Leuke muziek, wel teveel van hetzelfde en veeel te lang album (2 uur!)

Random geluiden. Enig ritme niet te bekennen. Zonde want de stukjes waarin wel muziek gemaakt wordt is veelbelovend. Ach. Geluiden der mensheid kan dit album ook heten

Veel van hetzelfde. Niet vervelend, maar wordt wel eentonig.

Eigenlijk 2.5.. Zaten leuke nummers tussen, maar verder veel bleh

Tsja, duidelijk ABBA, maar zonder de grote hits. Prima muziek, niet denderend.

Tsja, lovefool bekend nummer en ik zal niet liegen, die heb ik met enigszins geknepen ballen mee lopen bleren. Verder oke, wel vrij deprimerende teksten. Vrouw die over zichzelf zingt dat ze gebruikt wilt worden, ik vind daar wat van. Anyway. 2.5 ster, dus 3

The shine on you’s en wish you were here geweldig. De 2 andere nummers niet zo. Eigenlijk 3.5 maar Wish You Were Here maakt dat het dan toch een 4 is

Wat een *Insert Haags Scheldwoord* muziek. De tandjes, gwn niet naar te luisteren. Geen melodie, geen ritme, kak stem. Hoe kunnen er meerdere albums van deze artiest in staan? Had dr lekker op dat eiland gelaten daar en nooit van af laten komen. Mijn god. 1 ster is al te veel. En dan ben ik pas halverwege het album. Who Is It is dan nog wel redelijk.. Eindelijk afgelope, wat een bagger

Wat een beroerde intro zeg. Lijkt wel hardcore, maar dan slecht. Nee dat eerste nummer is hm niet voor mij. Probeer ook nog te werken gvd. Wat een herrie zeg. Irritatie niveau is hoog. En dat op de vrijdagmiddag. Je hoopt te kunnen zeggen, oh het wordt beter. Maar nee, het blijft grafherrie. Nog 7 nummers te gaan. Verdomme zeg, komt ook geen eind aan. Wel een toepasselijke titel, I DO NOT WANT THIS. Downward Spiral is wel oke nog. Nee nvm, komt weer gebler doorheen. Alsof ze wisten dat ik iets positiefs ging zeggen. Nog 1 nummer te gaan. GODZIJDANK. Dit worden 2 1 sterren op 1 dag. Een unicum! Nou oke, Hurt was prima. Maar helpt niet mee dat de Cash versie 300* beter is. 1 ster. Nooit weer. Daaaaag.

Jaja, eindelijk ff wat lekkere normale rustige muziek vandaag. Moet wel eerlijk zeggen, tot nu toe is het vooral prima achtergrond muziek, maar springt het er ook niet echt uit oid. A forest wel lekker bekend nummertje. Moet eerlijk zeggen, aandacht daarna wat verloren. Zoals gezegd, prima muziek, kan je lekker mee chillen, maar niet dat ik denk wow. Gwn 3 reten.

In het 2e nummer nu, en opzich best lekker. Alleen soms komen er van die rare hoge klanken doorheen die erg afleidend zijn. Hoop niet dat dat doorzet in elk nummer. Verder heel erg Gorillaz vibes, best leuk. In Derelict worden ze in ene arabisch.. Heel interessant. Album gaat echt alle kanten op, wat dat betreft wel echt heel tof. Maar daardoor ook genoeg die je wat minder gaat vinden. Toch echt zonde dat het lijkt alsof er in elk nummer wel een deel zit waarin ze echt full experimental gaan. Hierdoor gaat mijn irritatie gehalte toch wel flink omhoog. Algehele conclusie na disc1, want ik ga disc 2 overslaan. Excuses. Elk nummer denk ik poah best leuk. Maar in elk nummer hebben ze ook een deel waarin het volledig wordt verkracht. Zonde want dit had echt de potentie om een 4 te zijn, maar wordt hierdoor een 2. FAV: Jack-Ass

Michael Jackson. Lekkere beats met af en toe een janknummer. Zo ook dit album. 3 reten. FAV: Billy jean, Beat it

Och wat heerlijk. Even lekkere blues zo op de woensdagmiddag. Gelijk beginnend met een heerlijk rifje en die pure rauwe stem van Muddy. Dit. Wordt Genieten. Pfoah, helemaal los in Baby please dont go. Echt de roots van Blues dit. Geweldig. Potverdomme wat een heerlijk album. Echt alleen maar genoten, bij elk nummer. Het helpt dat ik wel echt Blues van ben, want is het objectief? Absoluut niet. Is het veel van hetzelfde? Ja tot op zekere hoogte. But do I FOOKIN LUV IT? THE HELL I DO! 5 reten. FAV:I'm your hoochie coochi man, Baby please dont go, tsja ze kunnen er allemaal op.

Funk! Denk mn eerste funk album hier. En moet zeggen, tot nu toe niet echt typische funk naar mijn idee, maar vibe zeker! Ik mag het niet meezingen, maar 'Don't call me n****r, whitey' is echt een banger. ''Sing a simple song" is wel echt lekker funky Begin van 'Everyday People' deed mij heel erg denken aan de intro van Islands in the Stream. Licht teleurgesteld dat het geen cover was. Heerlijke solo's wel in 'Sex Machine' Al met al, lekker funky album, waar je gewoon erg blij van wordt. 4 reten.

Oasis. Prima muziek, niet heel bijzonder. Gwn lekker voor op de achtergrond

Voetl een beetje sad aan maar tegelijkertijd ook vrolijk. Best wel gevoelige muziek maar ook fijn. Blijft je aandacht houden. Ben wel fan van dit album.

Dance/hiphop uit de 90-er jaren. Veel wel geinig, soms ook wel vervelend. Natuurlijk de bekende Rockafeller Skank. Dat was wel weer even herinneringen. Cowboy ook wel echt lachen, goed op gevibed. Radioactivity is ook wel viben zeg. Tot nu toe bevalt disc 2 mij een stuk meer. Oke, vanaf Tweakers Delight realiseer ik mij dat ik toch weer gematigd aan het irriteren ben.. Hmm, gematig gevoel. Echt wel viben af en toe en back to the 90s. Maar ook wel dooge ergerd. Zou zeggen 2.5 maar vind 3 echt teveel. Wordt een 2 tje dus.

Eerste nummer en de intro erger ik mij al aan. Duurt ook veel te lang. Dit wordt weer een interessant album dus. 2e nummer een stuk beter gelukkig. Dit is plots onverwachts viben. En dan in het 3e nummer wordt er een poging gedaan om te zingen. Doe dat nou niet jongen. Tandjes, zonde. Deuntje is prima. Het is opzich allemaal best oke, maar zn nummers duren echt allemaal net ff te lang. En het is ook niet zo dat er nou een hoop twists in zitten.. Nee, album had potentie maar is het hm, mede ook echt omdat de nummers echt veeeeel te lang zijn, voor mij niet. 2 reten FAV: All my friends

Bad Brains, 4 gasten die eruit zijn als Reggae types die zoals ik het nu hoor een soort hard rock album maken. Apple omschrijft het als 'alternative', maar dit voelt echt wel heel rock-y. Heel interessant, maar best lekker wakker worden moet ik zeggen! Heerlijke solo in Let me Help Is het mooie muziek? Nee. Rockt het? Keihard. Echt wel leuk om een halfuur naar te luisteren. En laat het album precies een halfuur duren. 4 reten. FAV Re-Ignition, Let me Help, Return to Heaven

Dusty Springfield, de naam zegt mij niets, maar zie dus wel Son of a Preacher Man erin staan. Dat is een lekkere plaat! Eerste nummer is rustig. Niet heel bijzonder verder. 2e precies hetzelfde. Hoop dat er nog wel een beetje pit in komt. Al luistert het prima weg en heeft ze (Ja Dusty is een ze naam dus) een mooie stem. JAAA SON OF A PREACHER MAN. Dat is mij toch een heerlijk nummah. Ff meebleren. Maar daarna gaat het helaas weer door zoals de eerste 2.. Oke, op Son of a Preacher man na, hoef je dit album echt niet te luisteren. Allemaal hetzelfde. Niet vervelend oid, maar trekt ook niet bepaald je aandacht. 2,5 reten door preacher man. Maar eigenlijk toch wel 2 omdat ik er meer van had verwacht. Ook omdat alle nummer er dubbel in staan met dezelfde versie (heh?)

Oke eerste nummer, instrumentaal top. Ik moet wel even wennen an zijn zang merk ik. Maar klinkt veelbelovend! Ja, erg lekker album. Veel verschillende stijlen, maar luistert echt heel fijn weg. Moet zeggen dat ik er ook niet een nummer echt vind uitspringen, maar het geheel klopt. Dit gaat wel richting de 4 sterren. Ja, al met al gewoon een erg lekker album. 4 reten. FAV Hip (Poor) Boy, I Guess I should Go to Sleep

OOOH JA, Old school country. Wel 2 fucking uur.. Even aanzien of dit allicht voor mij zerlfs teveel van het goede wordt. Heerlijk eerste nummer overigens, ze springen er direct in. In het 2e nummer in ene een vrouwelijke zangeres, ik hoop dat die afwisseling blijft. Leuk. Tennessee Stud is wel een parelnummer. Het is wel echt allemaal heel hillbilly country. Begrijp mij niet verkeerd, ik houd er van, maar 2 uur banjo gepingel... Ben bang dat ik dat niet ga volhouden. Sorry, ondanks dat ik echt zeer van deze muziek houdt, is dit album echt veelste lang en veelste van hetzelfde. Binnen country zijn er genoeg manieren om af te wisselen, maar dat heeft deze band niet geweten. Deze nummers zijn door continue hetzelfde banjo riedeltje niet van elkaar te onderscheiden. Dit worden helaas 2 sterren. Was het een album van 30-45 min geweest 5. FAV: Tennessee Stud, I Saw the light

Voor een band die zichzelf the thrills noemen geeft dit album mij echt heel weinig thrill. Het begon wel leuk. Zachtaardig, rustig, bijna lief. Maar langzaamaan veranderde dat sentiment bij mij naar zeikerig. Er zit ook echt heel weinig variatie in. De stem van de zanger kan mij ook niet bekoren. Enige nummer die zich onderscheid van de rest was Say it aint so. Hier zat wat meer snelheid in. Nee dit is niet mijn muziek, allicht als je in slaap wilt vallen. Maar denk dat ik dan ook zou ergeren. 2 reten. Fav: Say it ain’t so

Eerlijk. Ik had het tijdens werken aan en het viel mij niet op nog stoorde het. Typische 3 reten

Echte jaren 60 rock, maar weinig divers. En het origineel (blijkbaar) van Love Hurts! Dat is wel een interessante versie ineens. Donna, Donna ook leuk, dat is wat sneller dan de rest van het album. Al met al, luistert het prima weg. Maar om nu te zeggen, 'die moet je horen!', dat vind ik niet. 3 reten.

Instrumentaal prima, ik kan alleen niet wennen aan de zangers.. Zowel de man als de vrouw.. het is niet best. Ook weinig divers door het album heen. 2 reten.

Heerlijk album! 4 reten. Helaas mn notes niet opgeslagen. Fav: come as you are, oh me, lake of fire

Oh god.. Een metal album. Kan meevalleen a la metallica. Iig kwa zang kan ik dit goed hebben. Het is geen grunch tot nu toe, en dat is prima. Eigenlijk best vermakelijk en energiek. Teacher's pet heeft een beetje blues vibe, daar ga ik wel lekker op zeg. Blues metal combinatie. Poah, best goed! Al met al, ik zou hier geen uur/uren naar luisteren, maar voor de lengte van dit album echt prima te doen en best van genoten. FAV: Teachers Pet

Oke.. Een alternatief album van 5 nummers maar wel een uur.. Dat klinkt niet best. Volgens de omschrijving van apple music gaat het om excentrieke prachtfolk. Ik houd wel van folkrock.. Past dat hier ook in? Het is hele aparte muziek.. Maar niet vervelend. Ze heeft een bijzondere stem. Niet perse erg mooi, maar wel krachtig. Ergens ga ik hier wel goed op. Het heeft wat middeleeuws, maar toch ook niet. De nummers zijn overig niet echt van elkaar te onderscheiden, het is meer een 55 minuten durend ballad, die soms van melodie en ritme veranderd. Aan het eind begon ik mij wel wat te ergeren, het had net wat korter gemogen wat mij betreft. Maar al met al vind ik het wel 3 sterren waard. Het is echt wel eens wat anders dan normaal

Hardrock, toen ik dat las terwijl ik s ochtends mijn auto in stapte twijfelde ik wel even of ik deze niet beter iets later op de dag kon starten. Maar dit album was echt heel leuk! De zang is prima, instrumentaal is het top. Enige reden waarom ik dit geen 5 sterren zou geven, is omdat ik de variatie wel een beetje mis. Zeker de eerste 3 nummers had ik bv niet door dat het eerste nummer al geeindigd was. Maar al met al, een band waar ik meer van wil weten! Daarbij, een toffe cover van Born to be Wild! 4 reten FAV: Electric Ocean, King Contrary Man, Born to be Wild

Wie? Ik heb geen idee. Maar het blijkt soul te zijn, en dat stemt mij toch al positief zo op de vrijdagmiddag. Is het dan ook echt positief? Lets find out! Het is lekkere muziek, maar erg soul-ig vind ik het nog niet. Miss dat daardoor mijn oordeel niet helemaal gaat kloppen. Had wel echt soul in mijn hoofd nu. Tot Living in Denial, daar komt het Soul gehoogte wel lekker naar boven. Heerlijk nummer. Het album wordt steeds beter, ook Hero vind ik een geweldig nummer! Met een hele verrassende gitaarsolo. Pfff, dit album wordt echt alleen maar beter. Dik aan het genieten nu, elk nummer lekkerder dan de ander. Ja dit is gwn een top album. Veel variatie, instrumentaal goed, zang goed. Ik had even moeite met het loslaten van het label soul, maar toen ik dat eenmaal deed ging ik echt genieten. Dit kan niet anders dan 5 sterren zijn. Ge-wel-dig. FAV: Living in Denial, Hero, Final days

The Who! Ja gewoon heerlijk ablum. Zal niet helemaal objectief zijn, maar ik luister hier erg graag naar. Om dan toch een kanttekening te plaatsen; het is weinig varierend. 4 reten. FAV: Pinball Wizard

Goh, dit was wel een leuke dagstart in de auto. Zeker als je jezelf waant in een goed spaans tapas restaurant. En dan bedoel ik niet La Cubanita, waar de gehaktbal nog net niet de magnetron uit rolt. Nee, dit is voor de echte Spaanse toko's. Echter, het is allemaal wel heel erg hetzelfde. Wat datbetreft is het fijn dat ze het kort hebben gehouden met 43 min. Al met al, prima om een keer te luisteren, maar niet perse het wederhoren waard voor mij. 3 reten.

Erg zweverig, wat normaal niet ijn ding is. Maar kreeg hier een zeer relaxte vibe van. Weet alleen niet of ik dit perse nog een keer zou luisteren.

Een elektronisch Duits album uit 1984... Het eerste nummer is al zeer kenmerkend Duits. Ik ben benieuwd wat dit album gaat brengen. Tjezus, het 2e nummer is nog Duitser. Mijn god zeg. Opzich is het intrumentaal allemaal wel prima, maar die zang is zo fucking typisch Duits. Zo'n halve schorre stem, maar ook net niet full grunge. Begin mij licht te ergeren en we zijn pas bij nr2.... Oke en nu wordt het in ene jaren 80 film muziek. Wel tof! Zit ook minder zang in, dat helpt. Hahahahaha oke stuk. Opus Dei is een Duitse versie van Life is life. Zie nu een soort Maradonna met een typisch Duits snorretje een bal hooghouden voor mij. Wat is dit! Pfff dit gaat echt alle kanten op. Dit gaat voor mij toch wel richting een 2. Want ondanks dat het soms best tof is, is het voornamelijk gemaakt om te ergeren. En zeker niet iets wat ik nog eens ga luisteren. Nee, af en toe best een leuk stuk met flashbacks naar de muziek van de OG Star Wars films, maar al met al een album om je dood aan te ergeren. 2 reten

Ik had een hele review, helaas niet opgeslagen. Ondanks het feit dat het kwa rap volgens mij echt heel goed is, is het gewoon echt niet mijn muziek. Er zaten een aantal nummers tussen die een lounge vibe hadden, die voor mij prima waren, maar ook echt wel lopen ergeren weer. Daarom is het voor mij een 2, want ga ik dit uit mijzelf weer opzetten? Nee

Rock uit 1986 van een voor mij onbekende band. In principe zou het genre en tijdsvak mij moeten bevallen! Eerste nummer was voor mij even wennen, maar het 2e en 3e vibe ik echt goed op. Die mondharmonica in 'Heartland'! Heerlijk. Het album heeft een hoog musical vibe gehalte. Er wordt gezongen in een vertellende manier. Het heeft wel wat! Lekkere bass in 'The Mercy Beat' Al met al gewoon een erg leuk album! 4 reten.

The Band! Nou dan verwacht je ook wel wat. Rock uit 1969 (ha 69), letsgo! Het 2e nummer, reg mama reg pakt mij wel. Echt old school rock n roll. Lekker man. Oh wat, ik heb gwn een nummer van hun in mijn eigen lijstje staan, haha! Ik kende ze dus wel. Mooi man. The Night They Drove Old Dixie Down. Wat een leuke verrassing. Genieten. When You Awake raakt ook precies mijn favo stijl. Beetje country, beetje gevoelig, beetje rocky. Prachtig. Dit album is opweg naar 5 reten. Whispring Pines is dan net een beetje te langzaam voor mij. Niet dat ik mij irriteer, maar om toch objectief te blijven. Och heerlijke piano in 'Look Out Cleveland'. Ik geniet. Jawbone ook echt een lekker nummer met mooie rifjes. Ja, dit is voor mij gewoon echt een gewldig album. Raakt precies waar ik van houd. Objectief zal het zeker niet zijn. Maar het is simpel, rauw, beetje rock, beetje country, hier en daar een rifje. Voor mij gewoon perfect. 5 reten

Sonic Youth, perswoonlijk nooit van gehoord. Maar 90s rock ligt mij over het algemeen wel, dus ik doe dit top moeten vinden. Eerste nummer is iig erg lekker. Nummer 2 en 3 helaas wat minder voor mijn smaak. 2e nummer is erg emo. Nummer 3 gaat meer richting punkrock. Nee, ik kan tijdens het 6e nummer de conclusie trekken dat dit zeer slecht uitgevoerde engelse punk is. Jammer. Erger mij dood zo op de zondagavond. Nee, dit is echt drerrie. Veel herrie, weinig kwaliteit, veel ergernis. 2 voor de moeite.

Al Green, de naam komt mij ergens bekend wel voor. Maar waarvan weet ik niet precies. Een soul album, blijkt volgens Apple Music. En terwijl ik het eerste nummer aanzet weet ik waarom, want Lat's Stay Together is natuurlijk best een bekend nummer. Als alle nummers zo zijn dan ga ik wel even genieten de komende 30 minuten. Ja, dit is een erg lekker album als je van dit type muziek houdt. Wel weinig varieren, maar tijd vloog voor mij voorbij. 4 reten

RIP. Mooi van deze website dat het meteen een eer betoond. Eerder ook al met de front zanger van the beach boys. Maar dan, Black Sabbath met natuurlijk dus Ozzy Osbourne. Hoewel de naam Ozzy Osbourne heel bekend is, heb ik eigenlijk nooit echt naar Black Sabbath geluisterd. Misschien ook door het stigma metal die het draagt. Ik hou best van een beetje luid, maar metal kan al snel een stap te ver gaan. Nooit de behoefte gehad dus om Black Sabbath in mijn leven te introduceren. Maar boy was I wrong. Ben nu een bij het 2e nummer en IK GENIET. De zang is top, maar de gitaren GAAN LOS. En ze gaan los in de goede zin van het woord, wat een heerlijke solo's. Geen verkrachtingen, gewoon pure nostalgie. Changes is plots heel anders. Langzaam, piano, maar god wat mooi. FX hadden ze wel uit het album kunnen laten.. Dit was enkel wat gare hout geluiden oid. Vreemd. Gelukkig gaan ze in Supernaut verder waar ze gebleven waren. BAM. Laguna Sunrise, ook weer een beetje uit de beeldspraak vallend nummer. Maar ik houd wel van die variatie. Om daarna weer keihard te knallen. Al met al vind ik dit een smullend album en ben ik benieuwd naar meer van Black Sabbath. 5 reten

Hot Chips, ik heb hier nog nooit van gehoord. Wel een kleurrijke album cover! Het begint gelijk zeer interessant, met instrumenten die normaal niet zo snel zouden voorkomen. Dit kan heel tof worden, maar kan ook de irritatie kant opvallen. Maar, voor nu bouwt het lekker op. Het is wel een grappig bandje. Het heeft wat elektronisch afwisselend met akoestisch. Ene nummer bevalt mij dan ook meer dan de ander. Het blaast mij alleen niet echt omver of iets. Ik krijg niets iets van wow, dit is tof! Streeft af op een 3tje. Overigens zijn sommige nummers ook wel echt net aan de lange kant. Nee, het is het allemaal net niet voor mij. Voornamelijk gewoon te lang. Wel experimenteel op een goede manier, want irriteren deed het ook niet. 3 reten. FAV: Look at where we are

Depeche Mode, een bekende naam maar wist niet meer echt waarvan. Maar dit is dus de groep van Just Cant Get Enough, en dat is een absolute banger! Ben benieuwd naar andere muziek van deze groep. Hey! Strangelove doet mij ook een belletje rinkelen als ik dit zo hoor. Die ken ik uit een vage herinnering. Waarschijnlijk eentje waarin mijn moeder het volume aandraait en zegt: "Dit is mijn jeugd!". Maar niet zeker. Oke nee, naarmate dit album vordert, hoe meer het op mijn irritatie factor gaat werken.. Het is experimenteel, en hoewel ik dat kan waarderen, betekent het niet perse dat de muziek die eruit komt ook goed is. Oke wat, de cover van Route 66 is wel echt heel dope. Holy shit. Dit verhoogd het ineens wel weer zeg. Stjarna ook heel interessant.. Geen zang, maar wel een tof opbouwend nummer. Met ine eens veel piano? Ook het laatste nummer is in eens weer klassiek. Heh. Eerlijk, dit album is wel een breed spectrum. Voor mij persoonlijk is het begin en eind sterk. Het midden gedeelte begon langzaam maar zeker toch te irriteren. 3 reten. FAV: Strangelove, Route66

Tyfusherrie

Het is goede muziek, en fijn om naar te luisteren. Echter moet ik ook zeggen dat ik het bij vlagen een beetje saai vond.. hierdoor neig ik toch meer naar een 3. Overigens favo was Marley Purt Drive. Het zal je niet verbazen, maar hier zat wat country invloeden in. Lekkah

Elton John, the rocket man. Maar ondanks de grote naam, ken ik eigenlijk alleen Tiny Dancer en dus Rocket Man. Ik laat mij dus verrassen. En wat is dit een goed album zeg. Piano top, gitaar top, zang top. Veel variatie en het houd je aansacht erbij. Word ik dan toch een beetje Elton fan? Ief.

Tsja... De muziek is oke. Niet helemaal mijn stijl maar ook niet slecht. Alleen ze maken elk nummer gewoon echt 3 minuten te lang met een of andere fadende gitaar aan het eind. Zo zonde, dat haalt voor mij het plezier van luisteren wel echt weg... Twijfel tussen 2 en 3. Aangezien ik mij niet echt heb lopen ergeren zal ik het voor de vorm een 3 geven.

Ondanks dat het jazz is, heb ik mij niet ge-ergerd. Blij vlagen zelfs vermakelijk.

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje tegenvallen. Tis Bob Dylan en Blowin in the wind vind ik fantastisch. Maar het hele album mist variatie. Het is een gitaar pingeltje, Bob met zn schorre stem en dan zn mondharmonica. 3 sterren voor de moeite.

Earth wind & fire, Ik dacht dus dat dit een soort rock band was, but i was wrong. Niet mijn stijl muziek, vrij experimenteel. 2 sterren.

Echt een absoluut heerlijk album. Zijn stem, de variatie. Ik neig opecht naar 5 sterren. Heerlijk.