk, Who You Funkin' With?

King Crimson De mixing op dat eerst nummer begint heel trippy zeg, ik dacht dat dit rock was, niet multi-culti ambient haha. Eerste nummer is een 13 minuten durende trip die ik zeker kan waarderen, misschien is prog rock het subgenre voor mij! Interessant mix van tempo's maar ook geluiden en instrumenten die gebruikt worden. Al met al zeer experimentaal, zeer afwisselend, zeker een vibe voor mij, al vind ik het gedurende het album soms wel een beetje vermoeiend worden. Het is echt iets waar je de aandacht bij moet houden. Favo's: Larks' Tongues In Aspic (Part I), Book Of Saturday, Easy Money

In deze week met uiterst droevig weer, kan ik wel een injectie zomer gebruiken. Gelukkig is daar Jorge Ben Jor, met zijn zalige samba funk, die precies bied wat ik nodig heb. Het album kabbelt een beetje door, ik versta niets van zijn zoet portugese stemmetje, maar ik heb het naar mijn zin. Tot daar redelijk vanuit het niet ineens Taj Mahal erin knalt, alsos het op de dansvloer van elke disco gedraaid wordt. Het is dat ik mijn heupen niet kan bewegen, anders zouden die helemaal gek gaan. Taj Mahaaaaaa-aaaaaal, Taj Mahal!!!!! Dere dere dere dere dere!!!! Die iets hogere energie houd de rest van het album aan, en dit werkt perfect voor mij. Rustig opwarmen om dan lekker door te pakken. Favo's: Taj Mahal, Camisa 10 Da Gavea, Africa Brasil (Zumbi)

Song 2 is een klassieker, maar verder is me niets bijgebleven van dit album, het is niet helemaal waardeloos, maar vrij matig

Elton John Nog nooit een Elton John album geluisterd, die kunnen we weer afvinken. Tiny Dancer is een absolute klassieker, gewoon een mooi nummer. Hoewel de zangstijl van Elton John vol met emotie zit, vermoeit het op den duur wel een beetje. Ik vind de instrumentatie wel heel fijn, het album klinkt gewoon heel goed. Al met al vind ik de toon wel een beetje te somber, vandaag meer behoefte aan vrolijke muziek blijkbaar Prima albumpie, wat ook niet te lang duurt Favo's: Tiny Dancer, Madman Across the Water, Indian Sunset

Interessante fusion tussen een ratjetoe aan stijlen. Ik denk niet dat het altijd voor mij werkt, maar soms is het best wel fijn. De wat meer laidback en smooth tracks doen het stukken beter voor mij dan de hardere tracks. Ik vind het Freebird sampletje wel weer erg grappig in Bombin'The L. De plotselinge switch aan het einde van the King of New York geeft me echt whiplash, enorm De Formule van DJVT gevoel, daar vind ik het ook niks. Het zijn niet de meeste begaafde schrijvers, maar ach, soms moeten dingen vooral lekker klinken of voelen ofzo. Je weet wel, gewoon vibes. Favo's: The Grave And The Constant, I Can't Get With That, Methadonia

Vanaf het begin is al duidelijk dat dit een zeer experimenteel album is. Waarschijnlijk moet het het enorm gaan hebben van de muzikale composities. Ik vind onze beste heer Wyatt namelijk geen begaafd zanger. Hoewel ik de sfeer van het eerste nummer nog prima vind, wordt ik heel nerveus van het tweede nummer, maar misschien is dat de bedoeling? Het is allemaal zeer rustig tempo, grenzend aan jazz, maar met allerlei zenuwachtige lijntjes van blazers en strijkers. Ik vind het allemaal maar ongemakkelijk klinken. Het is wel echt bijzonder hoe zoveel genres bij elkaar komen. Het eerder genoemde jazz, maar wel duidelijk rock elementen. En nu op Alien wat meer percussie, wat redelijk in de latijn-amerikaanse stijl past. Het is allemaal net iets te experimenteel, iets te pretensieus. Ik ben daar absoluut niet vies van, maar dit gaat net wat te ver. Dit is duidelijk een luisterervaring voor gevorderden, en zo te merken, ben ik dat niet. Maar de zang, die is voor mij echt ondermaats en dat, samen met het moeilijke luisterpalet, bederft het simpele luisterplezier. Favo's: Alien