Vespertine
BjörkTypisch Björk - gar nöd mies. 1 muemer ihre laa: Sie macht unbeirrt ihri Musig. Das Album isch usechoo, wo d No Angels ihri grosse Erfolg gfieret händ.. drum giz äs 4i
Typisch Björk - gar nöd mies. 1 muemer ihre laa: Sie macht unbeirrt ihri Musig. Das Album isch usechoo, wo d No Angels ihri grosse Erfolg gfieret händ.. drum giz äs 4i
Schöns erschts Lied, s 2. passt aber grad nöd dezu. S ganze Album isch nüd stimmig. Jetzt bini aber entosche - han meh erwartet. Öppis wie "Walls come tumbeling down"
Was isch dänn das!? Rächt wirr, aber irgendwie au cool, experimentel. Was für droge sind da im Spiel?
Schöni, Stimme und Harmonie. Teilwies Countrylaschtig. Ds gfalltmer eig. Aber hald dänn doch Lynyrd Skynyrd. Ach, ich finds ächli langwiilig.
Ich lieb Kate Bush. Sicher eis vo de bkanntere Albe. Waking the witch eif genial.
Sorry. Chan nöd conecte.
Wow - ischmer doch sehr fremd. Eigentlich sehr kreativi Samples, aber nüd mies.
Juhui: Eurythmics. Ich liebe d Annie Lennox als Type. Nur scho wäge Sweet Dreams - a de Familiefäschter muess das immer Gsunge wärde. S Album isch sehr villsiitig. Gfalle tuet mer nüd alles. Im übrige isch 1983 de 1. 3-D-Drucker, s 1. Microsoft-Word-Programm und de 1. Nintendo uf de Märt choo. Atari hät hunderti vo nüd verchaufte Videospiel, Konsole und Computer in Mexiko vergrabe (git ä mega spannendi Doku dezue). Pioneer 10 hät euses Sunnesystem verlaa..he, was für ä Ziit
Isch nüd s 1. Album, obwohl mer das vermuete chönnt. Hetti nie dänkt, ds sie ursprünglich am Bob Dylan gsie sind. Feelgood-Musig, abwächsligsrich. Whispering Pines sooo schön, King Harvest mega.
More then a feeling isch natürli super. S ganze Album isch solide Rock und versprüeht gueti Luune.
Känne nur die erschte 2 Lieder. D Madonna isch natürli legendär, ich wird aber nüd würkli warm mit ihrne Lieder. Das d Madonna scho so lang im Business bestah cha, isch sch ä Leistig. Drum 4 Pkt.
Unverkännbar Megadeth mit de quälte Stimm vom Megadave. Irgendwie ä schrägi Type mit Hang zu Verschwörigstheorie. Villicht isch de Droge abuse doch nüd spurlos a ihm verbii? Text sind doch gsellschaftskritisch. Im Gegesatz zu Metallica isch Megadeth nüd in Kommärz abdrifftet. Peace sells und Good morning sind Hammer. Gid aber na besseri Platte als die.
Da singed ja gar kä Fraue und au kä französischi Text. Punk mit Blues Element - spannend, mängisch än Touch vo 70erJahr. Eig. es beachtlichs Werk für än Erstling. Singed aber scho chli schräg.
I wanna be adored: wär wett das scho nöd. Leider banged "She" drums nüd würkli. The Waterfall isch nüd riesend... De Sound ischechli Retro. Spannend, dass Stone Roses gem. Wikipedia eini vo de iiflussrichschte Bands vo England i de spate 80er und früene 90er gsi seg. Han die Band nüd kännt. Riesst mi nüd vom Hocker.
Ich liebs ❤️. Die erscht Schallplatte vom Thomas - da ischer 9ni gsii... (Mini im übrige Level 42). Wots garnüd usenand näh, die Musig macht mich glücklich.
De Schlagzüger isch vo "The Needles". Vo dänne hani na ä LP😂. Hilfe än Wäspi-Schwarm.. Die junge Götter händ glaub Pink Floyd gärn und d Charlotte de Zirkus. Die lang Route isch für Rocker bowt. Musig, produziert mit Freud am Chaos. Nüd würkli äs Album zum gmüetlich näbedbii lose. Wells Schwizer sind und definitiv öppis anders äs 3
Eifach langwielig. World Leadet Pretend bedient sic extrem de Harmonie vo Losing my religion oder eig umgekehrt.. Sorry - klimper , schrumm, singelsangel.
Die Zerrissenheit Irlands wird thematisiert. Sunday Bloody Sunday - Salomé könnte so viel davon erzählen - schrecklich.. Gibt es noch Hoffnung, wird im Neuen Jahr alles besser (New year's day). Like a song..mega. The Refugee verlässt die gewohnten Songmuster - speziell, kämpferisch. Im 2. Teil fällt die Spannung deutlich ab.
Geburtsstunde des Afrobeats. Fela Kutis Band umfasste bis zu 40! Mitglieder, da ist Koordination gefragt. Tolle Soli. 5 Lieder in 1 Stunde, das ist schon extraordinär.. Ja, und darum sind die Songs auch langatmig, es kommt kein Instrument zu kurz. Wäre eher kein Konzert für mich. Meine Aufmerksamkeitsspanne ist zu kurz😂Als Person war Fela Kuti kontrovers.
Hammer opener und gaht guet wieter. Still take you home hät sonen gemeine Text und dänn sindene d'Wort na uusgange "Oh-whoa da da" - trotzdäm äs Lied mit drive. Also Riot Van isch so ganz andersch, passt nüd so drii, obwohl schöni Melodie. Mardy Bum isch lieblich, aber nice. S Vampiere-Lied chübled ganz schön, meh Rock als Indie. When the Sun goes down hät ä Reverenz zu The Police: "He told Roxanne to put on her red light" - gfalltmer. D Konzert vo Arctic Monkeys sind sicher unglaublich.
Da taucht mer vom erschte Takt a id Boygroup-Zyt vo de 1960er-Jahr ii. Vo Mexiko, über Indie und Countrymusic häts ächli alles. Im Grosse erinnerets mi scho au a dBeatles. CTA 102 hät ja sonen strange Schluss und Mind Gardens laht vorusahne, was in Rock/Indie na choo wird.
Was für äs Fistel-Stimmli😂 - ah nei, nachane wirds besser. Fangts erschte Lied miteme outro aa? Bi Laughing lached Gitarre am Afang würkli. Schöni Klangwält, nice Gitarre und äs französischs Lied häts mit Orleans au na. Musig für än schöne Summerabig mit Fründe. Schön - meh nöd. Warum chammer kä halbi Stärne gää?
Hmm...The Rolling Stones. Was sölli säge, ich mag halt the Mick Jagger nöd. Erstundlich bluesigs Album mit villsiitiger Instrumäntalisierig. Vergliche mit The Doors oder Janis Joplin isch s Album eigentli rächt brav. Brown Suger känntmer ja, aber s beschte Stuck für mich isch eidüütig Sister Morphine. Da händ sich Dire Straits glaub ächli inspiriere lah. Fazit: Bin positiv überrascht.
Erinnerung an Gymizeit. Tschernobyl ist "überlebt", die Ira wütet, ebenso der Bürgerkrieg in Sri Lanka. In Jugoslawien ist die Stimmung aufgeheizt. Gorbi und schleichender Verfall der UdSSR. Hungerskatastrophe in Afrika.Bullet the blue sky ist schon sehr cool, aber das Album plätschert vor sich hin.
Stimme sind ächli flach. Es Album mit äme punkige Aafang und Ändi, dezwüsched ehner popig. Spontan tönts wienäs Erstlingswärk (wases ja au isch😂). Smile erinneret mi anes anders Lied, S.O.F.T. hät öppis, Blue isch cool. Wämmer bedänkt, dass 1995 Right said Fred, Rednex oder Scatman John Tophits gsi sind, isch das Album doch ganz ok. Aber wämmer a d Atomtests vo F im Mururoa-Atoll und s Massaker vo Srebrenica dänkt, isch d Musig eigentli zwenig hässig. Fun-Fact: Mr. Bombastic vom Shaggy isch 1995 au än Hit.
Typisches Folk-Album. Tolle Lyrics. Nicht weiter verwunderlich, dass sie unveröffentlichtes Material von Bob Dylan sangen. Obwohl, "Si tu dois partir" isch nüd s beschte Lied uf de Platte.. A sailors life isch sehr athmosphärisch. Die Sängerin Sandy hat mit Robert Plant ein Duett für Led Zeppelin gesungen.
Känn mi gar nüd uus i däm Musig-Genre. Natürli sind Eastside/Westside Usenandersetzig und dUshängeschilder vo de entsprächende Labels en Begriff. Spannend, wie sich d Lieder extrem verändered je nach Colab. Shakey Dog findi s beschte Lied. S ganze Album isch doch sehr kreativ.
S Gsamtwerch vo ihne isch sehr zwürdige und Text gäbet eim Stoff zum Nahdänke. Die Songs sind abwächsigsrich und gspickt mit kreative Elemänt, und doch unverkännbar Simon & Garfunkel. America isch de Hammer.
Schöne Stimme Shara Nelsons. Langsame beats, smoother Sound. Be thankful for what yuu got - wow - spricht mi total aa, bitte meh vo däm! Zwüschedture plätscherets ächli. Aber dänn wieder "Unfinished sympathy" so guet. Daydreaming ischechli eintönig. Hynm of the big wheel hät es vielversprächends Intro, aber dänn, naja.
Sone bekannti Gruppe, und ich känne nur Owner of a lonely heart...De Sound hät ächli öppis vo Pink Floyd. Die spanische Gitarrekläng sind gmögig. South side mit mega Klavier und Five per cent isch sehr experimentel und nur 38 sec. S Album isch für mich nüd ganz stimmig, sicher nöd äs Album wommer sött ohni Shuffle lose. Bonustrack America vo Simon & Garfunkel..
Ui, was isch dänn das. Ein lange Grüschteppich - S Genre - Noise-Pop - isch da Programm. Aber wenigschtens singets nüd schräg. Leider bliibt nüt ange vo de Melodie...
Kate Bush - ä Ikone. Mer chanere sicher nüd Mainstream vorwärfe, und lieblich isches au nöd. Cool.
Unglaublich, die Stimm gaht diräkt is Herz. Coole groove. Walk on by zum 2., da stimmt alles, Instrumentierig, Background-Gsang. I break down and cry😂. Im Gsamte villicht zwüsched dure ächli langatmig.
Das Album wird besser, wämmer's mehrmals losed. Es isch in sich nüd ganz stimmig. Hallelujah müesst nüd sii. Grace und Eternal life sind super Dream brother hät öppis vo The Doors, Blachy Lawless und Amorphis.
Ach, das Stimmli isch dänn dünn. Sorry, sicher gueti Musiker, aber es begeischtered mi nöd.
Känni in und usswändig. Spannend, wie s Orcheschter um Metallica umespillt. Master of Puppets -die ganz alte Stuck sind halt scho huere guet. De Kirk isch än Ikone. Logisch, d Original sind nachli besser, ämmel was bis und mit em Black Album usechoo isch. Nur scho, well mir i de Chile zu Metallica ghürtet händ (zu de richtige, ohne Synphonieorcheschter) giz 4💫
Hui, sind die am Marschiere? S Hammon- Örgeli isch schön presänt. Die hetted au am Woodstock-Festival uufträte. De abghackt Beat zieht sich dure. Die Lieder-Text sind durchus kritisch und Band hätt sicher Spass ghaa, ich nüd ganz äso😂
Hät scho äs paar gueti Stuck uf dere Platte. Nach Jahre vom Zämespiele händs die usebraacht. Für das isches ebe doch nur Mittelmass. 1992 han ich Guns'n'roses im alte Joggeli gseh. Isch cool gsi, v.a. wellmer öppe z'Zähte ime alte Laschtwage anegfahre sind - über de Bözbärg - und de ganz Verchehr uufghalte händ. Äs hät Stunde brucht, aber luschtig isches gsii.
Bitter sweet isch scho seeehhhr bekannt. Vili schöni Lieder und Harmonie mit äre nice Stimm. Aber irgendwänn isch dänn scho guet.
Hm. Ächli anderscht als de typisch Glam- Rock us dere Ziit. Aerosthmith isch immer speziell gsie. Janie's got a gun isch sehr cool.
Wall Street Jungle isch sch sehr bekannt. Da wird u.a. de Howard Hughes besunge. Dä isch genial und irr gsii (und riich). Spannende Mänsch: The Aviator Villsiitigs Album, gfallt mer. Da bisch im Dschungel (Hotel) oder gschtresst (Clock). Und Doro Warlock hät glaub Teil vo Somewhere in Hollywood kopiert (Deep inside my heart - Für immer).
Ganz ok, aber nüd mitriessen. Aber ä schöni Stimm.
Sorry Cat Stevens. Ich han grad vorane Sister Sledge glosed, da flachsch ächli ab. Father and son isch natürli mega bekannt. Guets Folk- Album. Am beschte findi Tea for the Tillerman: Churz und fulminat
Ah DISCO! We are famil, isch leider verbrucht. Lost in Music - ich liebs. Hinenuse isch eher nichts-sagend. Drum häts wahrschindli die ville Remixes😂 ( wo aber na überraschend underschiedlich sind).
Ach de Prince ...Verehrt und gfieret - zurächt, au wänn sieni Text mängisch Gränze überschrieted (Darling Nikki). Nüd mies. Min Favorit: When doves cry, hani dozumal gliebt.
Eine Supergroup, die zufälligerweise entstanden ist aus Musikern von The Byrds, The Hollies etc. Traten am Woodstockfestival auf. Der Vietnamkrieg war ein grosses Thema. Stills spielte fast alle Instrumente ein, daher waren für Liveauftritte Gastmusiker nötig. Folkrock mit mehrstimmigem Gesang, feinem Gitarrenspiel.
Ja, ok. Schrägi Stimm. Isch nüd zum pauselos lose. Spannend isch allerdings Instrumentalisierig. De Keith Richards hät bi einige Lieder mitgwürkt. Das Album isch i de 80er erschiene - Mainstream chammerem würkli nüd naasäge. Das git än Äxtra-⭐️
Blues-rockig. Hät nice Harmonie und Rhythme. Ich fühle d Stones trotzdäm nöd.
Ja legendär. Wahnsinns Gitarrischt. Hät sich aber leider im Drogesumpf verlore
Wie chammer de Brian Eno nüd känne? Mitbegründer vo Roxy Music. Sehr experimentel, mängisch än Touch vo Pink Floyd oder sogar de Beatles. Mega.
Wow - was für ä Stimm. Ehner äs depressivs Album. Schad, das mit de Ziit für mich ächli eintönig wird.
Au ächli Depro. Cooli Rhythme mit Gitarre- und Synthikläng. Grundsätzlich ächli zruhig für mich. Reckoner hät öppis. Gfalltmer. Jigsaw au.
Ja guet - Seven Nations Army - da chammer immer mitsinge. De Rescht na ja.
So schön - das erinnered mi a mini früeh Chindheit und macht mich glücklich.
Ja, das fangt ja cool aa. Leider flachts aber schnäll ab.
Ow - typische 90er HipHpo. Tönt ächli wie Fresh Prince. Ehner langwielig.
Intro: Sooo doof und es gaht platt wieter. Hilfe, Workout plan und New Workout plan chani nüd ernscht nä. All falls down isch typisch aafangs 2000 und tönt würkli na guet.
Was isch dänn das? Wells so schräg isch gits äs 2
Es hät Ziite gäh, wo de Meat Loaf würkli än Top Act gsii isch. Schöni Lieder - es git anderi Albe, wo na beser sind.
Ich liebs!
Fangt guet aa, flacht aber ab. Lord Knows hät cooli Stereo-Effekts. Isch hald nüd so mini Musig und Lyrics sind wüescht. De Tupac isch wäge sexuelker Beläschtigung i de Chischte gsii, wo das Album uf Nr. 1 gsi isch.
Irgendeie isch mir jetzt grad de René Weiler in Sinn choo - dä lueged immer äso truurig, wie wänner bald würd aafange brüele... sorry, tuet nüt zur Sach😂. Obwohl - mängisch scho chli melancholischi Musig und si erinnered mi chli an Style vom Eric Clapton und L,nard Skynyrd (die gfalled mer aber besser) Bi Foot on the Mountain blaset na än garschtige Wind. Eig ganz nice.
Seit mer nüd so vill... seint oder sandere Lied känni. O.k.
Jeh - mal öppis anders. Schön, harmonisch, ziitlos. Nüd für 24/7, gfallt mer aber.
Und wo isch da d Melodie im Gsang? Guete drive, spannend, wänn nur de Gsang nüd wär... Aso de Lemy singt schöner. Und am 24.2.25 sinds als Headliner im Z7 gsie
Än Klassiker. Unglaublich, was de Bob Marley für än Legändestatus erreicht hät - und nüd, weller so früeh gstorbe isch. Mir händ siini Musig, aber au UB40 u.a. i de 80er- Jahr ufe und abeglosed. Natural Mystic, Exodus und Jamming sind gsetzt gsii. Hüt fühlis nüme ganz gliich
OMG! Ich mues gar nüd lose zum äs 5i gäh. Nur scho de Aafang mit em Fraue-Schrei. Ich liebs und han (fascht) all LPs. Ämel bis zu de Tränig... The greatest gig in sky muemer sich mit Chopfhörer und luut inezieh...zum Brüele schön. Sowieso, die grandiose Stereo-Effekts sind mit Chopfhörer mega. 10 Pünkt
Hui. Das isch tüüf i minere Teenagerziit gsi😂. Isch immerna nice zum Lose und soo typisch für dazumal.
Weiss nüd rächt - hät scho gueti Lieder debii. Chami trotzdäm nüd rächt aafründe
Ach, für das das so legendär sind giz 4 P
Schone guet. The Gloaming isch rächt cool. Mi deziit aber ächli iischläfernd
Lieblich und au kreativ. Gsamthaft dänn aber langatmig.
Ah Punk? Hät aasatzwiis au ächli Gmeinsamkeite mit REM. Typischi Hitparade- und Radiomusig us däre Ziit. E
❤️
Uh Sam Cooke - das git so gueti Luune! Und tanze würd mer au gärn. Das erinnered mich a Chicago, wo de Thomas und ich aafangs 90er in än Blues Club sind...und die einzige Fremde gsie sind😂
Ich liebe d Fugees. Mit äm Wyclef Jean isch sie super. Das Soloalbum isch mega erfolgriich gsie.
Nüd schlächt.
Ja, das isch scho ächli här. Ich liebe ZZ Top. Ä Band, wo mich scho sit de Jugendziit begleitet Sit de Dusty Hill leider nüme debii isch, sinds nüme gliich guet.
Prince isch sicher än grossartige Künschtler, chan trotzdäm nüt aafange mit sinere Musig.
Soo schön.
Uf - isch das sozialromantischi Musig. Hät aber schöni Harmonie und Backgroundgsang.
Ganz ok, ächli langatmig.
Findi rächt cool.