Journey in Progress
Discovering music one album at a time
591
Albums Rated
2.91
Avg Rating
19
5-Star Albums
54%
Complete
498 albums remaining
Rating Speed
5
Per Week
834
Days Active
Reviews
591
Written
100%
Review Rate
vs Global
-0.36
Avg Diff
2.91
Avg Rating
Rating Distribution
How you rate albums
Rating Timeline
Average rating over time
Ratings by Decade
Which era do you prefer?
Activity by Day
When do you listen?
Taste Profile
1950s
Favorite Decade
Samba
Favorite Genre
other
Top Origin
Harsh
Rater Style
27
1-Star Albums
5-Star Albums (19)
View Album Wall
Taste Analysis
Genre Preferences
Ratings by genre
Origin Preferences
Ratings by country
Rating Style
You Love More Than Most
Albums you rated higher than global average
| Album | You | Global | Diff |
|---|---|---|---|
| Vento De Maio | 5 | 3.01 | +1.99 |
| Oxygène | 5 | 3.08 | +1.92 |
| Selected Ambient Works 85-92 | 5 | 3.21 | +1.79 |
| The Blueprint | 5 | 3.22 | +1.78 |
| The Man Machine | 5 | 3.32 | +1.68 |
You Love Less Than Most
Albums you rated lower than global average
| Album | You | Global | Diff |
|---|---|---|---|
| Mellon Collie and the Infinite Sadness | 1 | 3.68 | -2.68 |
| Licensed To Ill | 1 | 3.56 | -2.56 |
| Surfer Rosa | 1 | 3.5 | -2.5 |
| Led Zeppelin IV | 2 | 4.37 | -2.37 |
| Smash | 1 | 3.37 | -2.37 |
Popular Reviews
The Mothers Of Invention
1/5
Wat een kut muziek is dit zeg.
Ik wil hier eigenlijk geen woorden aan vuil maken;
The Mothers of Invention? Je moeder zou zich moeten schamen.
Als dit inventief is, laat dan alles maar zoals het is, de muziek is ontzettend saai, de teksten zijn gewoon kut.
Meerdere nummers worden gewoon geëindigd met een schreeuw, er zijn sowieso meerdere punten op dit album waar een random gil of schreeuw in zit.
Zit er nou een kazoo op dit album? Maar dan niet op 1 nummer, maar de kazoo is een van de belangrijkste instrumenten van dit album, HOE DAN!?
Dit hele album voelt als een parodie op muziek, alsof er alles aan gedaan word om het zo onluisterbaar mogelijk te maken.
De stukken die ok klinken moeten verpest worden door raar geschreeuw op de achterkant. Denk je dat deze band geld betaald heeft om op deze lijst gezet te worden?
Ik denk dat ik Stockholm syndroom begin te begrijpen, na de 10e kazoo solo kan ik niets anders doen dan lachen.
Wat een ontzettend dom album is dit zeg.
Dit album is een parodie op muziek, dat is mijn conclusie.
Is het goed? Nee, maar misschien hoort dat want het is een parodie.
Ben ik blij dat ik dit heb gehoord voor ik doodga? Ja, ik waardeer alle andere muziek opeens een stuk beter.
FAVO: Motherly Love(die kazoo solo, hou op met me), Wowie Zowie
2 likes
Giant Sand
2/5
Tsja, dit is een klein beetje Leonard Cohen zijn stijl, maar dan wel gewoon een stuk minder.
Muzikaal gebeurt er wel meer, maar ik vind de stem van de zanger mwah... Het is het net niet zeg maar.
Er zitten ook best wat skits op het album, met alleen instrumentale stukken. Best interessant en zeker niet drama, maar het klinkt allemaal gewoon heel erg alsof niemand op dit album echt zin heeft om er op te staan.
Alsof iedereen onder schot werd gehouden om dit album op te nemen.
Ik heb best wel veel albums die ik hoger geef omdat er pure fun op klinkt. Leonard Cohen klinkt niet alsof hij plezier heeft, hij klinkt alsof hij doodop is en toch nog de kracht weet te vinden om te zeggen wat hij zeggen moet.
Dit album klinkt als geen van beiden. Het klinkt een beetje alsof de zanger besloot dat het cool is om ongeinteresseerd te klinken, en dus heel erg zn best doet om vooral zo te klinken.
Nee, dit is niet best, dit is slaapverwekkend en belachelijk dat dit een album is dat ik moet horen voor ik doodga. Misschien voordat ik slapen ga? Daar is het namelijk wel best wel geschikt voor.
FAVO:
Punishing Sun,
1 likes
4-Star Albums (142)
1-Star Albums (27)
All Ratings
Depeche Mode
4/5
Fantastisch album ouwe, echte bangers zoals Enjoy the Silence en Personal Jesus. Persoonlijk favorietje was ook Happiest Girl in de Jack Mix
Muddy Waters
3/5
Ik hou dus stiekem best een beetje van blues. I'm your hoochie coochie man maakt wel gebruik van het meest gebruikte riffje ooit haha. Baby Please don't go is wel een persoonlijk favorietje van dit album.
Maar als ik het vergelijk met Depeche Mode zou ik dit minder snel nog een keer luisteren. Ik zou dit 3,5 geven als het kon....
EDIT: Misschien toch maar een 3... Het album begint me toch een beetje te vervelen na een tijdje en merk dat ik het best lastig vind om aandachtig te blijven luisteren
2/5
Eerste 3 nummers? Hits, hits hits
Streets have no name is toch best een mooi nummer. With or without you is niet helemaal mijn ding
Idunno. Denk niet dat dit album mijn mening veranderd. Vond het grotendeels toch een beetje meh.
Album is een beetje saai naar mijn mening.
Kings of Leon
2/5
Ok, het is wel echt leuk om deze albums te luisteren want de hits ken je natuurlijk wel maar vind het erg vermakelijk om iets beter een idee te krijgen van het album er om heen.
Dat gezegd hebbende had ik prima verder kunnen leven zonder dit album ooit gehoord te hebben.
Ga ik meer Kings Of Leon hierna luisteren? Waarschijnlijk niet. Vond ik het vermakelijk? Ja best wel in het begin, al duurt het album te lang. Ik begin me toch te irriteren aan de stem van de zanger.
Favorieten: Toch de klassieker Sex on Fire en Be Somebody
Meat Loaf
4/5
Bat out of hell; het begin daarvan doet me heel erg denken aan een Mario Kart liedje ofzo 10/10 album, nu al.
You took the words right out of my mouth is een echte banger. Jammer van het zeer matige intro
Heaven can wait pakt me dan wel weer minder. Duidelijk dat ik de snellere, epische nummers leuker vind.
Paradise by the dashboard light is een klassieker, komt ook wel beetje omdat dit 1 van de favoriete nummers is van mn ouders. Op 3:20 rare afkapping die volgens mij niet hoort. jammer joh
Prima album!
Favourites: You took the words right out of my mouth, bat out of hell(Eerste 10 seconden) , Paradise by the dashboard light
Eels
3/5
Album luistert lekker weg.
Moet wel zeggen dat het niet volledig mijn aandacht pakt, maar ik kende deze artiest niet en moet zeggen dat ik het wel prettig vind.
Beste voorbeeld van dat dit album voor mij echt een beetje achtergrond muziek is, is dat ik uiteindelijk 3 nummers heb geluisterd die niet op het album stonden en van een andere artiest waren omdat het album al was afgelopen.
FAVO: Mental
Aerosmith
3/5
Young Lust klapt er meteen lekker in zeg! Wel grappig dat een album in de 1001 staat van die kleine band met wie RUN-D.M.C. samen werkte.
Going Down/Love in an elevator is een fucking banger.
Vraag mezelf wel een beetje af of ik gitaarsolo moe ga worden, maar tot nu toe vermaak ik me best wel met dit album.
Nooit geweten dat ze love in an elevator zongen trouwens, dejezus.
Het antwoord op hoesnel scheurende gitaren me ongeveer gaan vervelen? Iets van 5 nummers. Das ook ongeveer wanneer er wat andere nummers komen dan de pure power/hairmetal waar Aerosmith bekend om staat. Misschien ligt het daar ook beetje aan. Album overall; begin is vermakelijk, maar na een tijdje moet ik toch concluderen dat t niet helemaaaaal mijn ding is.
Favo: Young Lust, Going Down/Love in an Elevator, Hoodoo/Voodoo medicine man
Elbow
3/5
Wakker geschrokken bij Starlings, wat een kutstreek haha
De rest van het album kan maar beter goed zijn nu.
Beste nummer is meteen Starlings IMO, de rest is heeeeeel erg indie en experimenteel.
Ben er niet echt weg van eerlijk gezegd.
Ik krijg bij The Fix een beetje een Disneyfilm nummer vibe, vind m wel nice!
One Day Like this vind ik ook een nice nummer! Vind het toch een vermakelijker album dan ik halverwege dacht, denk aan 3 sterren.
Favo: Starlings, The Fix, One Day Like This
Aerosmith
2/5
Instant teleurstelling op de maandagochtend; alleen de Aerosmith only versie van Walk This Way.
Pfff... Uncle Salty en Adam's Apple zijn echt alles wat ik niet chill vind aan Aerosmith en ik ben al niet echt een fan.
En zonder grappen, de andere versie van Walk This Way is echt veeeeeel beter. Ik ben echt geen fan van dit album tot nog toe.
Big ten inch record is dom, maar wel een soort van grappig en Aerosmith uit hun comfortzone, bijna bluesy?
Ik weet niet, vond Pump niet fantastisch maar nog wel grappig ofzo, dit is gewoon niet eens grappig of interessant? Ik hoop dat dit het laatste Aerosmith album op de lijst is..
Favo: Sweet Emotion, Toys in the attic
Mudhoney
2/5
Poeeeh, een Grunge album.
We krijgen er wel van langs zeg
Ik kijk verlangend uit naar het eerste hiphop/elektronische album.
Grunge is niet helemaal mijn ding
Vind In 'n out of grace een prima nummer, lekker edgy
Maar verder niet echt mijn ding
FAVO: In 'n out of grace
Drive-By Truckers
2/5
Nou, je kan zeggen wat je wilt, maar ik ga flink mn muzikale comfortzone uit met deze albums zeg.
Southern Rock opera, nou was de laatste Rock opera(Meat loafs Bat out of hell) fantastisch dus er zijn verwachtingen aanwezig!
It's southern rock, thats it. Thats the review.
Niet een heel opvallend album, vind er niet heel veel aan eerlijk gezegd. De andere reviews noemen Lynyrd Skynyrd veel, maar ik heb hun eigenlijk nooit echt geluisterd
De tering wat is dit album laaaaaaaaaaaaaaaaang
Laatste nummer: Angels and Fuselage vind ik misschien het prettigste. Wat meer country, bijna bluesy voel ik deze eigenlijk wel.
Dit bewijst weer dat ik er geen verstand van heb omdat de meeste reviews de 2e helft zwaar afkraken.
Favo: The Southern Thing, shut up and get on the plane, Angels and Fuselage
Ananda Shankar
4/5
Een sitar, loev het nu al. Dit is wel echt precies 1001 album you should listen to before you die, obscure shit die ik zelf echt nooit had opgezocht. Ik ben heel erg benieuwd!
Jumpin' Jack Flash is een lekkere opener, maar niet echt representatief voor de 2e helft van het album.
Ik weet niet waarom, maar ik waan me echt weer op Runescape ofzo, daar had je ook vaak van die Sitar tunes
Light my fire is echt episch
Mehtamorphosis is een slechte trip in een nummer, heel heftig, ook wel vet.
Sagar (The Ocean) was juist een mooie meditatie terwijl ik op kantoor zat. Prachtig, kan ik echt van genieten. Dit album is sowieso echt heel verschillend van de voorgaande 1001 albums en daarom kan ik het alleen al waarderen.
Ragupathi is een fijne afsluiter, maar ik denk dat Sagar (The Ocean) nog beter was geweest als afsluiter persoonlijk, omdat dat zo'n ontzettend episch en groots nummer is.
Favo: Jumpin'Jack Flash, Light my Fire, Sagar(The OCean)
ZZ Top
4/5
En weer terug naar de scheurende gitaren, waar is mijn sitar?
Sharp dressed man is een banger.
I need you tonight is heel nice, beetje blues achtig
Dat blues achtige hoor ik ook op Legs, en weet niet waarom maar de synth op de achtergrond doet me een kleein beetje denken aan Donna Summer? Heel vet!
TV Dinner vind ik een heel grappig idee en klinkt ook weer meer die blues kant op
Dirty dog is een top nummer, wel meer rocky dan ik normaal leuk vind maar wel echt een heel vet nummer
Zou het 3,5 ster geven, maar dat kan niet dus dan heeft ZZ Top nu een beetje mazzel.
FAVO: Sharp Dressed Man, I need you tonigh, Legs, dirty dog
Creedence Clearwater Revival
3/5
Southern rock achtig album?
Veel gehoord van deze band, denk dat ik vrijwel geen muziek van hun heb gehoord nog. Bevalt best prima. Tombstone Shadow vind ik een lekker, beetje bluesey nummer.
Kom er achter dat bluesey bijna altijd iets positiefs is.
Bad Moon Rising is toch een herkenbare klassieker. Maar moet zeggen dat het allemaal vrij veel van hetzelfde is. Luistert dan wel weer lekker weg, datwel.
Prima album, niet fantastisch.
Favo: Tombstone shadow, Bad Moon Rising
Eminem
4/5
GEEN ROCK ALBUM?!?!?!? Ik kan mijn geluk nu even niet op.
Moet zeggen dat het echt lang geleden is dat ik dit album heb geluisterd, dus de hype is hoog.
My name is, is een classic.
Guilty Conscience naar mijn mening een sterk staaltje story telling met Devil Em en Angel Dre. Terecht dat Dre gecalled word, man is schijnheilig af op dit nummer.
Brain Damage valt naar mijn mening een beetje tegen, maar If I had is ook echt een klassieker.
Het album is zo sterk, maar ik denk toch dat ik Marshall Matters LP en Eminem Show beter vind.
De highs hier zijn hoog, maar het heeft allemaal een hoog shock gehalte, waar ik bij MMLP en TES meer het idee heb dat er meer introspective nummers op zitten. Door de nostalgie kom ik uit op 4 sterren.
As the world turns is hilarisch dom
Sowieso op dit album, technisch zulke goede rhymes, maar ik denk wel dat dit album het slechtste geaged is van zn holy trifesta.
FAVO: My name is, If I had, '97 Bonnie & Clyde, Role Model,I'm Shady, Bad Meets Evil
Roxy Music
3/5
Goeie cover.
Out of the blue is een banger, fijn die Flanger aan eht einde met de gitaarsolo. Echt een vet nummer.
WTF is Bitter sweet voor nummer hahaha
All in all, echt een prima album niet heel bijzonder imo maar luistert wel lekker weg.
FAVO: Out of the blue, Prairie rose
The White Stripes
3/5
Wát een opener zeg, tering.
In the cold, cold night is nou echt een lief liedje.
Sowieso is The White Stripes vrij minimalistisch qua muziek.
Ga wel lekker op dat minimalistische vandaag merk ik.
Het is een beetje een bluesy album op tijden en ikvind die nummers een stuk fijner dan de scheurende gitaren die er soms ook in zitten.
FAVO: Seven nation army(duh) , in the cold cold night, You've got her in your pocket
John Lennon
3/5
Nou, daar gaan we dan. De eerste van John Lennon, word vast gevolgd door vele vele vele albums.
Best een prima begin moet ik zeggen, ik vind Beatles nummers vaak een beetje saai/gedateerd, dit klinkt iets moderner soms? Maar ik heb nog nooit een Beatles album geluisterd, dus kan daar natuurlijk ook aan liggen.
Voelt grotendeels wat experimenteel. Ik dacht dat ik Well well well een leuk nummer vond, maar toen kwam de 2e helft... de tering hahahahha
God is een heel goed nummer, John redt de wereld door te zingen dat we niet moeten geloven in slechte dingen zoals Hitler. Het album is prima, het lijkt toch meer op The Beatles dan ik van tevoren dacht, maar vind het toch best prettig weg luisteren.
FAVO: I found out, God
4/5
Het eerste David Bowie album dat ik ooit heb geluisterd.
Bevalt me eigenlijk wel heel goed! Starman is echt een goed nummer, dat wisten we natuurlijk al wel een beetje.
Star is ook prettig, maar vooral Hang on to yourself vind ik echt een heel leuk nummer! Dit was een drukke album dag, maar dit is 100% mijn favo album van de dag!
FAVO: Starman, Star, Hang on to yourself
Cheap Trick
2/5
Pff weer een rock album. Ik vind de live versie hier heel weinig aan bijdragen als ik eerlijk ben. De Muddy Waters live versie vond ik juist prettig wegluisteren, je hoorde hoe goed en strak alles was, maar dat vind ik hier sterk tegenvallen.
Kwaliteit valt me zelfs nogal tegen, en daarnaast is de muziek an sich ook niet goed genoeg om de aandacht af te leiden.
Dit word geen hoog cijfer, dat is zeker.
Aint that a shame - dit is een verkrachting van het origineel van (volgens mij) Fats Domino en heb ik eerder afgezet. Wat een matige versie zeg...
Het nummer dat daarna komt - I want you to want me - is voor mij tot nu toe het enige nummer dat er wel positief uitkomt. Dat is een prettig nummer, maar ook nu lijkt het geluid beetje meh? Helpt ook niet om constant het publiek te horen. Het voegt voor mij niet zoveel toe aan deze live opname
Surrender is ook nog wel een prima nummer.
Good night daarentegen is gewoon dom. Muzikaal niet heel interessant, tekstueel nog erger. Is dit punk?
Clock strikes ten, ook nog wel een prima nummer. Iets interessanter dan Goodnight in elk geval. Denk dat de 2e helft van het album/set het 'red' van een 1 ster review.
FAVO: I want you to want me, surrender
Amy Winehouse
5/5
Pfoeee wat een lekker album zeg. Hier word ik nou echt gelukkig van.
Ik hou heel erg van deze stijl qua muziek, beetje dat souley achtige gecombineerd met jazzy invloeden. Dit album heb ik wel eens geluisterd omdat vrienden hem op vinyl hebben, maar echt aandachtig luisterend is dit toch wel heel erg fijne muziek.
Een van de albums die voor mij echt voorbijvloog qua duur, waar ik bij anderen nog wel eens de nummers tel. Echt een heel lekker album, ik waande me constant in een soort rokerige jarige 80 kroeg met whisky in mn hand. Verdomme, ik pak die er meteen ff bij!
FAVO: Rehab, You know Im no good, me and mr jones, back to black, Tears dry on their own, addicted
The Who
3/5
Het debuutalbum van The Who! Nog nooit een nummer van hun gehoord denk ik zo. Maar tot nu toe(3 nummers in) prima album!
Niet pure rock tot nu toe, vrij veel blues invloeden waar ik toch een beetje een sucker voor ben. Goede chapsels ook op de cover, altijd belangrijk.
Het voelt heeeeeel erg als The Beatles, gebaseerd op de nummers van The Beatles die ik ken. La-La-La-Lies helemaal, als je mij verteld had dat dit The Beatles was, dan had ik je ook geloofd.
My Generation, de titelsong en grote hit van het album vind ik wel een prettig rock nummer! En het is niet eens bluesey, nieuwe smaak, who dis?
I'm a man, het riffje wat we ook hebben gehoord op Muddy Waters! Hoe vaak denk je dat het terug gaat komen?
All in all, echt een prima te verteren rock album. Heel erg Beatles vibes, dus als dit een voorbode is voor alle Beatles albums dan komen er nog veel 3 sterren aan.
FAVO: I don't mind, My generation, It's not true
Jethro Tull
3/5
Wat een bijzonder album haha. Ik waan me een beetje in een middeleeuws festival, kunnen we deze muziek gaan gebruiken tijdens DnD sessies?
Ik denk dat het de fluit is die daar voor zorgt, maar gewoon de muziek an sich geeft me bepaalde vibes.
Ik vind de fluit heel grappig, de rest van de muziek is nou niet echt super interessant ofzoiets, maar door de fluit krijgen ze van mij een voldoende.
FAVO: Mother Goose, Wind-up, Ian Anderson Interview
Bruce Springsteen
4/5
Oh fijn! Een rock album!
Born in the USA, het nummer dat iedereen wel kan dromen en consistent verkeerd geinterperteerd word door patriotische amerikanen. Alleen daarom al een banger.
Hoor ik nou een mondharmonica op Darlington Country? Of zit ik totaal fout. Loev weinig gebruikte instrumenten te horen.
Dit is wel echt een beetje peak americana rock voor mij.
Ik vind Bruce een lekkere stem hebben, ga best lekker op deze muziek. I'm on fire is zo'n nummer dat ik heb gehoord, dat ik ken maar nog nooit zelf aan heb gezet.
OH MIJN GOD STAAT DANCING IN THE DARK OP DIT ALBUM????? Vuur, puur vuur.
Dit is nu mijn favo dad-rock album dat we geluisterd hebben tot nu toe. Is het 5 sterren? dat denk ik niet, maar dit is een verdiende 4 sterren radiorock album. Ik vibe zn stem, de muziek is gewoon chill en het album is precies lang genoeg.
FAVO: Born in the USA, Darlington Country, I'm on fire, Glory days, Dancing in the dark
Cypress Hill
4/5
Weer een hiphop album! Tot mijn grote schaamte heb ik echt nog nooit naar Cypress Hill geluisterd, dus ik ben heel erg benieuwd!
Nummer 1 maakt in elk geval 1 ding duidelijk: Deze rappers zijn moslim of Joods want ze zijn duidelijk geen fan van varkens.
Qua teksten doet het me heel erg denken aan de agressie van N.W.A. maar vind de instrumentals veel vrolijker klinken? Waar N.W.A. of Wu-Tang veel aggressiever klinkt is dit qua instrumentals bijna lijkend op Tribe voor mij.
Heel duidelijk early 90s boombap hiphop.
Lekkere kennismaking met Cypress Hill is dit voor mij! Ik vind dit nicer en beter oud geworden dan bijvoorbeeld een Public Enemy. Het is wel heel duidelijk een product van die tijd, dus je zou deze soort hiphop niet snel nu meer horen.
FAVO: How I could just kill a man, hole in the head, Real estate, The funky Cypress Hill shit
Pink Floyd
4/5
Zit iedereen op de hype train? Want dit is toch wel het meest bekende muzieksnobby album aller tijden. Ik ben benieuwd, denk niet dat ik het ooit hebt geluisterd.
Speak to me is een beetje aan de stille kant.
On the run is echt een ongelooflijke trip, een soort koortsdroom van een nummer. Doet in elk geval wel echt zn naam eer aan, ik word hier een beetje zenuwachtig van.
Vind de instrumentale stukken heel nice, vooral omdat als er dan vocals komen(zoals bij time) dit opeens een stuk intenser voelt?
Het album loopt heel erg fijn in elkaar over, waardoor je niet echt een idee hebt dat je naar een specifiek nummer zit te luisteren. Ik kan me goed voorstellen dat dit ook zo'n album is waar je eigenlijk altijd het album aanzet ipv 1 nummer ofzo. Vind het daarom ook lastig om een nummer er uit te pikken omdat alles zo erg in elkaar overloopt en bij elkaar hoort.
Dit is een album waar ik zeker vaker naar ga luisteren, maar niet snel effe een nummer van aan ga zetten.
FAVO: Time, Money, Us and Them
Radiohead
2/5
Nou daar gaan we, we zitten wel een beetje in de muziek nerdhoek zeg met eerst Pink Floyd en meteen daarna Radiohead..
Wat me meteen opvalt; waar ik Pink Floyd vaak heel mooi en trippy vond is Radiohead meteen een stuk steviger en harder. Daardoor ook veel drukker. Ik vond het album van Pink Floyd heel mooi in het minimalisme, omdat er soms hele stukken niets gebeurde, dan is Radiohead wel even een flink style switch.
De muziek is muzikaal interessant, er gebeurt echt een hoop. Mijn probleem hiermee is echter wel 1 ding: ik vind de zanger een vrij zeikerige stem hebben en ga daar niet zo lekker op...
Dit is vooral heel erg duidelijk op Backdrifts, wat een zeikerd zeg... Hopen op meer instrumentele nummers later!
We Suck Young blood vind ik persoonlijk heel saai. Ik moet zeggen dat dit vergeleken met Pink Floyd echt niet geweldig is. Muzikaal veel saaier, zang is veel zeikeriger...
Mijn god... Ik ben nu bij I will en ik tel echt de nummers af voor die album voorbij is. This aint it chief, ik wil heel graag andere muziek luisteren en denk dat ik hierna een uur euphoric trance ga zitten luisteren om bij te komen van deze depri stuff.
Heb me echt geirriteerd aan de laatste paar nummers. Dit album duurt te lang en is niet interessant genoeg.
FAVO:
Sail to the moon
Beatles
3/5
Jeetje, we worden wel verwend hoor. Na Pink Floyd en Radiohead nu de Beatles!
Het album begint naar mijn mening sterk met Drive my Car, met de geniale Beep beep outro.
Norwegian Wood ken ik ook nog, tot mijn eigen verbazing en luisterd ook lekker weg.
Michelle herken ik ook van een ander nummer. Sowieso valt het me nu pas op hoeveel invloeden van The Beatles in bijvoorbeeld hiphop zitten. Heel erg nice. Ik speel een soort van het "Herken het sampletje" wat erg bijdraagt aan hoe ik het album luister. Voorbeeld: Michelle word gesampled in Navajo van Masego.
Ohja, dit album verder? Eh het is prima, niet fantastisch en een beetje zoals ik The Beatles ken. Denk dat ik het 3 sterren geef - Prima.
FAVO: Drive my car, Michelle
Red Hot Chili Peppers
2/5
Nou, ik ken hier toch best wel veel singles van. Ben benieuwd!
Around the world klinkt heel erg als andere nummers van ze. Overigens zingt ie nou bing beng bing bong rond 2:40? Wtf hahaha
Scar Tissue en Other side vind ik wel echt een stuk beter dan de hardere nummers die daarvoor staan. Vooral Parallel Universe vind ik echt herrie.
De rustigere nummers zijn mooi, maar er staat echt een hoop herrie op dit album zeg. De tering... De hits (Scar Tissue, Other Side, Californication en Road trippin) zijn qua kwaliteit zo bizar veel hoger dan de rest op het album. Het is niet lastig te raden waarom het de hits zijn. Ik vind de rest namelijk echt niet best. Teksten zijn meh, Shoutout bing beng bong, muzikaal is het vooral heel veel gitaar en ik kan me niet aan de impressie onttrekken dat de microfoon niet goed heeft gewerkt ofzo tijdens de opnames? Misschien wel zodat we de teksten niet horen, weet ik veel.
FAVO: Other side, californication, Road trippin
George Jones
2/5
Yeeehaaaaaw! Ik waan me in de Honky Tonk met dit album. lekker man.
Of niet.
Denk toch eerder niet, het is een prima album, lekker dat ie vrij kort is maar overall denk ik niet dat ik dit nog eens aan zal zetten.
Ik denk dat zulke honky tonk country niet echt mijn ding is.
Ik neig toch meer richting blues en soul.
2/5
Uuuuh ok? Anti kapitalistische punk? Nou, ik weet een zeker flikkerbipsie die hier behoorlijk enthousiast van gaat worden!
Openingnummer gaat bizar hard. Ik wist niet dat gitaren zulk geluid konden maken en heb stiekem een beetje medelijden met die arme gitaren.
Ben trouwens vooral verbaasd over wanneer dit album uitkwam - 1969? Was Punk niet veel later?
Dit is NIET mijn shit... Misschien mn eerste 1? Ik heb nog weinig echt positieve dingen aan dit album ontdekt eerlijk gezegd.
Ik geef het toch 2 sterren, puur omdat ik de creativiteit wel echt kan waarderen. Punk voordat punk bestond, dat is wel echt vet, maar de muziek is gewoon niet mijn ding.
Arcade Fire
3/5
Terug naar de indie rock. Misschien is het omdat ik de rest van de week echt matig vond, maar tot nu toe vind ik dit best wel goed te pruimen.
Doet me tot nu toe heel erg denken aan LCD Soundsystem. Maar dan wel een iets mindere versie, maar dat heeft ook te maken met dat ik LCD Soundsystem echt best wel chill vind.
Intervention vind ik heel vet! Wat een epische plaat is dat zeg. Daarna wel een dip.
De rest van het album kan die high van Intervention niet halen hoor. De rest is gewoon prima te noemen.
Oei, My Body is a Cage is ook al zo'n lekker orchestral plaatje. Loev het!
FAVO: Keep the car running, Intervention, My body is a cage
Coldplay
3/5
Coldplay, ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met Coldplay.
Ik vond Viva la vida echt een episch nummer, maar heb toch altijd verder een beetje het idee dat het een 13 in een dozijn popband is.
Misschien doe ik ze daar te kort mee en daar ga ik nu dan achter komen.
Tot nu toe vind ik het heel erg radio rock. Nummers springen er niet heel sterk uit naar mijn mening, als is bijvoorbeeld Yellow een prima nummer.
Al vind ik zelf Trouble mooier maar misschien is dat ook een beetje omdat Yellow zo ongelovelijk overplayed is. Denk dat dat mijn issue is met het hele album, ik heb niet het idee dat ik iets nieuws of spannends hoor of Coldplay als band nu beter kan. Het is Coldplay, that's it. That's the review.
Favo: Trouble
Linkin Park
2/5
Goeie dag, na de slappe piemel rock van Coldplay is dit wel weer even wakker worden.
Merk dat het wel een beetje heeeel erg veel is. Het constante geschreeuw, de schreeuwende gitaren... En dan staat hier ook nog eens In The End op, een nummer waar ik dus echt een schijthekel aan heb gekregen omdat een niet nader te noemen persoon deze altijd op repeat had, met af en toe What I've done als afwisseling...
Ik heb dit nooit begrepen eerlijk gezegd, de hele Linkin Park hype is volledig aan mij voorbij gegaan. Denk dat ik gewoon niet zo'n boze puber was ofzo.
Eigenlijk vond ik Mike Shinoda nog een soort van het beste deel van Linkin Park. De zang heeft mij nooit echt kunnen pakken. Maar als ik Mike Shinoda wil horen luister ik wel For Minor ofzo.
A place for my head is echt een dieptepunt van dit album, de tering...
Ik ga hierna Linde Schone luisteren ofzo om niet meer de hele tijd tegen geschreeuwd te worden.
FAVO: Cure for the itch
Talk Talk
3/5
Ok, moet zeggen dat mn humeur dit wel ff kan gebruiken. Dat heeft toch wel effect op hoe nice ik een album vind. Lekker rustige relaxte muziek. Oogjes dicht en wegdromen maar.
Jammer dat ik vandaag op kantoor ben,dat dan weer wel..
Ok het is wel heeeeeel erg dromerig. Opzich nog steeds fijn maar elk nummer duurt wel echt heel lang met minimaal 5 minuten nummers.
Het kortste nummer is 3:20, en dat is ook meteen het minst beluisterde nummer op het album. Maar zoals gezegd is dit wel echt een prettig wegdroom album, de nummers gaan ook prima in elkaar over. Moet alleen zegggen dat het me niet echt goed lukt om naar de lyrics oid te luisteren.
Favo: Happiness is easy, Life's what you make it, Give it up
Miles Davis
5/5
Hier heb ik nou echt zin in. Ik ben best een jazz liefhebber en heb ook wat jazz vinyl liggen. Aan dit album ben ik dus nooit toegekomen wat een schande zou moeten zijn, des te meer reden om hier naar uit te kijken dus!
So What is echt een heerlijke opener. Krijg hier echt kippenvel van, zo nice als alle instrumenten klinken en hoe mooi dit album ook opent.
Sowieso een album met Miles Davis én John Coltrane?? Sign me the fuck up.
Dit is echt een wegdroom album voor mij zeg. Dit was nou echt hdp.
Dit album maakt me zo rustig en past even helemaal bij waar ik nu zin in heb.
Ik denk dat het feit dat ik meteen een pure Jazz playlist heb aangemaakt en dit album er bijna helemaal in heb gedaan genoeg zegt...
FAVO: So What, Blue in green, Flamenco Sketches
Pantera
3/5
Snoeihard, goeiedagschotel zeg...
Maar ik ga er eigenlijk verassend goed op?
Ik vind dit minder herrie dan sommige van de meer punk albums die we gehad hebben.
Dit doet me meer denken aan mijn eigen, zij het korte, metal periode.
Had ik eigenlijk niet verwacht na mijn heerlijke jazz trip.
Het is grappig, waar ik chagerijnig werd van het schreeuwen bij Linkin Park vind ik het hier beter klinken ofzo?
Misschien ben ik vandaag gewoon meer in de stemming hiervoor, ik heb geen idee.
Ik vind het instrumentaal gewoon heel sterk, en zelfs met de screamende zang kan ik prima overweg. Dit is gewoon een scheurend metal album zoals ik ze vroegah ook wel luisterde.
Ik zit hier met duivelhoorntjes achter het bureau hoor!
Is het gek dat ik last van mn keel krijg van te lang deze muziek luisteren?
FAVO: A new level, Fucking Hostile, This love
Paul Simon
3/5
Nou, hier had ik vrijdag dus écht geen zin in.
Vrijdagen zijn voor gezelligheid en energie en ik had zo'n vermoeden dat ik dat niet zou krijgen van Paultje Simon. Nou, dat was correct. Dit is SPP(Of SPF?) In optima forma.
Oftewel: een prima maandag ochtend album.
Gebeurd er iets spannends op het album? Nee, maar Paul Simon komt op mij altijd een beetje over als het soort man die zwarte peper eigenlijk al te pittig vind en in het weekend spa rood drinkt als ie los gaat. Misschien is dat inherent aan folk rock hoor, dat zou prima kunnen. Dan heb ik nu al zin in alle Bob Dylan albums die we nog gaan krijgen!
Dit is wel prima te pruimen op de maandagochtend. Ik wil easy listening achtergrond muziek, en daarin levert Paulus dan wel weer. Pantera zou ik op dit moment bijvoorbeeld niet kunnen trekken.
Jeetje Paul gooit het opeens op de uptempo tour met Me and Julio Down by the Schoolyard. Dat is ook meteen 1 van mn favoriete nummers op dit album. Er gebeurt tenminste iets!
All in all is dit een album dat je aan kan zetten als achtergrond muziek en waarvan niemand ooit gaat klagen dat het kut is. Het is de ultieme background noise, en dat bedoel ik redelijk positief.
FAVO: Duncan, Run That Body Down,Me and Julio Down by the Schoolyard
Lynyrd Skynyrd
3/5
Southern rock. Ik krijg zin om een truck te kopen en op Trump te stemmen. Of zoiets.
Hebben we al een Lynyrd Skynyrd album gehad? Of dat was de Southern Rock Opera óver Lynyrd Skynyrd.
Pfff, ik denk wel dat ik kan concluderen dat ik het niet zo heb op de Southern Rock. Het voelt gewoon allemaal als hetzelfde en ik heb nog niet echt een nummer dat er uit springt ofzo. Of nouja, Things Goin on is fijn, vooral omdat ik dat heel erg zo'n nummer vind dat in een saloon speelt in een western film. Fijn. En de gitaar gaat er daar lekker in, met lange solo's enzo. Maar te zien aan de Spotify streams sta ik daar redelijk alleen in.
Blijkbaar snap ik Lynyrd Skynyrd niet ofzo, ik vind de 2e helft van het album veel leuker dan de eerste. Waarschijnlijk omdat dat meer de bluesey hoek weer in gaat, en we ondertussen kunnen vaststellen dat ik een sucker ben voor blues. Free bird is ook een prima plaatje, maar 9 minuten, jeetje jongen ik heb nog wel wat anders te doen hoor... Gitaarsolo is dan wel weer echt tof.
FAVO: Things Goin On, Poison whiskey, Free bird
Paul McCartney
3/5
FIJN! Weer een Beatle die ons solo gaat laten horen dat hij eigenlijk al die tijd het genie achter de band was.
Doodeng lachje van Ome Paul aan het einde van The Lovely Linda zeg...
Wel lekker kort nummertje. Dat dan weer wel.
Ik vind het allemaal maar een beetje saai. Denk dat het heel erg komt doordat dit dan ook een stokoud album is, maar jeetje, het is niet bijster spannend allemaal.
Vind tot nu toe Singalong Junk het fijnste nummer, lekker instrumentaal en rustig. Ik ben gewoon niet zo weg van Paul zn stem als ik heel eerlijk ben.
Nummers lopen heeeeel erg in elkaar over. Maakt het prima weg te luisteren maar niet zo dat er iets echt uitspringt. Beetje jammer, beetje meh
FAVO: Singalong Junk
Orchestral Manoeuvres In The Dark
3/5
Uhm ok
Ik heb hier nog nooit van gehoord en weet niet zo goed wat ik hiervan moet verwachten ook. Ben benieuwd! Het begint al best wel prettig, de eerste tonen leken bijna elektronisch, techno achtig! Daarna wel vrij snel door naar de dreampop/synthpop, maar eigenlijk pruim ik dat prima vandaag!
Ik droom hier lekker op weg joh! De nummers lopen wel erg in elkaar over en ik heb tot noch toe niet iets dat er compleet uit springt ofzo, maar de algehele dreamy vibe ga ik best wel lekker op. Beetje Depeche mode achtig?
Wow wat een switch van Architecture and Morality naar Georgia!
Ook heel erge LCD Soundsystem vibes van dit album zeg.
FAVO: Georgia
Joy Division
3/5
ik vind dit echt een heel erg sad bois album zeg. De muziek, de tekstent, alles is heel erg naargeestig en tragisch. Ik vibe dit niet heel erg moet ik zeggen.
Waarom is zoveel muziek zo erg depri?
Had hier van tevoren juist heel veel zin in, want ik zag New Order al een beetje voor me. Maar dit is veel tragischer en downer enzo.
Goede nieuws is dat ik blijkbaar momenteel positiever ben dan Joy Division van je vraagt!
The White Stripes
3/5
Blue Orchid naar The Nurse is een hele rare overgang, wtf.
Ik dacht eerst dat ik gebeld werd ofzo.
Het is sowieso een heel ander album dan Elephant die we eerder gehoord hebben van hun. Minder pure rock en veel meer melodiën eigenlijk. Weet nog niet zo goed welk album ik prettiger vind.
Ik snap dit album niet zo goed eerlijk gezegd. Het gaat alle kanten op, het is totaal niet de rock die The White Stripes bekend maakte, het is super experimenteel. Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen die fan zijn van The White Stripes die een absolute verschrikking van een album vinden. Het loopt nou niet echt lekker door ofzo.
Ik vind de kleinere nummers lekkerder wegluisteren dan de geluidsorkanen die sommige van hun nummers zijn.
FAVO: My Doorbell, As ugly as I seem
Guns N' Roses
4/5
WAT WILLEN WIJ? Blijkbaar meer Rock albums...
Guns n Roses, een van de favoriete bands van mn tante. Zo op het eerste gezicht ken ik hier in elk geval 3 nummers van en is dit hun meest bekende album. Benieuwd of de andere nummers een beetje in de buurt komen van de bekendste!
De tering dit album rockt echt als een gek.
Ik vind de zang altijd wel geinig van hun ofzo? Het is echt ontzettend jaren 80, in de hoek van AC/DC en misschien ook wel Aerosmith. Van die bands vind ik persoonlijk Guns 'n Roses het beste te pruimen, misschien gedeeld met AC/DC.
Pfoeee die gitaarsolo bij Paradise City, genieten man.
Waaaaaarom zit er een kreunende vrouw bij Rocket Queen. Waaroooooooom.
Verdere best wel vermakelijk album! Ik zou dit dus 3,5 ster geven, maar ze krijgen dan net een beetje mazzel en 4 sterren bij dezen.
FAVO: Welcome to the jungle, Nightrain, Paradise City, Sweet Child 'o Mine
Neil Young
4/5
Jeetje Neilerd, moet ik nou helemaal naar de YoeToep om je muziek te luisteren?
Dan kan het maar beter heel goed zijn chef!
Het is muzikaal vrij minimalistisch met vaak 1 instrument zoals de gitaar of banjo.
Dat gezegd hebbende, wat ongelooflijk fijn om een banjo te horen. Top instrument is het ook eigenlijk!
Vind On the Beach echt een heel mooi nummer, weer heel minimalistisch en een beetje duister ook? Past gewoon ook heel goed bij de cover.
Het begint zo stil, maar dan opeens toch de krachtige stem die er door komt. Fuck man, ik heb nog nooit naar Neil Young geluisterd maar dit vind ik echt top eigenlijk.
Denk dat On The Beach voor mij dit hele album naar 4 sterren trekt. Wat een prachtig nummer, Neilerd, volgende keer wel gewoon op Spotify aub
FAVO: Revolution Blues, For the turnstiles, On the beach
Big Brother & The Holding Company
3/5
Psychrock? Klinkt best wel lekker, en weer iets compleet anders na een 80s rock en vooral een soort van country album van Neil Young!
Ben benieuwd! Eerste nummer klapt er behoorlijk stevig in, vooral met de gitaarsolo op het einde. Die had ik niet echt verwacht, maar verdorie dat zet wel even flink de toon!
I need a man to love, ik weet niet waarom maar de vocals doen mij ontzettend denken aan Marge Simpson hahaha
Oh god, Marge doet de meeste vocals van deze band(?) maar op sommige nummers klinkt het zeker erger dan op andere. Piece of my heart is echt een heel fijn nummer en ik heb mezelf zeker betrapt op een klein beetje meezingen.
Ball and chain heeft ook een gekke outro, wtf... Overigens, staat er nou approved by hells angels rechts onder?
Ik weet het niet zo goed, sommige nummers op dit album pakken me heel erg en dan denk ik wat een fantastische stem is dit zeg, maar op andere nummers vind ik het weer helemaal niets. Ik ben vooral in de war van dit album.
Terwijl ik verder nadenk over of dit album voor mij 3 sterren of 4 sterren verdient zet ik nog maar weer een keer Piece of my heart op, wát een topplaat is dat zeg, jezus. Ik ga uiteindelijk toch voor 3 sterren, hoewel ik piece of my heart echt fantastisch vind, vind ik de vocals en de instrumenten grotendeels niet overtuigend genoeg. Vreemd man.
FAVO: Summertime, Piece of my heart
Les Rythmes Digitales
4/5
Geen enkele gitaar? French House? WTF???
Wat een heerlijke afwisseling is dit! Music makes you lose control is dus oorspronkelijk van hun/hem? Heel dik.
Een paar van de andere reviews lezend snap ik mensen echt niet... Repititief noemen? Ja dat is het hele punt chef. De muziek moet hypnotiserend werken. Dit is gewoon heel erg gelijk aan early Daft Punk, niemand luisterd naar Around the world voor de lyrics..?
Dit album is voor mij gewoon pure fun. Is dit hoogstaand zoals sommige andere albums op deze lijst? Nee, maar dat hoeft ook niet altijd. Dit is voor mij gewoon echt een lekker album dat makkelijk wegluisterd.
Heerlijke muziek, er is gedjenst achter het bureau. Heel erg early daft punk vibes, wist je dat deze guy het grootste deel van Confessions on the dancefloor van Madonna heeft geproduceerd? En dat hij heel belangrijk was voor Lady Gaga? Wat een god man. Het lijkt grotendeels op elkaar, maar dan opeens komt Sometimes uit de linkerhoek. Uuuuh wat?!?
FAVO: Music makes you lose control, Hey you(What's that sound), Take a little time, From: Disco to: Disco, Brothers, Sometimes
Nick Cave & The Bad Seeds
3/5
Heel apart album. Wat voor genre dit is zou ik niet zo 1,2,3 kunnen zeggen.
Het pakt me opzich wel?
Ik ken van hun alleen Red Right Hand(Shoutout Peaky Blinders) maar moet zeggen dat de muziek me wel trekt. Het is zeer moody, duistere muziek.
Als ik dan momenteel naar buiten kijk matched dat best wel heel erg goed!
Nadeel van moody duistere muziek; het kan na een tijdje een beetje zeikerig overkomen...
Dat is meteen ook mn grootste kritiekpunt op dit album. Het is best wel mooi en de sfeer word duidelijk neergezet, alleen jammer dat de sfeer op een gemiddelde begrafenis een stuk beter is. Poeh, er word geen rekening gehouden met eventuele dinsdagdipjes he?
FAVO: Easy Money, O children
3/5
ok, dit is wel echt een heel bekend album.
Mijn probleem met Beatles is een beetje de recording klinkt vreemd? De vocals zijn lastig te horen, dat kan te maken hebben met de recording, de (re)mastering maar ook met dat het een keuze is van de artiest I guess?
Ik ben in elk geval blij dat het muzikaal een stukje gezelliger en vrolijker is. Voor de tijd lijkt het me vrij vernieuwend allemaal. Maar ik durf het bijna niet te zeggen; ik vind het toch een klein beetje saai allemaal. Good Morning Good Morning zorgt voor paniek in huize Tehu, want Gappie shrikt van alle dieren.
A day in the life begon als mijn favoriete nummer, denk dat dat mijn favoriete nummer is. Gebeurt muzikaal echt heel veel wat ik nice vind, vooral die explosie van geluid rond 2 minuten en dan de complete stilte.
FAVO: Lucy in the sky with diamonds, When I'm sixty four, Lovely Rita, a day in the life
Afrika Bambaataa
3/5
Qua muziek is dit echt het begin van zoveel stromingen. Je hoort hier early electro in door, zonder Afrika Bambaataa geen DJ Stingray bijvoorbeeld.
Denk niet dat ik dit album ooit helemaal heb geluisterd.
Echt early early hiphop dit ook, tegenwoordig is het niet echt meer vernieuwend of spannend, maar je moet dit wel een beetje in de tijdsgeest zien. Ik heb toch altijd een zwak voor early/old school hiphop.
Favo is natuurlijk Planet Rock wat een echte classic is. Verder vind ik Frantic Situation ook heel vet! Maar in zn geheel twijfel ik een beetje wt ik van het album vind. Voor mij is 4 sterren iets wat ik echt vaker wil luisteren en dat mis ik hier toch een beetje.
FAVO: Planet Rock, Frantic Situation
King Crimson
4/5
Pfoee, wat een episch nummer is Lark Tongues in Aspic(Part 1).
Ik hou heel erg van instrumentale nummers die klein beginnen en dan later ontploffen in muziek bijna. Hoop dat de rest van het album dit een beetje vast houdt! Ook tering he, dit album heeft maar een paar nummers maar duurt toch gewoon een uur, wth...
Ok, na het epische begin dacht ik na een tijd wel dat het album een beetje was ingekakt. Dat was niet het album. Dat was gewoon nog steeds Larks Tongues in Aspic Part 1....
Misschien word dit toch een langere zit dan ik van tevoren dacht.
Gelukkig komt daarna Book of Saturday, een relatief kort nummer(3 mins maar!) Wat echt een heel mooi nummer is in mijn mening!
Exiles pakt daarna door als bijna lieflijke nummer. Fuck man, ik ga toch niet een progrock liefhebber worden he?
The talking Drum is ook zo'n nummer waar zo insane veel gebeurd, ik loev dat wel. Het einde heb je dan totale chaos, echt heel fijn.
FAVO:Larks Tongues in Aspic Part 1(eerste 7 minuten), Book of Saturday, Exiles, Easy Money
Jorge Ben Jor
3/5
Lekker man, Een of ander samba album met Afrikaanse en Braziliaanse invloeden?
Dit is voor mij de essentie van de 1001 lijst, de albums van artiesten en muziek genres waar ik echt nog nooit van heb gehoord. Wie weet, ontdek ik een nieuwe favoriet!
Het kabbelt nogal, ik hou hier lastig mn aandacht bij, maar het is wel de ultieme achtergrond vibe muziek. Geen volle aandacht is niet altijd een negatief iets!
Het is een beetje jazzy, funky, ik vind het toch wel lekkere muziek!
Dit is een heel fijn maandagochtend album, ook al had i km eigenlijk donderdag moeten luisteren. Het kabbelt een beetje voort, voelt lekker zomers en deze man heeft gewoon Mas que nada gemaakt! Ik vind het lastig om hier een cijfer aan te geven, omdat het niet een album is wat ik mezelf snel weer zie luisteren maar er zijn toch zeekr een paar nummers in playlists verdwenen. Ik ga denk ik tch voor 3 sterren omdat ik de muziek net niet spannend genoeg vind voor meer.
FAVO: Ponta de Lanca Africano, Taj Mahal, Xica Da Silva
Blur
2/5
Dit is zo'n muziekreviewer darling heb ik het idee. Moet zeggen dat Blur heel erg in het rijtje valt van "ik ken ze wel, maar niet echt eigenlijk" Tot ik bij song 2 belandde, dit ken ik wel! Benieuwd naar de rest van het album, aan de Spotify streams te zien is dit album een voorbeeld van 1 hit en verder valt het wel mee qua populariteit.
God, dit is zo erge britpop weer. Ik ben een beetje britpop moe, mag dat? Het klinkt prima, maar het is gewoon een beetje saai naar mijn mening.
Het hele album is gewoon nogal meh. Het is britse pop, er gebeurt naar mijn mening niet zo veel en ik kan gewoon niet begrijpen waarom dit album nou perse op de 1001 lijst moet staan tussen alle andere albums die ongeveer hetzelfde klinken. Maar goed, misschien ligt dat aan mijn beperkte muzieksmaak.
FAVO: Song 2, On your own
Elton John
3/5
Heerlijk openingsnummer met Tiny dancer, benieuwd of de rest van het album het niveau vast kan houden of in de buurt kan komen!
De rest van het album is pop. Dan vind ik de rest van het album toch voornamelijk niet het beste werk van ser Elton. Die heeft naar mijn mening toch echt mooiere nummers gemaakt, en dan bedoel ik niet Cold heart.
Het titel nummer vind ik wel weer heel interessant!
All the nasties verraste me ook behoorlijk met het koor op de achtergrond, totaal niet de vibe die ik verwachtte haha
FAVO: Tiny dancer, Madman Across The Water, All the nasties
Fun Lovin' Criminals
2/5
Aangekondigd als een mix tussen hiphop, rock, jazz en blues. Dit klinkt heel erg interessant van tevoren!
Mijn probleem met deze muziek is al snel dat het grotendeels een beetje matig is. Een beetje als wanneer je naar een Chinees, Indisch, Italiaans, Spaans, sushi restaurant gaat. Te veel verschillende invloeden waardoor niets er echt uit springt maar juist eerder alles een beetje meh is.
The Grave and The Constant laat voor mij wel zien dat als het werkt het goed werkt. Ik vind zelf, als we dan toch bezig zijn met live instrumentals, A Tribe Called Quest echt zoveel beter. ook al twijfel ik nu een beetje of dat live is...
Scooby snacks daarentegen vind ik zo'n matig nummer. Kan me niet voorstellen dat dat het populairste nummer is van dit album, bizar.
Merk dat ik de rustigere, meer jazzy nummers veel beter trek dan de nummers die meer de rock kant op gaan. Smoke 'em bijvoorbeeld is een hele rustige, jazzy/bluesy plaat en dat trek ik echt zeer goed.
King of New York is dan weer echt een kutnummer. Kom op zeg, het is bijna alleen maar het refrein(wat ook nog eens vrij matig is) Nee dit nummer snap ik echt niet.
De nummers die volgen pakken ook echt totaal mijn aandacht niet. Ik kan wel stellen dat dit experiment het niet is voor mij. Het is gewoon niet goed genoeg qua hiphop, blues, jazz of zelfs rock om echt vernieuwend te zijn. Misschien ligt het aan mij, maar ik snap niet helemaal hoe dit onderdeel is van de 1001 albums.
FAVO: The Grave and The Constant, Smoke 'em
Robert Wyatt
1/5
Ken deze artiest niet, dus ben benieuwd!
Het eerste nummer is prima, I guess, maar nummer 2 The Duchess is een heel apart nummer. Ik weet niet zo goed wat voor album dit gaat worden, maar we gaan het meemaken!
Ok wtf is The Duchess voor nummer, dit klinkt gewoon slecht. Niet interessant muzikaal of wat dan ook.
Ik ben nu bij September the Ninth en de titel van dit album is zeer goed gekozen. Ik ben al een paar keer bijna weggedommeld met dit album, man wat is dit saaie muziek.
Blues in Bob Minor schrikt me een soort van wakker. Het is het enige nummer op dit album waar echt iets gebeurd zeg maar. Waarom kan de rest van het album niet zo zijn Robert, verdorie! 1 nummer dat ik ok vind, de rest is eigenlijk ondermaats. Robbie, je hebt een primeur ouwe pikkebaas!
FAVO: Blues in Bob Minor
Nusrat Fateh Ali Khan
2/5
Uhm, ok, we gaan weer compleet iets doen waar ik nog nooit naar geluisterd heb.
Wat dit precies is, geen idee. Volgens mij kerkelijke muziek ofzoiets? Heel benieuwd, wel een lang album met anderhalf uur.
Ik ben bang dat dit een hele, hele lange zit gaat worden. Dit is gewoon niet echt mijn muziek. Ik kan waarderen denk ik dat dit ontzettend belangrijk is voor mensen die hier in geloven, maar ik zou dit nooit zelf luisteren en vind het lastig om hier nu van te genieten ofzo?
Yeh jo Halka Saroor Hae vind ik tot nu toe het beste nummer? Ook omdat het ene soort van door blijft gaan en steeds intenser word, maar zelfs dan, de tekst en de muziek pakt me niet zo.
Toch geef ik dit album 2 sterren, in plaats van 1. Het is niet voor mij en ik zal het niet snel luisteren, toch snap ik ergens wel de relevantie van het album envind ik het ook wel vet dat zoiets in de lijst word opgenomen dat zo afwijkt van de normale muziek norm.
Bob Marley & The Wailers
4/5
Heel fijn, wat Bob Marley op de maandag.
Ik vind dit eigenlijk zulke fijne muziek maar draai het echt niet genoeg. Hier heb ik dus ook echt van genoten! Moet er wel echt voor in de stemming zijn dus ik denk dat Bobberd vandaag ook een beetje mazzel had. Ja, ik ga heel erg lekker op dit album, review is wel een beetje kort want ik heb al iets van 3 of 4 keer per ongeluk mn tabblad met de review reop gesloten en genoeg is genoeg verdorie.
FAVO: Stop That Train, Baby We've got a date, Stir it up, Kinky Reggae
Lou Reed
4/5
Ik mag eigenlijk niet meer klagen over het zoveelste rock album want het vorige album dat iets nieuws was heb ik maar 2 sterren gegeven.
Maar toch, weer een rock album? Ben benieuwd, Lou Reed is wel echt een grote naam, dus dat zal vast een reden hebben!
Vicious is wel een lekkere opener dus mijn hoop is toch weer een stukje groter dan ik van tevorren dacht!
Wat ik wel heel leuk vind aan dit project is dat je soms achter nummers komt die je kent maar 0 clue hebt van wie het is of hoe het nummer heet. Perfect Day van Lou Reed is zo'n nummer voor mij, classic man.
WTF CAN I KICK IT!?!??! Oh nee, het is Walk on the wild side. Opzich ook wel prima, maar ik vind de versie van A Tribe Called Quest echt vele vele vele malen beter. Maar wel een prima nummertje hoor.
De muziek an sich is vrij traag en een beetje saai. Moet wel zeggen dat de benadering van Rock door Lou me wel bevalt, het is wat meer soulish, wat meer bluesey en dat trek ik dan wel altijd goed.
Zn stem is ook heel prettig dus dat scheelt ook behoorlijk. Snap wel dat dit een hit album is van hem, al heb ik verder niets gehoord.
Ik vind Make Up een heel chill nummer, met de trombone(?) die zo duidelijk te horen is. Daarop valt ook het beste de bluesey kant van dit album te horen.
New York Telephone Conversation is een fantastisch nummer en naar mijn bescheiden mening zou die elk jaar de Grammy voor beste nummer moeten winnen. Verdorie Lou, ik kom toch tot de conclusie dat ik deze Rock beter kan waarderen dan ik dacht. Dit is een prima te verteren album!
FAVO: Vicious, perfect day, Make up, Satellite of Love, New York Telephone Conversation, goodnight Ladies
Malcolm McLaren
4/5
Buffalo Gals, is dit dan weer door Eminem gesampled? Sowieso is dit album redelijk early hiphop. Best wel geinig om te luisteren.
Ik ben zeer in de war van dit album hahah
Double Dutch is een grappig nummer? Het hele album is tot nu toe een soort Afrikaans muziekalbum.
Dit album is echt pure chaos en ik ben best wel hier daarvoor. Merengue is juist weer een compleet spaans samba achtig nummer. Werkt het allemaal samen? Nee niet perse, het is een beetje alsof je je liked numbers op shuffle hebt gezet en constant van genre naar genre gegooid word.
Het is mij wel een beetje onduidelijk wat Malcolm McLaren nou aan dit album heeft toegevoegd? Is hij de producer? Zingt hij op albums? Ik kan werkelijk niets vinden anders dan dat hij de muziek heeft samengesteld?
Het zal wel. Het is in elk geval eens iets anders dan het 300e britpop album!
Wat een insane album ahahha, ik kan hier best wel van genieten hoe het alle kanten op springt. Niet alle muziek is even goed, maar ik kan dit zo erg waarderen om het feit dat het echt iets nieuws is. Nog steeds 0 clue wat Malcolm hieraan heeft bijgedragen, maar goed, de muziek an sich klinkt vrolijk en dat is ook wat waard. Dit album is van de hiphop, naar de Afrikaanse muziek, naar de Latijn Amerikaanse muziek. Dit is nou echt een album wat ik nooit had geluisterd zonder deze lijst en waar ik deze lijst nou echt serieus voor neem. En ok, niet elk nummer slaagt, zeker niet, maar puur voor de verassing krijgt het van mij toch 4 sterren
FAVO: Buffalo Gals, Double Dutch, Jive My Baby, Soweto, Duck for the Oyster
Bob Dylan
2/5
Nou Bob Dylan, ben benieuwd I guess? Nog zo'n artiest die altijd bovenin de top staat wat betreft muziek/albums gemaakt maar ik denk niet dat ik veel van hem heb gehoord.
Rainy Day Women#12 & 35 vind ik echt herrie. Wat een naar nummer, de mondharmonica is echt zeer irritant aanwezig zeg.
Sowieso ga ik niet echt lekker op het stemgeluid van meneer Dylan. Het is een beetje een zeikerig geluid voor mij. Tot noch toe is er niet een nummer dat er uit springt en die mondharmonica is op letterlijk elk nummer stevig aanwezig.
Ik weet niet man, dit is gewoon echt niet mijn muziek, ik snap dat hij een nobelprijs voor de literatuur heeft gekregen enzo, maar dan had ie maar voor anderen moeten schrijven en niet zelf moeten zingen. Hij heeft geen goede zangstem en de muziek is constant overschaduwt door die klote mondharmonica. Ik geef het 2 sterren omdat de teksten wel zeer sterk zijn en ik toch wel respect voor de beste man heb.
Brian Eno
2/5
Wat een bizar trippy album is dit. Van Brian Eno van Roxy Music en David Byrne van Talking Heads. Dit album gaat echt alle kanten op, maar om nou te zeggen dat het een lekker stukkie muziek luisteren is...
Dit album is pure chaos en opzich vind ik het interessant, maar denk niet dat i kdit nou vaker op zou zetten. Ik denk dat het mij iets te experimenteel is en dan kom ik uiteindelijk uit op een schamele 2 sterren, iets wat ik heel jammer vind want ik vind het wel echt tof dat er iets anders word geprobeerd!
Jimmy Smith
4/5
Jazz??? Lekker man, beetje jazzy bluesy album. Ik kom er steeds lekkerder in heb ik het idee. En daarmee bedoel ik dat het niet meer het 1000e britpop/rock album is. Heel fijn!
Ik las een andere review die benoemde dat dit meer als een saxofoon plaat voelde dan dat het orgel centraal staat. Ben ik het eigenklijk niet echt mee eens, ik vind dit veel meer een orgelplaat, met een glansende feature van een saxofonist. Ik weet niet, ik vind Jazz gewoon al snel heel fijn, nu ook weer. Ik vind dit geen 5 sterren album, dat zeker niet, maar ik denk toch wel sterk aan 4 sterren.
Björk
4/5
Wat een fijn album! Ik denk het eerste elektronische poppy album dat we te horen krijgen. Het album is gewoon echt best wel vrolijk en dansbaar. Ik weet niet eens of ik het een elektronisch album zou noemen ipv een pop album. Maar het bevalt wel goed, kende Björk eigenlijk nog niet hiervoor.
Dit album is echt super dansbaar, maar op tijden ook een beetje vreemd? Ik moet wel zeggen dat het album echt voorbij vliegt, totaal geen vervelende nummers ofzoiets er tussen en ik vermaak me echt een stuk beter dan ik van tevoren had verwacht met dit album. Als ik een minpunt zou moeten noemen dan is dat The Anchor Song, das niet helemaal mijn ding en sluit ook echt niet aan bij de dansbare pop die er verder op het album staat. Helaas!
FAVO: Venus as a boy, there's more to life than this, Big Time sensuality, Violently happy
Air
3/5
Ik zweef manbro, wat een spacey trippy album zeg.
Echt dit hele album voelt als een soort trip terwijl ik braaf thee aan het drinken ben, gekke dingen.
Zie nu dat dit album een soundtrack is voor een film. Dat snap ik wel, het is echt super spacey en perfecte achtergrondmuziek. Alleen hierdoor heb ik ook een beetje dat het hele album in elkaar overloopt en dat ik nou niet echt nummers er uit kan pikken ofzo.
FAVO: Dirty trip, Suicide Underground
Soundgarden
3/5
Na 1 toon gehoord meteen maar weer afgezet. Ik ben nog even niet klaar voor scheurende gitaren...
Hmm, poging 2: Ik moet zeggen dat na het heftige openingsnummer het heel erg te doen is?
Het gaat nog steeds best stevig op Let Me Drown, maar bijvoorbeeld Fell On Black Days is echt best wel een mooi nummer! Heel ingetogen en rustig zelfs.
Ok de rest is een stuk minder ingetogen en wel echt precies wat ik verwachtte qua scheurende gitaren enzo.
FAVO: Fell on Black Days,
The Mamas & The Papas
2/5
Speciaal tot maandag gewacht om dit album te reviewen. Monday, Monday hit net ff anders als het daadwerkelijk maandag is!
Verder is het redelijk prima muziek. Niet echt nummers die eruit springen ofzo, alleen California Dreamin, natuurlijk... Spanish Harlem is ook wel een fijn klassiekertje. Verder trekt dit me toch niet heel erg, niet alsof ik hier nu echt geweldig enthousiast van word eerlijk gezegd.
FAVO: California Dreamin, Spanish Harlem
David Bowie
4/5
The rise and fall of Ziggy Stardust vond ik een heel erg goed album, dus ben ook wel heel erg benieuwd naar dit album!
Merk meteen dat dit album veel instrumentaler is dan dat andere.
Zo is er bijvoorbeeld Waszawa, echt een prachtig nummer overigens, wat een 6 minuten lange instrumentale trip is. Echt heel vet! Totaal anders dan het vorige album maar daarom ook wel heel interessant!
FAVO: Sound and Vision, Always crashing in the same car, Warszawa, Subterraneans
Little Richard
3/5
Ja loev dit man, lekker blues albumpie.
Kleine Richie gaat zelf he-le-maal los.
Het is stokoud,d at kan niet anders, maar ik moet wel zeggen dat ondanks dat ik Blues heel lekker vind om te luisteren dat ik meer fan ben van iemand als Muddy Waters enzo. Dat is iets meer ontspannen dan deze muziek. Toch geef ik het een welverdiende 3 sterren, prima album en met 3 kwartier ook niet zo lang dus prima voor "tussendoor"!
FAVO: Tutti Frutti, Long tally Sally, Rip it up, Jenny Jenny
Jeff Beck
4/5
Hm, is dit een rock album of een blues album?
Ik vind het in elk geval best wel prettig wegluisteren!
Het is iets interessanter dan het album van Little Richard dat we hiervoor hebben gehad. Dat heeft niet perse met de tijd te maken daar dit album ook gewoon uit de jaren '70 kom. Maar Little Richard klinkt een stuk gedateerder dan dit! Het is ook een stuk instrumentaler dan het vorige album en ik denk al bij al een stuk prettiger om te luisteren met als voorlopig hoogtepunt Blues Deluxe. Tallyman is wel echt drama, jammer dat dat er op staat. Dat is voor mij echt een soort Beatles nummer, en dat wil ik niet op mijn blues album verdorie!
FAVO: Rock My Plimsoul, Blues Deluxe, I ain't superstitious, I've been drinking
Butthole Surfers
1/5
Ontzettend matig album, waarom dit nou op de 1001 lijst moest staan..??
Het enige nummer dat nog te doen is is Human Cannonball, verder is het grotendeels herrie.
The O-men is wat mij betreft het beste voorbeeld over waarom dit zulke herrie is. U.S.S.A kan er ook wat van
Butthole surfers komt op mij over als een super edgy tieners project, nogmaals, waarom staat dit in godsnaam in de lijst??
1 voordeel: het album duurt heel kort.
CHIC
4/5
Een dag na de verkiezingen krijgen we Chic met Risqué die opent met Good Times. Bedankt 1001 albums, had ik echt ff nodig!
Een traag, vrolijk disco album, sign me the fuck up na het drama van gisteren en dan bedoel ik niet alleen het punk rock album.
Ok, ik vind het heel grappig dat dit album in totaal 36 minuten duurt, maar 7 nummers heeft en het eerste nummer ruim 8(!) minuten duurt.
Dat komt natuurlijk door de gigantische instrumentale break die in het nummer zit, wel erg lekker though, begrijp me niet verkeerd!
God, A Warm summer night gliiiijjjdt echt mn oortjes in.
De nummers zijn gewoon heel fijn en disco. Ze worden na een tijdje wel wat saai en ik denk dat de nummers an sich net te lang zijn, maar overall, is idt echt een lekker vibe album!
Favo: Good Times, My feet keep dancing, My forbidden lover
Wilco
2/5
BRITPOPBRITPOPBRITPOP
Godverdomme. Hou ik dus he-le-maal niet van.
Maar goed, we gaan dit toch objectief proberen te beoordelen.
Ik doe net alsof dit het eerste britpop album op de lijst is, in plaats van het 100e.
Het is misschien geen britpop maar gewone Indie.
Ik weet het niet, wat ik wel weet is dat ik dit dodelijk saai vind.
Jesus, Etc... is wel te doen, het is gewoon niet heel spannend allemaal en vrij poppy/indie. Nu is Jesus, Etc.. ook het populairste nummer, dus dan blijkt maar weer eens wat een ontzettende basic bitch ik ook eigenlijk ben.
DJ Shadow
4/5
Dit album is een constante trip. Het feit dat het compleet gesampled is en dat er eigenlijk vrijwel geen origineel geluid in zit draagt naar mijn mening zo erg bij aan wat het vet maakt. Dit is dus echt een album waarvan ik meteen begrijp waarom het in de lijst staat. Het is vernieuwend voor de tijd, er zijn weinig albums die hier op lijken en het is muzikaal ook gewoon een ijzersterk album!
Organ Donor is zeeeeeeeer herkenbaar - Camelo's Christening van Vilchezz pakt dat sampletje ook volgens mij. God, wat is dit toch een lekker album.
Toch denk ik dat het voor mij een 4 sterren album is, ik zou het 4,5 geven als dat kon maar ik neig eerder naar de 4 dan naar de 5. Er zit toch te veel filler tussen en niet elk nummer is voor mij even speciaal. 4 sterren is wel ontzettend hoog though!
Aretha Franklin
4/5
Loev Aretha, wát een stem heeft ze ook!
Dit is wel het eerste album dat ik van haar luister, ik zet meestal toch gewoon een enkel nummer aan ofzoiets.
Ik zou ook eerder een best/greatest hits ofzoiets op vinyl kopen dan een album omdat je dan alle topnummers in 1 keer hebt.
Hier staat You make me feel op wat echt een knaller van een plaat is.
Ook de andere nummers op het album zijn ontzettend fijn om op weg te dromen.
FAVO: A Natural Woman, Since you've been gone, Groovin'
1/5
Modern life is misschien rubbish, maar dat duurt niet RUIM 2 UUR!?!?!?
Echt, ik vond het vorige Blur album nog wel geinig op momenten, maar dit is echt te lang en te veel van hetzelfde.
Britpop voor gevorderden en ik wil eigenlijk niet eens een beginner hierin zijn.
Modern life is rubbish? Dit album is rubbish.
Pulp
2/5
Wat? Dit is echt totaaaaal geen hardcore hahaha
Dit is SPR(Slappe Piemel Rock) joh, snap ik het dan niet? De titelsong(This is hardcore) laat de zanger een beetje zeikerig thiiiiiis iiiiis haaaardcoooooooore zingen.
Het zal wel. Ik vind dit een ontzettend nietszeggend album: 2 sterrren.
Curtis Mayfield
4/5
Dit is zulke mooie muziek weer. Het glijdt en het glibbert en de stem van Curtis is gewoon heel fijn.
Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er mensen zijn die niet van deze muziek houden?
Maar goed, wederom een fantastisch jazzy soulish album.
Move on up zal ook wel in de lijst staan, nu al zin daarin!
Mijn grootste probleem met dit album? het is nogal kort...
The Velvet Underground
3/5
Ik vind dit een heel raar album.... Is het super experimenteel? Is het een beetje saaiige rock? Sommige nummers zijn interessant, maar het grootste deel liep voor mij maar gewoon een beetje in elkaar over en dan niet op de goede manier.
After Hours is mijn persoonlijke favoriete nummer van dit album. Verder heb ik niet echt een mening over dit album, het bestaat gewoon en het zal wel, maar het is niet een vervelend album.
Leonard Cohen
4/5
Ik vind dit album absoluut hilarisch. Het is een sorot super moody album, heel duister, wat voornamelijk komt door Leonards eigen stem. Maar wat ik dan dus hilarisch vind is dat de beste man niet zingt.
Hij draagt het een soort van voor? Ook gewoon hoe hij het voordraagt, het is een soort poëzie die hij voorleest. Leonard word gered naar mijn mening door het koor dat bij sommige nummers meezingt(Everybody knows bijvoorbeeld)
Maar het meest hilarische aan dit album is de cover. Hoe iemand erop is gekomen dat Dít de cover meost worden? Geen idee, maar die persoon moetmeteen salaris verhoging krijgen.
Zo'n album maken, zo duister en moody qua lyrics en muziek en dan er met een half opgegeten banaan op de cover op staan. BRIL-JANT!
Dat draagt voor mij echt bij aan hoe ik dit album vind. Het voelt alsof ik bijna in de zeik word genomen door Leo, dat hij iets weet wat ik niet weet ofzo.
Daarnaast vind ik de muziek ook gewoon best wel vermakelijk, het slechte zingen kan ik van hem wel hebben ofzo? Ik weet het niet, maar ik vermaak me prima met dit album!
Ok, na Jazz Police zit ik bijna te janken van het lachen. WAT een plaat hahaha
FAVO: First we take Manhattan, Everybody knows, Take this waltz
2/5
Mn eerste impressie was dat dit een heel fijn album was, maar ik kwam er eigenlijk daarna pas achter dat dit al nummer 6 was(Mr. Skin) Het is een soort jazzy rocky vibey souley album!
Maar dat is dus helaas niet het geval, het album gaat eerder alle kanten op en is zo soms ongelooflijk interessant, maar op grote momenten ook ontzettend simpel te vergeten.
Ok, het is toch niet zo'n interessant album. Het heeft een paar nummers die er uit springen maar het grootste deel is toch vooral een beetje meh.
FAVO: Animal Zoo, Mr Skin
Willie Nelson
3/5
Dit is nou echte honkytonk country, geinig man.
Het zijn allemaal ultrakorte nummers, Willie zingt bij wijze van spreken in 1 zin zn verhaal.
Hier doen we niet aan refreins, verses of wat dan ook.
Lekker straight to the point.
Het is sowieso een prima verhalenverteller, ons Wil!
Red Headed Stranger is het enige nummer dat boven de 3 minuten uitkomt.
Ok, dan heb je nog het ultra lange Can I Sleep in Your Arms en Hands ON THe Wheel. Maar het grootste deel is korter dan 2 minuten, dat is prettig, zorgt ervoor dat je je aandacht er makkelijk bij houdt.
Muzikaal is het allemaal niet suuuuper spannend, met over het algemeen alleen de gitaar die Willie zelf bespeelt.
Zn stem is dan wel weer heel prettig, dat moet gezegd worden!
FAVO: Blue Eyes Crying in the rain, Red Headed Stranger, O'er the waves, Down Yonder
Common
5/5
DIT. DIT is de shit!
De geweldige productie, de bars van Common erover heen, dit is naar mijn mening dus echt 1 van de beste albums ooit gemaakt.
Ik vind de productie zo ongelooflijk fijn, wat niet raar is met Kanye als executive producer.
Maar daarnaast is dit 100% het meesterwerk van Common, met een kwartier is het precies lang genoeg, de samples worden ontzettend fijn gebruikt, het is soulful, het is boom bap. Ik heb dit album vroeger wel eens geluisterd, maar dat is echt lang geleden zeg. Geen idee waarom, dit is absoluut fantastisch.
FAVO: The corner, GO!, Faithful, Testify, The food, They Say
Beastie Boys
2/5
Ja ik vind dit dus he-le-maal niets...
Dit is voor mij het slechte van hiphop met het slechte van rock.
Het haalt alle kracht van early hiphop - de teksten- weg en vervangt ze met boze witte jongens.
Nu ik er over nadenk he, is dit voor mij de voorloper van Turfy gang. Het zal wel.
Qua rap doen ze me denken aan Public Enemy, maar waar Public Enemy's kracht voor mij zit in de boodschap die ze overbrengen is dat compleet weg bij de Beastie Boys.
Nee, ik ben dol op hiphop, but this ain't it chief. Ze krijgen een sterretje erbij omdat puur de beats goed in elkaar zitten, wat dan blijkbaar weer komt omdat dit 1 van de eerste platen is waar vrijwel volledig gebruik werd gemaakt van samples. Was dit maar een instrumentaal album zeg.
The Thrills
3/5
Ok, dit is best wel fijn. Het eerste nummer Santa Cruz(You're not that far) is super vrolijk, de mondharmonica en de banjo draagt daar ook zeker aan bij! Lekker man!
Het hele album voelt vrij vrolijk en luistert gewoon heel erg makkelijk weg.
Als iemand mij ooit vraagt naar een album wat gewoon makkelijk wegluistert en verder niet heel veel bijzonders doet, dan raad ik zonder enige twijfel dit album aan. Is het een heel bijzonder album> nee vind ik niet, maar dat hoeft ook niet altijd. Soms is prima genoeg.
FAVO: Santa Cruz, Say it Ain't So, your love is like las vegas
M.I.A.
4/5
Wow wat een verassend album! ik had niet verwacht dat deze artiest of dit album in de lijst zou staan, maar ik ben blij verrast.
Dit is echt lekker poppy/hiphoppy! Vooral Bucky Done Gun vind ik echt een banger en komt me heel bekend voor.
Galang daarentegen is een heel apart nummer en ben ik niet echt weg van.
Het album is sowieso een behoorlijk afwisseling qua genres en geluiden. Wel écht iets anders en iets wat ik nog nooit gehoord had! Dus hoewel ik weinig favo nummers heb van het album vind ik het in zn geheel wel heel prettig wegluisteren; 4 sterren!
FAVO: Bucky Done Gun
The The
4/5
Een beetje een synthpoppy album? Ok ok ok ok.
Ik ken hun niet echt eerlijk gezegd, dus ben wel een klein pietseltje benieuwd!
This is the day met een soort mondharmonica??
Klinkt leuk!
Godsamme, dat blijkt uiteindelijk dus ook hun bekendste nummer te zijn... Ik blijf een ontzettende basic bitch zeg.
NEVER MIND IK KEN UNCERTAIN SMILE! Loev dat nummer ook echt trouwens.
Die piano solo halverwege gaat zo dom hard he. Och, fantastisch!
Het laatste nummer, Giant, gaat ook al zo dik. Een soort drumsolo aan het einde van het nummer. Supervet! Ik kan niet anders dan toegeven dat ik me best wel heel erg vermaakt heb met dit album: 4 sterren!
FAVO: This is the day, Uncertain Smile, Giant
4/5
Ik ben niet zo wild van de eerste 2 nummers, maar City, Country, City is echt prachtig.
Duurt 13 minuten, wat natuurlijk bizar is, maar het is een reis. Een instrumentale trip die mij tenminste niet heeft verveeld!
Sowieso is dit een heel prettig album om te luisteren. De mix van funk, jazz en pop zorgt dat ik me echt geen seconde verveel!
FAVO: City, Country, City , Four cornered room, The world is a ghetto
Earth, Wind & Fire
3/5
Een album van Earth, Wind & Fire zonder September of 1 van hun andere gigantische hits???
Heel bijzonder.
Ik ben benieuwd! Volgens mij is dit ook het enige album van hun dat in de lijst staat, dus deze moet dan wel heel goed zijn!
Ik moet helaas tot nu toe concluderen dat ik het niet heel bijzonder vind allemaal. Reasons is voor mij tot nu de enige die er echt uitspringt, en dat is natuurlijk met de mooie falsetto die er gegooid word. Loev het.
Africano als instrumentale plaat gaat echter minstens net zo hard. Lekker nummer joh! Toch vind ik het in zn geheel allemaal net niet spannend genoeg om boven de 3 sterren uit te komen, dus dat is dan ook mijn oordeel en daar moet je het mee doen.
FAVO: Reasons, Africano
Björk
1/5
Benieuwd! haar debuut heb ik volgens mij met een welgemeende 4 sterren beoordeeld, dus hoge verwachtingen van dit album!
Het is veeeeeeel experimenteler dan het debuut album. Waar dat een lekker elektronisch pop album was is dit veel duidelijker experimenteel en lopen de nummers niet meer zo goed door. Ik ben absoluut minder fan van dit album dan van het vorige album. Het is veel experimenteler, het is muzikaal minder en het is gewoon algeheel minder leuk dan het vorige.
Vind leuk domme kritiek, maar het klopt wel echt bij dit album.
Black Lake intrigeert me heel erg, ook omdat daar best wel veel gebeurt. Had dit nummer echter 10 minuten lang moeten zijn? Dat weet ik niet zo goed. Ik was met 5 minuten ook wel echt gelukkig geweest. Family daarna is echt een wakkerword momentje hoor. WTF.
Ok, ik heb het echt geprobeerd, maar ik vind dit album echt helemaal niets. Het is mij te experimenteel en ik vind hier gewoon echt heel weinig aan.
FAVO:
Prince
3/5
Oeeeh ok, hier ben ik heel benieuwd naar! De muziek die ik van Prince ken, wat niet heel veel is, is altijd super swingend en best wel vibey/funky.
Als dit album in zn geheel zo is dan is het zeker veelbelovend!
1999 is dus precies wat ik bedoel, funky en swingend! Lekkere binnenkomer man.
Dan 2 nummesr die me minder pakken, voor we weer volle bak funken met Let's pretend were married! DMSR funkt ook de pan uit. Synths galloreeee.
Volgens mij is dit hele album gewoon pure sex.
Helaas. Ook Prince maakt zich schuldig aan een fenomeen dat we helaas vaker zien: Kreunende vrouwen op een album outro. WAAROM? Wat voegt het toe? Niets, dat voegt het toe, he-le-maal niets.
Vind ook de nummers te lang. inclusief outros en dergelijke doen de nummers 8 tot 9 minuten... Dat is echt serieus lang en niet elk nummer heeft zo'n lange outro nodig. Ook vind ik het album in het middenstuk en op het einde wat tegenvallen, waar het zo ijzersterk uit de startblokken schoot.
FAVO:1999, Lets pretend were married, DMSR
Röyksopp
4/5
Soort elektronisch album? Nice man, ken deze groep ook helemaal niet.
Het eerste nummer is ene beetje moody, maar Eple is heel leuk! Super vrolijk nummer ook!
Sparks daarna is echt een heel mooi bijna lief nummer. Super tranquilo en moody, echt heel vet!
Poor Leno is ook een heel moody plaat. Niet heel stevig, maar de vocals hitten precies good, de instrumentals swingen -> Lekker man!
De muziek is spacey, trippy en soms ook gewoon vibey. Ik ga best wel lekker op eigenlijk alle nummers van het album.
FAVO: Eple, Sparks, Poor Leno, Remind me, She's so
Simon & Garfunkel
2/5
Homeward Bound is leuk, verder vind ik Simon & Garfunkel zulke saaie sexloze muziek.
Ik word er gewoon niet warm of koud van. Voordeel: Album duurt maar een schappelijke 28 minuten, dat red zelfs ik met deze makkers.
Various Artists
3/5
Tsja, dit is natuurlijk het ultieme kerstalbum.
Ik hoop stiekem ook het enige kerstalbum, zo goed vind ik kerstmuziek niet..
Toegegeven deze versies van White Christmas en Santa Claus is coming to town gaan H.A.R.D!
Uiteindelijk ben ik gewoon niet zo'n fan van kerstliedjes. het is OK I guess
Minutemen
3/5
43 nummers!?!?!?!??!?! WTF????
Minutemen maken wel redelijk hun naam waar, bijna alle nummers duren ongeveer een minuut. De muziek is wel echt heel divers en ik merk dat dit een van de punk albums is die ik best redelijk trek.
Als dit album 20 nummers had denk ik dat ik het echt heel vet had gevonden, maar vind er nu veeeeel te veel filler tussen zitten. Waardoor de matige nummers de goede naar beneden trekken en het gehele album een beetje mid word.
Black Sabbath
2/5
Heel gek album, een soort country hardrock?
Mondharmonica komt in elk geval flink aan dit album te pas.
N.I.B. heeft een lekkere gitaarsolo.
Maar verder? Laat het me redelijk koud allemaal. Het is gewoon prima muzikaal maar ik vind weinig dingen er echt uitspringen. De vele en lange gitaarsolo's helpen daar niet bij. Shoutout Warning die 10 minuten(!) duurt!!! Is dit stiekem een progrock album ofzo?
Elvis Presley
2/5
Ik heb niet zo veel met Elvis. Suspicious minds is een goed nummer, maar de rest kan me echt heel weinig boeien. Ik moet zeggen dat tot nu toe 2024 nog niet echt lekker van start gaat met deze albums.
Nine Inch Nails
2/5
Ik had dus echt een ziek uitgebreidde review geschreven, maar die is niet opgeslagen. Samenvatting is als volgt:
Veel herrie
Lang geen fan van alles.
Closer is mn favo maar verder is het erg depri en boos enzo. Vond de mixing op de eerste nummers meh en ook best wel vaak dat ze eerst fluisteren en dan schreeuwen. Iets wat ik na 1 keer al gezien heb.
Hurt is een goed nummer, maar ze hebben echt de pech dat ik de Johnny Cash versie best goed ken. Dat is niet een eerlijke vergelijking, die verliezen ze keihard.
FAVO: Closer
Thelonious Monk
4/5
EEN JAZZ ALBUM, thank god. Na al die rock hiervoor ben ik blij weer even iets anders te hebben. Het is een prachtig album, met daarin slechts 5 nummers, maar deze zijn allemaal lang en nemen je mee op reis. Vertellen een verhaal zeg maar. De piano is de grote ster, logisch met Thelonious Monk als hoofdartiest, en dat vind ik wel eens fijn na voornamelijk de saxofoon of trompet als ster te hebben gehad tot noch toe. Het is een fijn album, zeker niet op het level van Kind of Blue, maar dat is dan ook een uitzonderlijk album. Wel vind ik dit gewoon echt een heel erg goed album. Ik snap volledig dat dit onderdeel is van de lijst, geef me alsjeblieft meer Jazz.
FAVO: Pannonica, I Surrender, Dear, Bemsha Swing
Alice In Chains
2/5
rockrockrockrockrockrockrockrockrockruk
Ik vind hier dus niet zoveel aan. Het is Grunge rock en ik moet daar niet zoveel hebben. Het album duurt voor mij te lang, de nummers zijn niet bijzonder genoeg en het klinkt allemaal redelijk gelijk aan elkaar. Het is geen 1 want ik kan me best voorstellen dat mensen dit helemaal fantastisch vinden, ik ben daar gewoon niet 1 van. En dan is dit echt te lang om boeiend te blijven.
Eagles
3/5
Na het geweld van gisteren en de hardrock daarvoor ben ik eigenlijk best wel down voor wat slappe rock van The Eagles.
Take it easy is een lekkere opener. Daarna word het wel wat minder, het is gewoon prima rock. Niet spannend, niet te heftig, dit is voor mij de ultieme Dad-rock band. Is dit nou een album waarvan ik vind dat iedereen het moet luisteren? Nee, ik zie echt totaal niet in waarom dit nu een groundbreaking album is ofzo. Het is een prima rock album, niet super bijzonder, niet super speciaal. Het luistert prima weg, maar als dit er in staat verwacht ik bijna ook een Maroon 5 album.
Favo: Take it easy
Barry Adamson
4/5
Eerste nummer is nogal meh, maar het tweede nummer is juist wel fijn. Een soort jazzy instrumentaal nummer.
Nog nooit van deze man gehoord, blijkbaar de bassist van Nick Cave & The Bad Seeds.
The vibes ain't nothing but the vibes, is puur vibes man, vibe vibe vibe
Best wel veel nummers zijn zeeeeer jazzy, heel erg fijn!
Dingen als Dirty Barry zijn mij dan weer te abstract. Dat is te experimenteel/jazzy voor mij.
Dat is meteen mn grootste kritiekpunt, er zijn ontzettend vette nummers hier, maar ook zoveel rare experimenten die flink mislukken wat mij betreft. Ik ga dan toch voor de som der delen: lekker gemiddeld. Wel echt blij dat we eens een album hebben dat geen britpop of rock is zoals 60% vande lijst. En ik denk voor de durf en het experiment dat dit album is ik het uiteindelijk toch 4 sterren geef, simpelweg omdat het echt iets anders doet, veel van de nummers een soort film noir ervaring bieden en ik gewoon van jazz houd.
FAVO: Something wicked this way comes, The vibes ain't nothing but the vibes, Miles, The sweetest embrace
Joni Mitchell
4/5
Buiten dat ze een prachtige naam heeft, al is die verkeerd gespeld, heb ik nog nooit muziek van haar geluisterd.
Ten eerste: Verdomme, waarom staat dit niet op Spotify?
Daarnaast, ik vind dit mooie muziek. Ik kan er niet echt iets anders over zeggen eigenlijk. Het is een soort folk/pop achtige muziek, veel piano, veel gitaar. Het is muzikaal heel minimalistisch maar dat word dan weer goed gemaakt door de zang van Joni.
De muziek is gewoon een beetje lief ofzo, ik ga hier best wel lekker op. Nogmaals, had graag gezien dat dit op Spotify stond, maar helaas.
Twisted is helemaal fantastisch, een soort jazzy plaat midden in dit folk pop album. Verdomme, waarom heb ik niet eerder naar Joni geluisterd?(Omdat ze niet op Spotify staat)
FAVO: Down to you, Just like this train, Twisted
Metallica
2/5
METALLICAAA METALLICAAAAAAAAAA
Ofzoiets.
Ik heb er dus niet heel veel mee, al kan ik de scheurende gitaren op zn tijd best waarderen.
Maar ja, hier staat 'One' op wat een super bekend nummer is. De rest is voor mij echt ontzettend generieke hardrock. Beleef ik nou niet echt veel plezier aan eerlijk gezegd.
Alle nummers zijn ook minimaal 5 minuten. Dat vind ik echt veeeeeel te lang om interessant te blijven.
Elk nummer heeft een ellenlange gitaar/drum solo en dat haalt het speciale weg naar mijn mening.
Het is nu telkens niet de vraag of er een instrumentale solo/break in het nummer zit, maar hoeveel het er zijn en welk instrument.
Nee, dit album vind ik vooral heel erg vermoeiend, elk nummer is vrijwel hetzelfde, altijd weer de scheurende gitaren. Metalfans vinden dit vast echt geweldig, maar ik word hier niet warm of koud van.
God het begin van To live or die werd ik even heel gelukkig, geen scheurende gitaren maar een andere sound!?!?!? Zou het echt??? Nee, dat werd al gauw weer overstemd door de volgende beukgitaar.
Stan Getz
4/5
Het word een beetje ernstig... Bijna elk jazz album op deze lijst vind ik fijn om naar te luisteren. Gooi er dan ook nog eens samba bij en ik ben niet te houden joh. Wat is dit lekkeeeerrrr.
Ik voel de zomer, en dat terwijl het momenteel rond het vriespunt is, dit vibet, dit swingt en vooral dit is erg lekker op de vrijdagmiddag. Ik moet mezelf inhouden om niet een cocktail te maken of wat rum te drinken. Fuck misschien doe ik het wel gewoon, het is ergens 5 uur toch?
FAVO: Desafinado, Samba Triste
TV On The Radio
3/5
Terug in de britpop, tenminste dat denk ik.
Moet zeggen dat hier een stuk meer gebeurd dan in de meeste poppy albums. Het is best wel een interessant album tot nu toe!
Later word het toch meer een vrij standaard indie rock album, wel een beetje jammer omdat er best wel een paar nummers zijn die heel interessant zijn!
Mijn favo nummers springen er voor mijzelf dan ook echt uit, maar de rest is toch een beetje meh. Moet wel zeggen dat het album an sich een stuk interessanter was dan de meeste indie albums. Dit is voor mij dan ook nu de benchmark voor een degelijk indie album. Want ik vind het nog steeds niet echt echt goed.
FAVO: Golden Age, Shout me out
The Prodigy
4/5
Smack my bitch up is echt een 10/10 eerste nummer, wat een opener voor het album zeg.
Meteen daarna Breathe, eigenlijk weet je dan al dat dit een fantastisch album is. Het is hard, het is vet, ik ben hyped.
Funky Shit heeft een lekker vuige acid lijn. Love 303s.
Vind de transfer van en naar Serial Thrilla erg matig, had van mij niet zo gehoeven. Vind sowieso dat het na Funky Shit een beetje inkakt.
De singles zijn ijzersterk met Smack My Bitch up, Breathe en Firestarter. Ook tussen de niet singles zitten naar mijn mening hele vette nummers als Narayan, maar daarnaast zijn er toch een paar meh nummers als Mindfields en Serial Thrilla. Het is dus zeker geen perfect album, maar wel gewoon een heel vet album. En dat is prima, dat mag allemaal.
FAVO: Smack my bitch up, Breathe, Funky Shit, Narayan, Firestarter
Van Halen
3/5
Ok, alles goed scheurende gitaren?
Van Halen is echt de ultieme hair metal band voor mij, Runnin with the devil vind ik meteen een lekkere opener, je weet meteen wat er de rest van het album gaat gebeuren. Eruption pakt mij wat minder, das gewoon alleen maar scheurende gitaar..
Het album is super kort met maar 35 minuten en daardoor blijft het nog net interessant genoeg ook dat ik me er niet aan irriteer. Metallica let je op? Hier zitten ook continue gitaarsolos in, maar dan in nmmers van 3 minuten ipv 8, dat maakt dit zoveel prettiger om te luisteren.
Im the one heeft opeens een stukje scat in het nummer? Hilarisch, dit is dus gewoon fun, de band neemt zichzelf ook gewoon niet te serieus, denk dat dat mijn grootste punt is waarom ik dit beter vind dan eerdere metal albums. Wel vind ik het nog steeds niet geweldig ofzo, ik vind dit gewoon prima. Het is allemaal zo lekker over de top, dit is echt prime 80s metal/rock, je ruikt de haarlak bijna.
FAVO: Runnin with the devil, Im the one
The Black Keys
2/5
Hm beetje een rock/bluesy album, klinkt in het begin wel nice!
Tighten it up is een absolute klassieker, zit die niet in een FIFA?
Vind er een heel vervelend toontje in Howling zitten, haalt me echt uit het nummer...
Vind dit album een beetje een mindere versie dan Arctic Monkeys. Het pakt me niet heel erg en het eerste woord dat in me opkomt is 'prima'.
Ik voel bijna niets tijdens dit hele album, het is vooral muziek voor op de achtergrond. Zou het 2,5 geven, omdat het muzikaal gewoon prima is, maar niet echt bijzonder is naar mijn mening. Dat kan niet, dus worden het 2 sterren, sorry Black Keys jullie hebben echt net pech
FAVO:Tighten it up, Never Gonna Give you up
Fatboy Slim
4/5
Poeeeh dit had ik nodig, dit is dus wel echt een album wat mn aandacht pakt.
Right here, Right now is echt een lekkere openingsplaat, meteen daarna door naar Rockafeller Skank wat natuurlijk een echte banger is.
Ken een hoop nummers van dit album al, maar ben wel benieuwd naar hoe de 'nieuwe' nummers bevallen. Californication heeft voor mij bewezen dat een paar hits nog geen goed album maken.
Beetje wat die andere albums hebben met paar grote hits heeft deze ook, wel met het verschil dat de mindere nummers nog steeds erg vermakelijk zijn, ik kende Kalifornia en Soul Surfing niet bijvoorbeeld, maar vind dat echt leuke nummers!
FAVO: Right Here Right now, Rockafeller Skank, Gangster Trippin, Kalifornia, Soul Surfing, Praise you
Dennis Wilson
3/5
Wat. Is. Dit. Saaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai.
Ik haat het niet actief, wat voor mij een 1 is, maar ik vind hier gewoon heel erg weinig aan. Het kabbelt voort, en voort en voort.
Vind het ook gewoon te lang voor wat het is, en dan heb ik er al voor gekozen alleen het echte album te luisteren en dus niet ook het aangeplakte stuk op Spotify.
Halverwege zit iets interessants met Pacific Ocean Blues, wat funky is met de bassline maar over de nummers daarvoor kan ik je gewoon helemaal niets melden. Vind ik gewoon niets van, behalve dat het achtergrond muziek is.
En toch, en toch en toch... Pakt Dennis me dan op het laatste moment met Mexico, wat een mooi nummer is dat zeg... Het is helaas niet genoeg voor een 4 sterren rating, maar zo'n mooi nummer verdient wel meer dan de 2 sterren waar ik naar neigde. Dennis, mooie lul, je krijgt gewoon 3 sterren hoor gap.
FAVO: Pacific Ocean Blues, Tug of love, Mexico
Lenny Kravitz
1/5
Hahahha die voice crack by Sittin on top of the world, hi-la-risch..
Dit album voelt heel erg alsof iemand heeft gegoogled "Hoe maak ik een Rock album" en dat daarna maar tot op de letter gevolgd heeft.
Er gebeurt niet zoveel bijzonders, Lenny heeft besloten dat teksten optioneel zijn en dat je veel beter gewoon de titel van het nummer kan herhalen...
Nu vind ik Daft Punk geweldig en kan ik ook genieten van Fatboy Slim, maar daar gebeurt muzikaal een stuk meer dan dat hier gebeurt.
Dat geschreeuw in I built this garden for us, erg onnodig Lennert...
Ik vind dit gewoon echt een matig album, als je mij 3003 albums zou geven dan zou ik dit nog steeds niet op de lijst zetten.
Zn zang is vrij irritant, muzikaal is het niet heel interessant en de teksten... Oh god de teksten... Lennert, je bevindt je in goed gezelschap, want dit is een 1.
FAVO
Arcade Fire
2/5
Hm ja, wat moet ik hiervan vinden? Het vorige album van Arcade Fire was prima. Dit is dat ook, er springt voor mij persoonlijk niets uit en ik heb niet echt een mening over hun muziek.
Het vorige album had Intervention wat het voor mij echt redde omdat dat een heel mooi nummer is, dit album heeft niet zo'n nummer dat er zo uitspringt.
Ik geef het 2 sterren, omdat ik er gewoon niet zoveel aan vind. Het voelt nogal 13 in een dozijn.
De La Soul
4/5
NICE! De La Soul! kende hun hits wel al, en heb de albums eens geluisterd toen ze eindelijk op Spotify kwamen recent en ik vind dit heel nice. Het is de tegenhangner van de gangsterrap. Dit is poppy, vrolijke hiphop!
Het gaat vrijwel alle kanten op qua teksten, maar de echte sterren zijn voor mij de beats. Die zijn vrolijk en laid back. Flowerpower hiphop at its best!
Nadeel: De La Orgee, waaaaaaarooooom hebben zoveel old school hiphop albums sex interludes, zelfde met de outro van Buddy. Het is zó onnodig en zorgt er alleen maar voor ongemak.
Daarom krijgt het album van mij geen 5 sterren, ook vind ik het net te lang en is niet alles even sterk. Daarbuiten? Dikverdiende 4 sterren, dit album en deze artiest is gewoon pure FUN.
FAVO: The Magic Number, Ghetto Thang, Eye Know, Buddy, Me Myself and I
Can
4/5
Het begin klinkt heel erg als Roller Coaster Tycoon muziek. Sowieso heeft dit hele album maar 4 nummers!?!??! Bijzonder, erg bijzonder.
Ik hoor vocals ergens op de achtergrond, kan het niet verstaan, maar das ook niet de bedoeling denk ik.
FAVO: Ik kan niet echt een nummer kiezen eerlijk gezegd, het loopt allemaal in elkaar over. Ik heb een beetje het Pink Floyd probleem met dat ik met mn ogen dicht aan het luisteren ben en niet actief nummers er uit haal. Dit is gewoon een soort gigantische trip waarin ik beland ben en dat op een dinsdag in kantoor help ok misschien vind ik Moonshake een lekker nummer omdat dat een nummer is, maar kom op een nummer dat 20 minuten duurt is niet echt een nummer meer, das meer een album. Zo voelt dit eigenlijk allemaal, dit zijn geen losse nummers alles hoort bij elkaar en is een album, ik zie geluid momenteel man, trip m hard
Metallica
2/5
Ugh, vorige album vond ik helemaal niets.
Dit album is in elk geval een stuk melodieuzer dan het vorige album en op het eerste gezicht iets minder scheurende gitaren.
Begrijp me niet verkeerd hoor, het is nog steeds scheurende gitaren wat de klok slaat en elk nummer bevat op zeker een gitaar solo, maar het is iets minder pure thrash metal wat ik opzich goed trek.
Ok laat maar, na ongeveer de helft van het album is hte toch weer de pure thrash metal van het vorige album, lange gitaarsolo's en ik weet niet. Deze muziek is voor mij zo erg als "IK BEN BOOS OP DE WERELD VROEGER WAS ALLES BETER KINDEREN WETEN HELEMAAL NIEEEEETS"
En dat vind ik nogal jammer. Hoeveel metallica albums staan er in deze lijst?
FAVO: Ik vind opzich Enter Sandman wel een prima nummer.
The Go-Betweens
2/5
Het doet me heel erg denken aan een soort synthpop achtige band. Weet niet of ik er heel wild van ben.
Ik krijg een klein beetje Depeche Mode vibes hiervan, maar dan wel iets minder goed uitgevoerd.
Of misschien niet Depeche Mode, maar wel een soort 80s poppy/rocky/new wavey band.
Het is wel prima, de zang is prima, de muziek is prima, het album is prima.
Prima.
FAVO: Streets of your town, Was there anything I could do
Kate Bush
4/5
Wát een opener, Running Up That hill is nu weer helemaal in door een Netflix serie, geen idee welke eerlijk gezegd.
Maar sowieso is het een erg prettig nummer!
Wat me nu opvalt aan het album en de muziek an sich is dat het poppy is, beetje experimenteel. Het doet me denken aan Björk, waar ik al 2 albums van gehad heb, 1 vond ik daarvan erg goed en eentje helemaal niets.
Waking the Witch is een TRIP holy shit wat een insane nummer, ik weet niet helemaal of dat positief of negatief is, maar het houdt wel echt je aandacht vast zeg.
Het album gaat alle kanten op en is super experimenteel. Sommige experimenten slagen beter dan anderen maar verdomme ik kan niet anders zeggen dan dat ik me wel echt vermaak!
FAVO: Running up that hill, Cloudbusting, Jig of Life
R.E.M.
2/5
Geen Losing my religion? Nu al bagger! Nee dit album ken ik natuurlijk niet, en buiten de grootste R.E.M. hits zijn ze voor mij ook onbekend. Het album is voor mij dan ook grotendeels generieke rock. Ik word er niet warm of koud van. It's the end of the world as we know it(And I feel fine) doet niet alleen een poging om de langste titel ooit te zijn, maar doorbreekt het album met iets meer fun. Daarna kom ik er achter dat The One I love ook een grote hit was! Nice! Helaas is voor mij de rest echt best wel saai.
FAVO: It;s the end of the world as we know it, The one I love
Eagles
2/5
Ok, Hotel California is een fucking banger.
Ik weet van het vorige album dat Eagles een beetje slappe rock was. Prima, Hotel california houd een speciaal plekje in mn hart.
Ik vind het weer een klein beetje nietszeggende rock. Hotel California als nummer haalt niet het hele album omhoog, ik denk dat ik gewoon niet zo een fan ben van de Eagles. Vind het ook echt belachelijk dat er 2 albums van hun in deze lijst staan, maar goed, dat kan ook aan mijn muzieksmaak liggen.
FAVO: Hotel California, Try and love again
Nanci Griffith
4/5
Dit album gaat over liefde, whisky, trucks en meer whisky. Eigenlijk is dat toch gewoon an sich al alle ingrediënten voor een top album? Tel daarbij op dat Nanci's stem erg prettig weg luistert en dat het muzikaal gewoon lekker in elkaar zit en je hebt gewoon best wel een goed album. Ja het is country, of folk, of singer songwriter, maar verdomme soms vind ik dat wel gewoon ff lekker ok?
Lookin for the time(Working girl) is een halve diss track, heerlijk. Je zoekt de tijd? verspil die van mij dan niet, heeeeeerlijk. Godver, ik vind dit album echt een stuk vermakelijker dan ik vooraf had gedacht, enig puntje van kritiek is dat het wel allemaal een beetje hetzelfde is. Ik denk dat daarom de conclusie 4 sterren is, maar fuck he, ik begin gewoon folk/country te waarderen. Wat deze lijst me wel niet leert over mezelf en mn muzieksmaak, ben toch een stuk witter dan ik dacht met mn progrock en country...
FAVO: Love at the five & Dime, St Olav's gate, More than a whisper, Lookin for the time
The Sonics
2/5
Hm, een echt klassiek rock album. Ik weet niet zo goed wat ik hier van vind. Het klinkt flink gedateerd, en ik ben niet zo'n fan van de Rock n roll schreeuw die hier nog vaak in zit. Maar ik moet zeggen, gezien dit uit 1965 komt kan ik begrijpen waarom het in de lijst staat, ik vind het vooral gewoon echt niet heel erg goed. 2 sterren, uit respect. Als ik nog 1 keer WWOOOOOOOOOOOOOOWWWW moet horen dan ga ik echt iets anders doen, schijtirritant.
Het gebeurd in de soul van James Brown en Charles Bradley, maar daar gebeurd muzikaal weer een stuk meer en het is niet zo frequent als hier. blegh.
The Cure
3/5
Hm in eerste instantie lijkt dit wel weer heel erg op je standaard Britpop album. Ik moet wel zeggen Pictures of You is een heel erg mooi nummer! Ik trek deze britpop echt beduidend beter dan de andere albums in deze lijst. Het is wel nog steeds vooral achtergrond muziek, maar ik heb hier wel bij meerdere nummers dat ze er echt uitspringen voor me! Het strijkersstuk voor Lullaby bijvoorbeeld, komt me ontzetten bekend voor en klinkt ook nog eens heel gaaf!
Alleen, het duurt te lang. De highs zijn echt ontzettend hoog, maar de rest van het album kabbelt een beetje voort en is echt ook saai naar mijn mening.
FAVO: Pictures of you, Lovesong, Lullaby
Justice
4/5
Holy fuck, wat heb ik hier zin in! Ik heb dit album heel vaak voorbij zien komen, maar nog nooit echt gehoord.
Let there be light is echt heel vet, super trippy electro, hou ik wel van! DANCE(Met puntjes) is een klassieker, die heb ik ook zeker wel vaker gehoord.
Het is lastig om de nummers individueel te beoordelen, ze lopen namelijk veel en veel te goed in elkaar over! Als een soort ontzettend goede dj set. Echt een lekker wegluister album is dit!
FAVO: D.A.N.C.E., The Party, DVNO
Leonard Cohen
3/5
Ik was zeer enthousiast over het vorige Leonard Cohen album omdat hij niet zingt. Leo draagt voor en je gaat verdomme luisteren. Dat is nu dus weer precies hetzelfde, ik ga gewoon best wel lekker op zijn stem! Ik moet wel zeggen dat deze nummers me iets minder pakken dan het vorige album, het is nog meer minimaal qua muziek, waar het vorige album voor mij echt gered werd door de moody sfeer van het hele album. Ook staat Leo hier niet met een half opgegeten banaan op de cover, het zijn de details waarop ik je pak vriend!
Diamonds in the mine vind ik echt slecht. Het doet me pijn om het te zeggen omdat ik best wel fan was van album 1, maar Diamonds in the mine is gewoon niet goed. Dit is niet eens meer "Ha wat grappig, hij zignt niet hij draagt voor" maar meer "Leo neemt me nu gewoon echt in de zeik, en ik vind het niet grappig. "
En toch, en toch... Uiteindelijk pakt hij me met nummers als Famous Blue Raincoat en Love Calls you by your name. Dat is voor mij Leonard Cohen zoals ik hem het liefste hoor, bijna fluisterend met die leip diepe stem. De lows zijn insanely low op dit album en ik vind het zeker niet net zo goed als het vorige album. Misschien is het toch de banaan op de cover...
FAVO: Avalanche, Love Calls You By Your Name, Famous Blue Raincoat
Sister Sledge
4/5
Na depri Leo wat Sister Sledge, lekker man.
Dit voelt als een soort greatest hits album met alle bangers die hier op staan, dus ben benieuwd!
Dit funkt gewoon kneiter hard, vooral de eerste 2 nummers!
Thinking of You vind ik echt een fantastisch nummer, de bassline die groovet zo intens hard! En gewoon het nummer is echt heel fijn. Topplaat als je het mij vraagt! Maar tot nu toe gebeurt wel een beetje waar ik bang voor was vantevoren; de hits zijn echt de hits met een reden, de andere nummers halen absoluut niet het niveau van de hits. Toch jammer.
Al moet ik wel zeggen dat Easier to love, hoewel geen hit, wel een lekkere R&B glijplaat is. Dat zorgt ervoor dat zonder remixes 5 van de 8 nummers toppers zijn, dan heb je een sterk 4 sterren album te pakken hoor!
FAVO: Greatest dancer, Lost in Music, Thinking of you, We are family, Easier to love
Pet Shop Boys
3/5
Dreamy poppy album!
Being Boring pakt me meteen een beetje in de sfeer die je moet hebben voor dit album, heel prettig openings nummer!
De nummers waarop de dreamy sfeer werkt werkt het naar mijn mening echt heel goed, jammer dat niet alle nummers dezelfde hoge highs halen en eerder een beetje inkakken. Dat vind ik oprecht heel jammer want Being Boring en So Hard vind ik echt geweldige nummers, maar wat daartussen zit is eerder een beetje saaiig.
FAVO: Being Boring, So Hard, The end of the world
Herbie Hancock
5/5
4 nummers, duurt 41 minuten! Interessant album wat een beetje het midden houdt tussen jazz en funk naar mijn mening.
De nummers duren ontzettend lang en dat kan een nadeel zijn
Maar tering wat funkt dit hard zeg. Het is chaotisch, het is jazzy, het is funky. Dit is wel echt behoorlijk alles waar ik op hoopte toen ik een Herbie Hancock album zag.
Vein Melter is echt een prachtig einde en een goede titel! Ik ga dit album hierna nog een keer luisteren denk ik. Dit album doet voor mij wat Kind Of Blue ook deed, ik wilde meteen meer en meer en heb sindsdien dat album echt vaker geluisterd. Fuck it, 5 sterren!
FAVO: Chameleon, Watermelon man, Sly, Vein Melter
R.E.M.
3/5
Het is dadrock. Dat is alles wat het is. Ik vind het prima, er staan 2 hits op(everybody hurts, Man on the moon) maar als ik dit album nooit had gehoord had ik het ook prima gevonden. Ik irriteer me nergens aan, het album is prima qua lengte, de muziek is prima. De zanger heeft geen vervelende stem. Het enige, was het nu echt nodig om 2 R.E.M. albums op de lijst der lijsten te hebben? Maar goed, die vraag heb ik al vaker gesteld bij sommige bands, het is toch wel echt een lijst die heel erg naar dadrock/oude witte mannen muziek leunt. Prima joh, weet ik dat ook weer.
Zou ik weer eens een hiphop album mogen?
FAVO: The sidewinder sleeps tonight, Everybody Hurts, Man on the moon
Tim Buckley
2/5
Hm, ik vind dit echt een heel saai album. Er gebeurd muzikaal weinig, de teksten zijn niet bijzonder, in de eerste nummers schreeuwt Tim vooral en voor een album dat in totaal minder dan 40 minuten duurt, voelt het toch als een te lang album.
Ik denk niet dat ik dit album ooit had willen luisteren en nu ik het gehoord heb ben ik niet perse blijer of gelukkiger. Ik hou van bluesy nummers en muziek, maar vind dit eigenlijk een matige renditie van de blues waar ik dus wel van hou. Tim houdt 2 sterren aan dit album over vanwege "Make it Right" wat een goed nummer is, ondanks dat Tim aan het schreeuwen en doen is. Dus ja, dit album is 2 sterren, ondanks dat Tim er op staat.
Silver Jews
2/5
Het zit niet mee deze week, wat is dit voor een saai album ook? Helemaal omdat ik deze meteen na Tim Buckley luister pakt dit me totaaaaaaaal niet. Het is niet 1 ster, want dat is voor mij echt een slecht/dramatisch album, maar het is gewoon zo niets zeggend. Kunnen we alsjeblieft weer wat sterkere albums krijgen?? Ok laat maar, in Let's not say and we did lukt het ze om het toch compleet te verpesten. Dan pakt ie het toch een beetje terug in Tennessee cause "You're the only ten I see" god wat ben ik soms toch makkelijk te vermaken. Ook op Tennessee zingt een vrouw mee, die qua stem een stuk beter is dan de zanger op alle andere nummers, mag ze alsjeblieft wat vaker meedoen?
3/5
Wauw, wat een opener zeg, take a bow is echt een insane openingsplaat. Als dit de toon zet voor het hele album dan kan ik er maar beter goed voor gaan zitten! Het einde van het nummer zorgt er helaas voor dat het niet bij mn favo nummers komt, maar dat maakt Starlight dan wel weer goed. Prima begin zo!
Jammer dat het daarna wat zeikerig word. De eerste nummers vond ik eigenlijk juist heel erg krachtig en vol qua geluid, maar nummers als Soldier's poem zijn een beetje te zeikerig naar mijn mening. Maar goed, wie weet draait het album bij!
Vind tot nu toe het album vooral muzikaal heel erg interessant. In City of Delusion zit er een soort halve acid break tussen en dan opeens komen er weer trompetten tevoorschijn. Ik weet niet, het is in elk geval echt niet saai dit album! Niet alle experimenten slagen even goed voor mij en uiteindelijk is het toch gewoon een rock album. Maar ik moet zeggen dat ik dit echt prima te pruimen vond. Helaas vind ik 4 sterren net iets meer dan prima te pruimen en blijft Muse dus steken op 3.
FAVO: Starlight, City of Delusion, Knights of Cydonia
Buddy Holly & The Crickets
3/5
Tsja, dit vind ik best moeilijke muziek om te reviewen, het is heel barebones allemaal en dat is gewoon omdat dit behoorlijk oude muziek is.
Is het muzikaal geweldig? Nee
Is het tekstueel super sterk? Nee
Maar zeker bij zulke muziek zit er ook een klein beetje tijdsgeest bij.
Vind het prima muziek, niet fantastisch.
FAVO: Last Night
Led Zeppelin
2/5
Tsja, sorry, ik hbe het niet heel erg op de rock en roll van Led Zeppelin.
Volgens velen van een jaartje of 40/50 de beste band allertijden, maar het is niet meteen mijn smaak. Stairway to Heaven is wel een mooi nummer, die geef ik ze zeker.
FAVO: Stairway to heaven
The Isley Brothers
4/5
That Lady, pts1 & 2 is een lekkere binnenkomer. Beetje jazzy, beetje funky, heel veel soul, lekker man. Vrij zeker ook dat het gesampled word door Kendrick op een nummer? De muziek is heel bekend eigenlijk. Is deze versie van Listen to the music het origineel? Geen idee, maar het klinkt wel erg lekker.
De muziek klinkt gewoon heel erg bekend en je kan de invloed van The Isley Brothers op andere muziek en muziekanten ook echt terug horen. Lekker album, niet te lang, en echt pure pure soul
FAVO: That Lady, Listen to the music, Summer Breeze pts1&2
Judas Priest
3/5
In eerste instantie heb ik hier echt 0 zin in. Een hardrock album, verdomme...
Maaaaarrr, ik probeer er toch eenbeetje blanco in te gaan en moet toegeven dat ik dit nog best ok vind.
Metal Gods bijvoorbeeld klinkt best lekker, zolang je het niet te serieus neemt zeg maar.
Ok, je moet dit gewoon niet serieus nemen, wat is Breaking the law een hilarisch nummer zeg. Elk nummer waar ik hardop om moet lachen is een goed nummer.
Red, White & Blue is hilarisch. Ik weet niet of het zo bedoeld is, maar kom op. Continue scheurende gitaren en dan ga je een of ander patriotisch nummer doen als afsluiter? Op een album waar ook Breaking the law op staat?? God Ik hoop dat dit ironisch gedaan is.
FAVO: Breaking the law
The Fall
1/5
He gadverdamme. Hoe vaak moet ik mezelf nog een punkalbum doorsleuren?
No xmas for John Quay, wat een dieptepunt...
heb me door dit album geworsteld, maar jezus mag ik alsjeblieft wat anders dan ooit nog dit?
Punk is gewoon een excuus voor matige lyrics, slechte mix and mastering en matige muzikaal invloeden. Change. My. Mind.
Sufjan Stevens
3/5
Heb wel van deze artiest gehoord, maar echt nog nooit muziek van m geluisterd.
Dit is meteen een flink album om mee te beginnen, met hele rare titels.
Beetje gedoe om dan zo'n hele titel over te schrijven, omdat sommige halve boeken zijn joh. Maaaaar qua muziek klinkt het fijn, de stem van Sufjan is heel prettig. Ik ben iets later met dit album dan gepland, maar dit voelt nu al als een perfect maandagochtend album.
Dit is zeker geen album dat ik elke dag zou willen luisteren, maar voor deze maandag is het echt dikke prima. Het kabbelt een beetje voort met hier en daar een soort explosie qua muziek. Best wel leuk! Ben alleen bang dat het album te lang duurt met ruim een uur. Merk toch dat ik dan vaak mn aandacht er niet bij kan houden.
Voor nu prima, het is een beetje lieve slappe piemel indie pop. Soms is dat gewoon prima.
Nadeel en beetje waar ik al bang voor was: Wat duurt dit album lang... Ik denk dat hier een fantastisch album van 40 minuten in zit, nu is het een ok album van 75 minuten.
FAVO: Come on! Feel the Illinoisse pt1..., Jacksonville, Chicago, Casimir Pulaski Day, They are night zombies!!
Fats Domino
3/5
Heel lastig album om te reviewen, omdat dit een soort best of is van Fats.
Ik vind Fats een hele prettige zanger, beetje soul, beetje blues.
Is de muziek gedateerd? Jup. Zou raar zijn als dat niet was.
Helaas zijn ook heel veel nummers niet beschikbaar op Spotify.
De recordings zijn oud en niet altijd even scherp, de muziek is simpel, de nummers zijn kort. Ik vind het toch gewoon prima.
FAVO: Blueberry Hill, Blue Monday, Lala
Suicide
1/5
Wat een raar album is dit zeg. Er zijn nauwelijks lyrics, de muziek klinkt vreemd en buitenaards en er valt voor mij nog niet echt een thema ofzo te ontdekken...
Misschien ligt het aan mij, maar ik word hier niet heel wild van eerlijk gezegd.
Frankies Teardrop is een theatervoorstelling, of een grap, of wat dan ook.
Het is in elk geval geen muziek.
Ik snap dat dit ontzettend veel invloed heeft gehad op latere synthpop albums, maar dit laat maar weer eens zien dat je niet altijd naar de bron moet gaan, omdat die soms gewoon niet zo goed is.
Emmylou Harris
2/5
Hm, country, niet zeker wat ik er van vind
Het luistert lekker weg en Emmylou heeft een meer dan prima stem, dat is zeker. Mijn probleem met country is dat ik het a gauw heel erg op elkaar vind lijken, nummers springen er niet snel uit en daardoor word het een soort grote brei aan country achtige muziek.
Maar dat ligt misschien een beetje aan mij. Red Dirt Girl springt er een beetje voor me uit, maar ook maar net aan. Het is Country, gezongen door een vrouw. Thats it, veel meer is het niet. Het gaat af en toe over Whisky, het gaat af en toe over het platteland.
FAVO: Red Dirt Girl, My baby needs a shepherd
Donald Fagen
4/5
Hm, begint in elk geval lekker met I.G.Y!
Super vrolijk, beetje jazzy, beetje poppy nummer. Donald, ik hoop ten zeerste dat dit de toon zet voor het hele album ouwes!
De nummers zijn echt een beetje jazzy en poppy. Ik vind dit album eigenlijk veel leuker dan ik had verwacht! Misschien komt het door de ontzettend slechte albumweek die ik had, maar ik vind dit echt vermakelijk!
Het album en de muziek voelt een beetje alsof ik het al ken. De melodiën enzo komen me super bekend voor en doen me af en toe een beetje denken aan Sting bijvoorbeeld.
Ik vind mooi!
FAVO: I.G.Y., New Frontier, The Nightfly
Jimi Hendrix
4/5
Lastig album om te reviewen vind ik.
Veel van de gitaar die je hoort is vernieuwend voor de tijd, maar ondertussen is er een hoop dat vaker is gedaan. Kan wel echt genieten van de bluesy nummers zoals Hey Joe.z
Ik merk gewoon dat het technisch bizar goed in elkaar zit.
Beetje het Jacob Collier probleem, waar zn muziek technisch echt top is, maar muzikaal niet altijd mijn smaak.
Ik moet wel zeggen dat ik de nummers echt wel waardeer, en dat ik het grootste deel van het album goed vind.
Is dit 5 sterren? Nee voor mij niet, maar ik zou dit 3,5 geven, dus Jimi heeft een klein beetje mazzel!
FAVO: Hey Joe, May this be love, The wind cries Mary, Fire, 51st anniversary, Highway Chile, Red House
Beastie Boys
1/5
Godsamme, ik ben gewoon echt echt echt geen fan van de Beastie Boys...
De combi tussen punk, rock en hiphop werkt voor mij niet, waarom zou je punk enzo bij hiphop voegen? Is toch nergens voor nodig? Je maakt alleen maar hiphop minder vet...
Vind het geschreeuw van de Beastie's gewoon niet vet.
Dit album is wel beter dan Paul's Boutique, dat vond ik gewoon helemaal niets...
Ik irriteer me gewoon echt aan deze gasten
Fight for your right is wel ok I guess, maar ook niet fantastisch.
Moet zeggen dat ik er op terug kom, dit album is zeker niet beter dan Paul's Boutique. Het is net zo kut.
Ik hoop oprecht dat dit het laatste beastie boys album is zeg.
Mijn favo nummer is Slow Ride, omdat daar een lekker sampletje in zit. Ik kan niet meer naar een stel zeikerige gasten luisteren die opscheppen over hoeveel sex ze hebben.
FAVO:
Cee Lo Green
3/5
Ok, niet een album dat ik had verwacht! Ik ken Cee Lo natuurlijk van Fuck You en als onderdeel van de Goodie Mob. Daartussen zit dit album en dat hoor je. Waar Goodie Mob echt hiphop is en hij later meer naar soul/pop is gegaan heeft dit echt nog heel veel hiphop invloeden en rapt Cee Lo hier ook nog.
Features van Luda, T.I. en Timbaland maken het echt een beetje een product van zn tijd(early 2000s).
Fuck, wat is Ludacris eigenlijk underrated als rapper, zn gastverse is echt geweldig. Moet zeggen dat Cee-Lo als hoofdartiest me zeker niet altijd pakt.
Zn verses zijn niet geweldig en zn zang is zich hier naar mijn mening nog echt aan het ontwikkelen. Toch vind ik door de sterke productie dit album niet een onvoldoende, het is gewoon prima.
FAVO:The One, My kind of People, Childz Play, All day love affair, Die trying
Hookworms
4/5
Niet wat ik had verwacht! Het is veel futuristischer en niet een recht toe recht aan rock album, ik ben best wel positief verrast!
Vooral de langere nummers vind ik heel vet met Ullswater en Opener die echt een soort reis zijn als het ware.
Daar staat een hoop standaard rock tegenover, maar de meer psychedelische nummers zijn heel erg vet!
]
FAVO: Ullswater, Opener, Shortcomings
The Psychedelic Furs
2/5
Ja ach, ik kan hier nou niet heel veel mee.
Het is een rock album, niet meer, niet minder.
Niet echt iets wat er uit springt voor mij hier.
Ik vind hier gewoon niet zoveel aan.
Parliament
3/5
Heel moeilijk album om te reviewen.
Het was destijds echt heel erg vernieuwend en nog steeds klinkt het als een soort alien achtige muziek. Niet van deze planeet zeg maar. Maar het luistert heel erg als een album, niet als losse nummers. Daarom denk ik ook dat ik maar 1 FAVO heb, terwijl hte album an sich wel erg vermakelijk vond!
Maar vermakelijk is niet genoeg, we zijn streng hier. ik vond het wel een prettig album, maar alleen prettig is niet voldoende voor de felbegeerde 4 sterren.
FAVO: Give up the funk
Billy Joel
4/5
Best wel een prettig album zeg!
De nummers vloeien in elkaar over en luisteren heel prettig weg.
De muziek is ook afwisselend met trompetten en saxofoons op het album, Billy's stem is ook aangenaam om te luisteren.
Ik ben best wel tevreden met dit album zo!
Ken Billy Joel eigenlijk alleen van Piano Man en zn andere hits, maar ik vind dit echt beter dan ik vooraf had gedacht!
Billerd, je krijgt gewoon een dikke voldoende, zelfs een goed van me.
FAVO:Just the way you are, Only the good die young, She's always a woman
ZZ Top
2/5
Hm, waar het vorige album van ZZ Top echt fun was, is dit veel meer bluesy dan verwacht? Jammer, want de fun van het andere album maakte ZZ Top wel echt een stuk beter voor mij. Het belachelijke en over the top deel datze in hun muziek meenamen zorgde ervoor dat ik het best wel vermakelijk vond, waar dit juist veel netter is.
Ik vind blues echt prima, maar dit is niet perse de blues waar ik van hou, meer een soort honkeytonk country blues.
Het enige nummer dat de fun van het eerste album kan pakken is La Grange, echt een stuk minder deze!
FAVO: La Grange
Mike Ladd
2/5
Waarom?
Waarom staat dit in de lijst?
Het is super experimentele hiphop, maar naar mijn mening is daar veel betere van gemaakt. Staat er een album van El-P in de lijst? Van MF DOOM? Meerdere van MF DOOM??
Ik kan er gewoon niet helemaal bij dat dit in de lijst staat, het is prima, het is bij tijd best wel interessant, maar het is niet zo baanbrekend dat dit absoluut in de lijst van 1001 beste albums hoort.
Staat Oxymoron van Schoolboy Q er in? Of iets van Danny Brown of JPEGMAFIA? Ik denk het niet, en dat is eigenlijk mijn grootste probleem met dit album. Ik snap dat vooral de productie de ster is van dit album, maar heb nog steeds niet het idee dat dit onderscheidend genoeg is om een plek te verdienen. Sorry.
Ik ben gaan kijken en als ik zie wat voor hiphop albums uit deze lijst zijn gelaten zodat dit er in staat dan word ik gewoon boos, wat een onzin zeg...
FAVO: No 1. street. , To the moon's contractor
Dr. Octagon
3/5
Hm, weer een experimenteel hiphop album, en weer eentje die ik niet perse fantastisch vind. Earth people is wel vet en sowieso is het instrumentaal wel een vet album. Super experimenteel en toch heel herkenbaar met de echte boombap sound. Het hele album is heel duister en dat klopt ook een beetje met het thema van het album. Teksten vind ik niet super, ik ben niet wild van het supervillain concept, mede daardoor snap ik MF doom ook niet zo goed. Maarja dit is in elk geval beter dan Mike Ladd, dus 3 sterren.
FAVO: earth People
King Crimson
3/5
21st century Schizoid man, gesampled door Kanye in Power, prima binnenkomer!
Sowieso benieuwd, ik ben er achter gekomen dat ik progrock best wel kan waarderen en vond Larks Tongues... best wel nice. Dit is volgens mij hun bekendste album!
Hm, waar Larks Tongues een soort episch album was vind ik dit juist veel rustiger en ingetogener.. Beetje jammer!
Enige waar iets van dat vorige album gebeurd is The Court Of The Crimson King. Dat is dan ook denk ik mijn favo nummer van dit album.
FAVO: 21st centruy Schizoid Man, The Court Of The Crimson King
Fleetwood Mac
4/5
Tsja, dit is natuurlijk 1 van de bekendste albums ooit.
Eigenlijk een soort Greatest Hits album, maar dan in album versie.
Ik ben niet de grootste Fleetwood Mac fan maar dat betekent niet dat ik het helemaal niet kan waarderen, is echt meer dan prima muziek en echt vermakelijk!
Sommige nummers vind ik zelf wel echt zwak zoals Oh Daddy, I don't Wanna know en Gold Dust Woman. De rest is goed tot geweldig, dus dan kom je uit op een welverdiende 4 sterren.
FAVO: Dreams, Don't Stop, Go your Own Way, The Chain
The Smashing Pumpkins
2/5
Ja, dit is gewoon een rock album.
Niet te verwarren met een ruk album.
Ik vind er niet heel veel aan, vind de rustigere nummers wat mooier dan de schreeuwende gitaren nummers.
Maar altogether vind ik dit niet een heel erg bijzonder album. Het voelt voor mij echt als een 13 in een dozijn rockalbum.
Ik vind zijn stem ook niet zo prettig, das beetje jammer want ik denkd at als dit je ding is dat het een sterk album is.
FAVO: Disarm, Soma, Spaceboy
David Bowie
2/5
Hmmmm, vond de andere Bowie albums die ik tot nu toe heb gehoord een flink stuk vermakelijker dan deze.
Ik kan me er niet aan onttrekken dat de enige reden dat dit album in de lijst staat "David Bowie" is, anders zou dit echt totaal niet in de buurt komen van de 1001 beste albums ooit.
De teksten zijn niet zo steerk, muzikaal is het minder spannend en gewoon an sich word ik hier niet echt warm of koud van.
FAVO: Dancing out in space, You will set the world on fire
Dit is zo'n ontzettend poprock album, ik vind Elevation heel grappig, want het begint als een echt rock nummer, maar dan herrinneren ze zich denk ik weer dat ze dat niet zijn en dan gaat het allemaal weer een stuk trager.
Ik was geen fan van U2, ik ben geen fan van U2 en ik word geen fan van U2.
The Joshua Tree en dit is voor mij allebei hetzelfde: meh.
FAVO: Beautiful day, Stuck in a moment you can't get out of
Stan Getz
5/5
Prachtig. Dit is echt zo'n ontzettend lekker album om te luistere, echt een feest na een vrij matige vorige week.
Heb een aantal nummers als favoriet gemarkeerd, maar eerlijk gezegd zou ik dat voor het hele album kunnen doen. Wat een fantastisch album, met een soort mengeling van Jazz, samba en een klein soulvol laagje er nog over heen. Het album brengt met in zomerse sferen, dit is typsich zo'n zomeravond album waar je lekker op het terras zit, je bent morgen vrij, het was 30 graden dus is het nu nog 26 graden, je hebt een fantastisch lekker drankje in je handen en bent met vrienden en familie. Proost.
FAVO: The girl from Ipanema, Para Machuchar..., So Danco Samba, O grande amor, Vivo Sonhando
N.W.A.
4/5
"You're about to witness the strength of street knowledge..."
Noem een meer legendarische opener dan Straight Outta Compton?
Kei en keiharde straatrap dit.
Klassieker, maar wel echt gedateerd nu zeg jezus. Gaat wel nog steeds fucking hard though.
De highs op dit album zijn zo ontzettend hoog, maar er zitten ook best wat mindere nummers tussen.
Toch is dit een absolute klassieker, ook weinig albums die zo ontzettend veel impact gehad hebben op cultuur als dit album.
Classic, luister dit album als je het nog nooit hebt gehoord.
FAVO: Straight Outta Compton, Fuck Tha Police, Gangsta Gangsta, Parental Discretion iz advisec, Express Yourself, I ain't tha 1, Quiet On Tha set
Lupe Fiasco
3/5
Ik ken Lupe wel, zn latere albums zoals Drogas Wave en Drill Music in Zion vind ik echt geweldig.
Dit is vrij duidelijk een vroeg Lupe album, je hoort al wat van zn genialiteit die later zo sterk zou zijn.
In de vroege Lupe hoor je ook zeer sterk dat het plan was dat hij de carriere zou krijgen die B.O.B. heeft gekregen, op het randje van popmuziek maar toch hiphop wise gewoon sterk.
Dit album is conscious pop-rap, vind zn latere muziek wel een stuk sterker dan dit. Het album is wel vermakelijk, maar niet zo ontzettend er uit springend dat ik dit 4 of zelfs 5 sterren vind.
FAVO: Kick, Push, He say She say, Daydreaming, Hurt me soul
Echo And The Bunnymen
2/5
Niet heel bijzonder naar mijn mening. Het is een soort psychrock achtig album, maar niet dat ik denk dat ik al die tijd iets gemist heb.
Het is een prima album, maar ik sla niet steil achterover terwijl ik roep WAAR WAS JE AL DIE TIJD!?!?!?
Portishead
4/5
Soort duister album.
Best wel vermakelijk, er gebeuren scratches en de zang van de zangeres klinkt er een soort van triestig overheen.
Had hier geen verwachtingen van omdat ik er nog nooit van had gehoord maar ik vind het alles meevallen.
Dit is een lekker weg luister album
De vocals zijn heel sterk en met de Moody, duistere productie erbij is dit album echt een stuk beter dan ik had gedacht. Ik ben positief verrast!
Het is soms ook een beetje jazz, bijvoorbeeld bij Pedestal. Ik ben echt onder de indruk van dit album.
FAVO: Wandering Star, Numb, Pedestal
The Black Crowes
3/5
Hallo allemaal, het is weer tijd voor het zoveelste vrij standaard rock album. Maar hadden we die niet vorige week hoor ik je denken? Dat klopt, maar een ongeschreven regel is dat elke week minstens 1 standaard rock danwel britpop album moet bevatten, ongeacht de kwaliteit.
Deze week is het 'Shake your moneymaker' van The Black Crowes.
Het is inderdaad een rock album, er is niet heel veel bijzonders aan, maar het luistert lekkerder weg dan bijvoorbeeld een Ocean Rain van Echo and The Bunnymen, dus dan krijgen ze net een iets hogere beoordeling.
Niet zeggen dat ik oneerlijk ben!
FAVO: Hard to Handle
Tears For Fears
3/5
Beetje synthpopperig album?
Shout is natuurlijk super bekend, net als Everybody Wants to rule the world. Ben dus wel benieuwd hoe de minder bekende nummers bevallen! The Working Hour heeft een fantastische saxofoon(?) solo aan het einde van het nummer Het is sowieso, 3 nummers in, heel synthig en heel popperig, bevalt me goed! Het is wel echt een typisch eighties album zo.
Prima Synthpopy album, niet wereldschokkend, na de eerste 3 nummers kakt het helaas wel hard in.
FAVO: Shout, The working hour, Everybody Wants to rule the world
Michael Jackson
5/5
Tsja, wat kan je hier over zeggen?
Je favo nummer van dit album kiezen is vrijwel onmogelijk. Een greatest hits album van Michael zou eigenlijk alles van dit album al kunnen zijn.
Ik heb m op vinyl, zoals zo'n beetje de rest van de wereld.
Fantastisch album, de lows voor mij zijn The girl is mine en The lady in my life. En dat zijn nauwelijks lows te noemen, maar gewoon net niet mijn favorieten.
FAVO: Alles, behalve dan misschien The Girl is mine en The lady in my life
The Damned
2/5
Een soort hardrock/punk achtig album?
Nou, we weten allemaal hoe groot fan ik van dit soort muziek ben!
Dit is dus ook niet echt voor mij weggelegd. Ik merk dat het me gewoon niet heel erg pakt.
Het is een beetje bizarre muziek met veel losse samples en rare geluiden.
Vind These hands denk ik het meest interessant omdat de outro gewoon gelach is, wat weer veel bijdraagt aan hoe bizar dit album in elkaar zit.
Ik vind het gewoon niet super, waar het begin beetje punk achtig was is het later gewoon een rock album.
FAVO: These hands
JAY Z
5/5
Wat een klassieker is dit zeg.
Het enige punt van kritiek dat ik kan hebben op dit album is dat het iets te lang is, sommige nummers komen niet zo lekker uit daardoor.
Dat is ook een beetje zonde vooral omdat de rest zo ijzersterk is.
De disstrack naar Nas op Takeover, de klassieke productie van Kanye op nummers als IZZO en Heart of the City, DIE Em verse op Renegade...
Dit album heeft zo veel klassieke momenten, als iemand zich afvraagt waarom Jay-Z nog altijd tot de GOATs in hiphop hoort, luister dan eenmalig dit album en je hebt je antwoord. Tijdloos.
Ik kan dit album toch echt maar 1 rating geven, helemaal als je de extra tracks (Lyrical Exercise en Girls, Girls, Girls pt2) skipt.
Dan heb je gewoon een meesterwerk, een blauwdruk zoals een hiphop album zou moeten zijn.
FAVO: The Rulers back, Takeover, IZZO, U dont know, Heart of the city, Never Change, Song Cry, Renegade, Blueprint
Fugees
3/5
Kregen we even een paar top albums achter elkaar, nog zo'n 80 te gaan en we hebben evenveel nonrock als rock albums!
Beetje melodische hiphop, best wel een klassiek album.
Als iemand niet van hiphop houdt is dit denk ik het eerste album dat ik zou laten horen, het is zo op de lijn van R&B/hiphop/Reggae.
Instrumentals zijn simpel maar daardoor wel echt chill en niet gedateerd.
Killing me softly with his song is angelic en echt top, maar godsamme luister alsjeblieft naar Family Business daarvoor.
Het einde is letterlijk Lauryn Hill die al Killing me Softly begint te zingen maar dan begint over Killing a sample.
Hilarisch, loev dit.
Verder is het album heel erg R&B-ig en vind ik zelf eigenlijk Miseducation het betere album van de twee.
Vind Lauryn Hill gewoon toch echt een stuk beter dan Wyclef en Pras.
De No Woman No cry cover is natuurlijk echt bij lange na niet zo goed als het origineel.
Dat is ook een klein beetje mn issue met dit album, het luistert prettig weg, maar het is toch heel erg een soort van interpertatie van betere artiesten/ al bestaande hits.
Ze krijgen van mij 3,5 ster, da kan niet, hebben ze pech dat ik het deze keer naar beneden afrond.
FAVO: Ready or not, Zealots, fu-gee-la, Family Business, Killing me softly with his song, The Mask
Charles Mingus
3/5
Heel moeilijk album om te reviewen.
Dit is echt experimentele jazz, en maakt ook dat het echt lastig is om hier naar te luisteren.
Er zijn stukken die geniaal zijn en stukken die ik nooit meer wil horen, ik heb geen favoriete nummers hier, omdat deze stukken telkens in hetzelfde nummer zitten en elk nummer complete chaos is en absolute stilte.
Wat een reis was dit album zeg, ik moet ff bijkomen.
Tina Turner
4/5
God, TT kan ook eigenlijk wel echt heel goed zingen he?
Die stem man, als je er niet van houdt is dit album absoluut verschrikkelijk, maar ik kan er wel van genieten.
Het is een beetje disco, beetje pop, beetje rock, maar vooral Tina.
Die stem, geweldig, het is zo'n ziek herkenbare stem en ze gaat volledig los qua uithalen op dit album. En dat is ook eigenlijk precies wat ik wil.
Ik kies hiervoor wel om alleen te luisteren tot 1984, alles wat daarna komt staat niet op de originele tracklist.
Fuck man, Steel Claw rockt als een gek, en dat voor iemand die Rock haat.
FAVO: I might have been queen, What's love, Show respect, Private Dancer, Let's stay together, Steel Claw
Dire Straits
4/5
Soort best of van de Dire Straits lijkt het wel.
Ben absoluut niet de grootste fan, maar deze versie van Money for Nothing is zo dik, echt complete stilte, tot die gitaar er volle bak inklapt.
Dit bewijst maar weer eens, net als bij Sky and Sand, de langere versie is altijd de betere versie.
Walk of life is natuurlijk een knaller
Maar ho eens even, wat hoor ik daar?? Een saxofoon? Verdomme Dire Straits, dat is mijn zwakke plek!
Dan lijkt het namelijk op Jazz en dan heb je me zoals te zien aan de gemiddelde rating van alle Jazz albums die ik tot nu toe heb gehad..
De muziek is sowieso lekker lang, alle nummers duren lang maar niet op een vervelende manier, soort progrock achtige shit dit.
Ik ben er eigenlijk best wel enthousiast over! Het album heeft ook maar 9 nummers, perfecte lengte als je het mij vraagt, kan iemand dit aan Drake/Beyonce uitleggen?
Ride across the river is wel echt belachelijk saai trouwens..
Eigenlijk alle 3 de nummers tussen Ride across the river en One world.
Zijn alle 3 gewoon super trage rock achtige nummers die niet echt de aandacht vasthouden. Waar ik eerst de zanger best wel prettig vond, vind ik m nu dan ook meteen een beetje irritant.
Brothers in Arms is dan wel weer heel mooi.
FAVO: Money for nothing, Walk of Life, Your latest trick, Why worry?, Brothers in arms
Joe Ely
3/5
Album is lekker kort.
Niet de grootste country fan, maar dit is voor een half uurtje prima te doen hoor.
Favoriet is absoluut I'll be your fool, vanwege de lekkere voice crack die Joe hier er de hele tijd in gooit, verder klinkt het allemaal redelijk hetzelfde.
Honky Tonk is natuurlijk een fantastische naam al, dus dar krijg je van mij een sterretje extra voor.
Nee maar echt, dit is een album wat me geen seconde verveelt, omdat het zo bizar kort duurt. Country is eigenlijk een soort tiktok muziek voor rednecks, change my mind!
FAVO: I'll be your fool, Fingernails
Kendrick Lamar
5/5
CLASSIC CLASSIC CLASSIC
Ik vind zelf stiekem Good Kid, Maad City beter, maar dit is echt nog altijd top 5 albums van 2010s voor mij.
Als je dit nog nooit hebt gehoord moet je dit gewoon aanzetten, er zijn weinig albums die zo impactvol zijn qua muziek, qua tekst, qua tijdsgeest.
Kendrick Lamar is voor mij sowieso de allerbeste rapper op dit moment. Dat was hij na TPAB, dat was hij nog meer naar DAMN. en hij heeft zn positie verstevigd met Mr Morale & the big steppers.
Er zijn hele essays geschreven over de teksten op dit album over alle dubbele en triple entendres.
Maar zelfs als je dat buiten beschouwing laat is het ook gewoon nog een goed album om te luisteren. Echt insane als je het mij vraagt.
Fuck it, ik wilde het eerst 4 sterren geven, maar eigenlijk kan ik geen matig nummer noemen op dit album, het heeft geen skips voor mij, dus dit moet gewoon 5 sterren zijn. Dan is GKMC wel 6 ofzo tegen dit tijd.
FAVO: Alles. Misschien het minste zijn For Free? en For Sale? en dat zijn fucking interludes.
Stevie Wonder
3/5
Ik ga heel eerlijk zijn, ik was echt hyped voor dit.
Stevie wonder heeft een paar van de beste nummers ooit gemaakt, maar die staan niet op dit album zeg...
Er staan nog steeds een paar knallers op het album hoor, zie de favo nummers, maar err is echt een hoop gewoon ontzettend saai op dit album..
Stevie heeft later toch echt wel betere albums gemaakt dit wel gewoon interessant zijn front to back.
Jammer!
FAVO : Livin for the city, Higher ground, Don't you worry bot a thing
Neil Young & Crazy Horse
2/5
Ik werd geforceerd om dit album te luisteren omdat ik vastzat in de file.
Denk dat de woordkeuze al een klein beetje laat raden hoe blij ik daarmee was...
Vond On the beach echt top, maar dit is veel meer de rock kant op, en daar kan ik niet zo veel mee.
Ben wel echt een veel grotere fan van On The Beach en de meer folky Neil Young dan deze die meer de country/rock hoek in zit.
Vond OVer and Over wel een lekker nummer, maar het overgrote deel vond ik maar meh, dus dan is het cijfer daar dan ook naar.
Zo ben ik dan wel weer he.
FAVO: Over and Over
Paul Weller
3/5
Het is een beetje rockey, beetje country, beetje folk achtig? Ik heb eerlijk waar geen idee waar dit album in valt, welk genre.
Wat ik wel weet is dat er af en toe wat fijne nummers in zitten, het opzich prettig weg luistert maar dat het niet een blijvende indruk op me maakt tot nu toe.
Loev de mondharmonica op een aantal nummers, zijn toch altijd leuk om ff mee te pakken.
Het album heeft een aantal hele fijne nummers, maar met in totaal 16 nummers voelt het voor mij toch te lang. Het duurt maar 53 minuten in totaal, maar dat is niet lang genoeg om altijd de aandacht er bij te houden.
Grappig dat een nummer als Shadow of the sun juist wel mn aandacht pakt ondanks dat het een crazy 7 minuten lang is in totaal!
Ik denk dat omdat er sommige hele nice nummers zijn en een aantal flinke duds ik uiteindelijk uitkom op een 3/5, gewoon een prima album. Is het een absolute must listen? Voor mij niet perse, maar je zal je ook niet irriteren ofzo.
En dat is soms ook wel eens fijn.
FAVO: Wild Wood, all the pictures on a wall, Foot of the mountain, Shadow of the sun
The Strokes
2/5
Hmmmmmmmmmmmmm
Dit is voor mij echt een soort prototype standaard rock.
Met andere woorden, hier gebeurt weinig spannends, de muziek is ok I guess, de teksten springen er niet uit en elk nummer klinkt vrijwel hetzelfde.
Is er dan niets waar ik echt blij van word bij dit album? Ohnee hoor! Het duurt namelijk maar 36 minuten in totaal!
Daarnaast irriteer ik me er ook niet echt aan, maar je kan mij echt niet vertellen waar het ene nummer begint of ophoudt of dat 1 nummer echt zo bijzonder is.
Weet je wat het is? Different strokes for different folks, I guess...
FAVO: Last Nite
Bruce Springsteen
3/5
Minder goed dan het vorige album van Bruce wat een soort greatest hits compilatie bijna was.
Gelukkig blijft de basis wel het zelfde: Bruce heeft een hele chille stem en de nummers klinken echt prima.
Maar waar ik bij het vorige album echt meer kende en die nummers dan ook nog een steengoed vond, vind ik op dit album alles iets meer in elkaar overlopen.
De echte knallers ontbreken en dan kan ik niet anders dan concluderen dat het hele album gewoon een prima is. Niet een geweldig, maar gewoon prima.
FAVO: Jungleland
Jimi Hendrix
3/5
Dit album is bizar, technisch perfect en ontzettend vooruitstrevend.
Dat zijn de complimenten, want heel eerlijk: Ik vind het ontzettend saai om naar te luisteren.
Helpt natuurlijk niet dat het album een uur en een kwartier duurt, maar ookd e nummers an sich zijn lang.
De gitaarsolo's zijn dominant aanwezig, maar ik verveel me toch kapot tijdens deze solo's.
Het zijn de laatste 2 nummers die het album een sterke afsluiter geven. Ik schaam me bijna hiervoor, ik geef het in totaal een 3. Ik geloof meteen nogmaals dat dit technisch zo goed is, dat weet ik niet.
Maar puur mijn beleving zou ik dit album niet snel nog een keer luisteren, dan zet ik wel gewoon de laatste 2 nummers aan dan heb ik naar mijn mening het beste van het album te pakken.
FAVO: All along the watch tower, Voodoo Child
The Mothers Of Invention
1/5
Wat een kut muziek is dit zeg.
Ik wil hier eigenlijk geen woorden aan vuil maken;
The Mothers of Invention? Je moeder zou zich moeten schamen.
Als dit inventief is, laat dan alles maar zoals het is, de muziek is ontzettend saai, de teksten zijn gewoon kut.
Meerdere nummers worden gewoon geëindigd met een schreeuw, er zijn sowieso meerdere punten op dit album waar een random gil of schreeuw in zit.
Zit er nou een kazoo op dit album? Maar dan niet op 1 nummer, maar de kazoo is een van de belangrijkste instrumenten van dit album, HOE DAN!?
Dit hele album voelt als een parodie op muziek, alsof er alles aan gedaan word om het zo onluisterbaar mogelijk te maken.
De stukken die ok klinken moeten verpest worden door raar geschreeuw op de achterkant. Denk je dat deze band geld betaald heeft om op deze lijst gezet te worden?
Ik denk dat ik Stockholm syndroom begin te begrijpen, na de 10e kazoo solo kan ik niets anders doen dan lachen.
Wat een ontzettend dom album is dit zeg.
Dit album is een parodie op muziek, dat is mijn conclusie.
Is het goed? Nee, maar misschien hoort dat want het is een parodie.
Ben ik blij dat ik dit heb gehoord voor ik doodga? Ja, ik waardeer alle andere muziek opeens een stuk beter.
FAVO: Motherly Love(die kazoo solo, hou op met me), Wowie Zowie
The Dave Brubeck Quartet
4/5
YES JAZZ!
Klinkt heel erg fijn, geef me een trompet of saxofoon en ik ben gelukkig joh.
Ik haat het dat ik zo basic ben, maar het is wat het is.
Take Five is een super bekend nummer! Heel vet, wist nooit van wie dat nou was.
Ik vind dit lieve jazz, is dat een ding? Het is gewoon heel liefelijk ofzoiets.
Vibe het wel, past goed bij de dag en gewoon nice om je ogen een beetje bij te sluiten. Het sterke punt is ook dat het album lekker kort is en dat je je niet gaat vervelen wat bij langere albums nog wel eens gebeurd.
Het is een echt lekker album, met een paar echte top nummers zoals Take Five, maar qua jazz albums heb ik iets betere gehoord. Toch is dit voor mij een essentieel zomerjazz album, cocktail er bij en lekker genieten van de 3 zonnestralen die Nederland biedt. Op het moment regent het, dus kan ik het album denk ik niet volledig waarderen.
Gaat zeker innde zomer queue!
FAVO: Strange Meadow LArk, Take Five
Arrested Development
3/5
Huh? Hiphop?
Geen rock album?
Dit kan niet kloppen??
Ik ken Arrested Development eigenlijk niet, alleen de uitstekende serie, maar vind het wel nice! Het is wel echt gedateerd, en ze doen me een beetje denken aan een minder funky Tribe Calls Quest.
Dat is opzich best een compliment, want funkier dan ATCQ kan bijna niet he.
Vind de eerste helft van het album een stuk minder dan de 2e helft van het album. In de 2e helft zat ik er zelf een stuk lekkerder in ofzo, dan werken de beats voor mij een stuk beter, waar het eerste stuk misschien meer politiek gedreven is?
Eerste helft van het album doet me sterk denken aan Public Enemy, niet in de laatste plaats door het vele gebruik van BROTHERS AND SISTEEERS.
En ik ben niet zo'n hele grote fan van Public Enemy.
De 2e helft deed me juist meer denken aan A Tribe Called Quest, dus meer funky, meer dansbaar en gewoon meer vibey, word ik gewoon een stuk vrolijker van.
Misschien ben ik wel te wit om de politieke boodschappen te begrijpen die ongetwijfeld op de eerste helft meer zitten.
FAVO: Mr Wendal, Fishin 4 religion, U, Dawn of the Dreads, Tennessee
Marty Robbins
3/5
Dit is echt, vanaf nummer 1, het meest country album ooit.
En dan bedoel ik niet dat het over trucks, whisky en honkeytonks gaat.
Dit is een western country album, hoe fijn is dat?
Maar het is niet pure country? 160 acres klinkt juist heel zomers, bijna als een soort eiland lied?
De nummers zijn allemaal echt super sfeervol en Marty is ontzettend duidelijk in waar de nummers over gaan.
Het is echt stokoud, en ik zal dit waarschijnlijk nooit meer luisteren, maar mocht je ooit zin hebben in een soort Country/Western audioboek dan is dit album eigenlijk best wel een aanrader.
FAVO: Big Iron, They're hanging me tonight
Miles Davis
3/5
Hoeveel zelfvertrouwen moet je hebben om een album Birth of the Cool te noemen?
En hoe vet als je dan ook nog eens gelijk hebt?
Los daarvan, ben ik eerlijk gezegd niet de allergrootste fan van Cool jazz als een genre.
Het is wat rustiger en wat 'saaier' naar mijn mening dan andere vormen van jazz.
Dat is bij dit album dus ook een beetje.
Sowieso is het een compilatie, wat bijvoorbeeld Kind of Blue niet is en waardoor dat album ook veel beter in elkaar overvloeit in tegenstelling tot dit.
Daarentegen zijn er echt nog heel veel nummers die top klinken, maar ik ben wel minder weggeblazen( ha ha snap je? ) dan bij vorige jazz albums.
FAVO: Jeru, Boplicity, Israel, Rouge
Suede
3/5
Het is meer een rockig/britpoppig album. Nu gaan daar normaal natuurlijk de vlekken van in mn nek staan, maar ik wil het wel een eerlijke kans geven!
Moet zeggen dat ik het album redelijk trek! er zijn zelfs een paar nummers best wel mooi(Zie de Favo's )
Die nummers die heel rustig en stil eindigen, vind ik oprecht best wel vet gedaan.
Zou ik dit album nog eens luisteren? Nee absoluut niet, daar vind ik het album over zn geheel toch nog te standaard voor en springt er te weinig echt uit, maar ik ben echt positief verrast en vind het een voldoende.
FAVO: Moving, Pantomime Horse, The Next Life
The Flaming Lips
1/5
Ok, dit is dus wel echt bagger.
Ontzettend saai album waar echt vrijwel niets gebeurd.
Elk nummer gaat in de ander over, maar dan wel op de meest oninteressante manier ooit.
De zanger heeft echt een ontzettend zeikerige stem waardoor ik me actief irriteer.
Hij klinkt een beetje als iemand die al te veel op heeft en eigenlijk niet meer zou moeten zingen maar toch niet bij de karaoke microfoon weg te slaan is...
Ik snap echt totaal niet waarom dit in de lijst staat, is het om aan te tonen dat soms een zanger gewoon écht niet kan zingen en dat het heel erg dapper is dat ze dan alsnog het album uitbrengen?
Dit komt voor mij echt niet boven 'middelbare school musical' zanger uit, hij klinkt vermoeid, verveeld en ongelooflijk zeikerig.
Ik begin me nu, BIJ NUMMER 4 AL GOVERDOMME, ontzettend te irriteren aan de zanger en het album.
"It won't destroy you, but it will destroy meeeee" is van toepassing op dit album, want ik overweeg nu zeer sterk om maar gewoon te springen.
blegh.
Ik vind het ergens een beetje sneu om dit een 1 te geven want opzich is het instrumentaal best ok. Het is alleen jammer dat ze de meest zeikerige zanger aller tijden hebben en dat hij HEEL ERG de frontman is...
Maarja, misschien leren ze er dan wat van!
Oh trouwens, Race for the Prize is een prima nummer, het is grotendeels instrumentaal dus dan hoor je de zanger wat minder.
Ali Farka Touré
3/5
Nou, dit is tenminste echt een ander album dan de meeste!
Het is een soort Afrikaans jazzy album, laat het de Havermelkelite niet horen!
Want dit is toch eigenlijk de echte Ethiopian Jazz ipv dat spul van Spotify.
Heel erg relaxed, heel erg vibey, ik kan dit eigenlijk altijd wel waarderen.
De zang versta ik natuurlijk helemaal niets van, maar loopt eigenlijk continue volgens het kenmerkende vraag-antwoord wat je vaak ziet/hoort in meer Afrikaanse muziek.
Daarbij gepaard en instrumenten die natuurlijk totaal niet westers zijn, tot je de gitaar hoort die erbij zit.
Maar eigenlijk past het perfect zo, het is een beetje zomers, het is heel erg vibey en ik vind het eigenlijk gewoon best wel lekker om te luisteren.
Met 1 uur duurt het me net ff te lang, maar de nummers die me pakken zijn wel echt leuk! Alles bij elkaar is het gewoon een prima album wat echt eens wat anders is, het is niet wereld schokkend en ik heb het idee dat ik leukere albums in dit genre ken, maar misschien is dat mijn onwetendheid!
FAVO: Bonde, Gomni
Iron Maiden
3/5
Dit is van die ontzettende hairmetal achtige muziek.
Ik kan het wel waarderen. Het is suuuuuuuper cheesy, maar werkt daarom ook wel. Je proeft zeg maar de haarlak.
Is dit wereldschokkend? Nee.
Word ik gelukkig van volwassen mannen die een nummer schreeuwen en opscheppen over hoe 'duivels' ze zijn? Nee niet echt, maar qua cheesiness valt dit echt een beetje in de hoek van ZZ Top.
Run to the hills is ook echt een banger, de rest vind ik wel wat minder, met als dieptepunt de 2 nummers na Run to the hills. Das echt bagger.
Alles samen is dit vermakelijk, duurt eht lekker kort en ook nog wel geinig. 🤘🏼 ofzoiets, ik kan dit verder ook niet.
FAVO: The Prisoner, Run to the hills
Lorde
3/5
Een keer weer echt iets anders!
Heb het idee dat er weinig pop albums op deze lijst staan, het is toch eerder pop-rock achtig.
Benieuwd wat Lorde brengt, ken haar debuut album een beetje. Zou die er ook in staan?
Merk dat ze heel erg haar eigen stijl heeft, met een beetje het fluisterzingen wat Billie Eilish later perfectioneerd hier ook al aanwezig.
Hard Feelings/Loveless doet me een klein beetje denken aan Flume qua instrumentals. Best wel vet.
Vind het album sowieso heel dik instrumentaal, vind het daardoor ook jammer dat de teksten/Lorde me niet zo pakken. Tot de 2e helft van het album. Daar staan voor mij de sterkere nummers in (Supercut, Writer in the dark)
Er zitten een paar hele mooie nummers op dit album, maar oo best wel wat matige filler. Ik kom lekker middelmatig weer uit!
FAVO: Green Light, Hard Feelings/Loveless, Writer in the dark, Supercut, Perfect Places
Koffi Olomide
4/5
Dit swingt echt bizar hard.
Een soort Afrikaanse jazz plaat, gaat alle kanten op.
Nummers zijn lang, maar elk nummer eindigt in een soort volle swing vaart, super leuk en vermakelijk. Wel jammer dat nummers vaak wat rustiger en ingetogen beginnen voordat ze echt los komen. Dat leidt bij mij toch ene beetje af en zorgt dat ik niet altijd de volle aandacht er bij heb.
Maar als we dan losgaan, dan gaat het ook echt hard als je het mij vraagt! Sowieso complimenten, de laatste tijd zijn de albums weer best wel verrassend, dit is ook het 2e afrikaanse jazz album in een week tijd?
Als elk nummer de hele tijd was zoals elk nummer eindigt was dit misschien 5 sterren, maar omdat de beginstukken vaak wat relaxter zijn kom ik uit op 4. Sprak ik maar beter Frans...
Als voorbeeld van een nummer dat echt los komt: luister naar Port Monnaie en dan vanaf minuut 4 ongeveer gaat het helemaal los terwijl het daarvoor een vrij rustig nummer is.
Maar goed, ales bij elkaar; lekker album, pure vibes, lekker eens wat anders.
FAVO: Papa Bonheur, Desespoir(2e helft), Qui Cherche Trouv'e, Porte Monnaie
Joy Division
2/5
Heel depressief album?
Super moody, met ontzettend trage instrumentals en een zanger die de lyrics er uit huilt als het ware.
Niet helemaal de vibe waar ik op dit moment voor ging eerlijk gezegd.
Wel een ontzettend bekend album, dus dat is altijd interessant om te checken.
De vocals worden een soort van weggedraaid, waardoor de focus meer op de muziek ligt. Best wel bijzonder hoe ze dat hebben gedaan!
Vind wel dat alles heel erg hetzelfde klinkt en ondanks de korte runtime het album gewoon best wel een beetje saai word.
Heb dit album ook iets van 4 keer gestart, omdat ik telkens toch echt liever iets anders deed. Ik snap dat dit een super belangrijk en invloedrijk album is, het is gewoon alleen echt niet mijn smaak.
FAVO: Division, Shadowplay
Stevie Wonder
4/5
Bangers, bangers, bangers.
Dit is echt een beetje het best of album van Stevie. Nadeel: De beste man heeft heel veel hele goede nummers.
Waarom is dit een nadeel denk je nu vast? Omdat dit album een uur en 45(!!!!!!!!!!!!!) minuten duurt.
Bijna 2 uur!?!?!??!
En dan denk je dan pak je alleen de normale versie...
MAAR DAT IS DE NORMALE VERSIE
Stevie wat de neuk ouwe...
Het zijn bangers hoor, begrijp me niet verkeerd.
En ik verveel me niet, maar na een uur Stevie, wil ik toch ook wel eens iets anders!
En toch... En toch is dit album gewoon puur vuur.
Toch zijn de nummers die niet als favo gemarkeerd zijn allemaal echt lekker. Ze zijn gewoon net niet favo'tjes.
Toch is Pastime Paradise iconisch, zelfs al is Gangsta's Paradise nog iconischer.
De hits kennen we natuurlijk allemaal al(Isn't she lovely staat pas op disc 2 he, craaaazy)
Maar toch raad ik je absoluut aan als je dit album nog nooit helemaal hebt geluisterd, doe het een keer. Nummers als Knocks me off my feet en Summer Soft zijn echt geweldig en verdienen meer aandacht.
Maarja, het is voor mij geen 5 sterren album, daar is het toch echt net ff te lang voor. Wel een fantastisch album en absoluut een aanrader voor iedereen die kan genieten van Stevie's hits. Oftewel iedereen die ooit op een feest is geweest waar een band speelde.
FAVO: Have a talk with god,Contusion, Sir Duke, I wish, Knocks me off my feet, Pastime Paradise, Summer Soft, Isn't She Lovely, As
Thin Lizzy
2/5
Ok, zonder dat ik deze band kende of wat dan ook was ik bij het begin van Southbound er van overtuigd dat het 'The Boys are back in town' was.
Blijkt ook een nummer van hun te zijn.
Ik vraag me altijd een beetje af wie bepaalt welk rock album er wel en welke er niet in moeten.
Want ik heb sterk het vermoeden dat er gewoon 800 rock albums gekozen zijn en dan daarnaast alleen het aller aller aller aller aller beste van andere genres.
Dit album is ook prima. Maar gewoon alleen prima eigenlijk.
Album duurt verder gewoon veel te lang. Thin Lizzy is niet interessant genoeg voor een uur en een kwartier. Nummers lopen heel erg in elkaar over. Ik heb een heel groot 'het zal allemaal wel' gehalte. Muziek zal best prima zijn, maar Thin Lizzy zal me verder echt aan mn reet roesten.
FAVO: Dancin in the moonlight, The boys are back in town
Buena Vista Social Club
4/5
Het is buiten 27 graden.
Wát een perfecte dag om dit album te luisteren zeg.
In de winter werkt dit album gewoon minder goed, ook al vind ik wel dat echt goede muziek je automatisch in de goede sfeer/mindset kan krijgen.
Heb dit album al eerder meerdere keren geluisterd maar deze zetten we natuurlijk graag nog een keertje aan!
Zwak voor internationale albums, en dit is natuurlijk een latin klassieker.
Bijna iedereen heeft Chan Chan wel eens voorbij horen komen, en met goede reden. Het zijn heerlijke nummers.
Maaaar; het is wel allemaal redelijk hetzelfde. Er gebeurd niet wereldschokkend veel in het uur dat het album duurt.
De nummers zijn inwisselbaar op een bepaalde manier, hoezeer ik hier ook van houd en het zal weinig mensen uitmaken of je Dos Gardenias aanzet of El Cuarto de Tula.
Sommige nummers zijn met bijna 8 minuten mij ook even te lang.
Maar over het geheel is dit een super sfeervol album, wat perfect de Cubaanse muziek pakt en laat zien. Een soort best of voor Cuba eigenlijk!
Ook is de eerste helft van het album duidelijk de betere helft, na ongeveer Candela is het echt een stuk minder, maar dat kan er ook mee te maken hebben dat ik er tegen die tijd ook een klein beetje klaar mee ben.
Maar: lekker album, lekker zomers, lekker man.
FAVO: Chan Chan, De camino a la vereda, Dos Gardenias, El carreto, Candela
Manic Street Preachers
2/5
Versta er geen kloot van.
En heb nou niet echt het idee dat ik er echt iets aan mis.
Dit album is als je 'edgy' googled denk ik, dus ik denk dat Lenny Kravitz zijn album hierop gebaseerd heeft.
Nee ik vind dit album niets.
Het is niet slecht of dramatisch, maar het is gewoon saai en nietszeggend.
Ik kan hierna even geen scheurende gitaren of schreeuwende zeikerds meer horen.
The Byrds
3/5
"Mom can we get the Beatles?"
"We have Beatles at home"
Beatles at home:
Als niet grootste Beatles fan is dat al licht zorgwekkend.
Vind er dus niet heel veel aan, ga wel kapot om het vele gebruik van het flanger effect. Duidelijk dat dat toen nog een nieuw en interessant effectje was, waar het nu meer een kermis effectje geworden is.
Super psychedelisch en dromerig album, klinkt wel geinig. Niet super bijzonder.
Maar Moog Raga is een bad trip in een nummer, klinkt ook niet meer nice.
Triad is hilarisch, stelt die guy nou gewoon voor om maar als trio verder te gaan? Geweldig.
Maarja, het is een prima dromerig album, met een paar absolute dieptepunten zoals Moog Raga. Kom ik uit op 3 sterren. Toch iets minder aliexpress Beatles dan ik aanvankelijk dacht.
FAVO: Tribal Gathering, Triad
The Rolling Stones
2/5
Wtf?
Is dit The Rolling Stones go country?
Wie vroeg hier om?
Wie vond dit nodig?
Het is soms country, soms blues, soms weer old school rock 'n roll
Het is vooral een zooitje.
Nee, dit is echt een voorbeeld van blijf alsjeblieft bij je leest.
De persoon die ooit bedacht dat de wereld dit nodig had..?
Eerste nummer is wel lekker, dat geef ik meteen toe.
Midnight Rambler is ook echt een leuk nummer, maar verder vind ik te veel matig uitgevoerd. Ben ook niet de grootste fan van Micks stem op deze nummers, binnen de rock past die toch een stuk beter
FAVO: Gimme Shelter, Midnight Rambler
The Band
2/5
Muziek is vast en zeker prima.
Het is gewoon heel erg niet mijn genre dus ik verveel me ontzettend.
Heel erg oude muziek, en dat mag allemaal, maar ik word hier niet heel erg warm van.
Beetje zeikerig ook op zn tijd. Dit zal voor die tijd vast ontzettend vernieuwend zijn geweest, maar nu vind ik het vooral saai.
Ik heb hier ook geen favoriet nummer in ontdekt, maar vind het niet actief kut. Oftewel, 2 sterren, geen 3.
Duke Ellington
3/5
Uhm ok
Nóg een live album?
Maar hey, wel een jazz live album, dat scheelt weer!
Duurt wel ff rustig 2 uur, de tandjes...
Holy bef, rustig ff een 5 minuten durende intro van de MC. Houdt je bek man, jezus...
Ik hou écht echt echt echt echt echt niet van live albums. Heel soms voegen ze wat toe, maar het overgrote deel is de recording niet zo goed, is het publiek irritant aanwezig of, en dat is wel voor het eerst(kudos!), is er een presentator aanwezig die zo nodig na elk nummer een woordje moet doen...
AAAAAAAAAAAAARGH
De muziek zelf is overigens echt fijn, maar de matige recording in combinatie met de lengte en het continue geouwehoer ertussen zorgen ervoor dat ik dit gewoon niet een hoog cijfer kan geven... Dus dit word een van mn laagste jazz albums, wel nog steeds 3 sterren, want het is gewoon goede muziek!
FAVO: pt 2. Blues to be there, pt 3. Newport Up, Diminuendo in Blue
Blondie
4/5
Dit album is gewoon pure fun.
Een beetje een rock poppy album, wat kan dat soms lekker zijn!
Dit is absoluut geen grens verleggend album, al is het makkelijk te vergeten dat dit echt een oud album al is.
De hits van Blondie, buiten Call me dan, staan hier ook nog eens op.
Het album duurt precies lang genoeg als je de Live versies weglaat.
Ja, ik vond dit een lekkere weekbreker!
FAVO: Hanging on the telephone, One way or another, 11:59, Will anything happen, Heart of Glass
The Go-Go's
3/5
Een simpel, fun pop-rock album.
Het is een beetje jammer dat deze meteen na het Blondie album komt, ik denk dat ik m anders meer had gewaardeerd.
Nu vind ik het nog steeds een vermakelijk album, maar niet heel veel meer dan dat. Het is leuk, het is vermakelijk, de muziek is vrolijk en er staan een paar hits op.
Gewoon een lekker album, het hoeft niet altijd heel veel meer te zijn!
FAVO: Our lips are sealed, Lust to love, We got the beat, Fading Fast
4/5
Ok,ik zou een pest hekel moeten hebben aan dit album, want veel Britser en rockeriger dan dit ga je ze niet krijgen.
Maar ik vind dit echt prima te pruimen zeg.
Ik heb het idee dat er zo veel plezier in dit album zit, de muziek is fun, de teksten lijken niet zo sterk, maar worden(denk ik) met zoveel plezier gebracht dat ik het echt prima te handelen vind.
Een heel nummer over Australië, een van mn favoriete nummers over Austalië sinds Down Under!
Met bijna een soort jazzy outro van 3 minuten!! Ze weten me wel te pakken zo zeg, erg slim!
Niet alles werkt even top(is dat nou een kazoo op She's bought a hat like princess Marina? ) Maar het grootste deel klinkt echt top.
Dit is voor mij hoe een rock album moet zijn, veel tempo wisselingen, beetje fout en gewoon veel lol in de muziek.
Maar misschien komt het ook een klein beetje doordat ik dit vrijdagmiddag luister, vlak voor het weekend begint.
Hebben ze mooi mazzel mee dan.
FAVO: Victooooooooria, Drivin', Brainwashed, Australia, Shangri-la, Nothing to say
The Smashing Pumpkins
1/5
Wat een verschikkelijke stem heeft de zanger van deze band.
Een soort midden van schreeuwen en zeiken, het is echt dramatisch.
Dan kan het instrumentaal nog zo vet zijn, wat het ook al niet is, maar dan word ik hier gewoon niet vrolijk van.
Album duurt fucking 2 uur. doe normaal.
Wie wilde dit?
Dit album voelt als de blauwdruk voor edgy tieners die dan dit heel hard aan hebben terwijl ze denken aan alle wreedheid op de wereld die uiteindelijk heeft geleid tot dat ze niet op hun computer mogen na 10 uur s avonds.
Houd. je. bek.
Het is niet zo erg.
FAVO: het moment waarop ik me realiseerde dat het was afgelopen.
Gorillaz
4/5
Schijthekel aan Blur.
Ik ken Clint Eastwood( Duh) en dat is een banger, makkelijke om in te vullen op het lijstje FAVO.
Maar hoe de rest zich verhoud??
Best wel goed! Er zitten veel invloeden van hiphop in deze muziek en zelfs af en toe een soort jazzy stuk.
Het is een soort mix van genres die ik los best wel gaaf vind! Er zittenook wat mindere stukken in, zoals bijvoorbeeld het punk rock of grunge nummer halverwege het album, maar grotendeels vind ik het heel erg vermakelijk en gaaf!
Latin Simone is een curveball trouwens. Wat een ontzettende crazy plaat op dit album.
Als die goos nou deze energie meenam naar Blur, misschien dat ik me dan niet kapot verveelde tijdens die albums!
FAVO: Tomorrow Comes Today, Clint Eastwood, Man research, Double Bass, Rock the house,19-2000, Latin Simone
Pretenders
3/5
Dit is een album.
Het is een rock album.
Het is niet een vervelend album.
Het is ook geen heel goed album.
Het is gewoon een prima rock album.
De grootste verassing is dat er een zangeres is en geen zanger.
Dat vond ik een leuke afwisseling.
Meer kan ik niet echt zeggen over dit album.
Het is een rock album, met een zangeres(wel een met een hele goede stem), het klinkt prima, niet wereldschokkend, gewoon prima. Joe.
FAVO: The wait, Private Life, Mystery Achievement
10cc
3/5
Hahhahahaha wat de fuck is dít!?
Worst band in the world word gesampled door J. Dilla, denk meteen ook dat dat hun grootste acomplishment is want verder is dit vooral een soort bizar album.
Ze doen gemiddeld 5 genres per nummer en niet alles slaagt.
Integendeel, meer slaagt niet dan wel.
Maar ik vind het wel echt fucking hilarisch.
Als je 5 minuten hebt, luister dan even naar Hotel.
Wat de FUCK is dit???
Er zitten opera elementen in, er zitten reggea elementen in, er zit pop in, er zit rock in.
Ik geloof meteen dat de makers ontzettend veel plezier hebben gehad aan dit album, het is een soort idiote all you can eat geworden.
Meteen ook een issue; all you can eat is toch vaak alles een beetje meh, en dat is hier ook het geval.
Nergens springt er iets echt uit, het klopt allemaal niet helemaal.
Maar het is wel een hilarisch album.
Ik ben echt aan het twijfelen hier, het is gewoon niet heel goed, maar het is wel echt vermakelijk.
Ik kies hier uiteindelijk voor een lekkere 3 sterren. Mooi in t midden.
FAVO: The wallstreet shuffle, Hotel
Q-Tip
4/5
Wat krijg je als je het brein achter A tribe called quest een solo album laat maken?
Degene die voor een groot deel verantwoordelijk is voor de beats en een groot deel van mn favoriete verses?
Dan krijg je The Renaissance.
Fantastisch, dit is echt een hiphop album dat vibet.
De bass is vaak moddervet, de lyrics van Q-tip zijn heerlijk, zijn stem is sowieso echt geweldig en de features zijn echt perfect hierop aansluitend.
Het beste voorbeeld hiervan is naar mijn mening Life is better met de Norah Jones feature. Dat is echt hiphop in optima forma.
De productie van Q-tip laat de vocals echt shinen, zijn verse is een soort positieve opsomming van alle collabs door de jaren heen.
Het laat dit album bijna perfect zien wat het is: Een soort positief laid back hiphop album.
Is het perfect? Nee, sommige nummers zijn een beetje saai en daarom krijgt het niet de perfecte score, maar god je maakt sowieso geen slechte keuze als je dit album aanzet als de zon schijnt of gewoon als je wat relaxte hiphop wilt horen.
FAVO: Won't trade, Gettin up, We Fight/we Love, Move, Life is better, Believe
Steely Dan
4/5
Super vibey album, de zon schijnt, echt perfect weer voor deze muziek.
De eerste 4 nummers vond ik echt geweldig en ik dacht dat we misschien een 5 zouden hebben.
Helaas valt dit album van een klif bij nummertje 5, die is gewoon saaaaaai.
6 ook... Waardoor ik niet op 5 sterren uitkom, dan word het 4 sterren voor de eerste 4 nummers.
Dusja, eerste 4 nummers zijn super vet, echt 5 sterren waard, de laatste nummers zijn zeer matig, dus dan kom je uit op 4 sterren!
FAVO: Black Cow, Aja, Daecon Blues, Peg
GZA
4/5
Echte classic, die old school hiphop/Wu Tang sound.
Heel vet om te horen, kende dit album niet van GZA.
Maar je hoort echt de classic Wu-Tang sound, natuurlijk ook door een paar features.
Oldschool hiphop op zn best naar mijn mening.
Het kakt iets in halverwege, maar verder is dit een must listen als je van hiphop houdt, en wie doet dat nou niet toch?
FAVO: Liquid Swords, Duel of the iron mic,, Gold, Cold world, 4th chamber, Shadowboxin, BIBLE
The Fall
2/5
Na 3 dagen op rij 4 sterren ben ik natuurlijk heel benieuwd of de streak doorgaat!
Nou nee...
Heb je ooit gedacht 'Leuk nummer dat Lost in Music van Sister Sledge, maar ik ben liever depressief tijdens het luisteren daarnaar' nou dan heb ik dé cover voor jou hoor! Waarom iemand die cover zou willen? Weet ik veel.
Misschien is iemand zo punk dat diegene het origineel niet kent?
Het nummer is hartstikke leuk, maar er is geen enkel universum waar ik er voor zou kiezen om de versie van The Fall te luisteren ipv elke andere versie.
Maarja, das Punk/rock muziek he, matige muziek en dan maar zeggen dat het anti-establishment is.
Ofzo.
FAVO: Its a curse? Als die zanger tenminste eens zn bek houdt. (Geld voor alle nummers eigenlijk, muzikaal is het best wel nice, maar die zanger is echt een fucking drama...)
Massive Attack
3/5
Protection is echt een prachtig nummer, super trippy, super moody en gewoon een en al schoonheid.
Als het album zo aftrapt dan heb ik op zn zachts gezegd ontzettend hoge verwachtingen!
Mijn god, het is echt een ontzettend trippy heavy album.
Niet heel gezellig, maar ook echt niet vervelend!
Veel nummers die echt nice zijn, maar ook een hoop wat maar een beetje voortkabbelt en zelfs lichtelijk saai is.
Jammer, maar he, niets aan te doen!
Het album is wel echt prima te doen, maar het ontstijgt prima helaas niet.
Wat overblijft is vooral het titelnummer en Spying Glass, die zijn geweldig!
Ik ben wel steeds meer ervan overtuigd dat voor ene goed triphop nummer je een vrouwenstem nodig hebt, dat scheelt echt zoooooveel!
FAVO: Protection, Three, Spying glass, Sly, Heat Miser
Kanye West
5/5
I hate Kanye West, he's awesome.
The Smiths
2/5
Pfff, wat een slaapverwekkend album zo in de vroege ochtend...
I know its over heeft de zanger bijna klagend/ huilend zingend, en dat zorgt er nou niet voor dat de sfeer er lekker in zit.
Ook niet een heel mooi nummer naar mijn mening. Dan vind ik frankly mr shankly veel vermakelijker, dat vind ik nog wel geinig namelijk!
Vind de zanger totaal niet prettig om naar te luisteren.
Zal vast volledig aan mijn smaak liggen, of het gebrek daaraan, maar ik vind het allemaal maar wat zeikerig en dromerig over komen.
De instrumentals doen echt zwaar hun best en doen de heavy lifting op dit album, waardoor het uiteindelijk vooral een vrij nietszeggend album is met weinig nummers die er echt uitspringen.
FAVO: Frankly mr Shankly, Cemetry gates
Hugh Masekela
3/5
Een dag die ik niet aan zag komen:
Ik vind dit een beetje een saai jazz album.
Er gebeurt een hoop, sure, maar alle nummers duren tegen de 10 minuten aan en het voelt iets meer als background jazz dan dat ik hier vol door gegrepen word.
Het is bij tijden vrij traag, al vind ik het soms juist ook weer funky?
Ik denk dat dit technisch weer echt insanely indrukwekkend is, maar daar ontbreekt mijn muzikale kennis toch echt aan.
Het luistert prima weg, op de achtergrond, maar ik zou niet snel een nummer kunnen aanwijzen dat er voor mij uitsprong.
Nee, dit was gewoon een prima jazz album, maar niets dat er uit springt voor mij.
Gewoon. Prima.
FAVO: Unhome
Pink Floyd
3/5
Interessant album! Waar het vorige album van hen ( Dark Side of the Moon) echt super episch en bombastisch was is dit juist een veel kleiner album.
Nauwelijks grote bombastische geluidsontploffingen zoals je op dat andere album hebt.
Het resultaat? Een album dat soms bijna jazzy aanvoelt.
En tsja, dan heb je me toch al snel he?
Ik vind wel dat sommige nummers, voor zover je daar van kan praten, te lang doorkabbelen.
Sowieso is het hele album vrij kalm en rustig.
Ideale achtergrondmuziek dus naar mijn mening.
FAVO: Wish you were here, Shine on you crazy diamond parts 6-390 ofzo
Garbage
3/5
Een verrassend leuk album!
Niet iets wat ik echt eerder had gehoord, doet me een beetje denken aan Paramore als in dat het rock-achtig is met sterke vrouwelijke vocals er in.
Ik vind dit echt veel vermakelijker dan ik dacht, het is een beetje een rock-pop album.
Vermakelijk, niet wereldschokkend.
Ik zou het 3,5 ster geven.
Dat kan niet, dan krijgen ze er 3, simpelweg omdat je met 4 sterren op mn profiel staat en ik natuurlijk niet kan hebben dat mensen denken dat ik alleen maar van garbage houd.
FAVO: Onyl happy when it rains, Vow, stupid girl, Milk
Lloyd Cole And The Commotions
3/5
Prima album, beetje rockig, paar leuke singletjes er op maar niet wereldschokkend en stiekem vraag ik me toch ontzettend af waarom dit album op de lijst staat.
FAVO: Perfect Skin, Rattlesnakes, Forrest fire
Beck
2/5
Wat is dit een ontzettend saai album.
Ik heb het idee dat het continue het zelfde nummer is met Beck als zeikend middelpunt.
Het is net geen 1 want Paper Tiger en Lost Cause zijn nog wel interessant muzikaal gezien, maar verder is dit net zo spannend als een glas water.
FAVO: Paper tiger, Lost Cause
The Smiths
3/5
Wat een interessant en best wel funny album.
Teksten zijn ontzettend sterk met hits als "My girlfriend is in a coma, My girlfriend is in aaaa comaaaaaa" en "I wish you a unhappy birthday"
Geweldig.
Verder lekker nietszeggend,maar de humor zorgt er voor dat ze naar 3 sterren geupgrade worden. Mazzelpikkies!
FAVO: Girlfriend in a coma, Unhappy birthday
The Afghan Whigs
2/5
Een nieuwe dag, een nieuw standaard rock album.
Dit word echt een beetje genant. De afgelopen week zou als je het mij vraagt allemaal in 1 album passen.
Het is allemaal nietszeggende rock.
Ik denk dat The Afghan Whigs best wel eens heel erg pech kunnen hebben, want na 4 albums die vrijwel hetzelfde klinken ben ik er ook wel goed klaar mee.
We snappen het: Rock is een belangrijk genre.
Houden we dan nu alsjeblieft op met elke scheet van een rock band in deze lijst te zetten?
Alsjeblieft?
FAVO:
Van Morrison
3/5
Veel leuker dan verwacht!
Betekent dat we eindelijk weer eens een 4 krijgen? Oh nee zeker niet! Ik had echt 0 verwachtingen, maar dit album is eigenlijk gewoon de hele tijd "He is dit nou Brown Eyed Girl? Oh nee, het is net niet dat nummer en daardoor net niet zo leuk"
Voordelen: Het is wel lekker bluesy en best wel lekker om op de achtergrond aan te hebben, maar als ik dit album nooit meer hoor ben ik daar ok mee.
Als ik het nog wel hoor ook trouwens, zoals ik zei; het is echt een hele dikke prima.
FAVO: Brand New Day, Everyone
Ravi Shankar
3/5
Dit is het eerste album ooit met een instructie van hoe je naar het album moet luisteren.
Helaas voelt het hele album daardoor ook een beetje zo: als een intro of blauwdruk van een muziekgenre in plaats van een daadwerkelijk album.
De nummers zijn lang, gemiddeld een minuut of 10, en dan technisch heel ingewikkeld. Tenminste dat denk ik, mijn Sitar kennis is helaas beperkt, zelfs na de instructies.
Het is wel een prima album voor op de achtergrond en de instructies zorgen bij mij tenminste op een lach.
Ik waan me in India, en ik denk dat dat het hele doel was van dit album, dus ik ga het toch gewoon lekker een prima gemiddelde geven.
FAVO: Dadra, Sindhi-bhairavi
The Killers
2/5
Niet Engels, maar Mr Brightside is een fucking banger.
Benieuwd of dit een nieuwe editie word van 'Bangin singles, jammer dat het album zo kut is'
En helaaaaas, waar Mr Brightside en Somebody told me lekkerre nummers zijn, is de rest echt de meest vergeetachtige generieke pop-rock muziek die ik ooit heb gehoord...
De tweede helft is dramatisch en het laatste nummer Glamorous Rock & roll is gewoon echt frustrerend.
Ga iemand anders vervelen met deze muziek, ggelukkig hebben we de singles nog...
FAVO: Mr Brightside, Somebody told me
Frank Sinatra
3/5
Het is een lekker album, Frank's stem is zo fijn om naar te luisteren.
Maar ook dit album komt voor mij niet boven een 3 uit.
De hits zijn weer hits met een reden, verder kabbelt het wel heel erg voort.
Jammer ook, omdat ik echt hoge verwachtingen had van Frank, maar helaas worden die niet waargemaakt.
Zit ff in een muziekdip zeg, het is allemaal een 3 of soms een 2... Waar blijven de bangers?
FAVO: You make me feel so young, You're getting to be a habit with me, I've got you under my skin
Gene Clark
3/5
En we gaan weer door met de Midzomer!
Weer een album waarvan ik denk "Goh, had ik dit nou echt niet willen missen?"
Het is iets wat ik gehoord heb, het is iets wat soms best prima klinkt, maar ook wederom niet iets waar ik van roep "YES, WAT HEB IK DIT NOG NOOIT EERDER GEHOORD!!!!"
Wel toegegeven, het is wel iets interessanter dan je zoveelste rock album.
Maar goed, het heeft wat country invloeden en wat psychrock invloeden.
Dat is meteen ook het spannendste dat ik er over kan zeggen. Prima album, ik ga het nooit meer luisteren.
FAVO: No other, Strength of strings
Steely Dan
4/5
Shiiiit, word ik dan toch een soort van fan van Steely Dan?
Na Aja is dit album voor mij, eindelijk, weer eens een echt tof album!
Het gaat redelijk alle kanten op, progrock is een beetje het overheersende genre, maar er zitten ook blues elementen, jazz elementen en dare I say een klein beetje country in!
Alles bij elkaar is een meer dan vermakelijk album en EIN-DE-LIJK iets met een hogere rating dan 3 sterren.
Het is wel nipt, ik zou het 3,5 sterren geven als het kon, maar dan hebben ze mazzel dat ik zo veel middelmatige schijt heb gehad, dan vind ik dit toch echt een stuk vermakelijker.
Ik kan vooral de combi van stijlen waarderen, met jazz en rock als boventoon.
FAVO: Rikki don;t lose that number, Any major dude will tell you, East St Louis Toodle-oo, Pretzel Logic, Monkey in your soul
Maxwell
4/5
Ik ben geloof ik zwanger geraakt door dit album.
Mijn god, wat een pure sex is deze muziek haha.
Super vibey, super trage R&B, echt een beetje de blauwdruk voor alle R&B van het jaar 00.
Je merkt dat dit nog iets meer jazzy is en Maxwell heeft echt een geweldige stem.
Wat een pure porno is dit album, echt geweldig hahaha
Enig minpuntje is dat het een beetje inkakt in het midden en dat niet elk nummer even lekker is, maar ook de mindere nummers zijn nog steeds Smooth jams met een hoofd letter S.
Godsamme, ik glijd van mn stoel hier, 4 sterren.
FAVO: The Urban Theme, Ascension, Dancewithme, Whenever Wherever Whatever, Lonelys the only company, The suite theme
The Police
2/5
Ok, ik vind Sting dus echt solo fantastisch
Maar Mother is echt een verschrikkelijk nummer en ik ben ook zeker minder van The Police dan Sting zijn solo werk...
En dat is ook een beetje de conclusie van het album, het is allemaal een beetje saaïig.
Ik verveel me eigenlijk en het kabbelt ook maar een beetje door, ik keek best een beetje uit naar dit album, omdat ik het solo werk juist best wel kan waarderen, maar ik denk dat dit toch een vrij saaie kennismaking is met The Police voor mij althans.
En het nummer Mother haalt het helemaal onderuit, wat een verschrikking is dat nummer zeg!
FAVO: Every breath you take dan denk ik toch? , King of Pain
Pulp
2/5
Pencil Skirt is echt verschrikkelijk.
Wat een ongelooflijk vies nummer, de zanger die in mn oor hijgt ook, godverdomme, ik ga hierna douchen maar dan niet op een vibey R&B manier.
Common People is dan wel weer een prima poprock achtig nummer.
Maar het grootste deel van dit album voelt als iemand met te veel eye liner op die in een donkere kamer zn beste vampierimitatie doet(Pencil Skirt, I Spy) en ik ben daar gewoon niet echt ready voor.
Sommige nummers zijn geinig, ik vind de zanger gewoon een vies mannetje.
2/5 too edgy 4 me
FAVO: Common People, Disco 2000
Johnny Cash
4/5
Een cover album? Ballsy, Sjonny Cash, ballsy!
Jaaaaa de GOEDE versie van Hurt!
Na eerder het album van NiN al gehoord te hebben waar hun versie op staat vind ik dit toch echt duidelijk de betere versie.
Sowieso, de stem van Johnny is als een goede whisky, het breekbare dat op dit album te horen is past perfect bij de teksten en nummers hier.
(Al moet ik wel zeggen dat hij Bridge over troubled water écht niet redt qua stem. Geen schande verder, maar hij mist wel echt de kracht daar.
Hetzelfde merk ik ook met Personal Jesus. Daar heeft Johnny ook de 'pech' dat de Depeche Mode versie een stuk beter is.
De mooiste nummers zijn de trage, lang gerekte, bijna minimale instrumentale begeleiding.
Het album duurt me helaas net iets te lang, de laatste paar nummers zijn voor mij de minste van het album, maar alles bij elkaar ruikt mn kamer naar sigaar, whisky en voel ik me een jaar of 70.
FAVO: The Man Comes Around, Hurt, Give my love to rose, I hung my head, In my life
Gang Starr
4/5
Heel erg laidback hiphop album.
De beats van DJ Premier zijn super nice, met veel scratches en fijne instrumentals.
Dat gecombineerd met Guru zn laidback flow zorgt voor een heel chill album om weg te luisteren.
Teksten zijn ijzersterk, beats zijn eigenlijk niet zo erg verouderd als je zou denken.
tweede helft van het album kakt wel hard in en met 50 minuten vind ik dit album net te lang om mn aandacht er de hele tijd bij te houden.
Maar grootste deel van dit album was keihard, de Preemo beats zijn naar mijn mening nog even vet als toen ze uitkwamen, dus is dit gewoon een zeer goed album.
FAVO: Step in the arena, Execution of a chump, who's gonna take the weight, Check the technique, Take a rest
Buzzcocks
2/5
Nee, fijn, super joh, weer een of ander punk album...
Wanneer komt men er nou achter dat punk alleen een excuus is voor slechte muziek?
De recording klinkt slecht, maar goed he kan ook aan de leeftijd van het album liggen! Dus die geef ik ze nog.
Maar als de zanger een slechte wolven imitatie doet op Get On Our Own, dan ben ik er toch echt wel een beetje klaar mee.
'Maar Punk gaat over fuck de establishment!!!1!!!'
Prima, heb ik ook niets mee, maar moet het dan perse zo kut klinken?
I don't mind klinkt best prima, en ik kan waarderen dat het pioneers zijn, krijgen ze een sterretje extra mee.
FAVO: I don't mind
Cyndi Lauper
3/5
Ik word toch gewoon best blij van een pop album af en toe.`Is dit een technisch hoogstaand album?
Geen idee, I just wanna have fun!
Hoor ik nou wat early synthpop/wave daar by When You Were Mine? Lekker man!
Outro van When you wre mine is wel erg meh.
Nee dit album is een prettig pop-rock album. Ik vermaak me er prima mee en irriteer me eigenlijk nergens aan.
Ik denk dat Cyndi zichzelf heeft gevolgd en gewoon is gegaan voor FUN!
Ok Yeah yeah is echt een heel raar nummer, vind die weer wat minder, maar I'll Kiss You daarvoor was wel weer echt fun.
Vooral belangrijk; een album van 'slechts' 40 mins, HEERLIJK! In totaal gewoon een lekker prima album, niets wereldschokkend!
FAVO: Wat denk je zelf? Girls just wanna have fun!, When you were mine, Time after time, Ill kiss you
Dolly Parton
3/5
Een prima vermakelijk country album!
Beetje poppy, dat wel, maar Dolly heeft een goede stem waar ik me niet snel aan irriteer.
Lekker dik Amerikaans accent, het heeft allemaal wel een bepaalde charme.
Met een half uurtje is het ook een lekker kort album, wat ik na bijna 300 albums op deze lijst altijd errrrrg kan waarderen.
Vind ik dit 4 sterren waard? Nah, ik zou het niet afzetten als iemand dit aanheeft, ik zou er prima een uur of 2 naar kunnen luisteren, maar ik vind dit net niet spannend genoeg om er super enthousiast over te worden.
Lekker prima country album, Dolly is een topper joh
FAVO: Coat of many colors, Travelling Man, Early morning breeze
The Jon Spencer Blues Explosion
1/5
WTF IS SKUNK
GODVERDOMME wat een nare opener, WIE vond dit nodig?
Het is trouwens geen blues album, leugenaars...
Eerder een matig rock album, met vooral scheurende gitaren, maar dan niet goed afgesteld en opgenomen? Telt dat?
Dit neemt alles wat ik kut vind aan punk en tyft er dan distortion overheen.
Wat een matig album...
en dan staan er 35(!!!!!!!!!!!!!) nummers op dit album, ik heb het eigenlijk na 5 al gezien
Heb gekeken en na nummer 16 ga je de bonus edition in, ze kunnen de tering krijgen, na nummer 16 ga ik iets anders doen met mn leven, wat een bagger is dit.
Een explosion is het zeker, maar dan wel van het soort waarvan ik wil schuilen en hoop het nooit meer mee te maken.
Brian Eno
2/5
The Pawpaw negro Blowtorch, wtf is deze muziek?
Hoe experimenteel wil je het hebben??
Buiten dat is dit denk ik een van de meest vergeetachtige albums die ik ooit heb gehoord.
Ik heb het geprobeerd, echt waar, maar buiten The PawPaw Negro Blowtorch(bizaarrre titel trouwens) is echt niets blijven hangen.
Dat nummer ook niet, ik weet alleen dat ik het raar vond.
Na een eerder Brian Eno album en een Roxy Music album kom ik tott de conclusie dat de beste man grotendeels liftmuziek maakt.
De paar stukken of nummers die bleven hangen vond ik meteen ook vrij matig: 2/5
The Rolling Stones
2/5
Is dit een rock album? Is dit een jazz album?
Eerlijk; het gaat compleet alle kanten op, maar dan wel op een positieve manier! Ik ben niet zo van de standaard rock en roll, dus het feit dat hier gewoon een heleboel meer gebeurt is een fijne constantering!
Dit album is vrij bluesy en jazzy, heb ik de Stones gewoon altijd verkeerd begrepen?
HEt is wel een belachelijk lang album, en de Stones zijn gewoon niet echt mijn ding.
Het is 1 gigantische brij qua muziek, beetje blues, beetje jazz, beetje rock n roll, maar vooral heel veel mehhhh
FAVO: Rip This Joint
Bob Marley & The Wailers
3/5
Ik zit weer een beetje in de meh hoek, dit is absoluut neit mijn favoriete album van Bob Marley.
Alleen No Woman No cry staat hier tussen als echte 'hit', verder kabbelt het heel erg voort en is het eigenlijk een vrij saai album.
Het is prima op de achtergrond en ik irriteer me zeker niet aan de muziek, maar ik kan je na afloop nauwelijks een nummer benoemen dat hier echt uitsprong.
Dat is voor mij althans best wel een nadeel met dit album en veel reggae.
Ik heb wel wat Bob op vinyl, maar deze hoef ik niet. Het is een te simpel album wat dat betreft voor mij.
FAVO: No Woman No Cry
Ray Charles
3/5
Heerlijke jazzy, bluesy plaat dit. Ray Charles heeft sowieso een fantastische stem! Dus dat is puur genieten. Maar mijn god, ik vind een dubbel album vrijwel altijd te lang, nu dus ook. Er staan genoeg mooie nummers op, maar ook behoorlijk wat nummers die me totaal niet pakken.
Toch jammer, omdat de highs ontzettend high zijn. Ik denk dat als je hier een album van 10-15 nummers van zou maken dat ik het gemakkelijk een 4 of een 5 zou geven, nu kom ik helaaas niet boven de 3 uit!
FAVO: You dont know me, just a little lovin will go a long way, I cant stop loving you, Oh lonesome me, Take these chains from my heart
Rahul Dev Burman
3/5
Wtf is dit album?
Even een totaal ander album dan alles wat ik hiervoor heb gehoord! Vind ik het vet? Geen idee eigenlijk? In eerste instantie niet, maar er zit een bepaalde fun in dit album die ik de afgelopen tijd een beetje mistte eerlijk gezegd.
De kwaliteit lijkt vrij matig, wat waarschijnlijk komt omdat het een ouder album is.
Maar daarnaast vind ik het muzikaal ook allemaal niet zo spannend.
Ik vind het wel leuk dat het iets anders is, dat vind ik ook zeker interessant, maar ik word hier ook kwaad van, want waarom krijg ik zooooveeeeel standaard rock muziek als er ook zulke muziek bestaat die best wel interessant is?
Dit is waarom ik ooit begonnen ben met die lijst, om uit mn comfortzone te komen qua muziek...
Ik heb me eigenlijk echt veel meer vermaakt met dit album dan ik hiervoor had verwacht, en als ik dat dan vergelijk met het 200e rock/britpop album, tsja, dan is dit toch echt een stuk leuker en interessanter om te luisteren.
Conclusie: Prima vermaakt, ik ga het hierna waarschijnlijk nooit meer luisteren, heel misschien nog een keer het Cha cha cha nummer, das gewoon echt een banger.
FAVO: One two cha cha cha, Countess Caper, Hum bewafa Hargiz(happy)
Norah Jones
3/5
Ok, een pop album?
En eentje met nummers die ik nog ken ook?
Don't know why was zwaar overplayed, maar ik kan m nu eigenlijk wel weer waarderen ofzo?
Come away with me is echt een zwijmel plaat, super traag, super jazzy, maar ik weet niet.
Norah's stem slaat me niet stijl achterover, maar ik vind het allemaal wel gewoon best wel prima?
Als dit een ijssmaak was, was het vanille.
Ik denk dat dit een album is dat je overal aan kan zetten en waar niemand écht een hekel aan gaat hebben. Is dat dan een goed album?
Of is het dan stiekem een beetje saai?
Ik weet het zelf ook niet zo goed, ik vind het gewoon best wel lekker wegluisteren en ik irriteer me nergens aan.
FAVO: Don't know why, cold cold heart, Come away with me, Turn me on
Nirvana
4/5
Ik ben dus totaal geen Nirvana fan
Heb er niets mee, Grunge is totaal niet mijn genre.
Dus hoe zal een live album me dan bevallen?
Ik moet zeggen dat de stripped down versies van nummers me eigenlijk beter bevallen dan de heftigere en snellere grunge die ze normaal maken.
Dit is perfect voor het huidige warme weer en ik vibe dit best wel goed.
De muziek is goed, de stem van Kurt is perfect voor de muziek en minstens zo belangrijk: De recording is écht geweldig!
Bij andere live albums kan de muziek drama zijn, maar hier geniet ik er eigenlijk van en is het enige moment dat je je realiseert dat het live is als mensen klappen na een nummer.
FAVO: About a girl, Come as you are, The man who sold the world, Plateau, Oh me, Lake of Fire, Where did you sleep last night
Bob Marley & The Wailers
5/5
Ok wauw.
Waar ik niet zo weg was van Natty Dread is dit gewoon de Thriller of Rumours van Bob.
Het is hit na hit na hit.
Als je niet van Reggae houdt na dit album, dan word het ook nooit iets voor je.
Ik ben zelf geen groot fan van Reggae, maar dit album is zó goed dat het meer de vraag is welk nummer ik niet goed vind ipv wat mn FAVO's zijn.
Ik heb niet alles toegevoegd aan FAVO, dat zijn de nummers die ik nog steeds goed vind maar net iets minder.
Ik kan er eigenlijk niet omheen, dit is een fantastisch album en een must listen voor iedereen die van Reggae houdt, maar eigenlijk juist ook voor iedereen die dat niet doet.
FAVO: Natural Mystic, So much things to say, Exodus, Jammin, waiting in vain, Turn your lights down low, Three little birds, One love/People get ready
The Doors
3/5
Ok, de mondharmonica en piano is fucking vet in Roadhouse blues!
Lekkere binnenkomer dit!
Daarna een paar standaard rockplaten, voor we weer wat meer bluesy jazzy muziek hebben met Ship of Fools.
Ik vind dat duidelijk de betere muziek, de rock kan me een beetje gestolen worden maar de apartere nummers blijven veel beter hangen!
Maaaar het grootste deel is toch een beetje nietszeggende rock voor mij.
De paar interessante nummers zorgen er wel voor dat ik het leuk genoeg vind voor 3 sterren, maar het is niet hoger voor mij.
Gewoon een goed rock album, niets wereldschokkends.
FAVO: Roadhouse Blues, Ship of fools, The Spy
Aphex Twin
5/5
WAUW
Wat een trip is dit album zeg, sowieso EINDELIJK een elektronisch album!
En wat voor een is dit meteen zeg...
Tuurlijk is dit een bekend album, maar ik heb het eerlijk gezegd nog nooit echt geluisterd en ik ben nu ontzettend blij dat ik dat heb gedaan.
Het is een echte trip en hoewel niet elk nummer even goed werkt vind ik het wel echt een vernieuwend album.
Ik heb het album geluisterd op mn speakers in de woonkamer en die hebben ook wel echt bijgedragen aan het luisterplezier.
Elke toon komt zo mooi binnen en het is als een soort elektronisch jazz album bijna.
Bedenk dat dit album uit 1992 kwam en dat sommige nummers als in 1985 gemaakt zijn!!!!
Dit zou nu nog steeds een vernieuwend album zijn als het uitkwam.
En hoewel ik zeg dat niet alles werkt vind ik het in zn geheel zo ontzettend vet en interessant dat dit voor mij gewoon 5 sterren is.
Fantastisch en ik kijk nu al uit naar meer elektronische albums!
FAVO: Xtal, Tha, Pulsewidth, Ageispolis, Heliosphan, We Are the music makers, Schottkey 7th path, Ptolemy, Delphium, Actium
The Stooges
2/5
Een stevig rock album, blijkbaar een voorloper van latere punk rock? interessant, ken ik niet en is ook totaaaaaaal niet mijn genre.
Ik ken de naam Iggy Pop wel, maar eerlijk gezegd was het mij nooit echt duidelijk waar hij van was, buiten solo records dan.
Durf ook niet te zeggen dat ik ooit een album van de beste man heb geluisterd, maar das dan ook het mooie hieraan he, lekker de comfortzone uit!
Nou, Search & Destroy is best een lekkere binnenkomer.
Stevige gitaren en vocals, helaas nog wat schreeuwen aan het einde waar ik nooit zo'n fan van ben, maar alles bij elkaar toch een prima binnenkomer.
Helaas valt het album daarna echt van een klif als je het mij vraagt.
Veel geschreeuw, weinig zingen, en Penetration is wat dat betreft een dieptepunt, waar Iggy hijgend in je oor hangt.
Fijn man, echt net waar ik zin in had...
Nee, ik snap deze muziek echt niet, vind hier echt bar weinig aan.
Jammer, want het begon echt best wel vet, maar dit is weer zo'n album waar 1 of 2 hits op staan, maar de rest echt toch een flink stuk minder is.
FAVO: Search and destroy
The Auteurs
2/5
Mijn god, wat is dit weer een ontzettend saai en nietszeggend album.
Het speelt een beetje op de achtergrond en ik kan je geen enkel nummer hiervan vertellen.
Was het goed? Geen idee.
Was het slecht? Eigenlijk ook niet echt een idee
Was het saai? Ja absoluut.
Ik verveel me kapot, wat een slechte weekstart.
Gelukkig is het niet een lang album!
Maar dit is wel weer een album in de hoek van: "Serieus? Dit moest ik voor mijn dood horen? Waarom?"
Super saai album, verdoe je tijd er niet mee.
Dit is even spannend als de kleur grijs.
FAVO: Bailed Out
Jerry Lee Lewis
3/5
Ja dit is wel weer lastig.
Super gedateerd en oud album.
Maar; muzikaal klinkt het echt dik prima, zeer vermakelijk ook met de jazzy/rocky stukken en solo's. Ben ik wild van dit album? Nee zeker niet, maar gezien de tijdsgeest en het feit dat dit een kort album is vermaak ik me hier best ok mee en weet het mn aandacht vast te houden in tegenstelling tot sommige andere albums.
Energie is echt door het dak hahaah
Zelfs al is de muziek niet altijd top, een nummer als Long, Tall Sally gaat gewoon gestoord hard.
Jerry en band klinken alsof ze alles kapot gaan maken en óf je doet mee óf je mag straks alles opruimen.
Boeit hun verder niet.
FAVO: Money, Good golly miss molly, Long, tall Sally
David Bowie
3/5
Ik vond een eerder album van Bowie echt geweldig, maar heel eerlijk vind ik deze nogal saai.
Heroes is een top nummer en de instrumentele nummers V2-Schneider enSense of Doubt vind ik ook heel mooi.
Maar het grootste deel van de rest vind ik gewoon weg niet zo interessant.
Het kabbelt maar een beetje voor en is niet zo vernieuwend als eerdere Bowie albums die ik heb gehoord.
Jammer, maar gewoon een ok album is geen schande!
Wel vraag ik me een beetje af of dit album op deze lijst had gestaan als het niet van Bowie was.
Ik denk het namelijk niet en das wel matig.
FAVO: Heroes, V2-Schneider, Sense of doubt
The Chemical Brothers
4/5
Elektronische muziek op deze lijst word ik gewoon altijd gelukkig van.
Niet het zoveelste matige rock of britpop album, maar echt iets anders.
Ik ben niet echt fan geweest van Chemical Brothers, het was wel geinig maar niet helemaal mijn ding, heb dit album dus ook nooit gehoord.
Veel breakbeat en early rave in de eerste nummers, moet ik stiekem bekennen dat ik dit beter trek dan ik dacht van tevoren!
De muziek is super trippy en lekker veel acid geluiden, waar ik sowieso echt gelukkig van word.
Daarnaast dus best wel wat breakbeat en de muziek doet me gewoon ontzettend denken aan de jaren 90 rave muziek, altijd lekker.
En dan, en dan, na Chemical beats stort het album een soort van in? Het is opeens een veel trager album qua tempo en qua intensiteit?
One too many mornings voelt inderdaad als de soundtrack na net dat weekendje te lang doorpakken en dat de zon al op is, verdomme joh.
Life is Sweet vind ik daarna wel een minder nummer en eigenlijk de laatste 3 nummers pakken me iets minder. De ijzersterke eerste helft haalt het voor mij gemiddeld dan weer omhoog naar 4 sterren, echte topnummers zitten dar tussen!
FAVO:In dust we trust, Three little birdies down beats, Chemical Beats, One too many mornings
Lauryn Hill
4/5
Echt een fantastisch album, dat reggae, hiphop en R&B eigenlijk moeiteloos combineert.
Dit album laat wat mij betreft wel zien dat The Fugees stiekem gewoon Lauryn en de rest was.
Qua stemgeluid en presence overtreft ze de rest echt flink.
Dus dit is dan een easy 5 toch? Nou nee. Want hoewel de eerste nummers echt fantastisch zijn en het einde ook echt prachtig is, vind ik het middenstuk een flink stuk minder.
Ik heb sterk het idee dat als het album korter was dat het dan beter was, voor mij althans.
Niettemin een geweldig album, geen 5 sterren. Das ook geen schande! Ik ben natuurlijk een zeer kritische muziekreviewer.
FAVO: Lost Ones, Ex-factor, To Zion, Doo Wop(That Thing), Nothing even matters, Everything is everything
Cocteau Twins
4/5
Wat een super interessant album is dit!
Heel erg soundscapey en vibey?
Het voelt ook heel duister, door de vrouwelijke vocals en soms toch ook als een elektronisch album.
Maar dat is het volgens mij niet?
Het is volgens mij eigenlijk gewoon een band, maar de manier hoe is echt heel bijzonder.
Ik had hier nog nooit van gehoord en moet heel eerlijk zeggen dat ik het me niet snel op zie zetten, maar toch heeft dit album me ontzettend verrast.
Het is zo ongelooflijk sfeervol, op de allerbeste manier!
Ik ben enthousiast, en geef het dan gewoon een verdiende 4 sterren. Goede week is dit zeg!
FAVO: Ivo, Lorelei, Persephone, Pandora, Donimo
Radiohead
3/5
Muzikaal echt prima.
Album gaat van stevige rock naar slappe piemel rock.
Maar ik kan gewoon echt niet met de zanger.
Wat heeft die man het zeiken tot kunst verheven zeg, als ze een andere zanger hadden gehad had Radiohead best wel eens een aantal 4 sterren of 5 sterren albums gehad wat mij betreft.
En ik weet dat ik een uitzondering ben, want ontzettend veel mensen vinden het prachtig, maar ik kan me er gewoon niet echt aan onttrekken dat ik het gezeik vind.
Muzikaal is het wel echt top, word prachtig gespeeld en de langgerekte instrumentale stukken zijn geweldig, het had alleen zo fijn geweest als Meneer Yorke er niet overheen zou janken.
Nummers los vallen me niet heel sterk op. Het album komt in zn geheel ook een klein beetje pretentieus over.
Conclusie: ik vind het iets te pretentieus en zeikerig allemaal. Kan dan meer genieten van Pink Floyd. Jigsaw is het beste nummer van dit album voor mij omdat Thom daar zowaar iets minder 'huilt'
FAVO: Jigsaw Falling into pieces
Wu-Tang Clan
4/5
Een album dat ik op vinyl heb. Dat scheelt altijd!
Sowieso zegt het al voor een groot deel wat ik van dit album vind.
Dit is namelijk legendarisch als je het mij vraagt. Keiharde straatrap, gecombineerd met de absurde samples uit kungfu films.
SZA en RZA zijn genieën en moeten ook zo behandeld worden.
Niet alleen als muzikale genieën, maar ook financieel door in de contracten op te nemen dat ze alleen als WU-Tang zouden tekenen en dus los ergens anders konden tekenen.
Bril-jant.
Zodra je het album aan zet hoor je meteen de klassieke kungfu invloeden en die gaan niet meer weg de rest van het album.
Je weet meteen waar je aan toe bent en wat voor soort album dit gaat worden.
De verses worden onderling omgewisseld en eigenlijk op elk nummer is er wel een ander clan lid dat de show steelt.
Waarom is dit dan geen dikke 5 sterren? Sommige nummers gaan voor mij net ff te lang door, en ook het hele album an sich voelt soms net als iets te veel van het zelfde. Maar toch, je kan jezelf geen hiphop fan noemen zonder dit album in de kast. En eigenlijk geen muziek fan zonder het album tenminste een keer te hebben gehoord.
FAVO: Bring da ruckus, Shame on a , Clan in da front, Can it all be so simple, Wu tang aing nuthin to F with, CREAM, Protect Ya Neck, Tearz
Big Star
2/5
Ik ben in slaap gevallen tijdens dit album.
Was dat de bedoeling? Want dan was dit beter dan Shleep van meneer Wyatt.
Wat is dit ongelooflijk saaie muziek zeg...
Nightime vat dit album het allerbeste samen:
"Get me out of here..
Get me out of here..
I hate it here"
En eerlijk; ik ben het hier volledig mee eens, wat een saaie muziek en wat een saai album.
1 ster? Dat nog net niet, want het is wel gewoon muziek en niet onluisterbaar, maar wat zitten ze er dicht in de buurt!
FAVO: Het dutje dat ik tijdens dit album heb gedaan
Electric Light Orchestra
3/5
Na het slaapverwekkende Big Star album is dit wel weer een lekker wakker word album!
Turn to stone is heerlijk poppy en enthousiast.
Het is super catchy pop allemaal, met knallers als Turn to Stone en Sweet talkin woman.
Maar mijn hemeeeeel, wat kakt dit daarna in zeg!
Het pakt daarna weer even volle bak op met Mr Blue Sky, maar verder vind ik dit voornamelijk een vrij 'ok' album.
Niet echt nummers die er uit springen eigenlijk.
Best wel ballsy om Mr Blue Sky zo in het midden te plaatsen? Vraag me af hoeveel mensen dit hadden gehoord?
Was het een single van tevoren? Want zo sterk is de rest van het album toch niet?
het zal wel, album is verder best ok. De grotere hits halen het op naar een prima!
FAVO: Turn to Stone, Sweet talkin woman, Mr Blue Sky(duh)
Frank Ocean
3/5
Super vibey R&B, Frank heeft een prachtige stem en een aantal absolute hoogtepunten met Lost, Thinkin Bout you en Pink Matter.
Maar toch, de rest van het album haalt de highs hier niet.
Ik merk dat ik toch wat verveeld begin te raken en me meerdere keren afvraag hoelang het album nog duurt.
Ontzettend jammer! Want de highs zijn zo geweldig hier! En aan de stem van Frank kan het ook niet liggen, maar ik merk gewoon dat ontzettend veel nummers niet echt of helemaal niet landen...
Dus ondanks dat ik sommige nummers echt compleet grijs heb gedraaid, kom ik toch niet hoger dan 3 sterren uit. Tot mijn eigen verbazing ook eerlijk gezegd!
FAVO: Thinkin bout you, Super rich kids, Lost, Pink matter, Forrest Gump
Paul Simon
3/5
Na mijn enthousiasme voor alle Simon en Garfunkel albums die ik heb gehad tot nu toe spring ik natuurlijk een gat in de lucht voor zn solo werk!
Maar ik probeer hier neutraal in te gaan, misschien is het solo werk minder saai en zaaddodend dan waneer ze samen muziek maken?
Mwah, niet echt.
Er zitten wat Afrikaanse invloeden in de muziek heb ik het idee?
En er staat een hit op, waarvan ik eigenlijk niet eens wist dat ie van Paul Simon was, sorry!
Maar verder, klinkt het grotendeels toch gewoon als Simon en Garfunkel; een beetje saaiig en allemaal hetzelfde.
Had liever gehad dat Paul nog verder de Afrikaanse invloeden op zou gaan. Of nog beter; gewoon een Afrikaans album op deze lijst??
Daar had ik best een Paul Simon of Simon en Garfunkel album voor opgegeven...
Wel moet ik toegeven dat sommige nummers me wel echt beter pakken! Crazy Love vol 2 is instrumentaal gewoon echt leuk! Mag ook gezegd worden hoor.
Album in zn geheel is gewoon een beetje saaiig voor te veel nummers, met een paar hoogtepuntjes, waarvan Crazy Love vol 2 het beste is voor mij. Alles bij elkaar; wederom een ok album van Simon en/of Garfunkel
FAVO: Graceland, You can call me Al, Homeless, Crazy Love vol 2
Deep Purple
4/5
Positief verrast door dit album!
Ja het is een soort hardrock album, maar het gaat echt best wel dik!
Er zitten jazz en blues invloeden duidelijk in en meerdere nummers hebben dikke piano solos of baslijnen die de voorgrond pakken.
Gezien mijn beperkte hardrock kennis: nooit geweten dat zij Smoke on the water hebben gemaakt, met DIE gitaar riff!
De muziek is gewoon super strak, met ontzettend leuke gitaar, piano, bas en zelfs een mondharmonica(!?!?) solo! Dit album is voor mij gewoon best wel fun.
FAVO: Maybe I am a leo, Never Before, Smoke on the water, Lazy, When a blind man cries
Carpenters
2/5
WAUW die opener! We've only just begon! Dat is dus 1 van mn favoriete scenes uit Room 1408.
Heel vet om m nu weer eens te horen en me niet dood te schrikken, kleine PTSD effect an het begin.
Maar fuck he, wat is dit album verder saaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai
Het is een soort matigere versie van Simon & Garfunkel, en die vind ik al verschrikkelijk!!
Ontzettend saai album, ik ga hier nooit meer iets van luisteren. Heel misschien Weve only just begon, voor de memes.
Maar verder? Albums to listen to before you die? Hell no, dit is juist een dodelijk saai album...
Krijgt 1 sterretje erbij, omdat het niet slecht is, het heeft gewoon alle spanning en sensatie van een snee wit brood.
FAVO: We've only just begon
Kings of Leon
2/5
God, wat mis ik die old school Kings of Leon sound!
Ik dacht niet dat er iemand was die dat daadwerkelijk dacht, maar blijkbaar had ik dan buiten de schrijver van de 1001 album boeken gerekend!
Een nummer als Milk is mooi, omdat het heel klein is.
Als je dan het nummer daarna pakt, dan hoor je meteen weer de 'signature' sound van Kings of Leon; de hele grote bombastische rock.
Ik word daar gewoon niet zo warm van, vind de zanger ook niet super sterk is die nummers, waar ik Milk kan waarderen omdat het zo klein en pijnlijk is.
Dan kan die zanger lekker jankend eroverheen, daar is die stem echt perfect voor!
Waar zijn stem niet perfect voor is? Soft. Das echt gewoon herrie, gadverdamme zeg.
Totaal: niet echt een boeiend album, Kings of Leon is voor mij toch altijd een beetje meh, weinig bijzonder en ik kan me niet voorstellen dat mijn leven nu verrijkt is door het luisteren van dit album.
FAVO: Milk
Janelle Monáe
4/5
Bizarre openingsnummer!
Soort filmmuziek op het begin?
Daarna klapt de beat er in? Het is een soort hiphop/R&B/Pop/Funk plaat tot nu toe?
Het album gaat ALLE kanten op! Zo heb je een hiphop plaat, om dan later een soort oud musical achtig nummer te horen.
Janelle kan eigenlijk elk genre aan, dat vind ik echt bizar om te horen!
Niet elk experiment werkt even goed en daarom is het album absoluut niet perfect, maar je kan in elk geval niet zeggen dat er niet geexperimenteerd word op dit album!
Album duurt me net iets te lang en de 2e helft ervan is gewoon een stuk minder voor mij.
Daar word iets meer een soort musical/klassiekere stijl aangedaan, waar het begin veel meer op hiphop, funk en soul leunt.
Jammer, maar nog steeds een ontzettend verfrissend album!
FAVO: Dance or Die, Faster, Locked Inside, Tightrope, Neon Valley Street
Marvin Gaye
4/5
Over klassiekers gesproken zeg, jeeeezus! Wat is dit toch een absolute klassieker van Koning Marvin!
Met een duur van een schamele 36 minuten is het lekker kort waardoor ik daar in elk geval eens niet over kan zeuren.
Marvins stem is geweldig, de recording is sowieso erg lekker.
Enkele hoogtepunten zoals What's going on en Mercy Mercy me knallen uit het album, met de nummers eromheen als een soort soepele overgang(zie bijvoorbeeld God is Love -> Mercy Mercy Me, waar de outro overgaat in het volgende nummer!)
Voor mij is niet elk nummer even sterk waardoor het geen 5 sterren is, maar dat dit een fantastisch album is staat echt buiten kijf.
Je hoort de emotie en helemaal voor de tijdsgeest is het een ontzettend vooruitstrevend album.
Het is gewoon zo ontzettend jammer dat het nog steeds net zo relevant is...
FAVO: What's going on?, Flying High, Mercy mercy me, Right On, Inner City Blues
3/5
lastig album om te reviewen.
Mijn eerste reactie is BAH indie rock achtige shit!
Maar dat is een beetje te kort door de bocht...
De zangeres heeft een geweldige stem, de instrumenten klinken ook ontzettend goed!
Het doet me een klein beetje denken aan een eerder triphop album dat ik heb gereviewed voor de lijst, van Portishead.
Dat was een ontzettend moody en duister album, en heel eerlijk; dit gaat een beetje de zelfde kant op!
Het is alleen voor mij qua kwaliteit wel minder dan Portishead. Het is allemaal minder duister en interessant. Beetje jammer, omdat ik Portishead heel interessant en vet vond, vind ik dit toch een beetje wat saaiier.
FAVO: This mess we're in
John Mayall & The Bluesbreakers
3/5
Een echt old school blues album, dat hoor je meteen vanaf de eerste noot.
Het is echt die oude oude blues, en ik kan dat best een beetje waarderen.
Vraag is natuurlijk hoe lang het leuk blijft?
All your love is een fijne opener en zorgt ervoor dat je meteen in de vibe zit.
Lekker ook om daarna een instrumentaal nummer te hebben waar de gitaar een hoofdrol in speelt.
De muziek is bijna een beetje jazzy? Vooral de lange instrumentale solo's tussendoor gaan voor mij heel erg de funk en jazz kant op.
Wat ik dan weer heel vet vind!
Trouwens ook echt goud dat deze band Mick Taylor, Eric Clapton en Peter Green bevat. Dit is echt een soort origin story van gitaarhelden!
Je hoort ook echt een beetje het begin van Clapton al bij Have you heard bijvoorbeeld.
Word na een tijdje wel een beeeeetje ziek van de gitaarsolo's... Het is een hoop namelijk, zo duurt zelfs een album dat maar 3 kwartier duurt, best wel lang, maar alles bij elkaar vond ik dit echt een vermakelijk album, alleen net niet goed voor 4 sterren wat ik dan weer een uitstekend album vind.
FAVO: All your love, Double Crossin' time, What i'd say, Have you heard
Sarah Vaughan
3/5
Super leuk om dat intro te horen, waarin rustig word uitgelegd dat dit word opgenomen.
"Please behave normally, as you normally would" geweldig, voegt meteen een stukje charme toe aan dit album voor mij!
En dan begint Sarah, jezus wat een stem joh!
Word na een tijdje wel een beeeeetje meh, en het laatste nummer "How High The Moon" met het grote deel scat, vind ik gewoon niet zo tof eerlijk gezegd.
Album is gewoon best wel prima, maar i kkan het niet meer geven dan dat helaas! Maar hey, het begin is legendarisch!
FAVO: September in the rain, Honeysuckle rose
The Temptations
4/5
Wauw, Run Charlie Run is een crazy nummer zeg.
Niet per se crazy positief, gewoon gestoord dat dit een nummer is ofzo?
Holy shit, die bass op Papa was a rollin' stone, HEERLIJK!
Gewoon een 11 minuten durende versie van dat nummer, sorry hoor, wie dat heeft bedacht is een held en een koning. Het is namelijk de volledige tijd genieten!
Sowieso funkt dit album echt bizar hard, ga daar best wel heel erg lekker op.
The Temptations klinken echt top, het album funkt en fucked.
De funky nummers zijn wel echt zooveeeel beter dan de tragere R&B/Soul nummers. Ik mis gewoon die ontzettend dikke bassline, is dat te veel gevraagd?
Lekker album, dat een fantastisch album word door de bijna 12 minuten durende versie van Papa was a rolling stone, wát een knaller is dat zeg!
FAVO: Papa was a rollin' stone, The first time that I saw your face, Do your thing
Radiohead
2/5
OH NICE MEER RADIOHEAD!!!!!
Nee ja, wat kan ik over dit album zeggen dat ik niet over elk ander album heb gezegd?
Het is wel wat steviger dan de andere Radiohead albums die ik heb gehad tot nu toe. Maarja, de zanger is nog steeds een zeikerige man.
Al word er IETS minder gejankt in de lyrics en vind ik High & Dry zowaar best mooi, ook al is het wel weer HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIGH en DRYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY.
Verder vind ik het gewoon weer nogal saai. Wel een van de betere Radiohead albums, als in het is wat minder experimenteel denk ik? Daardoor trek ik het beter. Nog steeds niet goed, maar wel beter.
FAVO: High & Dry
Talvin Singh
4/5
Heel mooi openingsnummer, duurt ook wel meteen 11 minuten, maar het is geen seconde saai!
Sowieso echt craaaaazy muziek dit!
Het is een soort psychedelische, elektronische Indiase fluitmuziek?
Ok sorry, Eclipse is gewoon drum n bass
En dit is echt de allerbeste shit die ik in tijden heb gehoord hahahaha
Wat een fantastisch album is dit!
Ik kende het niet, maar dit is zeker een leuke verrassing geweest!
Ook totaal niet een album dat ik verwacht had in deze lijst.
Is het een perfect album? Nee zeker niet, maar dit is absoluut 4 sterren waard!
FAVO: Traveller, Butterfly, Eclipse, Light, Vikram the vampire
The Who
1/5
Dramatisch album dit zeg...
FAVO kan ik niet eens echt een favo noemen.
Het is fijn dat The Who geprobeerd heeft om te experimenteren, maar dit is 9/10 gewoon echt dramatisch en klinkt gewoon slecht.
Diepte punt is Silas Stingy, wat een herrie...
Ik reserveer een 1 voor albums die gewoon echt kut klinken, en ik kan The Who dan ook feliciteren! Want dit was echt dra-ma!
Is dit hun edgy "kijk we zijn geen sell-outs! We maken experimentele muziek hoor!" -album? In dat geval heb ik liever dat ze zichzelf verkopen, want dit is niet om aan te horen.
Minst slecht: I can't reach you
David Bowie
4/5
Laatste Bowie album ooit.
Interessant, super moody ook, tenminste de opener Blackstar is een heel duistere plaat.
Sowieso is het album iets meer jazzy dan andere Bowie albums die meer poppy kunnen zijn.
Het album is veel duisterder, met veel referenties naar de dood.
Dan te bedenken dat hij overleed 2 dagen na release, best wel heftig eigenlijk...
Als je het album hoort zou ik zeggen dat hij precies wist dat ie niet lang meer had.
De muziek hoort daar ook bij, met veel strijkers en een soort trage jazz.
Heel indrukwekkend album!
FAVO: Blackstar, Lazarus, I cant give everything away
Nick Drake
2/5
Ok, een singer-songwriter album!
God dit begint heel leuk, maar wat is dit ongelooflijk saai na een tijdje...
Dit is van die kampvuur muziek, het duurt maar een half uur het hele album, maar toch krijgt Nick het voor elkaar om me in slaap te zingen.
Oprecht, Pink Moon is heel fijn, maar zodra je je realiseert dat dat eigenlijk het hele album is, kom je er achter dat dit wel eens een ontzettend lange zit gaat worden.
Nogmaals; album duurt maar een half uur!! Dit is gewoon kort, maar toch gebeurt er zo weinig spannends dat ik niet zeker kan zeggen of ik alles heb gehoord.
Het zal wel, als je knotje maar goed zit terwijl je jezelf vind op backpackreis door Thailand toch?
FAVO: Pink Moon, Road
Nas
5/5
Misschien wel mijn favoriete rapper aller tijden.
Wat is deze man fantastisch, dan te bedenken hoe oud hij was toen hij Illmatic maakte, en te bedenken dat dit zn debut was?
Bizar.
Van de tram geluiden in opener The Genesis word je echt meteen New York van de jaren 90 in gegooid.
Daarna neemt Nas je met zn rustige flow mee in zijn leven, schetst hij nummer na nummer waar hij mee dealt.
De features die er op staan zijn fantastisch, de legendarische verse van AZ bijvoorbeeld.
Productie door Q-tip en DJ Premier, ge-wel-dig.
Soms heb je een perfect album, en dit is er zo een.
FAVO: Alles. Luister dit album. Het is geweldig, 1 van de beste albums ooit gemaakt.
I dont care of je van hiphop houdt of niet.
Spiritualized
2/5
Super moody muziek ook weer!
Wel jammer dat de nummers met vocals meteen ontzettend saai zijn.
Symphony space is wel echt heel vet, daar merk je gewoon aan alles dat ze voor een soort soundscape gaan ofzo?
Heel indrukwekkend.
De nummers daarvoor komen voor mij echt totaal niet binnen en blijven hangen in het indie hoekje waar ik het liefste zo ver mogelijk vandaan blijf..
Dusja, het is allemaal ontzettend dromerige, trage indie dreamscape muziek. Is dat een genre? Het voelt een beetje als een genre.
Ik word er in elk geval grotendeels niet erg warm van.
Wil het album misschien nog wel eens horen aan de psychedelica. Volgens mij is het dan namelijk echt fantastisch.
FAVO Symphony Space
Dwight Yoakam
2/5
YEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAW
2 sterren. Het is een country album, waar ik best voor open sta, maar dit is niet iets wat ik ooit nog een keer ga luisteren. Gewoon niet heel erg bijzonder en eigenlijk een beetje saai.
Ook dat nummer over hoe die zn vriendin vermoord omdat ze hem verlaat? Onnodig makker, onnodig.
FAVO: Streets of Bakersfield
Red Snapper
3/5
Soort drum n bass achtig album? Best wel vet gedaan!
Sowieso is de lijst de laatste tijd erg prettig, weinig 13 in dozijn indiepop/rock albums maar meer experimentele spul zoals elektronisch, country en ok een singer-songwriter album.
Maar jammer dat MC Det een grote rol hierin speelt, vind hem eigenlijk het minste van het album, zeker als je kijkt naar de meer jazzy nummers zoals Shellback en The Rough and the Quick.
Maar god, er staan ook een aantal absolute stinkers op dit album zeg...
Dan kom je uit op een prima album. God ik begin het woord prima echt te haten ondertussen..
FAVO: Shellback, The Rough and the Quick, Alaska Street
David Bowie
3/5
Weer een Bowie album, tot nu toe moet ik toegeven dat ik de albums veel beter trek dan van tevoren gedacht.
Dit is wel echt meer een rock album, minder experimenteel ook en merk dat ik het daarom wel wat minder vind.
De laatste 4 nummers zijn voor mij het hoogtepunt, daarvoor is het toch wat meer van hetzelfde ofzo.
Toch vind ik dit het minste Bowie album tot nu toe, het is meer een prima album dan echt vernieuwend. Kom daardoor uit op een schamele 3 sterren.
FAVO: The prettiest star, Let's spend the night together, The Jean Genie
Rage Against The Machine
2/5
Hm..
Ik ben niet zo fan van het scream zingen van RATM.
Killing in the name is een klassieker, sure, maar een heel album met eigenlijk precies hetzelfde recept vind ik vrij vermoeiend.
Elk nummer is precies hetzelfde:
rustig intro -> gitaargetokkel -> zacht zingende frontman -> langzaam opbouwen -> SCHREEUWEN WE HATEN DE WERELD FUCK HET SYSTEEM -> MUZIEK GAAT HARD MEE -> SCHREEUWENDE GITAREN OOK -> zacht gitaargetokkel weer, tot we bij het volgende refrein zijn, dan beginnen we weer opnieuw.
Nee dit album is dodelijk saai.
Prima boodschap en teksten, sta ik volledig achter, maar muzikaal is dit echt geestdodend, als ik nog 1 gitaarsolo moet horen ga ik VVD stemmen.
FAVO: Killing in the name, Know your name
Peter Gabriel
2/5
Tsja...
Ik vind dit dus een ontzettend nietszeggend album.
Solsbury Hill is een bekend nummer en ook veruit het beste nummer van het album, verder is het gewoon vrij saaie muziek.
Niet iets dat er uitspringt voor mij, niets wat ik ook echt kut vind, maar gewoon een heleboel meh muziek...
Nee, dit is echt een album waarvan ik morgen al vergeten ben dat ik het ooit heb gehoord. Was nou maar bij Genesis gebleven joh!
Laatste paar nummers gebeurt een stuk meer, waardoor ik dit toch iets meer waardeer, maar jezus de eerste helft van het album zou ik je echt niets over kunnen vertellen buiten dat het muziek is.
2e helft red het album voor mij, nog steeds niet voldoende voor een goed, maar laat tenminste zien dat Peter wel echt wat durfde te experimenteren, ook al was het begin van het album zo ontzettend saai!
FAVO: Solsbury Hill, Down the dolce vita
My Bloody Valentine
2/5
Hmm...
Ik haalde dit door elkaar met Bullet for my valentine wat een hardrock/metalband is.
Had ik achteraf ook op gehoopt, want dit is echt ontzettend saai...
Ik weet niet, de lyrics kan ik niet verstaan, het word muzikaal voor mij nogal snel 1 brei aan gitaren.
Word hier gewoon niet echt wild van ofzo, dat ik denk dat dit echt een sterk album is.
Ben wel weer toe aan een spannend album!
FAVO: When you awake you're still in a dream
Nick Cave & The Bad Seeds
4/5
Heel indrukwekkend album. Is volgens mij een album dat is gemaakt nadat zn zoon is overleden. Je hoort echt de pijn van de zanger.
Instrumentaal is het een vrij minimaal album, maar des te meer maken de teksten indruk.
Op de latere nummers hoor je sterkere muziek en orgels? Draagt ontzettend bij aan de sfeer van het album.
Oprecht had ik niet gedacht dat ik dit album zo vet zou vinden. Ook de stem van Nick Cave is ijzersterk. Wist niet dat een stem zo diep kon zijn joh, crazy.
2e plaat is voor mij net iets te veel van het goede. Merk dat ik er dan een klein beetje klaar mee ben. Maar alles bij elkaar was dit echt een ontzettend goed album!
Favo: bright horses, Night Raid, sun forest
Queen
4/5
Im in love with my car, wat een rammer zeg
Nee dramatisch nummer, ook wel echt even duidelijk waarom hij alleen dat ene nummer mocht zingen.
Wel funny dat het als B-side op de single stond.
Verder is dit duidelijk een album waar Queen echt buiten de standaard rockband ging treden. Tuurlijk met Bohemian Rapsody, maar ook de andere nummers zijn echt een stuk experimenteler dan de standaard rock band muziek.
Niet elk probeersel pakt even goed uit, maar als het klikt, dan werkt het echt fantastisch!
FAVO:
You're my best friend, Seaside Rendezvous, Love of my life, Good company, Bohemian Rapsody
The Stone Roses
2/5
Oh god...
Dit is dus precies een indie rock album war ik zo'n hekel aan heb.
Is het slecht? Nee niet echt, maar het is zo spannend als een gekookte aardappel.
Dit album verdient naar mijn mening dan ook geen uitgebreidde review. Dus ga ik het lekker hier bij laten, ik ga verder slapen want dit album is daar dan wel weer ideaal voor!
FAVO: She bangs the drums
Django Django
3/5
Begint best wel nice met Introduction die meteen doorloopt naar Hail Bop.
Beetje surf vibes krijg ik er van?
Veelbelovend begin in elk geval!
En daarna valt het weer echt van een klif af.
Het is niet slecht, het is gewoon niet zo spannend.
Beetje alsof het na een paar grote golven aan het begin daarna volkomen windstil word en rustig doorkabbelt...
Heel jammer, begin vond ik echt interessant, daarna vind ik het gewoon 13 in een dozijn indiesurfrock.
Wor is wel echt een heel vet nummer, hele dikke bassline die er in zit. Pakken ze toch weer mn aandacht!
Daarmee kom ik toch tot een prima rating, dan weet je al hoelaat het is: 3 sterren Django Django -Django Django
FAVO: Default, Firewater, Wor
The War On Drugs
2/5
Ok.
Klinkt oprecht best prima
Muzikaal leuk, zang is het standaard indierock.
Maar jezus, waarom moet elk nummer zo achterlijk lang zijn? Zo goed is het allemaal niet?
En ik vind het ook echt allemaal veel te standaard indierock stuff.
Daarnaast klinkt elk nummer echt precies hetzelfde, een beetje variatie had fijn geweest!
War on drugs? Ik sta aan de kant van de drugs eerlijk gezegd.
FAVO: Suffering
Sigur Rós
3/5
Wauw, ok.
Het is in elk geval even totaal iets anders dan je standaard indie rock album.
Het eerste nummer is heel kort, maar wat daarna komt is zeer indrukwekkend.
Een soort klagend, dromering nummer?
Maar ok, 1 klagerig dromerig nummer: best wel vet
Een heel album met alleen maar zulke muziek wat in totaal ruim een uur duurt? This ain't it chief...
Er zit voor mij net even te veel muziek in die gewoon voelt alsof ze als doel hadden het moeilijkste album ooit te maken.
Het is behoorlijk experimenteel en niet alles pakt voor mij even goed uit.
Betekent overigens niet dat ik het slecht vind, ik vind gewoon best wel veel een beetje saai. Maar de dingen die werken vind ik dan wel weer meteen echt vet.
Het had alleen een stuk korter gekund!
FAVO: Sefn-g-englar, Olsen Olsen
Cat Stevens
3/5
lekkere easy listening op de maandagochtend.
Alleen is de listening wel heel erg easy en is dit het ultieme achtergrond album voor mij.
Wild World is een erg bekend nummer en ook echt lekker, maar eerlijk ; verder springt er niet echt veel uit.
Het is allemaal heel erg lief, heel zacht, heel rustig.
Dit was een lekker album dat ik absoluut nu alweer vergeten ben en waarschijnlijk nooit meer ga horen.
Prima album.
FAVO: Wild World, Father and Son
Jefferson Airplane
3/5
OH WAT zag ik niet aankomen! DAt Somebody to love op dit album stond
OH WTF en dan ook nog eens de vocal van Feed Your Head van Paul Kalkbrenner!
Ok, dat vind ik dus wel echt heel erg vet. Dat je met dit project best wel veel originele versies van bekende(voor mij dan) nummers leert kennen.
Hoe is de rest van het album dan?
Veel psych rock, met de hits wel echt die er uit springen.
Opeens met In The Morning is er een verassend blues achtig nummer wat mn interesse meteen pakte!
Maar alles bij elkaar vind ik het een album wat zeker bijzonder is, blij dat ik het heb gehoord, zeker de originele versies van 2 zeer bekende nummers, maar toch niet helemaal mijn ding.
Gewoon een best wel ok album.
FAVO: Somebody to love, DCBA-25, White Rabbit, In the morning
Van Morrison
2/5
Beetje vervelend album eerlijk gezegd.
Beside you als absoluut dieptepunt tot nu toe, waar ik zn stem echt verschrikkelijk vind.
Blijkbaar ben ik een uitzondering want de beste man gaat L O S met zn stem.
Ik kan me niet goed herinneren of ik het vorige album me ook zo heb geirriteerd aan zn stem?
Want god, deze man heeft echt een stem als een rasp en dan voor mij althans niet positief bedoelt.
Dan ook nog eens nummers hebben die rustig 5 tot 9 minuten zorgt er voor dat dit voor mij echt to-taal niet werkt...
Favoriet is The Way Young Lovers Do, een nummer wat veel jazzyer is tegen de soul en blues die verder het album domineert.
FAVO: The way young lovers do,
Cream
3/5
Een best wel vermakelijk psych rock album!
De cover alleen al zorgt ervoor dat ik me meteen een beetje high voel en de fun die de cover laat zien is ook zeker aanwezig op het album zelf!
Enige nadeel is dat ondanks dat ik me wel echt heb vermaakt met dit album, kom ik wel echt steeds meer tot de conclusie dat ik gewoon niet zo dol ben op rock/psychrock enzo.
Wel vet dat Capton ook op dit album een grote rol speelt, je hoort het in de bluesy stukken. Simpelweg; geinig album, denk niet dat ik het nog eens op ga zoeken.
FAVO: Blue Condition, Tales of Brave Ulysses, Outside Woman Blues, Take it back
The Young Rascals
3/5
Ook best wel weer een prima album!
Verschillende genres die ze spelen met zelfs een nummer dat je kan kwalificeren als een soort wals??
Groovin is de ster van het album, maar ik hoor ook een soort Spaanse gitaar ofzoiets?
Best wel funny!
Helaas staan tussen de leuke en spannende nummers ook wel weer heel veel 13 in een dozijn rock platen...
Echt, deze lijst bestaat voor 90% uit rock albums, helaas.
FAVO: Find Somebody, How can I be sure, Groovin'
Dusty Springfield
3/5
Sterk soul album! Prachtige stem van Dusty Springfield met natuurlijk de grote hit Son of a preacher man.
Dit heeft dus alles om 4 sterren te krijgen!
Alleen...
De rest van het album boeit me niet zooooveeel eigenlijk.
De nummers blijven niet hangen, het voelt nogal makkelijk te vergeten.
Jammer, want qua stem is Dusty echt top, maar de nummers zelf zijn gewoon niet sterk genoeg om te blijven hangen. Daardoor kom ik toch tot 3 sterren voor een prima album.
FAVO: Son of a preacher man, Dont forget about me, Just One Smile, I can't make it alone
Prince
4/5
DIT.
DIT is waar ik op hoopte bij Prince! Veel meer funk, veel meer rock dan het eerste album van hem wat ik hoorde.
Dat was bij tijden een beetje zeikerig, terwijl dit album funkt als een gek en vooral de 2e helft echt ijzersterk is.
Eerste helft vond ik zelf wat zwakjes waardoor ik bang was dat het een 2e Prince album was waar ik niet zoveel aan vond.
Terwijl Prince altijd een naam was die toch een beetje tot de verbeelding sprak. Gelukkig was de 2e helft zo veel beter, het tempo gaat omhoog, er zit veel meer plezier in en funk(?)
Tot aan Purple Rain, maar dat nummer is misschien toch best wel heel erg mooi, ook al is het overplayed as fuck.
Hoe dan ook, 2e helft red het album voor mij volledig en brengt het naar een sterke 4 sterren!
FAVO: Let's go crazy, Computer Blue, When doves cry, I would die 4 u, Baby im a star, Purple Rain
Crowded House
2/5
Ja dit is voor mij dus echt een 13 in een dozijn band.
Is dit echt nodig om te luisteren voor ik dood ga?
Het is gewoon een rock band, met die ene hit( Weather with you)
Dit voelt voor mij echt alsof ik zometeen ook een album van Nickelback tegen ga komen en een album van Imagine Dragons.
Prima bands hoor, daar niet van, maar zijn dit nou dé beste albums allertijden?
Het is niet slecht, maar jezus christus, als je een band had in de jaren70, 80 of 90 dan sta je sowieso op deze lijst. Maakt niet uit hoe interessant je album was.
Daarentegen sta je alleen op deze lijst met elektronische muziek als ze er écht niet omheen konden, je een soort gekke Indian drum n bass maakt of je naam Kraftwerk is.
Dit album is niet slecht, echt niet. Maar het is gewoon een rock album, niets meer, niets minder.
FAVO: Fall at your feet, Weather with you
Frankie Goes To Hollywood
4/5
God, wat een ontzettend lekkere opener is dit eigenlijk.
Welcome to the pleasuredome is een fantastisch nummer en dan ook nog eens de lange versie van 13 minuten? Geweldig.
De bass line op War, echt puur genieten hoor!
Sowieso is het instrumentaal echt een fucking dik album, met nummers die lekker lang duren maar geen seconde vervelen.
Geen seconde vervelen? Nouja, tot we bij de tragere nummers aankomen...
De 2e helft van het album is meer gericht op ballads in plaats van de synthpop nummers van de 1e helft.
En heel eerlijk? Dit doet het dan weer totaal niet voor mij. Frankie Goes to Hollywood is voor mij op zn best als het fout en catchy is, niet als het traag en emo is.
Gelukkig knalt het einde er weer ouderwets vandoor. Dusja, eigenlijk alleen even jammer van het middenstuk, maar daarna weer echt top.
Zelfs de ballad Power of Love trek ik best goed.
Uiteindelijk gewoon echt een goed album, niet perfect door de harde inkak in het midden, maar echt een beter album dan verwacht!
FAVO: Welcome to the pleasuredome, Relax, War, Two tribes, Black night White Light, The only star in heaven, The power of love
Tito Puente
3/5
Geen rock album, dus dan heb je altijd al een streepje op me voor!
Een salsa album, het is tenminste echt iets anders!
Mijn probleem met Salsa muziek is dat het vrij snel allemaal hetzelfde klinkt, en dat is hier ook een beetje het geval.
De muziek is echt prima, maar er springt weinig echt uit, Hong kong Mambo vind ik vet door de xylofoon(?) die gebruikt word en dat is een nummer dat echt de aandacht trekt.
Wat ik sowieso wel vet vind zijn de lange solo's in sommige nummers.
Het houdt een beetje het midden tussen een salsa album en een jazz album, vermakelijk maar niet iets waar ik echt weer naar terug zal gaan!
FAVO: El Cayuco, Llego Mijan, Hong Kong Mambo, Saca tu mujer
George Harrison
2/5
2 uur.
2 uur!?!?!?!?
WIE DE FUCK HEEFT HIER TIJD VOOR?
Wie wilt 2 uur lang naar een van de beatles solo luisteren?
Blijkbaar ik, want ik heb besloten dat ik elk album toch een eerlijke kans moet geven..
Heb oprecht al een aantal keer geprobeerd door dit album te komen. Het lukt me niet, het is gewoon te veel middelmatige muziek.
Ik denk dat hier een heel sterk album in zit, maar er zit voor mij echt te veel filler in.
Maar goed, gezeik over de lengte van het album hebben we nu gehad, hoe is de muziek?
Prima. Gewoon prima. Maar toch gaat er een ster vanaf want dit is te veel meh om 3 sterren te zijn.
FAVO: What is Life, If not for you,
John Coltrane
4/5
Pracht album!
Mooie experimentele jazz en wat ik zo vet hieraan vind is dat het een relatief kort album is.
Dit is een album wat ik een aantal keer op een dag luister, puur omdat ik telkens iets nieuws ontdek erin.
Muzikaal natuurlijk absolute top, met ook echt de kracht van dingen weglaten en stilte.
Ik ken dit album als 1 van de grote jazz klassiekers, maar had het nog nooit geluisterd. Blij dat ik het nu wel heb gehoord.
Ik kan niet echt een favoriet nummer aangeven, omdat dit echt een album album is. Het vloeit in elkaar over als 1 groot geheel in plaats van dat dit losse nummers zijn. Denk ook niet dat het de bedoeling is om even een nummertje te luisteren, daar doe je het groter geheel te kort mee.
Uiteindelijk vind ik het wel net iets te experimenteel om 5 sterren te geven, daarvoor vind ik bijvoorbeeld Kind of Blue gewoon beter, maar dit is een zeer sterke 4 sterren voor mij!
Public Image Ltd.
1/5
God, wat haaaaaaat ik punk muziek toch..
Het is gewoon schreeuwen over matige muziek.
Dit album is ook nog eens een soort blauwdruk voor de meest 'edgy' shit die je maar kan bedenken.
"Ik HAAAAAAAAAT DE WERELD IK HAAT RELIGIE FUCK ALLES blablabla"
Ik haat punk.
Echt gewoon niet mijn ding.
Ook vervelend, nu al een paar nummers hier gehad waarbij ik oprecht benieuwd was, klonk de muziek best wel prima, maar dan begon die 'zanger' erover heen te janken alsof er iemand over zn voet heen was gereden.
Enig voordeel: Punk albums zijn wel altijd lekker kort, kan ik weer iets beters met mn dag gaan doen.
Coldplay
2/5
Weet je wat beter zou zijn dan 1 Coldplay album in de lijst van albums die je ABSOLUUT moet luisteren voordat je dood gaat?
2 COLDPLAY ALBUMS!
Maar wie weet, misschien staat er nog meer in? Zou me ondertussen echt niets verbazen.
Maar de muziek dan; tsja, ik denk dat iedereen de hits van dit album wel kent...
Is dat positief? Naja niet echt eigenlijk, omdat deze zo overplayed zijn voor mij. Ik word meteen weer naar Q-music gebracht, waar een of andere radio-dj met vertelt dat "Hier die lekkere nieuwe van Coldplay!", vlak voordat hij The Scientist voor de 4e keer in het uur aan knalt.
Is het goede muziek? Het is allemaal prima, ik vind het niet verschrikkelijk, maar word er ook niet echt warm van.
FAVO: Clocks
Japan
4/5
Ok, this shit slaps!
Vooral de Life in Tokyo extended versie vind ik fucking vet!
De muziek klinkt gewoon best wel funky, er zitten dikke synths in. Ik ken niet echt New Wave muziek, maar ben hier best wel enthousiast over geworden.
Eerlijk, als band was dit gewoon een stuk leuker en ik denk dat dit weer een leuke ontdekking is.
Ook het feit dat dit uit 1979 is, maar genoeg nummers nog fris klinken!
Is het dan een perfect album? Nee zeker niet, het kakt heel hard in voor me van Despair tot en met Alien.
Het is niet slecht, maar gewoon een beetje nietsig. Dan pakt het aan het einde weer echt op en eigenlijk, als ik heel eerlijk bent, haalt het de relatief hoge score door de fantastische opener en sluiter van deze plaat.
Die vind ik beiden namelijk echt fantastisch en halen het album van een prima naar een echt goed album.
FAVO: Quiet Life, Other Sife of Life, A Foreign Place, Life in Tokyo
Sade
4/5
Ohja hoor, album over het weekend getild maar dat was een topkeuze.
Wakker worden met Smooth Operator, veel beter gaat het niet worden!
Hoop dat de rest van het album dezelfde kwaliteit heeft en dit kan zomaar een erg lekkere sessie worden.
En het tweede nummer pakt gewoon lekker door, met een werkelijk waar fantastische saxofoon solo.
En eigenlijk gaat dit vrijwel het hele album door. Sade klinkt geweldig, de muziek is ook echt top. Vaak lekker funky.
En ik vind het persoonlijk geweldig dat de nummers lang zijn, maar niet 10 minuten lang ofzo. Een soulplaat mag van mij al snel 5 minuten zijn, dat er genoeg tijd is voor een goede solo ofzo.
Dat is hier zeker het geval. Het album kakt wel een beetje in, in het midden, maar verder vind ik dit oprecht een geweldig album!
FAVO: Smooth operator, Your love is king, Hang on to your love, Sally, Why can't we live together
Arcade Fire
2/5
Hmm, vorige Arcade Fire album vond ik best decent, vooral door 1 geweldig nummer.
Dat nummer ontbreekt nu helaas.
Het is niet fantastisch, dit is een album dat ik MOET horen voor ik doodga?
Toch een beetje een terugkerend thema, was het nodig dat er maar liefst 3 albums(tot nu toe) van hen op deze lijst staan?
Nee, zeker niet, sommige nummers zijn zeer episch en pakken mn aandacht, maar voor al die nummers zijn er veel meer die me niet boeien en eerder vervelen...
Het zal wel, 2 sterren.
FAVO: Neighbourhood#3, In the Backseat
Bad Company
3/5
Een hardrock album?
Klinkt prima zo op het eerste oor!
Of tenminste, dat zijn de eerste 2 nummers, daarna worden het ballads?
Ok bijzondere keuze, maar ze werken verassend goed eigenlijk!
Helemaal als ik op het 2e ballad nummer een saxofoon spot! Verdomme! Dan heb je me!
Is dit een 5 sterren? Zeker niet, het is een vermakelijk album, maar niet fAntastisch.
Ik denk dan uiteindelijk toch dat ik aan 3 sterren denk, 3,5 als het had gekund, maar ik ben toch best positief verrast door dit album, totaal niet mijn stijl maar toch vermakelijker dan gedacht!
FAVO: Can't Get Enough, ready for love, Don't let me down
Cowboy Junkies
2/5
heel vreemd album, het is een soort traag country album?
De vocals zijn mooi, gezongen door een vrouwelijke zangeres, maar eerlijk; instrumentaal vind ik het een klein beetje saai.
Ja, de vocals zijn mooi, maar daarbuiten is dit album gewoon nogal saai en dan voelt ruim 55 minuten echt als een zware dobber.
Nee. Hoelanger ik luister naar dit album, hoe meer ik concludeer dat deze muziek écht niet voor mij is.
Folk muziek vind ik gewoon echt ontzettend saai.
Het is echt nogal slaap verwekkend, er zitten best mooie stukjes tussen, maar het overgrote deel is oersaai...
FAVO: Working on a building, Walking after midnight
Billie Holiday
2/5
Pfoeeee, dit is echt een ontzettend oud album volgens mij. Waar andere oudere soulalbums nog wel wat swingender zijn, hoor je hier echt dat het oud is.
Ik ben eerlijk gezegd ook niet de allergrootste fan van Billie's stem.
Eigenlijk vind ik dit album een beetje saai.
Ik weet het, dit is heiligsschennis want Billie Holiday is een gigantische naam, maar het is wel de waarheid.
Dit zou precies zijn wat ik leuk vind, want het is jazz/soul. Maar ik vind het gewoon saai. Muzikaal gebeurt er eigenlijk vrijwel niets, met af en toe een saxofoon die ik dan wel weer meteen heel fiin vind.
En dus de stem van Billie die me gewoon niet zo veel doet. Dit word denk ik gewoon een 2, puur omdat ik het saai vind, ik vind het verder niet slecht ofzo.
FAVO: I'm a fool to want you, I get along without you very well,
Adele
4/5
Mijn god, dit zijn natuurlijk de meest bekende nummers aller tijden!
Adele kon je niet omheen toen dit album uitkwam.
En eigenlijk was ik daar niet zo bij, ik vond de grootste hits niet zo fantastisch.
Mij iets te bombastisch en episch.
Mijn favoriete nummers zijn dus eigenlijk niet de hits, het zijn de kleinere, meer jazzy nummers zoals Don't you remember en One and Only.
Begrijp me niet verkeerd; de grote hits zijn echt niet slecht ofzo, maar misschien omdat ze zo overplayed zijn vind ik ze minder sterk dan sommige andere nummers op het album.
Alles bij elkaar doet Adele me gewoon ook heel erg denken aan Amy Winehouse, en die vind ik fantastisch.
Vind Amy wel iets beter nog, maar dit was een ontzettend prettig album om te luisteren!
FAVO:Rumour has it, Burning Tables, Don't you remember, One and only
Moby
4/5
Pracht album, als mensen zeggen dat ze niet van elektronische muziek houden, dan kun je dit laten horen en moeten ze of hun mening bij stellen, of ze waren nooit te redden.
Of naja, dat vind ik dan he, pracht album, alleen net niet de 5 sterren waard, daarvoor zitten toch ook te veel nummers die niet zo de aandacht pakken en een beetje saai zijn.
Maar de highs op dit album zijn echt top, die zijn een soort trage trippy psychedelische reis, maar de lows van dit album voegen echt helemaal niets toe.
Jammer, maar zet gewoon de FAVO's nog eens op, sluit de oogjes en geniet van hoe mooi muziek toch eigenlijk kan zijn.
FAVO: Porcelain,Why does my heart feel so bad?, Rushing, Natural Blues, Run on, Everloving, inside
U2
2/5
2e U2 album, de eerste werd echt een beetje gered voor mij door de grote hits aan het begin.
Die hits zijn hier niet, dus ja...
Dan komt Bono zijn unieke stemgeluid meer naar voren, en daar ben ik dus echt geen fan van.
Het album is gewoon totaal niet mijn smaak, het klinkt kleiner dan de arena rock die we kennen van U2, maar eigenlijk trek ik de arena rock dan toch beter, want dan hoor je Bono minder.
Tsja, ik geef het niet 1 ster, want dan vind ik het echt verschrikkelijk en dat is niet zo, ik haat het niet actief, maar ik hoop sterk dat dit het laatste U2 album is op zowel deze lijst als dat ik uberhaupt ooit nog hoef te horen.
Ik ben op een gegeven moment andere dingen gaan doen in de hoop dat dit album dan sneller voorbij was. Maar voor mijn gevoel kwam ik 2 uur later terug en stond er nog steeds U2 aan...
TLDR; Muzikaal ok, Bono moet zn smoel houden; 2 sterren.
FAVO: Mysterious ways
4/5
Heel bijzonder album! Ik weet nog steeds niet welk genre ik dit zou noemen?
Het houdt een soort van het midden tussen een jazz, soul en een soort ambient album? Maar eigenlijk vind ik het vooral ontzettend experimenteel!
Maar dan wel op de meest positieve manier!
Ja ik vind dit echt ontzettend vet, en ook weer een artiest/album waar ik nog nooit van heb gehoord en ook nooit van had gehoord anders.
Het is een soort moody, duistere plaat en toch waan ik me in Sao Paulo door de vocals en gastbijdragen.
Niet elk nummer hit even hard, maar degene die ik vet vind zijn echt fantastisch, een ijzersterke 4 sterren voor mij!
FAVO: Tantos Desejos, Antropofagos, Felicidade, Sereia, Samba do Gringo Paulista, Pecados da madruga
Santana
4/5
Wat een lekker album!
Een soort psychrockjazzsamba album? Ik ben helemaal enthousiast joh!
Tuurlijk staan hier dikke hits op zoals Black Magic Woman en Oye Como Va, maar ook de nummers die geen hits zijn, bevallen me erg goed!
Vaak zijn dit meer instrumentele nummers met lange solo's en uitgerekte stukken gitaar.
Normaal helemaal kut natuurlijk, maar ik vind het hier wel lekker werken!
Ok, de laatste 2 nummers slaat toch de gitaarmoeheid toe. Dan ben ik toch een beetje klaar met de lang lang lang langgerekte gitaatsolos.
Het is dan toch iets te veel scheurende gitaren voor mij, maar alles bij elkaar was dit een album wat ik absoluut nog een keer ga luisteren!
FAVO: Black Magic Woman / Gypsy Queen, Oye como va, Se a cabo, Mother's daughter, Samba pa ti
Neil Young & Crazy Horse
3/5
Nou was ik de vorige keer niet de grootste fan van Neilerd, omdat hij sowieso al niet op Spotify stond. Blij om te zien dat hij sindsdien naar me geluisterd heeft en nu gewoon weer daar beschikbaar is!
Het album verder is een soort country/folk/rock album, dat zijn natuurlijk precies de genres die ik leuk vind!
Nee zonder grappen, dit is echt niets voor mij op het eerste gezicht, maar heel eerlijk; ik kan Neil Young wel waarderen.
Ik vind zn stem heel prettig en zn manier van schrijven ook.
Ook muzikaal is het echt prima te doen, veel prettiger voor mij dan bijvoorbeeld een Bob Dylan.
Down by the river is voor mij echt het hoogtepunt van het album, met zo'n lekker lange outro die ik toch steeds meer begin te waarden. HEEEERLIJK!
Toch is dit gewoon niet helemaal mijn muziek. Het is een beetje country, honky tonk tunes. Prima voor een album, maar niet iets wat ik later nog eens aan zal zetten.
Dat is prima, daar is deze lijst ook perfect voor.
FAVO: Round & Round, Down by the river, Cowgirl in the sand
Booker T. & The MG's
3/5
Dit is echt super funky shit!
Love dat dit ook gewoon uit 1962(!!!!!) komt!
En het klinkt eigenlijk niet eens zo heel er gedateerd
Opener Green Onions is natuurlijk de grote hit, maar ook Twist and Shout is een super bekend nummer, geen idee welke er eerder was en of dit een cover was of juist andersom, feit is dat dit echt lekker funky klinkt.
Ja dit album gaat btest wel dik, soort funky/jazzy instrumental bangers album, maar mijn god, wat was ik hier richting het einde klaar mee.
Dit pakt toch echt niet genoeg mn aandcht om het een echt hoog cijfer te geven, leuk, prettig en tof, maar ben er nu wel echt klaar mee.
FAVO: Green Onions , Twist and Shout, Behave yourself, Lonely avenue
The Dandy Warhols
2/5
Ik ging de Spotify synopsis van de band checken, gezien hun leuke naam.
Daarinstaat dat The Dandy Warhols Amerika's antwoord is op Britpop.
Dat leidt tot de diepste zucht van de dag(en dat zegt nogal wat)
Ik heb hier spontaan weinig zin in, maar goed, we gaan het proberen zo objectief mogelijk toch een kans te geven!
En ja, dit heeft echt britpop in koeienletters op het album geschreven, ik weet niet, kan er echt niets aan doen maar vind dit gewoon zulke saaie muziek.
Altijd weer die zeikerige zanger, die een soort van fluisterzingt tegen je, het is allemaal vrijwel hetzelfde, wat is hier nu zo goed aan??
Ja nee, dit is voor mij het perfecte voorbeeld van een 3. Namelijk best wel prima.
Nee, neem het terug. Dit is een 2, het duurt namelijk veeeeeeeeel te lang en veel te matig voor 3 sterren, god dit is hard werken hoor...
FAVO: Not if you were the last junkie on earth, Every day should be a holiday
Pet Shop Boys
3/5
Lekker synthpoppy albumpje op de woensdagochtend!
Maar waarom voelt elke synthpop groep de noodzaak om ook ballads te doen? Dat wil ik toch helemaal niet??
De uptempo nummers zoals Heart en Its a sin zijn echt heel leuk, lekker 80s enzo, maar de ballads zijn gewoon niet zo sterk.
Die voelen vaak als een soort afterthought, alsof die ook mar op het album moesten, ik wil foute synthpop! Is dat te veel gevraagd?
Blijkbaar wel. Het album zoals het nu is, bevat echt sterke nummers, maar in zn geheel komt het voor mij toch niet boven de prima uit, jammer maar het hing tegen een echt goed album voor mij aan!
Hoogtepuntje is "I love you, you pay my rent" Ijzerstek tekstueel stukje heren!
FAVO: What have I done to deserve this?, Rent, Its a sin, Heart
1/5
Dit is mijn grootste nachtmerrie, fucking Limp Bizkit...
Ik mag Fucking zeggen, want 3kwart van hun teksten bestaan uit dit woord.
Een deel van hun hele appeal is "KIJK ONS FUCK ZEGGEN WE ZIJN ZO EDGY YEAH FUCK FUCK"
Eerlijk, Intro begint best wel vet, beetje acid achtige muziek, trippy begin enzo. Ik ging er echt voor zitten, want als dit de muziek is, misschien valt het dan wel mee?
Nope.
Wat een kutmuziek. Zonde dat dit op de lijst staat, neemt de plek in van daadwerkelijk getalenteerde muzikanten.
En het feit dat dit er wel op staat boven vele sterke elektronische albums(Freek Funk - Luke Slater??? Children - Robert Miles????) Laat maar weer eens zien dat als je iets van Rock of metal maakt je eigenlijk automatisch op deze lijst komt.
Dit is troep, voor edgy verwende witte tieners die om 10 uur s avonds thuis moeten zijn maar dat niet willen en dan besluiten dit heel hard op te zetten want kijk dan hoe depressief ze zijn en fuck de wereld niemand begrijpt meeeee!!!!1!!!
Hoe je bek Boudewijn, je bent niet zo zielig.
Derek & The Dominos
2/5
Een blues/rock album met ontzettend lange gitaarsolos en veel middelmatig werk, allemaal zodat je uiteindelijk Layla kan horen en kan zeggen "Ja dat was inderdaad verreweg het beste nummer van het album, dat had me zo ruim een uur gescheeld als ik alleen dat nummer had geluisterd want dit had ik best wel aan kunnen zien komen omdat het fucking album zelfs Layla en andere nummers heet"
Oh en ik ga het toch zeggen; ik vind de MTV Unplugged versie van Layla beter dan het origineel.
FAVO: Keep on growing, Layla(ja echt)
Snoop Dogg
4/5
Een blues/rock album met ontzettend lange gitaarsolos en veel middelmatig werk, allemaal zodat je uiteindelijk Layla kan horen en kan zeggen "Ja dat was inderdaad verreweg het beste nummer van het album, dat had me zo ruim een uur gescheeld als ik alleen dat nummer had geluisterd want dit had ik best wel aan kunnen zien komen omdat het fucking album zelfs Layla en andere nummers heet"
Oh en ik ga het toch zeggen; ik vind de MTV Unplugged versie van Layla beter dan het origineel.
FAVO: Keep on growing, Layla(ja echt)
Neil Young & Crazy Horse
2/5
Weer een Neil Young album?
Wat is dit? De Beatles?
Eerste nummer is heel nice, een soort country/folk/americana nummer inclusief mondharmonica!
Ik hou er altijd wel van als er bijzondere instrumenten gebruikt worden in een nummer. Bedoel heb ooit een sitar album 4 sterren gegeven omdat het een onbekend instrument is!
De mondharmonica voegt ook zoveel sfeer toe aan dit album, bizar eigenlijk!
Jammer dat er verder na de eerste paar nummers niet meer zoveel mee gedaan word, dan verzand het album toch weer vooral in een rock album en daar hou ik gewoon niet zo van. De versie van Hey, Hey, My my op het einde laat me dan ook volkomen koud. Waar ik de versie aan het begin mooi vind door de eenvoud is de versie aan het einde weer met de standaard scheurende gitaren...
Zucht... Ik vind Neil Young het mooiste als het klein blijft, beetje zoals Johnny Cash op zijn, naar mijn mening, beste nummers.
FAVO: My My, hey Hey, Welfare mothers,
3/5
Wauw, dit was een nice album, heel veel instrumentale dingen die gebeuren en een soort super maximalistisch album!
Wacht, dit is nog steeds het eerste nummer!??!?!
En eigenlijk gaat dat de hele tijd door, de muziek is vet maar jezus waarom duurt elk numme zo'n 10 minuten?
Dat is echt veel te veel van het goede als je het mij vraagt.
Word America nou trouwens gesampled door Simon & Garfunkel? Of is dat andersom?(Blijkbaar andersom, thanks Whosampled) maar ik denk dat dit een van de weinige keren is waar ik de S&G versie beter vind.
Elk nummer heeft hele goede momenten, maar is uiteindelijk te langdradig.
Ik heb geen hekel aan progrock, heb meerdere progrock albums 4 sterren gegeven, maar dit vind ik niet helemaal mijn ding.
FAVO: Close to the edge(laatste 4 minuten), Siberian Khatru,
Kanye West
4/5
Ik ga ff de persoon Kanye negeren.
Want ja het is een idioot, maar jezus wat heeft deze man toch fantastische muziek gemaakt.
Dit is misschien wel het meeste divisive Kanye album pre-Pablo, en dat komt toch vooral door de productie. Die is hard en rauw.
Vooral op nummers als Black Skinhead en I am A God.
Maar ik vind de productie dus absoluut fantastisch, het klinkt ontzettend futuristisch en dat kun je het beste zien aan het feit dat ondanks dat dit album uit 2013 komt het geen seconde gedateerd klinkt.
Niet elk probeersel werkt op dit album, zeker niet, want sommige zijn mij ook iets te rauw en abstract, maar als het werkt werkt het ontzettend goed voor mij.
Is dit 5 sterren? Ik denk echt net net net niet, het is een geweldig album, maar net niet een perfect album voor mij. Verdomme Kanye, waarom kon je niet normaal zijn?
FAVO: Black Skinhead,I Am a god, New Slaves, Hold My Liquor, Blood on the leaves, Guilt Trip, Send it up, Bound 2
Marvin Gaye
5/5
God, wat een geweldige opener...
Dit is natuurlijk DE nummer 1 glijplaat, je krijgt muziek niet veel sexyer dan dit.
Als dit een voorbode is voor het hele album dan beloofd dit 5 sterren te worden!
Marvin heeft natuurlijk een fantastische stem, de muziek klinkt goed en het album duurt precies lang genoeg.
Prachtig soul album en een must listen als je ook maar enige emotie hebt.
Also known as: Sex, the album.
Fuck it, 5 sterren
FAVO: Let's get it on, Keep gettin' it on, Come get to this, Distant Lover, You sure love to ball, Just to keep you satisfied
Simon & Garfunkel
3/5
Na Sex, het album van Marvin Gaye krijgen we Sexloos; het album van Simon and Garfunkel!
Flauw, maar dat was wel mijn ervaring de vorige keren, toch benieuwd hoe het deze keer bevalt!
Eh, het begint weer folkrockig, en ik houd daar gewoon niet zo van. De muziek klinkt wel iets beter en nummers als Keep the customer satisfied zijn zowaar best wel leuk!
Er zit iets meer funk in de muziek(HEEL KLEIN BEETJE) op dit album dan op de meeste albums van Simon and Garfunkel, ik trek deze dus een stuk beter dan de eerdere albums. Oh en bonuspunten voor Baby Driver, want dan zingen ze Sex appeal
God, bij Bye Bye love ben ik er wel weer compleet klaar mee.
Simon and Garfunkel, dit is voor mij jullie beste album omdat jullie niet zo erg als jezelf klinken, nog steeds geen geweldig album.
FAVO: Cecilia, Keep the customer satisfied, Baby driver
Foo Fighters
2/5
Dit is dus zo'n band die super bekend en geliefd is en waar ik denk ik nog nooit een nummer van heb gehoord.
Moddervette gitaren en dikke drumsolos, kan ik gelukkig best wel pruimen!
Klinkt best wel decent dit zo!
Merk nu al wel dat ik de rustigere nummers beter trek dan het scheurende gitaarwerk, hoe ik Pantera ooit best wel goed trok zal altijd een raadsel blijven.
Weenie Beenie is echt een absoluut dieptepunt van dit album zeg, wat een herrie.
En eigenlijk heb ik daarna niet het idee dat dit album op enig moment beter word.
Dit is zulke standaard rock dat ik niet echt mn aandacht er bij kan houden.
Ga niet liegen, ik had hier een stuk meer van verwacht dan wat ik nu hoor, dit vind ik nogal meh.
FAVO: This is a call, Big Me
Peter Gabriel
4/5
Ik vind dit een stuk interessanter dan het eerdere Peter Gabriel album waar we ons door hebben moeten worstelen.
Interessante muzikale stukken(Games without frontiers met zn synths op het einde???) En de zang is voor mn gevoel beter dan ik op het eerdere album heb gehoord!
De baslijnen zijn moddervet, de zang is sterk en instrumentaal vind ik het gewoon echt een prettig album om te luisteren. Het druipt echt van de jaren 80 vibes en ik kan dat best wel hebben even. Het doet sterk denken aan eerder Genesis werk, maar klinkt fris door de innovatie met de synths en elektronica die ook gebruikt wordt.
Leuk en vermakelijk album dat precies lang genoeg duurt!
FAVO: I Don't remember, And through the wire, Games without frontiers, Not one of us, Biko
The Smiths
2/5
The Smiths is voor mij de blauwdruk aan zeikerige Britse Indierock bands.
Nooit echt verschrikkelijk, ook zeker nooit geweldig.
Gewoon, de blauwdruk.
Waarschijnlijk wel echt baanbrekend toen ze begonnen, maar ondertussen zo ontzettend 13 in een dozijn dat je hierover struikeld op Best Kept Secret ofzo.
LAstig voor mij om dan nu te reviewen, want als iets ontzettend standaard klinkt, omdat het ooit die standaard heeft gezet is het dan nog wel slecht?
Lekker filosofisch op de donderdagmiddag, denk daar maar even goed over na.
Muzikaal klinkt het trouwens best wel goed hoor, daar niet van, maar jezus deze zanger is echt een ontzettende zeikerd.
Dat vond ik de vorige albums ook al een issue bij The Smiths, en dat is niet verbeterd.
Als ze een andere, gezelligere zanger hadden was dit absoluut 4 sterren, nu is het gewoon ok.
Hoe verder dit ablum gaat hoe geirriteerder ik raak. WAAROM heeft deze band deze draak van een zanger? Want instrumentaal klinkt dit zó goed!! Hoor die bassline op Barbarism... Echt, what couldve been ...
FAVO: The headmaster ritual, Well I Wonder
Beck
2/5
Vorige Beck album was dodelijk saai.
Deze is dat eigenlijk ook, ondanks de poging om het spannend te maken met een ongevraagde schreeuw tussendoor.
Ik ben er van overtuigd dat dat er alleen maar in zit om te zorgen dat de luisteraar niet echt compleet in slaap valt.
Novacane is een bizar nummer met rare bleeps en bloops ofzo. Maar ook een soort dikke hiphop kick?
Bizar nummer. Maar wel interessant, kan ik van veel van Becks muziek niet zeggen! Maar WAT is het idee om eerst dat bizarre nummer te hebben en dan meteen weer de meest zaaddodende alternative rock aller tijden er vlak achter?
Weet Beck iets wat ik niet weet?
Dit album is dus eigenlijk toch minder saai dan gedacht, het is zelfs vrij experimenteel. Jammer alleen dat het niet heel goed is...
FAVO:
The New Pollution, Novacane
Tracy Chapman
4/5
Interessant album!
Groot deel is protestnummers a la What's Going on? Maar qua muziek pakt ze inspiratie uit traditionele pop, folk en zelfs wat Afrikaanse invloeden op bijvoorbeeld Mountains o things.
Het helpt dat ik Tracy Chapman niet goed ken buiten de grote hit om, maar dit is als eerste kennismaking een zeer prettige.
Nummers gaan richting het einde wel iets te veel op elkaar lijken en het is in elk geval duidelijk dat de sterkste nummers op het begin zitten.
Die conclusie maakt het een heel erg prettig album, maar niet een 5 sterren dit is perfect album.
Geen schande, alsnog een lekker album!
FAVO: Talkin bout a revolution, Fast Car, Baby can I hold you, Why?, For my lover, For you
Brian Eno
3/5
Vreemd ambient album.
De nummers die er uit springen zijn ook meteen echt prachtig, bijna ontroerend mooi, maar te veel verzand in vrij minimale, bijna saaie stukken muziek.
Ik vraag me dan toch een beetje af of dit album op de lijst had gestaan als er niet Brian Eno onder stond, maar een andere naam.
Tot nu toe weten we dat er 4(!) Brian Eno albums op de lijst staan en ik denk wel dat als ik er dan 2 moest kiezen, deze er tot nu toe onderdeel van was.
Ik heb me geen moment geërgerd en het is op een gekke manier toch zo interessant dat ik eigenlijk de behoefte voelde om nog eens te luisteren na afloop om te kijken of ik iets had gemist.
Dat is zeker wel eens anders geweest!
FAVO: Becalmed
Ute Lemper
3/5
Uhm ok, interessant! Dit is een soort filmmuziek album denk ik?
Het zijn allemaal nummers die geschreven zijn door anderen? Met een ijzersterke stem van Ute die er doorheen klinkt.
Want jezus wat heeft deze vrouw een stem!!!
De muziek is echt ontzettend filmisch en schetst vrij gemakkelijk een beeld dat hierbij hoort.
Wel is de muziek vrij veel van hetzelfde, dus hoewel ik het grotendeels episch vind is het uiteindelijk ook ietwat saaiïg?
Denk dat Ute haar stem dit album echt een beetje red hier!
Uiteindelijk moet ik zeggen dat dit album gewoon een soort musical is.
Ik haat musicals. Album is dus gewoon een soort van prima.
FAVO: The case continues, passionate fight, Streets of Berlin
Duran Duran
4/5
Lekker saxo solo in Rio als opener. Sowieso prettig dat het een 'ander' genre is met pop/disco achtige klanken!
Duran Duran is natuurlijk een ontzettend bekende naam, maar ik kan niet zeggen dat ik heel veel van dit album ken op het eerste gezicht.
Rio is ook een lekkere funky opener, maar lonely in your nightmare haalt al het momentum uit het album...
Hungry like the wolf is de grote hit, gezien de streams, maar komt me eerlijk gezegd niet echt bekend voor? Wel echt een lekker nummer!
Alleen het eerste nummer had ik best wel verwachtingen omdat het meer funky en disco klonk.
Met wat poppy invloeden, maar dat hoor ik eigenlijk nauwelijks nog terug, Duran Duran is toch een vrij standaard rockband zo te horen...
Ik neig sterk naar 3 sterren.
Tot Save A Prayer, wat een bizar mooi nummer is dat eigenlijk, je hoort de wanhoop in de stem en de muziek.
Met de synthstukken op de achtergrond is dit een absoluut hoogtepunt van het album, had alleen zo graag gezien dat er meer van het album in dezelfde stijl was gedaan.
The Chauffeur is ook een goede laatste plaat, maar zo goed als Save a Prayer word het niet meer, prettig album!
FAVO: Rio, Hungry Like the wolf, Save a prayer, The Chauffeur
2/5
Godverdomme
Godverdegodver
Wonderwall
WAAROM
Ok, ik probeer me hierover heen te zetten, is de rest van het album dan misschien wel heel goed?
Ik ga eigenlijk gewoon niet zo goed op de zanger van Oasis.
Hij valt voor mij in het rijtje zeikerige zangers die ik niet zo goed vind, op het punt dat er karaoke versies van Wonderwall zijn geweest die ik bijna beter vind.
Mijn theorie waarom het zo'n bizar populair nummer is om te coveren is dan ook dat mensen het origineel horen en denken "Ik kan dit beter".
De gedachte is zeker door mijn hoofd geschoten nu net.
Alles bij elkaar; ik ben geen fan hiervan.
Het is vrij gezapige popmuziek. en dan ook nog eens met een matige zanger.
FAVO: Dont look back in anger, Champagne Supernova
Amy Winehouse
2/5
Na de 5 sterren van Back to Black kan ik wel zeggen dat ik ontzettend benieuwd ben naar dit album, en wat valt dit dan toch tegen zeg...
Back to black is hit na hit na hit en daar baal ik eigenlijk als het album voorbij is, maar bij deze heb ik meerdere keren op de klok zitten kijken of ik onderhand niet klaar was.
De fun en vooral de sfeer die op Back to Black domineert is compleet afwezig hier.
Ik heb geen whisky cafe feeling hier, totaal niet zelfs. En dat is toch wel iets wat ik niet had verwacht. Er zijn nog steeds momenten waarop Amy wel alle aandacht pakt, maar eerlijk gezegd merk je ook op dit album dat ze zelf nog zoekt naar 'haar' sound en vooral ook dat de productie minder sterk is.
FAVO: Intro/ Stronger than me, Fuck me pumps, Help yourself
The 13th Floor Elevators
2/5
Ja, dit is een psychrock album.
Dat is 1 ding wat zeker is.
Rare geluiden, en echt die old school zang, wat ook weer kan komen door de mono recordings op het album zorgen voor een echt klassiek psychrock album.
Ik houd niet zo van psychrock.
Een hoop klinkt gewoon niet zo interessant en ik vind dit wel echt gedateerd klinken als ik eerlijk ben.
En fuck, waarom moet dit een dubbel album zijn? Bijna anderhalf uur is echt veel te lang van deze muziek. De cover is wel echt heel vet!
Uiteindelijk kies ik er voor om alleen de mono versie te luisteren, gok dat ik dan de 'beste' of meest accurate versie heb en ja...
Ik ben gewoon geen fan van psychrock of rock uberhaupt. Dit album voelt als hetzelfde nummer voor vrijwel het hele album, ik waardeer wel dat het waarschijnlijk de allereerste in zn soort was.
Maakt het alleen nog geen goede muziek.
FAVO: Splash 1, You don't know
John Lennon
2/5
Fuck John Lennon, hypocriete lul dat ie is.
Met dat uit de weg, Imagine is wel gewoon een mooi nummer.
Altijd benieuwd of de rest dan dat niveau haalt of in de buurt komt of dat het een Layla en andere nummers situatie is.
Ik probeer me niet te irriteren aan de hypocrisie van de heer Lennon, ik ben tenslotte een groot Kanye fan alleen dan wel voordat ie echt gestoord was.
En ik moet zeggen, het valt me mee. Je moet de teksten vooral negeren, want dit album is voor een groot deel "Heb toch medelijden met me! Ik heb het echt heel moeilijk!!!" het album, en dat klinkt toch wat minder geloofwaardig van iemand die als protest zichzelf opsluit in bed in het Hilton. Er zijn slechtere plekken laat ik maar zeggen.
Had ik dit album moeten luisteren voor ik doodga? Mwah, het is prima.
Er zitten een paar echte stinkers in(I dont wanna be a soldier mama, Oh Yoko!) Maar de titelsong, op de hypocrisie na, is gewoon een goed nummer.
Zelfde geld voor mij voor Jealous Guy en How?
Maar de rest is te matig voor een 'Goed'.
FAVO: Imagine, Jealous Guy, How?
Ryan Adams
3/5
Een country album met een omgekeerde Amerikaanse vlag op de cover.
Is dit het lijflied van de Amerikaanse BBB?
New York, New York heeft niets te maken met het bekendere nummer van Frank Sinatra en op het 2e nummer is de mondharmonica al gespot hoor!
Dus dat betekend dat dit een lekkere Yeehaw Honkey Tonk plaat word, kan niet anders!
En tsja, dat is eigenlijk precies wat het is. Het is een country album, niet veel meer, niet veel minder.
Als je van country houdt vind je dit leuk, als je het haat vind je het verschrikkelijk.
Ik vind het prima, dus vind ik dit prima.
Wel alleen maar Disc 1 geluisterd, zo goed is het ook weer niet.
Nobody Girl pakt me, ik ben toch een echte progrocker he, dus nummers van meer dan 5 minuten hebben al snel een streepje voor!
Mijn god, zelfs met maar 1 disc duurt dit album wel lang hoor. De eerste helft van disc 1 red dit album tot een prima 3 sterren, maar het had echt niet langer moeten duren!
FAVO: New York, New York, Answering Bell, When the stars go blue, Nobody Girl
The Doors
3/5
Beetje een bluesy rock album, bevalt me best goed als een maandagochtend album.
Valt me alles mee, ook omdat de stijl van The Doors erg prettig wegluistert.
Alabama Song is een heel grappig nummer, voelt een beetje als een soort mengelmoes qua genres.
Light my fire is de grote hit van dit album, en dat hoor je!
Verfrissend dat de 'grote' hit eens niet als eerste nummer staat, ook al is dat ook 1 van de bekendere nummers.
Alles bij elkaar, vind ik dit absoluut een prima album, duurt ook precies lang genoeg!
FAVO: Break on through to the other side, Alabama Song(Whisky Bar), Light my fire
Keith Jarrett
4/5
Super interessant album!
Prachtige jazz en dit album is dus gewoon bijna alleen maar de piano.
Bizar hoeveel kracht en emotie toch uit dit ene instrument gehaald worden.
Het gekreun tussendoor is echt hilarisch, haalt je ook een beetje uit de muziek maar zorgt voor een lichte toon tussendoor.
Ik heb 2nummers als FAVO gemarkeerd, maar het is ontzettend lastig om daadwerkelijk nummers als favoriet te markeren.
Het vloeit in elkaar over en gaat door als een enkel stuk muziek.
Hoe besloten is wat de afzonderlijke stukken zijn; geen idee, ik denk dat het gewoon de limitatie was van de vinyl platen.
Prachtalbum, kan soms iets te lang duren en het vraagt nogal wat aandacht, maar dit is voor mij een sterke 4 sterren!
Sabu
4/5
Gek album weer, zitten in een bijzondere hoek!
Dit is waarschijnlijk toegevoegd omdat er nou eenmaal meer muziek is gemaakt dan alleen Britpop.
Prettige afwisseling en ik kan altijd wel genieten van de muziek op dit album, maar de recording is helaas vrij matig en er zijn wat nummers die gewoon niet goed lopen.
Als het wel goed loopt dan swingt het ook meteen lekker en vibe ik dit album heel goed!
Nummers zoals een Simba trek ik gewoon niet zo goed, het is een soort jazzy nummer met hier en daar een soort oerkreet.
Andere nummers hebben meer de Call and Response die bekend is van deze stijl muziek.
Ik snap dat dit een cultuur ding is en probeer ze hier niet op af te rekenen en ben oprecht blij dat de nummers die wel bevallen ook echt leuk zijn.
Daarnaast; GOD wat ben ik blij dat dit geen rock/Britpop/Neil Young album is, krijgen ze bij dezen een sterretje van me erbij.
FAVO: El Cumbanchero, Choferito-Plena, Rhapsodia Del Maravilloso, Aggo Ellegua
The B-52's
4/5
Ah nee niet weer een rock album...
Of wacht, dit funkt? Best wel hard zelfs???
Ik vermaak me?????
Ik zal niet te snel klagen, blijkbaar is dit ook geen straight up rock, maar is het New-wave, het zal wel. Duidelijk is in elk geval dat dit echt vermakelijke muziek is voor me!
Rock Lobsterr is 1 van de leukste nummers die ik ooit heb gehoord, wat een topplaat hahaha
Sowieso is dit album echt pure pure fun. Love dit album, ik word er echt vrolijk fan, want wie de fuck bedenkt een nummer Theres a Moon in the sky(Its called the Moon).
Sorry hoor, maar dat is pure genialiteit in muziekvorm.
Dikke dikke dikke 4 sterren is dit voor mij!
FAVO: Planet Claire, 52 girls, Rock Lobster, Theres a moon in the sky
Eric Clapton
2/5
Dit is een blues album, maar dan niet een goed blues album.
Het is ontzettend gezapig, en volgens mij grotendeels ook covers.
Ik snap oprecht niet waarom dit de versie van I Shot The Sheriff was die een hit werd? De Bob Marley versie is een stuk beter??
Dit album is heel traag, en ik krijg er vrij depressieve gevoelens van, misschien dat het door de zielige gitaar komt of het feit dat alles boven de 60 bpm als te snel zal worden ervaren. Clapton klinkt goed, zowel op de gitaar als qua zang, maar het geheel onttrekt zich gewoon niet uit de sadboysgitaarhoek waar het nogal in vast hangt.
Ik irriteer me niet zo erg aan Eric Clapton, het is vast en zeker een lul, maar dan mogen ook alle Beatles en drie kwart van de hiphop albums er weer af.
Puur muzikaal vind ik Eric Clapton een hele fijne stem hebben, hij zit alleen tijdens dit album net te veel op zn eigen pik, waardoor het vooral hele saaie trage blues is. En zelfs dat heb ik wel eens beter gehoord...
FAVO: Give me strength, Let it grow
Elvis Costello & The Attractions
4/5
Ik ben echt een sucker voor lekkere beats, dus The Beat is right up my alley.
De up-tempo nummers zijn zo ongelooflijk veel beter dan de ballads(Little Triggers klinkt echt niet goed) en ik ben er nog niet helemaal uit wat ik nou van de zanger vind.
Hij klinkt als een soort overdreven versie van zichzelf? Als dat ergens op slaat?
Sowieso vind ik de instrumenten en de beats echt de ster van dit album, de zang is vermakelijk maar instrumentaal is het album echt top.
Soort van funky of is dat weer new wave? Geen idee, misschien ben ik stiekem een new wave fan, goed om te weten.
FAVO: The beat, Pump it Up, i dont wanna go to Chelsea
Muddy Waters
3/5
Wát een album opener. 1 van de meest bekende gitaarriffjes allertijden.
Start dus heel erg lekker, maar ik ga het toch zeggen;
Ik vind Blues niet zo'n prettig muziekgenre.
Het voelt vrijwel allemaal als precies hetzelfde qua muziek en de zang is niet spannend genoeg.
Het is voor mij de matige voorloper van rock en daar ben ik al niet echt wild van. Soul leunt veel zwaarder op muziek en op zang, maar blues is vooral hele lange ingewikkelde gitaarsolos.
En dan veel call & response qua zang. Ik ben geen fan.
Muddy zelf ziet er echt geweldig uit, man ziet er uit als je gezellige oom op verjaardagen, das natuurlijk een groot pluspunt!
Echt een lastig album om te reviewen, ik ga het nooit meer aanzetten, maar heb me zeker niet geirriteerd aan de muziek ofzo. Ik denk dat ik uitkom op 3 sterren, prima maar dat ligt meer aan dat ik niet van Blues houd
FAVO: Mannish Boy
The Coral
4/5
Wat een leuk verrassend album is dit!
Ik verwachtte standaard 13 in een dozijn rock, maar dit doet me een beetje denken aan die oude old school rock.
Zanger heeft een goed prettig randje op zn stem die ik echt goed trek en daarnaast is het instrumentaal gewoon echt goed.
Wel kakt het album nogal in halverwege, met Skeleton Key als dieptepunt voor mij. De rest swingt wel nog steeds best wel goed, maar het haalt niet meer het niveau van de eeste paar nummers die ik echt fantastisch vind met I Remember When en Dreaming of you als absoluut hoogtepunt.
Toch vind ik dit absoluut een vermakelijk album en is dit zeker geen straf geweest om te luisteren.
FAVO: I remember When, Dreaming of you, Goodbye
Pixies
1/5
Wat een fucking horror.
Something Against You is gewoon herrie. Dit is geen muziek meer joh, gewoon rammen op een gitaar en een drumstel terwijl iemand in een microfoon schreeuwt.
Gelukkig duurt dit album maar iets meer dan een half uur, maar in die tijd kun je beter iets anders doen.
Where is my mind is een bekend nummer, maar geen goed nummer.
Ik haat, echt haat, de zanger van deze band. Wat een fucking drama is dit.
The Pixies? Een groot deel van de muziek klinkt als geluid vanuit dixies.
Jane Weaver
3/5
Een heerlijk dromerig album, de titel Modern Kosmology past echt perfect!
Het eerste nummer is een soort acid plaat, ik ken de artiest ook verder niet maar haar stem bevalt me heel goed.
Instrumentaal blijft ook dat dromerige en zweverige van toepassing, maar ik trek het wel goed.
Ik denk dat dit het dichtst bij een pop album in de buurt komt op dit moment!
Na een tijdje is het wel echt meer van hetzelfde en merk ik dat ik de insteresse begin te verliezen.
Instrumentaal is het echt wel vet, met nummers als The Architect waar gewoon dikke synths inzitten die echt bijdragen aan de sfeer van dit album.
Maar vocaal enzo is het misschien toch niet zo vet als ik in het begin dacht, het is best wel nice maar niet geweldig ofzo.
Dusja, dit album in 1 woord samengevat?
Vibes.
FAVO: H>A>K, Slow Motion, The Architect, I wish
Fleetwood Mac
2/5
Dit mist voor mij wel echt alle spanning van Rumours.
Het is een te lang album met ruim een uur aan muziek, maar vooral mist dit album echt pit.
Het is een beetje een gezapig album.
Er zit echt wel goede muziek in, ik vind Sara en Angel nice, maar dat is echt niet genoeg op ruim 20 nummers.
Het grootste deel klinkt alsof iemand naar Rumours heeft geluisterd en daar een soort slap aftreksel van heeft gemaakt.
Nee ik ben hier niet heel enthousiast over, er zit denk ik een prima album in van 10 nummers, maar het dubbele aantal is dan weer zwaar overdreven.
Ohja, Tusk is ook een ijzersterk nummer.
FAVO: Sara, Angel, Tusk
Violent Femmes
2/5
Wat een plaat, Blisters in the sun klinkt oprecht goed, maar Confessions is echt om te janken zo slecht.
En dat gebeurt nu bij meerdere nummers, dat de zanger maar een beetje schreeuwt en klaagt in de microfoon, pfoe dit is niet makkelijk om door te komen!
nee dit was zeker geen favoriet album, er zaten een paar prima nummers in, en 2 nummers die ik echt wel leuk vond, maar het grootste deel vond ik echt ondermaats.
De Xylofoon solo in Gone Daddy Gone was een spaarzaam hoogtepunt.
FAVO: Blisters in the sun, Gone Daddy Gone
Buffalo Springfield
3/5
ok, dit is een standaard rock album, en dan opeens. Uit het niets.
Everydays.
Een soort jazzy, soulish nummer, fan-fucking-tastisch!
Sowieso, wat een crazy flex is het om als band letterlijk maar 2 jaar te bestaan maar in die 2 jaar dus wel echte klassiekers op te nemen?
Ja ik moet zeggen dat dit album me echt alles meevalt, dacht eerst dat ik dit helemaal niets zou vinden, want hallo het is een stokoud rockalbum,maar ik trek het beter dan gedacht.
Het swingt op best wel wat momenten nog en het is muzikaal gewoon beter dan verwacht!
FAVO: Everydays - Live, Good Time Boy
The Police
2/5
Ik heb dus best wel een zwak voor Sting.
Vooral zn solowerk vind ik echt geweldig, het werk met The Police ken ik niet zo goed.
Tuurlijk ken ik Message in a bottle, en ik vind dat absoluut een fijn nummer, maar ik merk dat ik bijvoorbeeld Bring On The Night niet zo goed trek, het klinkt alsof Sting het nummer ook niet helemaal red ofzo?
Sowieso is het wel een beetje wennen deze soort van reggae.
Walking on the moon is ook echt een fijn nummer, maar het kwaliteits verschil tussen de hits en de rest is gigantisch. Ik heb ook een beetje het idee dat de niet hits gewoon ook slordiger zijn als muziek?
Nee, buiten de hits vind ik dit gewoon echt geen goed album. Het is slordig en rommelig en klinkt gewoon totaal niet als wat ik verwacht van Sting.
FAVO: Message in a bottle, Walking on the moon
David Ackles
2/5
- We have Leonard Cohen at home.
Leonard Cohen at home:
Nirvana
3/5
Ik was best wel fan van het unplugged Nirvana album, nu dan de originele nummers en ze klinken inderdaad flink anders.
Behoorlijk stukje steviger dan het unplugged album en dat werkt voor mij niet altijd even lekker.
Valt het iemand anders ook op dat Nirvana wel altijd hetzelfde doet?zachte muziek, zachte basslijn, kurt die iets zegt over hoe zn dag gaat EN DAN SCHEURENDE GITAREN WAAARBIJ ER GESCHREEUWD MAG WORDEN YEHEEEEEEEEE
Begrijp me niet verkeerd, de muziek klinkt best wel goed en ik vind veel nummers vermakelijk, maar het valt me wel echt op.
Oh en ik houd gewoon echt totaal niet van de hele heftige schreeuwerige nummers zoals Territorial Pissings. Dat is herrie en niets gaat me ervan overtuigen dat het niet het geval is.
Endless, Nameless is een abslouut dieptepunt en gewoon echt herrie. Haalt voor mij het album naar beneden naar een 3 sterren. Sorry iedereen die dit album altijd de hemel in prijst, ik vind het gewoon niet zo goed.
FAVO: Smells like teen spirit, Come as you are, Lithium
Red Hot Chili Peppers
2/5
Ja jezus...
Ik zit echt even in de rock hoek.
Opzich grappig dat dit album en mn vorige(Nevermind van Nirvana) op dezelfde dag zijn uitgekomen.
De peppers zijn voor mij echt niet zo spannend, ik snap dat hun hits hits zijn geworden, die zitten vaak best wel goed in elkaar, maar alles daaromheen is zo ontzettend matig.
Ik kan een halfuur hiernaar luisteren en je niets erover vertellen.
Is het goed? Mwah, het is gewoon een beetje op de achtergrond...
Het word wel weer tijd voor een goed album als je het mij vraagt, heb het hier ondertussen wel weer mee gehad.
2e helft van het album is wel echt een stuk beter dan de 1e helft.
Maar ik hoop echt dat dit het laatste Peppers album is, ze zijn echt niet zo goed dat ze meer albums op de lijst verdienen.
FAVO: Give it away en Under the bridge. Had ik je ook van tevoren kunnen vertellen.
Oh en they're Red Hot, gewoon omdat het een belachelijk nummer is, gelukkig is ie kort!
Patti Smith
3/5
Wat een raar album weer...
Het begint echt lekker, Gloria is vol met energie en een stevige rockplaat, maar Birdland klinkt alsof Patti in paniek raakt, met de muziek er achteraan.
Altijd fijn een paniekaanval die is opgenomen en op een album terecht komt!
Gelukkig herpakt Patt zich weer met Free Money dat gewoon een lekker nummer is , beetje Blondie achtig? Zelfs een klein beetje Fleetwood Mac dat je er in hoort!
FAVO: Gloria, Free Money, Land Horses
Sugar
2/5
Dit is 1 van de meest vergetelijke albums die ik ooit heb gehoord.
Hoe is dit een album dat je echt gehoord moet hebben voor je doodgaat?
If I can't change your mind is het enige nummer dat ik misschien nog een keer er uit zou kunnen pikken.
Verder is dit misschien wel de meest gezapige rock die ik ooit heb gehoord zeg.
De mix klinkt ook niet helemaal goed, waardoor de drums VEEEEEEEL te hard zijn op alle nummers.
De zang is ook echt niet te verstaan, maar heel eerlijk? Ik heb toch niet het idee dat ik er veel aan mis.
FAVO: If I can't change your mind
Morrissey
3/5
Soort Bowie light mixed met een beetje Leonard Cohen?
Klinkt heel moody, doet me vooral sterk denken aan het Blackstar album van Bowie.
Toch vind ik een hoop ook nogal vergetelijk.
Speedway en het hele lange nummer zijn episch en springen er absoluut uit, maar een hoop komt voor mij niet boven 'mwah' uit.
Toch halen die nummers het wel boven een slecht uit, dus 3 sterren. Ik vind Morrissey wel echt een goede stem hebben, moet gezegd!
FAVO: The more you ignore me, the closer I get, Speedway
Blur
3/5
Wat is dit?
Een Blur album dat opent met een nummer dat ik daadwerkelijk goed vind????
Word dit dan toch het moment dat ik blur begin te 'begrijpen'?
Nou, nee.. De rest is voornamelijk weer paint by the numbers Britpop.
Voor mij betekent dat; saaie muziek en ook dit album duurt weer echt veeel te lang voor de kwaliteit die ik er uit haal.
Absolute dieptepunt is Bad Holiday.
Maar ook de ballads en de andere hits vind ik er nu niet echt enorm uitspringen.
The debt collector springt er wel uit, maar dan positief! Een soort draaiorgel nummer? Hi-la-risch hahaha
Vind dit wel het beste Blur album dat ik tot nu toe heb gehoord. Het is iets minder pretentieus allemaal en er klinkt wat meer plezier in het album.
Zorgt ervoor dat ik ook beter door het album kom dan bij voorgaande Blur releases.
Wel benieuwd, hoeveel Blur albums staan er op deze lijst?
FAVO: Girls & Boys, The debt collector
Yes
3/5
Het is een nogal interessant album.
Ontzettende progrock en dan weer een paar korte nummers waarin korte vreemde geluiden worden gemaakt?
Ik weet het niet, ik hoopte een beetje op een soort van 70s/80s rock album, maar het is een stuk meer progrock.
Nu ben ik daar blijkbaar nogal fan van, als ik kijk naar de eerdere progrock albums, maar nu voel ik m nog niet helemaal.
Vooral de kleinere nummers vind ik geslaagder. De meer experimentelere nummers pakken me niet altijd.
De instrumentale nummers vind ik heel vet! Die zijn soms een soort jazzy, heel nice!
Alleen omdat er vrij veel matige punten zitten op het album kom ik toch uit op een ratign van 3 sterren. De highs zijn highs, maar er zijn heel veel experimenten die gewoon niet zo goed uitpakken.
FAVO: Roundabout, Long distance runaround, Mood for a day
Jack White
4/5
Bluesy, rocky opening met Missing Pieces die ik meteen echt goed trek!
Minder scheurende gitaar, meer bluesy jazzy sound, ik hoop nu al dat dit de rest van het album zo blijft!
Het begint in elk geval echt lekker, ik trek de zang van Jack best wel goed, de gitaar is aanwezig maar niet van dat jankerige scheurende gitaarspel wat ik bij The White Stripes vaak het geval vond.
De nummers zijn ook niet zo groot en massaal als daar vaker het geval was.
Wie Jack verteld heeft dat er een instrument als de piano bestaat: hulde.
Dat zorgt echt voor een prettige tegenhanger tegen het verder vrij klassieke rock n roll geluid. Zonder de piano zou ik het album een stuk minder goed trekken denk ik.
FAVO: Missing Pieces, freedom at 21, I'm Shakin', hip poor boy,
Mj Cole
4/5
HET IS EEN ELEKTRONISCH ALBUM, GOD ZIJ DANK!!!
Wel een album dat fucking 2 uur !?!?!?!??! duurt...
Ik sla disc 2 in eerste instantie over, maar sorry een album kan gewoon bijna niet 2 uur lang goed genoeg zijn.
UK Garage album? Niet een genre dat ik snel hier had verwacht, maar ga niet liegen, ik vibe het best wel!
Alleen sorry hoor, maar 2 uur? Het is echt bizar...
Het album zelf is verder echt heel fijn, een soort relaxte UK garage en GOD wat ben ik blij dat het niet het zoveelste Britpop/rock album is.
Het is absoluut niet het beste album ooit gemaakt voor mij, maar ik snap wel dat het baanbrekend was toen het uitkwam.
Het kakt hard in, en dan komt rough out here als een soort vibey soul disco plaat! Jammer dat het album gewoon te lang is, want ik heb me echt heel erg goed vermaakt met heel veel nummers op dit album!
(grootste compliment is dat ik uiteindelijk toch disc 2 geluisterd heb, zat er toch wel erg lekker in)
FAVO: Crazy Love, Sanctuary, Sincere, Rough out here, Slum King, Hold on to me, Degrees
2/5
Niet zo'n bijzonder album.
Kwaliteit van de recording klinkt nogal matig? Kan er ook mee te maken hebben dat het een vrij oud album is natuurlijk, maar het klinkt vrij standaard rock.
Sommige stukken klinken best leuk, maar niets waarvan ik echt zeg "Wauw! Dit is vernieuwend! Blij dat ik dít album heb gehoord voor ik doodga zeg!"
Het is punk, maar dan niet echt punk? een beetje een saaiere versie van punk, want hoewel ik geen fan ben is punk in elk geval niet saai.
FAVO: White Girl
Elvis Presley
3/5
In het rijtje: superbekende artiest maar eigenlijk nog nooit echt naar muziek geluisterd: Elvis!
Ontzettend benieuwd hiernaar, ik ken Blue Suede Shoes wel maar verder eigenlijk helemaal niets van de beste man.
Deze I've got a woman cover is echt dramatisch... Tutti Frutti is daarentegen wel een grappig nummer, een beetje jazzy en funky. Dat is sowieso dit album iets meer dan het andere Elvis album dat ik heb gehoord voor deze lijst.
Maar eigenlijk vind ik de tragere meer bluesy nummers beter dan de snellere dansbare nummers(Uitzondering voor Blue Suede Shoes natuurlijk)
I'll never let you go little darling haalt mijn theorie van De ballads zijn beter genadeloos onderuit want dat is niet best. Voordeel; de nummers duren max 2 minuten!
Eindoordeel": Some good, some bad, some horrible. Prima album, voor de tijd waarschijnlijk revolutionair, moet je nagaan als ze toen al Hudson Mohawke hadden...
FAVO: Blue Suede Shoes, Trying to get to you, Blue moon
Iggy Pop
3/5
Lust for life is wel even een knaller van een opener zeg! En dan staat hier ook nog The Passenger op wat daadwerkelijk een prachtig nummer is, dat moet haast wel betekenen dat dit Iggy Pops beste album is!
Nou het is in elk geval beter dan het album met The Stooges, daar kwam ik echt nauwelijks doorheen. The Passenger is nog steeds een heel sterk nummer, en het album is een stuk meer gepolijst dan de punk rock van The Stooges. Minder het idee dat maar wat geschreeuwd word en dat is altijd fijn.
De hits zijn, wederom, wel echt de hoogtepunten van dit album. De rest is toch vrij vlak voor mij.
Alles bij elkaar, is het prima om doorheen te komen, gelukkig niet zo PUNK als The Stooges
FAVO: Lust for life, The passenger
Bauhaus
3/5
Hahahah godverdomme zeg... Wat IS dit voor album?
Gothrock word het als genre genoemd?
Depri-rock had een andere mooie titel geweest zeg.
Maar dit is dus totaaaaaaal niet mijn muziek, ik snap de aantrekkingskracht wel met de het depri gitaarwerk en de zielige lyrics, maar ik irriteer me meer dan dat ik spontaan eyeliner begin te dragen.
Sommige nummers klinken juist weer heel uplifting? Bijzonder contrast op dit album, zeker niet alles werkt voor me, ik vind een hoop vrij matig, maar het 1 na laatste nummer(met alle namen, ga ik niet nog eens uittypen) dat vind ik dus echt geweldig.
Super trippy, bizar einde aan een vreemd album. Gecombineerd met de duistere cover kom ik dan toch tot 3 sterren, maar dat is wel grotendeels door het 1 na laatste nummer!
FAVO: Of lilies and remains, Mask, 1. David Jay 2. Peter Murphy 3. Kevin Hasking 4. Daniel Ash
The Jesus And Mary Chain
1/5
Wat een fucking herrie.
Blijkbaar is dit noiserock?
Ik weet niet wat het is, maar als je je genre zelf al herrie noemt is er toch echt iets aan de hand.
Wil je nou zelf noiserocker worden? Het is heel simpel!
Je maakt de meest generieke Indiepoprock die je kan bedenken, heel belangrijk! Het moet echt ontzettend generiek zijn, dus niemand moet zich hierdoor aangesproken voelen.
Gedaan? Ok top, nu moet je net iets na de helft het nummer COMPLEET VERNAGGELEN.
Verpest je gitaar, stel je microfoon kut af en vooral ook R E V E R B!
Het is nu belangrijk dat je echt kut muziek maakt, het moet niet te luisteren meer zijn!
Is je dat ook gelukt? Heb je het opgenomen en iemand gek genoeg gevonden om het uit te geven?
Top! Nu zal over een jaar of 40 een nietsvermoedende muziekfan zijn ochtend compleet verkloot zijn omdat je troep om de een of andere reden word opgenomen in een 1001 albumlijst.
FAVO:
Het einde, ik word hier actief kwaad van.
KISS
2/5
Kiss is de band die door zo stoer proberen te lijken altijd een beetje kneuzig op me overkomt.
Maar; de muziek dan.
Dit is echt pure Hairmetal. Je ruikt en proeft de haarlak bijna op het moment dat je dit album aanzet.
Alles aan Kiss en aan dit album schreeuwt over de top voor mij.
Ik vind het gewoon hilarisch dat hun image blijkbaar zo heftig en duister was. Er gingen verhalen rond van koeientongen enzo, en dan heb je de muziek.
En dat is eigenlijk gewoon laffer dan welke hardrock band dan ook.
Ik vind de over de top, jezus wat is dit eigenlijk foute nummers het beste.
Ballads moeten ze echt niet doen(Waarom heeft Beth de meeste plays op dit album???)
Want eigenlijk is de zang gewoon best wel slecht.
Had ik dit echt moeten horen voor ik doodging? Mwah, waarschijnlijk staan ze hier vooral op omdat het KISS is en ze revolutionair zijn als live act.
FAVO: Detroit Rock City, Shout it out loud
The Doors
4/5
Meer Doors? Ik ben er eigenlijk altijd best wel positief over, omdat ze een soort prettig midden houden tussen rock en blues. Met ook wat invloeden van Jazz.
Ook vind ik de zanger gewoon een hele prettige stem hebben!
Ja ik kan the Doors prima hebben en dit album is voor mij denk ik degene die me heeft overgehaald dat ik ze écht goed vind!
Hiervoor was het soms net iets te veel standaard rock, en daar houd ik gewoon niet zo van. Dit is iets meer vreemde blues en jazz en dat trek ik een stuk beter!
Hoeveel The Doors albums staan er in deze lijst alleen? Want dit is al nummer 4 volgens mij.
Het album mist net een beetje het laatste beetje waardoor ik het een fantastisch album vind, het blijft toch net hangen op een heel goed. Geen schande natuurlijk! Maar wel jammer, denk dat ik het middenstuk net iets te meh vond en te langdradig voor 5 sterren, maar verder is dit een ontzettend goed album en wat ik iedereen zou aanraden die The Doors niet kent!
FAVO: Love her madly, Cars hiss by my window, L.A. Woman, L'america, WASP, Riders on the storm
Led Zeppelin
2/5
Led Zeppelin...
Ik snap niet wat mensen hier nu zo geweldig aan vinden, misschien heb ik nog niet het juiste album gehoord maar dit is gewoon niet zo bijzonder voor mij.
Dit klinkt gewoon als simpele hardrock, ik ben vooral geen fan van de zanger.
Anderhalf uur is veel te lang voor een album trouwens, of het moet echt goed zijn en continue iets nieuws doen en dat is gewoon niet het geval bij dit album.
Nummers worden compleet uitgesmeerd, al was het 11 minuten durende In My Time of Dying wel mijn favoriet, tenminste totdat de zanger besloot dat dit nummer wel wat enthousiast gekreun kon gebruiken!
Kashmir, als grootste hit, voelt een beetje als 'Blauwe Ballen het nummer'. Het hele nummer voelt als een opbouw naar iets episch, maar eigenlijk komt het niet helemaal tot ontploffing?
God, ik ga slecht op de zanger zeg, wat een vervelende stem...
Als instrumentaal trio had ik dit denk ik best 3 of 4 sterren kunnen geven, maar deze zanger, gecombineerd met het feit dat dit album te veel tjak bevat, vooral in de 2e helft zeg.. Dat zorgt toch echt voor 2 sterren, wat een lange zit zeg..
FAVO: Trampled under foot, Bon-Yr-Aur
Flamin' Groovies
3/5
"WAUW, dit album MOEST ik echt luisteren!"
Is niet een gedachte die door mn hoofd ging tijdens dit album. Het is een rock album, maar niet een heel bijzonder rock album ofzo.
Er is gekozen voor een harde gitaar, en soms een rustige akoestische.
Prima joh, het is allemaal niet zo speciaal als je het mij vraagt.
Vind de rustigere nummers wel prettiger dan het snellere hardrock werk.
Dit album is prima, het is een rock album. Word er niet echt warm of koud van. Maar ik ben me ook niet actief aan het irriteren.
FAVO: Have you seen my babies, Doctor Boogie, Whiskey Woman,
Yes
2/5
P R O G R O C K
Oftewel; Jazz voor (en vooral door) oude witte mannen!
Ik vind progrock over het algemeen best wel prima, maar ik trek Yes nog niet zo goed merk ik.
Dit voelt voor mij mee als "Te lange nummers want dat hoort bij Progrock" ipv "Te lange nummers want je wilt een soort verhaal vertellen en je hebt nooit geleerd wat een punt is dus verleng je de zin tot het oneindige"
Nee, ik vind dit album vooral langdradig. De lange nummers houden eigenlijk niet echt mn aandacht vast, en voor progrock? Is dat best wel een groot issue.
De nummers die wel mn aandacht vasthouden zijn wel prima hoor, maar gewoon niet wereldschokkend.
Ik heb 2 favorieten, en die vind ik ook echt nice, maar ik betwijfel een beetje of ze er op andere albums ook uit waren gesprongen.
FAVO: I've seen al good people, A venture
The Prodigy
4/5
Fuck yeah, intro en dan vooral het eerste nummer zet meteen de toon van wat je van dit album moet verwachten.
Namelijk een soort fuck you HYPE album.
Holy shit, soms vergeet je het maar Voodoo People SLOOPT!
Sowieso, dit album is dikke acid, dikke elektro vibes, LOVE dit!
Denk dat ik dit album zelfs iets beter vind dan Fat of the land, dit album is veel meer chaos en DnB terwijl het andere album meer gepolijst voelt?
Dus: chaotisch album, lekker veel 303s, dikke acid synths en moddervette drums.
Het enige wat het van de 5 sterren weghoudt is toch een beetje de matige troep die er tussen zit soms, maar zeker een album dat je moet luisteren voor je dood gaat!
FAVO: Break & Enter, Voodoo People, Speedway, No good, One love, Claustrophobic Sting
Jimi Hendrix
3/5
Dit album is een soort showcase.
Kijk: Dit is wat super getalenteerde muzikanten zouden KUNNEN doen!
En ik ben het ermee eens, alles klinkt zeer indrukwekkend en ingewikkeld.
Maar dit is gewoon niet echt iets wat ik ooit ga luisteren als ik lekkere muziek wil horen.
Er zitten heel veel tempo wisselingen en andere technische dingen in, nogmaals: Briljant.
Maar jezus, soms wil ik gewoon naar muziek luisteren omdat de muziek goed is, niet meer en zeker niet minder.
Dat Noel Redding nummer was trouwens niet nodig. Hele matige toevoeging aan een verder prima album.
Alleen ik word hier niet zo wild van als sommige andere mensen, als ik gitaar kon spelen was ik hier vast meer fan van.
En dat is beetje de conclusie van het hele album; ik ben hier gewoon niet kenner genoeg voor, dus is het een prima album.
FAVO: Wait until tomorrow, Little Wing, If 6 was 9, One rainy wish
Beastie Boys
3/5
Ah fuck, méér Beastie Boys??
Ik zou dit vet moeten vinden, want ze hadden zo'n grote invloed op hiphop door hun samples enzo; maar ik kan ze echt niet uitstaan.
Lyrics zijn ontzettend matig, hun beats zijn vaker gewoon hardrock, metal en punk.
Ik ben er steeds meer van overtuigd dat Beastie Boys hiphop is voor mensen die niet van hiphop houden. Prima, maar duw het in godsnaam niet zo door mn strot.
De recording klinkt trouwens vrij matig, en dat is een stijlkeuze want op het eerste nummer is dat niet het geval. Daarna klinken ze alsof ze ergens onder een weg staan op te nemen, fucking irritant.
Dit album is wel meer funky en jazzy dan de vorige albums en eigenlijk klinkt dat grotendeels prettig. Jammer dat die klojo's er nog steeds overheen schreeuwen, want Root Down is funky as fuck.
Wauw, het is bizar - je hoort het kwaliteitsverschil tussen Tip en de Beastie Boys. Zul je zien dat er maar 1 album van Tribe op de lijst staat, ik weet wel minstens 3 albums die er af zouden kunnen zodat je meer hebt van de Tribe.
Beste album van de Beastie Boys voor mij, en dat komt vooral omdat er heerlijke instrumentale stukken op staan en er een fantastische Q-tip feature op staat. Wel duurt dit album nog steeds veel te lang en zijn die gasten onuitstaanbaar...
FAVO: Root Down, Get it Together, Futterman's rule, Ricky's theme,
Goldfrapp
3/5
Dit voelt een beetje als muziek die op de achtergrond speelt in de H&M, aggressief pleasende muziek.
Niemand zal dit haten, maar ik kan me niet echt voorstellen dat er die-hard fans van deze mensen zijn.
Het is allemaal prima, ik kan niet echt een nummer benoemen of wat er dan bijzonder aan was. Ik heb 3 nummers als FAVO gemarkeerd, en die waren erg mooi. Denk ik?
Geen idee eigenlijk. Ik ga nog even een veel te goedkoop, maar matig geproduceerd t-shirt kopen
FAVO: Happiness, A&E, Cologne Cerrone Houdini
The Kinks
3/5
In eerste instantie vreeste ik een beetje dat dit een super standaard rock album zou zijn, maar ik moet zeggen dat ik me best wel heb vermaakt!
Ja, er zitten vrij veel standaard nummers op, en dit album is absoluut te lang, maar ik heb me prima vermaakt met de vreemdere nummers!
Maar helaas staat er ontzettend veel bloat op dit album, heel veel nummers die totaal niet nodig waren. Tin Soldier Man is wel echt een geweldig nummer, net als afternoon Tea.
Dat zijn nummers die er uit springen, maar helaas leunt The Kinks net niet genoeg naar de raardere kant, als ze die volkomen hadden omarmt(en het album korter hadden gemaakt) had het zeker 4 sterren kunnen zijn, nu is het onder de streep gewoon een prima album.
FAVO: Harry Rag, Tin Soldier Man, Afternoon Tea, Waterloo Sunset,
Leonard Cohen
3/5
Geen banaan op de cover, dat is natuurlijk al jammer en een puntje in mindering!
Wel fijn; de diepe stem waar Leo toch bekend om staat. Zijn zang, die eigenlijk geen zang is maar voordragen van z'n teksten en de vrij minimale instrumenten op de achtergrond.
Ik kan er wel van genieten, alle albums van Leo ademen sfeer!
Moet wel zeggen dat ik de nieuwere Leo albums beter vind. Dit is zn debuut album en dat hoor je ook wel een beetje. Hier kun je het nog een beetje zingen noemen wat hij doet, en zn stem is nog niet zo diep en duister zoals op latere albums.
Wat wel nu al opvalt; zn teksten. Deze man draagt voor wat er gebeurt en je word meegezogen in zn wereld.
Maar eerlijk; hij probeert op dit album meer te zingen, en dat moet ie gewoon niet doen. Ik wil een veel te diepe stem die me vertelt wat de fuck er aan de hand is terwijl er op de achtergrond zachtjes een piano speelt ofzo.
So long, Marianne is wat mij betreft een dieptepunt. Veel te hard aan het proberen te zingen, man práát gewoon!
Uiteindelijk vind ik het geen vervelend album om te luisteren. De sfeer druipt er van af en nog steeds is de stem van Leo prettig om naar te luisteren. Wel is het duidelijk zn debuut en is hij nog zoekende qua sound.
FAVO: Suzanne, The Stranger Song,
Television
2/5
Ik weet niet..
Dit voelt als een album dat ik al een keer of 10 heb geluisterd?
Er is niet zoveel dat er nu echt uitspringt.
Wat me opvalt zijn de zware nadruk op gitaren en de lange nummers/solos.
Die schelen wel, zorgen in elk geval voor wat interessants dat de aandacht er bij houdt, maar ik heb nu niet het idee van "Goh wat ben ik gelukkig dat ik dit album heb geluisterd"
Het staat op de lijst, ik heb het geluisterd, vond 2 nummers interessant en mooi en ben nu weer toe aan een volgend album want ik ben nu de rest al weer vergeten.
FAVO: Marquee Moon, Torn curtain
Solomon Burke
4/5
Ik hou niet zo van Rock n Roll.
Maar Rock n Soul is goed te verteren!
Sowieso scheelt het dat Solomon echt een werkelijk fantastische stem heeft.
Doorspekt met soul en emotie, deze man kan het telefoonboek voorlezen en ik zou het geweldig vinden!
De nummers zijn kort, maar daardoor wel precies lang genoeg om de aandacht erbij te houden.
Het album zelf is maar net iets langer dan een half uur en meer hoeft ook niet van me.
Na dit album wil ik niet perse meer, ik ben gewoon blij met wat ik heb gehad.
Dat is ook meteen het enige puntje van kritiek, het lijkt na afloop allemaal iets te veel op elkaar en dat houdt het weg van 5 sterren, maar dat dit een welverdiende 4 is, dat staat buiten kijf!
FAVO: Cry to me, If you need me, Can't nobody love you, Someone to love me, You're good for me,
LCD Soundsystem
3/5
Ik heb dit album ooit eens geluisterd, omdat het zulke goede reviews kreeg. Weet nog goed dat oh baby echt een hoogtepunt was, en is eigenlijk. Wat een prachtnummer is dat!
Hoe het een soort van ontploft en maar blijft opbouwen, prachtig.
Maar ik weet ook nog best wel goed hoe ik dit album super vet vond, voor een half uur ongeveer. Dat het gewoon veel te lang was en na een tijd me niet meer zo pakte als dat het in het begin wel deed.
En eerlijk; alle nummers duren me eigenlijk steeds net 2 minuten te lang.
Neemt niet weg dat eigenlijk elk nummer gewoon ijzersterk begint en ik me ontzettend goed heb vermaakt met dit album. Denk dat hij daar mazzel mee heeft, maar het word geen 5 sterren.
Daarvoor is het album te lang, lopen sommige nummers te lang door en is het allemaal net niet onderscheidend genoeg. Toch vind ik dit wel een album dat je absoluut moet luisteren voor je dood gaat!
Och jezus, was vergeten hoe verschrikkelijk de laatste 3 nummers waren... Die zijn echt taai om doorheen te komen. Hier zit een fantastisch album van 7 nummers in, jammer dat het nog bijna een half uur langer duurt.
Die laatste 3 nummers, is toch een 3e van het album, haalt het naar beneden naar 3 sterren. Wat een verschrikking zijn die laatste paar nummers. Jammer, want het begin en het middenstuk zijn echt makkelijk 4 sterren waard.
FAVO: Oh baby, other voices, how do you sleep?, tonite, call the police
Creedence Clearwater Revival
3/5
Een soort van country rock?
Het is best wel vermakelijk, half country, half blues, half rock.
Kom je op 1,5 uit, niet helemaal logisch maar wel best prettig.
Echt het album begint heel erg lekker, maar merk wel dat de nummers nogal in elkaar overlopen. Het is een soort brij van classic rock waarin het ene in het volgende nummer overloopt. Geen vervelende brij, ik heb het prima op staan, maar nummers springen er niet echt uit.
Totdat...: Die verschrikkelijke Heard it through the grapevine cover. Jezus wat is dat jammer. Waarom in godsnaam moet de cover 11(!!!!!) minuten duren? En dan ook nog proberen een van de beste zangers ooit te coveren. KOM OP !
Heb wat zelfkennis!?
Verder is dit album gewoon heel veel van hetzelfde. Ik heb me geen seconde geirriteerd, dat was opzich fijn, maar ik heb niet veel momenten op het puntje van mn stoel gezeten of dat ik omver werd geblazen door de geweldige muziek.
Het was allemaal best wel prima, ik denk wel dat ik eerlijk gezegd 4 sterren had gegeven, als die draak van een cover niet op het album stond.
Jammer joh.
FAVO: Ramble Tamble, Up Around the Bend, Long as I can see the light
3/5
Ja, dit is dus echt paint by the numbers country muziek.
Haat ik dit? Nee zeker niet.
Hou ik hiervan? Ook absoluut niet.
Teksten zijn wel echt Z W A A R depressief zeg, jezus.
Ik ben niet vies van wat sadboi muziek, maar dit is wel echt depri.
Een heel album, wat trouwens gewoon genoemd is naar niet thuis komen als je gezopen hebt en dan zin hebt in Lovin', klinkt niet heel gezond als ik eerlijk ben.
De stem is wel ijzersterk trouwens, muzikaal heeft het niet zo heel veel om het lijf, maar het is geen vervelend album eigenlijk. Prima doorheen te komen, duurt ook nog niet eens een half uur, dus dat scheelt natuurlijk!
FAVO: There goes my everything, the shoe goes on the other foot tonight
AC/DC
4/5
Ja ik vind dit dus echt een guilty pleasure.
Gewoon dat heerlijke over the top geschreeuw van de zanger, je weet als je het aan zet al waar dit hele album over gaat: R O C K en R O L L.
En dat is het ook eigenlijk.
Maar eigenlijk; wat maakt het soms ook uit? Verneuk je stembanden en probeer mee te zingen, doe matige duivelshoorns met je handen en probeer te headbangen met die paar haren die je nog hebt; ROCK ON HELL YEAH
Wel toegegeven, het album had niet langer moeten duren, de hits zijn echr wel het sterkste punt van het album en mijn god deze arme man zijn stembanden. Maarja, zoals ik al zei: FUCK YEAAAAAAAH
FAVO: Shoot to thrill, Back in Black, You Shook me all night long
Sam Cooke
4/5
Oei, ik hou niet zo van live albums, dus ben zeer benieuwd of dit dan het album gaat zijn die me gaat overtuigen dat ik gewoon een zeikerd ben.
Sommige nummers zijn heel ruig, niet heel vreemd; is uit 1963!!!
Maar nummers als Cupid klinken eigenlijk echt heel erg goed zeg!
Echt hele lekkere, bijna vuige Jazz en soul is dit zeg. Sam heeft echt de tijd van zn leven, dat kun je gewoon horen.
Ik geloof meteen dat Sam hier gewoon een feest aan het geven was. Zn stem klinkt top, de muziek helaas niet altijd even goed, maar dat word goed gemaakt door het publiek dat duidelijk de tijd van hun leven heeft.
Eerlijk; ik ben best een beetje om, dit was top en pure soul en laat zien hoe fucking vet een soul show kan zijn.
FAVO: Feel it, Cupid, Medley, Twistin', Having a party
Echo And The Bunnymen
3/5
Het begin was best wel nice, maar al vrij snel word alles een soort gezapige Post Punk brij.
Mn issue met deze muziek is dat het allemaal zo depri klinkt en zo erg hetzelfde klinkt. Waar het begin dan best wel fris is enzo, word het al vrij snel meer van hetzelfde.
Gelukkig heeft post punk de korte albumduur van punk zelf overgenomen, maar verder vind ik het toch al vrij snel saai.
Echt een beetje een issue dat ik heb met post punk, het klinkt zo erg hetzelfde. Vond wat dat betreft het album van The Doors een verademing omdat het ook wel in de post-punk hoek zat maar vernieuwend genoeg was dat er echt verschil in de muziek zat. Wel gezegd dat ik me zeker niet heb geirriteerd aan de muziek en dat het gewoon vrij prima was allemaal.
FAVO: Do it clean, Monkeys, Crocodiles
Grateful Dead
1/5
Album hoes is lekker relevant, alhoewel net iets te laat.
Maar deze muziek, mijn god zeg, ik heb zelden zo'n saai en slap album gehoord.
Dit is een van de meest zaaddodende albums die ik ooit in mn leven heb geluisterd.
Het voelt als folk/kerk muziek, maar dan zonder de bonus dat je na het luisteren tenminste naar de hemel gaat.
Ik begrijp dan ook echt helemaal niet waarom dit zo'n geliefd en sterk beoordeeld album is? Misschien dat reviewers tijdens het luisteren in slaap zijn gevallen en daardoor wakker werden met andere, ongetwijfeld betere, muziek weer aan.
FAVO:
Elvis Costello
3/5
Hetzelfde nummer, maar dan 13 nummers lang, maar toch vibe ik het wel?
Het is wel minder goed dan het andere Elvis Costello album.
Vind ook nog steeds de zang het grootste minpunt van het album, het leunt echt veel meer op de beat en de instrumentals.
Ook voelt het allemaal een beetje als heel erg gericht op nostalgie? Totdat ik er achter kwam dat dit album uit 1977 kwam, nevermind!
Het is dus gewoon een redelijk modern klinkend, maar ook tijdsgeest pakkend, album uit 1977.
Ik vind het vooral best goed te pruimen, niet elk nummer hit, maar als het hit dan vermaak ik me echt dikke prima hiermee.
Had ik dit perse moeten luisteren voor mn dood? Mwah, ik denk dat 1 Elvis Costello album zat zou zijn, maar volgens mij zitten er nog een aantal in...
FAVO: Alison, Sneaky Feelings, i'm not angry, Watching the detectives
Sly & The Family Stone
4/5
Wauw, dit album was iets hoor!
Stand is een soort funky protest song, en dan nummer 2...
Dit is een soort funky protest album? Een soort van als je sex zou willen hebben maar ook Public Enemy wilt luisteren.
En dan is dit volgens mij nog ouder dan PE ook!
Ja dit is gewoon keiharde funk, met nog eens een boodschap er in ook.
Keihard, en natuurlijk fijn dat het 7e nummer voor mij zo bekend is, een 13 minuten durende funky jazzy interlude. Perfect man!
Enige reden dat het niet 5 sterren krijgt is toch omdat sommige stukken helemaal doodvallen en minder hard funken dan ik toch wel van een 5 sterren funk album verwacht. Maar een absoluut verdiende 4 sterren!
FAVO: Stand, Everyday People, Sex Machine, You can make it if you try
The Offspring
1/5
God, dit voelt echt als een verwaterde, slechtere versie van punk.
Ik geloof meteen dat dit op de Tony Hawk soundtrack stond, maar die vond ik door nostalgie wel heel vet en dit niet.
Het voelt eerder als een gast die Tony Hawk speelde en dacht 'Dit kan ik ook!' en het dan vooral net niet goed heeft nagedaan.
God, wat haat ik Punk toch, ook dit soort verwaterde, meer poppy punk. Het is allemaal keiharde gitaar en dan een beetje schreeuwen.
Maarja, mensen zullen vast hetzelfde zeggen van hiphop of elektronische muziek.
10 minuten durende laatste nummer? Zoek het uit, ik ga Tony Hawk spelen.
FAVO: What happened to you
The Specials
3/5
Hahha wauw! Een Ska album?
Wachten op een Madness album ondertussen.
Ik heb wel een klein zwak voor Ska. Het is domme fun, je moet het vooral niet te serieus nemen.
Daarnaast betekend Ska eigenlijk altijd een trompet of saxofoon en daar word ik al snel gelukkig van!
Ska is wel echt een genre dat je in kleine mate tot je moet nemen vind ik, dus ben benieuwd of ik een heel album kan trekken!
Ja het is best te pruimen, ik word wel vrolijk van dat belachelijke ska geluid. Absoluut niet een album dat ik meteen weer aanzet of waarvan ik vaak zal denken 'He ff lekker dit album aan knallen' maar voor deze lijst? Dikke prima hoor!
Niet wereldschokkend, tenzij je het wereldschokkend vind dat er een ska album op de lijst staat, in welke ik het opzich wel met je eens ben hoor.
FAVO: Message to you Rudy, Nite Klub, too much too young
New Order
2/5
Ja dit is vet, Joy Division was echt nog een rock band, hier hoor je al veel duidelijker de synths in en het elektronische neemt steeds meer de overhand.
Perfect Kiss is voor mij een erg sterk intro op deze plaat, met een langer intro en een lekkere dikke synth solo als outro, inclusief kwakende kikkers op de achtergrond!!
Kijk, dan heb je me gewoon hoor.
Pfoee, de zanger is wel echt matig. Er worden hier best wat hogere tonen enzo gevraagd, valt me vooral op in Sunrise, en hoewel het instrumentaal best wel vet is haalt de zang het gewoon echt niet.
Het klinkt alsof hij niet de vaste zanger is en gewoon een karaoke bar is binnengelopen.
Gewoon dat pure, "Oei, hij haalt deze tonen echt niet" Dat genante moment, daar doet de zang me sterk aan denken. Hierdoor merk ik ook dat mn favoriete nummers de instrumentale nummers zijn, die zijn duister, langgerekt en moody. Dát is wat ik hiervan verwacht en wat ik wil.
Mijn god, het word ook met het nummer slechter zeg, jezus... Kan iemand deze zanger uit zn lijden verlossen??
Face up is het absolute dieptepunt, dit is gewoon ernstig.
Zonde van de muziek die verder best prima is, maar dit is echt niet te luisteren, jezus christus... Ik heb jankende honden gehoord die beter klonken.
FAVO: Perfect Kiss, Elegia
Fishbone
3/5
WAT? 2 ska albums, op 3 dagen? Wat de fuck hahaha
Nou, gaan we weer hoor. Vorige ska album was echt prima.
Jammer, Ma and Pa is echt een lekker ska funky nummertje, maar er staat ook ontzettend veel rock en hardrock op dit album en dat trek ik toch echt een STUK minder.
Het album is echt zwaar schizofreen en gaat álle kanten op, van een hardrock plaat, naar een funky jazzy nummer.
Ik vind de zanger trouwens wel best prettig, fijne afwisseling na die draak van New Order.
De muziek van Fishbone is instrumentaal wel echt ijzersterk met leuke melodiën. De zang is prettig, maar soms ook heel vreemd en qua genre zijn ze niet erg vast. Dat zorgt er wel voor dat het album lekker wegluistert, maar ik zou je nu niet kunnen zeggen wat het typische Fishbone geluid is. Misschien is het gewoon 'Ja'?
FAVO: Ma and Pa, Bonin in the boneyard, One Day, Slow Bus movin
Leonard Cohen
5/5
Fan-tas-tisch.
Eerder het Bowie album gehad wat hij aan het einde van zn leven maakte en op de een of andere manier vond ik dat al geweldig.
Maar wat Leo hier doet...
De man had altijd al een bepaalde zwartgalligheid om zich heen, en natuurlijk helpt zijn ontzettend zware stem goed mee, maar dan nog. Dit album is iemand op zn sterbed. Hij overweegt zn hele leven, waar ging het fout? Had hij dingen anders kunnen doen?
Ook de ontzettend minimale instrumenten dragen echt bij aan de sfeer. Ik kan me absoluut voorstellen dat ik vaker niet dan wel in de stemming ben om dit album aan te zetten, maar als je in de stemming bent dan is er denk ik bijna geen beter album voor te stellen dan dit.
Heel af en toe word de zware stem van Leo onderbroken door een koor. Je-zus wat is dit een sfeervol album zeg!
Fantastisch album, zelfs zonder banaan op de cover.
FAVO: Alles, het album onderscheidt zich moeilijk in losse nummers, maar dit is echt een front to back album. Je luistert dit bijna niet als een single hier en daar, maar in plaats daarvan luister je het hele album.
Tom Petty and the Heartbreakers
3/5
Hmm, het begint best wel lekker met Breakdown en Hometown Blues.
Ik begon zelfs naar 4 sterren te neigen!
Maar de 2e helft van het album vind ik dan weer echt matig en ondermaats.
Ook het populairste nummer van het album, American Girl, vind ik dus echt helemaal niets aan.
Jammer Tommerd, maar het begin van het album met iets meer bluesy nummers pakte me wel echt, hou je er toch 3 sterren aan over, ook omdat het album lekker kort is en ik weer over kan tot de orde van de dag.
FAVO: Breakdown, Hometown Blues, Anything that's rock 'n roll,
R.E.M.
2/5
Goh, dit is nou niet echt een album waar ik heel warm van word.
Het mist ook nog eens de hits van R.E.M.
Ik weet niet man, ik vind dit echt een dodelijk saai album.
De zang is meh, instrumentaal gebeurt er naar mijn mening niet genoeg.
Krijg nogal Radiohead vibes hiervan, wat in mijn geval is dat er het generieke rock is met een ontzettend vervelende zeikerige zanger er overheen.
God, dit album duurt maar 40 minuten, maar ik verveel me echt dood hierop.
Het is echt niet slecht hoor, totaal niet, maar het is gewoon zulke saaie inspiratieloze meuk, voor mijn ongeoefende oren dan. Dat kan natuurlijk volledig aan mij liggen, maar dat is het nadeel als je mensen zelf laat reviewen.
Ook zat mensen die Daft Punk niets vinden, en die hebben objectief gezien gewoon een verkeerde mening.
FAVO: Orange Crush
Einstürzende Neubauten
2/5
Hahaahahah WAUW
Wat een ongelooflijke knaller is dit.
En dat meen ik, dit album is agressief, duister en klinkt als een soort hellscape.
Dit is wel echt een album dat ik nog nooit heb gehoord en hopelijk ook nooit meer ga horen. Het bezorgt me een soort ongemak, maar volgens mij is dat ook de bedoeling hiervan?
Ik vind het geen 1, gewoon puur omdat ik me veel meer heb geirriteerd aan andere albums, met bijvoorbeeld matige zang.
Dit album is gemaakt met een doel; en dat doel haalt het wel echt grandioos.
Ok ja maar weet je... Ik was echt wel bereid om dit 3 sterren te geven voor innovatie en niet het duizendste Britpop/rock adjacent album te zijn. Maar het duurt bijna een uur he...
Dit album is toch echt een beetje als een grap die eerst heel funny is, tot je je realiseert dat die gast het echt meent; en dan is het gewoon voornamelijk ongemakkelijk.
Toch krijgt het 2 sterren. Ik heb nog nooit zoiets gehoord en zal dit album ook niet snel nog eens aanzetten. Maar dit is wel waarom ik ooit met deze lijst ben begonnen. Om nieuwe muziek te ontdekken, het liefste ook nieuwe genres. Dit album vind ik dan dus echt een stuk interessanter dan Britpop/Rock album nummer 500.
FAVO:'U-Haft-Muzak
Fleet Foxes
3/5
Ja dit is dus echt hele fijne wegluister muziek.
Als dit folk is, vind ik het een stuk beter te trekken dan Simon & Garfunkel wat dan weer een stuk minimaler is en kalmer.
Hier zit iets meer pit in, misschien door de drums, misschien door de grotere nadruk op gitaar.
Het is wel nog steeds wat slappig, maar het voordeel is dat dit album letterlijk niet eens 40 minuten duurt. Dan ben je er prima snel doorheen en heb je nauwelijks tijd om je kapot te ergeren aan het gezapige geluid.
Ja dit is best wel prima, ik kan me voorstellen dat ik dit best wel eens wil luisteren op een luie zondagochtend ofzoiets.
Ok kom hier toch weer een beetje van terug. Had het idee dat ik al bijna klaar was met dit album en toen bleek dat ik pas op het 4e nummer zat. Het gaat toch wel een beetje vervelen na een tijdje. Het is een prima folk album, niet zo actief slap als Simon & Garfunkel, maar het funkt nog steeds niet bepaald de pan uit.
FAVO: White Winter Hymnal, Blue Ridge Mountains
Bob Dylan
2/5
He verdomme...
De muziek is echt wel goed, de teksten zijn echt fantastisch, maar waarom...
Waarom is Bob Dylan niet gewoon schrijver gebleven?
Like a rolling stone is een goed nummer, het had een fantastisch nummer kunnen zijn als iemand anders het zong.
Het is allemaal ook gewoon ontzettend langdradig en ik geloof niet dat een mondharmonica zo zou moeten klinken.
Ik ben gewoon echtechtecht geen fan van Bob Dylan, zn muziek is gewoon totaal niet voor mij. Wie heeft ooit bedacht dat Desolation Row bijna 12 minuten moet duren?
FAVO: Like a rolling stone
Eminem
4/5
is dit het beste hiphop album aller tijden?
Zeker niet.
Was dit desondanks de soundtrack voor mn jeugd?
Nee, ik was eigenlijk net de generatie daarna. Maar ik heb zo ontzettend veel Eminem geluisterd en hij is absoluut verantwoordelijk voor mn liefde voor hiphop dat dit album voor mij persoonlijk bijna alleen maar bangers bevat.
Ohja, de Ken Kaniff skit... Wat een drama godver.
De muziek verder is echt goed, wel zwaar gedateerd en vol leunend op shock value.
Maar Holy shit, Ems flow is echt fantastisch. Luister naar Drug Ballad, hij flowt zo ontzettend soepel daar over de beat, das gewoon echt genieten.
Kim is nog altijd een van de beste, heftigste voorbeelden van pure horrorcore. Er is bijna geen nummer dat ongemakkelijker is om te luisteren dan dit.
Dit album is voor mij nog altijd generational en gewoon een fantastisch voorbeeld van waarom Eminem tot de GOATs gerekend word.
Niet alles is nog even sterk, en nummers als Kim zijn verschrikkelijk, maar het past in die tijdsgeest nog altijd. Ik ben niet helemaal objectief, want Eminem is absoluut de eerste artiest waar ik echt fan van was. Maar toch, is dit een welverdiende 4 steren voor mij!
FAVO: Kill you, Stan, Who knew, The Way I Am, The real slim shady, Im back, Drug Ballad, Bitch please 2, Criminal
Chicago
3/5
Het Wikipedia stuk heeft het over een rock album, maar eigenlijk voelt dit vooral als een jazz en funk album aan tot nummer 4 ongeveer.
Ja eerlijk, dit funkt echt heel hard! Kende deze band niet maar dit voelt als een funky, jazzy rocky hybrid en ik ga daar best wel goed op tot nu toe.
Wel benieuwd of dit aanhoudt, want het album duurt ruim een uur.
He godverdomme.. Free form guitar is dan weer echt een bak herrie... Niet om aan te horen dit. Duurt ook rustig bijna 7 minuten.
Ik ken een Duits concept album waar dit niet op had misstaan.
En het frustrerende is dat ik de muziek opp dat Duitse noiserock concept album beter vond dan Free Form guitar, daar is echt niet doorheen te komen. Krijg je gewoon een hele ster aftrek van, donder op.
Zucht.. Waarom zijn er zoveel albums die als laatste nummer een of andere draak doen van ruim een kwartier? Als het werkt vond ik dit oprecht een prettig wegluisterend album, maar uiteindelijk duurt dit me toch weer een beetje te lang.
Vermakelijk, leuk ook die blazers maar het album had prima een stuk korter kunnen zijn en dan nog net zo goed.
FAVO: Introduction, Does anybody really know what time it is?, Listen, Im a man
Sonic Youth
2/5
Ja ik vind hier niet zo heel veel aan.
Ben me actief aan het irriteren ook, niet omdat het slecht is ofzo, maar omdat het voor mij allemaal zo nietszeggend is.
Het is niet dramatisch en ik kan me echt voorstellen dat mensen het top vinden, maar ik ben zo klaar met albums die ruim een uur duren en vrijwel allemaal als rock klinken.
Dit is rock met D I S T O R T I O N! Dus dat dan is het heel iets anders! Toch? Zo werkt dat?
Het zal wel, het is slecht opgenomen rock, of punk, of wat dan ook.
Het duurt me allemaal in elk geval veeeeeel te lang, had gehoopt op een beter album om mn 400e te vieren, maar dat zit er helaas niet in.
Dieptepuntje is Total Thrash, titel is wel accuraat, en dan vooral die verschrikkelijke outro van 3 minuten...
Nee, hier is niets van blijven hangen, behalve dat ze distortion hebben uitgevonden.
FAVO: Teenage Riot
The Pogues
4/5
Eigenlijk echt positief verrast!
Ik was een beetje bang dat het het zoveelste standaard rock album was, maar dit is een soort Ierse folk/piraten band?
Geen idee wat het precies is, maar ik heb me eigenlijk heel goed vermaakt hiermee!
Alleen de laatste paar nummers zijn ontzettend zacht? Geen idee hoe dat precies komt, maar gelukkig is het begin wel normaal qua volume en zelfs echt lekker weg te luisteren.
Nee echt. Piraten/Ierse folkrock, een genre dat ik nog nooit eerder gehoord had maar waar ik me best wel mee vermaakt heb.
4 sterren voor het verassingseffect!
FAVO: The Sick Bed of Cuchulain, A Pair of Brown Eyes, Sally MacLennane, Dirty old town
Bad Brains
2/5
"KOM MEE, we gaan een album opnemen!"
"Maar ik kan geen instrument spelen of zingen?"
"Maakt niet uit, doe alsof je lekker overdreven schreeuwzingt en dan voegt een of andere mafketel dit vast wel toe aan een 1001 albums die je echt moet luisteren voor je doodgaat lijst!"
Jezus, wat is het begin van dit album dramatisch, ik was al een recensie aan het schrijven voor een 1.
Maar eerlijk, de 2e helft herpakt zich best wel goed, met betere menging van alle genres die Bad Brains in 1 album wilt verpakken.
Want dat het niet alleen maar punk rock is, dat is duidelijk.
Er zitten momenten van standaard rock bij, stukken reggae(?) en hoorde ik zelfs wat rap?
2e helft van het album haalt het voor mij omhoog naar een 2e ster. Nog steeds niet iets wat ik graag aan zet, maar niet onluisterbaar.
FAVO: She's calling you
Super Furry Animals
2/5
Er is niet echt iets waar aan ik me meer irriteer dan een duizendste britpop album op deze lijst.
Ik begrijp werkelijk waar niet wat hier nu zo ontzettend bijzonder aan was dat dit op de lijst MOEST.
Opzich valt het mee hoe kut dit is, het is gewoon ontzettend beige.
Niet warm, niet koud, ik heb hier niet echt een mening over, kan dit album een dag aanhebben en dan nog steeds niet vertellen welke nummers er op staan.
Something 4 the weekend en Hometown unicorn vielen me trouwens wel positief op, dat red ze van een 1 sterren rating, maar daarbuiten? Maaaaaatig.
FAVO: Something 4 the weekend, Hometown Unicorn
Dire Straits
4/5
Ja shit, ik vond het vorige Dire Straits album echt verrassend leuk.
En eigenlijk begint deze precies hetzelfde, met een soort jazzy, bluesy gitaar waar ik gewoon echt heel lekker op ga.
Ben ik dan toch een oude witte man aan het worden?
Eerlijk, de gitaar en bass solos op dit album funken gewoon heel hard.
Sultans of Swing is ook gewoon een klassieker, best wel bizar dat dit hun debuut album was, ze klinken al zo gepolijst.
Nadeel van hun 'sound' is wel een beetje dat het ietwat verwaterd in het midden van het album, nummers 3 tm 5 is vrij matig en snel te vergeten.
Het album komt dan aan bij Sultans of Swing, wat natuurlijk een absolute knaller is, maar daarna kakt het toch ook weer een beetje in.
Ik irriteer me geen moment aan dit album en zou het prima vinden het nog eens te luisteren, maar buiten de FAVO nummers, kabbelt het toch voornamelijk voort zonder dat het echt mn aandacht pakt.
Toch denk ik aan 4 sterren, puur omdat het echt wel lekker weg luistert en precies lang genoeg is.
FAVO: Down to the waterline, Water of love, Sultans of Swing
The Stooges
2/5
Dit was... een album.
Ik geloof meteen dat dit een ontzettend belangrijk album was toen het uitkwam. Ik vind het alleen totaal niet een goed album.
De eerste 2 nummers waren wat mij betreft het beste, maar niet goed genoeg om ze echt op te slaan.
Daarna volgt een 10 minuten durende mantra(?) en daarna nog wat punk achtige rock...
Nee, dit trekt mij dan ook weer totaaaaaal niet, ben sowieso niet de grootste punk fan maar dit vat weer goed samen wat ik er dan zo matig aan vind:
Nummers klinken vooral distorted, de vocals zijn vaker slecht dan goed en nummers moeten vooral hard zijn met veel lawaai.
Punk is echt niet voor mij, ik geef hier wel 2 sterren voor, omdat ze er weinig aan kunnen doen dat ik punk matig vind en ik opzich me niet actief heb zitten irriteren aan het album.
The Sabres Of Paradise
3/5
EEN ELEKTRONISCH ALBUM, HET BESTAAT!
Zo fijn, als de auteur van dit boek er opeens weer achter komt dat er muziekgenres bestaan buiten rock, hard rock, punk rock en britpop.
Het is een beetje een breakbeat achtig elektronisch album? Zelfs ietwat ambient bij tijden? Of triphop, misschien is dat een betere benaming.
Ken de artiest niet, maar aanvankelijk verwachtte ik een soort dancehall album, maar dat kon er niet verder vanaf staan dan wat het daadwerkelijk is.
En god wat baal ik dan dat het een elektronisch album is, maar dat ik me werkelijk afvraag waarom dit album op de lijst is gezet in plaats van albums die het veel meer verdienen...
Denk aan een Just Be van Tiesto, een Out of the blue van System F, albums van Armin van Buuren of Freek Funk van Luke Slater...
Dát zijn allemaal top albums en verdienen het allemaal om op deze lijst gezet te worden, maar dat gebeurt niet want het is elektronisch.
Dit album is... Prima, niet ontzettend bijzonder en ik had hogere verwachtingen toen ik de beschrijving las. Het luistert echter prima weg, maar ik zal dit niet snel nog eens luisteren.
De laatste paar nummers maken eindelijk duidelijk waarom het album Haunted DanceHall heet. Daar word het een nare duistere plaat, precies waar ik een beetje op hoopte!
Wilmot werkte trouwens niet, maar heb ik via een andere manier toch kunnen checken; eigenlijk was dat mn favo nummer van het album, lekker vibey!
FAVO: Flight path estate, Theme, Ballad of Nicky MCguire, Haunted Dancehall, Wilmot
The Kinks
3/5
21 nummers??? WAUW en dan nog steeds onder het uur blijven.
Tiktok muziek uit 1966, best wel indrukwekkend eigenlijk!
Dit is dus gewoon al het 3e album van The Kinks, en ze zijn nog niet onder de 3 sterren gekomen voor mij. Best indrukwekkend als je bedenkt dat dit niet echt mijn muziek is normaal gesproken!
Ik denk dat ik The Kinks best wel goed trek omdat je gewoon het plezier hoort. Niet alles is even goed, soms is de zang gewoon echt slecht, maar ik heb continue het idee dat deze gasten zelf het tenminste ontzettend naar hun zin hebben. Dat is iets wat ik dus echt mis bij heel veel bands!
Ga wel zeggen dat ik dit het minste album vind dat ik tot nu toe van hen heb gehoord. Dit is echt gewoon te langdradig en niet 'raar' genoeg.
De piano klinkt nog wel nice op de achtergrond maar toch vind ik het allemaal vrij meh.
Het zegt denk ik genoeg dat ik na de eerste helft geen nummers meer heb opgeslagen, daarvoor was het allemaal te veel van hetzelfde.
Sunny Afternoon is de 'grote hit' op het album en eerlijk? Ik snap het niet, het haalt alle persoonlijkheid van The Kinks er uit voor mij en is eerder een soort Beatles achtige kloon dan dat het echt iets unieks is. Gewoon niet voor mij, dat kan natuurlijk ook!
Het is nog steeds niet slecht trouwens, ik vind dit album gewoon prima, 3 sterren voor redelijke middelmaat, ik had gewoon op iets meer gehoopt na 2 best goede albums.
FAVO: Dandy, A house in the country
The Pretty Things
2/5
Ja dit is dus een vrij standaard rock album.
Ik word hier niet echt warm of koud van, dat ik denk "Goh, blij dat ik dit gehoord heb zeg"
Het is allemaal super psychedelisch, en ik heb hier gewoon nog niet genoeg psychedelica voor gedaan om dit echt te kunnen waarderen.
Ik vind de blend tussen de super trippy muziek en dan weer het wat hardere rock werk wel echt hilarisch, beste nummer daarvoor is Defecting Grey, sowieso mijn favoriete nummer van het album, omdat het tenminste echt iets anders doet.
Dat nummer voelt echt als een bad trip in een nummer ofzo, met het continue herhalende "Sitting alone in a bench with you" en dan opeens weer een hard rock stuk erover heen.
Waarom word dit niet veel vaker gedaan op dit album? Leun gewoon volle bak op rare shit en dit album was veel interessanter geweest, nu is het voornamelijk 13 in een dozijn rock shit en heb ik me echt dood verveeld.
Jammer.
FAVO: She says good morning, Defecting Grey
Tom Waits
3/5
Hahahah wat is dít dan weer voor album?
Een soort piratennummer met Singapore?
Dat is tenminste de vibe die ik er van krijg, maar het gaat compleet los vanaf nummer 2.
Ik kan dit ook niet echt in een genre plaatsen, is het blues?
Ja dit is echt een vreemd, bizar album. Als je me verteld dat Tom het hele album straalbezopen is, dan geloof ik je echt meteen. Zo klinkt het namelijk compleet. Kan me goed voorstellen dat je dit niets vind, ik vind het zelf ook vrij lang duren, maar het is wel echt compleet iets anders dan wat ik al ken.
Daarnaast, dit komt uit 1985??? Het klinkt echt eerder als iets uit begin 1900.
Ik stel me hier een soort piraten kroeg bij voor, of dat dit in een cowboy film zit ofzo. Qua muziek en genres zit alles een beetje door elkaar heen, maar dit album is op 1 ding wel echt consistent: vibes.
En dat is stiekem 1 van de belangrijkste dingen.
God, duurt wel ballen lang hoor, zó leuk is het ook weer niet...
Ik ga hierna wel even een rummetje pakken. Het is vast ergens 5 uur toch?
FAVO: Singapore,Clap Hands, Time, Gun street Girl, Downtown train
Wilco
2/5
Pff. Ik weet niet man.
Heeft deze zanger ooit een goede dag gehad? Dat de zon scheen en dat hij zich gewoon echt lekker voelde?
Dat ie in de auto zat, aan kwam rijden bij een stoplicht en dat meteen op groen sprong?
Ik denk het niet, aan dit DUBBEL ALBUM te horen, ja een uur en 17 minuten pure jank muziek!
Wilco, ik ga er maar even vanuit dat dat de naam van de zanger is want ik vind dat een zeikerige naam die precies past bij deze zeikerige band, word denk in elk nummer gedumpt ofzo want JEZUS wat klinkt deze band zeikerig.
De nummers die als FAVO zijn gemarkeerd zijn dus zowaar wat meer 'uplifting' en met iets meer tempo, maar het overgrote deel is gewoon trage zeikmuziek.
Mijn god, had het complete dubbelalbum op deze lijst gemoeten? Waren we niet voldoende gestraft met alleen cd 1?
WAUW dat laatste nummer Dreamer in my dreams is hilarisch! Een soort fake-out doen en dan toch nog terug komen, alsof we daarop zaten te wachten? Het ontbreekt deze ontzettend matige band in elk geval geen seconde aan zelfvertrouwen!
FAVO: Monday, Forget the flowers, Kingpin
The xx
3/5
The xx zit voor mij echt in de hoek van bands die ik opzich wel ken qua naam, maar waar ik nooit echt in ben gedoken.
Ik ken natuurlijk Romy en Jamie XX goed als solo artiesten, en dat vind ik super dik, dus ben wel echt benieuwd!
Ja het klinkt absoluut als Jamie XX, heel erg moody, heel erg trippy. Ik merk wel dat ik de vocals best wel meh vind. Als dit een solo Jamie XX album was geweest had ik het denk ik een beter album gevonden.
Het begint wel erg sterk met Dangerous, maar het valt voor mij een beetje van een klif in het midden, daar is het gewoon echt hele trage en een beetje saaie Indie pop.
Het is een ok album, was hier niet super erg fan van maar heb me niet actief zitten irriteren ofzo.
FAVO: Dangerous, A violent noise, On Hold
Digital Underground
3/5
Allereerst R.I.P Shock G, wat een baas, denk dat Humpty de eerste comedy rapper is/was. Als je beseft dat dit rond dezelfde tijd uitkwam als N.W.A. en Public Enemy, fucking goud.
Deze gasten waren zo veel meer invloedrijk dan je op eerste gezicht zou zeggen, ik bedoel Tupac heeft zn allereerste gereleasede verse op een Digital Underground EP!
Jammer dat die er niet op staat, dat is oprecht mn favoriete nummer van hun.
Dit album dan, ja het is best wel funny, Humpty dance meteen als opener is gewoon humor.
Sowieso is het veel meer dikke basslines en zijn de beats veel meer funky.
Wel een nadeel, de nummers zijn echt te lang hoor. Niemand hoeft 9 minuten Doowutchyalike te horen...
Opzich zijn de beats funky, de rhymes zijn dik, maar ik denk wel echt dat dit album te lang is. Een album van 40 minuten ofzo? Dikke fun, nu? Duurt het me net ff te lang, maar nog steeds heb ik me niet zwaar zitten irriteren ofzo!
FAVO: The Humpty Dance, Underwater Rimes(remix), Doowutchyalike(eerste 4 minuten), Packet man
Neil Young
3/5
Ik weet het niet zo goed met Neil zijn stem. Soms klinkt het drama, soms klinkt het fantastisch?
Maar jezus, wat gaat de gitaar LOS op Southern Man! Moddervette solo, een piano speler is ook gek aan het gaan, supervet nummer zeg.
Ik weet niet zo goed wat ik van dit album vind. Het is kort, het is prettig om te luisteren, ik irriteer me eigenlijk geen moment, maar vind het ook niet super bijzonder ofzo?
Ik vind het een prima album, irriteer me geen moment er aan en Southern Man is absoluut een super vet nummer. De eerste helft van het album is absoluut het sterkst, daarna vlakt het toch best wel weer een beetje af.
Best knap dat er in een album van 40 minuten toch nog zo'n verschil in de 2 helften kan zitten?
FAVO: Only love can break your heart, Southern Man
The Temptations
4/5
Lekkere soul en funk plaat!
Sowieso kende ik The Temptations wel en ik vind hun stemmen al echt fantastisch, maar ik kende dit album niet!
Maar ff he, wat is deze versie van Heard it through the grapevine??
Dit is echt vrij dramatisch zeg.. Kan natuurlijk niet tippen aan de Gaye versie die we allemaal kennen.
Het is wel echt anders dan de Gaye versie, veel funkier. Sowieso is dit hele album echt een funk blauwdruk. Komt uit 1969 he? Besef dat even!
Dat er toen al zo hard gefunkt kon worden!
Eerste helft van het album is iets sterker dan de 2e helft, maar het album luistert heerlijk weg en is eigenlijk precies lang genoeg dat ik me niet ga irriteren ofzo.
Ik heb hier echt van genoten, sowieso een lekker soul of funk album dan heb je me al bijna!
FAVO: Cloud nine, Run away child, running wild, Hey Girl, Gonna keep on trying till I win your love
Simple Minds
3/5
Oeeh een new wave album! Heel nice! Lekker die dikke 80s synths, vind dat altijd zo vet klinken, instant sfeer ofzo.
Ik had hier echt zin in, het album begon ook heerlijk maar valt echt een beetje van een cliff daarna...
De 2e helft van het album is vrij saai en niet meer zo lekker 80s dikke new wave als waar ik op hoopte.
Ik ken de Simple Minds best goed, maar vooral hun nieuwere werk eigenlijk.
Ja nee, het is een lekker compact album, maar ik kan niet zeggen dat ik dit geweldig vond, het was een prettig album in het begin maar ik merkte dat ik eigenlijk ook vrij snel de muziek 'kwijt' was ofzo.
Dat het meer achtergrond muziek werd in plaats van mn aandacht pakte.
Jammer, het blijft een prima album hoor, maar ik vraag me af of ik deze had gekozen om op de lijst te staan, ik denk dat andere albums van hun beter zijn daarvoor.
Maar goed, het is deels geclassificeerd als Rock, dus er komen vast nog meer albums van de Simple Minds langs!
FAVO: Someone, Somewhere in Summertime, Promised you a miracle,
Badly Drawn Boy
2/5
Dit is letterlijk muziek die op de achtergrond van een of andere matige hipsterkoffietent gedraaid zouden worden.
Ik ruik de veel te dure matcha en koffie gewoon al, standaard optie is natuurlijk havermelk!
De cover van het album is eigenlijk veel heftiger dan de muziek, best funny hoe erg dat je verwachtingen kan beinvloeden.
Pff, ja dit is echt een taai album om doorheen te komen.
Dit voelt als zulke ontzettende nietszeggende muziek.
En zeikerig, en je weet ondertussen; als ik iets zeikerig vind dan word het geen hoog cijfer(Shout-out de zanger van Radiohead)
En dat is hier ook gewoon het geval, een album van ruim een uur waar iemand in mn oor aan het zeiken is... Ik word daar gewoon echt niet gelukkig van.
Had ik dit moeten luisteren voor ik dood ga?
Echt waar?
Ik denk dat ik dit echt prima had kunnen missen.
De beste man komt weg met 2 sterren, puur omdat ik me irriteer maar ik het ook weer niet zo dramatisch vind. Het is gewoon agressief meh. Mensen die hier wild van worden zullen vast ook wild worden van Knorr Wereldgerechten, dat is een beetje hetzelfde level aan spice.
Misschien is dit ook gewoon echt niet mijn genre. Kan ook natuurlijk.
NEXT.
FAVO: Bewilderbeast, Disillusion
Elis Regina
5/5
Wauw, soms hit een album gewoon echt perfect.
Niet geluisterd op de dag dat ik het album kreeg, wat een grijzige saaie dag was, bleek een top beslissing!
Dit album schreeuwt om zon, en eigenlijk nog belangrijker, om vrije tijd/weekend.
Het is blijkbaar een compilatie album? Dat verklaart de sprong van meer funky nummers naar ontzettend trage ballads. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit album nóg beter klinkt met een cocktail in de hand, zeker de meer funky/dansbare nummers
Dit is een heerlijk, jazzy funky album. Ik twijfel ontzettend of ik het een perfect album vind. Ik denk het toch net niet, daarvoor zitten toch een aantal nummers tussen die ik nét niet goed genoeg vind om als FAVO te markeren ofzo. Maar mijn god, een album dat je zo meeneemt naar Brazilië, dat kan toch niet anders dan 5 sterren zijn?
Sowieso geweldig dat ik hier nog nooit van gehoord heb, dat draagt ook wel echt bij aan de fun van dit album denk ik zo.
Ik heb het album toen het af was ook eigenlijk meteen weer aangezet.
Weet je wat, er zitten wat nummers tussen die ik iets minder vind, maar alles bij elkaar is dit absoluut een album dat ik veel vaker ga luisteren.
Ik pak hier minder snel een nummer uit dat ik wil horen, ik wil dan eerder het hele album meteen.
Op een zomeravond, op vakantie, maar ook gewoon thuis tijdens het eten ofzo.
Als je me nu vraagt welk album ik mee zou nemen naar een onbewoond eiland dan is dat dit album. Enig nadeel is dat ik dan dat eiland niet meer af wil...
FAVO: Vento de Maio, Sai Dessa, Tiro Ao Alvaro, So Deus e Quem Sabe, O que foi feito Devera, Saudade Eterna, O trem Azul, A Prendendo a jogar
The Monkees
2/5
Tsja, het is een soort Beatles adjacent bandje?
Ik kan ze niet echt. En ik ben er ook niet echt ondersteboven van.
Het is echt gewoon een soort ali express beatles, en ik ben al geen echt Beatles fan.
Het is vrij saai en gezapig allemaal.
Dit is weer precies het soort muziek waar ik niet van hou; Saaie muziek.
Het album duurt niet zo lang, als je niet de super expanded deluxe edition pakt, maar nog steeds was ik meerdere keren aan het kijken of het al bijna klaar was.
Zijn 10 Beatles albums niet genoeg dat we ook slappe aftreksels daarvan moeten gaan luisteren?
FAVO: I'll spend my life with you
A Tribe Called Quest
4/5
Och, ik ga proberen om hier objectief over te zijn, maar ik hou echt heel erg van Tribe.
Ze zijn voor mij de perfecte mix tussen jazz en hiphop.
Q-tip is oprecht de beste producer uit die jaren als je het mij vraagt, en dan ook nog eens een fantastische rapper!
Ja dit album is dus ook gewoon heerlijk om aan te hebben. Ik denk dat ik hun debuutalbum misschien nog wel beter vind en anders We got it from here, thank you for your service.
Eigenlijk is Tribe voor mij gewoon consistent ijzersterk.
De dikke beats, de laidback flows, het hit gewoon.
Dus? Dit is een makkelijke 5 sterren dan toch?
Toch niet, ik leun toch net iets meer naar 4 sterren. Het is super relaxed, en toch betrap ik mezelf erop dat de beats net ff te meh zijn en de flows van Q-tip en Phife net iets te veel van hetzelfde zijn.
5 sterren is een vrijwel perfect album. Dat is dit gewoon niet, begrijp me niet verkeerd, het is een fantastisch album!
Maar net geen 5 sterren.
Mijn god, speciale shout out naar die fantastische Busta verse aan het einde van Scenario. Ge-wel-dig! Wat een knaller om te eindigen!
FAVO: Excursions, Buggin out, Show Business, Check the Rhime, Everything is fair, Jazz(We've Got), What?, Scenario
James Taylor
2/5
Een beetje saaiig album?
het houd het midden tussen country en folk, maar eigenlijk leunt het voor mij iets meer naar Folk.
Ik had eerlijk gezegd best een beetje zin in een lekker fout countryalbumpie, maar dat zit er dus niet echt in.
Maar ja, dit is dus echt vrij gezapige, saaie muziek.
het duurt gelukkig ook maar een half uur, maar zelfs in die tijd dacht ik continue verlangend aan de muziek die ik hierna zou luisteren...
1001 Albums, je hebt het weer gedaan; een album wat zo zaaddodend is dat ik bijna punk rock begin te missen!
FAVO: Blossom
Tricky
3/5
Een trip-hop album!
Ik vind de stem van Portishead een stuk sterker, maar ik vibe dit wel altijd.
Het is zo lekker duister en trippy dat ik het bijna nooit een straf vind om een trip-hop album te luisteren.
Nu dus ook niet!
Ik kan er alleen weinig aan doen, maar met mijn beperkte triphop kennis ga ik dit toch continue vergelijken met Dummy van Portishead.
En dat vind ik toch echt beter, en besef dat dat album ook nog eens ouder is he?
Dit album daarentegen; prima. Je hebt veel call en response tussen de zangeres en Tricky zelf.
Ontzettend veel beats die weg lijken te vallen of te lijken hangen op de plaat. Zoals ik zei; echt wel vet, maar niet vet genoeg voor 4 sterren. Dit is gewoon een prima album, best blij dat ik het eens heb gehoord maar niet veel meer.
FAVO: Black Steel, Hell is around the corner, Aftermath
Big Black
2/5
Eerlijk? Het eerste wat me opviel was de cover.
Super vet gedaan, en ik verwachtte op basis van de cover een soort van pop album? Misschien lo-fi?
Wat ik in elk geval niet verwachtte?
Punkherrie.
Dusja.. Soms is iets wat je niet verwacht positief, dat is hier helaas niet het geval.
Al moet ik zeggen; op een vreemde manier vibe ik dit album wel?
Het is herrie, ja, maar de beat op de achtergrond is fantastisch. De drummer gaat helemaal gestoord, en alles is distorted as. FUCK. maar toch zit er altijd die fucking vette drummer bij.
Mooi man, ik ging een beetje opzoeken wie die drummer dan was en waarom ik m zo vet vind. Het is een drumcomputer... Het beste deel van dit album is een computer. W A U W.
Ok nee, ik dacht oprecht dat ik het wel aan kon.
Maar uiteindelijk is dit toch weer echt herrie. Punk noise rock in optima forma. Ik hou er gewoon echt niet van...
FAVO: Kerosene, Bazooka Joe
Ramblin' Jack Elliott
2/5
Pfoe, ja dit is echt een lastig album om te reviewen.
1958, jezus wat een oud album, zou zomaar het oudste op de lijst kunnen zijn?
Beste man leeft op naar zn naam in elk geval, want ramblen doet ie zeker!
Dit album klinkt een beetje alsof je dronken oom zn gitaar er bij pakt en besluit dat hij eigenlijk een fantastische zanger en songwriter is.
Dit album bevat jodelen, bevat diergeluiden en bevat een hele hoop half dronken gezang.
Dit is wel mn favoriete country jodel die ik in tijden heb gehoord. Ook de eerste country jodel die ik heb gehoord...
Wel indrukwekkende jodel skills. Ga niet liegen!
Lekker cocaine nummertje ook. Altijd fijn als artiesten gewoon eerlijk zijn over hun inspiratie.
Uiteindelijk; niet echt mijn ding. Echt zwaar verouderd. Maar Jack krijgt absoluut een ster erbij omdat hij een gans nadoet bij Grey Goose en ik ben onder de indruk van hoelang hij een jodel kan vasthouden.
FAVO: Grey Goose
Sonic Youth
2/5
Hm, een rock album word ik natuurlijk niet meteen heel blij van, maar het is een wat duisterder rock album dan standaard.
Ik was eerlijk gezegd een beetje bang voor een 13 in dozijn punkrock album, maar dit is veel meer een moody duister traag album.
Nummers zoals Secret Girl en Shadow of a doubt zijn bijna geen nummers te noemen, dit is meer een soort filmsoundtrack?
Heel vet en heel erg sfeerverhogend.
Jammer dat een hoop van de nummers juist niet veel meer doen dan de standaard rock nummers dus dat mn aandacht niet elk nummer vol is.
In het Wiki artikel staat dat dit de blauwdruk is voor hun latere werk, als dat zo is ben ik daar wel benieuwd naar, want dit voelt nu als een hele vette start, maar duidelijk nog niet af.
Nu is dit album best wel een beetje meh. Ik vind Sonic Youth sowieso niet fantastisch, maar de duistere, sfeervolle nummers op dit album doen me toch vermoeden dat deze band niet alleen maar saai kan zijn! Nu zijn ze dat alleen helaas nog wel...
FAVO: Shadow of a doubt, Secret Girl
The Who
3/5
Een live album?
Ok, I guess?
Eerlijk; klinkt een stuk beter dan ik van tevoren had gedacht, ik ben alleen nooit zo weg van live albums. Die hebben toch gewoon een heel hoog 'had je bij moeten zijn' gehalte, en ja... 1970 was ik gewoon niet echt ready.
Nogmaals; waarom moet een live album op de lijst staan?
Ik denk gewoon niet dat het echt nodig zou moeten zijn, maar goed.
Het klinkt best prima. Maar omdat het tijdens een optreden is krijgen we My Generation, wat een prima nummer is van The Who, maar dan uitgerekt in een medley van een kwartier...
Nogmaals; super vet als je er bij bent, of als je groot fan bent van The Who.
Ik ben het beiden niet, dus ik vind het prima.
FAVO: Heaven and Hell, Shakin all over,
Motörhead
3/5
NOG EEN LIVE ALBUM???
What are the fucking odds...
Wel echt heeeeerlijk om gewoon te openen met Ace of Spades, dat is ballen hebben en zet wel lekker de toon ook.
Jammer dat het daarna meteen iets inkakt?
Het is zo ballsy om met zo'n ongelooflijke knaller te beginnen, hoe ga je dit nog overtreffen?
Lemmy klinkt wel echt heerlijk doorrookt zeg, jezus wat had deze man toch een doorleefde stem...
Moet wel zeggen dat het gewoon veel van hetzelfde is.
De energie spat er van af, maar ik merk echt dat mn aandacht verslapt.
Mn nek doet pijn van het vele headbangen en mn voet is moe door het vele meetikken.
Eerlijk? Dit valt me alles mee, maar ik ben gewoon nog steeds geen groot fan van live albums.
Wel hoor je vaker dat Motörhead een band is die je live moest horen, omdat hun albums gewoon niet de energie kon pakken die ze live hadden. Geloof ik meteen! En ik denk ook meteen dat ik dit als live album veel meer heb gewaardeerd dan wanneer het studiorecordings waren.
Ze spelen ijzersterk, Lemmy klinkt vercrackt, maar dat is ook zn charme.
Lastig album om te reviewen, ook omdat het een soort best-of is qua nummers, zonder dat er een focus is op een bepaald album of iets.
Uiteindelijk, om het een cijfer te geven; het klinkt retestrak, nummers hebben weinig intro nodig en het is gewoon meer dan prima hardrock/metal/thrashmetal. Maar het is gewoon niet zo meer mijn ding, ik had het vetter gevonden als het net ff korter was, maar ruim een uur is gewoon te veel. Nu is het 3 sterren, keihard, supersnel, maar ik ben moegestreden man...
FAVO:
Ace of spades(Duh), No Class, Overkill, Bomber
Leftfield
4/5
Een elektronisch album! Heel vet! super rare, trippy shit!
Sommige nummers vind ik heel vet, maar er zit ook best wel wat meh spul tussen hoor!
Het begint ook echt ijzersterk, maar kakt nogal in op de latere nummers, met de laatste paar als dieptepunt.
Lastig, want een elektronisch album is natuurlijk een leuke afwisseling, en dat is hier ook echt het geval.
Maar het voelt niet als een album? het voelt als heel veel vette, trippy ideeën, die toevallig bij elkaar op een album staan zonder dat ze echt bij elkaar horen ofzo.
Toch he, ik snap wel een beetje waar dit album heen wilt; met hun trippy spacy ideeën.
Space Shanty is FANTASTISCH - dikke acid, trippy plaaty, echt fucking vet!
Die haalt het voor mij echt weer naar boven!
God, wat een lastig album om te reviewen! Ik vind het fucking vet, maar het is gewoon geen perfect album.
4 sterren dan maar? 4 sterren dan maar.
FAVO: Release the pressure, Afro Left, Original, Black Flute, Space Shanty,
G. Love & Special Sauce
2/5
Ik denk oprecht dat ik 1001 albums kan bedenken die je beter kan luisteren dan dit.
Tijdens het luisteren dacht ik na een tijdje "Dit zal wel super oud zijn en dat het daarom in de lijst staat?"
Maar dit komt uit '94? Er waren toen al rock albums die beter waren, 100en hiphop albums, 100en soul en R&B albums.
Is dit album geschreven/gemaakt door de auteur zelf ofzo? Ik kan echt aan niets ontdekken waarom dit op de lijst staat, het is allemaal vrij mwah.
Ik irriteer me niet actief, heb zelfs wat nummers als FAVO gemarkeerd, maar jezus... Dit is een ontzettend 13 in een dozijn album.
FAVO: Baby's got saucec, Fatman, This ain;t living
Roxy Music
4/5
Oeh wat een lekkere opener met Do the strand! Mooi die schelle saxofoon erover heen.
Geen idee of dat het ook gaat worden, maar ik ga er in elk geval goed voor zitten. Dit voelt als een soort episch album dat er aan gaat komen!
Ja dit is een soort rock/pop album? Ik pruim m best wel prima eigenlijk. Verrassend; omdat een eerder Roxy Music album me niet zo heel erg kon bekoren, maar dit is veel meer funky, en veel meer fun qua productie.
Ze gebruiken mijn guilty pleasure: Saxofoons dus dat is sowieso al een puntje waarop ik aan ga.
In every Dream Home A Heartache is fucking vet, heerlijk die flanger hahaha
Duidelijk dat die net uitgevonden is, zorgt voor een super trippy vibe!
Heerlijke solo na The Bogus Man ook. Jammer dat het nummer zelf niet zo vet is, maar de outro is geweldig!
Ja weet je wat; de zang is niet altijd even sterk, maar qua productie en instrumenten is dit absoluut een album dat je moet luisteren.
Fucking vette solos, uitgerekte, trippy productie en slechts 8 nummers leiden tot een album dat ik absoluut nog eens ga luisteren. Zeker geen perfect album, maar een verdomd goed album; beter dan ik had verwacht!
FAVO: Do the strand, Editions of you, In every Dream Home a Heartache, Grey lagoons
Kraftwerk
5/5
Ja dit is dus echt fucking vet he.
Dit komt uit 1978!!!!!
Doe normaal!!!
Dit klinkt zelfs nu nog als futuristische stuff...
God, die outro van Neon Lights, zo bizar hoe vet dit is.
Gaat ook minuten lang door.
Muziek is emotie, en ik voel me nu gewoon een soort robot/alien ofzo. Of in de Matrix.
Dit album is spacey, trippy en zelfs nu nog gewoon niet gedateerd.
Ik ken kraftwerk als naam wel, maar heb nog nooit een album van ze geluisterd, ik ga daar nu verandering in brengen want ik ben echt enthousiast.
Album is ook niet te lang met slechts 6 nummers en 36 minuten in totaal.
Ik kan niet echt een nadeel bedenken; 5 sterren KOMT IE DAN!
Oh mijn god, ik heb later de Duitse versie aangezet en dat is echt dus de betere versie. H O L Y S H I T!
Super trippy, futuristische elektronische muziek; het bestaat nog, in een zee van rock!
FAVO: The Robots, Metropolis, The model, Neon Lights
Faust
4/5
12 minuten durende openingstrack.
Nee ok, prima joh! Ik had verder toch niets meer gepland...
Het is heel moody, alleen instrumentaal? Sowieso; hoe komt de auteur op deze band in godsnaam? Nauwelijks afgespeeld en het enige wat erover staat op Wikipedia is "dit album staat in de 1001 lijst"
Duitse band? Wel blij hoor, dat er tenminste eens buiten de Amerikaans/Britse grenzen gekeken word en ook fijn dat ik 2 keer Duits ga na gisteren Kraftwerk.
Het is best wel geinig? Je hoort dat het geen native speakers zijn en qua instrumenten klinkt het ook best wel goed. Ik irriteer me in elk geval niet aan de muziek! Jennifer begint ook heel vet, met een soort wobbly bass ofzo?
Gisteren ook al een futuristisch klinked album uit de jaren 70 uit Duitsland. Ik weet niet man, ze waren daar echt lekker innovatief bezig!
Giggy Smile is echt een topplaat trouwens, word ik echt vrolijk van.
Zeker niet alles werkt trouwens, grootste gedeelte is gewoon wel prima, met wat uitschieters naar beneden en boven.
Fuck, het album krijgt toch 4 sterren. Het is super experimenteel, maar net lang genoeg dat het wel werkt. Je merkt aan alles dat ze er heel veel aan doen om je op het verkeerde been te zetten. Het abrupte einde van Giggly Smile, de lange ingerekte intro's en outro's, de ontzettende herrie die er opeens opklapt.
Het werkt voor mij gewoon, ik hou niet van rock, maar Krautrock?
Sign me the fuck up.
FAVO: Giggy Smile - Dit is legit 1 van de meest fun songs die ik in lange lange lange lange tijd heb gehoord. GEWELDIG
a-ha
3/5
Banger als eerste nummer, maar verder kakt het vrij hard in?
Het is een soort eighties synth pop album en eerlijk gezegd is het allemaal niet fantastisch.
The Sun always shines on TV is een heel mooi nummer maar verder kan je aan alles merken dat dit toch een beetje een one hit wonder is.
Tuurlijk; meerdere nummers met 100 mil+ plays is nauwelijks een 1hit wonder te noemen, maar was het nodig om dit te horen voor ik dood ga?
Mwah, ik denk dat er betere synthpop albums zijn; dit was best prima en duurt niet heel lang.
3/5 niet zo bijzonder, maar gewoon best prima.
FAVO: Take On Me( Verrassend), The sun always shines on TV
Boards of Canada
3/5
Wauw; 1001 lijst verwend me de laatste tijd!
Weer een elektronisch album! En weer is het een super trippy album.
Pfoee, maar deze is wel echt heel erg trippy Ik kan er minder van genieten dan van sommige andere albums die we gehoord hebben.
Met ruim een uur is het ook net ff te lang ofzo? Dat ik niet helemaal mn aandacht er bij kan houden?
Het is super dromerig allemaal, dat dan weer wel, maar nee dit pakt me niet helemaal.
Ik irriteer me niet, het is gewoon een soort achtergrond muziek die ik aan heb terwijl ik andere dingen doe; prima niet zo bijzonder.
FAVO: Sixtyten
Björk
4/5
Björk: 1 keer 4 sterren, 1 keer 1 ster.
Nogal een verschil, dus heel benieuwd wat het deze keer gaat zijn!
Daarnaast; hoeveel Björk albums staan hier op joh?
Ok, eerste nummer is het meteen duidelijk waar FKA Twigs haar inspiratie vandaan heeft gehaald voor het EUSEXUA album, welke ik echt fantastisch vind.
Dat vind ik van het eerste nummer dus ook; moody, duister en een soort van wegzakkende opener? Ik kan het niet helemaal beschrijven, maar ik vind het wel heel vet!
Ontzettend trippy album, de productie is vaag en heerlijk trippend met glitchende beats en daar doorheen is continue de stem van Björk.
Dit alles mengt zich in een soort angelic, matrix achtig album, ik vind het echt heel vet. Niet alles werkt even goed, en het is dan ook geen perfect album maar dit is absoluut weer 4 sterren waard.
FAVO:
Hidden Place, Undo, Aurora, An echo a stain, Heirloom, Unison
Dit staat als rock in de lijst, maar is dit niet gewoon een blues album?
Het klinkt in elk geval wel echt zo, beter dan veel blues dat moet ik toegeven.
Het valt me echt alles mee zelfs!
Is dit dan een fantastisch album? nee het is gewoon best wel prima.
Zit een hoop qua solo's in en langgerekte in en outro's(Hallo mondharmonica solo???)
Maar; wat houd me tegen om dit 4 of zelfs 5 sterren te geven?
Heel simpel; de zanger klinkt echt volledig doorrookt en gewoon niet heel goed.
Instrumentaal is het namelijk wel echt lekker hoor, dat red het album het is alleen allemaal niet zooooo bijzonder.
Prima album, niet meer niet minder; had ik verder kunnen leven zonder dit te horen? Absoluut, maar mn leven is niet verpest nu ik het wel heb gehoord.
FAVO: Stay with me, Memphis
Neil Young
3/5
Ok, nóg een Neil Young album, dit is nummer 5 geloof ik?
Ben benieuwd, dit is volgens mij zn bekendste album. Heart of Gold komt me in elk geval meteen bekend voor.
God, eerste nummer heeft alweer een heeeeeerlijk mondharmonica solo'tje hoor! Neilerd zn stem; tsja het is nog steeds niet helemaal mijn ding, maar het werkt wel met de mondharmonica ofzo?
Ja weet niet man... Een nummer als A man needs a maid; instrumentaal PRACHTIG, maar dan hoor je die stem van Neil Young eroverheen... Het klinkt gewoon alsof ie de hele tijd probeert om de noten te halen, maar het lukt hem gewoon niet. Verlos die man uit zn lijden; geef m een betere zanger.
Heart of Gold werkt wel( en zelfs daarvan denk ik dat het een beetje Stockholm Syndroom is ondertussen) , maar zo veel nummers op dit album klinken heerlijk, totdat Neil zich er mee gaat bemoeien.
Nee de stem pakt me niet, maar ik snap meteen dat als mensen de stem wel voelen dat ze dit een geweldig album vinden. Ik kom nu gewoon niet boven de 'ja het is best prima en ik snap echt wel hoe invloedrijk dit was, ik vind gewoon niet dat hij goed kan zingen' uit. Sorry!
FAVO: Out on the weekend, Heart of Gold, Old Man, Words between the lines of age
Emerson, Lake & Palmer
2/5
Ok, een progrock album?
Begint meteen op zn progrocks met maar liefst een nummer van 20 minuten! En daar zitten absoluut hele vette minuten tussen, maar er zitten ook heel wat mindere minuten tussen...
Dus hoe beoordeel je een nummer dat 20 minuten duurt? Op de beste stukken? op de slechtste?
Ik beoordeel het nu maar gewoon op het gemiddelde; dat was best ok, niet fantastisch, niet verschrikkelijk.
Dat is ook een beetje hoe dit album voelt; ze hebben ontzettend veel ideeën en hebben besloten om ALLES uit te werken. Ja cheffies, dat gaat niet werken he?
Er zit echt wel wat leuke probeersels in dit album, maar ik had vooral zoiets van hadden jullie dit niet meer kunnen uitwerken? Gewoon 1 of 2 nummers extra? of misschien zelfs een heel extra album; het voelt niet alsof ze niet genoeg inspiratie hadden.
Nou, uiteindelijk is dit wel een album wat ook duidelijk maakt wat het nadeel kan zijn van progrock: 1001 ideeën die allemaal niet echt goed worden uitgewerkt.
Een soort all you can eat restaurant met een sushi hoek, wok hoek, pizza tent en waar je ook nog een shoarma kan halen.
FAVO: Are you ready eddy?
Doves
1/5
Eigenlijk zou de cover het al moeten verraden:
Dit album is van lage kwaliteit.
Pfoeeee, ik denk dat de auteur van indierock houdt, of dat weet ik eigenlijk wel zeker want er is echt geen enkele reden waarom je dit album zou moeten luisteren voordat je doodgaat.
Dit album is denk ik al 1001 keer gemaakt voor 2002, ik zie echt niet in waarom ik dan specifiek dit album zou moeten luisteren van hun.
Het is een soort achtergrond indierock, als je een mes op mn keel zet zou ik je niet kunnen vertellen welk nummer ik het beste vond, het is namelijk allemaal een gezapige brei aan matige zooi.
Als je kijkt naar de minst populaire muziek op deze site dan is het vaak muziek die echt iets ander probeert te doen. Toegegeven; vaak werkt het niet, maar het is tenminste iets bijzonders!
Kunnen we in plaats daarvan alsjeblieft dit de slechtst beoordeelde muziek van de site maken? Dit is namelijk erger dan iets nieuws proberen:
Helemaal niets nieuws proberen, en het nog eens saai nadoen ook.
Mijn god, wat een drama.
Een saai, inspiratieloos drama.
The Fall
2/5
Post Punk, ben benieuwd.
Instrumentaal klinkt het best vet. Barmy heeft gewoon een heel lekker gitaarlijntje dat ik graag vaker hoor.
En dan de zang irriteert me niet. Wel veel distortion, maar niet te veel? Tot nu toe kan ik het best hebben eigenlijk.
Eigenlijk valt het me sowieso op dat er lekker gitaar en bass lijntjes zijn. Instrumentaal bevalt dit album me echt heel goed. Zang boeit me niet zo en ik kan me niet goed voorstellen dat er mensen zijn die daar deze muziek voor luisteren. Maar de vibe en instrumentale stukken klinken lekker!
Weet je wat het is; ik denk dat ik deze band snap. Ook door te lezen dat ze later meer de elektronische kant op gingen...
Dit is een soort proto techno! Bijna elk nummer pakken ze een loopje of een riffje en daar bouwen ze hun nummer verder op uit. En dat werkt voor mij.
Ik hou ontzettend van techno en elektronische muziek, en dit is een soort van voorloper voor die muziek.
Funny, nooit gedacht dat ik enige plezier uit post-punk zou halen maar ik snap het nu een soort van!
Moet wel zeggen; de zanger is niet best en voor mij echt het allerzwakste punt van het album.
Pfoee, album duurt wel ontzettend lang zeg...
Ok ik was oprecht best down voor dit album, vond het prima vermakelijk; maar toen duurde het gewoon nog een half album.
Ik kan maar zo lang naar deze zanger luisteren... Alsjeblieft, laat m ophouden? Hij begint met het nummer meer als een dronken gast te klinken die weigert om de microfoon terug te geven bij een karaoke avond.
Nee het begon goed, ik ben uiteindelijk zo ontzettend klaar met dit album en deze band, dejezus wat een zit was dit. Maar het begin was interessant en ik blijf bij mn standpunt over dat dit absoluut wat dingen uit de techno en elektronische muziek pakt. Maar dat allemaal had prima verpakt kunnen worden in een album van 40 minuten in plaats van bijna een half uur langer...
FAVO: Barmy, Spoilt Victorian Child, Rollin'Dany
Lucinda Williams
3/5
Prima singer-songwriter/country album.
Sowieso ook wel eens fijn om een vrouw te horen in plaats van een britpop man.
Mag ook wel eens!
Het is zeker geen vervelend album, het is ook niet mn favoriete album.
Word er niet wild van en dat ik zo baal dat ik dit album nu pas hoor, maar het album is meer dan prima genoeg.
Ook wel fijn om weer een iets minder album van uiterste te hebben!
De stem van Lucinda is echt dikke prima, de instrumenten klinken wel wat gedateerd, als je me had verteld dat dit uit de jaren 80 komt had ik je ook geloofd, maar dat is toch niet echt wat op de voorgrond staat hier.
Af en toe een solo'tje en verder is het toch echt wel Lucinda die de aandacht pakt.
Tsja, ik vind het gewoon wel prima, niet fantastisch maar heb zeker slechtere albums gehoord!
FAVO: Right in Time, Can't let go, Metal firecracker, Joy
Hüsker Dü
2/5
Dit is een lange zit hoor...
Als ik de Wiki mag geloven, vond de band het zelf ook een te lang album, oh de ironie!
Dit valt weer volledig in het hoekje "Hebben we dit niet al 1001 keer gehoord? " Het is niet een super bijzonder album.
Ik vind de recording ook vrij matig waardoor ik geen sterke instrumentale stukken of zang hoor ofzo. Schijnbaar was dit album ook het laatste album en is het alleen een dubbelalbum geworden omdat ze onderling ruzie kregen.
En dan toch op deze lijst he? Ik vind dat toch ontzettend bijzonder, dit valt weer precies in mijn antilijst qua muziek, namelijk nogal ongeinspireerde gitaarmeuk..
God, wat een saai album weer. Precies in mijn irritatiezone want "Standaard gitaar rock maar dan slecht opgenomen" Ik denk dat als de auteur het zou willen hij makkelijk 1001 albums van alleen maar dit soort muziek had opgenomen in de lijst. En het stiekem zelf dan nog heel lekker vinden ook...
FAVO: Standing in the rain
Primal Scream
2/5
Dit album begint eigenlijk best wel lekker, heel atmosferisch ofzo, maar rond Kowalski komt het tot een soort ontploffing met allemaal extra muziek die ik niet perse heel vet vind.
Dan word het een soort chaotisch geheel waarvan ik niet zo goed meer weet wat nou het punt is.
Daarna komt juist weer een ontzettend rustig en traag rock nummer?
Wat is dit voor album??
Star, het meest beluisterde nummer op het album, komt op mij vooral heel erg zeikerig over. Eerlijk? Ik vond het begin een stuk interressanter dan wat we bij Star krijgen. Het begon bijna elektronisch?
Echt een raar album dit, sommige nummers zijn gewoon een soort van trippy/elektronisch, anderen weer compleet standaard rock?
Maar het is niet constant genoeg om me nu echt enthousiast te maken hiervoor, vind het eerder allemaal een beetje weinig en alsof ze niet echt een plan hadden bij dit album.
Ontzettend matig album, maar goed ze proberen tenminste iets nieuws!
FAVO: Trainspotting
Incredible Bongo Band
3/5
WAT EEN OPENER!!! Blijkbaar een cover, zoals waarschijnlijk alles op dit album een cover is, maar ik vibe het nu al.
Klein leugentje van Spotify: dit album komt uit 1973(!!!) en niet uit 2006.
Apache is blijkbaar ontzettend belangrijk geweest voor hiphop. Het is vooral ook een hele funky plaat.
Het is een jazzy, funky album met een hele hele hele boel bongo's. Dit album is letterlijk wat ik er van verwachtte, en precies wat ik hiervan wilde.
Pfoeee ok, ik heb nu wel eindelijk een antwoord op de vraag:
"Bestaat er iets als te veel bongo's?"
En helaas is het antwoord Ja. Dat bestaat.
Het vibet, het funkt, maar jezus ik ben na iets meer dan 3 kwartier toch echt wel klaar met de eindeloze bongo jazz vibe.
FAVO: Apache, Bongolia, In a gadda da vida, Bongo Rock
Marvin Gaye
3/5
Pfoeeee, dit is een lastig album om te reviewen.
Wie zal er ooit gevraagd hebben om het incel album van Marvin Gaye? Ik denk niemand. Maar goed; het bestaat. Begrijpelijk ook hoor, net gescheiden, dan is dit gewoon wat er top of mind is.
Maar is het dan nodig om precies dat album in de lijst van 1001 albums ooit op te nemen? Weet ik niet het antwoord op, en ik denk eerlijk gezegd dat ik neig naar Nee.
Je hebt de standaard glijdende productie, en natuurlijk heb je DIE STEM(!) maar in plaats van uitnodigen om toch de avond met hem door te brengen vraagt hij zich nu hardop af: Waarom betaalt hij toch voor de advocaten? Waarom is hij met je getrouwd? Waar komt de woede vandaag?
Het is een interessant album, een soort van klacht en frustratie tegen zn kapot gelopen huwelijk.
Muziek is emotie, ik heb het absoluut vaker geschreven, en puur op basis daarvan is dit 5 sterren. De woede en de frustratie maar vooral ook de machteloosheid druipt van dit album af.
Maar, maar, maar...
Het is gewoon geen prettig album om te luisteren.
Tuurlijk; Marvin's stem is geweldig. De productie is ook echt fijn en klinkt goed, maar er is een soort contrast aanwezig tussen de productie en de teksten.
Waar de productie funky en soulvol klinkt, zijn de teksten wanhopig en gefrustreerd.
Misschien was dat de bedoeling? Voor mij werkt het niet helemaal, en zeker niet voor een volledig dubbelalbum.
Dit album is ontzettend lastig te reviewen, ik denk dat ik nog nooit eerder zoveel sterren voor een 3 sterren album heb geschreven. Dat is omdat het ook niet perse een 3 sterren album is. Het is een 1 ster album óf een 5 ster album. Afhankelijk van welke stemming je voelt ofzo, dus rate ik het als 3. Snap je?
FAVO: Anger, Is that enough, Anna's Song, When did I stop loving you, when did you stop loving me
Crosby, Stills & Nash
3/5
Als ik mn ogen sluit hoor ik Simon & Garfunkel.
Ik HAAT Simon & Garfunkel...
Maar toch, maar toch trek ik dit iets beter?
Vooral You don't have to cry had zo op een album van die twee kunnen staan. Verschrikkelijk.
Dan trek ik Suite Judy Blue Eyes een stuk beter. Of Pre-Road Downs, daar zit zowaar een beetje tempo in!
Die bassline op Wooden Ships gaat H A R D!!!!
Hahahhahaha song with no words dekt wel lekker de lading hoor.
Het hele album is prima. Ik word er niet heel enthousiast van, maar heb me ook geen seconde geirriteerd ofzo. Dit is van die prima achtergrond muziek, er zit net wat meer pit in dan Simon & Garfunkel. Ze krijgen 3 sterren, ik denk niet dat ik dit album ooit weer aan zet.
FAVO:
Pre-road downs, Wooden Ships
Bruce Springsteen
3/5
Bruce, Bruce, Bruce...
Beste man kan een telefoonboek voorlezen en ik zou het nog steeds luisteren.
Heerlijke stem heeft ie. Maar toch he, wil ik het even hebben over dit album.
Het raakt me gewoon niet zo? Ik heb het idee dat zn stem op andere albums een stuk sterker is en meer centraal staat?
Hier valt het toch een beetje weg op de, niet al te spannende, productie.
Ja er staat mondharmonica op, en die gaat lekker hard, maar toch...
Het voelt voor mij een beetje alsof dit album een tussenalbum is. Het album tussen Born to run en Born in the U.S.A.
Vooral die laatste klinkt zoveel verfijnder en beter dat ik me niet helemaal er aan kan ontrekken dat dit album niet zo nodig was.
FAVO: Promised Land, Prove it all night,
Christina Aguilera
4/5
Een dubbelalbum van Christina Aguilera? Sign me the fuck up!
Nee serieus, eindelijk een beetje lol in deze lijst. Zo klaar met 1001 folkrock albums die je moet luisteren waarna het voelt alsof je doodgaat..
Er mogen echt meer popalbums op deze lijst, niet dat pretentieuze gedoe de hele tijd.
Disc 1 was helaas niet helemaal aan mij besteed, er staan knallers op en Aint no other man is gewoon top.
Maar disc 2? Dat is mijn jam hoor. Volgens mij is daar ook veel meer besloten tot een circus thema? Geen idee, het tempo gaat omhoog, de fun factor verdubbelt. Ja. Dít is een vrolijk album.
Absoluut niet perfect, maar gewoon een album wat staat voor fun, goede productie en je kan zeggen wat je wilt, maar Christina Aguilera is een fantastische zangeres.
De hits zijn de hits. Maar de rest van het album is me eigenlijk ook hartstikke goed bevallen!
Meer fun muziek in deze lijst!
FAVO: Ain't no other man, Candyman, Hurt
Merle Haggard
2/5
YEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAW
Mijn god, wat een nietszeggend country album.
Ik irriteer me niet, dus het is geen 1 ster, maar het is echt ontzettend mwah.
Agressively average, zoals je ook wel zou kunnen noemen.
If you want to be my woman is denk ik het enige nummer dat positief opvalt. Wel even loslaten dat er lyrics op het nummer zitten, maar instrumentaal is het tenminste leuk en fun!
Merle kan het wel! Maar hij doet het liever niet denk ik..
FAVO:
If you want to be my woman
k.d. lang
2/5
Ouch... 2 matige country albums achter elkaar?
Het zit even niet mee zeg!
Deze is wel iets beter dan Merle, maar echt maar een kleeeeein beetje. Beiden zijn ontzettend saai en zo te vergeten.
Moet zeggen; k.d. lang heeft een fantastische stem, maar het is verder zo saai en nietszeggend dat ik toch echt niet boven de 2 sterren uit kan komen.
Het is een album vol ontzettend trage ballads die allemaal vrij veel op elkaar lijken. Zien dat dit maar 35 minuten duurde was dan ook een ontzettend grote verassing.
Voor mijn gevoel heb ik een ruim uur zitten luisteren hiernaar.
Het later werk is veel meer jazzy, dat pakt me ook een stuk meer! Er staat een prachtige solo op Busy Being Blue wat echt mn aandacht er weer bij pakt. Lukt het KD om dan toch op de valreep een 3e ster erbij te pakken?
Het antwoord is nee, maar wel net niet!
FAVO: Don't let the stars get in your eyes, Busy Being Blue
Yeah Yeah Yeahs
3/5
Hahahaha sorry, maar dit is zo'n grappig album.
Ze pakken 3 kwart van de keren de titel van het nummer, herhalen dat dan 100 keer terwijl er gitaren overheen scheuren.
Dat was het, dat was het nummer. Tijd voor de volgende titel!!!
Maar eerlijk? Ik vibe het best wel, dat is het domme er aan.
Ik weet dat het dom is, k hoor dat het dom is, maar toch vind ik het wel geinig ofzo?
Behalve Cold Light, wat een pleuris herrie is dat. Bah.
Latere nummers zijn wat minder SCHEURENDE GITARREN EN HERHAAL DE TITEL DE HELE TIJJDDDDD. Die zijn ook automatisch een flink stuk beter.
Uiteindelijk is dit album gewoon niet heel erg vervelend. Ik heb flink slechtere gehoord en heb best een paar nummers waarvan ik denk 'Goh dat zou ik best nog wel eens willen horen'
Vooral Maps, dat is echt wel een mooi nummer!
FAVO:
Pin, Maps
Thundercat
4/5
Och wat is dit toch een heeeeerlijke glijplaat!
Alle nummers zijn ontzettend kort, en er staan een aantal heerlijke features op(Kendrick, WIZ KHALIFA??? en zelfs Kenny Loggins van Footloose fame)
Het hoge aantal nummers zorgt er wel voor dat het ook een beetje een zooitje is af en toe.
Daarnaast is dit gewoon ontzettend experimenteel en werkt een heleboel ook gewoon niet zo goed.
Dat is het risico met 23(!) nummers op een album van 51 minuten. Soms werkt iets fantastisch en dan baal je dat het nummer alweer voorbij is.
Soms werkt het dramatisch en vraag je je af waarom Thundercat tegen je aan het miauwen is. Maar eerlijk? Het grootste deel van dit album werkt heel goed voor me. Ik vibe het wel, merk dat Thundercat ontzettend experimenteel is, maar die basslijnen op dit album zijn gewoon onovertroffen.
Let op de lyrics en opeens begrijp je de titel 'Drunk' een stuk beter. Het voelt namelijk ontzettend alsof Thundercat de lyrics straalbezopen opnam, met het miauwen op sommige nummers, het bespreken van de daily routine(Beat my meat, go to sleep) op een andere.
Ik weet niet, het sluit voor mij echt perfect aan op het experimentele instrumentale.
Een perfect album? Nah zeker niet, maar wel een ontzettend goed album.
FAVO:
Uh Uh, Show you the way, Walk on by, Tokyo, Friend Zone, Them Changes
Stereo MC's
2/5
Hmm, ik denk dat ik dit op de Beasties na misschien wel het minste hiphop album vind.
De beat zijn mwah, het is duidelijk een soort hybride elektronisch/hiphop album.
Dat zou meteen mijn aandacht moeten trekken! Ik bedoel hiphop? En dan ook nog elektronisch?
Sign me the fuck up!
Maar nee, dit is voor mij een matige blend van de 2.
Ik vind de rap maar matig, de beats zijn soms wel interessant maar grotendeels ook gewoon niet zo tof. Dit gaat ook meeteen terug naar mijn probleem met meerdere albums in deze lijst. In de beperkte keuze voor hiphop albums; was dit dan hét album dat we moesten luisteren?
Wat maakt dit album nu zoveel beter dan albums die een stuk bijzonderder zijn? Het is een prima album. Ik irriteer me niet heel erg aan de muziek en kan het prima horen.
Maar dit is voor mij een beetje de indiepop onder de hiphop albums;
Prima, maar ik zou je nauwelijks kunnen vertellen welk nummer ik nu zo tof vond.
2e helft is een stuk beter, dat dan weer wel. En ik moet zeggen dat de instrumentale nummers beter zijn dan de nummers met verses.
Stereo MC's zijn gewoon niet zulke hele goede rappers als je het mij vraagt...
FAVO:
Connected, Fade Away, Chicken Shake,
Dolly Parton
3/5
Boygenius? Crosby Nash Still, Young? DIT is pas een supergroep joh!
3 country knallers! Als ik dit niet fantastisch vind, dan is het officieel: Ik hou niet van country!
Ik hou niet van country... Begrijp me niet verkeerd, ik WIL dit album heel graag vet vinden. Dolly is een heldin en Emmylou had een prima album dat ik eerder al hoorde. Linda Ronstadt ken ik niet zo goed.
2e helft van het album is wel sterker en ik irriteer me niet. Het is een prettig country album wat goed wegluistert!
De zang is ook echt ijzersterk, maar ik durf nu wel te zeggen dat Country gewoon niet echt mijn genre is.
Veel klinkt hetzelfde, er is instrumentaal te weinig wat zich echt onderscheidt, en de teksten vind ik dan ook niet sterk genoeg.
Rest eigenlijk alleen de zang. Die is fantastisch, dus dan kom ik toch op 3 sterren uit.
FAVO:
Wildflowers, Those memories of you
Jean-Michel Jarre
5/5
Als we ooit contact zoeken met aliëns, dan komen we er waarschijnlijk achter dat Jean Michel Jarre dat in 1976 al had gedaan en er een album van heeft gemaakt.
Wát een bizarre reis door geluid is dit zeg! Ook weer zo ontzettend bijzonder dat dit in 1976 is gemaakt. HEt gaat alle kanten op, met meer trancey plaatjes zoals Pt2, dan weer een buitenaards, duister nummer zoals Pt3...
Echt zo bijzonder dat zulke muziek al in 1976 werd gemaakt, en het eigenlijk nog steeds vernieuwend klinkt!
Ja, dit is een heerlijk Ambient album, van een van de grootvaders van de elektronische muziek. God, wat is het toch vet om zulke muziek te (her)ontdekken, in plaats van het 1001ste indierockpostpunk bandje. Dit is zoveel vernieuwender, maar ik snap het wel als mensen dit saai vinden.
Ik ben er groot fan van, maar het vereist wel een bepaald enthousiasme voor elektronische muziek, vergelijkbaar met Kraftwerk.
Dit album voelde als een trip in de ruimte en eindige op het strand, wát een reis en wat een album.
FAVO:
Oxygene pt2, Oxygene pt4, Oxygene pt5,
Donovan
2/5
Pfoe, wat een ontzettend zaad album is dit zeg...
De zang is ver-schrikkelijk, ik ben vast en zeker niet intelligent genoeg voor de teksten en instrumentaal..?
Ik begrijp dat het uit 1966 komt, dat is ook echt wel ziek hoor, maar het klinkt gewoon echt niet goed.
Donovan komt ontzettend zeikerig over met het fluitsterzingen van hem. Uitzondering is Season of the witch, dat klinkt wel iets beter maar niet dat ik denk "Wauw dit gaat hard! Blij dat ik dit luister! "
Nee, dit is totaal niet mijn vibe, ontzettend saai album, blij dat het niet zo lang duurt.
Compleet een half uur later eigenlijk al alles aan dit abum vergeten. Misschien ook beter zo.
Enige reden dat het geen 1 krijgt is omdat ik niet elke seconde me doodergerde. Het was meer dat het aan stond maar ik echt niets er van onthouden heb.
Giant Sand
2/5
Tsja, dit is een klein beetje Leonard Cohen zijn stijl, maar dan wel gewoon een stuk minder.
Muzikaal gebeurt er wel meer, maar ik vind de stem van de zanger mwah... Het is het net niet zeg maar.
Er zitten ook best wat skits op het album, met alleen instrumentale stukken. Best interessant en zeker niet drama, maar het klinkt allemaal gewoon heel erg alsof niemand op dit album echt zin heeft om er op te staan.
Alsof iedereen onder schot werd gehouden om dit album op te nemen.
Ik heb best wel veel albums die ik hoger geef omdat er pure fun op klinkt. Leonard Cohen klinkt niet alsof hij plezier heeft, hij klinkt alsof hij doodop is en toch nog de kracht weet te vinden om te zeggen wat hij zeggen moet.
Dit album klinkt als geen van beiden. Het klinkt een beetje alsof de zanger besloot dat het cool is om ongeinteresseerd te klinken, en dus heel erg zn best doet om vooral zo te klinken.
Nee, dit is niet best, dit is slaapverwekkend en belachelijk dat dit een album is dat ik moet horen voor ik doodga. Misschien voordat ik slapen ga? Daar is het namelijk wel best wel geschikt voor.
FAVO:
Punishing Sun,
Deerhunter
2/5
Tsja, er staan echt wel een paar hele vette nummers op(Zie FAVO) maar het grootste deel is toch ook weer gewoon indie zoals iedereen indie kent.
Het is niet super bijzonder, maar de paar nummers die er uit springen springen er wel echt uit.
Het is iets meer een dromerig trippend album, dat trek ik meestal ook wel goed.
Zou ik dit zelf op een 1001 lijst zetten? Nee niet echt, daaardoor word dit toch gewoon 2 sterren. Ik kan er ook bar weinig over zeggen, omdat het album gewoon heel erg ok is, maar niet zo bijzonder.
FAVO: Sailing, Desire Lines
ABBA
3/5
Een ABBA album staat op deze lijst?
Terecht wel denk ik, ik bedoel er is weinig muziek zo tijdloos als ABBA! Vraag dit maar aan elke wedding dj/ karaoke playlist.
Of elk aftelmoment wat standaard eindigt met Happy New Year, of Bohemian Rapsody als iemand weer zo nodig de Top 2000 moet luisteren...
Wat ik bedoel; ABBA is wereldberoemd, dus dit kan haast niet anders dan een middagje meezingen worden! Toch?
Nou, blijkbaar zijn er nog best wel wat ABBA nummers die ik nog nooit hebt gehoord!
Het begint best wel heel erg nice! Iets meer up tempo ofzo? Ook als ik het zo lees een meer 'volwassen' ABBA album? Dat klinkt heel interessant! Zo zonde dan ook om daarna toch best wel weer te vallen in het mierzoete standaard ABBA repertoire dat we kennen...
Wel goud dat er een soort ABBA protest song bestaat over de koud oorlog.
Toch best politiek geëngageerd, die Zweden!
Al gaat dat nummer stiekem toch vooral weer over liefde en hoe lastig dat wel niet is. Ach, album is geinig, toch best wel typisch ABBA, maar dat is toch best wel prima.
FAVO:
The Visitors, Two for the price of one, Under Attack
Yeah Yeah Yeahs
3/5
Wat is er met deze band gebeurd tussen 2003 en 2009?
Waar hun vorige album een echt gitaar album was, is dit meteen ontzettend dik op de synths!
Tuurlijk ken ik Heads Will Roll, ik was een tiener toen en Project X was onze bijbel zo ongeveer.
Het is wat poppyer dan het vorige album wat veel meer gitaren bevat.
Hier is duidelijk gekozen voor meer synths en dat zorgt voor een fijner album, voor mijn smaak dan.
Toch ga ik wel zeggen; het album luistert echt prima weg, maar de Yeah Yeah Yeahs blijven toch een beetje middelmatig voor me.
Ik kan me gewoonweg niet voorstellen dat mensen hier helemaal wild van worden, het blijft een beetje voelen als een 13 in een dozijn band.
De muziek is catchy, de zangeres heeft een fijne stem en af en toe is er een uitschieter naar boven, zoals het bloedmooie Skeletons.
Maar vaker nog kabbelt het lekker voort en is het gewoon prima
FAVO:
Heads Will Roll(A-trak remix is wel dikker!) , Skeletons, Dragon Queen
Brian Eno
2/5
Ik snap het niet.
Brian Eno zou echt in mijn straatje moeten passen. Lekker chille Ambient muziek, en soms wat rustigere rock daarvoor.
Maar ik vind het zo honds saai allemaal...
Dit ook, het begint met trage rock, daarna zijn de laatste paar nummers ambient.
Maar waar de ambient begint? Al sla je me dood, ik heb oprecht een half uur geluisterd voor ik door had dat het album voorbij is.
Brian Eno zal vast en zeker invloedrijk zijn geweest binnen de elektronische muziek en dan vooral Ambient soundscapes. Ik vind dat echt wel tof, vooral ambient trek ik heel goed. Maar zijn ambient? Dood en dood saai. 2 sterren, omdat ik ergens nog steeds wel begrijp wat hij probeert, het raakt me alleen totaal niet.
FAVO: Backwater,
Le Tigre
2/5
Beetje poppy, beetje punky, vooral best wel matig.
Ik snap dat dit een feministisch album is en het is sowieso wel verfrissend om eens wat anders te horen dan een mannelijke punkband, maar jeeeeezus een nummer als The The Empty is gewoon echt verschrikkelijk...
Niet door heen te komen joh.
Oprecht de nummers daarvoor waren best wel ok, die leunden veel meer in de pop hoek en dat trek ik gewoon beter, maar de punk nummers? Das niet best hoor...
Eerste 2 nummers waren lekker poppy, daarna is besloten dat het toch een punkalbum moest worden... Jammer, ging best lekker op het begin!
Niet lekker genoeg voor de FAVO, maar daar is echt wel wat voor nodig hoor.
Lekker experimenteel, dat wel en een beetje boze politiek ben ik ook best voor te porren maar uiteindelijk beoordelen we ook de muziek en dat was het gewoon echt niet.
FAVO:
Slideshow at free university
Bob Dylan
2/5
Ik kan het niet.
Ik kan gewoon echt niets met de stem van Bob Dylan. Sorry, en dit gaat letterlijk elke recensie voor elk Bob Dylan album terugkomen, omdat de beste man gewoon zo'n ontzettend herkenbare stem heeft.
En ik doe echt mn best, ik wil het best wel mooi vinden, want de teksten zijn top. Het is niet heel spannend qua instrumenten, maar goed. Dit is fucking Bob Dylan. 1 van de bekendste zangers aller tijden.
Maar ik kan het niet, ik vind het verschrikkelijk.
Bob zou er vast een prachtig liedje over schrijven. Maar ik ben geen Bob.
2 sterren, het is vast fantastisch als je je kan zetten over het zeikerige nasale geluid dat Bob zingen noemt.
Gefeliciteerd, dan ben je een beter mens dan ik!
The Teardrop Explodes
3/5
De synths staan aan, het ruikt spontaan naar haarlak.
Ja hoor, dit is een echt jaren '80 album!
Er word een saxofoon behoorlijk afgemat, de zang is voor mij echt typisch jaren 80. Met mn ogen dicht hoor ik dit echt zo op Veronica of zo'n andere oude mensen zender.
En dat is meteen ook een beetje mn issue met dit album, het is niet super bijzonder ofzo.
De muziek is vermakelijk, ik vind de synths enzo echt wel geinig, maar uiteindelijk vind ik nou niet dit een album wat echt uit de tijdsgeest springt ofzo!
In tegendeel, zeker richting het einde word het wat saaiig. Moet wel bij gezegd worden dat de zang echt dikke prima is en nummers als Kilimanjaro lekker duister en onheilspellend zijn. Die trek ik dan ook een stuk beter dan eerdere nummers.
Eh, ik denk niet dat ik dit album ooit nog eens zal luisteren, maar ik ben niet boos dat ik het ooit wel heb gehoord. Dit was best ok.
FAVO:
Went Crazy, Reward, Kilimanjaro
Janet Jackson
3/5
Poeeeeh, soms hoor je een album dat gewoon nog steeds zo gemaakt zou kunnen worden(Oxygene, Kraftwerk? ) En soms hoor je een album dat echt alleen toen gemaakt kon worden.
Dit valt helaas in de 2e categorie want mijn god, wat is dit een vroege 90s album zeg!
Je hoort er bijna uit dat computers meer een ding worden, wat een overgeproduceerd zooitje is dit zeg!
Hun poging om het meer futuristisch en modern te laten klinken valt naar mijn mening compleet vlak, want dit klinkt zo ontzettend gedateerd ondertussen!
Beetje alsof we Sorry for Party Rocking van LMFAO hier ook op een lijst zouden zetten, omdat het die tijdsgeest zo goed zou samen vatten.
Weet je wat? Het zou zelfs best terecht zijn, want net als dit album is dat geen goede muziek, maar als iemand vraagt hoe 'moderne productie' klinkt in die tijd was dit wel het beste voorbeeld.
Janet kan wel een stuk beter zingen dan Redfoo, dat dan weer wel.
Verdomme, op het einde word er een ruk naar R&B/Soul gemaakt en dan merk je dat het toch wel ontzettend zonde is dat dat niet meer gedaan word...
De rest is prima, maar de R&B nummers zijn FANTASTISCH! God, wat doet die productie toch eigenlijk pijn.
FAVO: Love will never do without you, Alright, Escapade, Come back to me
Kings of Leon
2/5
2!?!?!?!? ER STAAN 2 KINGS OF LEON ALBUMS OP DEZE LIJST????
Bi-zar dit. Ik wist niet dat er daadwerkelijk mensen graag naar deze band luisterden. Maar goed, ik probeer me er over heen te zetten.
Dit is hun debuutalbum, dus misschien is dit wel de old-school Kings of Leon sound die ik nooit heb begrepen?
Ok, eerlijk, het eerste nummer rockt best wel fucking hard haha.
JEZUS Trani is fucking verschrikkelijk, wat een gejank... Jammer want tot dan toe vind ik het eigenlijk een stuk beter dan verwacht!
Hoe lang kan ik luisteren naar de Kings of Leon? Blijkbaar maximaal iets van 15 minuten... En gezien het album 3 kwartier duurt is dit best wel een beetje pittig.
Dit album, het duurt maar 3 kwartier, maar het voelt voor mij nog steeds te lang. Jammer maar helaas!
FAVO: Red Morning Light, Joe's Head, Holy Roller Novacaine
David Bowie
4/5
Meer Bowie, ik trek hem meestal best wel goed. Met een meer funky benadering op standaard 13 in een dozijn rock. Dat is nu ook het geval, blijkbaar was hij geinspireerd door Kraftwerk voor dit album, dat hoor je niet helemaal terug en dat vind ik ook wel jammer.
Bowie op een volledig elektronisch album lijkt me heel vet.
Maar ik moet zeggen dat dit ook echt best wel nice is, het is kort en zo voorbij met net iets meer dan een half uur, maar het houdt daardoor wel lekker je aandacht vast.
Ja er is echt een geniale bassist aan de gang op dit album. De basslijnen zijn funky en moddervet. Dat daar dan scheurende gitaren overheen gaan, kan ik accepteren en zelfs wel waarderen!
Och Wild is the wind is ook echt een prachtig nummer, grappig dat dat minder een funky plaat is, maar juist veel meer een ballad is. Maar jezus wat een heerlijk nummer is dat, met Bowies zang daar ijzersterk overheen.
Je merkt, dit album trek ik heel goed, Wild is the Wind is een prachtige afsluiter van een sterk album. Geen perfect album, maar absoluut 4 sterren waard!
FAVO: Station to station, TVC15, Stay, Wild is the wind
Jamiroquai
3/5
Een mix van acid, Jazz en funk? sign me the funk up!
Jamiroquai is sowieso een bekende naam voor me, en ik vind hun muziek ook echt fijn. Space cowboy gaat nog altijd heerlijk hard!
Moet wel bekennen dat ik nog nooit een album van ze heb geluisterd, maar dat is ook meteen de charme van dit project.
En ja, dit album is dus ook echt precies wat ik van Jamiroquai verwacht, het funkt kei en keihard. De zang is sterk, instrumentaal is het fantastisch. De grote vraag is voor mij; blijft dit een heel album leuk?
Nee niet echt, het duurt en duurt en dan worden de mindere punten van Jamiroquai toch echt wel pijnlijk. Tuurlijk, niemand luistert funk voor de lyrics, tenminste niet deze funk. Maar op een heel album word ook pijnlijk duidelijk hoe erg de muziek grotendeels op elkaar lijkt.
Ik heb nog steeds wel een zwak voor m, vind het nog steeds geen naar album, maar het pakt me minder dan ik de eerste paar nummers had verwacht.
Overigens wel echt prima achtergrond muziek, dat dan weer wel!
FAVO:
When you gonna learn, If i like it I do it, Music of the mind, Blow your mind
Magazine
2/5
Begint best wel prima, met meer scheurende gitaren dan waar ik normaal van gediend ben maar wel een soort van funk er nog in?
Maar jezus, Recoil is precies wat ik kut vind aan deze muziek. Snel, hard, distorted en echt niet een soort structuur of iets in te herkennen.
Wat is dat toch met punk? Is dit punk? geen idee, ik vind het wel herrie.
God, echt alles van post punk klinkt voor mij hetzelfde.
Dit is ook weer een vol album lang protopostpunk met een zanger die niet echt goed kan zingen, distorted gitaren en vooral lekker snel.
ofzo.
Ik ben er zo ontzettend klaar mee, hoeveel postpunk albums bestaan er uberhaupt?
Het is niet dramatisch ofzo, maar het klinkt voor mij echt allemaal hetzelfde, ik zie er echt niet in wat mensen hier nou zo top aan vinden. Het voelt een beetje als de britpop die we eerder hadden.
FAVO: Definitive Gaze,
2Pac
4/5
Ja ik heb hier dus een enorm zwak voor. Old school, boombap beats en de fantastische lyrics van Tupac.
Toch de allergrootste What-if in muziek voor mij, samen met Biggie.
Hij flowt echt fantastisch over de verschillende beats en switcht moeiteloos qua content door je continue te laten nadenken over hoe hij de wereld ziet.
Lyricaal een van de beste ooit, sterke stem, goede beats. Easy 5 sterren toch?
Nee nee, toch net niet. Het album begint ijzersterk en ik vroeg me meteen af waarom ik nog verder zou luisteren, dit is toch een classic?
Absoluut, maar het album kakt wel een beetje in na de ijzersterke openingstracks. Het pakt wel weer wat op richting het einde, en natuurlijk Dear Mama halverwege, maar toch is het album niet zo consistent als ik had gewild.
Dit album is ontzettend invloedrijk, je hoort zijn paranoia en woede op dit moment, tussen de eerste aanslag en zn gevangenis straf in. Ik hoop dat All Eyez On Me hier ook op staat, vind die misschien wel nog beter. Maar uiteindelijk, dit is een absolute klassieker, kakt wel een beetje in halverwege maar kom op; dit is Tupac, een van de beste ooit! Easy 4 sterren.
FAVO: If I die 2nite, Me against the world, So many tears, Young , Dear Mama, Old School, Death around the corner
Paul McCartney and Wings
4/5
Ik heb misschien wel 5 keer gedacht "Oh misschien ken ik dit nummer? " Voordat het uiteindelijk bij het refrein aankwam.
En dat is alleen het eerste nummer! Knaller als opener is dit zeg, meerdere verschillende stijlen in 1 nummer proppen, ik vind dat altijd echt iets vets hebben.
Jammer dat het daarna eigenlijk vrij standaard psychrock is. TOT Mrs vandebilt er opeens een random saxofoon doorheen gooit!
Hallo Paul, je weet dat je dan mijn aandacht hebt he??
Ook mooi dat het maar 1 seconde is, daarna word ie meteen weggehaald, alsof de band er zelf ook een beetje van schrok ofzo.
Verder is dit een beetje een gek album? Het is iets meer funky en jazzy soms zelfs dan bijvoorbeeld de albums van The Beatles die ik tot nu toe heb gehoord. Experimenteler ook? Ik trek het in elk geval best wel goed, vond het echt wel een lekker album. Ook duurde het niet zo lang, in tegenstelling tot deze review!
Mand. 4 sterren.
FAVO: Band on the run, Mrs vandebilt, Nineteen Hunderd eighty five
Brian Wilson
2/5
Ten eerste; RIP, blijkbaar is deze man gisteren overleden.
Luguber wel.
Ik ken nummers als Good Vibrations enzo wel, maar moet verder bekennen dat ik niet super bekend ben met het werk van de Beach Boys.
En wat ik weet van de Beach Boys is dat het een beetje surfy rock is. Lekker chill om te luisteren.
Dit is veel experimenteler, veel meer in de folk hoek.
Nummers lopen in elkaar over, er zit ontzettend veel meerstemmige zang in, de instrumenten zijn interessant maar ook heel erg vreemd..?
Ik heb hiervoor wat gelezen over hoe dit album tot stand is gekomen en daarin stond dat de beste man zichzelf opsloot met een giga hoeveelheid LSD om het album te maken. Dat geloof ik METEEN. Dit hele album bestaat niet echt uit nummers, het is 1 grote in elkaar overlopende brei aan muziek.
Zeg maar, zo'n lekkere typische LSD plaat, waarin je overtuigd bent dat ALLES connected is en je de sleutel tot het universum hebt gevonden. Een FAVO hieruit lichten is ook ontzettend moeilijk en ik denk ook niet echt te doen.
Ik weet niet man. Dit album voelt alsof iemand ALLE IDEEËN OOIT in 1 album heeft willen proppen. Nummers voelen niet af, productie is bij tijd echt slordig en het is nou niet zo dat Brian een lyricaal genie is of een heerlijke zangstem heeft. Ik vind het album heel vet, omdat het een soort van mythisch album is, maar dit voelt alsof Half-Life 3 nu uit zou komen en dan een voetbalsimulator, racesimulator, shooter, zowel 1st and 3rd person is en dan ook nog eens een volledig turn based combat stuk zou hebben.
Terwijl de art style elke 10 minuten volledig anders is.
Het is te veel, het is te experimenteel, voor mij althans. En ik vind dit gewoon niet heel goed. Daar kan zelfs het ontzettend domme, maar toch ook een beetje grappige, Vega-tables niets aan veranderen.
Sorry Brian, nogmaals RIP.
Love
3/5
Wauw! Wat een begin! Meteen een soort psychedelische saxofoon er ook doorheen maar toch het onmiskenbare psychrock geluid. Ik ga er meteen even goed voor zitten, om eigenlijk daarna meteen weer terug geduwd te worden in het normale standaard psychrock geluid...
Oh jammer?
Het lijkt bijna alsof de band er zelf van schrok hoe vernieuwend ze in het eerste nummer waren, want die highs tikken ze absoluut niet meer aan.
Ja je hebt het nummer met de hele lange naam, waar ze wel weer wat meer die kant op leunen, maar verder is het toch een vrij standaard rockig psych rockig album. Heel jammer, want er zat echt wel wat in het eerste nummer, nu ga ik toch vooral een klein beetje met blauwe ballen naar huis.
De rest is echt niet vervelend hoor, maar het haalt het gewoon niet bij het vernieuwende van het begin. Prima bandje verder, prima muziek, maar ze moeten nog net iets meer lef hebben! Althans, voor mij dan.
FAVO: Love Again Or, Maybe the people .... ,
John Prine
2/5
Ah fuck... Weer een stokoud country album en weer kom ik er achter dat country me gewoon niet zo raakt.
Ik weet het niet, de teksten zijn soms best wel sterk. Maar uiteindelijk voelt het voor mij gewoon allemaal als een soort van parodie op 'normale' country? Het ontzettend dikke accent, de minimale instrumenten en het gehuil om JEZUUSSSSS. Ik kan er niet zo veel mee.
Een nummer als Sam Stone is best wel mooi. De teksten daar zijn ontzettend sterk, er word een heel beeld en een hele wereld geschetst, maar mijn god wat moet ik werken om door het accent heen te komen en echt te luisteren naar wat John probeert te zeggen.
Nee, country en ik gaan geen vrienden worden, zelfs de teksten van John kunnen dat niet veranderen. Het probleem blijft voor mij in de specifieke manier van zingen, de barebones instrumentals en het ontzettend dikke accent dat elke country zanger heeft. Vast prima muziek, maar gewoon echt niet voor mij.
FAVO: Flashback Blues, Sam Stone
Solange
3/5
Ok ok, Queen B zelf nog niet gehad, maar we krijgen nu Lil B te horen!
Ben wel benieuwd, ik hoorde de hype om dit album toen maar ben eigenlijk compleet vergeten om het ook daadwerkelijk te luisteren.
Het begint heel nice, wat een stem heeft Solange!
Het album glijd heeeeerlijk door, de productie is erg prettig door lekker traag en stripped down te zijn.
De ster hier is Solange, dat is duidelijk, de nummers worden om haar stem heen gebouwd maar mogen niet de aandacht afleiden.
De features zijn echt super hier trouwens; Lil Wayne die zn best doet? Sampha?? BJ The Chicago Kid? Stuk voor stuk dragen ze bij en begrijpen ze wat de opdracht was. Wel jammer dat Q-tip geen verse op zn nummer heeft, echt een gemiste kans!
Dit album, het is lekker, er zijn best wel wat nummers die er uit springen, maar toch vind ik het in zn geheel toch niet echt een album wat ik snel nog een keer aanzet. Daarvoor kabbelt een groot deel toch te veel voort. De skits voegen wel wat toe, die waardeerde ik ook wel, maar uiteindelijk klinkt een deel toch best wel als 13 in een dozijn R&B.
Jammer! Maar het is zeker geen slecht album, gewoon niet zo weggeblazen als ik aan het begin gehoopt had.
FAVO: Cranes in the Sky, Mad(Ik ben een sucker voor Lil Wayne features), Don't touch my hair, Borderline
Astrud Gilberto
2/5
Ik was meteen enthousiast, het is 30 graden; The Girl from Ipanema is een prachtnummer! Dit móet wel top zijn!
Maar jezus; Parade is een zwaar nummer om te luisteren hoor... En eerlijk? Waar ik jazz samba en albums van Gilberto juist prijs om hun relaxte vibe, voelt dit toch nog meer als lift muziek.
Astrud lift, haha, mee op haar man Joao Gilberto.
En eigenlijk is haar stem gewoon niet sterk genoeg om een heel album te dragen.
Integendeel; de interessantste nummers van dit album zijn de laatste paar, met het Walter Wanderley trio.
Dáár hoor je weer een beetje de relaxte vibe terug, dat zijn nummers die instrumentaal gewoon veel beter uit de verf komen. Aan het weer kan het echt niet liggen, maar ik voel dit album gewoon totaal niet.
Ontzettend jammer, maar dit is voor mij 2 sterren, het slaat zo dood als een glas bier dat je in de zon laat staan.
Klaxons
2/5
Oh wat? Eerste reactie is "god weer een gitaarbandje", maar dit rockt echt behoorlijk hard!
Ze noemen het zelf new-rave, met invloeden uit de dancewereld. Ik snap wel een beetje wat ze daar mee bedoelen, het is allemaal een stuk sneller en dansbaarder dan standaard rock.
De eerste 2 nummers vind ik echt tof, maar de muziek die daarna komt verzand toch weer een beetje in standaard rock, met hier en daar echte noise.
OH MIJN GOD, Not Over Yet, dit is echt de aller aller aller allerslechtste cover die ik OOIT heb gehoord!
Iedereen die dit goed vind, doe normaal en doe jezelf een plezier: Luister de versie van Grace, dit is namelijk de superieure versie in elke manier.
He gadverdamme, ik dacht oprecht eindelijk weer eens aan 3 sterren want het klonk gewoon prima. Maar deze cover is zo fucking dramatisch dat ik niet anders kan dan 2 sterren geven.
FUCK.
Schaam je.
FAVO: Atlantis to interzone, Gravity's rainbow
Penguin Cafe Orchestra
4/5
Hahaha wat de fuck is dit nu weer voor een album?
Echt, hoe vind je dit soort muziek?
Maar heel eerlijk? Ik vind het stiekem heel erg vet. Ok, de Zopf nummers vind ik eigenlijk helemaal niets, maar dat is nog niet eens de helft van het album, ruim de helft is juist prachtige instrumentale experimentele muziek.
Met loopjes die in je hoofd blijven zitten, ijzersterke instrumentale stukken, en verdomme ik ga niet liegen; ik werd bijna een beetje emotioneel tijdens The Sound of Someone You Love Is Going Away And It Doesn't Matter.
En dat was zonder dat ik wist welk nummer ik aan het luisteren was?
Er zit hier dus echt een ijzersterk ambient album in, ik zeg expres dus dat het er in zit; want Zopf is gewoon niet wat je wilt hebben. Althans niet wat ik wil hebben. Zo zonde, dat dat er tussen zit als een soort gekke hamburger waar de buitenkant, dus de broodjes, helemaal geweldig zijn en van een fantastisch hoog niveau. Maar dat de binnenkant, de burger, een gek experiment is dat soms wel geinig is maar het grootste deel gewoon niet zo goed.
Weet ik veel, ik moet misschien gewoon maar wat gaan eten.
FAVO:
Peguin Cafe Single, Zopf: From the Colonies(UITZONDERING!) , The Sound Of Someone You Love Who's Going Away And It Doesn't Matter, Hugebaby, Chartered Flight
Terence Trent D'Arby
4/5
Zo nice om een album te hebben van een artiest waar je nog nooit van hebt gehoord, dan een van de nummers te herkennen en ook nog eens vet te vinden!
Lekker begin van de week ook zo, met een beetje een soulish album. Sananda heeft echt een dijk van een stem, dus wat dat betreft zit ik hier best wel goed.
Wat de fuck, echt hoe verder ik luister hoe meer ik verbaasd ben dat al deze bangers van deze man zijn? Dit is echt een top album? Waarom kende ik m niet?
Wel een interessante keuze om na de banger Dance Little Sister een meer gospel achtige slow jam te doen met Seven More Days. Sowieso kakt het album daarna een beetje in, om weer wat op te pakken met Sign Your name.
Wel een shout-out naar Rain, wat een nummer is dat je schrijft als je zeiknat geregend bent en 10 jaar. "Rain, Rain, go away!" Hilarisch hahaha
Maar dit album gaat echt alle kanten op. Ik vind het grootste deel heel erg vet, maar sommige nummers vallen zo hard uit de toon? Ik vraag me echt af hoe die pitch meetings zijn gegaan.
Hij noemde dit zelf het beste album sinds Sgt Peppers, ik ben het daar niet echt mee eens, maar dit is absoluut een ijzersterk album. Wel echt heel erg 80s, maar dat is prima!
FAVO: If you let me stay, Wishing Well, Dance Little Sister, Sign your name
The National
1/5
Jezus, wat is dit dan?
De zanger klinkt continue alsof ie net is wakker gemaakt en daar actief van aan het balen is. Muzikaal is het ook niet bijzonder, dit is gewoon mijn minst favoriete muziek: Slaapverwekkede indierock.
Ik snap gewoon niet waarom dit zo populair is? Want er zijn echt zo ontzettend veel bands die precies dit doen, dat coolige, zing praten.
Het klinkt niet mooi, het leidt ontzettend af van de muziek en ohja, het zorgt er ook nog eens voor dat ALLES hetzelfde klinkt.
Nee, ik heb me door dit album moeten worstelen. Dit is pure 13 in een dozijn liftmuziek, en ik snap werkelijk niet dat dit hier tussen moet staan. Dit is voor mij althans inspiratieloze indierock en ik geef het dan ook 1 ster.
Meestal kan ik nog wel iets moois erin vinden, maar het trage zingen, gecombineerd met dat het klinkt alsof niemand het naar zn zin heeft zorgt er bij mij voor dat ik me actief heb zitten irriteren aan dit album.
Willie Nelson
3/5
Mijn grootste probleem met countrymuziek is dat het vaak een beetje allemaal hetzelfde is.
En dan vooral qua muziek. De zang is vaak juist heel sterk, countryzangers hebben iets breekbaars in hun stem.
Wie dan ook besloten heeft dat Willie vooral een cover album moest maken verdient dan ook wat mij betreft meteen opslag. (Zo te lezen was dat vooral Willie zelf, zn label wilde dit juist absoluut niet)
Probleem is wel dat ik een groot deel van de covers ook het origineel al ken. Zo valt een Georgia on my mind toch een beetje vlak in vergelijking met bijvoorbeeld Ray Charles.
Maar andere nummers vind ik echt hele mooie versies.
Niet alles werkt, maar ik vind Willie echt een fantastische stem hebben. Het is ontzettend country, maar dan eindelijk met wat meer variatie dan "Man speelt gitaar." in de productie.
Ja dit is best wel een lekker album eigenlijk. Niet lekker genoeg voor 4 sterren, maar wel een lekker albumpie
FAVO: Blue Skies, All of me, Dont get around much anymore
Everything But The Girl
2/5
Zang: Goed
Productie: Gedateerd.
Dit is wel echt een album waarbij je meteen hoort dat dit uit de 80s komt. Het verbaast me zelfs een beetje dat het late jaren 80 is, ik had zelf eerder early 80s verwacht. Het is best wel lieve muziek? Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven, maar dit is gewoon fijne popmuziek.
Niet super bijzonder, maar ik zal het niet snel afzetten.
Voelt daardoor wel een klein beetje als muziek die je in de Xenos hoort ofzo, en das natuurlijk geen heel groot compliment.
Dit voelt, hoe meer ik luister, als Sade light. En dat is geen harde kritiek hoor, Sade is namelijk echt geweldig. Maar ik merk toch dat ik het hier gewoon net ff een stukje minder vind dan Sade. Het is goed, het klinkt prima, maar het is allemaal net wat minder gepolijst en de zang is gewoon niet zo goed als Sade bijvoorbeeld.
Ok, hoelanger het album duurt, hoe meer ik me irriteer aan het feit dat dit net zo spannend is als een glas water. Er zit bar weinig pit in. Sorry Sade, dat ik je hiermee vergeleek. Het is gewoon heel erg saai.
Begint best vibey, maar op een gegeven moment schrik je wakker en kom je er achter dat je het halve album al hebt geluisterd maar er eigenlijk niets is achter gebleven.
Je legt je hoofd maar weer op je toetsenbord om nog even te genieten van de laatste tonen van de H&M Hitzone cd. Slaap zacht.
FAVO: Love is here where I live, I always was your girl
The Streets
2/5
Oef, ik kan me heel erg goed voorstellen dat dit een van de laagst gerate albums op deze site is.
Mike Skinner heeft een ontzettend... Interessante manier van rappen.
Ik ben er zeker ook niet altijd fan van, maar bij nummer als Blinded By The Lights hoor je wat er mee bedoeld word. Namelijk een soort glitchy hiphop rap over een dubby achtige beat. Je moet er van houden, ik doe dat soms.
Maar het grootste deel? pfoee, het is lastig hier door heen te komen. Mike zn manier van rappen is gewoon nauwelijks op de beat. Nauwelijks op de maat.
Zn raps gaan voornamelijk over een soort ontzettende Engelse loser. Is het een conceptalbum? Is Mike een lul? Ik heb eerlijk waar geen idee...
Ok, rond Fit but you know it denk ik het toch zeker te weten: Dit is een soort parodie op een English Lad. En het is misschien iets te goed gelukt. Dit hele album zwalgt in zelfmedelijden, maar dat is meteen ook het concept. Tenminste... Dat hoop ik dan.
Sommige beats zijn echt dramatisch. Sommige raps zijn verschrikkelijk, Mike is echt lastig om te tolereren soms... Maar toch, maar toch zijn er een paar highlights, en dan inderdaad vooral de 'hits'.
Maar nee, ik durf te zeggen dat ik 100 hiphop albums kan noemen die ik persoonlijk beter vind dan deze.
Smaak is persoonlijk, laten we maar zeggen.
FAVO: BLinded by the lights, Fit but you know it,
Janis Joplin
4/5
Marge Simpsons' 2e album!
En wat een banger is het eigenlijk. Ik ben er na Cheap Thrills later zo hard op terug gekomen dat ik het 'maar' 3 sterren gaf, want ik heb Piece of my Heart daarna grijsgedraaid(En mee geschreeuwd).
Mijn overtuiging? Janis is een acquired taste. Soms klinkt het geweldig, soms klinkt het verschrikkelijk. Je moet er van houden.
Maar kleine aanrader; lees wat over haar leven, deze vrouw klinkt als een doorrookte 50er, maar is lid van de 27 club. Het is ontzettend tragisch, maar voegt zoveel toe aan haar muziek.
Dit album dan? Ja haar raspende zingen is natuurlijk overal hier. Het pakt je aandacht, of drijft je juist weg. Bij haar beste nummers, naar mijn mening, begint ze rustiger en gaat het nummer steeds wat harder. Meer rock dan blues eigenlijk.
Maar op alle nummers vind ik haar echt sterk.
Niet alles pakt me echter, ik hoor soms nog steeds een beetje Marge Simpson, maar ik heb na het album altijd een beetje spijt gehad dat ik geen 4 sterren had gegeven aan Cheap Thrills. Dat maak ik dan maar bij deze goed!
FAVO: Cry Baby, Half Moon, Me and Bobby Mcgee, Get It While You Can
Astor Piazzolla
3/5
Pfoeeee...
Kijk, luister, ik vind jazz prachtig. Ik hou ook best wel van een beetje salsa enzo op zn tijd.
Maar dit? Nee ik vind dit niet zo top. Het is ontzettend moeilijk muziek, maar dan heb ik ook vooral het idee dat het moeilijk is om moeilijk. Het klinkt gewoon moeilijk, niet omdat het toevallig zo gemaakt werd, maar omdat het zo 'hoort'.
En ik zou dit vet moeten vinden, dat idee heb ik ergens ook wel en het intrigeert me grotendeels. Maar toch, is dit niet echt iets wat ik snel nog een keer aan zou zetten?
Ik word vooral nogal moe richting het einde van dit album, het voelt als het langste album van een uur dat ik in lange tijd heb geluisterd. Er gebeurd zo ontzettend veel in.
En toch he, toch vond ik er ook echt wel wat hele mooie stukken in zitten.
Pakte sommige stukken me absoluut, maar uiteindelijk ga ik toch eerlijk zijn en zeggen dat dit niet een 'goed' album was voor mij.
Dit was een prima album, met waarschijnlijk fantastische musici die gewoon veel te goed zijn in wat ze doen voor mijn simpele brein.
Sorry!
FAVO: Vibraphonissimo, Operation Tango
Queen
2/5
Bij de opener nog even een keer extra gekeken;
Was dit echt een album van Queen? Daarna kwam Killer Queen, toen was het toch wel weer echt duidelijk dat dit 'gewoon' een Queen album was.
En eigenlijk.. Merk ik toch dat ik gewoon niet zo fan ben van Queen.
Het is grotendeels het theatrale zingen van Freddie, een soort prebohemian, maar dan gewoon minder goed gedaan dan op de grote hits en latere nummers. Killer Queen staat wat mij betreft echt zwaar op eenzame hoogte qua niveau vergeleken met de rest van het album.
Nee, dit album is echt flink minder dan A Night at the Opera, en dat vond ik 4 sterren. Dan kom ik toch echt uit op 2 sterren voor deze, omdat ik het album eigenlijk niet 'wel prima' vind. Het is eerder irritant hoe meh ik het vind en hoe erg ze hier, naar mijn mening, nog zoekende zijn naar de betere sound die je later hoort.
FAVO: Killer Queen
Belle & Sebastian
2/5
De muziek klinkt best goed, totdat de zanger erover heen begint te zingen.
Wát is dat maaaaatig zeg!
Echt oprecht, de melodieën zijn prima, niet wereldschokkend ofzo, maar gewoon prima te doen.
Maar de zanger klinkt alsof het meer een parodie is op zingen dan daadwerkelijk zn best doen. De stem is te hoog en ik durf bijna te zeggen dat ik het beter zou kunnen. En ik word met karaoke avonden al vriendelijk verzocht om toch vooral een instrumentaal nummer te kiezen.
God, wat sneu voor deze band. Alles klinkt prima en dan heb je die zanger die er een beetje overheen aan het janken is. Echt zonde dat hij op letterlijk elk nummer een veel te prominente rol speelt...
Uiteindelijk, dan bij het allerlaatste nummer, heb ik het idee van 'dit is niet verschrikkelijk'. Is het Stockholm? Of ben ik gewoon gewend aan de stem? Of misschien kan het me niets meer boeien? In elk geval, het laatste nummer irriteert me niet en vind ik zelfs best wel goed.
Ze krijgen een ster erbij voor het feit dat het muzikaal gewoon goed in elkaar zit. Als er een acapella nummer tussen had gezeten was het absoluut gewoon 1 ster.
FAVO: Judy and the dream of horses
Radiohead
3/5
Oei, Radiohead... In het verleden waren we niet echt vrienden. En dan vooral Thom, echt wie schrijft dat met een H er tussen, en ik.
Ik kan zijn zang gewoon niet zo goed verdragen. Maar daarom ben ik meteen ook heel benieuwd naar dit album, omdat dit zijn zang schijnt te hebben opgeknipt en flink te hebben aangepast!
Ok wat de fuck is dat gedoe met trompetten op The National Anthem?
Doe ff normaal, en doe niet alsof dit bij Jazz hoort want dat is dus echt compleet gelul. Dit is gewoon belachelijk, niet experimenteel en het slaat ook helemaal nergens op.
Ah fuck, is dit zo'n album voor mensen die alleen maar rock luisteren en het dus geweldig vinden dat er een keer andere instrumenten en OH NEE! Synths en computer?!?!?
Want dan zijn er dus echt al veel betere albums uitgekomen...
Naja, aan het einde kan ik wel zeggen dat ik me niet heeeeel erg heb geirriteerd aan Thommerd. Wel moet ik zeggen dat het instrumentaal soms heel vet was, maar ook grote delen niet zo bijzonder. Ik denk nogmaals dat dit album baanbrekend was voor iedereen die nog nooit een synth of iets gehoord had. Kraftwerk en Jean-Michel Jarre bestaan he lieve mensen? Of vlak daarvoor nog; Aphex Twin.
Maar goed, het album was prima. 3 sterren, ik hoor gewoon niet het baanbrekende dat sommigen hierin horen.
FAVO: Everything in its right place, Treefinger
The Who
4/5
Jezus, wat een begin... Ik heb net ff te veel CSI:Miami gekeken hiervoor! Dat is even een throwback die ik niet wist dat ik had.
En dan ook nog Behind Blue Eyes? God, ik wist niet dat ik The Who zo goed zou vinden eigenlijk!
Ik denk oprecht dat The Who mijn favoriete ouwe lullen gitaarband is op dit moment en het word nog lastig om ze te overtreffen. Of misschien The Doors, die zijn ook echt sterk.
Maar eerlijk; The Who valt me hier alles mee! Ik heb zelfs best wel zitten genieten van het album. Ok, het middenstuk is wel weer wat minder en daar was het soms best een beetje aanpoten, maar het begin en einde was goed tot zelfs heel goed.
Ik ga nu zelf snel CSI Miami aanzetten, joe joe!
FAVO: Baba O'Riley, The Song Is Over, Behind Blue Eyes, Wont get fooled again
UB40
3/5
Dit is echt een beetje een bijna agressief ok reggae album.
Gewoon heel erg prima, ik irriteer me niet, muzikaal klinkt het als reggae en ook de zang is niet vervelend.
Maar waar ik bij Bob nog echt wel kan genieten merk ik dat ik het hier vooral heel erg tollereer.
Geen moment springt er echt uit ofzo, maar eerder dat ik denk, "mwah dit is best wel prima en ik zal het niet snel afzetten."
Als er een prijs zou zijn voor 's werelds meest best wel ok album, dan zou deze het denk ik winnen. White boy reggae, het is gelukkig nog springlevend en even prima als dat het altijd wel was!
FAVO: Tyler, Food for thought
The Youngbloods
3/5
"The Youngbloods could not be considered one of the major groups of the 60s, but they were capable of offering some mighty pleasureable folk-rock and produced a few great tunes along the way"
Nou... Als je Spotify stukje zo begint, dan blaak je in elk geval van het zelfvertrouwen!
Het begint vrij standaard rockig, maar On Sir Francis Drake, dat is verdomme een jazz plaat! Zo leid je me af hoor!
Ik ga meteen wat rechter zitten, want zal dit dan toch geen standaard rock album zijn? Word ik gewoon compleet de verkeerde kant hier op gestuurd?
Nou niet helemaal, maar ik moet toegeven dat dit album absoluut meer jazzy was dan ik van tevoren had verwacht. Ik ben best blij verrast, maar kan me toch niet helemaal er aan onttrekken dat dit toch een matig jazz album was en geen fantastisch rock album. Waarom dit dan toch op de lijst staat? Misschien dan toch omdat het een rockband uit de jaren 60 is.
Toch sterk het idee dat deze lijst daar een hele hele erge sterke voorkeur voor heeft.
Maar goed, ik heb me niet zitten irriteren, het was zelfs meer dan prima te doen! Dusja, dan komen we op een lekker gemiddelde rating uit ook.
FAVO: Darkness, darkness, On Sir Francis Drake
Dinosaur Jr.
1/5
Oh god... We hebben er weer een!
Een album met een jankende kattenzanger...
Hoe kan dit toch blijven gebeuren? je kiest toch iemand als zanger omdat hij goed kan zingen?
Sowieso zit er een gigantische bak herrie op de gitaar. Veel distortion. Ik vind dat dus gewoon niet zo mooi, maar het is blijkbaar fantastisch?
Het zal wel. Ik vind dit typisch een band die dan op zo'n lijst verschijnt waar ik letterlijk nooit een 2e keer naar zou luisteren als het niet vanwege deze lijst was.
Het is 13 in een dozijn, maar dan ook nog eens een zanger die het slechter dan 13 in een dozijn maakt.
Het is dus niet eens gemiddeld slecht, maar bijzonder slecht. Verdomme.
Is het dan muzikaal misschien goed? Nee het is luid. Dat is het vooral, ik ga mn oren hierna wat rust gunnen en wat ambient aanzetten ofzo om bij te komen van de ontzettende bak herrie die er zojuist over me is uitgestort. Elk nummer moet continue HARDER EN HARDER en dan jankt de zanger er een beetje overheen.
Ik snap dit echt totaal niet.
Noise rock is precies wat het beloofd, precies wat het moet zijn. Maar als je een bak stront over een nietsvermoedende luisteraar uitstort, dan moet je niet raar opkijken als die luisteraar daarna ook zegt dat dit herrie is.
Dat is namelijk precies wat dit is; Herrie. De enige reden waarom dit misschien op deze lijst staat?
Jezus christus, ik was al compleet klaar met dit album, toen kwam Don't. Een 5 minuten(!!!) durende verkrachting van een arme gitaar, met de zanger die erover heen schreeuwt. "WHYYYYYYYYY, WHY DONT YOU LIKE MEEEEEEEEEEE"
Dit is oprecht een van de slechtste stukken 'muziek' die ik ooit heb gehoord.
Dit waren misschien wel de langste 38 minuten uit mijn leven.
Fuck Noise, fuck deze band, fuck.
The Yardbirds
3/5
Jup. Dit is een blues album.
Ook duidelijk een stokoud blues album!
Het rockt, je hebt veel blues melodietjes en vooral Over Under Sideways Down heeft een heerlijk riffje dat door het nummer klinkt.
Sowieso zijn de riffjes hetgene wat er uit springt op dit album. Msischien is dat sowieso wel een beetje waar je aan denkt bij de blues, maar het is voor mij de eerste keer dat het zo 'duidelijk' is.
Nummers zijn super kort, hele album klokt denk ik nog geen 35 minuten. Maar het word wel een beetje samesy voor mij na een tijd.
Daarnaast is de recording kwaliteit gewoon matig, logisch ook hoor. Album komt uit 1966, maar toch even benoemen.
Prima album, heb me zeker niet geirriteerd en er waren een paar heerlijke riffjes die er best wel uitsprongen, maar overall vind ik het zeker niet goed genoeg voor 4 sterren. Het is gewoon een prima 3 sterren.
FAVO: Over, Under, Sideways, Down, Hot house of Omagarashid,
D'Angelo
2/5
Ja dit is R&B.
Dit is soul.
En vooral: Dit is pure sex.
Maar toch, het pakt me niet helemaal? Het glijdt heerlijk, het album is een soort boter voor de oortjes en D'Angelo klinkt gewoon lekker funky met ook de instrumentals, maar er ontbreekt voor mij echt een stuk afwisseling.
Het is vrij veel van hetzelfde, met de kopstem van D'Angelo en een hele dikke baslijn. Nou is dat meestal genoeg om mij te pakken, maar nu mis ik gewoon net dat beetje extra.
Ik snap het niet helemaal, hij is denk ik precies wat ik vet vind, ik hou namelijk echt van neo soul en van classic soul. Ook R&B kan ik best waarderen, maar ik mis iets?
Misschien is het omdat het toch vrij veel van hetzelfde is? Ja D'Angelo, we weten het, je hebt sex. Niet nodig om dat bijna 55 minute in te wrijven.
Hij zingt fantastisch, geweldige stem, maar het is gewoon allemaal een beetje saaiïg.
Had dit eerlijk waar niet echt verwacht, dit was een album dat al heel lang op mijn 'to listen' lijst stond, maar ik verveel me echt en ben blij dat het album voorbij is.
Het begint geweldig met het titelnummer, maar daarna is het een soort brij van middelmatige, gezapige nummers die allemaal een beetje hetzelfde klinken. Ik ga toch hard zijn en geef dit 2 sterren, als het country was had ik namelijk hetzelfde gedaan.
FAVO: Brown Sugar, Me and those dreamin eyes of mine,
John Lee Hooker
3/5
Als je blues googlet krijg je dit album denk ik, wauw.
Doorrookte stem, gitaar riffjes, en eigenlijk continue denk ik alleen maar dat dit de blauwdruk(haha) is van Blues.
En dat is ook meteen het album. Houd je van blues? Dan vind je dit geweldig. Hou je niet van Blues? Dan vind je het matig.
Ik vind Blues een genre dat ik nooit helemaal heb begrepen, en eerlijk? Dit album heeft wel echt geholpen!
De eerste 2 nummers vond ik echt heel sterk, en ik ging er meteen goed voor zitten. Want zou dit dan de plaat zijn waar ik eindelijk blues fan ga worden?
Nee dat niet helemaal, het is een lekker album, met John Lee Hooker zijn doorrookte stem over het hele album met vrijwel minimale instrumentale hulp.
Er zijn best wel wat features op het album en die werken ook zeker, maar de focus en de ster is ongetwijfeld John Lee en zijn gitaar.
En ik noem ze beiden, want ze zijn echt onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Nou het album dan; er zitten heerlijke riffjes in, de zang van John Lee was ook echt goed. Maar toch, uiteindelijk kan ik me er toch niet helemaal aan onttrekken dat dit album zó veel beter had kunnen zijn.
Dit album begint echt geweldig, en het einde heeft ook echt hele sterke nummers, maar het midden is zo matig en gezapig dat ik uiteindelijk toch uit kom op een matige 3 sterren.
Prima album, niet iets wat ik nog een keer zal gaan luisteren.
FAVO: The Healer, Im in the mood, My Dream
The Beach Boys
3/5
Vibes; Het album.
Ik weet niet, misschien komt het door Love Actually, maar dit hele album voelt voor mij echt heel erg als een kerstalbum?
Misschien zijn het de vele belletjes en dingetjes die je op de achtergrond hoort.
Misschien is het de zang die bij wijlen bijna als een soort koor klinkt?
Misschien zijn het de teksten die gaan over liefde en gezelligheid en hoe schattig en mooi alles eigenlijk is?
Ik weet het niet, maar het voelt nog altijd als een kerstalbum.
Er staan de hits op(wouldnt is be nice en God only knows) maar het is ook eigenlijk meteen duidelijk waarom dit nou de hits zijn. De rest is gewoon een flink stuk saaier en de melodie is minder catchy.
FAVO: Wouldn't it be nice, God only knows
The Cramps
2/5
Noiserock...
FUCKING NOISEROCK!??!
Waarom staat dat toch in deze lijst?
Ik snap oprecht prima dat er een album van die stroming in moet staan, want het zal vast invloedrijk zijn geweest. Geen idee wat de invloed was, of waarom we ervan bewust moeten zijn, maar invloedrijk was het vast.
Noiserock is een sociaal experiment geweest;
Wat is de grootste herrie die we kunnen maken waar mensen het nog steeds muziek noemen en dat we toch nog cd's of lp's verkopen?
Het is zonde, want een nummer als Garbage Man klinkt echt prima. Lekker riffje, dikke drum beat eronder. Ik had het gewoon naar mn zin, maar dan... Maar dan...
Word er weer een arme gitaar verkracht met een bak distortion waar je U tegen zegt. Iedereen die klaagt over dat autotune de muziekindustrie verpest heeft; Ik wil het toch ook graag heel even hebben over de distortion die over gitaren word geknald.
En eerlijk? zelfde kan gezegd worden over het Werewolf nummer, maar daar is het de zanger die het verpest. Instrumentaal zit het hier juist top in elkaar, maar de zanger jankt er over heen. Of zou dat de bedoeling zijn? Janken als een weerwolf?
Weet je waar het een beetje aan doet denken? Bij stukken krijg ik gewoon heel erg de vibe van Bat out of hell van Meatloaf. Het zelfde campy, theatrale zingen, min de uithalen dan, maar wel precies dat overdreven bijna musicale achtige zingen en schrijven.
Het is ok, soms werkt het, maar het werkt vaker gewoon niet. Het is wel minder noiserockig dan ik op basis van de eerste nummers verwachtte, dat is tenminste wel goed nieuws.
De distortion op de gitaren is later een stuk teruggebracht en de 2e helft van het album is best prima.
FAVO: Fever cover is best wel funny.
The The
4/5
The The, wát een band naam is het toch.
Maar ze pakken me wel, vorige keer sowieos met Uncertain Smile, wat echt een heerlijk nummer is.
Deze keer hebben ze de bassist me toch een vrij spel gegeven, mijn god...
Want die basslijn op Sweet Bird of truth, dat is me toch een basslijntje hoor.
De zang is ontzettend overdreven, dat vond ik bij het vorige album(the cramps) dat ik geluisterd heb ook, maar het werkt op dit album beter voor mij.
Ik denk dat het komt door de productie die ook ontzettend bombastisch is met trompetten en saxofoons die soms om de hoek komen kijken.
Er zijn zoveel vette muzikale stukken op dit album, riffjes, baslijntjes en loopjes die continue terug komen.
De zang leidt me niet af, is dat een compliment? Qua zang is het gewoon prima, maar ik vind The The zoveel sterker op de instrumentale stukken.
Ook die trompetten op het laatste nummer, zo vet gewoon!
Ja de zang is overdreven, maar het werkt voor mij wel met alles wat er instrumentaal gewoon gebeurd. geen idee, ik vind The The misschien toch wel best wel vet.
FAVO: Infected, Heartland, Sweet bird of truth
The Rolling Stones
2/5
Ja sorry hoor, maar wat doet dit op de lijst?
Als er een andere band hier had gestaan dan The Rolling Stones dan was dit oprecht niet in de buurt gekomen van deze lijst.
Het zijn een stel matige covers van klassiekers. Er is hier niets origineels aan?
Ik snap hier helemaal niets van, Rolling Stones zijn een klassieke band, daar twijfel ik geen enkele seconde aan.
Maar is dit wat ze een legendarische band maakt? Kom op zeg, ze zijn een legendarische band ondanks dit album.
Het is een beetje alsof je de nieuwste albums van Kanye West op deze lijst zet, want hij is verder zo invloedrijk. Of Infinite van Eminem, want die maakte daarna zulke goede albums.
Totale onzin.
Nou de muziek dan, het is ok, niets wereldschokkends en letterlijk niets wat je niet al eens eerder hebt gehoord.
In de meeste gevallen nog beter ook, want Mick Jagger is een fantastische frontman en best een prima rockzanger, dit is gewoon niet zijn genre en dat hoor je.
Ik heb geen favo, vind het iets te hard om dit 1 ster te geven, maar dit is absoluut geen 3 sterren waard. Daarvoor is dit gewoon niet goed genoeg en staat hier eigenlijk niets op wat ik nog eens wil horen.
The Cure
2/5
Dit is een soort vage gothische rockopera?
Heel duister album met een zanger die huilt over de gitaren en drums. Is het een lekker meezingalbum? Ik hoop het niet voor je, maar het luistert opzich best prima weg.
Ik had eigenlijk niet door dat het album nog aan stond, is dat positief of juist heel erg negatief?
Het is echt sadbois het album, en ik denk gewoon niet dat ik op het moment zo depri ben dat ik er goed naar kan luisteren.
Ik kan er verder ook erg weinig over zeggen. Het is depri, het is The Cure, maar hun andere album was echt een stukje beter nog
FAVO: The Hanging Garden, The Figurehead
Black Sabbath
3/5
RIP Ozzy
Met dat uit de weg, ben ik benieuwd of dit album qua rating opeens omhoog gaat schieten.
Het is een heavy metal album, maar dat zou je eigenlijk alleen nog weten door de scheurende gitaren die er soms op een nummer bij zitten.
Veel nummers vind ik juist heel erg melodieus en hoor ik bij Changes nu alleen een piano?
Mooi man, ik ken natuurlijk de Charles Bradley(RIP) cover ontzettend goed, en vind die wel nog steeds mooier. Maar dit valt me alles mee!
Sowieso is de stem van Ozzy goed passend bij de muziek.
Later op het album word de muziek wat steviger, maar eigenlijk nooit echt herrie ofzo. Er zit een duidelijke melodieuze basis in en die waardeer ik heel erg. Als je dit dan vergelijkt met punk of, god forbid, noise rock is dit echt veel beter te doen.
Er zitten heerlijke riffjes/loopjes op een aantal nummers die ik ook een beetje headbangend luister. Eigenlijk waardeer ik het beter dan ik van tevoren had gedacht.
Dit album is best heavy, scheurende gitaren enzo, maar veeeeeeel minder schreeuwzingen dan bands als Guns n' Roses of Aerosmith. En dat trek ik ook een stuk beter.
Vibes, prima te pruimen dit album.
FAVO: Changes, Snowblind, Under The Sun/Every day comes and goes
Ministry
2/5
Ok
Nou, N.W.O is een opener. Goedesmorgens zeg, dit klapt er wel even in.
Besef dat Ozzy gisteren de Prince of Darkness word genoemd, wat is deze gozer dan? Wat een duistere, agressieve muziek joh. Waar de zanger(?) dan overheen kreunt/grunt.
N.W.O heeft echt een hele vette drumloop/beat. Ben niet weg van de zanger, krijg zelf spontaan een beetje last van mn keel.
Maar jezus, als deze gasten rocken, dan gaat het wel op standje H A R D.
Just One Fix klapt er eigenlijk net zo hard op als het eerste nummer.
Ok nee, sorry. Ik snap speed metal, ik waardeer het zelfs soms best wel. Maar Jesus built my hotrod, de grootste hit op dit album, is gewoon letterlijk niets anders dan ding a ding ding dong over een scheurende gitaar.
Geweldig.
Nee maar uiteindelijk? ik ben doodop na dit album. Het is grotendeels gewoon niet zo goed, het is voornamelijk fucking hard en snel. Vooral snel op grote delen. Het zal vast een belangrijk speed metal album zijn geweest en ik denk als je er zo naar luistert dat dit inderdaad een belangrijk album is. Gelukkig duurt het ook niet zo lang, maar ik ben wel echt gebroken hierna...
Jezus man Corrosion en Grace is gewoon allebei een bak herrie waar zelfs noiserockers van zouden zeggen "Kan het niet wat zachter?"
Ja dit haalt nog wel een ster van dit album af, ik kwam uit op 3 maar dat is nu gewoon 2. Het einde is geen muziek meer te noemen zeg.
FAVO: Just One Fix, Jesus Built my hotrod
The Sugarcubes
2/5
Ja dit is gewoon precies wat je verwacht van een Björk album, maar dan rock invloeden in plaats van dance/pop invloeden.
Meteen ook een stuk minder voor iemand die geen heel groot fan is van rock.
Voor de teksten hoef je het niet te doen, daar is mijn Ijslands gewoon net te roestig voor, maar wat me wel echt opvalt is dat Björk hier al haar trademark schreeuwen en krijsen doet.
Tsja, ik vind het gewoon niet heel erg goed? Muzikaal blaast het me niet weg en ik vind het gewoon grotendeels te raar om het nou echt een fantastisch album te noemen.
Ook hier kan ik me er niet aan onttrekken dat het er alleen maar in staat want Björk.
Oasis
3/5
Ok, volgens mij is dit het vervolgalbum van Whats the story morning glory.
Daar was ik niet zo weg van, maar misschien is mn smaak wat veranderd of ben ik heel erg in de Oasis mood?
Live forever pakt me in elk geval best wel, en de eerste 2 nummers luisteren ook wat lekkerder weg dan ik hiervoor vond.
Al was Champagne Supernova een prachtnummer. Vooral Wonderwall leidde tot problemen bij me.
Maar goed, het gaat nu over Definitely Maybe, sowieso een banger van een album titel. Het is iets minder standaard rockmuziek dan het vorige album vind ik. De muziek klinkt beter, al gaat Oasis wel nog steeds voor VEEL GELUID. Liam, of Noel, heeft een funny klagende manier van zingen, maar misschien is dat wel gewoon typisch Brits.
Het past ergens wel bij de teksten ofzo?
Ik weet niet, trek het beter dan het vorige album, waarschijnlijk omdat het wat alternatiever is en iets bijzonderder? Whats the story is naar mijn mening meer een poprock album, terwijl dit wat anders is.
Geen 4 sterren, maar wel een sterke 3 sterren, wel ff luisteren naar niets want het volume is wel vermoeiend.
FAVO: Live forever, Supersonic, Married with children
Laura Nyro
3/5
Apart album waarop heel veel tempo wisselingen gebeuren!
Bijna geen een nummer eindigt op het tempo of met de maat waarin het begint.
Instrumentaal doet het me soms denken aan jazz of van die muziek die je in western films wel veel hoort. Het swingt in elk geval, met de stem van Laura er heel prettig overheen. Ze heeft echt een hele sterke stem!
Merk wel dat ik er na een tijdje een beetje klaar mee ben.
Ja Lau, je hebt een pracht stem, en tempowisselingen zijn ook heel leuk. Maar op letterlijk elk nummer? Beetje veel als je het mij vraagt. Maar goed, ik vermaak me verder wel, heb me niet geirriteerd, maar ben wel blij dat het geen 2 uur durend dubbel album is.
FAVO: Lu, Eli's Comin,
The Good, The Bad & The Queen
2/5
Dodelijk saai dit zeg, jezus...
En zodra ik er achter kom dat Damon Albarn erachter zit, je weet wel die van Blur, begrijp ik meteen wat mn probleem hiermee is.
Tenzij deze man zich verschuilt achter cartoon karakters is er gewoon heel weinig spannends aan deze vent.
Zn klaagzingen ben ik zo ontzettend klaar mee, ik snap Blur niet, ik snap dit album niet en ik begrijp echt totaal niet waarom ik hier naar een relatief nieuw album aan het luisteren bent want weer gewoon klinkt als 13 in een dozijn Britpop.
Richting het einde word het wel iets meer gezellig. De muziek word interessanter, dat krijg je met Danger Mouse als producer, maar de zang vind ik nog steeds zo saai en eentonig.
FAVO: Nature Springs
The Hives
2/5
In wat voor hoek zit ik joh? het is de afgelopen dagen vrijwel allemal mwah geweest.
Dit album ook, het is een fucking compilatie, waarom staat dit in de lijst? Zijn hun normale albums niet goed genoeg? Waarom deze compilatie wel dan?
Krijgen we ook Legend van Bob Marley? Das namelijk ook een compilatie met goede nummers.
Dit ook your new favourite band noemen, vind ik dan wel weer een beetje grappig, maar ook nogal misplaatst.
Is dit punkrock? Alles is namelijk vooral weer heel hard en snel. Voordeel; dit album is ook best snel weer voorbij.
Begrijp me niet verkeerd, het is echt niet slecht. Muzikaal zelfs grotendeels best wel prima te noemen, maar de zang is echt heel matig, met ontzettend veel scream voornamelijk een refrein herhalen.
Het is dan ook geen verrassing dat mn absolute favoriete nummer The Hives are coming is, dat is namelijk een instrumentaal nummer.
Nee, dit is niet vreselijk, maar het is gewoon heel erg punk en daar hou ik niet zo van.
FAVO: Supply and demand, The hives are coming, you are law
Prince
3/5
Een dubbelalbum van Prince, ja dat moet dan wel heel goed zijn?
Het is een beetje mwah, begrijp me niet verkeerd er zitten hier gitaar solos en funky beats op het album die kei en keihard zijn, maar er is ook echt een hoop filler daaromheen. Dat vind ik een beetje het probleem met 'alle' muziek van Prince. Ja; heel veel is heel vet, maar hij vind dat zelf ook net iets te veel. Dat leidt er dan toch toe voor mij dat nummers die vet beginnen, toch een minuut of 2, 3 langer duren dan nodig.
Wel echt vet dat hij zo gemakkelijk meerdere genres doet met rustig een ballad ergens, dan weer pure funk en herken ik nu zelfs een klein beetje dance/elektronische muziek??
ZO JAMMER van dat totaal onnodige live nummer. Echt, Prince had ZO VEEL gehad aan een editor of zoiets. Gewoon iemand die tegen hem had gezegd Nee maat, je hebt niet bijna anderhalf uur nodig voor dit album, maak het 3 kwartier en dan heb je goud in handen. Want dat is wat hier aan de hand is, als je het mij vraagt tenminste.
Nu is dit album nog steeds wel echt prima, maar het had zoveel meer kunnen zijn... Wel een heeeeerlijke glijplaat als afsluiter zeg, pfoe!
FAVO: Sign o the times, starfish and coffee, Ic ould never take the place of your man, The Cross, Adore
The Stooges
2/5
WAAROM PUNKROCK???
Wederom een album waarop Iggy Pop aan het schreeuwen en krijsen is.
Hoeveel van zijn albums hebben we ondertussen al gehad?
Ik snap dat het invloedrijk is, en dat er absoluut iets te zeggen valt voor de woede en agressie van punk. Maar het is gewoon geen goede muziek.
Eigenlijk wil ik er dan ook weinig tekst nog aan vuilmaken, gezien al hun nummers ook ultrakort zijn en de meeste punk albums hetzelfde doen:
Punk. Boos. Schreeuwen. Kort. Scheurende gitaren.
Meh.
Volgende album.
FAVO: Down on the street
Deep Purple
2/5
Smoke on the water is een klassieker.
Dat geef ik ze meteen.
Maar The Mule is voor mij meteen het klassieke voorbeeld van waarom live albums niet op een lijst horen van beste albums.
Klinkt het goed? Sure.
Is het dodelijk saai om hier gewoon naar te luisteren? Absoluut.
Leuk man, drumsolo van een aantal minuten. Ook echt totaal onnodig in elk muziekgenre behalve misschien progrock en jazz. En dan weet je al van tevoren dat je dit gaat krijgen.
Ja uiteindelijk, het is gewoon best wel een prima album. Jammer dat het een live album is, voegt gewoon heel weinig toe denk ik. Uitgerekte, veel te lange solos zijn supervet als je daar staat en dit je favoriete band is. Het vertaalt zich gewoon niet zo goed naar een album dat je thuis luistert.
Moet wel zeggen dat de intensiteit en de energie wel best goed overkomt. Maar ik word gewoon niet heel gelukkig van publiek dat net een beetje uit de maat probeert mee te klappen na de zoveelste solo van 5 minuten.
Ok nee sorry, ik wilde dit 3 sterren geven, maar het laatste nummer; Space Truckin, duurt bijna 20 minuten.
20(!) minuten, doe ff normaal. Zo vet zijn hun solo's niet hoor...
FAVO: Highway Star, Smoke on the water
Christina Aguilera
3/5
POPGIRLIESSSS YES!
Hier staan een aantal absolute knallers op. Sowieso ook wel leuk dat er toch wat pop albums op deze lijst staan. Gewoon even wat anders dan het duizendste rock/punkrock/britrock/hardrock album. Alleen daarom word ik hier al best blij van.
Qua muziek, ja ik trek de stem van Christina gewoon best wel goed.
Er staan ook wel echte rammers op met Fighter en Beautiful, dat is gewoon pop royalty hoor als je het mij vraagt. Beautiful is een ballad, ok, maar je snapt meteen dat dit een hit is/was.
Jammer dat er een hoop tussen staat dat dat niveau absoluut niet haalt. Heel veel beige, en dan duurt een uur best lang hoor.
Pfoee, keep on singing my song is wel echt een typisch voorbeeld van ; omdat je goed kan zingen betekend het niet dat je de hele tijd alleen maar uithaal na uithaal moet doen. Het is vermoeiend en niet nodig. Ja, goede stem, sterke controle enzo maar mijn god ik was hierna echt toe aan een instrumentaal nummer.
Sowieso duurt het album echt echt echt te lang. Maar goed, er zitten wel ook echht leuke nummers tussen, ik kom denk ik op 3 sterren uit.
FAVO: Can't Hold us down, Fighter, Beautiful, Dirrty
Frank Sinatra
3/5
Tijd voor een sigaar en een whisky.
Ik hou dus echt ontzettend van de stem van Frank, en gewoon de hele sfeer die zijn muziek ademt.
Maar eerlijk? Ik dacht in eerste instantie dit worden 4 sterren. Frank Sinatra irriteer ik me nooit aan en het is gewoon hele fijne muziek. Ik kan dit de hele dag aanhebben en gewoon lekker een beetje wegluisteren.
Dat dacht ik, maar na 7 nummers denk ik ook wel een klein beetje dat er iets van een tempo in mag. Ja Frank, het is kut als je lief weg is, en daar moet je absoluut over zingen. Verdomme je mag van mijn part een telefoonboek voorlezen. Maar, als ik heel heel eerlijk ben?
Dit is muziek waarbij je lekker op de bank zit, of in een club of iets. Niet een techno club, maar een whiskyclub of een sigarenclub. Of een whisky sigarenclub.
Dit werkt gewoon wat minder op je werkdag op kantoor...
Het loopt ook allemaal in elkaar over, denk niet dat het toeval is dat mn favoriete nummer meteen mn eerste nummer is; dan zit je nog hoog in je aandacht.
Frank, het is echt heerlijke muziek, maar een heel album vind ik toch net iets te enthousiast. Dan kom ik gewoon uit op een prettige 3 sterren.
FAVO: In the wee small hours,
Stevie Wonder
4/5
EIN-DE-LIJK! Ik ben mn streak van matige albums doorgekomen!
Talking Book voelt voor mij als een meer gefocust project dan Songs in the key of life. Prachtig album, allebei, maar Songs is gewoon te lang om in een keer voor te gaan zitten.
Dit is een heerlijk soulvol album, met echt fantastische gekke dingen. Heel veel synths, heel veel gekke effecten, maar dat gebeurt op de achtergrond, want de focus is Stevie zn fantastische vocals.
Tuurlijk, ook hier; niet alles is even goed, maar ook de mindere nummers zijn niet vervelend en luisteren gewoon prima weg.
Dit is geen perfect album, zeker niet, maar dit is wel een ijzersterk album en ik ben heel blij om weer eens hoger dan een 3 uit te delen!
FAVO: You are the sunshine of my life, Tuesday Heartbreak, Superstition, blame it on the sun, looking for another pure love
Machito
4/5
Heerlijk ochtend jazz albumpje.
Het is niet wereldschokkend, maar gaat soms compleet gestoord, maar heel eerlijk ik had iets meer verwacht zeker met de Afro-Cuba ondertitel. Uiteindelijk? Ik heb me gewoon heel erg vermaakt hiermee.
Zonnetje schijnt, lucht is blauw, dit is een perfect album voor de maandagochtend.
Is het verder een perfect album? Zat ik op het puntje van mn stoel? Nee, het was grotendeels een lekker achtergrond albumpje. En soms is dat gewoon precies wat je wilt.
Wel gaat het echt soms volkomen los, en ik kreeg heel erg filmische vibes van dit album.
Bij vlagen gebeurde er ontzettend veel en ging ik rechtop zitten, maar dat werd afgewisseld met nummers die minder bleven hangen.
Heel vet dat de nummers kort zijn, daardoor word eigenlijk continue je aandacht gepakt en als je een nummer hebt dat je minder vet vind is het ook zo weer voorbij.
Ja, supervet album, heel filmisch en absoluut iets wat ik zou aanraden.
Uit de review merk je ook wel een beetje dat het soms heel heftig en chaotisch is en soms juist een beetje voortkabbeld.
Het voelt ook wel als een album dat ik nog een paar keer aan 'moet' zetten om beter te begrijpen. En dat is zeker geen straf.
FAVO: Congo Mulence, Oyeme, Blues a la machito, Minor Rama
Kelela
2/5
Aaargh, dit is zo'n standaard R&B album!
Ik had hier echt meer van verwacht, maar als een album recent is toegevoegd dan verwacht ik geen standaard R&B album waar ik toevallig nog nooit van gehoord heb.
Begrijp me niet verkeerd, de vocals zijn prachtig en Kelela heeft een fantastische stem, maar toch...
Blue Light is het eerste(!) nummer dat me pakt, omdat er iets gebeurt. Er word eindelijk iets gedaan met trippy instrumentals waardoor het voelt als laat in de nacht.
Dát is ook precies wat ik had verwacht van een album uit 2017. Maar dan ben je dus al ver over de helft van de 14 nummers. Blue Light is het 10e nummer. En echt waar, daarvoor is het gewoon niet zo bijzonder.
Ik irriteer me altijd kapot aan 13 in een dozijn indierockalbums, dit is helaas ook gewoon een 13 in een dozijn R&B album, waar richting het einde de producer wakker schrok dat het 2017 was en hij toch echt wel wat interessantere productie kon afleveren.
Jammer.
FAVO: Blue light, Altadena
Metallica
3/5
Snoei en snoeiharde gitaren. Tsja, dit is zo'n album wat denk ik iedereen wel kent. Of tenminste het titelnummer.
Dat gaat ook gewoon heel hard, benieuwd hoe het hele album me pakt omdat ik bij Metallica wel vaak heb dat het een beetje een harde gitarenbrij word na een tijd.
En tsja, wat ik eerder bij een Metallica album had is nu ook weer een beetje het geval. het gaat hard. Snoeihard. Maar niet elk nummer heeft een minutenlange gitaarsolo nodig. Dat is gewoon een beetje mijn issue met de Metallica albums, dat ze zo vet zijn en beginnen, maar als elk nummer tegen de 10 minuten is dan is het voor mij al snel een soort in elkaar overlopende gitaarbak.
Neemt niet weg dat Master of Puppets fucking vet is en dat ik vooral erg positief verrast was over Orion. Toch weer een instrumentaal nummer dat mn aandacht pakt.
Uiteindelijk had dit van mij een 3,5 gehad als het kon. Dat kan niet, en dan kijk ik naar andere albums met 4 sterren en daar vind ik het gewoon net niet goed genoeg voor.
FAVO: Master of Puppets, Leper Messiah, Orion
Ozomatli
3/5
Verdorie, altijd vervelend om extra moeite te moeten doen om een album te luisteren. Maar goed, dan word je er wel weer even aan herinnerd hoeveel mazzel we tegenwoordig hebben dat het echt een uitzondering is als een album niet op Spotify staat.
En zelfs dan staat het eigenlijk altijd wel ergens op Youtube ofzo.
Nu de muziek; het is een soort mengelmoes met samba, hiphop, latin, funk? Klinkt best wel geinig, wel jammer dat de rap niet heeeeel sterk is. Ik weet zelf veel te weinig van latin om daar over te oordelen dus vind dat best geinig, maar ik heb een vermoeden dat dat ook niet heel sterk is als je wat meer in die materie zit.
Komen we dus weer een beetje bij een Wereldrestaurant/all you can eat concept vergelijking uit; Als je bijna alles bij elkaar dondert is het grootste deel prima, maar niets echt goed.
Er springen zeker wel wat nummers uit en de combi van latin/funk en hiphop is wel echt iets waar ik heil in zie en verder uitgezocht zou willen zien. Helaas is Ozomatli niet de beste om dit te doen, maar het is zeker een vermakelijk album geworden en wel eentje die ik een soort van zou aanraden aan liefhebbers van de losse genres. Verwacht alleen geen wereldschokkend album.
FAVO: Love and Hope, Ya Viene el Sol
New Order
4/5
Joy Division pakte me niet helemaal, maar wat ik met New Order al meteen een flink stuk vetter vind ik het elektronische wat ze doen. Er zitten dikke beats bij en sommige nummers doen me zowaaar een beetje denken aan Techno platen.
Bij eerdere albums van Joy Division en New Order heb ik telkens uitgelicht dat ik geen fan ben van de zanger en dat is eigenlijk hier ook zo.
Maar op dit album heb ik voor het eerst het idee dat de instrumentale stukken zo ontzettend goed zijn dat het me niet zo interesseert en daarnaast blend de zanger meer in de muziek.
Ik begrijp bij dit album denk ik voor het eerst wat meer wat mensen vet vinden aan de understated manier van zingen die New Order, maar ook Joy Division en Britpop bands als Blur, gebruiken; Het kán zorgen voor een vet contrast met de muziek mits die vet is en de zang niet te veel afleid.
Voor mij persoonlijk is dat op dit album het geval, daarnaast ook even benoemen dat de album cover supervet is. Dikke 4 sterren dit album.
FAVO: Fine Time, Round and Round, Run, Mr Disco
Dusty Springfield
3/5
HAHAHAHA waaaaauw!
Dit was nog eens onverwachts. You Don't Own Me, van Dusty Springfield, dat is dus gewoon Zeg maar niets meer van Andre Hazes.
Heel dik, maar verder? Tsja Dusty verdrinkt soms toch een klein beetje in de instrumentals. Het album duurt ook ontzettend lang. Ruim een uur aan Dusty is voor mij gewoon echt even te lang.
Haar stem is sterk hoor, maar ik heb toch vaak het idee dat haar stem net een beetje power mist die je bij Soulalbums eigenlijk een beetje verwacht.
Uiteindelijk? Ik heb me prima vermaakt met dit album, en er zijn zeker wat nummers die ik vaker wil horen. Blifjt toch mn favo moment dat Dusty de inspiratie voor Andre is geweest. Mooi dat soort dingen.
FAVO: You don't own me, When the love starts shining through, I only want to be with you(lternate version)
The Beta Band
1/5
Welkom bij het zoveelste indiepoprockkutbandje.
Want waarom dit op de lijst staat? God mag het weten.
Het is weer de typische fluisterzingindiestem die elke band lijkt te hebben en dat in 2004? Mijn favoriete moment is de bass bij Pure For, en inderdaad dat is het LAATSTE NUMMER...
Verder valt hier verdomd weinig over te zeggen, behalve dan dat mijn thoughts and prayers uitgaan naar alle artiesten die daadwerkelijk iets vernieuwends doen en die niet op deze lijst staan omdat ze niet Brits zijn.
MGMT begon meteen na deze en het feit dat ik rechtop ging zitten en me afvroeg of ik misschien niet toch te hard was geweest? Nope, album dat nog geen 3 jaar later uitkwam maar qua innovatie op een andere planeet is.
Man, wat word ik chagerijnig van dit soort muziek.
MGMT
4/5
Ja sorry, maar dit vind ik dus een heel erg lekker album. Toen dit uitkwam was ik nog te jong om echt door te hebben hoe belangrijk dit album was. Maar als ik het nu luister is het ontzettend duidelijk dat dit een invloedrijk album was en is.
Een van mijn favoriete artiesten, Jungle, hebben de formule opgepakt en naar mijn mening geperfectioneerd. Maar nu al hoor je wat het plan van MGMT is en hoe ze doen wat ze willen.
Niet alles werkt perfect en sommige nummers zijn een beetje mwah. Maar voor mij persoonlijk is Kids tijdloos en een van de betere popnummers ooit.
Moet wel zeggen dat de hits wel echt er bovenuit steken. Denk dat op hun latere albums hun sound volwassener is geworden dan je op het debuutalbum ziet.
De andere nummers dan de hits springen er minder uit maar zijn veel psychedelischer en ik kan me voorstellen dat dit perfecte muziek is om s nachts in het gras te liggen. Met iets op wat waarschijnlijk niet echt legaal is ofzo.
Ik heb zojuist nieuwe weekendplannen gekregen.
FAVO: Time To Pretend, Electric Feel, Kids
The Associates
3/5
Moddervette synthpop aan het begin, lekker dik aangelegd ook zorgt ervoor dat ik meteen rechtop ga zitten.
Maar wat doet deze zanger in godsnaam joh?
Alsof hij net van musicalkamp komt gaat de beste man TO-TAAL los. Overdreven en zonde want instrumentaal staat dit album echt als een huis als je het mij vraagt.
Dit ging keihard naar 4 sterren, maar dan krijg je een afgewezen musical artiest erover heen.
Dan blijft het vette van synthpop niet meer hangen, word het meer campy. Maar ik moet wel zeggen, het is ook wel grappig ofzo? Dat belachelijk, overdreven zingen geeft het album ook wel weer karakter.
He, het zorgt er voor dat ik geen groot fan van het album ben, maar het is wel een album wat ik niet snel af zal zetten.
Ik stel me gewoon een hele foute jaren '80 videoclip voor met lensflares en haarlak ofzo.
Prima album, je moet alleen er gewoon van uit gaan dat de zanger net niet Glee heeft gehaald ofzo.
FAVO: Arrogance gave him up, Party Fears Two, nothinginsomethingparticular
Jeff Buckley
3/5
Ik snap Jeff Buckley niet heel goed eerlijk gezegd. Muziek is best ok, ben niet de grootste fan van zn zang, maar wel genre is dit?
Is dit Rock? Ik denk het wel maar het voelt wat trager en slapper dan rock.
Is dit dan SPR?(Slappe Piemel Rock)? Klinkt al wel iets logischer.
Hallelujah is prima, ik vind de Leonard Cohen versie sterker en dragender, maar ik irriteer me niet aan deze cover ofzo.
Eternal life is dan wel weer een echte rockplaat, funny omdat daarvoor juist een heel klein nummer is waarin de stilte zo zwaar aanwezig is. Dat contrast is heel vet gedaan en had Jeff wat mij betreft vaker mogen toepassen nog.
Afsluiter Forget Her vind ik echt een mooi nummer, goed gezongen, wat trager en je hoort (vind ik) de emotie in het nummer. Meer van dat! Voor nu was het voornamelijk een prima album met hier en daar een echt sterk nummer en wat matigere rock muziek ertussen.
FAVO: Lover you shouldve come over, Forget Her
Stevie Wonder
4/5
Dit voelt als een meer funk album in vergelijking met Talking Book.
Dat album was veel meer R&B/Soul.
Songs in the Key of life is dan weer meer funky en zelfs elektronisch. Aan alles voel je dat dit meer een tussenalbum is. Dat heeft als voordeel dat het veel meer gefocust voelt dan Songs. Songs heeft veel hogere highs, maar ook veel meer wat gewoon meh is. Dit album, met slechts 10 nummers, heeft dat nauwelijks.
Ik heb wat als FAVO gemarkeerd maar nummers die dat niet zijn, zijn niet matig maar gewoon net niet goed genoeg.
Het album luistert heerlijk weg met als hoogtepunt Boogie on reggae woman wat gewoon een ongelooflijk funky plaatje is.
Er zitten ook prachtige ballads tussen, gewoon lekker soulvol en wat heeft Stevie toch een fantastische stem. Bizar gewoon.
Dit album voelt voor mij als een aanloop naar Song in the key of life en een voortzetting van wat Talking Book succesvol maakte.
Verdomme Stevie, als je nou iets meer gefocust was voor Song in the key of life was dat de makkelijkste 5 sterren die ik ooit had gegeven.
Dit album? Lekkere voortzetting van Talking Book en wat experimenteler met elektronische muziek, absoluut een ijzersterk album, dus een hele makkelijke 4 sterren.
FAVO: Heaven is 10 zillion light years away, Boogie on reggae woman, You haven't done nothin', Please don't go
The Chemical Brothers
3/5
Pfoee dit is een knaller hoor.
Ik heb dus een soort haat/liefde verhouding met de Chemical Brothers. Heb ze ooit live gezien op Ultra Europe en dat was de ergste show uit mn leven, ik vond het absoluut verschrikkelijk. Ik stond daar redelijk bovenin het stadion en kreeg allemaal heftige trippy shit te zien op grote schermen terwijl de muziek kneiterhard stond.
Little did I know, dat ik dat soort feesten en optredens later eigenlijk alleen maar op zou zoeken. Maar 19 jarige ik was hier duidelijk nog niet klaar voor.
Daarna heb ik iedereen die het maar wilde horen verteld dat Chemical Brothers shit was. Nu, thuis, draai ik dit album net ff te hard en begrijp ik veel beter wat hier vet aan is/kan zijn. De 3 openingsnummers knallen alledrie echt keihard er op.
Alleen... Daarna haalt Piku eigenlijk alle vaart er uit en realiseer ik me opeens dat ik nog niet eens halverwege dit album ben.
HALLO HE, dat is even een acid/303 lijntje op Don't Stop the Rock! Jammer dat het verder toch echt een beetje inkakt en dan valt op dat nummers echt lang duren. Dat is inherent aan elektronische muziek/albums maar Chemical Brothers blijven helaas niet interessant genoeg om de hele tijd te boeien. Helaas, dit album begint ijzersterk maar kakt daarna harder in dan wanneer je net te lang wacht op de after.
FAVO: Block Rockin Beats, Electrobank, Dont stop the rock
Tom Waits
3/5
Interessante zang stem heeft Tom daar zeg. Op het eerste nummer althans, het tweede nummer is een lekker instrumentaal blues nummer wat ik een stuk beter trek.
Zo'n lekkere jankende gitaar en piano. Dat is precies wat ik me voorstel bij Blues eerlijk gezegd.
Ik weet het niet zo goed met de Tommert. Het voelt allemaal een klein beetje alsof ik in de zeik word genomen? Met het zwaar overdreven zingen enzo. Dit klinkt bij tijden alsof je oom net ff een paar drankjes te veel op heeft en besluit dat hij Elvis is ofzoiets.
Hij spuugt sommige woorden gewoon echt uit, het draagt wel echt bij aan de sfeer op het hele album. Haha ik weet niet, vond het eerst echt helemaal niets maar hoe langer het album duurt hoe vetter ik het ook vind? Dit is gewoon echt blues, denk ik althans.
Maar er zitten ook best wel wat Jazz invloeden bij en die waardeer ik echt hard.
Maar ballads? Zoals Ruby's Arms? Dat moet ie gewoon echt niet doen. Pfoe, dan word weer duidelijk waarom ik zn zang soms echt slecht trek.
Alles bij elkaar? Het was een vermakelijk album, maar niet heel veel meer dan dat. Jersey Girl is echt een mooi en vet nummer, en instrumentaal is het echt wel gaaf, maar Tom die als een dronken oom overal doorheen jankt? Het is een acquired taste laten we maar zeggen.
FAVO: In Shades, Jersey Girl, Mr Seigal
Iron Butterfly
3/5
Dit is denk ik het eerste album dat eigenlijk gewoon 1 nummer is.
Er staan nog wat nummers op, maar als de band heel eerlijk is, is dat gewoon filler voordat de titelsong komt.
Beetje zoals het album Layla and other songs, wat gewoon wachten is tot dat Layla eindelijk komt en wat meuk er om heen.
Meuk zou ik de rest van het album niet perse noemen, meer gewoon introductie naar wat hun magnum opus moet zijn.
Hun beste nummer.
En dan begint het, en het is absoluut episch. Ik bedoel de drumbreak rond 7 minuten? Fucking vet! Ook gaaf gedaan dat ze spelen met hun surround sound en je de drummer als het ware om je heen hoort spelen.
Het nummer doet me denken aan andere progrock albums/nummers, met langgerekte bijna jazz achtige solo's.
Ja fuck, als dan na bijna 16 minuten de zanger er weer in klapt. Tsja, dat is gewoon fucking episch. Kan er niets aan doen, maar dan ben ik echt een sucker voor progrock. Jammer dat de andere nummers niet dat zeer hoge niveau aantikken, maar aan de andere kant luister ik het album zonder enkele problemen nog een keer. Dus misschien is dit toch een heel goed album. Ik vind het lastig te reviewen omdat eigenlijk de helft van het album compleet vergeetbare muziek is, en de andere helft is 1 nummer dat dan wel weer echt goed is. Is het dan een goed album?
Mijn conclusie is dan toch nee. Dit is voor mij een prima album, eerste deel is 2 sterren, tweede deel is 4 sterren. Dus 3 sterren.
FAVO: In-a-Gadda-Da-Vida
Slint
2/5
Pfoe, dit voelt heel erg als een album geschreven door een gast of een groep gasten die zichzelf ontzettend slim vinden.
Elk nummer duurt en duurt en duurt en duurt en gaat eigenlijk nergens echt heen.
De muziek op Washer klinkt interessant, maar de zang is eigenlijk precies wat ik niet vet vind aan sommige indie.
Dat hele trage, zeikerige zingen. Unsettling, was eigenlijk het eerste woord waar ik aan dacht bij het luisteren van dit album, alles voelt en gaat ontzettend traag en gaat eigenlijk nergens heen terwijl je dat wel een beetje verwacht.
Nee, ik kom eigenlijk toch weer terug op mn initiele beoordeling. Dit voelt als een album van gasten die zichzelf zo veel te slim vinden en dat hoor je in de muziek. Van die gasten die, als je vraagt waarom hun muziek nergens heen gaat, een beetje hun neus voor je ophalen en vertellen dat je duidelijk niet begrijpt dat dit teruggrijpt naar een 5/8 keychange van F# naar G minor of zoiets.
Misschien ligt het aan mij, misschien ben ik hier niet intelligent genoeg voor.
Maar ik vind de muziek maar matig.
100% van overtuigd dat deze gasten nu crypto bro's zijn ofzo.
FAVO: Washer,
Megadeth
3/5
Jezus christus wat is Megadeth toch een godsgruwelijk harde band.
Er is maar 1 gas bij hun en dat is vol gas.
Dit album gaat dus ook ontzettend hard, maar dat is ook gewoon best wel beetje vermoeiend na een heel album.
Eerste nummer is fucking vet hoor, begrijp me niet verkeerd, maar mn probleem met veel metal is dat het na een tijdje gewoon heel erg hetzelfde is.
Absoluut meer een probleem van mijn smaak dan het genre, maar wel wat ik hoor
Scheurende gitaren, schreeuwende zangers. Als je van Metal houdt is dit waarschijnlijk een essentieel album.
Ik ben geen gigantische metal fan(meer), maar vind het ergens ook nog wel fun. Het is gewoon snoeihard, en ergens ook wel lekker overdreven en een beetje fout. Ik bedoel, luister naar hoe de zanger het woord Tornado bijna uitspuugt. Dat is toch gewoon geweldig?
En natuurlijk heeft ook dat nummer een gestoorde gitaarsolo. Zoals eigenlijk elk nummer op dit album.
Ben ik hierna Metal moe? Een beetje, het houdt niet de hele tijd mn aandacht vast. Was dit een fijne onderbreking van de indierockbritpop scene? Absoluut. Dan liever nog een Megadeth of Maiden album ofzoiets.
FAVO: Holy wars ... the punishment, Tornado of Souls, Rust in peace ... Polaris
Wild Beasts
4/5
This iiiiiiis, a boooooty calllllll
Wát een opener, ik ga hier even goed voor zitten hoor!
Dit is echt een bizar album. Ontzettend veel sfeer in de muziek, soms dreigend, soms juist ontzettend theatraal.
De zang is een soort van huilend over de heftige instrumenten heen.
Hij zingt ook op een aparte manier, doet me soms zelfs denken aan opera?
Dit is echt een album dat ik niet eerder kende.
Het is in de zelfde hoek als indierock/britpop, maar dan met een vocal performance die zo ontzettend vreemd is?
Misschien is vreemd wel de beste bewoording om dit album te beschrijven, het is een vreemd album.
Maar ik vind het een soort van best wel vet?
Niet alles werkte en best wel veel was niet geslaagd, maar als het lukte(God was Underbelly maar langer en eindigde die niet zo abrupt...) kreeg je een soort spacey trippy muziek die je bijbleef.
Fuck it, 4 sterren.
Dit album is gewoon een stuk interessanter dan een hoop van de indierock die er op de lijst staat terwijl het wel ontzettend dichtbij diezelfde indierock staat.
FAVO: Hooting & Howling, Underbelly, Through the Iron Gate
Can
1/5
Luister, ik ben progrock gaan waarderen.
Echt waar! Steely dan met Aja is absoluut een fantastisch album.
Maar dit? Nee sorry, dit is echt dus 3 keer niets.
Het heeft ontzettend lange nummers(18 minuten voor 1 nummer? Doe ff normaal...)
En ik ben best down voor progrock die ingewikkeld is, maar dat is hier niet perse het geval. Er zijn langgerekte stukken waarin eigenlijk niet echt iets gebeurd, buiten een soort didgeridoo stuk? Is dat vet? Ik ben er eigenlijk niet zo weg van. Misschien begrijp ik hierin niet het achterliggende thema, omtrent jungle of mystiek, maar het ontgaat me volledig waarom dit nu zo vet zou moeten zijn.
Het is wel een oud album, 1971 om precies te zijn, dus misschien is het het eerste album dat dit soort geluiden in een wat meer mainstream rock jasje verpakt?
Ze krijgen geen 1 ster, omdat wat het doel is van dit album, experimentele lange rocknummers, precies is wat het album is. Het klinkt als iets van een andere planeet en ik kan me voorstellen dat met genoeg LSD dit fucking vet is. Helaas heb ik 1001 albums uitstaan in het weekend en ben ik niet zeker dat mn werkgever het zou waarderen als ik een zegeltje neem bij de koffieautomaat.
Jezus christus, Peking O is dan weer echt complete onzin. 11 minuten waarin eigenlijk gewoon niets gebeurd. Nee sorry, dan verdien je 1 ster. Je neemt je muziek niet serieus, ik voel me ook totaal niet serieus genomen en weiger nog een seconde langer te luisteren naar deze onzin. Stik er in.
Dit is oprecht het eerste album dat ik niet heb afgeluisterd, het is de veralbumificatie van 'dit had een e-mail kunnen zijn' en ik irriteer me daar ontzettend aan. Misschien zit er een goed album in van 3 kwartier ofzo, maar op dit moment voelt het echt als verspilling van mn tijd.
FAVO:
Billy Bragg
2/5
Ah verdomme, Wilco...
De band met een naam die zo mogelijk nog saaier klinkt dan dat ze zijn
En geloof me, dit is een saaie band hoor, dus het is werkelijk waar een godswonder dat ze deze naam hebben gekozen.
Maar goed, er is nu een andere zanger bij, dat helpt al wel een beetje!
Mwah, dit is voor mij een typisch Wilco album - het ene oor in, het andere oor uit. Nooit vervelend, maar zo spannend als een glas water.
Het helpt wel echt dat er een andere zanger op staan. Billy voegt wel echt iets toe aan deze muziek, maar nog altijd is er geen moment waarop ik echt blij ben dat ik naar een Wilco album aan het luisteren ben.
Ik kom uit op 2 sterren, ik had nog een ander nummer dat ik wel leuk vond, maar kwam er achter dat ik het gewoon niet meer wist nadat het was afgelopen. Dat is denk ik de Wilco kwaliteitsstempel. ALlemaal prima, nooit echt iets bijzonders.
FAVO: Way over yonder in the minor key,
Scissor Sisters
3/5
De Scissor Sisters is eigenlijk altijd een hitster killer.
Want luister naar hun muziek, dat moet wel jaren '80 zijn toch? En de band is natuurlijk de Pointer Sisters!
Nope, Scissor Sisters is toch echt uit eaarly 00's. Ik vind het zelf ook altijd moeilijk te geloven.
Hun muziek klinkt gewoon heerlijk vibey en puur disco, maar toch met de moderne twist die dan toch moet verraden dat het nieuwere muziek is.
Het voelt lekker fout, maar dan dus wel op een positieve manier. Ik irriteer me geen moment en probeer zelfs mee te zingen(ben daar wel snel mee gestopt, dit gaat me echt te hoog)
Ok, nee, het is een fun poppy album maar de latere nummers halen zo erg de vaart er uit. Wie heeft de Scissor Sisters ooit verteld dat ze ook ballads moeten doen??? WAAROM!?
Egh, ik heb me niet geirriteerd, maar het was niet zo goed als het had kunnen zijn. 3 sterren.
FAVO: Take your mama
Frank Black
2/5
FIddle Riddle als random reggae nummer?
En daarvoor een soort punkrock nummer?
Frank laat zich in elk geval niet in 1 hokje duwen. "Its not just a phase mom!!!!"
Maar mijn god, wat een lange zit weer.
Het hele album duur ff ruim een uur maar voelt veel langer door het veranderen van genre en het grote aantal nummers(22)
En eerlijk? zo goed is Frank dan toch niet. Veel is een beetje mwah, en ik kan me niet helemaal duidelijk krijgen waarom dit een album is dat ik absoluut heb moeten luisteren voor ik dood ga.
Misschien gezien de diversiteit?
Oh wacht, het is de frontman van een bekende punkrock band. Aaaaaah, ja dan is dit natuurlijk automatisch een must listen...
Nope, niet voor mij, het begon geinig, maar het heeft matige Reggae nummers en niet genoeg leuke poprock nummers om het naar een 3 te halen, dit is onder gemiddeld en zeker niet ruim een uur leuk.
FAVO: Headache, Freedom Rock
T. Rex
3/5
Ik heb eigenlijk dit hele album geluisterd zonder dat er iets is blijven hangen...
Ligt dat aan mij? Dat ik afgeleid ben of is dit gewoon ontzettende middle of the road rock?
De stem van T. Rex is denk ik het meest in het oor springende van dit album, hij klinkt best goed namelijk.
Maar verder? Dit is voor mij wel een beetje de bevestiging dat ik geen groot rock fan ben of ga worden. Het klinkt prima, maar het springt er gewoon niet echt uit.
Ik irriteer me geen seconde, maar niets is er uit gesprongen als favoriet...
3 sterren is wat mij betreft de enige logische waardering.
Slayer
2/5
SNELSNELSNELSNELLLERRRRRRRRRRRRR
Mijn god, ik ben doodop bij dit album en ik ben pas bij het 3e nummer.
Elk nummer begint snel, versnelt halverwege en heeft een nog sneller einde.
Ik ben een sucker voor snelle muziek, heb liever Frenchcore dan Hardcore, maar dit is voor mij echt te snel?
Merk gewoon dat ik buiten adem raak door dit album. Elk nummer lijkt nog harder te gaan, nog dikker te gaan. Lyrics heb ik bij nummer 2 zo'n beetje al opgegeven. Dit is een instrumentaal album met af en toe wat geschreeuw maar de echte ster hierop is denk ik de drummer.
Die man moet kuiten van staal hebben zeg, jezus.
Of misschien de gitarist, die kan er ook wel wat van.
Niemand die Slayer voor de lyrics luistert in elk geval. Althans, dat denk ik.
Ik ga wel een beetje stuk om de zanger.
Het klinkt alsof hij het eigenlijk ook allemaal niet bij kan houden en continue een beetje achter de feiten aan hobbelt.
Tsja, rating? Ik denk geen 1. Daarvoor is de muziek gewoon best wel vet op tijden, maar pfoe deze band heeft maar een gas, dat is vol gas.
FAVO: Reign in Blood is als nummer heel vet, als laatste nummer op een album met meer van het zelfde? Vermoeiend.
The Birthday Party
1/5
Nee doe ff normaal man...
Wat is de reden van deze onzin? Het is herrie. Pure herrie.
Ik doe mn best om iets van schoonheid of iets fijns te vinden, maar dat is gewoon niet te doen. De "teksten" zijn nauwelijks aanwezig, de "muziek" is distorted gitaar en een bak herrie daarbij.
Het is me gelukt, ik denk dat ik het slechtste album op deze site heb gevonden, want 1 keer luisteren naar Hamlet(PowPow) en ik denk dat weinig mensen het met me oneens gaan zijn dat dit pure bagger is.
Even gekeken en dit staat weer in het rijtje "artiest maakt later wel goede muziek en daarom moet letterlijk elke scheet in deze lijst worden opgenomen..."
Interessant dat het elke keer dezelfde artiesten zijn. Een Lennon, Nick Cave, Damon Albarn, die worden altijd voor alles in zulke lijsten opgenomen.
Maar goed, ik heb hier al meer tijd aan verspild dan de artiest in kwestie, Cave, dat zelf heeft gedaan.
Laten we dit maar zn edgy shockrock fase noemen en snel doorgaan.
Junkyard? Dat is waar dit album inderdaad thuis hoort.
Todd Rundgren
3/5
Oh wat fijn dit!
Gewoon, prima pop. Niets bijzonders, maar dit had ik wel even nodig na de herrie van The Birthday Party.
Het is een beetje folkrockig? Maar soms juist weer totaal niet, dan is het zwaar elektronisch.
Random om je intro op nummer 7 te zetten. Nog meer random om het een soort van spoken word te doen waarin je uitlegt wat de verschillende geluiden op de plaat zijn en hoe ze gemaakt zijn.
Ergens ook wel grappig.
Pfoe, wel echt een lange zit ook weer met een duur van bijna anderhalf uur...
Wat is er gebeurd met de korte albums van 40 minuten? Dat is echt perfect in mijn ogen.
Hier ook weer; denk dat er een goed album van 40 minuten in zit, helaas is het 2 keer zo lang en is het niet zoooo interessant.
FAVO: I saw the light, Breathless, Saving Grace, Hello its me
Elliott Smith
2/5
Sad bois music be sad for bois.
Wauw, dit is een depresso album als ik er ooit een hoor zeg...
Pictures of me klinkt wat vrolijker, dare I say; gezelliger?
Meteen ook mn favoriete nummer.
Ik ben geen groot fan van het ontzettend zielige singer songwriter stuk dat daarvoor kwam. Maar misschien dat de 2e helft van het album zich wat herpakt en ik toch zit te huilen op kantoor zo!
Tsja, nee dit is gewoon heel erg Simon & Garfunkel en dat vind ik gewoon helemaal niets.
Hier ook, het is gewoon instrumentaal zo spannend als karton. Voornamelijk gitaar, heeeeel soms een drummer er bij.
Als die drummer er bij is vind ik het ook meteen een stuk interessanter.
Elliott is als zanger nou ook niet geweldig. Het heeft een heel hoog zeikgehalte voor me. Nope, dit is het niet voor mij. Ik keek bij Spotify en er stond 'Playlists that features this artist' en bovenaan stond Sad Girl Starter Pack.
En ik denk dat niets dit album beter kan omschrijven dan dat.
FAVO:Pictures of me
Youssou N'Dour
4/5
Ik versta er niets van, maar ik vibe het wel echt. Lekker man, beetje meer jazzy album, werd ook wel weer eens tijd!
En eerlijk? dit is een heeeeeerlijk zomer album. Jammer dat het einde zomer is en het weer echt compleet shit, maar met mn ogen dicht zit ik nu op een strand met een cocktail(Eigenlijk met een kop koffie in een kantoortuin)
Echt lekker man, Pitche Mi is mn absolute favoriet, wat een prachtig nummer is dat!
Taaw duurt me net ff te lang, maar er zitten een paar pachtige solo's in waardoor het grotendeels wel mn aandacht pakt maar ik zou het minder snel weer aan zetten.
Laatste nummer is wel weer gewoon heel fijn, maar Pitche Mi alleen al is voor mij voldoende om dit gewoon 4 sterren te geven. Heerlijk!
FAVO: Immigrés/Bitim Brew, Pitche mi,
Morrissey
3/5
Vorige keer was ik al een beetje fan van Morrissey zn stem en dit album opent in elk geval sterk met een paar lekkere rock platen(nooit gedacht dat ik dat ooit onsarcastisch zou schrijven)
Ergens wel grappig, want ik HAATTE Morrissey als zanger van The Smiths, maar trek hem een stuk beter als solo artiest?
Of tenminste, op de meer up tempo nummers. Beetje de old school rock stijl staat hem heel goed, maar de meer tragere Indie nummers? Die vind ik dan weer niets.
Aan de Spotify nummers te zien ben ik daar een uitzondering in overigens.
En helaas is het grootste deel van dit album tragere ballads in plaats van de meer up tempo rockabilly achtige rock nummers.
Hierdoor komen die bij mn FAVO, waaronder de twijfelachtige benoemde You're the one for me, Fatty
Wel gewoon een lekker nummer...
Mwah, het album begint best wel lekker maar kakt harder in dan ik na de lunch.
Jammer, maar uiteindelijk is dit album niet veel meer dan prima.
FAVO: Glamorous Glue, You're the one for me Fatty
Cocteau Twins
3/5
Ik ben er niet helemaal uit wat ik van dit album vind.
Sowieso een verademing om weer eens een vrouwelijke zangeres te hebben.
Ik krijg soms een klein beetje ABBA vibes? Maar dan wel hun tragere ballads zeg maar.
Een van de nummers heet Cherry-Coloured Funk maar helaas word er verdomd weinig gefunkt.
Eerlijk? de vocalen zijn geweldig, maar ik vind de instrumentals gewoon een beetje saai?
Ik had hier meer van verwacht, iets meer funk ofzo. Maar begrijp me niet verkeerd; het is opzich echt mooi en het laatste nummer is gewoon prachtig gedaan. Daar was ik echt positief over verrast, maar verder is er gewoon te veel wat niet boven prima uit komt.
De muziek verveeld me niet maar eigenlijk merk ik pas bij het laatste nummer dat ik rechtop ben gaan zitten omdat mn aandacht werd gepakt.
Jammer!
FAVO: Frou-Frou foxes in Midsummer Fires
Miriam Makeba
3/5
Pfff hoe moet ik dit album gaan beoordelen?
Ik vind Miriam een goede stem hebben, qua muziek hoor je ook absoluut de Afrikaanse invloeden die gewoon lekker klinken.
Maar is dit een album dat ik opnieuw en opnieuw ga luisteren?
Nee, dat toch niet. Het is een album waarvan ik blij ben dat ik het heb gehoord, het is een verrijking ook voor de lijst. Als in weer eens iets anders, maar uiteindelijk is dit voor mij geen wereldschokkende ontdekking geweest.
Wel echt tof om te horen! Ook wel leuk dat ze een aantal covers op het album heeft staan. Maakt het echt iets meer een crossover album, als dat ergens op slaat.
FAVO: Mbube, House of the rising sun
Wire
2/5
Dit was het langste album van een half uur dat ik gehad heb denk ik.
Het is weer Punk in optima forma, dus snelle korte nummers die voornamelijk herrie zijn en niet echt ergens naar toe lijken te gaan.
Ik snap punk niet, nooit begrepen ook, maar sommige punk kan ik ergens de charme nog wel van in zien.
Hier gewoon niet echt, het is snel, het is hard, het is distorted en het is kort qua duur.
Maar 21 nummers in 35 minuten proppen is, voor mij althans, nou niet echt een prettig album. Maar goed dat kan ook aan mijn muzieksmaak liggen.
Kort album, punk, instrumentaal best wel goed maar de zang of schreeuw haalt het voor mij wel naar beneden.
Nummers zijn toch vaak net te kort om echt te blijven hangen, maar voor de liefhebber is dat vast de charme.
Vast een album dat het goed zou doen op TikTok.
FAVO: Mannequin
The Sensational Alex Harvey Band
3/5
Fijn, nog een soort Punk album, althans het album dat uiteindelijk tot punk zou leiden.
Is my lucky day!
Maar eerlijk? Totaal onverwachts vind ik Swampsnake echt een heerlijk nummer. Lekker foute vocals, scheurende gitaren en een nummer dat 4 minuten duurt zonder zware distortie! Punk, waar is het fout gegaan?
Ok, maar dit is dus absoluut geen punk album haha
Het is een soort dramarock album, als dat telt?
Ik vibe het eigenlijk wel, Robert Smith van The Cure noemt dit een grote inspiratie en dat hoor je eigenlijk meteen, het is een beetje als een band ook besluit om een soort halve musical van hun album te maken.
Lekker theatraal, bijna Meatloaf-esque zeg maar.
Toch net ff te fout ofzo om het 4 sterren te maken. Daar zit toch net ff te veel rare shit voor tussen, maar eerlijk? Dit is het meest plezier dat ik tot nu toe met een punk of protopunk album heb gehad!
Wel fijn om de reviews niet van tevoren te lezen, blijkbaar zijn de teksten verschrikkelijk. Opzich had ik dat al wel door met titels als GangBang enzo, maar ik heb me er niet verschrikkelijk aan geirriteerd. Muzikaal vond ik het zelfs best wel nice, ik geef het lekker 3 sterren.
FAVO: Swampsnake, Giddy up a ding dong
The Shamen
2/5
Hahahha wauw wat is dit?
Een psychrock band word een rave act? Sign me the fuck up!
Ah shit gaat dit weer een album worden wat heel vet is maar ongeveer een half uur te lang? Zo voelt het nu al namelijk... De ideeën zijn echt vet en ik ben helemaal klaar voor wat er gedaan word, maar ik merk nu al dat nummers net ff te lang doorgaan om interessant te blijven.
En ja dat is een beetje dit album in een notendop.
Echt wel wat vette dingen er in, maar duidelijk een pionier. Of wacht, dit komt uit 1990?? Nee man, dan heb je geen enkele reden om zulke matige electrorave te maken.
Kraftwerk was al bejaard tegen die tijd, JMJ had er al wat bangers op zitten, zelfs Violator van Depeche Mode komt uit hetzelfde jaar!?
Nope, nee, helaas
Daarvoor is dit te weinig, niet goed genoeg.
Heb me zeker aan het begin best wel vermaakt, maar uiteindelijk is dit een behoorlijk lang, niet heel erg interessant elektronisch album. Te weinig rave, te veel psych rock zeg maar. Ik kan me wel goed voorstellen dat dit album een blauwdruk was voor de latere interessantere albums uit de jaren 90. Daar ben ik het dan wel weer echt dankbaar voor!
FAVO: Move any mountain, Possible worlds: Deep PSI, lightbeam soundwave
The Byrds
3/5
Tsja, dit is zo lastig om te reviewen.
Ik vind het nogal saai, maar dit komt uit 1966, oftewel ongeveer 60 jaar geleden.
In hoeverre kan ik dan beoordelen of het saai is? Het klinkt prima, ik irriteer me niet ontzettend, Mr Spaceman klinkt heel nice.
En ik merk dat de zang best wel goed klinkt. Het is meerstemmig volgens mij?
Hm, tsja het is gewoon echt een prima rock n roll album. Je hoort misschien wel wat psychedelische invloeden, maar ik kan niet zeggen dat ik een echte expert op dat gebied ben. Wel weet ik dat The Byrds goed klinken, doen me soms inderdaad wat denken aan The Beatles en andere bands uit die tijd. (wetende dat dit vast en zeker een zeer controversiele mening is)
Dus alles bij elkaar is dit zeker geen slecht album!
fAVO: Mr Spaceman, I know my rider
Public Image Ltd.
2/5
We hebben er weer een!
De zanger is weer werkelijk dra-ma-tisch, muzikaal zit dit album wel echt ontzettend goed in elkaar!. Zo ontzettend jammer dat deze band de allerergste zanger heeft die ik heb gehoord, hij huilt en klaagt en kermt continue over de nogmaals prettige muzikale/instrumentale stukken.
Ook is dit album LANG, jezus jongens, niet te doen. Elk nummer duurt en duurt en duurt.
Dit is duidelijk een album dat is gemaakt voordat de radio edit was uitgevonden, want daar had het echt een hoop aan gehad.
Merk dat ik na een tijdje echt compleet klaar er mee ben en het blijft maar door gaan. Gelukkig is het wel erg lekker weer en kan ik daar nog van genieten maar dit is geen album dat ik ooit nog aan zal zetten.
FAVO: Memories,
Creedence Clearwater Revival
4/5
Die mondharmonica, bluesy souly solo op Graveyard train is absolute perfectie.
Daarvoor vond ik dit al best een lekker album, maar holy shit, die solo maakt me eigenlijk een instant fan. Eerdere CCR albums was ik niet zo weg fan, maar deze? Pfoe dit vind ik tot nu toe echt heerlijk!
Het langste nummer pakt me instant, en he het hele album duurt maar een half uur! Zouden we hier een topper te pakken hebben? Mag ook wel na alle post punk van de afgelopen weken!
Misschien dat ik Graveyard train zo lekker vind omdat het het meest jazzy nummer van het album is? Dat klinkt wel logisch, het is basically een jazz/bass solo voor 8 minuten met af en toe wat honkytonk yeeehaaaawwww er over heen.
Oei, de Proud Mary versie(het origineel blijkbaar) haalt het niet bij de Tina Turner versie. Geen schande, dat de Queen of Rock 'n Roll je nummer overneemt als het ware. Jammer dat dat de voor mij dan bekendere versie was met een flink stuk meer power.
Wauw, als zelfverklaard antiprogrocker ben ik toch net ff te veel fan van de langgerekte nummers. De 2e nummers die samen bijna de helft van het album beslaan vind ik dus het vetste. Heerlijke gitaar riffjes, dikke mondharmonicasolo's, jup die vibe ik kei en keihard!
FAVO: Born on the Bayou, Graveyard train, Keep on Chooglin
Dion
2/5
Wat krijg je als een album zo spannend is als een gerecht met de volgende ingrediënten:
Water
Bloem
Thats it
Want zo voelt dit album. Was dit groundbreaking toen het uitkwam? Ik kan het me eigenlijk gewoon niet voorstellen. Dit is beige, dit is achtergrond muziek, maar dan wel vrij saaie achtergrondmuziek.
Overigens; waarschuwing JE HOEFT ALLEEN DE EERSTE 8 NUMMERS MAAR TE LUISTEREN!
Zeer belangrijk, want dit album is gewoon niet zo boeiend.
Denk dat het laatste nummer mn favoriet was, ook omdat ik er toen achter kwam dat ik niet meer van Dion hoefde te luisteren.
Kan ik weer over naar de orde van de dag.
FAVO: Good lovin man
Pavement
2/5
13 in een dozijn indierock uit 1994.
Blijkbaar iets dat ik echt minstens 1 keer heb moeten horen in mn leven, maar heel eerlijk? Ik vind het een ontzettend mwah album.
Geen sterke emoties tijdens/na het luisteren van dit album.
Als je me had verteld dat ik dit album al eens had gehoord had ik je ook geloofd, merkte alleen wel dat ik een ontzettend nare reactie had op de zanger in de eerste paar nummers. Wat was dat matig zeg.
Gelukkig word het daarna wel ieets beter, maar het zegt denk ik wel weer genoeg dat mijn lievelingsnummer een instrumentaal nummer was.
N E X T
Hopelijk nu iets vernieuwends of bijzonders in plaats van het zoveelste mwah indierock album.
FAVO: 5-4=Unity,
Lightning Bolt
1/5
10/10 cover zeg, heel vet gedaan!
Dat was al het positieve.
Wat een bagger, een noise rock album.
Ik begrijp echt helemaal niets van Noise rock, of juist wel want ik vind het herrie.
Het is rammen op een zwaar gedistorted gitaar, soms schreeuw je er nog in een distorted microfoon doorheen en als kers op de taart sla je op een drumstel, maar het liefste net niet helemaal in een maat of iets zodat de luisteraar niet per ongeluk kan meegenieten van de muziek.
Nou ok, dan doe ik dat niet he? Is prima joh.
Had toch al zin om mn dag te starten met een bak herrie van de bovenste plank.
Is dit dan een heel goed noiserock album omdat ik het absolute herrie vind? Maar is het dan een goed album? Ik denk van niet.
Had ik dit moeten horen voor ik dood ga?
Mwah, ik wil hier eigenlijk wel dood van gaan.
Ik denk dat de hell zo klinkt. Gewoon eindeloze repetities van dit album, met af en toe Vluchtstrook van Kriss Kross Amsterdam, om te zorgen dat je bij de les blijft.
M.I.A.
2/5
Oef, Mango Pickle Down River is gewoon echt een slecht nummer...
Ik vond het vorige M.I.A. album best leuk en vermakelijk, maar deze is een stuk experimenteler waarbij het helaas vergeet dat muziek niet alleen experimenteel moet zijn, het is fijn als het ook goed is.
Dit album is vooruitstrevend en nog steeds klinkt het niet als iets wat ik eerder heb gehoord. Maar haar debuut album gebruikt grotendeels dezelfde elementen maar is dan ook nog gewoon echt prettig om naar te luisteren. Dit is soms gewoon een soort futuristische brij aan muziek die vooral heel hard gaat.
Bizar trouwens hoe Paper Planes echt com-pleet anders klinkt dan alle andere nummers op het album. Dit klinkt veel meer als haar eerste album en veel minder als haar futuristische gekke sound op dit album. Is dit een throwaway ofzo nog?
Timba productie blijft echt top. Zou er een album van hem in de lijst staan? Dat nummer voelt namelijk als een meer focussed nummer dan de rest.
Alles bij elkaar; ik ben geen fan. Ik snap wel een beetje wat het idee er achter is, maar het is mij iets te futuristisch en iets te veel gericht op iets nieuws doen. Beetje zoals sommige Björk albums.
FAVO: Paper Planes, Come around
Johnny Cash
4/5
God, daar gaan we weer hoor.
Oprecht trouwens, want Johnny Cash heeft een fantastische stem.
Cocaine Blues is best wel een lekker nummer, maar het feit dat de hele gevangenis helemaal losgaat bij elke zin draagt bij aan de beleving op dit album. Fuck, ga ik nu enthousiast zijn over een live album? Ik ben daar normaal totaal niet van, maar ik vind het toch wel vet dat dit in een gevangenis is opgenomen.
Johnny Cash komt op mij altijd een beetje over op een nette man, daar heeft ie dus volle bak schijt aan hier.
Hij zit ook heerlijk te kutten met het publiek. Ge-wel-dig dit.
Ja dit is easy 4 sterren. Geen 5, daarvoor heb ik hierna toch net ff te weinig behoefte om meteen nog een keer dit album te luisteren, maar ik heb me echt uitstekend vermaakt met dit album.
FAVO: Folsom Prison Blues, Cocaine Blues, Orange Blossom Special, Greystone Chapel
Led Zeppelin
3/5
Tsja, ik snap de Led Zeppelin liefde nog steeds niet helemaal.
Het is prima? Ik vind dit wel het prettigste album van hun tot nu toe, maar ben nog steeds niet echt weggeblazen.
De zanger maakt zich schuldig aan het glam/hairmetal schreeuwzingen van de jaren '80.
Misschien is dat wel het punt? Dat ze dit al in de jaren 70 deden?
Das knap hoor, en ik hoor hier juist niet alleen maar de pure hair/glam metal. Je hoort ook wat variatie en soms een beetje meer folky muziek? Het is allemaal knap en interessant, maar het is ook allemaal niet heelerg mijn ding.
Het is prima.
FAVO: Celebration Day, Tangerine
Incubus
2/5
Dit voelt heel erg als R O C K. Ik weet niet zo goed hoe het te omschrijven maar als een soort Nickelback achtige rock?
Poprock? Is dat iets?
De site zelf noemt het metal, ik snap die vergelijking wel een beetje, nu-metal ook wel. Dat klinkt wel een beetje zoals dit is.
Het volgt een beetje het standaard riffje van zacht beginnen en dan HEEL VEEL GELUID YEAAAAAAAAAH
Ik haat dat.
Maar vind het hier nog niet verschrikkelijk tot nu toe.
Oef, Make Yourself is een afslag die ik liever niet had gemaakt, wat een herrie op het einde. Hoop niet dat dat hun 'nieuwe' sound is, want dan ben ik geen fan.
En dat is toch een beetje de sound waar ze voor gaan. Popmetalnurock ofzoiets. Ik krijg er erge Linkin Park/Nickelback vibes van, en van beiden ben ik totaal geen fan.
2 sterren, want het is niet zo verschrikkelijk dat ik het nooooit nooit meer wil horen. Maar liever niet.
FAVO: The Warmth
The Verve
2/5
Ohja! Dat nummer!
Zo begint dit album, en ik was best enthousiast, want Bitterrsweet Symphony is een goed nummer toch?
Toch?
Eerst zei ik ja, maar na de rest te hebben gehoord... Eh? Is het een goed nummer omdat het een goed nummer is of meer omdat ik het zo vaak heb gehoord dat ik het wel ok vind?
Ik laat het nu bij mn FAVO,maar pfoe, dit album is wel ff door worstelen hoor.
Dit is precies de muziek waar ik niet van hou, van die hele trage indie rock. Het voelt nietszeggend, maar toch ook zeikerig en ik kan hier nooit echt iets moois in ontdekken. Nu dus helaas ook niet als ik eerlijk ben.
Is het allemaal slecht?
Nee, maar mijn god, wat is het saai.
Oh en ik heb de hidden track geskipt, die had prima verborgen kunnen blijven. Niemand heeft na een uur zaaddodende muziek nog een kwartier toegift nodig jongens. Had dan Bittersweet Symphony gewoon nog eens gespeeld, das het enige nummer waarbij ik tenminste iets voelde.
FAVO: Bittersweet Symphony,
Randy Newman
2/5
Wauw, het duurt precies 30 seconden voordat er woorden voorbij komen die meneer Newman niet echt zou mogen zingen.
Nu probeer ik wat te vinden en lijkt het satire, maar nog is dit niet een album dat je lekker over je speakers aanzet.
Hmm, ik weet niet. Ik vind het eerlijk gezegd vooral een heel saai album. Niets springt er echt meer uit. behalve het eerste nummer en dat vooral voor alle verkeerde redenen.
De muziek die daarna komt is het beste te omschrijven als mwah?
Het is niet slecht, maar het is vooral heel langdradig en niet spannend.
Nee Newman, you don't have a friend in me voor deze;
2 sterren.
2/5
Anderhalf uur naar Dylan live luisteren, volgens mij mag dit niet meer volgens de Geneva Convention...
En dan duurt het ook nog minder dan 2 minuten voordat hij zn mondharmonica er bij pakt. Dit word een taaie zit.
Ah nice! bijna 12 minuten Desolation Row! - dacht ik in elk geval niet.
Jezus Bob, je bent vast en zeker een sterk schrijver maar ik trek je zang echt totaal niet en die fucking mondharmonica...
Wat een verschrikkelijk instrument zeg.
Vooral disc 1 is heel taai, Bob met een akoestische gitaar en een mondharmonica. Ik weet dat dat is hoe hij groot is geworden, maar ik trek het maar matig. Leuker en spannender word het rond disc 2, als Bob besluit dat er wat meer rock in zn setlist mag.
Het word jazzier, rockier, bluesier en niet meer zo zaaddodend saai.
Sorry Bob, of misschien juist wel niet sorry want dit was wat hij wilde spelen, maar ik ben meer een 'fan' van electric Bob dan Acoustic Bob.
Ook lijkt zn stemgeluid meer te passen bij het rockier, jazzier, bluesier geluid.
Ja dit had ie eerder moeten doen.
Maar uiteindelijk, ik had gewoon echt echt echt niet anderhalf uur Dylan in mn leven nodig. Dit is veel te veel en Like a Rollin Stone is een prima nummer, maar als afsluiter en dan ook weer 8 minuten? Ik kán niet meer Bob. Laat me met rust, en neem alsjeblieft die verdomde mondharmonica mee.
FAVO: Baby, let me follow you down, Leopard Skin Pill-box hat,
Dexys Midnight Runners
4/5
Ok, een dikke blazers sectie! Klinkt eigenlijk best wel lekker!
Wel beetje jammer van de zanger, die is niet top, maar misschien is dit een acquired taste.
Dit vibet echt heel hard, het is een soort bigband, jazz, funk rock album.
En eerlijk? Het is een keiharde vibe. Ik heb het gewoon best wel naar mn zin.
Blijkbaar is dit ook de band achter Come on Eileen, ook een banger trouwens.
En eerlijk? De zanger is toch best wel een acquired taste, wat ik al dacht. In het begin denk je wtf is dit voor zanger, maar hoe langer hoe beter ik hem trek!
En die blazers, ja sorry, dan heb je me gewoon!
FAVO: Tell me when my Lights turn green, that meet in caffs, Geno, Seven days too long, There there my dear
Neil Young
3/5
Iets meer rockerig dan de oude Neil Young folk platen.
Of country, dat kan ook, maar ik trek het best goed!
Meer dan prima album als ik heel eerlijk ben, niet wereldschokkend en wel weer een klein beetje in de trend van "Ja het is een rock album zoals zovelen" maar wel gewoon lekker.
Wel ook met een mondharmonica, maar Neil zn stem is gewoon een stuk beter te trekken dan die van Dylan. (Behalve Mellow My Mind, daar klinkt Neil echt verschrikkelijk zeg! )
Verder kan ik niet echt heel veel vertellen dat is blijven hangen. Het voelt wat rockeriger ddan eerdere Neil Young albums, en ik denk dat ik dat toch iets vetter vind? Misschien is rock zo slecht nog niet...
FAVO: Come on baby lets go downtown, Tired Eyes
The Dictators
3/5
I got you babe klinkt als een soort overturnde versie van dat UB40 nummer dus die moest meteen even in de queue.
(Opgezocht, blijkbaar is het dus ook gewoon een cover, maar is het origineel van Sonny & Cher. Ik leer een hoop tijdens deze reis door muziek. )
Dit is blijkbaar het allereerste Punk album?
Ik haat het nog niet echt?
Dit valt me alles mee, ik was eerlijk gezegd al beetje bang voor een nieuw Punk Rock album, maar de gitaren zijn niet zo distorted, in tegendeel ze klinken best wel helder.
De zang is geen geschreeuw en de drums klinken gewoon netjes.
Dit is prima te doen eerlijk gezegd, het is niet super bijzonder verder maar ik kan dit prima handelen.
Weet je wat? Dit voelt als een soort surfrock album bij tijden, meer Beach Boys dan de Beach Boys. Ik vibe het best wel. Maar dit is toch ook weer geen 4 sterren waard, het is een dom, fun album en dat is soms ook gewoon ok.
Hoe mensen dit hebben geluisterd en er Punk van hebben gemaakt zal ik niet snel begrijpen...
FAVO: California Sun, (I live for) Cars and Girls
Missy Elliott
4/5
De features zijn heel dik, ik bedoel Method Man? Ludacris? JAY-Z!?!?? BEYONCE!????
En dat is nog even buiten beschouwing laten dat dit album grotendeels geproduceerd is door Timbaland!
Daardoor klinkt dit album ook heel erg als early 2000s, maar dat komt denk ik meer doordat alles en iedereen dit album is na gaan doen in de jaren daarna dan dat het gedateerd klinkt.
Echt mijn god, de productie funkt keihard en de features? Jezus, ik denk dat mensen soms echt vergeten hoe goed Jay-Z is. Deze feature klaart hij volledig, maar begrijp me niet verkeerd; Missy is binnen alles een duidelijk centraal middelpunt en zelfs met zo'n feature lijst lukt het haar relatief gemakkelijk om overeind te blijven.
Minder fan van de ballad Pussycat, maar ik word daar ook meteen op gecalled door Miss Elliott, dat dat nummer niet voor mij is. Die is voor de ladiessss. Fair Missy, ik zal er geen punten voor af halen.
Merk dat ik eigenlijk het hele album aan headbobben ben. Ik vibe het gewoon, de bars zijn zeker niet altijd even sterk, maar Missy's flow en personality schijnen door het album heen. Timba's productie is minder futuristisch dan later maar dit is in mijn ogen nog steeds een heel sterk album. Geen 5 sterren, daarvoor mist het net dat beetje extra, maar gewoon een ontzettend sterk hiphop album.
FAVO: Gossip Folks, Work It, Back in the day
Madonna
2/5
Een soort techno Madonna album? Ok, ik ben volledig klaar hiervoor!
Hele futuristische productie en duidelijk volledig op de dansvloer geinspireerd.
Mensen zeggen dat Ray of Light het Madonna album is dat EUSEXUA van FKA Twigs heeft geinspireerd, maar een song als Runaway Lover zou ook niet misstaan op dat album!
Ah shit, daarna komt helaas wel I Deserve It, ik wil meer technodonna!!!
Nee, de tweede helft van dit album kakt harder in dan iemand op een after die dacht niets meer nodig te hebben.
Pff, jammer, ik was wel klaar voor technodonna maar de ballads zijn eigenlijk niet zo goed. Vrij matig zelfs.
Madonna is voor mij op haar best op up-tempo dansvloerkrakers, maar dat kan er ook aan liggen dat dat de Madonna is die ik het beste ken.
American pie de cover, ja ik ben gewoon niet heel erg een fan van covers over het algemeen. Zelfs de kolonisatielijst doet toch vaak een beetje pijn.
Ook bij deze cover denk ik toch voornamelijk; waarom luister ik het origineel niet?
Album begint dus best wel sterk, kakt hard in en eindigt ook echt een beetje met een stinker met American Pie. Mwah...
FAVO: Music, Runaway Lover, Don't tell me
Sinead O'Connor
3/5
Zoveel respect voor Sinéad als persoon. Een foto van de paus op live TV verscheuren? Fucking badass en meer punk dan heel veel punkbandjes op deze lijst.
Maar vandaag gaan we even volledig focussen op de muziek.
Meteen gekeken en natúúrlijk staat Nothing Compares 2 U hier op, die kun je meteen alvast invullen op de FAVO ook, prachtig nummer.
Maar dan is ook meteen weer de vraag; is dit een Layla & other songs album? Of zijn dit allemaal verborgen parels en ben ik hierna toch iets meer fan van Sinéad?
Feels so different is een epische opener zeg, pfoe.
YOOOOOOO is dat een viool solo!?!??! Of een Sitar? Op I am stretched on your grave, de solo op het einde. Dat is fucking episch hahahah
Jezus christus, wat een fantastische stem heeft Sinead toch. En dan te bedenken dat dit een cover van Prince is... Je moet lef hebben om Prince te coveren(Zeg ik terwijl ik toch niet altijd even groot fan van Prince ben, maar soit.)
Maar laten we eerlijk zijn. Dit is haar nummer, sinds deze cover. Er zullen er maar weinig zijn die eerst aan Prince denken bij dit nummer.
Pfoe, het titelnummer is een mooie afsluiter ook. Niet mooi genoeg voor een FAVO, maar wel echt heel indrukwekkend.
Ben ik meer fan geworden van Sinéad? Zeker van de eerste helft, die is echt zeer sterk, jammer dat het na Nothing Compares toch een beetje inkakt en niet het hoge niveau vasthoudt.
Er zijn hele hoge highs, maar ook best wel wat mwah stukken op het album. Ik heb me er echt prima mee vermaakt, maar ik vind het nét niet goed genoeg voor de 4 sterren.
FAVO:Feels so different, THe emperors new clothes, Nothing Compares 2 U
Queen Latifah
3/5
Haha dik, ik ken Queen Latifah wel van naam en weet dat ze een absolute legende is, maar ik heb denk ik nog nooit een nummer van haar gehoord dus ben heel benieuwd!
Sowieso zitten we in een interessante hoek met veel vrouwelijke artiesten op het moment. Merk dat ik alleen daar al blij om ben om niet weer een of ander matig indierockbandje te moeten luisteren.
Het album is wel een beetje gek. Er staan een housenummer op, gewone oldschool hiphop nummers maar ook een reggae plaat?
Zo gaat het een beetje alle kanten op.
Maar dan komen we toch weer een klein beetje op de All-you-can-eat buffet veregelijking. Is het slecht? Nee. Is het geweldig? Ook niet.
Queen Latifah, absoluut een legende, al is het maar om de pure swagger en het feminisme dat ze laat horen.
Maar de muziek is, sorry dat ik het zeg, grotendeels niet heel bijzonder.
FAVO: Wrath of my madness, Ladies first
Arctic Monkeys
4/5
Arctic monkeys, ik ken deze band!
Dit is echt een goede week met interessante muziek, ook al zijn we nog niet boven de 4 sterren uitgekomen.
Mijn god, het tempo ligt wel echt hoog op dit album. 1 seconde niet opletten en we zijn voor mijn gevoel al 4 nummers verder, maar eerlijk? Ik vibe het wel! Dit is nou gewoon lekkere rock als je het mij vraagt!
Het valt me op dat de melodieuze stukken zo vet zijn hier, het is allemaal heel dansbaar en loopt lekker door. De zang irriteert me niet, maar springt er ook niet heel erg uit. Voor mij is de band het duidelijke hoogtepunt van dit album. Heeeeerlijk ook die drumsolo bij Vampires is a bit strong...
A certain Romance is ook nog eens een heerlijke afsluiter.
Ja dit was echt een goed album, ijzersterk begin, midden kakt het een beetje in voor mij en een ijzersterk slot; een soort gekke hamburger waar de broodjes de beste onderdelen zijn zegmaar.
Genoten! En absoluut 4 sterren waard, deze had ik niet aan zien komen eerlijk gezegd!
FAVO: I bet you look good on the dancefloor, Dancing Shoes, Vampires is a bit strong... , When the sun goes down, A certain romance
The Pharcyde
4/5
En wat een lekkere plaat om deze week aan interessante muziek mee af te sluiten!
The Pharcyde ken ik tot mijn grote schaamte nauwelijks. Ik heb ze voorbij horen komen in conversaties over legendarische hiphop groepen, maar heb nooit iets van ze opgezocht als ik eerlijk ben.
De beats zijn jazzy en laid back, maar even - is het nodig om zoveel Skits op een album te plaatsen? Op het eerste gezicht denk ik daarvan meteen mwah maar laat ik het toch gewoon checken, misschien valt het mee!
De beats zijn qua jazziness een beetje als Tribe called Quest, en dat is naar mijn mening heel positief. Ze missen wel net iemand met de flow van Phife Dawg of de charisma van Q-tip, maar nog steeds zit ik headbobbend achter mn laptop. Het funkt, er zit heel veel humor in de lyrics.
Deze gasten nemen zichzelf niet heel serieus, dat is wel duidelijk.
Ja heerlijk laid back old school hiphop album, perfect voor de vrijdag eigenlijk! Tenminste... Als je hier van houd, kan me best voorstellen dat het album anders te lang duurt, heb daar nu niet zon last van.
Onder het uur, en de skits zijn zowaar niet al te irritant; respect Pharcyde, ik wist niet dat het kon!
FAVO: Oh shit, Im that type of ..., Passin' me by, Otha Fish, Pack the pipe
Gang Of Four
3/5
post-Punk/rock, he verdomme.
Was mijn eerste reactie, maar ik ga niet liegen dit viel me alles mee!
Geen 4 sterren, daarvoor is dit toch gewoon een beetje te veel van hetzelfde, maar ik heb me eigenlijk best wel vermaakt met een groot deel van dit album.
Het funkt zelfs voor een groot deel, ik snap ook de reggae verwijzingen nog wel die er gemaakt worden in het album.
Maar eerlijk? Wat is post-punk nu eigenlijk? Heel veel zooi word post-punk genoemd, maar soms klinkt het poppy, soms klinkt het noisy en soms klinkt het alsof iemand heeft besloten dat gitaren ook best wel prima kapot kunnen.
Ik vind deze post-punk muziek best te pruimen, het doet me bij tijd en wijlen denken aan Talking Heads, ook qua zang alleen dan wel iets minder dansbaar dan de Heads.
Maar nog steeds snap ik heel erg wat men hier in zit. Maar dan heb je ook post-punkherrie wat ik dan weer totaal niet zie zitten.
FAVO: Natural's not it, Damaged Goods
American Music Club
3/5
He verdorie, we moeten weer van de Spotify af.
Opzich geen ramp, bijna alle muziek ooit staat op YouTube,dus ik kan gewoon door, maar mn FAVO en 1001 lijst is zo incompleet en dat is wel even pittig.
Wel een nadeel; ik verwacht dan ook altijd wel iets van een album als ik er extra moeite voor moet doen.
De muziek dan, want daarvoor zijn we hier;
Het is prima I guess? Het voelt allemaal een beetje als middle of the road rock. Denk dat als je dit aan zet in een bar dat iedereen het prima vind, zonder zich echt te irriteren aan de muziek.
Je zal weinig mensen hebben die puur voor je muziek blijven komen, maar ook niemand wegsturen omdat jij zo nodig krautrock moet draaien.
Tenzij Bad Liquor op komt, dan zal je hele bar wakker schrikken en misschien toch weg gaan. Wat een ontzettende clash met blue and grey shirt daarvoor! Een nummer dat namelijk net zo spannend is als een shirt met blauwe en grijze kleuren, gaaaaaap...
Nee ik ben hier niet helemaal weg van, maar moet toch zeggen dat het niet een irritatie album is geworden. Ik heb me eerder echt kapot zitten irriteren aan matige albums, maar bij deze viel me dat mee. De zang is prettig en instrumentaal is het prima.
Alleen alles bij elkaar vind ik het gewoon niet zo heel erg spannend.
FAVO: Lonely
Teenage Fanclub
3/5
Cover is vet lekker Microsoft Paint-ish, de muziek is vrij mwwoaaaaaah
Er zitten wat stevigere nummers tussen, die ook meteen een stuk minder klinken en daarnaast is er een hoop wat me doet denken aan post-punk new wave shit?
Tsja, ik heb eigenlijk heel weinig over dit album te zeggen buiten dat het prima is? Het is rock, maar niet hele stevige of interessante rock.
Merk dat ik psychrock/progrock of de wat stevigere Artic Monkey rock beter trek.
Of dad rock van Dire Straits en Bruce Springsteen.
Wat ik eigenlijk probeer te zeggen; dit album doet me vooral denken aan muziek waar ik liever naar zou luisteren in plaats van dit. Dat is nogal jammer en niet echt waar ik deze challenge voor doe...
Naja het heeft me niet geirriteerd verder, maar ik heb toch wel een beetje vragen wat dit album nou op deze lijst doet.
FAVO: Starsign, Is this music?
Eurythmics
4/5
Hier heb ik gewoon echt heel veel zin in! Iedereen kent Sweet Dreams wel, als de rest van het album half zo goed is word dit een lekkere donderdag!
Het begint wat rustig met meer een soort van ballad, maar vanaf Wrap it up gaat het tempo omhoog en de funk er in!
The Walk is een beetje een gek nummer, wel een heerlijke solo richting het einde. Maakt een hoop goed als je het mij vraagt!
Sweet Dreams is qua niveau wel echt mijlenver boven de rest van het album.
Ik maak me toch altijd een beetje zorgen als een album vooral bekend is van 1 nummer en dat dat nummer dan ook nog de titelsong is. Vaak voelt de rest van het album dan toch een beetje alsof het aan het wachten is op de grootste hit.
Dat is hier dus ook wel het geval. De rest is prima hoor, ik heb wat leuke nummers gehoord, maar eigenlijk is er niets waarvan ik dacht "Waarom is dat geen grote hit geworden?" Het is logisch dat het Sweet Dreams is geworden en eigenlijk kan ik me niet echt voorstellen dat iemand het er mee on eens is.
Moet wel zeggen; de tweede helft van dit album is een stúk beter dan de eerste! Na Sweet Dreams komt het prachtige Jennifer en de track daarna, This is the house, is een heerlijk vreemde synthpop plaat.
Fuck, misschien moet ik toch een beetje terugnemen dat dit album Sweet Dreams en andere nummers is...
Ok nee, ik neem het terug. Volledig terug.
Dit album heeft een wat minder begin, maar Jennifer en zeker The City Never Sleeps halen dit album voor mij uit het niveau "Prima album, maar het is eigenlijk de hit en wat spul er om heen" naar "Ijzersterk album, ik had het totaal begrepen als The City Never SLeeps ook een hit was maar helaas"
Chapeau!
FAVO: Wrap it up, The Walk, Sweet Dreams, Jennifer, This City Never Sleeps
Elton John
5/5
Prachtig begin met het 11 minuten durende intro! Ik ga hier goed voor zitten want als dit iets zegt is het dat Elton niet bang is voor lange stukken met vrijwel niets.
Zo begint het heel mooi met veel piano en de sterke stem van Elton er bij. Is dit genoeg voor een heel dubbelalbum aan prachtige muziek? We gaan het meemaken!
Er zit wel best wat variatie op het album, al is 'natuurlijk' de piano en Elton wel het hoofdpunt. Ik ben geen groot fan van Jamaica Jerk-off als nummer, maar het zorgt wel voor een stukje afwisseling. Dat is dan wel weer fijn.
Maar eigenlijk heeft dit album het niet nodig? Dit duurt een uur en een kwartier, maar het vloog echt voorbij.
Ik heb wat nummers als FAVO gemarkeerd, maar daar hadden er makkelijk meer aan toegevoegd kunnen worden zoals Bennie and the Jets, Sweet painted Lady en nog veel meer.
Het vorige album van Elton John hiier vond ik al erg lekker, maar deze is nog groter, grandiozer zeg maar. Ik heb me ontzettend vermaakt en neig heel sterk naar 5 sterren en dat had ik van tevoren toch echt niet gedacht!
Echt wie had Elton kunnen stoppen hier? Your Sister cant twist but she can rock n roll is een echte klassieke twistrock song. En daar ben ik normaal niet zo van, maar dit vind ik dan weer echt top.
Ja ik neig toch echt naar 5 sterren. Ik heb me eigenlijk maar een moment een beetje geirriteerd, maar zelfs dat nummer is nog wel prima. Niet fantastisch en vooral nogal fout. Maar de rest is goed tot absoluut geweldig.
Favoriete nummer is misschien wel Ive seen that movie too, wat een pracht nummer is dat zeg!
Gefeliciteerd Elton, je zit in een zeer exclusief gezelschap!
FAVO: Funeral for a friend, Candle in the wind, Goodbye Yellow Brick Road, Ive seen that movie too, Your Sister, Saturday Night's alright,
Anthrax
3/5
Snel en hard en snel en hard.
Dit is echt een typisch Thrash metal album, dan bedoel ik niets over de muziek te zeggen hoor. Thrash metal of speed metal is denk ik mijn favoriete vorm van metal omdat het zo fucking snel en hard is dat je niet veel anders kan doen dan headbangen en meetikken(proberen) met je voet.
Maar pfoeeee, een heel album van deze muziek is gewoon best wel taai. Ja het gaat hard en ja ik vind het vet, maar 50 minuten was wel echt mijn absolute max.
De eerste helft vond ik heel vet, de 2e helft vond ik taai en was best wel blij dat het uiteindelijk dan toch gedaan was.
Toch he, is dit geen 2 sterren. De tempo wisselingen waren heel tof, de energie lag H O O G en dit is voor mij gewoon een soort prototype thrash metal.
Als ik er dan toch een metal album doorheen moet fietsen dan is dit tenminste wel goed te pruimen voor een kwartier a 20 minuten.
FAVO: Caught in a mosh, I am the law
Fugazi
3/5
Post-hardcore? Dit jaagt wel een beetje angst aan, ga niet liegen.
Maar dit gaat best wel dik. Hele diepe(?) gitaren, gecombineerd met een drummer met een ontzettend snel tempo trek ik dit eigenlijk best wel goed.
De zang is niet altijd even sterk, maar de drummer maakt heel veel goed.
Wat is die vet en strak zeg! Zeker op de ontzettend snelle nummers zoals Merchandise gaat de drummer helemaal los met een soort dubbele kick. Fucking vet.
Blueprint daarna is een nummer waar ik de zanger iets beter trek dan voorheen.
Alleen daarna? Wat een drama joh, Two Beats Off is een zeikerig traag nummer. Waar is de energie van eerder gebleven? Waar is mn dubbele kick?
We gaan toch niet opeens halve ballads doen he? Want daar is de zanger gewoon totaal niet voor geschikt. Geen schande verder, ben ik ook niet, maar ik probeer het tenminste niet.
Dit album was denk ik 4 sterren geweest als een instrumentaal rock/hardcore album. Dat is het nu niet en tsja, dat is dan toch niet helemaal mijn ding. Ik denk uit te komen op 3 sterren omdat het niet slecht is, de solo's zijn lang en indrukwekkend maar gewoon niet helemaal mijn ding daarbuiten.
FAVO: Merchandise, Blueprint, Joe 1
Ghostface Killah
3/5
Oldschool, goldschool. Bijzonder dat dit album op de lijst staat, ik had eerder Supreme Clientele verwacht of staat die er ook op?
Maar goed, altijd een goede dag om Ghostface te horen.
Dit is zo ontzettend duidelijk die oldschool boombap hiphop. De beats zijn wel iets meer modern en soulful, denk door de invloed van Kanye West rond deze tijd.
De feature van Ne-Yo is ook echt aggressief 2000s, best wel lekker eigenlijk!
Maar je herkent wel echt instantly de vibe en de stijl van Ghostface, heel vet en heel herkenbaar maar ik zou het persoonlijk toch iets lekkerder vinden om wat meer afwisseling te hebben. Een album van ruim een uur met boombap hiphop is vet, maar ik merkte gewoon dat er best wel wat tussen zit wat ik niet zo interessant vind.
Wel een lekkere Biggie feature en het is altijd een goede dag als Raekwon op een album staat.
Heel lekker oldschool hiphop album, maar eerlijk gezegd zie ik mezelf gewoon niet vaak dit album aanzetten. Ik denk dat ik op 3 sterren uitkom.
FAVO: The Champ, Whip you with a strap, Be Easy, Three Bricks
Bob Dylan
3/5
Meer Bob, Meer Dylan.
Ik ben nog steeds geen enorme fan van zn zang, het voelt gewoon alsof hij zn eigen nummers niet redt qua 'range'?
Zn elektrische album vond ik dan wel weer goed te doen.
Oh en mondharmonica? Het is gewoon niet heel erg mijn vibe.
Moet wel zeggen dat dit album iets meer bluesy voelt? Iets meer country? En dat lijk ik toch wat beter te trekken. Nummers als Meet me in the morning en Tangled up in blue hebben een hele zware country/blues vibe die ik best lekker vind.
Maarja, het is een Bob Dylan album. Ik denk gewoon niet dat ik dit ooit hoger dan 3 sterren ga geven en dan afhankelijk van hoeveel mondharmonica word het 2 of gewoon 3.
Dit is 3, er staat niet super veel mondharmonica op.
FAVO: Tangled up in Blue, Meet me in the morning
Morrissey
2/5
Morrissey heeft echt een prima zangstem.
De gitaren en muziek sowieso is vrij standaard rock. Het is alleen jammer dat het vooral een beetje zeikerig word.
Hij huilt, en klaagt een heel album vol, en dat is toch niet echt iets waar ik warm van word.
America is not the world heeft ie volkomen gelijk in hoor, maar dan het zeikerige, hijgerige Let me Kiss you, tsja...
Ik ben er niet zo van, vind het nummer daarvoor vele malen spannender. Stuk sneller ook!
Maar verder? Mwah, ik ben niet zo'n groot fan. Zangstem is prima, maar het is allemaal niet super spannend eigenlijk, het is prima achtergrond muziek want als je wat meer naar de teksten gaat luisteren dan irriteer je je snel.
Ik tenminste wel.
FAVO: The first of the gang to die
Nick Cave & The Bad Seeds
3/5
Ik krijg piratenvibes van dit album.
Maar betrap mezelf er op dat Papa wont leave you henry net ff te lekker klinkt. Zou bijna zitten mee te zingen.
Daarna ook I have a dream, Joe. Nick houdt er van om lekker namen te noemen zeg.
Dit album druipt gewoon van de sfeer zeg. Nick Cave gaat er volledig voor, doet me bijna soms gewoon denken aan Meatloaf in dat hij zich volledig aan het geven is voor de muziek.
Nick Cave heeft een hele prettige stem en de muziek is ook gewoon best wel vet. Ik snap heel goed dat mensen zeggen dat hij een bepaalde sfeer neer kan zetten want dat is zeker het geval. Een vorig album vond ik prachtig in zn traagheid, dit is een stuk sneller en intenser maar nog altijd een erg episch album.
Dit album zou niet misstaan als een filmscore. Maar uiteindelijk duurt het album me net ff te lang. Het is allemaal wat te theatraal en hoewel ik Nick zijn stem best goed trek was ik blij toen het af was.
Prima album hoor, maar ik merk dat Ghosteen een stuk interessanter is voor mij.
FAVO: Papa won't leave you Henry, Brother my cup's empty,
Otis Redding
5/5
Ok, misschien komt dit omdat ik Otis Redding gewoon al best goed ken, maar dit voelt echt als een soort greatest hits compilatie.
Gewoon valsspelen, hij mist eigenlijk alleen nog Sittin on the dock of the bay, maar verder? B A N G E R S!
De stem van Otis is natuurlijk al prachtig, maar dan alles er om heen?
Dit album is iets sneller, wat meer bluesy, wat soulig. Het is vooral echt prachtig.
My Girl? Tranen, wat is dat een mooi nummer, maar dat wist ik natuurlijk al. Satisfaction, sorry Stones, dit is de betere versie.
Het zijn wel veel covers, ben ik normaal geen groot fan van, maar ik weet niet man. Ik voel de stem van Otis gewoon volledig en ik ben echt een beetje omver geblazen. Dit album, overigens ook de perfecte lengte, heeft me echt verbaasd.
Otis was me wel bekend, maar na dit te luisteren durf ik wel te zeggen dat hij qua stem een van mn favoriete soul zangers is, zn uithalen werken gewoon heel goed voor mij!
FAVO: Respect, A change is gonna come, ive been loving you too long, Shake, My Girl, Wonderful World
50 Cent
4/5
Is er een album dat meer in zn tijd staat dan dit album?
Ik bedoel, bijna elk nummer heeft geweerschoten, bijna alles gaat over de Gangsta Shit en 50 doet weinig anders dan opscheppen en uitdagen op dit album.
Iedereen, en dan bedoel ik ook echt iedereen, heeft In da club wel eens in de club gehoord. Daar ben ik van overtuigd.
Dat vind ik 50 ook eigenlijk op zn best, zelfde met hits als P.I.M.P., absolute oorwurmen die je na 1 keer volledig kent. Zn 'deep cuts' pakken mij wel minder en het volledige album is met ruim een uur ook iets te lang.
Maar ondanks dat het ruim een uur lang is zijn er zo ontzettend veel bangers op dit album. Ook de features, puur genieten. Prime Eminem, Nate Dogg features en Lloyd Banks die ons herrinnert aan het feit dat mensen hem zagen als de volgende hiphop superster in deze tijd...
Ok, klachten achterwege; uiteindelijk heb ik zonder enige problemen de extended versie van dit album geluisterd. 50 zn swagger draagt volledig dit album. Ja hij is geen Kendrick, Nas of Tupac, maar deze man rijdt de beats alsof het niets is en er is denk ik geen rapper meer geweest, tot Drake, met dezelfde mainstream appeal als 50 cent.
Fucking vet album, makkelijke 4 sterren.
FAVO: Patiently waiting, Many Men, In da Club, P.I.M.P., 21 questions, Don't push me, Wanksta
Tangerine Dream
4/5
Fuck dit vind ik dus geweldig.
Na eerdere krautrock echt top te hebben gevonden ben ik er wel achter gekomen dat lange, uitgerekte experimentele elektronische muziek ontzettend mijn ding is.
Tangerine Dream klinkt voor mij nu al dus als een match made in heaven.
Phaedra begint dromerig, maar word steeds een stukje duisterder en vooral ene heel stuk spacier. En dan richting het einde, ben je op een andere planeet. Hoor je dierengeluiden en een soort engelen zingen.
Is dit een review van het hele album? Nope, dit was slechts het eerste nummer! Wel meteen het langste nummer ook van het album, maar het zet in elk geval de toon.
Niet elk nummer of elke phrase is even sterk. Moet ik er eerlijk bij zeggen. Op zn best is Phaedra(het album) prachtig en innemend, maar er zijn ook stukken bij die een beetje zwakjes voorbij gaan. Alles bij elkaar heb ik me absoluut vermaakt bij dit album en sluit ik niet uit het vaker aan te zetten.
FAVO: Phaedra, Movements of a visionary
Tom Tom Club
3/5
Na me even kapot te zijn geschrokken kwam ik er gelukkig vrij snel achter dat er maar 8 nummers op de originele LP stonden, dus vind ik dat dat is wat ik moet luisteren.
Wel benieuwd, want dit is me toch een bak aan muziek anders, maar wie weet bevalt het me genoeg dat ik meer luister!(denk het niet)
Het eerste nummer is echt het meest witte hiphopnummer aller tijden, bijna erger dan toen Madonna ging rappen, ver-schrik-kelijk.
Dit is waarom Eminem zoveel haat over zich heen kreeg eerst.
Tweede nummer is wel een lekker synthpoppig plaatje. Funky en vreemd, dan heb je me hoor!
Verder... mwah, ik vond het wel geinig, het is soms echt bijzonder maar een hoop is ook wel iets té chaotisch als je het mij vraagt.
Prima album, maar niet zo fantastisch als de andere albums deze week, al ligt dat wel meer aan de fantastische album week die ik gehad heb.
Net pech denk ik!
FAVO: Genius of love, l'elephant
Turbonegro
3/5
Het was al een tijd geleden dat we een snoeihard rock album hadden gehad dus de band met de interessante naam 'Tubronegro' kwam dat gat weer even vullen.
De teksten zijn... dramatisch, ik begrijp het iets meer als ik er achter kom dat dit een Noorse band is, want het album voelt ook echt een beetje alsof iemand zn eerste scheldwoorden zoveel mogelijk in een album probeert te proppen.
Nu is rock/metal/punk nooit echt iets waar lyrics voor mij althans op nummer 1 staan, maar zelfs dan valt hier bij op dat de kwaliteit echt drama is.
De muziek zelf? ik heb eigenlijk het hele album zitten mee tikken en best een goede tijd gehad. Ja het is hard, Ja het is snel, maar uiteindelijk vibet en rockt het ook gewoon best wel lekker. Ik heb hier eigenlijk niet echt problemen mee.
Dit is prima tienerpunk, niet verschrikkelijk, maar ik verwacht niet dat ik ooit nog meer muziek van Turbonegro op ga zetten. Althans niet vrijwillig.
FAVO: Dont say motherfucker motherfucker, Good Head
Deep Purple
3/5
Deep Purple is voor mij een beetje de ultieme progrock band. Hun live album was mwah, het was daar iets te veel van alles, maar hun recordings kan ik best wel goed hebben!
Er zitten heel veel tempo wisselingen in de nummers met links en rechts allemaal aanpassingen. Niet alles werkt hoor, maar ik vind er best wel wat vets in. Het doet mij toch gewoon heel erg denken aan Jazz, maar dan met meer gillende mannen met haarlak.
Dit album pakt me wel een flink stuk minder dan het vorige Deep Purple album. Het is niet vervelend, maar jezus wat een lange solo's overal zonder nou echt iets te zeggen.
Ik had hier meer van verwacht, gezien ik de eerste keer best wel enthousiast waas, maar denk nu dat ik toch een beetje progrock moe aan het worden ben.
Niet gek, want er staat best veel progrock in deze lijst, maar voor nu denk ik dat het 3 sterren krijgt. De zang is gewoon niet helemaal mijn ding, dus hoewel de drummer echt de ster op dit album is voor mij leiden de vocals net ff te veel af voor een 4 sterren rating.
Prima, maar ik ben blij om even een nummer korter dan 4 minuten te horen zonder ingewikkelde tempowisselingen en vooral zonder drum/gitaar solo.
FAVO: Child in Time, Hard Lovin' man
Elastica
2/5
1001 albums die je echt moet luisteren voor je doodgaat!!11!!
En dan is dit er 1 van.
Ja het is een album, en ik heb het geluisterd voor ik doodga. En ik heb 1 nummer opgeslagen omdat ik tijdens het luisteren dacht "Goh, dit is best een leuk nummer" maar verder?
Als iemand me straks onder schot houdt en me vraagt nog 1 nummer van dit album te noemen en anders zal ie schieten dan word het geen beste uitkomst.
Opzich wel eens leuk dat een ontzettend vergeetbaar album een vrouwelijke frontvrouw dan heeft. In plaats van de meeste rockzeikplaten die een man als frontman hebben.
Tsja, ik heb me niet echt geirriteerd ofzo aan dit album, maar ik zal er waarschijnlijk ook echt nooit meer aan terugdenken. Dit krijgt van mij dan toch 2 sterren, puur omdat ik denk dat 1001 albums die je MOET horen voor je doodgaat wel iets strenger mag zijn op de albums die ik dan daadwerkelijk zou moeten horen.
FAVO: Waking Up
Hanoi Rocks
2/5
Ik verplicht mezelf om niet naar de ratings te kijken voor ik een album aanzet om niet beinvloed te raken.
Hier heb ik dat toch gedaan na het 2e nummer, om te kijken of ik nou gek word of dat dit gewoon een heel matig album is?
Hoezo staat dit op die lijst? Is het omdat het ontzettend invloedrijk is voor Finse rockmuziek? Staat Doe Maar dan ook op de lijst?
Ik heb af en toe zo ontzettend veel vragen voor hoe deze lijst is samengesteld. Voel me ook wat lullig tegenover het album van gisteren. Dat was saai, maar dit is gewoon echt slecht.
Dit voedt wel weer mijn theorie dat bijna elk rock/punk album uit de jaren 80 op deze lijst moet. Nee, dit is niet echt mijn ding. Instrumentaal is het opzich prima, maar de zang is echt heel slecht. Ook lijkt de opname kwaliteit behoorlijk matig, wat natuurlijk de 80s glam vibe niet echt helpt te verdringen.
Gelukkig is het een kort album, het krijgt geen 1 omdat ik het niet haat. Maar als ik nooit meer Hanoi Rocks hoef te luisteren is dat een persoonlijke overwinning. Zelfs de saxofoon op sommige nummers kan dit album voor mij niet redden, en dat zegt een hoop!
FAVO: Beating gets faster(op de valreep toch een mierzoet liedje dat gewoon wel vibet ofzo)
Mike Oldfield
4/5
Natuurlijk! Tubular Bells! Een van de meest onwaarschijnlijke hits in de Amerikaanse geschiedenis!
Bedankt he Exorcist... Maar het is ook gewoon best wel een vet stuk, heel mooi hoe meteen het bekende 'refrein' start. Ik had misschien verwacht dat die later pas zou komen, maar nope, meteen aan het begin knalt ie er in!
En dan na 5 minuten het orgel er langzaam overheen... Grappig dat het dan eigenlijk niet meer een beangstigend deuntje word, dan word het eerder hemels. Mooi ook. Misschien zelfs wat hoopvol?
Maar jezus Mike, je zit wel ver in je eigen billen hoor hahaha
Na een kleine 20 minuten begint ie de instrumenten op te noemen en alsof dat niet genoeg was word na 12 minuten in deel 2 een soort gegrunt?
Een soort kreunzingen in een vreemde taal?
Ergens jammer dat ze dat deuntje niet in The Exorcist hebben gedaan, zou spontaan een comedy worden.
En dan laatste minuten van part 2 word er besloten om een soort vrolijk gitaardeuntje als outro te doen!??! Mike wat de neuk ben je aan het doen??? Ik haat en houd van dit album. Muziek is emotie en ik heb ze denk ik allemaal gevoeld op het moment.
FAVO: Tubular Bells
Napalm Death
1/5
Poeh, ok, nou
Dit was niet een album waar ik zin in had, na een vrij heftig feestweekend.
Dit is een soort pure haatbak herrie.
Niemand kan mij vertellen dat hier iets van lyrics in zitten of dat hier ook maar enige gedachte in zit.
Sorry Grindcore, ik haak hier toch echt af. Als dit een lijst van 1001 albums is die je moet horen voor je doodgaat weet ik nu in elk geval de soundtrack van de hell. Ik moet zeggen dat dit dan wel motiveert om toch eens een kerk van binnen te gaan bezoeken. Sorry God, hoop dat ik mijn jaren goddeloosheid nog kan fixen, want dit de rest van de tijden te moeten aanhoren is toch net iets te veel van het goede.
Ok, ik vermaak me een stuk meer met het album nu ik er achter kom dat er blijkbaar Lyrics bij staan op Spotify. Ik weet niet wie die heeft opgeschreven, of wie de lyrics heeft ingestuurd, maar ik kan het er echt met geen enkele mogelijkheid uit halen. Mijn nichtje van 4 maanden maakt betere volzinnen.
FAVO: Het duurt net iets meer dan een half uur.
Bill Callahan
3/5
Gelukkig zit er een hoop verschil op deze lijst, want nog een grindcore album had ik niet getrokken.
Dit is denk ik de grootste tegenstelling die ik had kunnen hebben en eigenlijk ook iets meer de vibe die ik nu wil. De zanger of eigenlijk de muziek an sich doet me nogal denken aan Leonard Cohen in dat het muzikaal vrijwel minimaal is. Een gitaar, soms een piano, heeeeel soms een drummer met een klein tikje hier en daar. Het is allemaal minimaal, de cover verteld eigenlijk al alles over de vibe van dit album en dat is ook prima.
Ik trek het best ok, maar om nou te zeggen dat Bill me omver blaast? Mwah, het is prima, ik ben blij met een lekker achtergrond albumpje maar denk niet dat ik dit snel nog eens aan zet of dat er mensen zijn die dit album meteen moeten aanzetten.
Het voelt als een album dat ergens in een kledingwinkel aan staat. Niet een hele hippe kledingwinkel. Of misschien een koffietentje ofzo.
FAVO: Eid Ma Clack Shaw, Too many birds
Boston
4/5
Dit is denk ik het essentiele glamrock album.
Knaller van een opener met More than a feeling en meteen denk ik "Oohh dit ken ik wel!" Wel benieuwd dan altijd of dit weer een typisch album is dat zn kruit verschiet in het eerste nummer of dat er nog wat pareltjes verderop het album staan.
Ja dit rockt echt hard. Doet me best wel denken aan Meatloaf, het hele theatrale en het glamrock achtige. Alleen zijn hier de riffs een stuk harder.
Niet elk nummer rockt even hard, met mn ogen dicht is dit eigenlijk gewoon de standaard setlist van Radio Veronica, maar ik denk dat ze dan net mazzel hebben dat ik Radio Veronica op zn tijd best goed trek.
Ik vind het ook gewoon lekker klinken, beetje fout, maar wel lekker.
4 sterren is dan ook terecht! Dit is, voor mij, geen complete klassieker/must-listen waar alles perfect op is, maar als ik ooit in een situatie kom waar iedereen om mij heen een rockfanaat is en ik meer dan 3x in een kwartier "Ze maken geen muziek meer zoals vroeger" heb gehoord; Nou dan weet ik precies welk album ik zal aanzetten!
FAVO: More than a feeling, Foreplay/Long time, Smokin'
The Beach Boys
2/5
De Beach Boys, ik trek het allemaal niet fantastisch. Voor mij voelt het grotendeels als vibes en verder niets. De lyrics zijn nou niet bepaald om over naar huis te schrijven ofzoiets. Niet dat ik altijd lyrics het allerbelangrijkste vind ofzo, maar dit album specifiek voelt zo ontzettend mierzoet dat ik er een beetje een nare smaak van in mijn mond krijg...
Ehh, het is allemaal mierzoete poprock slop. Beetje alsof we iets later een Backstreet Boys album gaan krijgen. Ik denk gewoon niet echt dat dit nou een wereldschokkend album is of had moeten zijn. Pet sounds snap ik, daar hoor je wel echt wat anders in, maar dit?
Nee dit is niet mijn ding.
Het is wel erg kort, 28 minuten waarvan de laatste 2 geouwehoer is. Dat is een voordeel en daar irriteer ik me minder aan, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat zelfs de grootste Beach Boy fan zich zal afvragen "Waarom dit album?" als het langs komt.
Het voelt als een album van B-sides, en dan geen B-sides waarvan je denkt "Bizar dat dit een b-side was! Dit was echt heeeeeerlijk!!!11!!"
Nee meer dat het overduidelijk is dat dit geen hit is, geen hit gaat worden en ook niet goed genoeg is om een soort hidden gem te zijn.
FAVO: Dance, dance, dance,