😫

Ik heb een nieuwe trend gespot in deze lijst: albums die op mijn zenuwen werken. Dit is daar ook weer een mooi voorbeeld van. Het eerste (bekende) nummer is nog wel geinig maar wat er daarna allemaal langskomt....😬

Dit is niet iets wat ik langer dan 1 nummer vol kan houden.

Beste plaat van PJ. Zo vaak gedraaid al en blijft elke keer prachtig.

Erg goed album, maar naar mijn bescheiden mening niet eens de beste uit David Gray's oeuvre. Meeslepend, diepgang en steengoede tracks!

Na 3/4e plaat gehoord te hebben zat ik aan mijn Sinatra-tax. Niet onaardig maar niet echt mijn ding.

Niet helemaal eerlijk want dit is al een album wat hoog in mijn all-time favorites staat. :-)

Niet slecht. Kende deze plaat niet maar onmiskenbaar de Crosby, Stills, Nash & Young sound.

Een 2 voor effort. Ik word nogal zenuwachtig van de heren van Wu-Tang.

Ik hou wel van die 70's British gitaarsound.

Niet slecht, maar de 4-stemmige nummers zijn toch ook wel een beetje gezapig. Hoog Arrow Classic Rock gehalte.

Zeker niet de beste Beatles plaat maar prima te doen!

Ugh...en dan te bedenken dat er ook nog de albums Scott 3 en Scott 4 zijn....

Erg diverse plaat, en iets waar ik nog nooit van had gehoord. Niet onaardig.

Een 2 voor de moeite.

Eén lange monotone gruizige geluidsmuur.

Godsamme, heeft David Crosby aandelen in deze 1001-album-generator ofzo? Ik heb nou inmiddels wel genoeg zoetsappigheid gehoord.

Had er toch wel iets meer van verwacht.

Iets te arty-farty voor mijn doen.

Jethro is wel ok. Beetje bombastisch en wat gedateerd maar ik kan die sound wel waarderen.

Qua muziek best aardig, maar die teksten zijn echt belachelijk irritant. En het helpt ook niet mee dat mijn beeld van de beste man niet bepaald rooskleurig is. M.a.w. compleet van de pot gerukte idioot.

Jeugdsentiment, maar ook echt een fantastische plaat!

Best divers wat die Alice hier neerzet! Had ik niet verwacht. Veel meer dan alleen 70's shock-rock. Ik hoorde een nummer wat niet had misstaan op een plaat van The Doors.

TOETERS!!!!

Meeste nummers op deze plaat kende ik nog niet, maar meteen herkenbaar als the Smiths. Prima plaatje.

Ik ben geen grote Metallica fan, maar dit album vind ik geweldig! Een van de eerste hardrock albums die ik als tiener kocht en grijsgedraaid heb.

Wat een bak energie zit er in deze band! Lijkt mee heerlijk om de gitarist in deze band te zijn. Goede muziek ook tijdens het ophangen van gordijnrails ;-)

Yikes......

Ik mag Bruce zijn muziek wel. Dit is niet mijn meest favoriete album, maar de openingstrack 'Badlands' is echt geweldig!

Ze hebben nu allemaal wel voldoende aandacht gekregen toch, die Crosby, Stills en Nash?

Begon aardig maar kon m'n aandacht uiteindelijk niet vasthouden.

Heeeeel lang uitgesteld en nu uiteindelijk toch maar een keer aangezet. En mijn voorgevoel was correct: stoer doen. Heel stoer doen. Pief-paf-pow ik schiet jou jonge! 🥱

Niet onaardig, maar ik hoor er de 'klassieker' die het is niet in.

Fijn plaatje!

Niet oonaardig, ook niet bepaald prikkelend.

De sound van de nummers die ook daadwerkelijk nummers zijn vind ik wel tof, maar dat oeverloze geleuter en geroep tussen de tracks door is zoooo vermoeiend en saai. *pang* *pang* ik ben stoer!

Yeah! Eindelijk eens iets écht leuks wat ik nog niet kende!

BAM!

Goeie vibe!

Klinkt best aardig, maar iets kabbelend.

Iets te abstract voor mij.

Een paar wel aardige nummers maar over het geheel toch ook wel echt kabbelend en muzikaal behang.

Dit is echt dramatisch! Hoezo is dit geneuzel een album wat je gehoord moet hebben? Misschien helpt het mensen die geconstipeerd zijn?

Onbekend Costello album voor mij, maar erg goed!

Paar hele mooie nummers, maar ook wat zwaar op de hand. Heeft misschien nog meer draaibeurten nodig om echt te landen.

Het pathetische 80's 'metal' sfeertje druipt er vanaf. Ik kan dit nooit serieus nemen. Kan er echt bar weinig mee.

Paar wel aardige nummers maar verder ook wel slappe hap.

Hier kan ik niet zoveel mee. Maar die zanger, die klinkt bekend.....ah! Een van de betere popsongs uit de 80's: 'A good heart these days is hard to find!' Dat is andere (zoetsappigere) koek dan deze punk die hij 5 jaar eerder maakte met de Undertones :-)

Beetje slappe hap, maar wel aardig om een keer gehoord te hebben.

I dig Dusty!

Wat werkt deze muziek me op mijn zenuwen zeg! Dat opgefokte gedoe en geschreeuw de hele tijd. Ik werd er op een gegeven moment echt boos van. Next!

Eerste paar nummers waren best aardig maar daarna begon het me toch wat tegen te staan.

Tja....

De plaat is voorbij gekabbeld tijdens het werk zonder dat ik me er echt bewust van werd.

Ik dacht dat ik dit wel geinig zou vinden om weer eens te horen, maar puur vanuit nostalgie 4 sterren! 😁

Lekkere 'flow' en 'energy', boyyyyyyyy!

Eigenlijk best wel kut. Steeds dezelfde staccato ritmes, en overdreven "stoere" vocals. Productie is ook ruk. Eigenlijk gewoon een kut plaat. Nog 1 punt extra voor 'One'. De rest wil ik de rest van m'n leven niet meer horen.

Nou vooruit, vanwege nostalgische redenen toch nog 2 sterren vanwege Paradise by the Dashboard Light. Maar de rest is nu ik het zo hoor eigenlijk gewoon pathetisch gejammer.

*piep* *krak* heel invloedrijk en baanbrekend, maar ik ben er nooit warm voor gelopen.

Anders dan de bandnaam doet vermoeden (Fagen and Becker named the band after a "revolutionary" steam-powered dildo mentioned in the William S. Burroughs novel Naked Lunch.) is dit wel echt enorm braaf zeg. Prima om aan te horen maar het wordt nergens ook maar enigszins spannend. Zoutloos.

Nog zeker niet zo goed als de latere albums en nog teveel jengelende Brit-pop, maar prima aan te horen.

Ik kende alleen de 2 hitjes, maar de rest van deze plaat bevalt me ook prima.

De meer punk-nummers kan ik niet zoveel mee, maar de wat melodieuzere nummers zijn zeker wel ok.

Genoeg te vinden op dit album wat mij kan bekoren. De titeltrack is echt geweldig!

Ik vond het eigenlijk best wel tof, maar 5 kwartier was echt teveel van het goed. En dat nummer waar iemand 6,5 minuut met een verrote bladblazer bezig is? Wtf?

Zeker niet slecht maar het is toch ook niet helemaal mijn ding.

Moet het misschien nog eens met meer aandacht luisteren want volgens mij is het wel een mooi album.

Een paar nummers is dit nog wel aardig, maar al gauw wordt het best wel irritant. Neuh, Public Enemy en ik zullen nooit dikke vrienden worden

De meer Roxy Music-achtige nummers kan ik wel waarderen maar over het geheel veel te rommelig en arty voor mijn smaak.

Ik vind de Manic Street Preachers erg goed, maar het zal een reden hebben dat ik deze plaat nog niet kende want hier kon ik niet zoveel mee. Iets te agressief en onrustig.

Yeah right, alsof ik hier 52 minuten en 52 seconden naar ga zitten luisteren. Na 3 minuten en 54 seconden was het klaar met deze ellende.

Leuke band, leuk album.

Erg dubbel: Muziekaal 5 sterren, echt een geweldig album. Maar de persoon MJ roept inmiddels nogal wat weerzin op. En dan druk ik het nog voorzichtig uit.

Een paar nummers wel leuk, maar daarna bgint het toch wel saai en erg kabbelend te worden.

Ophouden met David Bowie nu!

Even snel doorheen geskipt maar dit trek ik echt niet.

Goed zeg, deze plaat! Ik kende maar een enkel nummer van ze maar dit hele album ging er prima in tijdens de roadtrip richting Zeeland 😎

Als Beatles fan hoor ik de Stones natuurlijk sowieso ruk te vinden (wat overigens niet het geval is!), maar dit album is toch wel enigszins bevestiging in die richting. Los van het openingsnummer (Gimme Shelter - fantastisch!), en het sluitstuk is hier echt niet veel meer te halen dan gepruttel en bluesy getokkel in de marge.

The 1001 albums you must hear before you die are sponsored by: The Estate of David Bowie. Lekker divers die lijst. 4x Bowie in een paar weken tijd. Of heb ik het concept misschien verkeerd begrepen en gaat het om de 1001 albums by David Bowie you must hear before you die? Misschien is dit album wel meer dan 2 sterren waard, maar Bowie-moeheid is ingetreden inmiddels.

Viel me niks tegen. Op een gegeven moment had ik het wel gehoord, maar dit soort wat meer user-friendly-gangster-rap kan ik best hebben.

Grotendeels uit jeugdsentiment 4 sterren. Klinkt inmiddels wel behoordlijk gedateerd, en die zanger mag toch eigenlijk geen zanger heten..... hoezo vals? Maar het scheurt en rockt wel lekker! 🤘

Als ik dit nog wat vaker zou luisteren dan denk ik dat het best nog iets zou kunnen worden tussen mij en Gene. Maarja, er is nog zoveel andere muziek om te ontdekken. Sorry, Gene.

Niet slecht, en wat een energie. Moet destijds wel revolutionair geweest zijn.

Yes? No.

Ik vond deze plaat van The Undertones een stuk beter te pruimen dan de vorige. Al begint het wel een beetje een 'dichtgenaaide' lijst te worden: in 3 maanden tijd al zo'n beetje alles van Crosby, Stills Nash & Young, Bowie, en nu ook al meerdere albums van the Undertones.

Aantal wel aardige tracks, met leuke sampjes en beats, maar in het geheel toch wel erg veel gezwam en stoerdoenerij er tussendoor.

Fijne muziek om bij te werken.

Hmja, paar aardige tracks die nog wel een beetje een scherp randje hebben, maar het verzandde toch best snel in wat pathetisch big-hair-loud-guitar-solo geneuzel.

Niks mis mee, maar toch ook weer net te bombastisch en theatraal aangezet om echt een snaar te raken. En wat een verschil tussen 'toen' en 'nu' qua aandachtsspanne van de luisteraar: op Spotify haalt het gemiddelde nieuwe nummer misschien 30 seconden speeltijd voordat er op NEXT geramd wordt. Toen Elton jong was zat je braaf 3 uur van zijn muziek uit. Zonder mokken.

Zenuwslopend! De enige regel tekst die ik onthouden heb is 'Complication? Constipation!'. En dat is wel een goede samenvatting van waar de heren Monks mij mee opgezadeld hebben.

Ik heb een nieuwe trend gespot in deze lijst: albums die op mijn zenuwen werken. Dit is daar ook weer een mooi voorbeeld van. Het eerste (bekende) nummer is nog wel geinig maar wat er daarna allemaal langskomt....😬

Kijk! Er zit nog iets tussen wat me nog wel positief kan verrassen ;-) De bekende nummers van dit album zijn tof, maar de rest ook! Goed album! En van de hele rits Crosby, Stills, Nash, Young en aanverwante soloalbums die al in veelvoud zijn langskomen is dit tot nu toe wel mijn favoriet!

Werkelijk nog nooit van deze band gehoord, maar helemaal geen onaardig album. Lekker 80's met veel blaasinstrumenten - altijd goed!

Lekker album!

Nog nooit van gehoord, maar dit ga ik nog eens luisteren! Nogal gruizig, maar wel een duidelijke link met veel (stoner) rock bandjes van de laatste jaren.

Ja ik mag dit wel. Fantastische stem, en lekker energiek. Duidelijk de sound van eind jaren 80, maar nog steeds goed te pruimen. Beetje oude Chili Peppers maar dan met een echte zanger 😁

Enorm divers en uitdagende plaat. Zo'n enorme muzikale ontwikkeling tov hun begintijd. Geen 5 sterren want er zijn nog betere Beatles platen dan deze 🙂

Leuke plaat! De eerste twee nummers zijn de bekende singles en erg leuk, maar de rest (minus het gefrohbel en gepiel tussen sommige nummers door) is ook tof.

Live denk ik best een goede band maar uit dit album komt dat wat mij betreft niet echt tot z'n recht. Veel energie maar ook wel erg veel een gruizige geluidsmuur.

Nee, dit is niet mijn ding.

Vast heel goed in zijn soort, maar ik heb er niet veel mee.

Maar in delen beluisterd maar ben er wel voor in om dit nog eens met echte aandacht tot me te nemen.

Erg goed album, maar naar mijn bescheiden mening niet eens de beste uit David Gray's oeuvre. Meeslepend, diepgang en steengoede tracks!

Ik kan het niet geheel verklaren maar die gezapige, zeikerige zang brengt echt moordneigingen in me naar boven.

Ja! Het is me gelukt! Ik heb de complete 35 minuten en 44 seconden aan getoeter uit weten te zitten! Was me dat nou maar een week eerder gelukt, dan was ik ongetwijfeld voorgedragen voor een lintje.

Ik kan dit niet serieus nemen.

Vooruit, ik ben in een goede bui en vond dit nog best te doen.

Ik heb me eigenlijk nooit echt in Black Sabbath verdiept. Ken alleen de bekende nummers. Maar zo een heel album is me eigenlijk erg goed bevallen! Paar hele gave nummers, en overal wel lekkere riffs en energie. Ozzy is een halve zool natuurlijk, maar het werkt wel 🤘

Tinseltown in the Rain heb ik altijd al een prachtig nummer gevonden, en die sfeer wordt doorgetrokken op dit hele album.

Op 2 toffe nummers na vond ik het een erg rommelig album.

2x geluisterd en vind het erg mooi! Heel sferisch en mooie zanglijnen.

Fijn album! Lekker 90's gitaargeluid.

Ik heb het geprobeerd.....2,5 nummer lang.....en toen begon het Jazz-eczeem weer op te spelen in mijn nek.

Viel me toch een beetje tegen. Had er meer van verwacht op basis van de titeltrack die ik al kende.

Not bad.

Best toffe plaat, al wordt het nergens écht heel spannend, behalve 'I can see for miles'.

Geweldige band en fantastisch abum!

Hmm tja....2Pac. Een 'legende'. Ik snap het ergens wel, maar na een minuut of 40 had ik toch meer dan genoeg gehoord. Waarschijnlijk staan er nog 36 platen van hem in deze lijst dus op naar de volgende!

Ik snap dat dit 'goed' is, en heel knap en catchy en meer van dat soort bejubelingen. Maar ik krijg er gewoon dunne schijt van. Ik kan het niet aanhoren.

Niet mijn ding.

Een groot verschil in kwaliteit tussen de drie bekende tracks (die echt heel goed zijn!) en de rest van het album wat er een beetje bij gepropt lijkt te zijn.

Niet heel speciaal maar ook zeker niet vervelend.

Hoge score vooral vanuit jeugdsentiment. Aantal (Thurston Moore) nummers zijn briljant, maar nu ik het hele album na lange tijd weer eens helemaal luister valt het me op hoe vervelend ik de "zang" van Kim Gordon eigenlijk vind. En in mijn herinnering zong zij maar een paar nummers maar zeker de helft heeft haar gekras. Leidt enorm af van de muziek en maakt het zelfs dat ik de 'mythische status' die ik aan dit album had gegeven moet intrekken.

Niet de beste Sonic Youth plaat, maar nog altijd wel een aantal toffe nummers.

Elvis is cool 😎

Positief verrast door deze plaat! Een stuk steviger dan het album wat hierna kwam, met al de bekende hits erop.

Hmja, wat kan ik hier nou nog over zeggen? Niet zo'n heel boeiend album.

Nooit fan geweest van the Sex Pistols. En na het beluisteren van deze plaat komt daar geen verandering in.

Best goed te pruimen eigenlijk!

Dit was best goed eigenlijk! Aardige Tim Buckley vibe, en dat is nooit verkeerd.

Objectief gezien zou ik Jamiroquai prima moeten kunnen hebben, maar ik heb altijd jeuk en tegenzin ervaren bij zijn muziek. Kan er de vinger niet op leggen wat het precies is wat me zo tegenstaat, maar soms is iets gewoon wat het is en moet je dat maar accepteren 😅

Een verdwaald aardig nummer tussen veel gruizige rommel.

Toen was Coldplay nog jong en fris en een heel stuk spannender dan de Radio 10 Gold Songfestivalmuziek die ze de laatste jaren maken. Goeie plaat!

Drum 'n Bass. Veel drum 'n bass. Heul veul drum 'n bass.

Ik werd wat onrustig van die toeters die maar door en door bleven toeteren.

Lekker donker - zoals het prachtige eerste nummer al meteen duidelijk maakt. Mooi en sfeervol. Ik zou voor 3 sterren gegaan zijn, maar nadat we het net samen nog een keer luisterden kwam Nieke tot de conclusie dat haar 3 sterren er eigenlijk 4 hadden moeten zijn. Dus die extra ster krijgt Leonard dan bij deze van mij.

Nooit in de Happy Mondays verdiept maar dit is echt wel tof! Duidelijk waar Stone Roses zich door hebben laten inspireren.

Beetje oneerlijke competitie want dit is wel een van de hoekstenen van de ontwikkeling van mijn muziekale voorkeuren. Geen slecht nummer op dit album!

Tof album! Echt van genoten.

Hier word ik niet warm of koud van. Niet vervelend maar ook totaal niet interessant.

Aan Elvis kun je je nooit een bult vallen.

Lekker funky en groovy 🤩

Prachtig! Ingetogen, traag, sferisch. En die stem....

Al is Ryan tegenwoordig een sujet met een wat twijfelachtige reputatie, blijft het een geweldige muziekant. Heel mooie en diverse plaat.

Wel aardig, maar ook wel erg dromerig en daarom wat slaapverwekken.d

Kon er niet zoveel mee.

De titel-track is echt een geweldige classic. Maasr de rest van het album vond ik ook nog best te pruimen. Beetje gedateerd, maar niet zo schreeuwerig en van die stoerdoenerij als bij veel andere rap uit die tijd.

Aantal erg toffe nummers, maar over het geheel teveel folk en violen voor mijn smaak.

Ik was positief verrast door dit album! Sex Pistols heb ik helemaal niks mee, maar in deze band is het veel minder punk en veel meer rock. Op een paar wazige rommel-nummers na was het echt wel tof. Goede bassloopjes en gierende gitaren. Op een of andere manier viel dit voor mij helemaal goed 😁

Deels vanuit sentiment (grijs gedraaid!), maar ook - nu ik de plaat weer een keer integraal luister - omdat het echt allemaal geweldige nummers zijn. Enorm van genoten!😊

Die cover van Paint it Black was nog wel aardig, maar na nog twee van die jengelende sitarnummers begonnen er moordneigingen op te spelen. Dus voor de veiligheid van Nieke en de mensen in de buurt maar snel afgezet.

Info voor de auteurs: Als een band 'credibly cool' is wil dat nog niet zeggen dat ALLE albums die ze gemaakt hebben automatisch briljant zijn en voor moeten komen in de lijst van de 1001 albums die je gehoord moet hebben voor je gaat hemelen.

Tja, niks mis mee, maar om nou te zeggen dat het echt indruk heeft gemaakt....

Appeltje-eitje: fantastisch album!

Na het beluisteren van dit album ging ik er iets over lezen en kwam ik er achter dat dit de band was van Paul Weller. Dat had ik er echt niet uitgehaald. Wat een samenraapsel van nummers in allerlei stijlen. Maar veelal zoetsappige elevator-music. Ik kon er niet zoveel mee.

Ik werd hier wel weer vrolijk van, om deze weer eens helemaal gedraaid te hebben. Erg aanstekelijk en catchy nummers.

Nooit verder gekomen dan de paar hits. De rest is ook zeker de moeite waard.

Ligt vast aan mij maar ik snap echt niet waarom dit zo overladen wordt met euforische recensies. Ik kan hier heel weinig mee.

Het album is 2x langsgekomen, maar ik heb geen moment echt bewust geluisterd. Er was niks waardoor ik echt in de muziek werd getrokken.

Stilzitten is onmogelijk bij deze plaat! Wat funken en grooven de mannen Frusciante, Flea en Smith toch de pan uit. Qua muziek 5 dikke sterren, maar Kiedis zijn rap-zang is niet altijd even hip-en-happening (hoewel op deze plaat nog het best te pruimen van alle Peppers platen).

Nooit mijn ding geweest - Tom Waits. Dit album vond ik nog wel ok, maar ook hier loop ik niet echt warm voor.

Nog zeker niet zo spannend als de wat latere Elvis platen.

Mijn favoriete Blur album! Hier kwamen ze echt los van dat 'Britpop' stempel en kwam er veel meer diepgang en experiment in de muziek. Erg fijne plaat.

Het had wat Fleetwood Mac vibes, maar over het geheel toch teveel gezapige vibes.

Latere platen van Pavement vind ik echt stukken beter. Dit is echt te rommelig en grillig voor mijn smaak. Latere platen zijn toegankelijker en hebben een meer uitgewerkt geluid. Toch nog 3 sterren omdat het Pavement is, maar in eerste instantie neigde ik meer naar 2.

Nou, de helft van dit album is niet beschikbaar op Spotify. Maar ik ben er eigenlijk niet zo rouwig om.

😫

Wat was dit nou eigenlijk? Ik heb het wel geluisterd, en het was niet vervelend, maar om nou te zeggen dat er iets van is blijven hangen...

Ik vond het eigenlijk best wel een allegaartje dit album. Een paar echt fantastische nummers, maar ook veel enorm lang uitgetrokken nummers die niet echt op gang komen. Puur qua reputatie van Hendrix had ik een puntiger en krachtiger album verwacht.

Allemachtig hoe gedateerd wil je het hebben. Die 80's metal heeft mij nooit kunnen bekoren. Pathetisch speenvarken.

Best ok nog. Ik had veel meer cliché 80's hard rock verwacht, maar het was een mix van vanalles. Best nog wat poppy en toegankelijke dingen zaten erin.

Heb niet alles even goed meegekregen, maar best lekkere sound!

Het begon heel aardig met een paar lekkere Talking Heads-achtige nummers. Maar daarna verviel het in te wazige sound-collages en gefrobel.

Toch wel een vette plaat! Beetje lang, en hier en daar wat teveel doorgetrokken in weirdness, maar ik kan dit toch wel echt waarderen. En in de categorie trivia heb ik weer iets geleerd: Het gitaar sample in Voodoo People komt uit het nummer Very Ape van Nirvana!

Het is wel duidelijk dat Jeff er niet eentje van de melkboer is, maar dat hij zijn vocale capaciteiten van papa Tim heeft. Dit album is voor mij iets te experimenteel - Tim heeft mooiere ingetogenere albums gemaakt. Maar het is ook ergens wel fascinerend om te horen.

Ja ja, daar issie weer - onze kwelgeest Scott Walker. Zo'n beetje het hele oeuvre van die man wordt blijkbaar gezien als briljant. Maar niet naar mijn maatstaven.

Niet onaardig, maar ook wel heel erg binnen de lijntjes en braaf.

Het begon al The Cure en New Order en dat vond ik wel tof. Maar halverwege de plaat leek het ineens een andere band te worden en werd het minder spannend.

Best een paar aardige nummers, en muziekaal best ok. Maar toch is dit niet iets waar ik echt warm voor kan lopen.

Best goede band en ze hebben een aantal hele toffe nummers. Maar het laatste kwart van dit album begon het kille en bozige geschreeuw me toch wat tegen te staan.

Prachtig!

Ik was in mijnnjeugd een verknocht radioluisteraar en top 40 liefhebber. De eerste 4 nummers van deze plaat zijn blijkbaar destijds de singles geweest, want die kon ik nog woordelijk meezingen. En was leuk om weer te horen. Maar allea daarna was meer van hetzelfde of beter: minder van hetzelfde. Heel gedateerde 80's rap.

Ik moet dit nog eens luisteren. Heb dingen gehoord die me erg aanstonden (Beatles-esque) maar ook slappe hap. Bij twijfel niet oversteken dus vooralsnog een 2.

Nooit echt veel met Bob Dylan gehad, maar de sound en productie van deze plaat staan me wel aan.

Tja, Jarvis en ik zullen nooit hele dikke vrienden worden vermoed ik.

Best leuk, maar geen Beatles 😉

Maar een beetje terloops geluisterd, maar wat ik hoorde was wel heel erg saai en veel te braaf voor mijn doen.

Een voor mij wel ondergewaardeerde band. Hoe meer ik naar hun (vooral oudere) werk luister hoe beter ik het ga vinden. Goeie sound!

Ik hou wel van Springsteen, en met dit album is ook niks mis. Maar het mist een beetje de scherpere randjes of puntigheid wat zijn oudere werk meer heeft.

Niet onprettig en luistert lekker weg. Maar als je me nu vraagt om uit te leggen wat dit precies was, dan gaat me dat niet zo 1-2-3 lukken.

Ik had hier nog nooit van gehoord maar beviel me uitermate goed! Leuk album.

Nooit een enorme Chili Peppers fan geweest, maar dit is toch best wel een lekker album.

Niet alles even tof, soms iets te schreeuwerig, maar ik hou wel van het puntige en de gedrevenheid.

Beau Brummels? Nog nooit van gehoord. En dat het wat mij betreft ook een reden: Ik snap echt niet wat dit was. Het klinkt als een soort persiflage. Maar het schijnt bittere ernst te zijn met die Brummels.

Meteen herkenbaar, na de eerste seconden van het eerste nummer. Talking Heads hebben echt een unieke sound. Ik hou er enorm van. Zit echt heel goed in elkaar.

Heb niet zoveel aan de 3 sterren toe te voegen: mooi album.

Nooit echt fan geweest van Flaming Lips. Zitten wel aardige nummers tussen, maar zo'n hele plaat kan mij toch echt niet boeien.

Ik hoor niet wat hier nou zo bijzonder aan is.

Niet zo spannend als the Smiths, maar toch een heel aardige plaat.

100% jeugdsentiment, en een van de platen die mijn muziekale smaak voor een heel aardig deel beïnvloed heeft. En nog altijd vind ik het erg tof om te horen.

De heren kunnen echt wel iets, en ik kan het zeker wel waarderen. Maar een live plaat waarop de gitaarsolo's tot in het oneindige uitgerekt worden👎, een drumsolo 10 minuten kan duren (get to the point!👎, en de gitaar en het orgel een eindeloos 'gesprek' voeren👎; nee, not for me.

Niet heel goed kunnen luisteren, maar wat ik ervan mee kreeg was niet onaardig.

Hysterisch gedoe, en dan ook nog een van mijn favoriete Beatles nummers verkloten? Nee, dit is niet mijn ding.

Ik had voorbereid op een country album, maar dit was erg goed te hebben!

Ik vind Graceland van Paul Simon echt een fantastisch album, dus daarom viel dit ook goed. Al is een heel album van dit soort samenzang wel iets té rustgevend :-)

Niet zijn beste album maar nog altijd erg goed!

Teveel van hetzelfde en het gáát maar door. Zenuwslopend op een gegeven moment. Op een festival is dit fantastisch, maar om gewoon thuis te draaien; nee.

Helemaal niet vervelend, maar ik kan er ook niet heel veel mee. Was afgelopen voor ik er eigenlijk echt erg in had wat het was waar ik naar aan het luisteren was.

Wel aardig maar die zanger gaat me op een gegeven moment wel tegen staan met z'n gejammer.

Dit had wel een prettige en goede 60's vibe. Goed te pruimen.

Ik ken vooral de latere platen van Jane's Addiction, maar dit debuutalbum vond ik eigenlijk ook erg ok.

Trip down memory lane! Baanbrekend destijds, en nog altijd erg fris en spannend.

Johnny Cash is geweldig! Die stem is fantastisch! En de grappen tussendoor zijn in deze gevangenis-setting zelfs ook nog goed te hebben. Wat een vent 😁

Verrassend goed album zeg!

Alles minder dan 5 sterren zou te weinig zijn.

Heel mooie nummer maar het omslagpunt naar gezapig is soms wel erg dichtbij.

Nog niet heel goed kunnen luisteren maar wat ik hoorde maakte me af en toe wrl nieuwsgierig naar meer. Al was de stem van de zanger ook weer niet altijd je-van-het. Beetje een Hillbilly-Lemmy.

Ik hou echt van die 80's sound en kan hier met plezier naar luisteren. Al is die album wel een beetje veel van hetzelfde en mist het wat echt uitschieters.

Na 30 seconden was het me al duidelijk dat ik echt een schijthekel heb aan dit soort gepingel en gepiel. Een fucking rock-opera is echt het slechtste idee ooit.

Beetje een twijfelgeval. Ik vind het prima om aan te horen en meerdere bovengemiddelde nummers. Maar toch doet het me niet echt veel. Naar boven afgerond 3 sterren.

Queen is op een paar nummers na nooit echt mijn ding geweest. Maar nu ik het eerste nummer van dit album hoorde kwam er nog een nieuw 'type' Queen bij: on speed. Dat was helemaal niet te harden zeg.

American Girl is op zichzelf 5 sterren waard, en de 2 andere bekende nummer zijn ook boven gemiddeld. Ik hou echt van de Tom Petty-sound maar de overige nummers op dit album zou ik toch vaker moeten luisteren willen ze ooit boven het gemiddelde uitkomen.

Openingstrack is geweldig. En zo staan er nog een paar classic Who-nummers op deze plaat. Maar toch is het nooit helemaal mijn ding geworden. Een solide 3 sterren.

Vloeken in de kerk voor veel mensen, maar ik heb er het briljante nooit van ingezien. En de hele verheerlijking en hype die er omheen gecreeerd is werkt bij mij juist averechts. En zullen we afspreken dat voor zolang de mensheid bestaat, we Bohemian Rhapsody gewoon NOOIT meer draaien?

Ik ben fan van latere Genesis, met Phil als zanger. Peter Gabriel is ook een erg puike zanger maar ik vind die oude Genesis zo theatraal, bombastisch en langdradig.

Lekker pretentieloos en opgewekt plaatje.

Begon heel aardig, maar de laatste paar nummers verzandde het in experimentele herrie en nodeloos geschreeuw. Jammer Iggy!

Deze fase uit Bowie's carrière vind ik tof. Beetje theatraal maar nog aan de goede en geloofwaardige kant allemaal.

Tainted Love blijft geweldig, en ook Say Hello, Wave Goodbye is mooi. Maar wat er verder nog op dit album staat is echt niet door te komen en bij vlagen tenenkrommend.

Hmja, het was zeker niet vervelend om naar te luisteren, maar om nou te zeggen dat ik iets wereldschokkends heb gehoord..... nee.

Op de hitjes na loop ik hier niet heel warm voor.

Bam! Te gek album! Een van mijn all-time favorites. Zo'n beetje mijn introductie in de meer electronische muziek, en na al die jaren nog altijd een erg sterke plaat.

Bruce is ok, maar er zijn maar weinig van zijn albums die ik in zijn geheel echt goed vind. Hier staan een paar erg goede nummers op, maar ook dingen die meer van hetzelfde zijn.

Geweldige band, geweldig album.

😫

Beetje saai.

Op het ene hitje na kende ik dit niet, maar vond het best ok eigenlijk. Ga ik nog eens luisteren.

Hier was echt helemaal niks aan.

Fijn hoor die Aretha!

D'Angelo - D'it is d'us zo'n album waarbij ik na d'rie nummers al meer d'an genoeg gehoord heb. D'ie aalglad'de met veel honing overgoten muziek, d'aar heb ik echt niet veel mee. D'us: niet meer d'an 2 sterren voor D'Angelo.

Was wel een lange zit en op een gegeven moment begon het me een beetje tegen te staan maar het blijft toch een bijzonder goede band.

Wel ok, niet briljant. Leuk om een keer gehoord te hebben.

Binnen het 'genre' vast heel goed, maar gewoon echt niet mijn ding.

We hebben een K, we hebben een U, we hebben een T, what's that spell? KUT muziek!

Ik kende dit niet maar wat ik ervan mee heb gekregen op YouTube klonk toch wel erg tof! Irritant dat het niet op Spotify te vinden is want ik zou dit nog wel eens in goede kwaliteit willen horen.

Lekker 60's sound. Helemaal niet verkeerd.

Geen slecht nummer en alles klopt aan dit album.

Tja, wat moet ik hier dan weer mee?

Ik vond dit een rommelig album en Cash is hier niet op z'n best. Maar het blijft natuurlijk wel Johnny Cash.

Beetje een twijfelgeval. Teveel eindeloos gepiel om echt te blijven boeien.

Ik kende eigenlijk alleen de 3 of 4 bekende tracks, maar de rest van dit album is ook behoorlijk ok!

Not bad.

Vlees nog visch.

Beste plaat van PJ. Zo vaak gedraaid al en blijft elke keer prachtig.

Niet onaardig maar toch echt niet mijn ding om vaker te luisteren.

Ik kan dit wel hebben, die over the top rock van Steven en z'n makkers. Goooooinngggg doooooooowwwnnn.....

Serieus? Dit is iets wat wordt gezien als een album wat je gehoord moet hebben? Als je dit langer dan 20 seconden kunt volhouden dan klopt er iets niet.

Na een paar nummers ken ik het trucje wel.

Ik vind die docu waarbij de bandleden elkaar verrot schelden in het bijzijn van een therapeut wel erg vermakelijk. Stukken vermakelijker dan dit soort vroegere Metallica albums. Die metal-drums: kut. Die niet geloofwaardige 'stoere' vocals: kut. Kale 80's productie: kut. cliché metal riffjes: kut. De titel van het derde nummer vat het eigenlijk wel goed samen: The Thing That Should Not Be.

Prachtig!

Eerste helft van de plaat vond ik verrassend leuk. Daarna zakte het wat in en werd het wat meer van hetzelfde.

Ik heb echt een enorme hekel aan The Pogues.

Ik kan dat wel waarderen, die 70's groovy shizzle 😎

Best ok.

Begon erg sterk maar na een paar nummer verviel het in alleen maar geschreeuw en scheurende gitaren. Jammer.

Best prima eigenlijk. En lekker kort en to-the-point ook die Jacques.

Evan Dando in topvorm! Stuk voor stuk catchy liedjes.

😫 dit is echt héél erg zoetsappige gezapige muzak zeg.

Aalglad.

Dit is niet iets wat ik langer dan 1 nummer vol kan houden.

Best aardig. Vooal de zang deed me erg aan Blur denken.

De paar hits zijn geweldige nummers, maar ik vond de rest van het album nogal een bevalling.

The Velvet Underground hebben best aardig wat nummers die ik erg kan waarderen. Maar dit album....niet door te komen. Chaotische herrie. En het gaat maar door....

Hmja, best ok. Al ken ik rap-albums uit dezelfde tijd die toch wel leuker zijn. Had ook werkelijk nog nooit van Bizarre Ride gehoord.

Goed te pruimen, zo op een zonnige dag.

"Kom! We pakken er allemaal ons instrument bij, en dan gaan we gewoon lekker ieder voor zich wat zitten aankloten!" Je bent echt een snob als je blijft volhouden dat dit briljant is.

Wat hebben we gedaan dat we 2 dagen op rij zenuwslopende toeter-jazz voorgeschoteld krijgen? Echt niet te doen.

Begon aardig maar na een paar nummers werd het voor de derde dag op rij iets waar ik echt niet tegen kon. Lekkere reeks zijn we aan het maken!

Tja, ook hier gaat mijn hart niet bepaald harder van kloppen. Je had er waarschijnlijk destijds bij moeten zijn toen dit als iets baanbrekends gezien werd.

Ook niet mijn ding.

Is dit een soundtrack van een Disney film? Het is me totaal onduidelijk waarom ik dit album gehoord moet hebben, en al die andere duizenden middle of the road Q-music hitlijst albums niet.

Dit heeft energie en het rockt. Was ik wel aan toe. Al blijft het toch ok wel een ding dat de instrumentale stukken in de nummers van Neil Young vaak het beste zijn. Dat tegen het valse aan zingen (of eigenlijk is het gewoon vals) zijn voor mij minpunten.

Best gezellig, maar niet midden in de winter als het een paar graden vriest en er sneeuw ligt.

Ik vond dit wel mooi eigenlijk. Father and Son is een prachtig nummer maar de rest van dit album is ook helemaal niet verkeerd.

Slaapverwekkend 😴

Goed album!

Het had niet twee dagen op rij gehoeven, maar ook deze plaat van Elvis C kan ik erg waarderen.

Classic!

Aantal prachtige sferische soundscapes. Maar meer dan een uur is iets teveel voor mij.

Dit was niet echt de juiste plaat op het juiste moment denk ik.

Dat 80's Prince geluid is echt geweldig. Ik vind dit album wel wat te langdradig, met nummers van 8, 9 of 10 minuten. Maar de man kon in zijn 80's periode weinig fout doen bij mij :-)

Lekker bezig Iggy!

Voor iemand die in de Velvet Underground heeft gezeten vond ik dit nogal brave en zelfs enigszins slaapverwekkende muziek.

Energiek, puntig, opgewekt, en ja ook een aardig deel jeugdsentiment. Bij elkaar opgeteld voldoende voor een 4.

Beetje lang album, maar Prince in topvorm.

In de 90's was ik enorm fan van zo'n beetje alles wat met Seattle en 'grunge' te make had. En ik wilde Mudhoney ook altijd tof vinden. Maar elke keer als ik eran begon kwam ik weer tot de conclusie dat het niet mijn ding was. En zo ook nu weer. Muziekaal wat onrustig en rommelig maar nog wel te doen. Maar dat zeikerige gesnerp van Mark Arm verpest het echt volledig.

Zelfs een album van 15 minuten heb ik niet uit kunnen zitten. Ik denk dat als het album 1 minuut zou hebben geduurd dat het me dan zelfs niet gelukt zou zijn. Wat een bak herrie.

Nooit verder gekomen dan de bekende nummers, maar dit was echt een goed album!

Goed te hebben, maar ook weer niet wereldschokkend. Heel erg 80'.

Ughh..... dat was echt op het tandvlees zeg. Wat een gedateerde 80's rock. Dit is eigenlijk onder geen enkele omstandigheden nog aanvaardbaar als serieuze muziek.

Wat kan er nog over dit album gezegd worden wat niet al lang gezegd is? Niks. Dikke 5 sterren. Blijft zelfs na 30 jaar nog steeds even geweldig als de eerste keer dat ik het hoorde.

Dit was een stuk beter te pruimen dan dat White Light/White Heat album van laatst.

Nooit echt mijn ding geweest.

Beetje veel van hetzelfde, met een paar mooie uitschieters. Een grondlegger in het 'shoegazing' genre, en dat zie ik eerlijk gezegd wel voor me: voorovergebogen naar je schoenen kijkend een beetje op deze muziek dansen.

Begin van het album was niet door te komen. Verderop kwamen een paar niet-country-achtige nummers; die gingen nog wel. Maar alles bij elkaar was dit iets om snel te vergeten.

Ook hier kan ik weer geen chocolade van maken. Wat een theatrale zichzelf herhalende prut.

Een solide 3.

Niks mis mee, maar ik ben er nooit echt groot fan van geweest.

Beetje veel, maar toch best tof.

De muziek vind ik echt tof. Maar die teksten.... ik kon geen exacte statistieken vinden op internet, maar doe een wilde gok hoe vaak de volgende onderwerpen benoemd worden: motherfucking dit-of-dat: 373; pief-paf-poef met m'n gun: 89; ni**er van de straten van Compton: 67. Niet heel diepgaande en diverse materie dus. Saai en vervelend zelfs.

Mooie 60's sound. Ik kan dit wel waarderen al zouden er wel een paar wat pittigere nummers tussen mogen zitten. Het is allemaal wel erg kabbelend en braaf.

Degelijke plaat maar nooit helemaal mijn ding geweest.

Muziekaal best creatief en divers. Ik vond dit prima te pruimen. En ook nog een +puntje voor de albumhoes ;-)

Het leek nog best ok te starten, maar toen er op een gegeven moment een heel dweilorkest langskwam ontspoorde het wel behoorlijk. En dat hele bossanova-achtige jazzy gefrunnik gaan m'n nekharen ook behoorlijk van overeind staan.

Vleesch nog visch. Normaal hou ik wel van blazers, maar in deze band klinkt het echt alsof ze hun laatste adem aan het uitblazen zijn. Ongeinspireerd getoeter.

Qua productie en sfeer heel mooi. Dit is denk ik wel een plaat die ik meerdere keren zou moeten luisteren om er echt 'in' te komen.

Lekker over de top en theatraal, maar een paar echt wel toffe nummers. Ik zie mezelf weer in de donkere krochten van De Boulevard op die stenen dansvloer de alto staan uit te hangen. En ondertussen natuurlijk de neuzen van mijn legerkisten inspecteren.

Really?

Toen dit album uitkwam het ik het weken lang op repeat gehad. Fantastisch vond ik het! Inmiddels heeft het iets in kracht verloren maar nog altijd erg sterk. Jammer dat ze tegenwoordig volledig het Radio 10 Gold / Songfestival genre omarmd hebben.

Kon er niet zoveel mee.

Deze had ik nog op mijn to-do lijstje staan, en ik snap wel dat ik 'm destijds heb overgeslagen. Wat een enorm gedateerde synth chaos. Op een festival met 10 bier in je mik is dit vast leuk maar ik kan geen moment vinden waarop ik dit thuis zou willen luisteren.

Als ik DJs tussen de muziek door wil horen praten en over de telefoon met luisteraars suffe dingen wil horen bespreken, dan zet ik Q-music of 538 wel aan. Maar dat doe ik nooit want ik heb daar een hekel aan.

Even het naslagwerk erbij gepakt en de heer Dylan staat met 7 albums in deze lijst. Of dat nou echt nodig is, ik betwijfel het. Maar ik vond dit wel een mooi album.

Voor de oudere generatie is Jeff de zoon van Tim. Maar voor mij is Tim de vader van Jeff. Jeff is een van mijn all-time favorites, en hij heeft de muzikaliteit duidelijk van papa geërfd. Maar ik vind papa's werk toch wat moeilijker om echt volledig te omarmen. Aantal hele mooie nummers op dit album, maar ook wat minder interrssante.

Dit was best leuk eigenlijk.

Hier had ik meer van verwacht. Beetje saai.

Niet onaardig. Zou me minder opgevallen zijn als ik sommige nummers niet al had gekend in een cover-versie door sommige van mijn favoriete bands (The Posies, Foo Fighters). En Time of the Season is natuurlijk een prachtig nummer.

Ik denk er nog steeds hetzelfde over als een paar weken geleden toen we ook al een plaat van Mudhoney hadden: Die 'zang' is niet te harden!

Best prettig album en de beste man kan ook echt wel iets. Maar zo op 2/3e van de plaat begon het Disney-gehalte me wel een beetje tegen te staan. Alsof je naar een musical zit te luisteren waar maar geen einde aan komt. Iets teveel van het goede.

Nee. Dit is gewoon best vervelend eigenlijk.

Heel rustgevend, maar ik merk dat ik niet eens bewust luister. Achtergrondmuziekje.

Beetje ego-klopperij, om je album 'the genius of Ray Charles' te noemen. En zo tof is het nou ook weer niet.

Goed te doen.

Nog nooit van de beste man gehoord maar dat viel best goed eigenlijk!

Dit was moeilijk te duiden. Een aantal erg interessante nummers. Heel divers. Maar er zaten er ook een handvol tussen die ik met knarsende tanden door moest skippen. Eigenlijk 2,5 ster, maar ik ben in een coulante bui dus rond ik het naar boven af.

Niet zo leuk als de plaat die ze hierna uitbrachten, maar goed aan te horen. Al zit de zang hier regelmatig wel tegen het nasaal zeurderige aan....

Dit was een aangename verrassing. Ga ik nog eens luisteren.

Gezellig!🎅

Genoeg nu met Neil Young!

Wat een prachtige stem heeft die Joni toch.

Niet wereldschokkend maar aardig om eens gehoord te hebben. Las dat dr zangeres Belinda Carlisle is. Die was hier nog wat meer punky-new-wave dan in de jaren 80 toen ze solo Circle in the Sand zong.

Hmja.....

Ik heb er nooit echt iets mee gekund met die wat latere New Order.

Nee!

Tja wel aardig. Up-tempo en catchy. Maar op een gegeven moment had ik het ook wel een beetje gehoord met die sampletjes.

Not bad B.B., not bad.

Aretha kan wel wat! Goeie sound.

Niet alle nummers zijn even goed, maar over het geheel is dit een van de beter beluisterbare Sonic Youth albums. Hier zijn het nog voor het merendeel echt nummers met een kop en staart, ipv eindeloos gepiel en gefeedback. En ook Kim Gordon's zang is hier nog best te pruimen, in tegenstelling tot het bronstige gehijg en gesteun op latere platen.

Dit was wel een welkome afwisseling van de middelmatige dingen van de afgelopen weken. Nooit een enorme White Stripes fan geweest maar vond dit een prima album!

Heel aardig. Maar er zijn bands die dit genre nog beter beheersen.

He he eindelijk weer iets uit mijn lijst van favorieten🤘

Beetje saai. Steeds hetzelfde trucje.

Volgens mij ben ik een paar tanden verloren toen ik op dit mierzoete album aan het kauwen was....

Ik vond dit boven verwachting goed te doen. Niet van die bubbelgum pop zoals op haar eerdere platen. Goede liedjes!

Ik vond er een paar dagen geleden al niet veel aan (Q-Tip solo), en nu nog steeds niet (Q-Tip met hele band).

Het is een klassieker, unaniem als meesterwerk bestempeld. En het zou schijnbaar zelfs de Beatles zo erg hebben gemotiveerd om met iets nog veel beters te komen. Wat het album St Pepper's Lonely Hearts Club Band opleverde. Dat dat vind ik inderdaad veel beter dan Pet Sounds. Beetje braaf allemaal.

Nope, not for me.

Best leuk.

I like. Smiths vind ik erg tof en op deze soloplaat staan een aantal nummer die heel dicht bij het Smiths-geluid komen.

Geweldig album! Staat nog altijd als een huis.

Dit ging eigenlijk volledig aan me voorbij.

Ik vond die eigenlijk best wel vervelend.

Tja, de tand des tijds begint nu toch ook zijn sporen na te laten op dit album. Een paar ijzersterke nummers plus een flinke dosis jeugdsentiment houden het overeind.

Dit album begon goed. Tot track 8 - de titeltrack. Die dreef me echt tot waanzin! En alles wat daarna kwam kon me toen ook niet meer zo bekoren. Maar voor de eerste 7 tracks dus toch nog wel een dikke voldoende.

Beter dan die vorige van New Order die we laatst hadden.

Ruk.

Goed te doen. Maar ook weer niet echt heel opzienbarend.

Ik kende een paar nummers maar nog nooit het hele album gehoord. En dat beviel me uitermate goed! Lekkere vibe, en meneer Weller heeft een heerlijke stem. Ga ik nog eens vaker luisteren.

Dit was zenuwslopend! Heb er alleen maar wat doorheen geskipt want het was echt niet te harden.

Ik hou niet van dat zware brommende Tom Waits geluid, maar op deze plaat staan heel wat nummers waar hij veel meer zingt en niet klinkt als die beer uit de Muppets Show. Positief verrast door dit album!

k.. met p..... 20 seconden in het eerste nummer werd ik er al niet goed van. De rest heb ik niet eens geluisterd.

Ik ben geen enorm grote Bowie fan, maar dit album is werkelijk prachtig. Zal mede komen door de lading van zijn aanstaande dood, tijdens het maken van deze plaat. Muziekaal zit het ook fantastisch in elkaar.

Heb er maar flarden van meegekregen, maar dit is echt niks voor mij. Klinkt als 13 in een dozijn R&B.

Mwa, niet zo boeiend.

Niet alles op dit album is even sterk, en echt opbeurend is het ook niet, maar ik blijf het een fascinerende band vinden.

Wel aan te horen maar ik vond er niet veel aan.

Ik had hier nog nooit van gehoord, maar dit vond ik erg leuk! Heel erg die 60's Beatles vibe, met nog een wat scherper randje. Ga ik nog eens vaker luisteren.

Dit lokte bij mij de reactie uit die ouders met jengelende kinderen ook vaak zullen hebben: hou op met zeuren en doe die piepstem weg!

Begon aardig maar na een paar nummers was het genoeg.

#niksaan

#boring

#ookniksaan

Walk this way is nog wel leuk. De rest begint na 2 nummers allemaal heel erg op elkaar te lijken. En erg spannend is het niet.

Die Iggy, lekker bezig!

Vond dit wel leuk voor een keertje.

Prima album!

Tja wat moet ik hier dan mee. Heel aardig, en veel bekende nummers. Maar inmiddels ook wel een beetje gedateerd.

Hoe braaf! Hoe saai ook.

Behalve 'It's Like That' is dit een behoorlijk suffe plaat zeg.

Beetje lang maar geheel niet onaardig.

Serieus? Dit is iets? Hier luisteren mensen met plezier naar? Wat zijn dat voor mensen? Heel veel vragen!

Fuzzy is een prachtig nummer. En de rest van het album vind ik ook helemaal niet verkeerd.

Het rockt en schuurt wel, maar zijn allemaal covers waarvan de originelen veelal beter zijn dan de uitvoering van the Sonics.

Het grooved, rockt, swingt....go go ZZ top!👉

Ik had dit aan staan toen ik aanbieders voor een nieuw energiecontract aan het vergelijken was. Suf werk. En de muziek maakte het niet bepaald minder suf.

Zouden de Hives moe van zichzelf worden? Ik word namelijk wel echt moe van de Hives.

Skon hor!

Beetje Joy Division-achtig. Niet alles even goed maar heb toch ook best leuke nummers voorbij horen komen.

Niet hun beste, en hier en daar wat teveel van het goede maar kan dit toch altijd wel waarderen.

Blijft een fantastische band! Ken al veel nummers van dit album maar ook de onbekendere nummers zijn erg goed.

Heel prima te hebben zo op een zaterdagavond. Had er nog nooit van gehoord maar relaxte muziek.

Prince in topvorm! Geweldige plaat.

Met the Who heb ik een haat-liefde verhouding. Ze hebben een aantal toffe nummers, en ook het album Who's Next kan ik wel waarderen. Maar deze "rock-opera" trek ik echt slecht. Paar aardige tracks maar over het geheel veel te dik aangezet en echt te arty-farty voor mij. Next!

Dat orgeltje..... dat FUCKING orgeltje! Het drijft me tot waanzin! Dit is werkelijk niet te harden.

Het openingsnummer is mooi! En de rest kan ik eigenlijk ook best goed hebben.

Tja wat moet ik hier dan mee? Muziekaal en vocaal is het echt erg goed, dat hoor ik wel. Maar het doet me werkelijk niks.

Ik krijg echt jeuk van ABBA. Vervelend veel jeuk. Ofwel A-BAH.

Geinig om weer een keer te horen. Lekker energiek maar veel diepgang heeft het niet.

Ik sta best open voor wat harde beukende muziek maar hier hoor ik werkelijk niks in. Zo a-ritmisch en a-tonaal dat dit echt niet langer dan een paar minuten vol te houden is.

Een van de beste platen in mijn collectie. Wat een energie! Dit opende echt veel muziekale deuren voor mij begin jaren 90. Pearl Jam op hun best, toen Eddie zich alleen maar met de zang bemoeide.

Saaaaaaai.

Niks mis mee. Zit meteen in zo'n Quentin Tarantino - Jackie Brown sfeer als ik dit soort muziek hoor.

Ik hou enorm van het oudere werk van PJ. De eerste 4 a 5 albums zijn geweldig. Maar bij dit album was ik destijds afgehaakt en ik snap nu ook weer waarom. Ik hoor alleen maar schriel gepiep en kabbelende nummers. Misschien best goed, maar ik hoor van PJ liever wat pittigere dingen.

Kweenie hoor.

Niet vervelend maar een beetje een te hoog Sheryl Crow gehalte.

Eind jaren '90 vond ik dit fantastisch! Heel vaak geluisterd. Maar nu klinkt het toch wel behoorlijk achterhaald en zelfs wat pathetisch. For old times sake toch leuk om weer eens gehoord te hebben.

Nee, meer dan twee sterren kan ik Buddy toch niet geven. Destijds waarschijnlijk baanbrekend. Nu echt uber-braaf.

Dit is echt vroege-jeugdsentiment! Goeie plaat hoor! Heel vaak gehoord vanaf de achterbank bij mijn ouders in de auto. Meeste tracks hebben een erg prettige drive en energie. Tof om weer een keer integraal te horen.

Niet iets wat even lekker wegluisterd. Ik was wel benieuwd omdat hij ook de Soundtrack van de David Lynch film Lost Highway heeft gedaan. En die Lynch 'weirdness' zit dus ook in zijn andere albums, hoor ik nu. Maar ik werd er echt onrustig van op een gegeven moment.

Ergens vind ik dit nog best geinig. Lekker non-nonsense recht door het midden rock. Maar het mist juist ook enige diepgang of echte drive. Niet echt iets voor herhalling.

Titeltrack en ook 'Jet' zijn fantastische nummers. Rest van het album is iets minder pakkend maar McCartney blijft een geweldig songwriter.

Dit soort klassieke metal is niet mijn ding.

Aantal erg mooie nummers maar allemaal wel iets teveel van het goede.

Echt behoorlijk ok! Zelfs met een corona-hoofd kon ik dit goed hebben.

Sebadoh is een van mijn favoriete bands. Dit is een van hun eerdere platen, toen ze nog een bandlid aan boord hadden die het voor mij eigenlijk wel verpest om van dit album te kunnen genieten. 2/3e van de nummers vind ik geweldig, de andere 1/3e (van dat specifieke bandlid) zijn niet om aan te horen. Die worden door mij altijd structureel geskipt. Toch heb ik wel weer genoten van de Lou Barlow nummers op deze plat. Dat blijft een held :-)

Hier kon ik echt bar weinig mee.

Tja, niet de meest vrolijke of lichtvoetige plaat, maar wat een gewelsige energie en drive! Echt alles is raak. Fantastisch album, waar heel veel herinneringen aan vast zitten.

Fijn plaatje! En ik kende stiekem behoorlijk wat nummers. Ik kan dit wel waarderen.

Ik heb echt een bloedhekel aan de Pogues. Dronkemans-gewauwel.

Ik heb dit nooit helemaal begrepen. Een gast met een sterk Engels accent die verhaaltjes vertelt, op wel geinige beetje weirde electro.

Dit was best tof! Ze doen hun naam eer aan - het funkt als de beste. Maar er zit ergens ook nog wel een wat scherper randje en diepgang in. Not bad!

Als je al die rommel aan interludes en rare korte 'grappig bedoelde' dingetjes eruit zou donderen, dan blijft er een heel aardige, energieke plaat over. Dus ik doe gewoon alsof ik die opvullers allemaal niet gehoord heb, en dan krijgen ze gewoon 3 sterren van me.

Dit had wat Duran Duran achtige elementen, wat natuurlijk altijd goed is. Mooie stem, maar over het geheel iets te traag om echt indruk te maken.

Dit was behoorlijk ok! Een prima soundtrack bij een tocht door het ruwe berglandschap van Kreta.

Top album! Toen hij uitkwam vond ik het al geweldig en was het voor mij een van de eerste 'uitstapjes' buiten de gitaarbandjes. Nog altijd erg goed!

Ik vond het op een gegeven moment saai worden omdat alles op elkaar begon te lijken. Zaten leuke stukken tussen maar als geheel toch niet heel boeiend.

Tja, het heeft we iets, en die bekende nummers zijn echt wel tof, maar het geheel is ook wel wat saai en zweverig.

Yes! Dit is echt een fantastisch album. Dit debuut en de paar platen daarna zijn allemaal echt geweldig. Jammer dat ze tegenwoordig een soort ABBA-achtige crap maken.

Best relaxt.

Het heeft wel iets, die 80's sound. Maar het gaat me op een gegeven moment toch ook wel tegenstaan.

Dit is niet voor elk moment heb ik wel gemerkt. Als je in de file staat is het echt niet goed te doen. Op vrijdagmiddag om wat werkfrustraties weg te spoelen daarintegen, is het wel weer lekker.

Dit was - op een aardig volume - nog een stuk leuker dan ik vooraf gedacht had!

Tja, wat was dit dan? Ik hoor wel die jaren 60 drug-experimentele vibe die toen in de muziek zat (zoals mijn naslagwerk zegt over deze plaat: het nummer Bat Macumba is een soort samba versie van the Beatles' Tomorrow Never Knows). Maar het was toch allemaal wat te incoherent om echt te boeien.

Ik weet dat het een un-faire vergelijking is, en dat Bonnie Raitt meer credits verdient, maar voor mij klinkt dit als Shania Twain. Not my cup of tea.

Ik had vroeger een T-Shirt met de hoes van dit album erop. Ik was enorm fan! En nog altijd vind ik dit een geweldig album. Inmiddels vooral vanuit nostaligisch oogpunt, want ik hoor nu ook wel dat het niet zo briljant is als ik destijds vond. Maar het hele verhaal er omheen (Dave Grohl die dit hele album in z'n eentje heeft ingespeeld) maakt het een soort mythisch iets.

Prachtig hoe divers de reacties op dit album zijn! :-) Ik vind het echt ge-wel-dig! Een van de beste albums die ik ken. Echt heel bijzonder en het raakt me elke keer weer vol op mn harses als ik deze plaat luister. Bril-jant! En zoals Nieke al zei heb ik om mijn bewondering voor deze band te tonen zelfs een t-shirt! :-)

Ik bleek al zeker de helft van de nummers op dit album te kennen, en de rest is ook top! Echt een verrassend goede plaat! Ik hou echt van de Smiths' sound.

Beetje saai, Lou.

Not bad.

Een aantal tracks zijn me iets te lomp en zwaar, maar met 'Closer' en 'Hurt' wordt het geheel toch in de plus getrokken. Lekker om mee in de Paassferen te komen!

Leuk plaatje!

Een album wat zonder veel poe-ha voorbij gaat.

Dit vind ik dan weer niet heel erg boeiend.

Pixies is altijd goed! De platen uit de 90's welteverstaan. Dig For Fire van deze plaat is echt een van hun beste tracks (naar mijn bescheiden mening)

Eigenlijk niet zo heel boeiend, en beetje saai. Maar een extra ster voor Sweet Emotion, dat is echt een top track!

Ik heb 'm nu niet eens gedraaid, en dat heb ik eigenlijk al 15 jaar niet meer gedaan. Echt véél te vaak gehoord en is me zelfs een beetje gaat tegenstaan. Essentieel onderdeel van het Nirvana oeuvre, maar ik skip 'm. 3 sterren voor de vorm.

Elliott Smith is bij mij nooit echt geland. Wel een paar erg mooie nummers maar het geheel is me toch iets te ielig en lijzig.

Mooi hoor, vooral de eerste paar tracks zijn schitterend. Je moet er wel een beetje voor in de stemming zijn, en erg opbeurend is het allemaal niet, maar zeker de moeite waard!

Ik heb echt m'n best gedaan, ben tot halverwege het 4e nummer gekomen. Maar toen begon het me zo op m'n zenuwen te werken dat ik iets anders opgezet.

Niet wéér Joni. Die vorige plaat was ook echt stukken beter. Het is echt allemaal meer van hetzelfde en niet zo boeiend.

Plaat duurt wel veel te lang en is niet heel divers.

Outcast heeft wel een aantal leuke liedjes. Maar die staan niet op dit album. Bah bah.

Ik begon hier eigenlijk met tegenzin aan: Jeff Beck....weer zo'n gitaatvirtuoos die alles volledig ontdoet van enige emotie. Maar het bleek eigenlijk best heel tof te zijn toen ik doorkreeg dat het een soort Led Zeppelin was maar dan met Rod Stewart als zanger! Rod heeft zelden zo bevlogen geklonken als op deze plaat - en dat wil wat zeggen 🙂

Huh? Was dit niet gewoon Oasis?

Dit was best wel ok! Get on your dancing shoes, You sexy little swine!

Begin van de plaat was best tof, maar dat kale syntesizer geluid begint op een gegeven moment wel een beetje suf te worden. Maar vanwege 'Cars' toch nog 3 sterren.

Lekker funky. Al begon dat na een nummer of 6 ook wel een beetje vervelend te worden.

Nope.

Toen dit album uitkwam was ik echt over de pis: Dit was geen Radiohead! Ik wilde eigenlijk gewoon een OK Computer deel 2. Gelukkig zag de band zelf in dat dat ze echt op een dood spoor zou hebben gebracht en gooiden ze het roer volledig om. Gelukkig viel het kwartje bij mij ook vrij snel en nu is het 1 van mijn favoriete Radiohead platen. Echt heel tof!

Normaal gesproken kan ik het nog best waarderen maar today was not the day for yes.

Geweldige band! En deze plaat is een van de meerdere hoogtepunten in hun oeuvre. Wel erg 90's-anger maarja dat is nou eenmaal waardoor ik gevormd ben😉

Die openingstrack is geweldig. Daar kleven heel wat herinneringen aan. Rest van het album is een beetje hit-and-miss.

Toch is dit best tof. Alles lijkt op elkaar maar ik vind het goed te pruimen 🤘

Nou vooruit, Joni krijgt een 3 omdat ze toch wel een prachtige stem heeft en mooie zanglijnen produceert.

Het is allemaal wel braaf en de veilige weg, maar heb toch wel aardige dingen gehoord.

Wellicht moet ik dit nog eens echt een keer goed luisteren maar zo op de achtergrond tijdens het werk kwam het vooral over als veel van hetzelfde, en nogal traag.

Ik moet zeggen dat ik dit toch best kan waarderen. Zal mede komen voordat er vroeger thuis vaak Arrow Classic Rock op de radio aanstond.

Misschien helpt het om te blowen terwijl je dit luistert? Nuchter kon ik er niet echt grip op krijgen.

Met enige tegenzin toch netjes helemaal geluisterd. En ik kan niet zeggen dat ik er heel enthousiast van word.

Godsamme dit voelt al een nachtmerrie waarin ik in een lift sta waar maar maar geen einde aan komt, terwijl deze muziek gedraaid wordt.... Laat me eruit!

Ik kan hier werkelijk helemaal niks mee.

Also mn oren de hele tijd dicht zitten. Het suist maar door. Maar best ok verder.

Dit was heel behoorlijk goed te pruimen!

Niet zo tof.

Op een of andere vreemde manier kon ik dit best goed hebben.

Pixies vind ik geweldig. Maar Frank Black solo is nooit echt helemaal mijn ding geworden. Ook deze plaat is veelal meer van hetzelfde, niet heel spannende rocknummers. Het mist het spannende scherpe Pixies randje.

Een openingsnummer van 20 minuten belooft doorgaans niet veel goeds. Maar ik moet zeggen dat ik dit best ok vond.

Ik had verwacht dat ik dit na 2 nummers al niet meer leuk zou vinden maar ik heb met best wat plezier het hele album zonder tegenzin geluisterd.

Dit was eigenlijk niet te harden. Ik hou echt wel van Cohen's stem, maar die enorm gedateerde 80's pop-synth saus die eroverheen is gegoten is werkelijk abominabel!

De tering..... wie gaat er nou ooit eens lekker voor zitten om dit te beluisteren? Om een zenuwinzinking van te krijgen. 😫

Beetje te braaf en zelfs een tikkeltje saai, voor Beck begrippen.

Lijkt me een heel gezellig mens, die Dolly. Maar muziekaal gezien zullen we niet snel vrienden worden.

Goh, deze was ik 'vergeten' te luisteren. Het zal meer een onderbuikgevoel zijn geweest wat me er van had weerhouden, want waarom zou je je trommelvliezen hieraan willen blootstellen?

Tja, ik ontkom toch niet aan het gevoel dat ik Dylan dit al vaker heb horen doen. Veel vaker.

Mijn held Jeff Buckley heeft veel nummers van Van Morrison gecoverd. Dus 3 nummers van dit album kende ik eigenlijk alleen in Buckley uitvoering. Erg tof om ze nu ook een keer in de originele versies te horen. Prachtige stem heeft die Van.

Dit begon nog wel geinig, met lekker 70's style filmmuziek. Maar al snel nam de bombast en overdaad het over en was ik er klaar mee.

Nog eentje die ik vergeten was te luisteren. En om nou te zeggen dat ik er mijn leven mee verrijkt heb om dat alsnog te doen? Neuh.

Dit was best tof! De openingstrack met het later veel gesamplede gitaarriffje is geweldig! Best een baas die Isaac😎

Geweldige band en erg tof album👍

Hele toffe nummers, afgewisseld met iets te zoetsappige nummers. En Michael zorgt inmiddels ook wel een beetje voor een wrange bijsmaak.

Nog meer achterstallig onderhoud wegwerken. En ik snap wel waarom ik deze destijds 'vergeten' was om te luisteren.

Nee, dit is niet echt iets waar ik warm voor loop.

Ik vond dit best ok eigenlijk! Met Anke eens dat het ergens wel aan Talking Heads doet denken.

Ik hou wel van die 80's rap.

Heb je hem weer.

Voor ern slome zondagochtend wel ok als achtergrondmuziek. Maar ook wel behoorlijk traag en saai.

Dit is all over the place, maar ergens ook wel weer facinerend. Het werkte in ieder geval goed tijdens het onkruid trekken in de voortuin.

Ik krijg niet snel genoeg van de Smiths. Ook dit album is weer tof, maar niet hun beste naar mijn mening. (en in deze lijst hebben we ze nu wel vaak genoeg voorbij horen komen, toch?)

Leuke band, lekker energiek. Start van de plaat is geweldig en na een nummer of 4 wordt het iets minder spannend. Maar ik heb er met plezier naar geluisterd (2x zelfs!)

Dit is een ronduit geweldig album! De afgelopen jaren al heel vaak gedraaid en elke keer is het weer genieten.

Niet heel spannend, maar het had ook wel weer iets weirds wat het toch wel interessant maakte.

Een paar nummers kan ik ska wel hebben, maar daarna begin ik er toch vrij snel zenuwachtig van te worden.

Ik heb een zwak voor George Michael. Hou nog meer van zijn eerdere wat 'stoerdere' werk, maar dit album is toch ook wel een gooi richting een perfect popalbum. Heel divers qua stijlen. En die stem is echt altijd fantastisch!

Ik vond dit best verfrissend en echt weer eens iets anders. Geen standaard rap. Zat best goed in elkaar allemaal.

Ik hoor echt wel leuke dingen, en heb zowaar bijna driekwart van de plaat weggeluisterd. Maar ik kan gewoon niet onbevooroordeeld naar die rare pipo luisteren.

Nog nooit van gehoord maar positief verrast! Hoor er vanalles in wat lijkt op andere bands, en het is erg divers en weird wat het wel boeiend houdt. Leuk om eens gehoord te hebben.

Zeker niet m'n favoriete Dinosaur Jr. album - de beste kwamen een aantal jaar later. En deze is eigenlijk qua productie wel een best taaie dobber. Omdat ik ten tijde van de latere jaren 90 albums vond dat ik het oude werk ook moest checken, heb ik deze plaat al best vaak gehoord. En ik kon het ook nu nog zeker wel waarderen. Maar ook wel een beetje een bijsmaakje....

Die gekte (soms too much), die swagger, die Elvis-on-speed sound: I can dig it!

Herbie begon best sterk maar verviel na anderhalf nummer in puur jazzy zenuwslopend gepiel en getoeter.

Tof! Dit album blijkt meerdere nummers te hebben die ik kende maar de rest was ook meer dan goed te pruimen! En na het zien van de tv serie The Deuce (aanrader!) kan ik Blondie daar niet meer los van horen (wat een goed iets is 😊)

Dit heeft iets bijzonders. Moeilijk om te zeggen waar 'm dat precies in zit, maar het werkt. Zelfs 2x geluisterd en bleeft echt boeien.

Los van dat eerste nummer, wat wel ok was (Jackie Brown!), was de rest van dat album nou gewoon een extende versie van de openings tune van The Joy of Painting met Bob Ross?

Ik ben LCD soundsystem de laatste jaren meer-en-meer gaan waarderen. Ook deze plaat is te gek. De track All My Friends! 😍

Best tof! Goeie samples en niet zo over de top als mening andere rappert. En ik luister meestal toch niet zo naar de teksten en dat is hier ook wel goed. :-)

Helemaal niks mis mee, die T.Rex!

Niet geheel verrassend nogal wat Bowie vibes op deze plaat: hij schreef en produceerde alle muziek en speelt bijna alle instrumenten op deze plaat. Ik kon het goed hebben.

Ik heb een poging gedaan maar na een nummer of 5 moest ik de tandarts bellen omdat ik spontaan een paar tanden was verloren door deze zoetigheden. Wel nog een extra ster voor de Prince cover.

Alsof ik naar een soort funky kerkdienst zat te luisteren, die interactie tussen James en zijn publiek. Heerlijk!

Goed te hebben maar het blijft voor mij toch wat te braaf en traag om echt te boeien.

Dit begon als een behoorlijk niet te harden metal album maar na een paar nummers werd het een stuk toegankelijker en melodieuzer.

Ik weet niet wie die John Barleycorn is, en waarom ie dood moet. Maar als dit zijn muziekale testament is dan is het misschien allemaal maar beter zo.

Prrrrrrima plaatje!

Toet toet! Ik snap wel dat ik deze vergeten was om een cijfer te geven. Dit is niet aan mij besteed.

Ik kan dit goed hebben. En mijn jeugdheld Kurt had ook wel iets met More Than a Feeling, en heeft de akkoorden van dat nummer als (onbedoelde?) inspiratie gebruikt voor een van zijn grootste hits: https://youtu.be/R3XIGon2RjY 😄

Zijn er eigenlijk ook nog albums van David Bowie die je NIET gehoord moet hebben voordat je dood gaat? Die zou ik eigenlijk wel eens willen horen. Misschien zijn die spannender dan deze.

Beetje zwaar op de hand, maar dat kon ik wel hebben.

Een paar echt geweldige nummers, maar als geheel zeker niet hun sterkste album.

Tja niks mis mee, maar ik vind de Stones gewoon niet zo heel boeiend.

Weer eens iets anders dan die gebaande paden van de afgelopen dagen.

Nou, daar ga je Bob! Mijn laatste album wat ik nog weg moest werken. Lang tegenaan zitten hikken en na een nummer of 5 werd inderdaad duidelijk dat mijn voorgevoel terecht was: wat een gezever en neuzig gemekker. En dat gejank op die mondharmonica, schei toch uit man.

Not bad at all.

Epic!

Zelfs bij 41 graden in de file was dit nog goed te doen!

ik maak hier even een 'five-of-a-kind' van en geef het ook 2 sterren. Nergens was er iets in deze muziek wat me positief opviel.

Oef, met moeite kon ik er nog 2 sterren van maken. Op een enkel nummer na was het best vervelend eigenlijk.

Ik werd hier niet heel blij van. Had iets ongemakkelijks, en ook aardig gedateerd.

Het wordt een beetje veel en duurt allemaal wel lang maar zo als achtergrondmuziekje kon ik het best hebben.

Dit begon aardig maar na een paar nummers had ik wel genoeg gehoord. En nadat Nieke in al haar fanatisme de plaat daarna nog 3x had opgezet, was voor mij de lol er compleet af ;-)

Kan ik ook 6 sterren geven? Dit is echt mijn favoriete Nick Cave plaat, en zelfs een van de beste albums die ik ken. Staat geen slecht nummer op, en dat voor een dubbel-album. Fantastisch!

Dit was met recht 'eens iets anders'. Maar niet bepaald een prettige luisterervaring.

Nope, not for me.

Nog best goed te doen. Had ik toen ik eraan begon niet verwacht.

Heel veel gedraaid toen dit album net uit was. En ik vind het nog altijd erg goed. Prachtige zanglijnen en harmonieën. Ik snap dat dit door veel mensen al té zoet zal worden bevonden, maar voor mij is ie precies goed gevallen.

Altijd goed, de deuren.

Wat was dit? Dit klonk als een zeer ongeinspireerde licht beschonken zwerver.

Superstition is een geweldig nummer, maar de rest viel me enorm tegen. Wat een zoete slappe hap.

Dit vind ik toch elke keer als ik het weer hoor geweldig. Dat sfeertje wat Curtis neerzet is echt so funky. Echt top!

Dit was onbekend voor me maar best goed. Fijne sfeer weet de beste man neer te zetten.

Hmmm ik kan mn aandacht nooit zo goed houden bij instrumentale muziek. En dit is heel veel instrumentale muziek. Zit best goed in elkaar en ook best leuke stukken maar in het geheel is het me toch allemaal wat te wazig.

Lekker album!

Best een leuk album. Muziekaal erg prettig maar de neuzige zang is toch niet helemaal mijn ding.

De instrumentale stukken duren mij te lang maar die met zang zijn lekker zomers. Goed te doen tijdens een autorit door een zonnig Normandië

Ga ik op een later moment nog eens luisteren want het is volgens mij een mooi album. Het pas alleen totaal niet in de zonnige vakantiesfeer waarin we ons momenteel bevinden.

Jeugdsentiment! Uren en uren zat ik als tiener in de jaren 80 naar de radio te luisteren. En Terence Trent was een artiest die ik wel kon waarderen. Nu ik het hele album eens een keer hoor moet ik zeggen dat zijn zangkunsten me nog altijd positief stemmen. Met plezier naar geluisterd.

Deze Stevie was stukken beter te pruimen dan die van vorige week. Living for the City en Higher Ground zijn echt top tracks!

Vanaf dit album begon de Beatles muziek écht interessant te worden. Ik kan er nog hele stukken tekst aan besteden waarom ik dit zo geweldig vind, maar geef het gewoon de 5 sterren die ik het waard vind.

Wat een ouwe-lullen rock is dit toch. Hier zit werkelijk niks spannends in.

Lange halen, snel thuis. Ik mag AC/DC wel.

Ik denk niet dat ik dit ooit echt interessant ga vinden. Ik vind het saai en gedateerd.

Ik zal die niet veel vaker gaan luisteren, maar om zo eens een keer helemaal mee te krijgen was het toch best tof. Iets teveel gitaarsolo's en gepiel, maar de grooves zijn toch best lekker!

Wat was dit nou toch weer?

'Two lost souls swimming in a fishbowl'. Ik kan dit goed hebben.

Ik zag hier een beetje tegenop, maar vond het uiteindelijk nog best intrigerend.

Ik hoor werkelijk niet wat hier nou zo speciaal aan zou moeten zijn. Waarschijnlijk hoor ik niet waarom dit goed zou moeten zijn omdat dit niet het genre is waar ik warm boor loop. Erg middelmatig.

Hebben we net eerder deze week Pink Floyd gehad, moet uiteraard het solo-geneuzel van elk voormalig bandlid ook nog in de 1001 albums lijst voorbij komen. 'Onbegrepen genie' noemen ze Syd Barrett dan. Voor mij blijft het hangen bij 'onbegrepen'.

Ik ben niet echt een Tom Waits fan, maar dit album vond ik behoorlijk goed te hebben eigenlijk.

Metaliek is nooit mijn band geweest. En zo met een heel orkest erbij wordt het helemaal over de top bombastisch / kitch voor mij.

De mythe is misschien de helft van waarom ik deze band zo tof vind, maar ik ga ik wel hard op. Tikkeltje aan de zwaarmoedige kan ;-) maar erg indrukwekkend!

Ik wilde lekker wat muziek opzetten tijdens mijn werk, maar dit saaie hoogpolige muziektapijt zorgde ervoor dat ik na 10 minuten bijna in slaap viel. En ik ga me er ook verder niet aan wagen want het gaat maar door en door merkte ik toen ik door die 4 nummer heen skipte. Boring!

Ik dacht dat Prima Scream best leuke muziek maakte, maar dit is echt behoorlijk suf. Zelfs bij vlagen vervelend.

Kende dit niet maar ben er best enthousiast over.

Paar nummer was genoeg.

Niet heel vervelend, maar echt nergens krijg ik echt het gevoel dat ik hier iets mee kan. Ik hou best van wat country op z'n tijd maar dit was hem niet.

Dit vond ik boven verwachting goed!

Lekker energiek en makkelijk weg te luisteren. Altijd wel een leuk bandje gevonden, en dit is denk ik wel hun sterktste album.

Dit heb ik heel veel geluisterd, en nog steeds vind ik het een geweldige plaat. Goeie samples, slimme teksten, lekkere mix tussen hip-hop en rock. Ik ga 'm dalijk nog een keer draaien!

Oh yeah! Hier begon het voor mij allemaal zo'n beetje mee. Van Top40 muziek naar grote-mensen muziek. Ik was echt zo enorm fan van Guns N' Roses, dat het een soort obesessie genoemd mag worden. Dit album is van begin tot eind een soort op hol geslagen trein die maar door blijft denderen. Wat een energie!

Te lang, en iets teveel opvullers ertussen, maar de rest blijft geweldig. Niet zo goed als de platen voor deze, en die boze neuzige schreeuw-zang is soms tegen het irritante aan. Maar muziekaal echt geweldig!

Dit is gewoon echt niet mijn muziek.

Onbekende plaat voor mij, maar vond het wel tof eigenlijk. Ik hou wel van die beetje psychedelische 60's sound.

Heb het zowaar 7 nummers volgehouden. Toen bereikte ik het punt dat ik de eerstvolgende persoon die ik tegen zou komen met de vlakke hand in het gezicht wilde slaan. Gelukkig kwam ik er net op tijd achter dat die persoon er ook niks aan kon doen dat Count Basie zo'n toeterende zenuwpees is.

Openingstrack is geweldig. De rest is ook mooi maar ook wel op het randje van te gelikt en zoet.

Kan deze ongeluisterd op 5 sterren zetten. Heb ik overigens niet gedaan want ik vind het een geweldig album dus fijn nog een keer gedraaid :-)

Ik heb altijd wel een zwak voor Crowded House gehad. Prachtige popliedjes.

M'n pa draaide dit vroeger veel. Wist hij veel. Vanwegen de nostalgie die het boven bracht nog een magere 2 sterren, maar eigenlijk kan dit echt niet.

Dat was helemaal niet verkeerd! En de Franse taal leent zich ook goed voor dit soort rap.

Een klassieker maar blijft geweldig. Voor het inmiddels doodgedraaide Stairway to Heaven trek ik een ster af, maar die komt er ook weer bij door When The Levee Breaks. Wat een top track!

Leuk, energiek, maar ook wel erg veel van hetzelfde.

Ik snap wel dat ze met hun kopstem-disco succesvoller zijn geworden. Ik vond hier niet zoveel aan. 13 in een dozijn jaren 60 bandje.

Het begon best aardig, en de 'hit' blijft een lekker nummer. Maar naarmate dit album vorderde werd het vervelender en vervelender. Tot op het irritante aan toe.

Arcade Fire - nog voordat ze ABBA 2.0 werden.

Dit was voor de verandering weer eens iets anders.

Mimimimimi! bitch! Mimimimimi fuck shit! Mimimimimimi suck my dick! Mimimimi-mimimimimi-mimimimi! Zeikstraal.

Iets te brit-popperig waren ze hier nog. Latere albums zijn vele malen spannender en interessanter. Maar nog altijd geen vervelend album om zo eens een keer te draaien.

Ik kon dit niet goed luisteren want Nieke werd er boos van aangezien ze het al eerder op de dag geluisterd had en me iets zou aandoen als ze het nog een keer moest uitzitten. Nou vond ik er eigenlijk ook geen reet aan na een paar nummers gehoord te hebben. Dus dikke doei Frampton!

Tot 2 nummers van het einde gekomen met dit album. Hoeveel 90's rappers passen er in een dozijn? Jeru is in ieder geval nummer 13.

Ughh niet weer Stevie. En dit is ook nog eens de totaal van alle spannende elementen gestripte Stevie. Zoetsappige meuk

Het nummer The Message blijft geweldig. Maar de rest....mwah....en hoezo denken ze dat het een goed idee is om dan halverwege ineens een aantal Stevie Wonderachtige nummers op je plaat te zetten?

Fijn plaatje!

Lekker veel energie gooit die Tina er tegenaan!

Prachtige nummers staan er op dit album! Harrison trekt zijn enorme groei als songwriter in de laatste Beatles-jaren lekker door op deze plaat. Staan wel teveel vullers op, en had hij er voorgekozen om er 1 album van te maken dan was het denk ik nog veel sterker.

Echt spannend is het niet maar het was een prima achtergrondmuziekje tijdens het werk.

Wat een saaie, kabbelende bende is dit zeg. Ik vond er werkelijk geen reet aan.

Iets aan de lange en bombastische kant, maar veel van wat er op dit album staat vind ik echt heel tof!

Fijn plaatje! Lekker energiek en divers.

Best wel een baas, die Rod.

Ik weet niet waarom ik zo'n aversie heb tegen Belle and Sebastian, maar keer op keer drijven ze me tot waanzin. Dat slome lijzige lamme gemekker. Bah.

Productietechnisch heb ik wel wat moeite met dit album, maar muziekaal gezien vind ik echt een boeiend album.

Tja wat was dit nou eigenlijk? Niet vervelend verder maar kan ook niet zeggen dat ik het opzienbarend vond.

Geweldig. U2 die zichzelf opnieuw uitvond en met deze plaat kwam. Staat geen slecht nummer op. Alles klopt.

Ik hoor zeker wel dat de beste dame enorm getallenteerd is, maar het is gewoon niet mijn ding. Heb nog een heel aardig stuk van dit album geluisterd, en zonder tegenzin verder. Maar nergens werd het voor mij echt interessant.

Zo gedateerd en zo pathetisch. Stoerdoenerij door de sukkeltjes uit de klas.

Meh...niet zoveel aan te beleven.

Die bevlogenheid en gekte in deze plaat is geweldig. Echte jonge honden waren ze toen ze dit maakten.

Eerste draaibeurt vond ik het wat tegenvallen, maar omdat ik er toch vertouwen in had dat er meer te halen was heb ik 'm nog een keer geluisterd. En inderdaad, tweede keer was al stukken beter!

Zeppelin stelt nooit teleur.

PJ toen ze nog jong en boos was. Rauw en kale productie. Maar komt wel echt binnen!

Het Beatles album waar mijn obsessie van deze band mee begon. Qua sound en productie geweldig. (En de 2018 remix is nóg mooier!) Een aantal opvulles die ze misschien weg hadden kunnen laten maar zelfs die ben ik gaan waarderen. Briljant goed album.

Ryan Adams heeft dit complete album naar zijn hand gezet en alle nummer van een totaal ander arrangement voorzien. Daardoor hoor ik nu in dit origineel ook veel beter dat het goede liedjes zijn - iets wat Ryan dus duidelijk ook was opgevallen. Toch zal ik deze zoetige pop productie - in tegenstelling tot Ryans versie - niet snel nog eens aanzetten.

Dit bewijst maar weer dat de meeste countrymuziek gewoon echt niet te harden is.

Altijd wel een fijne band gevonden. Het album Shields is voor mij hun beste. Dit album is nog iets te wisselvallig maar met een aantal erg mooie uitschieters.

Niet alles is even boeiend maar het merendeel van dit album vond ik toch erg de moeite waard.

Wat was dit nou eigenlijk? Ik kon er de vinger niet achter krijgen. Beetje Brit-popperig, maar ook weer een beetje middle-of-the-road jengelrock. Heb het zelfs 2 keer geluisterd maar blijf vooral met veel vraagtekens zitten.

Orgel-Joke eat your heart out!

Blijft een mooi album. Al ben ik wel bij nummer 4 ingestapt want de eerste 3 nummers hebben hun houdbaarheidsdatum als klassieker inmiddels wel overschreden. Echt té vaak gehoord.

Wel een beetje ouwe-lullen-rock, maar toch nog best goed te hebben.

Hmmja....wat moet ik hier dan van zeggen. Niet zoveel denk ik.

Todd moet eens ophouden met blowen!

Geweldig. Dit album heeft altijd iets speciaals voor mij. Kan niet precies zeggen wat dat nou is, en ik snap ook de mensen die zeggen dat het saai is, en veel van hetzelfde, maar voor mij werkt het. Red Eyes is een nummer wat heel hoog in mijn lijst van favoriete nummers staat.

Ver-schrik-ke-lijk. Ik dacht dat dit misschien nog best aardig kon zijn, maar het is werkelijk niet te harden. Dat iele brave girl-next-door stemmetje. Hopeloos gedateerd en saai.

De beste dame heeft een dijk van een stem, en een aantal liedjes zijn enorm catchy, maar toch kan ik er niet zoveel mee.

Ik spreek geen Portugees, maar weet wel dat 'Sepultura' Portugees is voor 'kut met peren'.

Een van de weinige Hip Hop acts die ik altijd erg heb kunnen waarderen. Vrolijk en lekker veel catchy (gejatte) samples - dat is waarschijnlijk ook waarom dit album niet op Spotify staat: ze gingen gewoon muziek maken zonder te betalen voor de rechten van alle gebruikte samples. Toen de plaat een succes werd volgden er vele rechtzaken en hebben ze uiteindelijk geen cent aan de plaat verdiend. Gelukkig heb ik de CD nog 😅

Ugh wat onzetten saai en jengelend. Die steel guitar is niet te harden.

Helemaal niet verkeerd! Prettige sfeer en mooie liedjes.

Goed te pruimen, en de beste vrouw kan heel aardig zingen. Maar het is voor mij nooit echt heel speciaal geweest. Denk dat het verhaal er omheen, en de persoonlijkheid een groot deel van de mythe is.

Elvis, maar dan allemaal nét niet, en ook nog té veel country.

Ik merk wederom dat ik alle bekende nummers van de Doors erg tof vind, maar dat de rest wat er dan op zo'n album als dit staat me eigenlijk weinig doet. Soms zelf tegen het vervelende aan. Met moeite 3 sterren.

Kom op zeg, is dit ineens veranderd in 'de 1001 COUNTRY albums generator'?

Nostalgie maar ook nog altijd best goed aan te horen.

Mooi, donker, maar ook wel deprimerend. Het nummer Machine Gun is geweldig. En aan Portishead zal voor mij altijd de anekdote blijven hangen dat ze jaren geleden op Best Kept Secret speelden en we met een hele groep vol verwachting in een stampvolle tent stonden. Behalve Nieke, die had enorme zin in een crêpe, en bombardeerde ons vervolgens tijdens het optreden met berichtjes: 'Waar staan jullie? Ik zie jullie niet!'😄

Mixed bag. De bekende nummers zijn top/jeugdsentiment, de overige nummers kon ik niet zo goed plaatsen.

Allemachtig! Dit was wederom niet te harden. Individueel zijn deze artiesten nog best ok, maar deze samenwerking was werkelijk van suikerspin-niveau.

Schitterend album. Het heeft bijna iets magisch zo open en mooi als dit geproduceerd is. Muziekaal een enorm hoog niveau en zit zo goed in elkaar. Ik geniet hier bij elke draaibeurt weer opnieuw van.

Bij dit album was ik inmiddels al een tijdje afgehaakt. De eerdere platen varieerden van briljant tot behoorlijk goed. Hier werd het heel slapjes. Heel saai eigenlijk. En die radio-friendly tracks Elevation en Beautiful Day kan ik eigenlijk niet meer horen. Dus kort samengevat: nope.

Enfant terrible, met inmiddels ook al een dubieuze #metoo reputatie. Muziekaal vind ik wat hij produceert geweldig.

Dit was behoorlijk goed zeg!

Serieus? Dit is iets wat als een briljant album wordt gezien? Geen touw aan vast te knopen, volledig a-ritmische nummers en eigenlijk niet om aan te horen.

Goed te pruimen.

Beste Beastie Boys album. Geweldige mix tussen hip-hop en gitaarmuziek. Blijft nog altijd heel goed overeind.

Te lang, maar er zit toch echt heel wat moois tussen. De zang van Gabriel tilt dit naar een hoger niveau. Als de heren eerder een punt hadden durven zetten zou dit een nog beter album zijn geweest.

Ik ontkom niet aan de indruk dat Leonard hier en daar toch tegen het valse aan zingt. Maar het was best een aardige plaat voor een donkere druilerige avond.

Op dat rare polka-nummer na vond ik dit fantastisch!

Op gronde van het feit dat dit kut muziek is, weiger ik dit te luisteren.

Hey, ik voel een groundhog day momentje: Op gronde van het feit dat dit kut muziek is, weiger ik dit te luisteren.

"I've got soul, but I'm not a soldier." Top album!

Niet zo spannend, op dat ene nummer na waar een gitaarsolo van 5 minuten in zit :-) De rest vond ik allemaal meer-van-hetzelfde-achtergrondmuziek.

Qua muziek kan ik dit nog wel enigszins hebben, al zijn er naar mijn mening genoeg bands die betere nu-metal maken. Maar die 'zang'.... Meneer was volgens mij al 3 maanden geconstipeerd en ging toen op de pot zitten persen om er een keutel van 3 kilo uit te werken, en tegelijkertijd ook maar meteen de vocals van deze plaat opgenomen. Efficient, dat wel. Om aan te horen? Nee.

Weet niet zo goed wat ik hier nou mee moet. 2x geluisterd, maar 2x is er eigenlijk niet zoveel van blijven hangen. Maar het klonk ook weer niet vervelend ofzo. Voor de vorm geef ik ze het voordeel van de twijfel.

Prima alternatief popplaatje. Toen, en ook nu nog steeds prima weg te kauwen. Maar als ik het 'toen' niet helemaal grijs gedraaid zou hebben weet ik niet of ik het 'nu' ook 4 sterren zou hebben gegeven. Maar ach, een kniesoor.

Throwing Muses hebben geweldige platen gemaakt. Maar deze verzameling werk uit hun beginperiode kan ik niet zoveel mee.

Leuk voor een keer, maar verder, neuh.

Op Sympathy for the Devil en Street Fighting Man na vond ik het maar een suffe plaat. Veel te bluesy.

Lekker relaxt tijdens het werken.

Ik kan gaan proberen uit te leggen waarom dit zo briljant is, maar voor de mensen die dit voor het eerst horen zou dat een totaal onbegrijpelijk verhaal zijn. Dus laat die eenen en tweeen maar komen, ik knal er alvast 5 tegenaan! En Jurrien: kom d'r maar in!

Wat moeten ze een plezier hebben gehad toen ze dit album opnamen. Lekker gek doen! Hoezeeee!

Smack My Bitch Up gemakshalve maar even geskipt want die is echt over de houdbaarheidsdatum heen. De rest van het album vond ik destijds al geweldig en nu nog altijd kan ik het heel goed hebben.

Hier had ik echt veel meer van verwacht. Zeker niet vervelend maar uiteindelijk een magere 3 sterren.

Rock and Roll!

Zoals ik gisteren al zei: Niet veel aan.

Aaaarghhh! Kill me now!

Ik hou enorm van deze sound en de bevlogenheid die hier in zit. Een bepaalde gekte en urgentie die mij elke keer als ik het luister weer enorm aanspreekt. Goeie band!

Moet ik wellicht nog eens draaien, maar vooralsnog 3 sterren.

Even een korte bloemlezing uit het poëziealbum van Kacey Musgraves, waar ze rijkelijk uit putte toen ze teksten nodig had voor haar 'echte liedjes'-album: Texas is hot, I can be cold Grandma cried when I pierced my nose. In Tennessee, the sun's goin' down But in Beijing, they're headin' out to work --> het concept tijdzones heeft ze onder de knie👌 I got a million things to do, but I haven't done a single one, no And if my sister lived in town, I know that we'd be doin' somethin' fun Something fun? Zoals goede liedjes met goede teksten schrijven?

Ik weet niet hoor, dit begon nog wel aardig maar het werd meer en meer country-line-dance-a-gogo.

Niet zoveel over te melden. Not bad.

Ik vind dit werkelijk niet te hachelen. Gezapige samenzang over elektronisch geneuzel. Een bord Brinta wat al twee dagen staat aan te koeken.

Nope, hier word ik als mens niet blij van. Was ik maar een gnoe, of een alpaca, dan werd ik hier denk ik wel blij van. Maar als mens.... nee.

Best leuk maar oh oh oh wat braaf allemaal.

Dit beviel me wel eigenlijk!

Rrrrrrockin' it!

Goeie sound! En zelfs een heel album nog goed te hebben.

My Girls vind ik een geweldig nummer. De rest van dit album had ik nog nooit beluisterd, en is wat aan de vage kant, maar niet onaardig.

'Ready To Die', tja dan vraag je er dus gewoon om. Ik muziekaal gezien had ie z'n microfoon al wel een paar jaar eerder aan de wilgen mogen hangen. Wat een cliché rap-geroeptoeter. Stoerdoenerij ipv muziek maken.

Tja, een lastige. Inmiddels héél erg gedateerd qua sound, maar destijds vond ik het fantastisch: Wat een stoere chick! Geweldige stem maar mis nu ook wel wat diepgang.

Ik begon hier met wat tegenzin aan maar vond het uiteindelijk behoorlijk tof! Duidelijk de inspiratiebron voor heel veel rockbands die jaren later hiermee aan de slag zijn gegaan.

Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het niet heel aandachtig beluisterd heb. Wat ik ervan mee kreeg was 1 grote James Bond soundtrack. En ik hou niet zo van Jamers Bond.

Ik snap dit album eigenlijk niet zo goed. Moeilijk te plaatsen. Maar heb toch best wel aardige dingen gehoord.

Er kwam daadwerkelijk geluid uit de speakers, maar wat het nou was?

Niet veel mis mee en het rockt lekker maar ik ben Muse een beetje uit het oor verloren de laatste jaren. En nu ik het weer hoor heb ik niet meteen het gevoel dat ik echt iets heb gemist.

Te doen.

Verdraaid, nu is de recensie van deze Motorhead plaat bij Spiritualized terecht gekomen. Dat moet Lemmy geweest zijn die me gewoon zat te fucken 🤘

Prima recht-door-het-midden hard rock tijdens het behangen van een muurtje.

Anders dan de bandnaam doet vermoeden was dit enorm saaaaaai!

Wat een ontzettend irritante stem heeft die Eminem toch. Het valt me meer een meer op dat ie als een soort rappende Daffy Duck klinkt.

Fijne stem heeft Don! En zijn liedjes zijn ook best in orde.

Ik had hier meer van verwacht. Een paar schitterende nummers, maar ook veel langdradige theatrale prak.

Het is nooit een band geweest die écht bij mij is geland. Ik hoor zeker dat het goed is, en het verveelt ook zeker niet. Sterker nog, het luistert heel prettig weg. En de scherper rand in de zang is ook heel fijn. Maar toch, toch kom ik niet hoger uit dan 3 sterren. Sorry E.

2 keer geluisterd en 2 keer van genoten. Vooral de tweede helft van deze plaat is geweldig! Sowieso +1 ster voor Suspicious Minds.

Gedateerde punk. Het begint ook al een beetje dubieus te ruiken. Naar natte hond.

Ookal lopen veel mensen die ik ken weg met Tom Waits, heb ik er nooit veel in gehoord. Ik doe het vast enorm tekort, en zal op heel wat tenen trappen als ik zeg dat ik alleen maar dronken kroeggebral hoor, als Tom met z'n schuurpapierstem los gaat.

Aantal wel catchy nummers, maar allemaal wel erg braafjes en bovendien valt hier heel erg goed op dat Courtney zo vals als een kraai zingt. Met moeite 3 sterren.

Dan kunnen die nummers nog zo kort zijn, ze klinken voor mij allemaal hetzelfde en allemaal echt niet om te harden. Binnen het genre waarschijnlijk baanbreken maar dit is een genre wat ik nooit zal begrijpen.

Niet veel mis mee maar ik had wat spannenders van the Who verwacht dan dit.

Naast de paar bekende tracks die al geweldig zijn, vond ik de rest van dit album ook behoorlijk tof!

Niet vervelend verder, en bij vlagen hoorde ik ook wel boeiende stukken. Maar ik kon er ook weer niet echt chocola van maken.

Ik vind het ergens wel fascinerend wat Bjork doet. Los val alle kaders en hokjes muziek maken. Dit is bij vlagen iets te experimenteel om echt van te kunnen genieten, maar naar boven afgerond toch 3 sterren.

Ik mag die Eric wel.

Altijd fijn die pratende hoofden!

Nee ik word hier niet heel enthousiast van.

Het openingsnummer is briljant! Dus ik had echt zin in een plaat vol van dit soort funky spul. Maar helaas blijkt de rest van deze soundtrack vol te staan met instrumentale R&B liftmuziek. Wat een suffe bende.

Dit is voor een of twee liedjes nog wel leuk. En dan het liefst niet in de winter.

Over het geheel vond ik wat ik hiervan kon luisteren via YouTube boven verwachting aardig. Normaal zou ik dit al snel hebben weggezet als iets waar ik niet tegen kan, maar ergens had dit iets waardoor ik het toch best boeiend bleef vinden.

Dit trek ik écht niet op de vroege morgen. Sterker nog, ik trek dit ook niet in de late morgen. Of rond de middag. Begin van de middag trek ik dit ook niet. En zo rond etenstijd moet ik er helemaal niet aan denken. En in de avond heb ik sowieso wel iets beters te doen dan naar dit zenuachtige gemiep op een saxofoon te gaan zitten luisteren.

"Leuk zeg! Ik heb allemaal apparaten en kabeltjes en samplers en vervormers en dan ga ik 2 uur en 35 minuten aan honderden knopjes draaien zodat er een deken van bliepjes en blopjes en suizende geluiden ontstaat! Ik ben zo baanbrekend! Ik ben een genie!" Nope, was maar slager geworden, of hondentrimmer, dan had de mensheid nog iets aan je inzet gehad, Tangarine Dream.

Ook weer geen hoogvlieger wat mij betreft😐

Zoals Gijs ook zegt: begon veelbelovend maar verzandde in geneuzel.

Prettig album. Normaal zou ik het denk ik 3 sterren hebben gegeven maar na al die ondermaatse prut van de afgelopen week was dit een verademing. Dus ik doe er nog een ster bij.

Ik heb dit vroeger heel veel gedraaid en ik hoor nu nog altijd de toffe dingen in bepaalde nummers. Maar ik betrapte me er nu op dat ik het nu bij vlagen ook best irritant begon te vinden. Dat nasale geschreeuw. Ruwe diamant die op latere platen veel beter tot zijn recht is gekomen, gelukkig.

Een band waar ik eigenlijk amper iets van kende. Het begon heel aardig maar al snel werd het iets waar ik weer totaal niet met plezier naar kon luisteren.

Het heeft een uur aangestaan tijdens het werk maar ik kan me er werkelijk niks meer van herinneren.

Helemaal met Sander eens dat een instrumentale versie van deze plaat me een heel stuk beter zou bevallen. Maar dat oeverloze gezwam over allerlei stoere dingen die meneer Killah heeft uitgehaald in zijn leven is doodvermoeiend en ronduit vervelend.

Gas op die lollie! 🤘 En ik moet zeggen dat de zang van Bon Scott echt wel een stuk beter is dan die van zijn opvolger.

Zelf als achtergrondmuziek tijdens het werk was dit too much to handle. Het is heel knap gespeeld maar voor mij veel te druk.

Ik vind Lana's muziek prettig om naar te luisteren maar ik had er meer van verwacht. Vooral de tweede helft van dit album is behoorlijk kabbelend en te traag om echt te blijven boeien.

Hier zingt Bob nog meer dan het valse gekras wat ie zich in latere jaren (noodgedwongen?) is gaan aanmeten. Best te doen.

De eerste 6 tracks zijn echt heel tof! Daarna zakt het toch wat in en krijg ik het gevoel dat ik naar wat b-keuze nummers luister die ze nog hadden liggen.

Astemblief zeg.

Valt eigenlijk nooit tegen, die Morrissey.

Dit was erg tof!

Dit schijnt dan een vergeten Beach Boys project uit eind jaren 60 te zijn, wat weer nieuw leven in is geblazen door Brian Wilson. Wat mij betreft was het gewoon ergens op een plank blijven liggen want ik snap niet zo goed wat hier nou zo briljant aan is. Heel veel harmonieen en heel veel tum-ti-tum whooo-hooooo's.

Nog nooit van gehoord maar beviel wel goed!

Wat een fijn album zeg!

Niet veel over te melden. Een zeventje.

Ik kan dit zeker waarderen maar 5 kwartier van die aalgladde muziek is echt teveel.

Ok deze is een zeventje. Maar zo 2x in de week CCR is wel een aanslag op m'n ouwe-lullen-gen hoor.

Ik kwam er achter dat ik 3 nummers van dit album al kende. Veel naar Puinguin Classics online-radio luisteren :-) Heel aardig album!

De mensen die vinden dat dit een baanbrekend album zou zijn moeten zich laten nakijken.

Wat een heerlijke stem!

Tja, Stevie. Dan kun je zulke lekkere up-tempo funky nummers maken, en dan prop je er verder nog veel te veel zoetsappige prut bij. Jammer hoor.

Niet heel bijzonder, maar toch wel een genre waar ik wel iets mee kan. Mag blijven.

Eens maar nooit meer.

Atlantic City en State Trooper zijn fantástische nummers! En de rest van dit album vind ik ook echt heel mooi👌

Ik ben er niet echt achter gekomen waar John Grant me nou probeerde mee naartoe te nemen. Ik hoor mooie Rufus Wainwright achtige dingen, maar ook experimenteel gefröbel. Misschien nog maar eens een keer goed beluisteren.

Mwa....

4 sterren, gewoon omdat Led Zeppelin altijd tof is. Al hadden ze van dit album wel een minuut of 25 kunnen schrappen en er een nog veel puntiger geheel van te maken.

Op een goed moment denk ik dat ik dit best zou kunnen waarderen. Maar die momenten zijn schaars, ben ik bang. Heel schaars.

Op dit album staan toch wel erg veel van Jimi's beste nummers. Ik vind dit echt erg tof.

Best ok.

Rolling Stones zijn nooit echt mijn ding geweest, maar dit vroege album vind ik helemaal saai. Wat ze op dit album doen, deden in die tijd héél veel bands. Niet echt onderscheidend.

Duitstalige muziek heb ik sowieso altijd al erg veel moeite mee. Duitstalige over-de-top covers van jaren 80 nummers: dubbel ellende.

Het zonnetje schijnt!

Lekkere energie! En een paar erg goeie nummers. Surrender kan ik elk moment van de dag meebrullen :-)

Over het algemeen heb ik niet veel met ouwe punk-rock, maar New York Dolls kan ik best hebben.

Beetje mixed feelings over dit plaatje. Klonk helemaal niet slecht, maar ging soms ook weer volledig van de rails. Naar beneden afronden bij twijfel.

Dit was mooi!

Toch wel behoorlijk ouwe lullen gezapigheid troef.

Eerste draaibeurt was het meer als achtergrondmuziek, en toen begon ik me er aan te storen. Maar een tweede draaibeurt met meer aandacht was het al een stuk beter. En ik ben nu zelfs aan een derde draaibeurt begonnen met koptelefoon. En ik moet zeggen dat dit toch heel tof blijkt te zijn!

Geweldige artiest die Rufus! En wat een stem. Van hem kan ik het theatrale bombastische altijd prima hebben.

Helemaal top!

Beetje een allegaartje. Aantal hele mooie nummers maar ook een aantal die niet om aan te horen zijn.

Voorbips met Doyenné du Comice. Ofwel: Kut met peren.

Hou op zeg, met die gezapigheid van Steely Dan! Ik zou er serieus over na moeten denk wat ik erger zou vinden: Dit album nog een paar keer moeten luisteren of m'n neusharen met een waterpomptang laten verwijderen.

LSD slikken en dan een plaat maken: #fail

Tof!

NEE!

Allemachtig..... op het tandvlees uitgezeten. Wat een ontzettende gezapige bende is dit toch.

Waarom zou ik bij vol verstand hier naar gaan luisteren? Ook bij half verstand is dat niet te harden trouwens. Hier en daar nog wel een aardig nummer maar het overgrote deel is niet te doen.

Best aardig.

Mijn favoriete plaat van The National. zowel qua songs als productie-technisch echt geweldig,

Paar keer aan begonnen en elke keer denk ik na een paar nummers: dit is best vervelend eigenlijk. Ik had hier echt veel meer van verwacht.

Als kabbelend muziekaal behang op de achtergrond tijdens het werk was dit best te hebben. Maar echt boeiend zal ik dit nooit gaan vinden.

Ik vond dit boven verwachting goed! Paar nummers kende ik al wel maar het hele album is van een prima niveau.

Ik rond het naar boven af, omdat het best prettige muziek was om tijdens het werk aan te hebben staan.

Als ik van dit soort up-tempo doe-pa-doedoem-pa drums hoor dan haak ik al af. Echt totaal niet mijn ding van die kaal geproduceerde ouwe hardcore.

Dit had een goede 'flow' en een lekkere 'vibe' (ja, ik ging er helemaal in op!)

Dit album begon behoorlijk sterk, maar zakte toch in en werd een soort nodeloos gepiel en gepruts 'omdat het kan'.

Top plaat!

'Birthday' is altijd al een van mijn favoriete nummers geweest, en de rest van dit album bevalt me ook bovenbest.

Om Evan Dando te quoten: Lenny, you're so good to me, And I'm only fifteen, baby - whooo!

Dagje vegetarisch: vlees nog vis.

Ik bleek nog best een aantal van de singles van dit album woordelijk mee te kunnen zingen. Ik luisterde veel top 40 radio in mijn vroege jeugd en Janet kon ik toen best waarderen. Inmiddels doet het me niet zoveel meer. Leuk om weer eens te horen maar meer ook niet. Ik rond het naar boven af.

Why??

Dit was boven verwachting leuk. Die track met Iggy Pop is sowieso al geweldig maar de rest kon ik ook heel goed hebben.

Dit album is de blauwdruk voor veel wat ik daarna ben gaan luisteren. Nirvana was (en is nog steeds wel een beetje) een bijna ongezonde obsessie voor mij. En dit vind ik veruit hun beste en spannendste plaat.

Ik denk dat het knappe hiervan erin zit dat je bewúst valse muziek kunt maken met bewúst valse zang eroverheen. Ander kan ik niet verklaren waarom dit briljant zou moeten zijn.

Wat moet het leven in 1967 heerlijk ongecompliceerd zijn geweest voor Merle. Ongecompliceerd en saaaaaaaaaai.....

"Gangsta rap Nieke, dit is Gangsta rap' ;-) Ik ben doorgaans niet zo'n fan van het genre maar er zijn een paar uitzonderingen. NWA is er eentje van. eerste helft van deze plaat is top. Daarna wordt het een beetje slappere hap. Maar heb er toch wel weer van zitten genieten, in de file.

Ik had me echt voorgenomen om die als achtergrondmuziekje tijdens het werk wel even weg te luisteren. Maar na een nummer of 6 vielen m'n tanden ineens uit m'n mond van die zoete gedweep.

Prachtig! Laatst een schitterende docu over Sinead gezien. Haar verhaal was intrigerend en maakt de muziek nog mooier.

Nee, dit was toch eigenlijk niet heel boeiend.

Een lekkere sound uitmelken tot een heel album, waarbij eigenlijk elk nummer op het vorige lijkt. Gooi er nog wat geneuzel en slechte sketches tussendoor, wat geroeptoeter over blowen, geld en vrouwen, en dan komt dit eruit. Ik kan de sound best waarderen maar een heel album: doe maar niet.

De eerste paar nummers vond ik wel interessant eigenijk. Maar de tweede helft van deze plaat was echt volkome ruk. Hoezo zou ik 18 minuten naar wat rare geluiden willen luisteren? Volledig doorgedraaid in het experiment.

Fijne plaat! Ik kende een ander album van deze band en ook deze stelt niet teleur!

Ik vind het ergens wel fascinerend, en ook knap dat ze het zo lomp en strak kunnen spelen. Maar er is behalve toen ik 18 was op de dansvloer van de Boulevard, geen enkel moment te bedenken waarop ik dit kan en wil luisteren.

Sorry hoor, maar dit kan ik echt niet serieus nemen. Wat een theatraal gedweep.

Zo, dat was snel voorbij. Heeft geen duidelijke indruk bij me achtergelaten, maar was zeker ook niet vervelend.

Tja, wel geinig. Blijft eens soort muppet show als die gast begint te rappen. Maar het heeft ook wel iets.

John is een held. Niet alle nummers op dit album zijn even sterk (soms wel erg zoetsappig), maar het merendeel is echt geweldig!

Als ik de 3 nummers van dit album niet in de Nirvana Unplugged versie zou hebben gekend, zou ik dit meteen hebben afgeserveerd. Nu was ik wel benieuwd ook in de rest van dit album. Maar dan blijkt dit eigenlijk gewoon verschrikkelijk gejammer in de marge te zijn. Kurt hoorde er iets briljants in blijkbaar maar ik trek dit echt slecht.

Dit album had ik echt totaal niet verwacht in deze lijst! Altijd gedacht dat het een totaal obscure band was, die toevallig eens op mijn pad was gekomen. Desalniettemin: een heerlijk kort en puntig plaatje!

Bij dit album begon het allemaal al wat spannender te worden, en de liedjes zijn briljant in hun eenvoud. Een band die zichzelf aan het ontwikkelen was en vooral daar vooral veel plezier in had.

Voor mij kleeft er altijd iets 'te joligs' aan Slade. En deze plaat heeft dat deels ook, maar ik hoor toch ook wel best toffe (soms Beatles-achtige) melodieën. Voordeel van de twijfel.

In eerste instantie vroeg ik me - net als bij veel andere platen in deze lijst - af, wat hier nou zo bijzonder aan was. Maar het heeft toch wel een beetje m'n nieuwsgierigheid gewekt. Niet genoeg om het nog eens op te zetten, maar toch.

Jazz is not my ☕ of 🫖