Ik had erbij moeten zijn.

Een van mijn favoriete artiesten. Geweldig album! David is een held.

Geen zin in deze weltschermz.

Het begon goed, dacht ik, maar ik werd er toch nerveus van.

Mooi. Tegelijkertijd is dit van die muziek die ik niet altijd kan hebben. Het kan me ook erg op m'n zenuwen werken. Toch is vier sterren niet ver weg.

Gezapig.

Weinig op aan te merken, behalve dat ik er niet zo vrolijk van word.

Had ‘m misschien nog een keer moeten luisteren voor een beter punt.

Fijne stem, energieke muziek.

Niet mijn kopje thee.

Wel leuk.

Oef, wat zoetsappig en testosteron-loos.

Amerikaanse chansons gemixt met Ennio Morricone: nee.

Ik ga hier meer van luisteren. Jammer soms van de stem van Jah.

M'n eerste jazzplaat ooit geluisterd. Viel me niet tegen.

Poewee, zeg. Daar knapt een mens niet van op.

Er is keuze uit 1001 platen, ik heb er 14 voorgeschoteld gekregen. In 3 daarvan zat David Crosby. Hoe groot is die kans? Overigens vind ik die samenzang nog steeds verschrikkelijk zoetsappig.

Geen fan van Bowie, maar na dat zouteloze gezang van afgelopen dagen is dit een verademing. Fris en gevarieerd.

Leuk die dwarsfluit.

Zitten best leuke stukken tussen, jammer dat Kanye meedoet. Ik kan dat verongelijkte hoofd niet wegdenken.

Ik was hier benieuwd naar want ik houd van toeters en trommels. Maar het viel me een beetje tegen; ik kon z'n gezang niet zo goed hebben.

Lekker licht.

Eerst dacht ik: ha, lekker stevig. Na een paar nummers dacht ik: teveel van hetzelfde.

Ik had erbij moeten zijn.

Mooie stem, mooie snik, maar iets te country naar mijn smaak.

Ik vind Bruce Springsteen een sympathieke zanger met veel fijne liedjes, maar deze plaat vond ik niet zo spannend.

Deed me soms aan Eric Clapton denken. Maar allemachtig, kunnen we in dit project een keer verlost worden van alles wat met Crosby, Stills & Nash te maken heeft?

Verrassend gevarieerd en mooie stem.

Ik werd gestoord van dat ge-nigger de hele tijd.

Fris! Maar nu weer tijd voor een zangeres in dit mannenbolwerk!

Mooi, maar het raakt me niet erg.

Fijner dan andere rap die we tot nu toe gehoord hebben, maar de pistoolschoten en het ‘nigger’ komen nu m’n neus wel uit.

Vrolijk.

Prachtig! Van A tot Z goed. Hier en daar een tikje pathetisch, maar ach, dat was ik in de tijd ook.

Wel mooi.

Vlees noch vis.

Ik wist niet dat ze al zo lang meegaan. Fijne muziek!

Eerste nummer leuk, goede stem ook, daarna slappe hap.

Echt huilen met de pet op dit. Maar, het heeft me ook plezier bezorgd: hard gelachen om het onverwachte gegrunt in het tweede nummer.

Energiek en tijdloos.

Ik heb 'm niet helemaal kunnen luisteren, maar volgens mij is dit een 3.

Doffe ellende.

Pfffffffffffffffffffffffffffffffffffff.

Na veel gezapige muziek zoals The Eagles en Crosby, Stills & Nash dacht ik bij de eerste noten: He, leuk! Na een tijdje luisteren kwam ik tot de conclusie dat het iets teveel niveau middelbare school-band heeft. Die trillende stem vind ik ook geen aanwinst.

Eerste liedje super leuk, daarna zijig.

Voor m'n gevoel meer soul dan de vorige plaat die we van haar geluisterd hebben.

Uit m'n geboortejaar en dat is ook meteen het enige goede eraan.

Relaxte muziek! Ik kan er ook goed bij werken. En weer eens wat anders dan de Britse overkill hier de laatste tijd.

Hoewel ik toe was aan iets moderns, doet dit me niet zoveel.

Ik verheugde me hierop, maar het viel toch een beetje tegen...

Leuk!

Twee punten voor het nummer 'one'.

Ach ja, Meatloaf. Het is natuurlijk zo kitscherig als wat, maar ik kan het wel waarderen. De saxofoon, de piano, het drama, de zangeres...

Arjan kan jullie vertellen wat een Steely Dan is. Laten we het erop houden dat de muziek een stuk braver is dan de naam doet vermoeden.

Geweldige stem, maar ze moeten hier hun vorm nog een beetje vinden.

Leuke plaat, zeg!

Nee, ik word hier gewoon niet zo blij van.

Aanvaardbaar.

Is dit dezelfde Chicago als van 'Hard to say I'm sorry'? Jeetje, wat klinkt dit anders.

Best leuk.

Ik kan dit waarderen; het is tijdloos, prettig om naar te luisteren en het werd sowieso weer eens tijd voor een vrouwenstem tussen al dat mannengeweld.

Genoeg hiervan!

Hier knapt toch geen mens van op?

Ik heb goede herinneringen aan The manic street preachers, maar dit vind ik eigenlijk gewoon herrie.

Ik heb het geprobeerd maar was snel klaar met proberen.

Dit was de allereerste keer dat ik een volledig album van MJ heb geluisterd. Toen hij nog leefde en ik nog jong was - lang geleden dus - vond ik z'n stem niet prettig, dus luisterde ik z'n muziek niet. Van z'n stem houd ik nog steeds niet echt, maar over deze plaat ben ik enthousiast.

😍

Nu weet ik het wel hoor.

Dan denk je Stille Zaterdag rustig op te starten, krijg je dit!

Ik kende tot nu toe maar een nummer van Justice. Leuke plaat, ik ga er meer van luisteren.

De nummers die ik nog niet kende vond ik niet zo spannend. Wel een leuke mondharmonica.

Niet kapot van.

Niet mijn kopje thee. In afwachting van wel een kopje thee voor mij.

Soms een beetje saai, maar ik ben enthousiast over het nummer ‘strength of strings’.

Geweldige stem, leuke gilletjes, goede energie. Misschien wat veel van hetzelfde, maar ach.

Het komt niet vaak voor, maar ik werd hier zo niet goed van dat ik het einde van de plaat niet gehaald heb.

Minder erg dan ik dacht. Ik betrapte me erop dat ik zat mee te deinen. Nu iets dat we nog niet gehad hebben, graag.

Welkome afwisseling!

Goh, ik wist niet dat 'Ain't talking about...' eigenlijk van Van Halen was.

Ik vind Elton een goede zanger.

Een mix van ellende en grappige stukjes, maar al met al best leuk.

Het is absoluut weer een iets anders. Wel een hoog songfestivalgehalte.

Het geeft de burger moed dat iemand die vals zingt een wereldster kan worden.

Geweldig! Dit vrolijke getoeter past precies bij het weer.

Voor metal best te pruimen.

Fijne stem. Ik kende al een paar nummers maar vond niet alles op deze plaat je-het.

Ons trouwlied: here comes the sun 😍.

Meer dan twintig jaar geleden heb ik Cornershop gezien op een festival. Het heeft toen niet echt indruk gemaakt. Nu vond ik het erg leuk. Gevarieerd met Oosterse invloeden.

Zaten we net in een lekkere flow, krijgen we dit!

Ik werd zenuwachtig van Louis!

Te country naar mijn smaak maar ook wel weer te hebben.

Kraak noch smaak.

Een van mijn favoriete artiesten. Geweldig album! David is een held.

Ik ben allergisch voor Belle & Sebastián. Heb het geprobeerd, maar kreeg weer jeuk over m’n hele lichaam.

Ik houd niet van jazz, maar wel van wereldmuziek en had daarom goede hoop. Maar helaas, ik werd gestoord van dat onrustige getoeter.

Ik vond het een stuk minder erg dan ik vooraf gedacht had. Best vrolijke rap eigenlijk.

Leuke versie van ‘Bye bye love’, verder had het wat energieker gekund.

Viel best mee, dacht dat het afschuwelijk zou zijn.

Aangename verrassing, al kende ik al wel een paar nummers. Een van mijn all time favourites is Let's go out tonight, maar dat staat op een andere plaat. Later prachtig uitgevoerd door Craig Armstrong en de zanger van The Blue Nile. Gaat dat luisteren! Nu houd ik op met m'n loftuitingen.

Zij weer. Best een paar goede nummers maar ook erg ziijg.

Hele plaat geluisterd, maar ik had het gevoel dat het steeds hetzelfde nummer was.

Jeugdsentiment. Tijdloos wat mij betreft.

Qua jazz-tolerantie heb ik nog geen vorderingen gemaakt.

Het had de ingredienten om te raken, toch gebeurde dat niet.

Leuk! Met een paar goeie meezingers 🙂.

Ik vind z’n stem niet prettig. Maar: energieke, knappe muziek.

Misschien vind ik dit zelfs een 4, maar ik heb nog wat meer tijd nodig om het goed te luisteren.

Ook dit moet ik nog een keer goed luisteren. M'n eerste indruk is een 3,5 maar met het voordeel van de twijfel wordt dat dus een 4.

Best te pruimen eigenlijk. Beter dan ik dacht. Sommige teksten zijn een beetje pretentieus, zoals 'If I die tonight' maar toch minder pretentieus als je bedenkt dat hij daadwerkelijk het loodje heeft gelegd. Wel veel van hetzelfde.

Goede timing, zo net voor het songfestival. ‘Knowing me, knowing you’ is een favoriet van me. Verder vond ik het nogal een zit, een hele plaat ABBA.

Let me entertain you vind ik een leuk nummer, verder vond ik het slappe hap.

‘Mgmt!’ dacht ik toen ik zag welke plaat we moesten luisteren. Maar een hele plaat viel toch een beetje tegen.

Nog nooit iets van gehoord en aangenaam verrast. Ik hoorde er van alles in: Nick Drake, The Beatles, Aaron Neville etc.

Nee.

Een dag later vind ik het nog steeds geen fijne muziek.

Door de nummers die ik al kende (zoals The drugs don’t work), verwachtte ik iets futloos. Gelukkig had ik het mis.

Boring.

Het viel me nog mee, heb het best een tijdje volgehouden, maar uiteindelijk vind ik het gewoon lawaai.

Ik had vroeger een cassettebandje van Rod waar ik met plezier naar luisterde. Deze plaat vond ik beduidend minder.

Aangenaam. Mooie stem.

Past perfect bij het weer, deze plaat! Had wel iets korter gemogen, op den duur wist ik het wel.

Herrie. Boos van.

Ik heb de hits te vaak gehoord. Beetje sleets. Ze kunnen echt wel wat, maar ik mis de energie.

De zangeres hadden ze thuis mogen laten. Verder leuk om een keertje Drum ‘N bass voorgeschoteld te krijgen.

Ik vond dit eigenlijk interessanter dan de plaat van z’n vader, Fela Kuti, die we laatst moesten luisteren. Ik twijfelde over een 4, omdat ik al die verschillende instrumenten en de vrolijkheid echt tof vind. Toch een 3 omdat ik van bepaalde nummers onrustig werd.

‘You want it darker’ is natuurlijk een fantastisch nummer. Verder had ik op iets meer zang en iets minder gepraat gehoopt.

Leuk! Smaakt naar meer.

Nee, hier doe je me geen plezier mee.

Weinig verheffend, maar in z’n soort acceptabel.

Dirty, dirty feelings vond ik leuk. Verder wel ok om eens een keer naar te luisteren.

Best funky. Hier wil ik meer van horen! Die bekende plaat over familie juist erg gezapig.

Nick kan bij mij weinig fout doen. Prachtige liedjes.

Hoewel hij inmiddels gecancelled is :), vind ik Ryan Adams een goede artiest. Op dit album wel veel kabbelends, maar vooruit: een 4. Dan devalueert dan wel de 4 voor Nick Cave van gisteren een beetje. Tsja.

Ik kende dit alleen van naam, maar het was een aangename verrassing.

Verschrikkelijk, zeg. De naam van de band vind ik wel heel leuk (omdat ik een tante Joke heb), daarom twee sterren ipv een.

Viel me alleszins mee. Moest grinniken om teksten als ‘I’m hot like pastrami’. En wat was er de hele tijd met Fendi-tassen?

Mooie stem, mooie violen, weer eens iets anders.

Geen zin in deze weltschermz.

Doet me niet zoveel.

Best grappig.

Waarom zou je dit soort naargeestige muziek willen maken?

Ik kon het beter hebben dan de vorige keer. Voor het eerste nummer heb ik een zwak.

Van dit album kan ik huilen, zo mooi vind ik het.

Zoetsappig!

Een 4, maar met de kanttekening dat er ook wat mindere goden op deze plaat staan. Maar over all is dit natuurlijk fijn.

Verrassend, juist de nummers die ik nog niet kende.

Poewee zeg, wat een gejank. Heel nerveus werd ik ervan.

Goh, weer eens iets ander. Theatraal, musical-achtig soms en best mooi, maar het hield m’n aandacht niet vast.

Als het kon, gaf ik dit album zes sterren. Een van m’n favorieten.

Lastig verhaal, die Tom Waits.

Niet spannend, wel ok.

Niet alles even prettig, maar ik houd erg van de stem van Damon Albarn.

Hoewel ik een zwak heb voor samenzang vind ik dit zaad-muziek.

Nee.

Best gezellig.

Ik houd van drum 'n bass maar dat Aziatische gezang en die steeds terugkomende sitar trek ik minder.

Tsja, ik vind er niet zoveel aan eigenlijk :). Beetje zuigend.

Goede nummers afgewisseld met gruizige nummers.

Onverwacht best leuk.

Leuk hoor. Had wel het gevoel dat ik steeds naar dezelfde nummers luisterde (was ook zo).

Mooie albumhoes. Verder: leuke stukjes maar over het algemeen te avantgardistisch voor mij.

Heerlijk!

Twijfelgeval. Ik houd van de energie op deze plaat, van blues en van Tim Buckley's stem, maar ik vind dat hij zijn stem voor blues een beetje vervelend gebruikt. Daarom geen 4 maar een 3.

Ik gaf hem het voordeel van de twijfel, maar toen hij begon te 'mmmmmm-en' in liedje vier, was de maat vol. De stem gaat overigens verder wel, maar die Chinese-restaurant-muziek op de achtergrond is niet te doen.

Ik moet streng zijn: afgezaagd.

Ik vond het hele album niet geweldig, maar vanwege de potentie toch een voldoende.

In z'n soort best te pruimen.

Mooie stem, mooie sfeer. Wordt er wel altijd een beetje somber van.

Met Nick Drake heb ik een haat-liefdeverhouding. Ik hoor dat het goed is, maar op een mindere dag kan ik giftig worden van die langgerekte klanken. Hoe dan ook is het tijdloos.

Ik heb er niet zoveel mee.

Voor op de achtergrond best ok, maar wat een braafheid!

Met het risico dat ik tegen een heilig huisje trap: saaie plaat.

Leuk hoor. Zitten paar fijne nummers tussen.

Poewee, wat een zijige toestand.

Een 3,5. Maar omdat ik in het voorjaar naar een concert van ze ga, rond ik het af naar boven.

Niets op aan te merken, behalve dat het niet heel spannend is.

Ik had hier nog nooit van gehoord. Weer eens iets anders. Geinig.

Het recentste album tot nu toe. Mooi, maar het raakte me niet.

Oei, twijfelgeval. Eigenlijk iets te gelikt naar m’n zin. Nou vooruit, een 4. Ik heb het ook te vaak gehoord. Ik word trouwens oud als dit uit 99 komt.

Met moeite het einde van de plaat gehaald.

Zonder die vibrato in de stem zou het een stuk beter te pruimen zijn.

Wat een leuke sound hebben zij toch. Ik vond niet alle nummers op dit album even geweldig, maar ben wel positief over ze.

Mooi, mooi, mooi.

Ik was enthousiast tot ik me realiseerde dat een paar nummers ook van een boyband hadden kunnen zijn.

Dit is toentertijd langs me heen gegaan, maar ik vind het verrassend goed!

Geweldige stem vind ik dit. Liesjes op zich niet zo spannend maar die stem is echt erg prettig om naar te luisteren.

Ik heb dit in m'n jeugd vermeden omdat ik het zo naargeestig vond. Nu blijk ik het best te kunnen hebben.

Drumsolo en hitjes fijn. Verder had ik liever een studio-album gehad, was misschien wat minder eindeloos.

Aanvaardbaar.

Ik vond dit vrij beroerd eigenlijk. Een - als ze live zingt - valszingende Patti Smith.

Eerste nummer erg mooi. Rest ook best ok.

Eerst was ik razend enthousiast, maar dat zakte een beetje toen ik de plaat voor de tweede keer ging draaien. Toen was ik gematigd enthousiast :)

Een beetje teveel Nick Drake na elkaar. Vandaag niet voor in de stemming.

Van een nummer kreeg ik fysieke verschijnselen :). Werd er gestresst van. Verder prima.

Hier kan toch niemand op tegen zijn?

Ik had dit prima kunnen missen.

Goed en leuk.

Niet om aan te horen. Ik heb -zeer tegen m'n principes- het einde van de plaat niet eens gehaald.

Is toch geweldig: ben je gevangene, komt Johnny cash voor je zingen. Ik houd ervan.

Quirky. Klinkt niet alsof het uit 1979 komt. Veel covers.

Geen toelichting nodig.

Twijfelgeval. Op zich best te verdragen, maar oh, wat braaf. En die stem moet je ook maar kunnen hebben.

Gaat een beetje langs me heen.

Heerlijke vrijdagochtendmuziek maar echt warm (of koud) krijg ik het gewoon niet van Bob.

Hier en daar vliegen de heren een beetje uit de bocht, maar over all vind ik dit best leuk.

Mooie naam voor een album 🙂. Leuk om eens te horen.

Heb niet alles kunnen luisteren, maar ga dat nog wel doen. Beetje jesus christ superstar hier en daar.

Heb het niet helemaal kunnen luisteren (zo’n actieve vakantie :)), maar wat ik heb gehoord vond ik best leuk en gevarieerd.

Typisch dat Peter gabriel op dezelfde manier zingt als phil collins.

Eindelijk weer iets vrolijks! Daar was ik aan toe. Brings back memories van roodharige middelbare-school-klasgenoot yvo op wie ik een oogje had en die me z’n madness-cd’s leende.

Best lekker (op lelijke getoeter in laatste nummer na). Kreeg er zin van om naar een festival te gaan.

Behoorlijk goed. Had ik niet verwacht want ik heb niet zoveel met Bowie.

Werd er zenuwachtig van.

En dan ben ik nog mild. Ik vind Simply Red echt verschrikkelijk, komt door die neuzelige stem.

Ik had verwacht dat ik het leuker zou vinden. Ik vond het soms herrie, misschien word ik oud.

Om nou te zeggen: 'wat een revelatie deze plaat', nee. Het nummer 'born to run' vind ik ook altijd een beetje overschat.

Gezapig is het woord.

Dit past precies bij m'n huidige stemming. Ik heb behoefte aan vriendelijke, rustige muziek :)

Twijfelgeval. Soms drijft hij me tot waanzin (cars are cars) en soms vind ik het mooi.

Leuke albumhoes, hoge verwachtingen, geinig maar teveel van hetzelfde.

Aretha is een queen.

Het is waarschijnlijk niet eens slecht, maar ik kan er gewoon niets mee. En het lijkt ook allemaal zo op elkaar!

Ok.

Prima om een keer te horen hoor, maar ook nogal inwisselbaar.

Het kan toch niet waar zijn dat deze afschuwelijkheid tot de 1001 beste albums behoort? Blazers best leuk, maar die hysterische zang! 🥵

Och heden, ontevreden jongemannen.

Leuk! En het klinkt ook niet zo oud als het is. Ik ga hier meer van luisteren.

Goed en gevarieerd. Toch heeft het de weg naar m'n hart nooit helemaal gevonden :)

Beetje een twijfelgeval, maar vooruit: ik heb een goede bui.

'I still miss someone' is schitterend maar ik heb wel eens beters van Johnny gehoord. Toch ben ik fan.

Mooie stem, rustgevende muziek. Wel veel xylofoon-klanken.

Kende alleen de hitjes. Heb me er in m'n jonge jaren niet verder in verdiept omdat ik afgeschrikt werd door hun levensmoeie uitstraling. Maar er bleken ook nog een paar onbekende parels op het album te staan.

Er kwam geen einde aan! Wel prima hoor, maar ik sla er niet van achterover.

Sterk begin, maar het zakte een beetje in.

Energiek, swingend en een fijne stem.

Haha.

Best prettig.

Geen zin in deze one trick ponies :)

Twijfelgeval. Ik hoor dat het goed is, maar ik heb er niet altijd zin in. 'Nightswimming' is geweldig.

Het is best vrolijk, maar ik kan het ook niet helemaal serieus nemen.

Die vibrerende stem vind ik lastig.

Ik had Iggy een hoger cijfer gegund maar dit vond ik gewoon herrie.

Leuk om er een keer Franstalig tussen te hebben. Weer eens iets anders.

Mixed emotions.

Het glazuur is van m'n tanden gebrokkeld.

Niet zo spannend.

Het begon goed, dacht ik, maar ik werd er toch nerveus van.

Dezelfde stem als de zanger van Blur. Muziek vind ik weinig verheffend :)

Ik hoorde simple minds en allerlei covers. Best goed.

Wat een akelige toestand. Dit verdienen we niet.

Hier past slechts: OMG!

Jammer als je een beetje dwangmatig bent en je vindt dat je elk album van begin tot eind moet luisteren.

Niet heel spannend maar goed uit te zitten.

Ik vond country joe niet zo country, eerder bluesy.

Ik kon dit waarderen.

Heb dit niet helemaal kunnen luisteren, maar ga het nog wel verder luisteren. Vond het wel gevarieerd en leuk eigenlijk.

Interessant iets dat iemand die vals zingt meerdere keren in deze lijst staat.

Sinds ik heb geklaagd over een gebrek aan diversiteit in deze lijst, word ik op m'n wenken bediend. Leuk om eens te horen. Vrolijk.

Yusuf heeft er mooie nummers tussen zitten maar heel opzwepend is het allemaal niet.

Ik zou willen dat ik hiervan hield, maar dat is niet zo.

Aardig, maar wel weer genoeg Elvis Costello gehad de laatste tijd.

Het algoritme probeert ons te bekeren tot Elvis Costello. Ik heb een zwak voor het laatste nummer, verder kon ik deze plaat beter hebben dan die van gisteren. Over het algemeen vind ik Elvis Costello prima te hebben maar soms gaat die stem me ineens tegenstaan.

ik denk dat mijn kop er hier thuis afgaat 🙂.

Zo.

Punk heeft me nooit kunnen bekoren. Ik heb het einde van dit album dan ook niet gehaald.

Na het beeldende ‘in deze muziek kan ik wonen’ van Anke, wat storytelling van mijn kant: een half leven terug, ben ik met vriendin Marieken een paar dagen in Gent. Allebei verliefd op de barman van ons hostel, wiens naam ik helaas vergeten ben. Hij draaide ‘little red Corvette’ voor ons 😍. (Rest van de plaat kon me overigens niet helemaal bekoren).

Alleen dat blije hoofd van Iggy op de albumhoes is al een punt waard. Best leuk al met al.

Gezapig! Met als dieptepunt 'Hanky Panky Nohow'.

Lang verhaal kort; ik was hier niet klaar voor.

Hoera voor Prince! Fijne, gevarieerde plaat.

Ik kon het aanhoren maar daar is ook alles mee gezegd. Die klagerige stemmen 😩.

Gelukkig duurde dit maar een kwartier.

Heb het niet helemaal kunnen luisteren maar dat ga ik nog wel doen want het klonk interessant. Ik begin daarom met drie sterren.

De fuss over Nirvana is altijd een beetje aan me voorbij gegaan. De fuss was er wel, maar niet in mij. Drie sterren omdat het ballen heeft, daar was ik aan toe.

Beter dan vorige plaat die we geluisterd hebben. Staan echt een paar mooie nummers op.

Leuk en energiek!

Mooie albumhoes. Verder vind ik het niet spannend.

Twee sterren dan omdat ik een mooie uitvoering van ‘angels from Montgomery’ ken (met Bonnie Raitt).

Op zich aardig maar erg veel van hetzelfde.

Ik verwachtte hier meer van.

Hoewel ik niet weggeblazen ben door dit album vind ik Bob altijd fijn om naar te luisteren. Al kwam ik er wel achter dat z'n teksten soms Sinterklaasgedicht-niveau hebben.

Het is geen argument maar ik vind dit echt achterhaald.

Best aardige deuntjes maar van die teksten word ik echt simpel.

Mooi maar iets te veel zingen-bij-een-kampvuur naar m'n zin.

Best een swingend plaatje.

Geinig.

Blij dat het klaar was. Het leek/was soms vals.

Leuk die blazers. Heb zelfs getwijfeld over vier sterren :).

Mooi. Welkome afwisseling. Wel irritatie over hoe ze ‘I lof joe I lof joe I lof joe’ zingt.

Niet bepaald een verrijking van m’n leven.

Toen ik de albumhoes, de albumnaam en het terugkerende woord 'zopf' zag, had ik hoge verwachtingen. Jammer dat het sombertjes was. Zitten wel echt mooie stukken in.

Erg Mooie plaat. Wel moeilijk om van te genieten als je weet dat ze stom geworden zijn.

Tsja, wat zullen we hier nu eens van zeggen. Het varieert nogal. Origineel is het sowieso. Sommige nummers niet te doen, sommige hartstikke prima.

De laatste dagen gaan we goed. Niet alleen maar ouwe rock of britpop. Leftfield kende ik alleen van naam. Ik ga dat verder onderzoeken.

Niets mis mee hoor, maar wel een one-trick-pony, die Bob.

Mooi. Tegelijkertijd is dit van die muziek die ik niet altijd kan hebben. Het kan me ook erg op m'n zenuwen werken. Toch is vier sterren niet ver weg.

Ik hoor hier van alles in: The Rolling Stones en Elvis bijv. Ik kan het goed aanhoren, maar het is bepaald niet spannend.

Ik heb dit op de een of andere manier met moeite uitgezeten. Terwijl er ook best geinige nummers tussen zitten. Hij had niet over the queen of corona moeten zingen, denk ik.

Graag iets met meer pit!

Wat een stuk verdriet, deze plaat.

Helemaal niet zo pompeus als ik had verwacht. Mooi, maar het bleef niet hangen.

Ik had hier wel zin in. Ik dacht aan ‘piano man’ en dat Saigon-lied. Helaas bleek het supermarkt-muziek.

Deze muziek past goed bij de tijd van het jaar, vind ik.

Boring.

Ik heb hier wel van genoten. 3,5 ster.

Leuk dat ik dit nu ken. Ergens in de verte moest ik aan Alt-J denken.

Begon veelbelovend, werd raar, werd anders. Allerlei stijlen. Al met al best leuk.

Totaal geen zin in dit gejank.

Een soort kruising tussen Nick Drake en Jack Johnson.

Leuk!

Ouwe zeiksnor. Sorry voor de liefhebbers.

Ben niet omvergeblazen door dit album, maar ik vind sommige nummers van Joni Mitchell wel fantastisch.

Veel van hetzelfde.

Niet zoveel mis mee hoor, ze hebben de pecht dat ze al de zoveelste zijn van dit soort in deze lijst.

Vooruit dan maar.

Er lopen dus mensen op aarde rond die vinden dat iedereen dit album geluisterd MOET hebben. Ik vond er precies niets aan.

Het begon veelbelovend maar ik had er toch vrij snel genoeg van.

Prima hoor.

R-E-S-P-E-C-T

Lekker rocken!

Die stem is een rauwe versie van de stem van de zanger van the killers. Aardig album.

Wat een vriendelijke rap. Verder niet zo verheffend.

Zoet, zalig, zondags.

Ik doe eens gek en geef 4 sterren. Dit is de meest recente plaat die we tot nu toe gedraaid hebben. Dat vond ik sowieso al leuk. Ook ben ik totaal niet thuis in de Taylor Swifts, daarom was ik benieuwd. En hoewel misschien wat veel van hetzelfde, vond ik het behoorlijk aangenaam.

Mwa. Kwestie van uitzitten.

Ik was dit gisteren gedurende de dag aan het luisteren met een half oor en dacht: 'Goh, wat een oud geluid voor The Pet Shop Boys, ik wist niet dat zij in de jaren zestig ook al actief waren....' Best mooi album overigens.

Ik kijk liever naar TLC dan dat ik ernaar luister, kwam ik achter. Het liedje Switch vond ik wel leuk.

No comment.

Die stem vind ik echt erg fijn. Niet enorm gegrepen door de muziek verder.

Prachtig natuurlijk.

Beetje braaf.

Dit deed me denken aan Queen/Freddy Mercury. Iets tussen vrolijk en vervelend.

Ik heb eigenlijk nooit zo de lol ingezien van MJ, afgezien van een paar hitjes dan. Dat iele stemgeluid... Dit was dan ook de eerste keer in m'n leven dat ik een heel album van hem heb gedraaid. Best leuk, maar I stick to my guns. (Die Franse en Spaanse versie op het tweede album zijn overigens weerzinwekkend).

Hele fijne afwisseling.

Beetje oude-mannen-lang-haar-kampvuur-muziek, maar best te pruimen.

Ik word altijd een beetje week van de stem van Paul Weller.

Oef. Ik hou van de Spaanse taal maar dit is ronduit afschuwelijk. M'n neuroses zijn aangewakkerd.

Ik zag er een beetje tegenop maar werd aangenaam verrast want Tom zingt daadwerkelijk op dit album!

Heerlijke zware kost.

Twee sterren voor de moeite. Ik vond dit Destiny’s Child.

Ik werd hier geen moment blij van. Net zo'n soort stem als Neil Young - op het randje van vals.

Beetje achterhaald, maar best leuk zo tussendoor.

Zoals de kolonel in Sjors en Sjimmie altijd zegt: Bareuh.

Speciaal en anders. Toch had ik na een tijdje het idee dat het 1 lang nummer was.

Blij dat het klaar was.

Beetje zouteloos.

Hmm, viel een beetje tegen dit. Op basis van de hitjes had ik goede hoop, maar helaas. Veel van hetzelfde.

Staan een paar mooie nummers op!

Fijn hoor, die Richard melville hall.

Ken een nummer van haar, daarom leek me dit leuk. Maar wat een mierzoete toestand!

It's like that blijft een verrukkelijke plaat. Verder kon ik het ook goed hebben.

Beetje te lange plaat, maar gezien mijn voorliefde voor percussie en het feit dat ik graag in een drumband zou spelen 3 sterren.

That escalated quickly.

Mooi hoor.

Best aardig maar schreeuwerig.

Deed me soms denken aan QOTSA.

De intro klonk veelbelovend, daarna vond ik het zaadjesmuziek.

Ik heb het einde niet gehaald. Doffe ellende.

Hier staan echt een paar hele mooie nummers op.

Er zitten ook leuke stukjes tussen, maar over all vond ik dit niet voor herhaling vatbaar.

Love it!

Hoera voor de afwisseling! Lekker relaxte muziek.

Hier kun je natuurlijk geen buil aan vallen.

Tsja. Hier en daar een beetje theatraal, maar zeker acceptabel.

Mooie stem, mooie liedjes, maar op een gegeven moment wilde ik gaan slapen.

Geweldige stem natuurlijk, maar voor een plaat die je gehoord moet hebben voor je doodgaat, vind ik dit nogal een saaie-.

Ik begon heel enthousiast, maar het zakte in. Toch aardig.

Als tiener was ik groot fan en vond ik dit briljant. Maar dat is het niet, hè? 😅

Ik zou willen dat ik 0 sterren of een negatief aantal sterren kon geven.

Dit album heb ik als tiener grijsgedraaid, gek genoeg kon ik er nu meer van genieten 🙂. Lekker tempo en energiek.

Ik kende een paar nummers en had hier daarom zin in. Een heel album was toch een beetje teveel.

Beetje flauwe hap.

Aardig plaatje hoor.

Best mooie liedjes. Een soort warme douche :) Maar ook wel een beetje zouteloos en erg sheryl-crow-ig.

Tsja. Mixed feelings. Volgens mij zit het muzikaal best goed in elkaar, maar door de manier van zingen vind ik het toch meer iets voor tieners :)

Fijn geluid toch, die Buddy.

Born in the USA vind ik een ronduit vervelend nummer. De rest leuk voor een keer. Voor het foute 'I'm on fire' heb ik een zwak.

Ik was hier benieuwd naar, maar het kon me niet bekoren.

Haha, wat een rommel! Sorry voor mogelijke liefhebbers 🙂.

Vrolijk album. En Paul is een productief baasje, zag ik op Spotify.

Typische plaat. Zwaar theatraal afgewisseld met zeer ingetogen.

Ik kon het gekras van Janis niet zo goed hebben gisteren.

Leuke stem. Daar wil ik het maar bij houden.

Arjan is fan, dus ik heb het geprobeerd. Ik vond het niet eens zo verschrikkelijk. Best melodieus 🙂.

Ik kan dit waarderen. Zin om in Dublin in een kroeg te gaan zitten en een pint te bestellen.

Ik mag dit wel. Gezellig 🙂.

Wat een heerlijke plaat! Dat eerste nummer, met die gitaren, is prachtig. Zo, ik zit op het vliegveld en ga m’n schade van deze week inhalen :).

'Hey ya' vind ik een topplaat, de rest vind ik tamelijk nietszeggend.

Niet heel spannend, maar prima voor tijdens een autoritje.

Deed me een beetje aan Andrew Bird denken. Mooi!

Kende deze plaat nog niet. Chapeau!

In het begin leek het me een fris deuntje, daarna niet meer zo.

Heerlijk slaapverwekkend, chill album. Ook nog eens jeugdsentiment.

Uitstekende plaat!

Verrassend! Afgaand op de albumhoes en titel had ik iets ergs verwacht, maar dit vond ik verrassend prettig. En tijdloos voor een plaat uit ‘95.

I like. Lekker energiek.

Och jongens, wat een ellende.

Ik twijfel nog aan vier sterren en daar sta ik zelf ook van te kijken. Ik vind dit gewoon behoorlijk goed!

Verrassend, iets Spaanstaligs dat klinkt als The Beatles.

Klinkt echt als iets uit een ander tijdperk. Desalniettemin sympathiek en rustgevend.

Has been.

Oef. Ik kende dit tot nu toe alleen van een T-shirt van Arjan (zwart met een wit spinnetje erop), maar ik vond het echt zwaar deprimerend.

Lekker luchtig en die stem blijft fijn. Wel voor m'n gevoel een beetje een Smiths-overkill in deze lijst.

Beetje zouteloos.

Leuk om eens gehoord te hebben. Alleraardigst.

Geprobeerd. Niet voor mij.

M’n pet stond hier niet naar.

Een dijk van een stem natuurlijk. Toch raakt het me om de een of andere reden niet echt.

Had ik kunnen missen.

Wisselend, als je het mij vraagt. Zitten wel echt leuke elementen in, zoals dat hoge gezang icm de ruigere muziek.

Het kabbelde voorbij zonder dat ik het doorhad. Maar; best ok.

Goed te doen hoor, maar in mijn optiek erg overgewaardeerd.

Wel mooi. Lijkt we op veel andere dingen.

Hier staan wel zulke prachtige nummers op! Messen in m'n hart :)

Vooral jazz behoorlijk goed te pruimen. Wel gekke namen hebben de liedjes, zoals ‘blue rondo a la Turk’

Tsja, lastig. Enerzijds best catchy hier en daar, anderzijds teveel en gewoon niet zo boeiend.

Paar leuke liedjes maar verder moet je hiervoor niet bij mij zijn.

Ik dacht: he, deze stem lijkt op die van Rod Stewart. Bluesy hoor!

Ik wist niet dat Noel en Liam nog meer broers hadden. Aardig maar totaal niet anders of vernieuwend. Misschien doen ik ze tekort en waren ze er al ver voor Oasis.

Best wel ADHD-muziek eigenlijk. Niets ten nadele van ADHD'ers en ook niet van deze muziek, maar het is nogal up-tempo en daar moet ik wel voor in de stemming zijn. Er staan wel een paar echt goede nummers op (zoals een van onze bruiloftsliedjes 'dancing shoes').

In het begin was ik enthousiast, maar op een gegeven moment werd ik een beetje simpel van steeds hetzelfde riedeltje.

Voor jazz vond ik dit enorm goed te hachelen.

Erg fijn album!

Tsja, twijfelgeval. Enerzijds vind ik het best vrolijk. Anderzijds vind ik het zo enorm jaren zeventig. Ik moet streng zijn.

Poewee. Ik vind het niet per se slecht, maar wel ontzettend jankerig.

Veel gedraaid vroeger. Nu vind ik het ofwel poeslief ofwel lomp, zit niet zoveel tussen. Eerste nummer blijft ontzettend goed. Zo hard mogelijk draaien!

Ik vind de pukkel van Lemmy gedenkwaardiger dan deze plaat.

Niets op aan te merken, wel op het feit dat zowat elk album van Joni in deze lijst terechtgekomen is. Ik wil diversiteit!

Leuk. Al kan ik me voorstellen dat je er op een slecht moment laaiend van kunt worden.

Ik kan hier kort over zijn: ik vind hier niet veel aan.

Hetzelfde commentaar als gisteren.

Ik wil al een tijd een muziekreis maken door Amerika. Door dit album krijg ik daar weer extra zin in.

Iets teveel van dit na elkaar.

Pfoe, het was werken om dit album in z'n geheel geluisterd te krijgen. Misschien moest ik dit ook niet luisteren terwijl ik me probeerde te concentreren.

Fijne stem en best prettige muziek.

Ik zat met een collega in de auto. Hij werd heel blij van deze muziek. Ik wat minder.

Bij tijd en wijle had ik er genoeg van, maar omdat ik vind dat er te weinig wereldmuziek/diversiteit in deze lijst zit toch drie sterren.

Best leuk eigenlijk😀.

Hij kan een leuk deuntje zingen, maar: not impressed.

Leonard cohen goes bubblegum. Even wennen, maar leuk om eens te horen.

Onrustig, maar minder erg dan verwacht.

Prima aan te horen maar voor Beck’s doen een beetje tam.

Beetje kort, Dolly.

Dit past niet bij de Heidi & Peter-omgeving waarin ik me momenteel bevind.

Het kabbelt een beetje, he?

Wat komt er toch veel goeds uit Ierland. Ik was niet kapot van de plaat, maar die stem is natuurlijk geweldig.

Het is weer eens iets anders. Voor de zaterdagochtend best pittig.

Niet te doen dit.

Beetje Barry White-achtig qua stem. Mooi.

Ik ga dit jaar naar the Cure! Dit album vind ik gemiddeld.

Ik laat de man zelf even buiten beschouwing. ‘Workin day and night’ is favoriet.

Ik vond dit voor jazz-begrippen heel aanvaardbaar.

Mwa.

Dat je vindt dat andere mensen juist dit album moeten luisteren voordat ze doodgaan, is beyond me.

Ik ga ook een album maken dat van A tot Z over mezelf gaat.

Ik was eventjes enthousiast, maar dat ebde snel weg.

Nou Air, wat een slappe hap. Ik vergat soms gewoon te luisteren.

Woke hoor.

Jeetje, wat fris ineens!

Goed zeg! Dat eerste nummer 😍.

Best vervelend eigenlijk. Die stem van die man ook; een soort kruising tussen de zanger van Simply Red en Belle & Sebastian. Misschien komt het door de hitte, maar ik verdraag het slecht.

Had leuk kunnen zijn, maar ik vond het vooral 'kaal'.

Die gospelachtige nummers kende ik nog niet en vind ik mooi. Vocaal altijd erg onder de indruk van George, qua muziek iets minder. Dat geveeg met dat kwastje over die snaredrum de hele tijd… (ik denk dat dat is wat ik hoor).

Glad niet gek.

Nee, doe maar niet. Bijna vals ook.

Twee keer geprobeerd, twee keer boos van geworden na een nummer of vier.

Het begin vond ik echt flitsend maar toen werd het jazz. En hoewel een funky soort, kan ik gewoon niet zo goed uit de voeten met jazz.

Blondie heeft er de vaart nogal in. Leuk om een keertje te horen.

Ik kan me voorstellen dat mensen hier boos van worden. Ik vind het rustgevend maar ook wel erg non-descript. Vooruit, ik rond het af naar boven.

Muzak.

Niet weggeblazen, gewoon ok.

Ik heb niets met rap en dat ge-nigga en ge-hoe hoeft van mij ook niet. Deuntjes wel leuk.

Best van genoten.

Ik vroeg me al af waar dit soort albums bleven in deze lijst. Hoewel ik er op voorhand een beetje tegenop zag, kon ik het voor een keer best goed hebben.

Ik had verwacht dat dit me beter zou bevallen. Ik trek dat gekrijs niet.

Alleraardigst. Eerste nummer zou van Eels kunnen zijn. ‘I am an American aquarium drinker’ 😂.

Ik heb dit uitgezeten en daar is ook alles mee gezegd.

Leuke dwarsfluit.

Ok, maar kwam niet zo binnen.

No more jazz please. Making me nerveus.

More than a feeling erg fijn nummer. Rest is echte ponyrock, zoals wij dat vroeger plachten te noemen.

Het tweede deel van dit album deed me denken aan Twin Peaks, Chinees restaurant en panfluiters uit Peru. Toch vergat ik steeds te luisteren.

Leuk maar ook ietwat eentonig.

Verliefd op Tusk. Verder ook fijne en gevarieerde plaat.

Fijne plaat! Die mondharmonica is leuk. Lekker bluesy.

Oei, wat fijn.

Lang, langgerekt en eentonig. Prima aan te horen, maar veel variatie zit er niet in.

Best geinig, behalve dat vreselijke nummer over a rose in spanish Harlem.

Mooi maar moeilijk. Ik rond ‘m af naar boven.

Iets te eighties. Best leuke nummers, maar die manier van zingen ken ik nu wel.

Het nummer bonin’ in the boneyard deed me m’n wenkbrauwen fronsen. Verder gebeurde er niet zoveel met me tijdens deze plaat.

Dit beviel me!

Deze muziek vind ik echt leuk, maar dat gekras van Janis gaat me op den duur zo tegenstaan...

Wat een virtuozen! Die percussie vind ik ook fijn.

Ik heb een soort zwak voor willie Nelson, maar niet voor deze plaat.

Dat koor erbij vind ik geweldig. Doet me aan Leonard Cohen denken. Dit dubbelalbum heb ik een jaar of 15 geleden van mijn geliefde gekregen en heeft een speciale plek in m’n hart.

De helft vond ik geen muziek.

Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr, wat akelig.

Goed aan te horen, maar door die voortdurende samenzang krijgt het ook wel een hoog geitenwollensokken-seventies-gehalte.

Leuk, niet weggeblazen.

Wat een ge-dooie-mol.

Ik had iets pittigers, swingenders verwacht van Stevie.

Dit heeft de groove die ik gisteren bij Stevie Wonder miste.

Ligt goed in het gehoor!

Peaches & regalia ken ik als tune van de Snob2000 en vind ik best een leuk nummer. Verder vind ik Frank Zappa’s muziek nogal intensief. @gijs, mocht je de snob2000 niet kennen; je zult het fantastisch vinden.

Hehe, eindelijk weer eens een album geluisterd. Otis is fijn.

Deze bandnaam zou nu niet meer kunnen. Enfin, ik heb het einde van deze plaat niet gehaald.

Chan chan is een heerlijk nummer. Dit album doet me denken aan Cuba en drankjes drinken met leuke mensen in de zon.

Leonard bromt een beetje op deze plaat.

Best een verademing dit tussen de best veel grauwe muziek uit deze lijst. Ik kende er meer van dan ik wist.

Muzikaal gezien natuurlijk prima, maar iets te zoet en braaf om me echt gelukkig te maken.

Een paar sterke nummers, maar niet alles even interessant.

Anders dan de naam van de band doet vermoeden, vind ik dat bepaald niet opwindend. Van dat eerste nummer word ik boos. Rest viel daarbij vergeleken mee.

Paste wel bij de agressieve pet die ik gisteren droeg.

Voor ouwelullenmuziek best leuk en vrolijk.

Viel me mee. Ik hoorde zelfs een mondharmonica.

Afschuwelijk!

Prima als achtergrondmuziek.

Vervelend.

Best ok om een keer te horen hoor, maar zoals bij 90% van de platen die hier voorbij komt, snap ik niet dat je dit gehoord moet hebben voordat je sterft. Enfin, ik wacht rustig af tot er een parel voorbij komt :)

Best een zeikplaat eigenlijk.

Variatie graag! Ik hoef echt geen drie platen van Tom Waits te horen voor ik doodga. Doe mij dan ter afwisseling maar iets van Feist of Moloko ofzo.

Het concept staat me best aan; klassiek vermengd met heavymetal. Het is alleen zoveel!

Mij te somber. Wat ik wel indrukwekkend vind is dat zo'n jonge gast zo'n doorleefde, zware stem kan hebben.

Precies wat ik op dit moment nodig had. Muziek die geen energie kost :)

Ik heb vandaag een inhaalslag gemaakt met Primal scream, Black Sabbath en Suicide. Het was een moeilijke dag.

Ik houd wel van een goede gospel, maar helaas stond dat naar mijn idee toch iets te weinig op deze plaat.

Eentonig, zeg! Ik doe m'n best om te luisteren maar het gaat totaal aan me voorbij.

Mooi hoor.

Brings me back to Cul the sac. Heerlijke nummers staan op dit album. Fijne stem ook.

Geinig om weer eens te horen. Staan wel een paar stampers op, maar een beetje verjaard is het ook wel.

Ik heb liever Siamese dream. Dat gezegd hebbende: er staan echt parels op dit album. Zowel ruwe parels als gladde :). Maar ik vind het te lang en ik heb behoefte aan iets vrolijkers.

Stuk beter dan die Afrikaanse muziek van een paar dagen geleden, al had ik het na een paar nummers wel gehoord.

Ik ken een ander plaatje van hen en ik geloof dat ik dat net leuker vind. Desalniettemin: fris en fruitig.

Ik heb een hekel aan jazz, maar omdat dit zo'n kort plaatje was en ik me er nauwelijks aan gestoord heb: drie sterren.

Jammer dat de vader van Marvin zijn mooie stem om zeep heeft geholpen. Let’s get it on is een fantastisch nummer.

Best gezapig, maar applaus voor ‘Fall at your feet’. Ook mooi in de uitvoering van Boy & Bear.

Ok. Ik geef gewoon vier sterren voor wat iedereen ouwelullenmuziek vindt. Ik heb hier warme herinneringen aan :).

Leuk dat het Franstalig is.

Heb hier geen zin in vandaag.

Ik was vroeger enorm fan van Green Day, tot ik het ineens spuugzat was. Had daarom ook niet zo’n zin in dit album, maar het is me stiekem toch best bevallen. Die stem blijft schattig.

Ik had kopstemmen all over verwacht, maar niets van dat al. Wat het wel was, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Ik hoorde Disney, ik hoorde The Beatles. Verwarrend.

Duf.

Fris!

Ik heb dit soort muziek altijd een beetje gemeden. Gisteren begon ik er dan toch maar eens aan. In het begin viel het me mee, maar daar kwam ik van terug.

Een tijdje terug naar solo-optreden van Damon Albarn geweest. Dat zit nog in m’n hoofd. Dit kwam daarmee vergeleken wat kinderlijk over, maar kan ook aan m’n stemming hebben gelegen.

Toen Arjan dit ‘s avonds wilde luisteren terwijl ik het al achter de kiezen had, heb ik de speaker overgenomen.

Beetje veel Stevie, maar wel een stuk funkier dan de vorige plaat van hem die hier voorbij kwam. Ik wist niet dat die nummers van coolio en George Michael uit de keuken van Stevie kwamen.

Ik vind het altijd erg knap dat zij maar met z’n tweeen zijn en toch zulke goede, stevige nummers maken. Hoewel ik ooit naar een optreden van ze ben geweest en ze dus echt goed vind, had ik er gisteren gewoon geen zin in. Vandaar een zesje.

Tina was precies wat ik nodig had.

‘What is life’ is een van mijn favoriete nummers ooit. Mooie plaat, wel een beetje lang :)

Ik kan electronische muziek vaak waarderen, maar dit schoot niet op!

Aardig.

Ik twijfelde tussen 3 en 4 stemmen, maar vanwege de naam van het album rond ik het af naar boven.

Die stem van Rod is gewoon top. En de liedjes zijn vriendelijk :) Prima voor de zondagmorgen. Niet heel spannend verder.

Hoe zouteloos wil je het hebben? Ik word hier boos van. Nog twee sterren omdat het me gelukt is het album uit te zitten.

Viel me alleszins mee. Ik was gewaarschuwd. Vond het nog best funky af en toe.

Ik vond dit nogal vervelend. Vervelende stem ook.

Welk een toeval. Dit weekend draaide ik dit album en zei tegen Arjan: hoe kan het dat we deze nog niet zijn tegengekomen in de 1001 albums? En, als ie voorbijkomt, krijgt ie vijf sterren. En daar was ie ineens! Wat een strakke plaat is dit toch.

Ik vond dit best leuk om te luisteren. Positief verrast!

Zegt me niet zoveel. Wel sympathiek dat ze Aliyah en Lisa Lefteye Lopez zo fantatiek herdenkt.

Afgezien van de hits die wel vriendelijk zijn voor de oren, vond ik dit een vervelende bak herrie.

Fijne, compacte plaat.

Ik kan PJ meestal best waarderen, maar dit is te somber naar m'n zin.

Lastig verhaal. Gevarieerd, zeer muzikaal, tijdloos, jeugdsentiment (obladi oblada zongen we tijdens de muziekles op school - met de docent op piano :)) en een aantal echt goede nummers, toch is het niet helemaal m’n smaak.

Energiek. Ik kon dit goed hebben, al is het mierzoet.

Leuke bandnaam.

Dit zit Op het snijvlak van woede en bewondering.

Hartstikke sympathieke muziek, maar ik vergat ernaar te luisteren.

Wij hadden vroeger een keyboard thuis. Daar zaten deuntjes op waarmee je mee kon spelen. Dat was dit.

Oh, wat goed weer.

Ik las dat hij een dichter was en dat kon ik terug horen. Ik vond het mooie, maar ook moeilijke muziek.

Ik vond dit nogal musical-esk. Niet heel vervelend, maar drie sterren zou overdreven zijn.

Beetje slaapverwekkend, eerlijk gezegd. Niet slecht ofzo, maar wel steeds hetzelfde nummer in net een ander jasje.

Toegegeven, er staan een paar catchy liedjes op dit album. Verder is het ten hemel schrijend. Die stem! Alsof ze aan een heliumballon heeft gehangen.

Geweldige stem. Cover van The Cure een beetje lafjes. Niet omvergeblazen door de nummers op dit album.

Wat ruk

Energiek en vrolijk.

We hadden The Byrds eerder, en toen is het me niet opgevallen dat ze zulke stichtelijke teksten hadden. Misschien komt dat omdat ze hier meer de countrykant opgaan.

Ik heb hier niet zoveel over te melden.

Erg goed maar het raakt me niet.

Graag laat ik jullie even meegenieten van een citaat uit het boek bij de 1001 albums: "Het titelnummer is geschreven door Willie Nelson, die meespeelde tot er ruzie ontstond. Naar verluidt omdat Price een haan van Nelson doodschoot." Verder: mooie stem, maar iets teveel hoempapa-country naar m'n smaak.

Ik werd hier sjagarijnig van. Misschien lag het aan mij, maar die stem stond me tegen.

Prima achtergrondmuziek.

Leuk dat Prince nog even voorbij kwam. Ik herinner me dat de clip met de brandende kruizen een grof schandaal was, op Walcheren dan toch.

Mooi.

Goede binnenkomer. De rest is teleurstellend.

Ik had hier zin in. Ik hou best van Dolly en Emmylou Harris, maar dit ging de verkeerde kant op. Dat lied over die hobo. Ik dacht dat het over het muziekinstrument ging en kon het niet plaatsen: What Will become of the hobo Whenever his time comes to die? Even onderzoek gedaan en een hobo blijkt ook een zwerver te zijn :)

Heerlijk album. Gaat richting vijf sterren!

Slecht kan ik het niet noemen, maar ze hebben hier wel een enorme duikvlucht genomen. Gelikt en nietszeggend.

Toevallig las ik vanochtend dat Nick Cave Kanye West nog steeds een goede artiest vindt, ook al verkondigt hij antisemitische drek. In dat spoor zal ik deze plaat beoordelen. Ook al is Ryan Adams inmiddels gecancelled, dit is een erg goede plaat.

Bij liedje 4 dacht ik dat ik bij een uitvoering van The Muppets te zijn aangekomen.

Leuk om weer eens te horen!

Fijn!

Bleegh.

Past uitstekend bij m'n algehele stemming en de tijd van het jaar. Los daarvan ook gewoon mooi.

Geen prettige plaat. Nummers lijken op andere nummers en ik vind z'n stem hier vervelend.

Ach ja. Beter te hebben dan verwacht.

Brrrr.

Eigenlijk heb ik dit album te vaak gedraaid waardoor ik het nu minder waardeer dan het eigenlijk verdient. Enfin; prettige stem en het nummer 'All these things that I've done' met het koor erbij vind ik geweldig. Hierna kwam er nog een leuk album en toen gingen ze dolen.

Nou, vooruit.

Ik zou het niet direct opzetten als m’n schoonouders op de koffie zijn, verder vind ik het best te hebben.

Dit was weer zoiets dat ik heel hard draaide, maar toch niet hoorde. Alleen de drumsolo ergens aan het einde viel me op.

Leuk om weer eens te horen. Bijna 4 sterren als ik zin had gehad in een wat zeurende stem.

Niet verkeerd, maar ik had dit prima kunnen missen. Beetje vleesch noch visch.

Beetje zoet maar wel lekker.

Alleraardigst maar niet bijster spannend.

Ik vergeet hier steeds naar te luisteren, ofwel: het gaat langs me heen.

28 liedjes in 41 minuten. That says it all.

Jeetje. Dus zo klinkt psychedelische folk.

Wat een heerlijke kneiterds staan hier op!

Leuk!

Arjan sloeg gisteren de spijker op de kop met de woorden: ‘niet veel aan’.

Dit is een van de ergste dingen die ik in tijden heb gehoord. Dit is muziek om door in een gekkenhuis te belanden. Ik kan werkelijk niet geloven dat iemand dit als beste album indient.

Doet me hier en daar aan The Cure denken. Het klinkt alsof het goed in elkaar zit, maar het raakt me nergens.

Fiona en ik zijn geen vrienden.

Oei, dit was even doorbijten. Hoe zoetsappig!

Ik kom dat Keltische wel hebben, maar het duurde te lang.

Alleraardigst! Zelfs Bijna vier sterren.

Misschien ben ik te streng, maar dit is toch een en hetzelfde nummer?

Ik vond dit een aangename verrassing.

Best geinig.

Best leuk maar wel veel van hetzelfde.

Man! Die langgerekte lettergrepen de hele tijd. Pas op het laatst kwam er een beetje vaart in!

Waar was al die fuss over toen Biggie vermoord werd, als hij toch ready to die was? Ik ben overigens niet veel wijzer geworden van deze plaat.

De werkster zei: ‘Ik luister dit ook graag. Ze is moslima geworden en haalt veel steun uit haar geloof.’ Ik zei: dat is Sinead O’Connor. Enfin; fijne plaat en fijne zangeres.

Viel me alleszins mee.

Ik kende dit niet en was echt benieuwd, maar amai, wat een verschrikkelijk album. Strontvervelend gewoon.

Verrassend! Ik had er een hard hoofd in, maar het pakte goed uit.

Had ik kunnen missen.

Ik vermoed dat er mensen onder ons zijn die dit 0 sterren willen geven, nou; ik heb ervan genoten. Ondanks de bombast en het gehijg.

Het blijft een valszingende man. Eerste nummer mooi.

Oef, live vind ik dit echt moeilijk.

Bleef op geen enkele manier hangen. Een paar keer de volumeknop omhoog gedraaid, maar hielp niet.

Wat een zaadmuziek!

Ik vind dit helemaal niets, maar toch nog twee sterren omdat ik soms moest grinniken om de teksten.

Mooie stem. Eerste lied geweldig.

Prettig!

😍. Prachtig, wel een beetje sip. Wisten jullie dat de vader van de zanger een zeer beroemde en belangrijke natuurkundige was?

Als ik dit gemaakt had, zou ik niet trots zijn.

Soms mooi, soms lelijk. Ik zou graag eens in het hoofd kijken van iemand die dit in z'n geheel fantastisch vindt. Hoe die hersenen dat gekraak ervaren.

Iets tussen twee en drie sterren. Omdat het meeviel drie.

Ik probeer een ruimdenkend mens te zijn, maar blijkbaar zitten er toch grenzen aan m'n ruimdenkendheid. Omdat het niet anders kan, 1 ster.

Leuk plaatje!

Mooi! Ik kende alleen de hitjes. Wel een beetje teleurgesteld door de grommende man halverwege.

Aangenamer dan de vorige plaat van hem die we moesten beluisteren, maar nog steeds groezelig.

Ik zag gisteren een documentaire over Sinead O'Connor en kwam vandaag tot de conclusie dat de stemmen van de dames wel iets van elkaar weg hebben. De liedjes van Sinead vind ik wel meezingbaarder.

Zeer onverwacht ben ik door deze generator Eric Clapton gaan waarderen.

Eerste nummer erg tof maar het zakt toch wel erg snel af naar liftmuziek. Omdat ik het wel erg gemoedelijk vind toch drie sterren.

Leuk dat er iets Spaans tussen zit. Het kon me echter niet erg bekoren.

Jammer dat zowel Spotify als Youtube niet het volledige album hebben. Ik vond dit gevarieerd en leuk. Niet alles overigens; soms vond ik het ook Enrique-Iglesias- en Songfestivalachtig. Over all toch enthousiast. Ik houd wel van groepen met veel muzikanten. Hier nog een leuk filmpje: https://youtu.be/jpAYZKX2Cz4

Ik kan dit gewoon niet zo goed aan.

Nee.

Mooie albumhoes! Verder blijft hij erg bij zijn leest qua thematiek: veel pistolen en outlaws.

Ik vond dit nergens spannend. Omdat het een tragisch figuur is en ik daar een zwak voor heb, een extra ster.

Het vorige album dat we van de jongens moesten luisteren viel een stuk beter.

Zeer tegen m'n gewoonte in heb ik deze plaat niet afgeluisterd. Ben m'n cd's aan het uitzoeken en luisteren nu naar Lucky Fonz III. Past me vandaag beter dan die hese herrie.

Mijn eerste indruk was positief, dat veranderde helaas snel toen het een soort xylofoon-house werd.

Bij de eerste track liep het me bijkans dun door de broek. Gelukkig werd het nog iets minder erg. Duurde wel veel te lang.

Op een nuchtere maag viel dit zwaar, maar nu de dag wat verder gevorderd is, kan ik de schoonheid er meer van inzien :)

Knap, mooi en nerve wrecking tegelijk.

Mooi.

Hoe vaak staat hij in deze lijst? Vandaag word ik boos van die neuzige zang.

Ik zat in de auto, hoorde dit en was verrukt. Helaas zakte dat ook weer in.

Soms lijken ze ineens op Aaron Neville. Vreemd is dat. Wat ook erg is, is het lied 'Is-ree-jel'. En het is soms vals.

Mooie stem toch. Plaat beetje mat, afgezien van de opening.

Lekker swingen met David! Love it.

Draaiorgel.

Aangename verrassing.

Mooi, maar niet zo interessant.

Te belegen.

Prima hoor, maar wel een beetje een medley.

Verdorie, weer dat belegen gedoe!

Begon energiek, eindigde kut. Excusez le mot.

Een combinatie van lollig en niet te doen.

Heerlijke zachte, zoete troostmuziek.

Beetje muzak. Maar vanwege het mooie ‘They won’t go, when I go’ (nog beter in de cover van G. Michael) toch een zesje.

Bah.

Ach, best vrolijk en energiek.

Mooi, maar het doet me niet zoveel.

Dit lijkt op van alles.

Ik ben late to the party, maar ik vind dit dus prima muziek om bij te werken of gewoon een beetje duf voor je uit te staren.

Ik houd er niet van, maar vind het best goed 😊. Vooral ‘Kashmir’ uiteraard.

Leuk al die instrumenten die zo virtuoos bespeeld worden. Verder niet te doen.

Beetje zoet, best prettig.

Niets mis mee, maar totaal spannend.

Wat een stuk verdriet; deze plaat.

Jeugdsentiment!

Ik ben aan het bij-luisteren. Ai, ai, ai.

Hier zit toch niemand echt op te wachten?

Aimee Mann avant la lettre. Gemixt met Rad van fortuin.

Verrassend!

Viel best mee.

Een onverwacht genoegen. Ik had verwacht dat een heel album met deze muziek me dezelfde allergie als bij Placebo op zou leveren. Niet het geval. Mooie liedjes.

Fan. Niet alles op deze plaat even interessant, maar ik ben verliefd op deze stem.

Ziijg. En die stukken waar die zanger redelijk solo zingt zijn niet te doen.

Pfoe, dat is een hoop Steely-Dan-gezapigheid in een paar dagen tijd.

Wat een car crash deze plaat.

Dit viel rauw op m’n dak op de vroege morgen.

Wat een eenheidworst! Jammer, want verder was ik wel toe aan wat energieke muziek in deze lijst.

If you’ve got nothing nice to say, don’t say anything at all. Dat ga ik nu doen.

Lastig. Ik vond het in het begin leuk, maar werd er steeds minder goed van.

Talking heads meets David Bowie. Best leuk.

Sympathiek en best mooi, maar ik mis een scherp randje.

Ellende.

Best ok hoor, zo op de zondagmorgen. Ik had meer frustratie bij mezelf verwacht.

Dit beklijfde totaal niet.

Ik vind dit wel verfrissend. Niet briljant, maar prima voor tussendoor.

Dit werpt me plusminus 25 jaar terug in de tijd, toen ik m'n eerste vriendje had. Hij zat in de punk/skate-scene. Dit heb ik nooit bewust voorbij horen komen, maar ze hadden het zeker gewaardeerd. Ze dweepten net als deze band met straight edge, maar blowden in de tussentijd als schoorstenen.

Best relaxed. Wel lang.

Viel me een beetje tegen.

Heb erover getwijfeld hoe goed ik dit vond, ik vond het namelijk best 'traditioneel'. Ik laat het echter naar de positieve kant doorslaan: ik vind het namelijk ook. Dit woord heb ik nog nooit gebruikt, maar hier past het.

Wat een vondst dit!

Oelala, wat een jeugdsentiment weer. M’n broer had een heel leuk vriendinnetje. Zij was fan van Lenny en zo leerde ik zijn muziek kennen. Toen ging ik vooral voor de ballades zoals ‘Rosemary’, die vind ik nu het minst interessant.